T Coronae Borealis kısaca T CrB Corona Borealis Takımyıldızı sınırları içerisinde bulunan tekrarlayan bir novad

T Coronae Borealis (kısaca: T CrB) Corona Borealis Takımyıldızı sınırları içerisinde bulunan tekrarlayan bir novadır. İlk olarak 1886 yılında John Birmingham tarafından patlama sırasında keşfedilmiştir. Her seksen yılda bir meydana geldiği tahmin edilmektedir. En son 1946 yılında gök bilimciler tarafından gözlemlenmiştir.

T Coronae Borealis
Gözlem verisi Dönem J2000 Ekinoks J2000
T CrB'nin konumu kırmızı ile gösterilmiştir
Takımyıldız	Corona Borealis
Sağ açıklık ( $α$ )	15^sa 59^d 30.1622^s
Dik açıklık ( $δ$ )	25°55'12.613
Görünür büyüklük (V)	2.0–10.8
Sınıflandırma
Evrimsel aşama	Kırmızı dev + Beyaz cüce
Tayfsal sınıf	M3II+p
Değişen yıldız tipi	Tekrarlayan Nova
Astrometri
Dikey hız ( $v_{r}$ )	-27.79 km/s
Özdevinim ( $μ$ )	RA: 12.8 mys/y Dec.: 339.6 mys/y
Iraklık açısı ( $π$ )	1.2127 ± 0.0488 mys
Özellikler
Aydınlatma gücü	655+100 L_⊙
Sıcaklık	9028 K
Katalog belirtmeleri
BD+26° 2765, HD 143454, HIP 78322, HR 5958, SAO 84129, 2MASS J15593015+2555126

T CrB aslında 10 kadir parlaklığa sahiptir fakat nova aşamasına geldiğinde yıldızın parlaklığında bir artış görülür. 1866'daki patlamada 2 kadir, 1943'daki patlamada ise 3 kadir parlaklığa ulaşmıştır. Yıldızın bir sonraki patlamasının 2024 yılının Nisan ve Eylül ayları arasında olacağı tahmin edilmektedir.

Nova'nın faaliyetine ilişkin daha eski kayıtlar da bulunmaktadır. 1217 yılında Abbott Burchard, 1787 yılında ise Rahip Francis Wallanston Corona Borealis yakınlarında benzer bir faaliyet rapor etmiştir.

Yapısı

T CrB aslında 10 kadir parlaklığa sahip olan bir beyaz cüce ve kırmızı devden oluşan ikili bir yıldız sistemidir. Soğuk bir yıldız olan kırmızı devden, sıcak yıldız olan beyaz cüceye düzenli olarak madde akışı olur. Beyaz cücenin etrafında biriken hidrojen ve helyum gibi maddelerden bir yığılma diski oluşur. Zamanla bu maddeler ısınarak yıldızın yüzeyinde çeşitli füzyon ateşlemesi başlar ve bu da yıldızın parlaklığının geçici süreliğine 2 veya 3 kadire kadar yükselmesine sebep olur.

Kaynakça

^ ^a ^b ^c "VizieR". vizier.cds.unistra.fr. 19 Nisan 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 24 Nisan 2024.
^ ^a ^b ^c ^d "The recurrent nova T CrBhad prior eruptions observednear December 1787 andOctober 1217 AD" (PDF). Journal for the History of Astronomy. 2023. 27 Mart 2024 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 24 Nisan 2024.
^ ^a ^b "T CrB". simbad.cds.unistra.fr. 4 Nisan 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 24 Nisan 2024.
^ iain.todd@ourmedia.co.uk. "T Coronae Borealis nova will become a 'new star' in the sky this year, and could be visible to the naked eye". www.skyatnightmagazine.com (İngilizce). 18 Mart 2024 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 24 Nisan 2024.
^ "Blaze Star: Huge stellar explosion will be visible from Earth for a week". Earth.com (İngilizce). 22 Nisan 2024 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 24 Nisan 2024.
^ "Every 80 years, this star appears in the sky—see the once-in-a-lifetime phenomenon". Science (İngilizce). 17 Nisan 2024. 23 Nisan 2024 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 24 Nisan 2024.

[:1-1] "VizieR". vizier.cds.unistra.fr. 19 Nisan 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 24 Nisan 2024.

[:0-2] "The recurrent nova T CrBhad prior eruptions observednear December 1787 andOctober 1217 AD" (PDF). Journal for the History of Astronomy. 2023. 27 Mart 2024 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 24 Nisan 2024.

[:2-3] "T CrB". simbad.cds.unistra.fr. 4 Nisan 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 24 Nisan 2024.

[4] .todd@ourmedia.co.uk. "T Coronae Borealis nova will become a 'new star' in the sky this year, and could be visible to the naked eye". www.skyatnightmagazine.com (İngilizce). 18 Mart 2024 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 24 Nisan 2024.

[5] "Blaze Star: Huge stellar explosion will be visible from Earth for a week". Earth.com (İngilizce). 22 Nisan 2024 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 24 Nisan 2024.

[6] "Every 80 years, this star appears in the sky—see the once-in-a-lifetime phenomenon". Science (İngilizce). 17 Nisan 2024. 23 Nisan 2024 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 24 Nisan 2024.