Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Stern-Gerlach deneyi Alman fizikçi Otto Stern ve Walther Gerlach tarafından isimlendirilen taneciklerin sapmasının kuantum mekaniği alanında önemli bir deneydir. 1922 yılında Otto Stern ve Walther Gerlach tarafından gerçekleştirilen bu deney, genellikle parçacıkların saçınımını kullanarak kuantum mekaniğinin temel noktalarını açığa çıkarması açısından önemlidir. Bu deney elektronların ve atomların özünde kuantum özelliklerine sahip olduğunu ve ölçülürken kuantum mekaniğinin sistemi nasıl etkilediğini ispat etmek için yapılmaktadır.
Basit Teori ve Tanımlama
Stern-Gerlach deneyi homojen olmayan manyetik alana doğru tanecik demetleri göndermeyi ve bu taneciklerin sapmalarını gözlemlemeyi içerir. Sonuçlar taneciklerin özünde klasik olarak dönen objelerin açısal momentumuna yakından benzeyen fakat sadece kesin değerlerlenicelendirilen açısal momentuma sahip olduğunu gösterir. Bir diğer önemli sonuç ise, sadece bir parçacığın dönme bileşeni aynı anda ölçülebilir bunun anlamı z ekseni boyunca dönme ölçümü, x ve y eksenleri boyunca parçacığın dönme bilgilerini yok eder.
Stern-Gerlach deneyi normal olarak elektriksel nötr parçacık ya da atomların iletilmesi için kullanılmaktadır. Bu manyetik alana doğru hareket eden yüklü parçacığın yörüngesi ve dönme-bağımlı etkilere izin vererek hakim olmak için büyük sapmalardan kaçınır. Eğer parçacık klasik olarak dönen dipol olarak davranırsa, manyetik alanın dipolün üzerine uyguladığı dönme momentumu dolayısıyla manyetik alan gibi devinecektir. Parçacık homojen manyetik alana doğru hareket ettiği takdirde, dipolün zıt uçlarındaki birbirlerini nötrleyen yüklere etki eden kuvvet kaybolur ve parçacığın yörüngesi etkisiz hale getirilecektir. Fakat, manyetik alan homojen olmadığı takdirde, dipolün bir ucundaki kuvvet diğer uçtaki kuvvetten parçacığın yörüngesinin yönünü değiştiren net kuvvet olması için ihmal edilecek kadar büyük olacaktır. Eğer parçacık klasik olarak dönebilen objeler olsaydı, açısal momentum vektörlerinin dağılımının belirsiz ve devamlı olması beklenirdi. Her bir parçacık dedektör ekranında bazı yoğunluk dağıtıcı üreten farklı miktar tarafından saptırılır. Bunun karşılığında, Stern-Gerlach düzeneğine giden parçacıkların belirli miktarlar tarafından aşağı ya da yukarı yönü değiştirilir. Bu, kuantumun gözlenebilirliğinin ölçüsüydü. Günümüzde, dönebilen olarak bilinir ve gözlenebilirliğin nokta spektrumu olduğu yerde ölçümün mümkün sonucunun olduğunu kanıtlar. Atomik spektrum gibi aralıklı kuantum olayları olmasına rağmen, Stern-Gerlach deneyi bilim adamlarına üperpose olmuş kuantum durumlarının ölçümlerini yürütmek için bilim tarihinde ilk kez izin vermiştir.
Günümüzde teoriksel olarak kuantum açısal hızına sahip olan herhangi bir tür "belli bir dereceye kadar enerji içermek" olarak da bilinen kesik spektruma sahiptir.
Eğer deney elektron gibi yüklü taneciklerle iletilirse, halkada yönü çevirmeye eğilimli Lorentz kuvveti oluşur. Bu kuvvet yüklü parçacığın yolunu çapraz duruma getirmek için uygun büyüklükteki elektrik alanı tarafından etkisiz hale getirilebilir.
Elektronlar dönen parçacıklardır. (Stern-Gerlach ile serbest elektronların varolamayacağı not edilmelidir.) Bunlar herhangi bir eksen boyunca ölçülen, tamamen quantum mekaniksel olay olan ve mümkün olabilen dönme açısal momentum değerleridir. Çünkü bu değerler hep aynıdır, elektronların kesin değerleri olarak görülür ve bazen kesin açısal momentum olarak da bilinir. (Diğer taneciklerin mevcut olmasına bağlı ve çeşitli olabilen orbital açısal momentumdan ayırmak için). Elektronlar için eksenle ölçülen dönme açısal momentum için iki olası değer vardır. Aynı bilgi üçer kuark içeren nötron ve proton için doğrudur. Fakat, üç kuarklar birbirlerini nötrleyen çiftlere sahip değildir ve karşıt parçacığa net yarım dönme veren üçüncü kuark ‘Proton dönüm noktasından önce inanılan olarak keşfedilmiştir. Çünkü, nükleonların asıl dönmeleri asıldan çok orbitaldir. Diğer parçacıklar mümkün olan farklı dönme değerlerine sahiptir. Delta baryonları, +3⁄2 parçacıklar ve dört mümkün momentum değeri olarak dönerler. Vektör mezonları, W ve Z bozonları gibi -1 dönme sayısına ve üç mümkün olan dönme açısal momentum değerine sahip olan parçacıklardır.
Matematiksel olarak yarım dönme sayısına sahip parçacıkları tanımlamak için, Dirac’ın kullanmak en kolayıdır. Parçacıklar Stern-Gerlach düzeneğine doğru giderken, dönmenin aşağı mı yukarı mı olduğunu çözen dedektör tarafından gözlemlenirler. Bunlar izin verilen mümkün değerleri, +ħ/2 ya da −ħ/2, alabilen açısal momentum numarası, j, tarafından tanımlanır. Matematiksel terim olarak:
C değerleri compleks numaralardır. Mutlak değerlerinin karesi, j'nin iki olası değerlerinin bulunabildiği durumdaki ihtimaline karar verir. Sabitler değerlerin bulunabilmesi için normalleştirilmelidir. Bu nedenle sadece mutlak değerlerde verimli olmaktadır.
Sıralı Deneyler
Eğer birçok Stern-Gerlach düzeneklerini birleştirirsek, açıkça görebiliriz ki, düzenekler basit ayırıcılar olarak davranmazlar. Fakat kuantum mekaniği yasalarına göre değişen durum, ışık kutuplaşması gibi, gözlenir.
Tarihçe
Stern-Gerlach deneyi 1922 yılında Otto Stern ve Walther Gerlach tarafından Frankfurt, Almanya'da gerçekleştirildi. Bu yıllarda Stern, Frankfurt Üniversitesi 'nde ’un asistanıydı. Gerlach is aynı üniversitenin 'nde asıstandı.
Deneyin yapıldığı zamanlarda atomu tanımlayan en öncelikli model, elektronların pozitif yüklü çekirdeklerin etrafında sadece kesin ayrık veya enerji seviyelerinde olduğunu belirten Bohr atom modeliydi. Elektronlar uzayda kesin pozisyonda olmak için belirli dereceye kadar enerji içerdiğinden beri, ayrık orbitlerin içindeki farklılıklar uzay kuvantumlama olarak refere edilir. Stern-Gerlach deneyi gümüş atomunun açısal momentumunun yönünün belirli dereceye kadar enerji içerdiği anlamına gelen Bohr-Sommerfeld hipotezini test etmek için yapılmıştır.
Deneyin Uhlenbeck ve Goudsmit dönen elektronun varolduğu hipotezini formüle dökmeden yıllar önce yapıldığı not edilmelidir. Stern-Gerlach deneyinin sonuçları daha sonradan quantum mekaniğinin yarım dönebilen parçacık tahminlerine katılır bir hale dönüşse de, deney Bohr-Sommerfeld teorisinin onayı olarak görülmelidir.
1927 yılında, T.E. Phipps ve J.B. Taylor, gümüş atomunun kullanımının neden olabileceği herhangi bir şüpheyi gümüş atomları kullanarak eleyerek böylece en alt seviyedeki hidrojen atomlarının kullanım etkilerini yeniden üretmiştir.
Önemi
Modern fizikte, deneyden sonraki gelişmeler Stern-Gerlach deneyinden önemli ölçüde etkilenmiştir.
- Deneyi takip eden on yıl içerisinde, bilim adamları bazı atomların çekirdeğini ayrıca belirli dereceye kadar enerji içeren açısal momentuma sahip olmasına benzer teknikler kullanarak göstermiştir. Bu çekirdek açısal momentum ile spektroskopik çizgideki aşırı ince yapıdan sorumlu elektronların etkileşimidir.
- 1930 yıllarında Stern-Gerlach düzeneklerinin gelişmiş versiyonu kullanılarak, Isidor Rabi ve arkadaşları çeşitli manyetik alanlar kullanarak bir tanesinin bir düzeyden diğerine geçmesi için manyetik momentuma güç uygulayabileceğini göstermiştir. Deney serileri 1937 yılında, Isidor Rabi ve arkadaşları geçişlerin düzeyi çeşitli alanlar ya da RF alanıyla tetiklenebileceğini keşfettiklerinde en son noktaya eriştirilmiştir.
- Norman F. Ramsey, Rabi düzeneğini alan ile birlikte zaman etkileşimini arttırmak için geliştirmiştir. Radyasyon tekrar sıklığından (frekansından) dolayı oluşan uç hassaslık doğru zamanı elde etmek için kullanışlı olmuştur. Günümüzde hala atomik saatlerde kullanılmaktadır.
- 1960 yılından önce, Ramsey ve Daniel Kleppner Stern-Gerlach sistemini günümüzde popüler olan atomik saatlerde de kullanılan hidrojen MASER’in enerji kaynağı olduğundan polarize olmuş hidrojen demeti üretmek için geliştirmiştir.
- Dönme hakkındaki doğrudan gözlem, kuantum mekaniğinde kuvantumlamanın en doğrudan kanıtı olmasıdır. Stern-Gerlach deneyi kuantum ölçüsünün paradigması haline gelmiştir. Özellikle, von Neumann projeksiyonunu sağlamak için varsayılır. Daha ileri sezgilere göre, kuantum mekaniksel homojen olmayan manyetik alan etkileşiminin tanımına dayanır. Bu sadece kesin algılamada doğru olabilir. Von Neumann projeksiyonu sadece manjetik alan homojen olduğunda kesin olduğunda sağlanır. Çünkü, Von Neumann projeksiyonu düzenli fonksiyonlara sahip Stern-Gerlach düzeneğiyle bile uyumsuzdur.
Kaynakça
- ^ Gerlach, W.; Stern, O. (1922). "Das magnetische Moment des Silberatoms". Zeitschrift für Physik 9: 353–355. Bibcode:1922ZPhy....9..353G. doi:10.1007/BF01326984
- ^ http://journals.aps.org/prl/pdf/10.1103/PhysRevLett.81.4772 -[] Comment on "Stern-Gerlach Effect for Electron Beams"
- ^ Sakurai, J.-J. (1985). Modern quantum mechanics. Addison-Wesley. .
- ^ Stern, O. (1921). "Ein Weg zur experimentellen Pruefung der Richtungsquantelung im Magnetfeld". Zeitschrift für Physik 7: 249–253. Bibcode:1921ZPhy....7..249S. doi:10.1007/BF01332793.
- ^ Weinert, F. (1995). "Wrong theory—right experiment: The significance of the Stern–Gerlach experiments". Studies in History and Philosophy of Modern Physics26B: 75–86. doi:10.1016/1355-2198(95)00002-B.
- ^ Phipps, T.E.; Taylor, J.B. (1927). "The Magnetic Moment of the Hydrogen Atom". Physical Review 29 (2): 309–320. Bibcode:1927PhRv...29..309P. doi:10.1103/PhysRev.29.309.
- ^ Scully, M.O.; Lamb, W.E.; Barut, A. (1987). "On the theory of the Stern–Gerlach apparatus". Foundations of Physics 17 (6): 575–583. Bibcode:1987FoPh...17..575S. doi:10.1007/BF01882788
- Gerlach, W.; Stern, O. (1922). "Das magnetische Moment des Silberatoms". Zeitschrift für Physik 9: 353–355. Bibcode:1922ZPhy....9..353G. doi:10.1007/BF01326984.
- http://journals.aps.org/prl/pdf/10.1103/PhysRevLett.81.4772 -[] Comment on "Stern-Gerlach Effect for Electron Beams"
- Sakurai, J.-J. (1985). Modern quantum mechanics. Addison-Wesley. .
- Stern, O. (1921). "Ein Weg zur experimentellen Pruefung der Richtungsquantelung im Magnetfeld". Zeitschrift für Physik 7: 249–253. Bibcode:1921ZPhy....7..249S. doi:10.1007/BF01332793.
- Weinert, F. (1995). "Wrong theory—right experiment: The significance of the Stern–Gerlach experiments". Studies in History and Philosophy of Modern Physics 26B: 75–86. doi:10.1016/1355-2198(95)00002-B.
- Phipps, T.E.; Taylor, J.B. (1927). "The Magnetic Moment of the Hydrogen Atom". Physical Review 29 (2): 309–320. Bibcode:1927PhRv...29..309P. doi:10.1103/PhysRev.29.309.
- Scully, M.O.; Lamb, W.E.; Barut, A. (1987). "On the theory of the Stern–Gerlach apparatus". Foundations of Physics 17 (6): 575–583. Bibcode:1987FoPh...17..575S. doi:10.1007/BF01882788.
Dış bağlantılar
- Animasyon, uygulamalar ve dönme ile ilgili araştırma (Paris-Sud Üniversitesi)25 Mayıs 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- Stern-Gerlach Deneyi Java Uygulaması Animasyonu 5 Ağustos 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- Stern-Gerlach Deneyi Parlama Modeli 11 Haziran 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- Stern–Gerlach deneyinin detaylı açıklaması 25 Ocak 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- http://www.kip.uni-heidelberg.de/matterwaveoptics/teaching/archive/ws07-08/SternGerlach.pdf 4 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
Notlar
- Bu makale ilgili İngilizce Vikipedi makalesinden çevrilmektedir.
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Stern Gerlach deneyi Alman fizikci Otto Stern ve Walther Gerlach tarafindan isimlendirilen taneciklerin sapmasinin kuantum mekanigi alaninda onemli bir deneydir 1922 yilinda Otto Stern ve Walther Gerlach tarafindan gerceklestirilen bu deney genellikle parcaciklarin sacinimini kullanarak kuantum mekaniginin temel noktalarini aciga cikarmasi acisindan onemlidir Bu deney elektronlarin ve atomlarin ozunde kuantum ozelliklerine sahip oldugunu ve olculurken kuantum mekaniginin sistemi nasil etkiledigini ispat etmek icin yapilmaktadir Basit Teori ve Tanimlama source source source source source source source Kuantum donme ve Stern Gerlach experiment icindeki klasik magnet Stern Gerlach deneyinin temel elementleri Stern Gerlach deneyi homojen olmayan manyetik alana dogru tanecik demetleri gondermeyi ve bu taneciklerin sapmalarini gozlemlemeyi icerir Sonuclar taneciklerin ozunde klasik olarak donen objelerin acisal momentumuna yakindan benzeyen fakat sadece kesin degerlerlenicelendirilen acisal momentuma sahip oldugunu gosterir Bir diger onemli sonuc ise sadece bir parcacigin donme bileseni ayni anda olculebilir bunun anlami z ekseni boyunca donme olcumu x ve y eksenleri boyunca parcacigin donme bilgilerini yok eder Stern Gerlach deneyi normal olarak elektriksel notr parcacik ya da atomlarin iletilmesi icin kullanilmaktadir Bu manyetik alana dogru hareket eden yuklu parcacigin yorungesi ve donme bagimli etkilere izin vererek hakim olmak icin buyuk sapmalardan kacinir Eger parcacik klasik olarak donen dipol olarak davranirsa manyetik alanin dipolun uzerine uyguladigi donme momentumu dolayisiyla manyetik alan gibi devinecektir Parcacik homojen manyetik alana dogru hareket ettigi takdirde dipolun zit uclarindaki birbirlerini notrleyen yuklere etki eden kuvvet kaybolur ve parcacigin yorungesi etkisiz hale getirilecektir Fakat manyetik alan homojen olmadigi takdirde dipolun bir ucundaki kuvvet diger uctaki kuvvetten parcacigin yorungesinin yonunu degistiren net kuvvet olmasi icin ihmal edilecek kadar buyuk olacaktir Eger parcacik klasik olarak donebilen objeler olsaydi acisal momentum vektorlerinin dagiliminin belirsiz ve devamli olmasi beklenirdi Her bir parcacik dedektor ekraninda bazi yogunluk dagitici ureten farkli miktar tarafindan saptirilir Bunun karsiliginda Stern Gerlach duzenegine giden parcaciklarin belirli miktarlar tarafindan asagi ya da yukari yonu degistirilir Bu kuantumun gozlenebilirliginin olcusuydu Gunumuzde donebilen olarak bilinir ve gozlenebilirligin nokta spektrumu oldugu yerde olcumun mumkun sonucunun oldugunu kanitlar Atomik spektrum gibi aralikli kuantum olaylari olmasina ragmen Stern Gerlach deneyi bilim adamlarina uperpose olmus kuantum durumlarinin olcumlerini yurutmek icin bilim tarihinde ilk kez izin vermistir Gunumuzde teoriksel olarak kuantum acisal hizina sahip olan herhangi bir tur belli bir dereceye kadar enerji icermek olarak da bilinen kesik spektruma sahiptir Eger deney elektron gibi yuklu taneciklerle iletilirse halkada yonu cevirmeye egilimli Lorentz kuvveti olusur Bu kuvvet yuklu parcacigin yolunu capraz duruma getirmek icin uygun buyuklukteki elektrik alani tarafindan etkisiz hale getirilebilir Fermiyonlar icin donme degerleri Elektronlar donen parcaciklardir Stern Gerlach ile serbest elektronlarin varolamayacagi not edilmelidir Bunlar herhangi bir eksen boyunca olculen tamamen quantum mekaniksel olay olan ve mumkun olabilen donme acisal momentum degerleridir Cunku bu degerler hep aynidir elektronlarin kesin degerleri olarak gorulur ve bazen kesin acisal momentum olarak da bilinir Diger taneciklerin mevcut olmasina bagli ve cesitli olabilen orbital acisal momentumdan ayirmak icin Elektronlar icin eksenle olculen donme acisal momentum icin iki olasi deger vardir Ayni bilgi ucer kuark iceren notron ve proton icin dogrudur Fakat uc kuarklar birbirlerini notrleyen ciftlere sahip degildir ve karsit parcaciga net yarim donme veren ucuncu kuark Proton donum noktasindan once inanilan olarak kesfedilmistir Cunku nukleonlarin asil donmeleri asildan cok orbitaldir Diger parcaciklar mumkun olan farkli donme degerlerine sahiptir Delta baryonlari 3 2 parcaciklar ve dort mumkun momentum degeri olarak donerler Vektor mezonlari W ve Z bozonlari gibi 1 donme sayisina ve uc mumkun olan donme acisal momentum degerine sahip olan parcaciklardir Matematiksel olarak yarim donme sayisina sahip parcaciklari tanimlamak icin Dirac in kullanmak en kolayidir Parcaciklar Stern Gerlach duzenegine dogru giderken donmenin asagi mi yukari mi oldugunu cozen dedektor tarafindan gozlemlenirler Bunlar izin verilen mumkun degerleri ħ 2 ya da ħ 2 alabilen acisal momentum numarasi j tarafindan tanimlanir Matematiksel terim olarak ps c1 psj ℏ2 c2 psj ℏ2 displaystyle psi rangle c 1 left psi j frac hbar 2 right rangle c 2 left psi j frac hbar 2 right rangle C degerleri compleks numaralardir Mutlak degerlerinin karesi j nin iki olasi degerlerinin bulunabildigi durumdaki ihtimaline karar verir Sabitler degerlerin bulunabilmesi icin normallestirilmelidir Bu nedenle sadece mutlak degerlerde verimli olmaktadir Sirali DeneylerEger bircok Stern Gerlach duzeneklerini birlestirirsek acikca gorebiliriz ki duzenekler basit ayiricilar olarak davranmazlar Fakat kuantum mekanigi yasalarina gore degisen durum isik kutuplasmasi gibi gozlenir TarihceFrankfurt Universitesinde deneyi anmak icin bulunan plaka Stern Gerlach deneyi 1922 yilinda Otto Stern ve Walther Gerlach tarafindan Frankfurt Almanya da gerceklestirildi Bu yillarda Stern Frankfurt Universitesi nde Max Born un asistaniydi Gerlach is ayni universitenin nde asistandi Deneyin yapildigi zamanlarda atomu tanimlayan en oncelikli model elektronlarin pozitif yuklu cekirdeklerin etrafinda sadece kesin ayrik atomik orbitallerde veya enerji seviyelerinde oldugunu belirten Bohr atom modeliydi Elektronlar uzayda kesin pozisyonda olmak icin belirli dereceye kadar enerji icerdiginden beri ayrik orbitlerin icindeki farkliliklar uzay kuvantumlama olarak refere edilir Stern Gerlach deneyi gumus atomunun acisal momentumunun yonunun belirli dereceye kadar enerji icerdigi anlamina gelen Bohr Sommerfeld hipotezini test etmek icin yapilmistir Deneyin Uhlenbeck ve Goudsmit donen elektronun varoldugu hipotezini formule dokmeden yillar once yapildigi not edilmelidir Stern Gerlach deneyinin sonuclari daha sonradan quantum mekaniginin yarim donebilen parcacik tahminlerine katilir bir hale donusse de deney Bohr Sommerfeld teorisinin onayi olarak gorulmelidir 1927 yilinda T E Phipps ve J B Taylor gumus atomunun kullaniminin neden olabilecegi herhangi bir supheyi gumus atomlari kullanarak eleyerek boylece en alt seviyedeki hidrojen atomlarinin kullanim etkilerini yeniden uretmistir OnemiModern fizikte deneyden sonraki gelismeler Stern Gerlach deneyinden onemli olcude etkilenmistir Deneyi takip eden on yil icerisinde bilim adamlari bazi atomlarin cekirdegini ayrica belirli dereceye kadar enerji iceren acisal momentuma sahip olmasina benzer teknikler kullanarak gostermistir Bu cekirdek acisal momentum ile spektroskopik cizgideki asiri ince yapidan sorumlu elektronlarin etkilesimidir 1930 yillarinda Stern Gerlach duzeneklerinin gelismis versiyonu kullanilarak Isidor Rabi ve arkadaslari cesitli manyetik alanlar kullanarak bir tanesinin bir duzeyden digerine gecmesi icin manyetik momentuma guc uygulayabilecegini gostermistir Deney serileri 1937 yilinda Isidor Rabi ve arkadaslari gecislerin duzeyi cesitli alanlar ya da RF alaniyla tetiklenebilecegini kesfettiklerinde en son noktaya eristirilmistir Norman F Ramsey Rabi duzenegini alan ile birlikte zaman etkilesimini arttirmak icin gelistirmistir Radyasyon tekrar sikligindan frekansindan dolayi olusan uc hassaslik dogru zamani elde etmek icin kullanisli olmustur Gunumuzde hala atomik saatlerde kullanilmaktadir 1960 yilindan once Ramsey ve Daniel Kleppner Stern Gerlach sistemini gunumuzde populer olan atomik saatlerde de kullanilan hidrojen MASER in enerji kaynagi oldugundan polarize olmus hidrojen demeti uretmek icin gelistirmistir Donme hakkindaki dogrudan gozlem kuantum mekaniginde kuvantumlamanin en dogrudan kaniti olmasidir Stern Gerlach deneyi kuantum olcusunun paradigmasi haline gelmistir Ozellikle von Neumann projeksiyonunu saglamak icin varsayilir Daha ileri sezgilere gore kuantum mekaniksel homojen olmayan manyetik alan etkilesiminin tanimina dayanir Bu sadece kesin algilamada dogru olabilir Von Neumann projeksiyonu sadece manjetik alan homojen oldugunda kesin oldugunda saglanir Cunku Von Neumann projeksiyonu duzenli fonksiyonlara sahip Stern Gerlach duzenegiyle bile uyumsuzdur Kaynakca Gerlach W Stern O 1922 Das magnetische Moment des Silberatoms Zeitschrift fur Physik 9 353 355 Bibcode 1922ZPhy 9 353G doi 10 1007 BF01326984 http journals aps org prl pdf 10 1103 PhysRevLett 81 4772 olu kirik baglanti Comment on Stern Gerlach Effect for Electron Beams Sakurai J J 1985 Modern quantum mechanics Addison Wesley ISBN 0 201 53929 2 Stern O 1921 Ein Weg zur experimentellen Pruefung der Richtungsquantelung im Magnetfeld Zeitschrift fur Physik 7 249 253 Bibcode 1921ZPhy 7 249S doi 10 1007 BF01332793 Weinert F 1995 Wrong theory right experiment The significance of the Stern Gerlach experiments Studies in History and Philosophy of Modern Physics26B 75 86 doi 10 1016 1355 2198 95 00002 B Phipps T E Taylor J B 1927 The Magnetic Moment of the Hydrogen Atom Physical Review 29 2 309 320 Bibcode 1927PhRv 29 309P doi 10 1103 PhysRev 29 309 Scully M O Lamb W E Barut A 1987 On the theory of the Stern Gerlach apparatus Foundations of Physics 17 6 575 583 Bibcode 1987FoPh 17 575S doi 10 1007 BF01882788 Gerlach W Stern O 1922 Das magnetische Moment des Silberatoms Zeitschrift fur Physik 9 353 355 Bibcode 1922ZPhy 9 353G doi 10 1007 BF01326984 http journals aps org prl pdf 10 1103 PhysRevLett 81 4772 olu kirik baglanti Comment on Stern Gerlach Effect for Electron Beams Sakurai J J 1985 Modern quantum mechanics Addison Wesley ISBN 0 201 53929 2 Stern O 1921 Ein Weg zur experimentellen Pruefung der Richtungsquantelung im Magnetfeld Zeitschrift fur Physik 7 249 253 Bibcode 1921ZPhy 7 249S doi 10 1007 BF01332793 Weinert F 1995 Wrong theory right experiment The significance of the Stern Gerlach experiments Studies in History and Philosophy of Modern Physics 26B 75 86 doi 10 1016 1355 2198 95 00002 B Phipps T E Taylor J B 1927 The Magnetic Moment of the Hydrogen Atom Physical Review 29 2 309 320 Bibcode 1927PhRv 29 309P doi 10 1103 PhysRev 29 309 Scully M O Lamb W E Barut A 1987 On the theory of the Stern Gerlach apparatus Foundations of Physics 17 6 575 583 Bibcode 1987FoPh 17 575S doi 10 1007 BF01882788 Dis baglantilarAnimasyon uygulamalar ve donme ile ilgili arastirma Paris Sud Universitesi 25 Mayis 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde Stern Gerlach Deneyi Java Uygulamasi Animasyonu 5 Agustos 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde Stern Gerlach Deneyi Parlama Modeli 11 Haziran 2010 tarihinde Wayback Machine sitesinde Stern Gerlach deneyinin detayli aciklamasi 25 Ocak 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde http www kip uni heidelberg de matterwaveoptics teaching archive ws07 08 SternGerlach pdf 4 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde NotlarBu makale ilgili Ingilizce Vikipedi makalesinden cevrilmektedir