Vanadyum redoks pili

Vanadyum akış pili (VFB) veya vanadyum redoks akışlı pil (VRFB) olarak da bilinen bir tür şarj edilebilir akışlı pildir. Yük taşıyıcı olarak vanadyum iyonlarını kullanır. Pil, tek bir elektroaktif element içeren bir pil yapmak için vanadyumun dört farklı oksidasyon durumunda bir çözelti içinde var olma yeteneğini kullanır. Göreceli büyüklükleri de dahil olmak üzere çeşitli nedenlerle, vanadyum piller tipik olarak şebeke enerji depolaması için kullanılır, yani enerji santrallerine/elektrik şebekelerine takılır.

Vanadyum redoks akışlı pil sisteminin şematik tasarımı

Avista Utilities'e ait olan ve UniEnergy Technologies tarafından üretilen 1 MW 4 MWh konteynırlı vanadyum akışlı pil

New South Wales Üniversitesi, Sidney, Avustralya'da bulunan bir vanadyum redoks akış pili

Pillerin finansman ve geliştirilmesinde çok sayıda şirket ve kuruluş yer almaktadır.

Tarih

Pissoort, 1930'larda VRFB'lerin olasılığından bahsetmişti. NASA araştırmacıları ile Pellegri ve Spaziante 1970'lerde aynı şeyi yaptı, ama hiçbiri başarılı olamadı. Maria Skyllas-Kazacos, 1980'lerde bir sülfürik asit çözeltisi içinde çözünmüş vanadyum kullanan bir Tam Vanadyum Redoks Akış Pilinin ilk başarılı tanıtımını sundu. Tasarımı sülfürik asit elektrolitleri kullandı ve Avustralya'daki New South Wales Üniversitesi tarafından patentlendi.

Skyllas-Kazacos ve çalışma arkadaşları tarafından elde edilen önemli atılımlardan biri, başlangıç malzemesi olarak daha düşük maliyetli, ancak çözünmeyen vanadyum pentoksit kullanılarak 1,5 M'nin üzerinde konsantrasyona sahip vanadyum elektrolitleri üretmek için bir dizi işlemin geliştirilmesiydi. Bu işlemler kimyasal ve elektrokimyasal çözünmeyi içeriyordu ve 1989'da NSW Üniversitesi tarafından patentlendi. 1990'larda UNSW grubu, membran seçimi, grafit keçe aktivasyonu, plastik çift kutuplu elektrot üretimi, elektrolit karakterizasyonu ve optimizasyonunun yanı sıra modelleme ve simülasyon konularında kapsamlı araştırmalar yürüttü. Birkaç 1-5 kW VFB prototip pil Tayland'daki bir Solar House'da ve UNSW'de bir elektrikli golf arabasında monte edilerek sahada test edildi.

UNSW All-Vanadium Redox Flow Battery patentleri ve teknolojisi, 1990'ların ortalarında Mitsubishi Chemical Corporation ve Kashima-Kita Electric Power Corporation'a lisanslandı ve ardından 1990'ların sonuyla 2000'lerin başlarında çok çeşitli uygulamalarda kapsamlı saha testlerinin yapıldığı Sumitomo Electric Industries tarafından satın alındı.

Bataryanın çalışma sıcaklık aralığını genişletmek ve vanadyumun V(V) durumunda 40^oC'nin üzeri veya 10^oC'nin altındaki sıcaklıklarda çökelmesini önlemek için Skyllas-Kazacos ve çalışma arkadaşları potansiyel çökelme inhibitörleri olarak yüzlerce organik ve inorganik katkı maddesini test ettiler. İnorganik fosfat ve amonyum bileşiklerinin sırasıyla 5 ve 45^oC sıcaklıklarda hem negatif hem de pozitif yarı hücrede 2 M vanadyum çözeltilerinin çökelmesini önlemede etkili olduğunu keşfettiler ve en etkili stabilize edici ajan olarak amonyum fosfatı seçtiler. Amonyum ve fosfat katkı maddeleri, mükemmel sonuçlarla bir akış hücresinde 3 M vanadyum elektrolit hazırlamak ve test etmek için kullanıldı.

Yıllara göre çeşitli akış pil kimyaları türleri hakkında patent ailelerinin ve patent dışı yayınların sayısı.

Avantajlar ve dezavantajlar

Avantajlar

VRFB'lerin diğer pil türlerine göre başlıca avantajları:

• enerji kapasitesinde sınır yok
• hasar görmeden süresiz olarak boşalabilir
• elektrolitlerin karıştırılması kalıcı hasara neden olmaz
• elektrolitler boyunca tek şarj durumu, kapasite bozulmasını önler
• güvenli, yanıcı olmayan sulu elektrolit
• gürültü veya emisyon yok
• talebi karşılamak için pil modülleri eklenebilir
• pasif soğutma dahil geniş çalışma sıcaklığı aralığı
• uzun şarj/deşarj döngüsü ömürleri: 15.000-20.000 döngü ve 10-20 yıl.
• düşük seviyelendirilmiş maliyet : (birkaç on sent), ABD Enerji Bakanlığı tarafından belirtilen 2016 0,05 $ hedefine ve Avrupa Komisyonu Stratejik Enerji Teknoloji Planı 0,05 € hedefine yaklaşıyor.

Dezavantajları

Diğer pil türlerine kıyasla VRFB'lerin ana dezavantajları:

• vanadyum minerallerinin yüksek ve değişken fiyatları (yani VRFB enerjisinin maliyeti)
• nispeten zayıf gidiş-dönüş verimliliği (lityum-iyon pillere kıyasla)
• ağır sulu elektrolit ağırlığı
• standart depolama pillerine kıyasla nispeten zayıf enerji-hacim oranı
• elektrolit çözeltisinin akışını üreten pompalarda hareketli parçalara sahip olmak
• vanadyum (V) bileşiklerinin toksisitesi.

Malzemeler

Vanadyum akışlı pilin şeması

Vanadyumun dört farklı oksidasyon durumunda vanadyum sülfat çözeltileri.

Vanadyum redoks pili, iki elektrolitin bir proton değişim zarı ile ayrıldığı güç hücreleri grubundan oluşur. VRB hücresindeki elektrotlar karbon bazlıdır. En yaygın türleri karbon keçe, karbon kağıdı, karbon bezi, grafit keçe ve karbon nanotüplerdir.

Her iki elektrolit de vanadyum bazlıdır. Pozitif yarı hücrelerdeki elektrolit VO₂₊ ve VO²⁺ iyonlarını içerirken, negatif yarı hücrelerdeki elektrolit V^3+ve V²⁺ iyonlarından oluşur. Elektrolitler, vanadyum pentoksitin sülfürik asit içinde elektrolitik olarak _çözülmesi dahil olmak üzere çeşitli işlemlerle hazırlanabilir. Çözelti kullanımda oldukça asidiktir.

En yaygın membran malzemesi perflorlu sülfonik asittir (PFSA veya Nafion). Bununla birlikte, vanadyum iyonları bir PFSA zarına nüfuz edebilir ve hücrenin dengesini bozabilir. 2021'de yapılan bir araştırma, tek katmanlı grafen oksit levhaların yüzeyinde tungsten trioksit nanoparçacıklarının büyütülmesiyle yapılan hibrit levhalarla penetrasyonun azaldığını buldu. Bu hibrit levhalar daha sonra politetrafloroetilen (Teflon) ile güçlendirilmiş sandviç yapılı bir PFSA membranına gömülür. Nanopartiküller aynı zamanda sırasıyla yüzde 98,1 ve yüzde 88,9'un üzerinde yüksek Coulombic verimliliği ve enerji verimliliği sunarak proton taşınmasını da teşvik ediyor.

Operasyon

Sülfürik asit çözeltisinde vanadyum (IV) çözeltisinin döngüsel voltamogramı

Reaksiyon, yarı reaksiyonları kullanır:

VO+
2 + 2H+
+ e−
→ VO²⁺ + H
2O ( = +1.00 V)

V³⁺ + e−
→ V²⁺ (E° = −0.26 V)

Vanadyum akış pillerinin yararlı özellikleri, hızlı yanıt ve kapasiteleridir; %100 yük değişikliği için yarım milisaniyenin altında bir tepki süresiyle 10 saniye boyunca %400'e varan aşırı yüklere izin verebilirler. Tepki süresi çoğunlukla elektrikli ekipmanla sınırlıdır. Daha soğuk veya daha sıcak iklimler için özel olarak tasarlanmadıkça, çoğu sülfürik asit bazlı vanadyum piller yaklaşık 10 ile 40 °C arasında çalışır. Bu sıcaklık aralığının altında, iyon aşılanmış sülfürik asit kristalleşir. Pratik uygulamalarda gidiş-dönüş verimliliği yaklaşık % 70-80'dir.

Önerilen iyileştirmeler

Skyllas-Kazacos'un orijinal VRFB tasarımı, maksimum vanadyum konsantrasyonunu 1,7 M vanadyum iyonu ile sınırlayan VRFB çözeltilerindeki tek anyon olarak sülfat (vanadyum sülfat(lar) ve sülfürik asit olarak eklenmiştir) kullanmıştır. 1990'larda Skyllas-Kazacos, 2 M vanadyum çözeltilerini 5 ila 45^oC sıcaklık aralığında stabilize etmek için amonyum fosfat ve diğer inorganik bileşiklerin çökelme inhibitörleri olarak kullanılabileceğini keşfetti ve 1993 yılında UNSW tarafından Stabilizing Agent patenti verildi. Bununla birlikte, bu keşif büyük ölçüde göz ardı edildi ve 2010 civarında Pacific Northwest Ulusal Laboratuvarı'ndan bir ekip, -20 ve +50 °C arasındaki tüm sıcaklık aralığında 2,5 M vanadyum konsantrasyonuna sahip VRFB çözeltilerinde kullanıma izin veren karışık bir sülfat- klorür elektroliti önerdi. V⁺⁵/V ⁺⁴ çiftinin standart denge potansiyeline dayanarak klorürü oksitlemesi beklenir ve bu nedenle daha önceki VRFB çalışmalarında klorür çözeltilerinden kaçınılmıştır. V⁺⁵ çözeltilerinin klorür varlığında şaşırtıcı oksidatif stabilitesi (her ne kadar sadece yaklaşık %80'in altında şarj durumunda olsa da) aktivite katsayıları temelinde açıklanmıştır. Birçok araştırmacı, V(V)'nin yüksek sıcaklıklarda artan stabilitesini, V(V)'nin termal çökelme dengesini _V205'ten uzağa kaydıran karışık asit elektrolitindeki daha yüksek proton konsantrasyonuyla açıklar. Bununla birlikte, HCl çözeltilerinin yüksek buhar basıncı ve şarj etme sırasında klor oluşumu olasılığı nedeniyle, bu tür karışık elektrolitler yaygın olarak benimsenmemiştir.

Başka bir varyasyon, vanadyum bromür tuzlarının kullanılmasıdır. Br₂/2Br ^- çiftinin redoks potansiyeli V⁵⁺/^4+' nınkinden daha negatif olduğundan, pozitif elektrot brom işlemi yoluyla çalışır. Bununla birlikte, _Br2'nin uçuculuğu ve aşındırıcılığı ile ilgili sorunlar nedeniyle, pek popülerlik kazanmadılar (benzer bir sorun için çinko-brom piline bakın). Bir vanadyum / seryum akış pili de önerilmiştir.

Spesifik enerji ve enerji yoğunluğu

VRB'ler yaklaşık 20'Wh/kg (72 kJ/kg) lik belirli bir enerjiye ulaşır (elektrolit) Çökme inhibitörleri yoğunluğu yaklaşık 35'Wh/kg (126 kJ/kg)e çıkarabilir. elektrolit sıcaklığını kontrol ederek daha yüksek yoğunluklar mümkündür. Spesifik enerjisi, diğer şarj edilebilir pil türlerine kıyasla düşüktür (örn. kurşun-asit, 30–40 Wh/kg (108–144 kJ/kg); ve lityum iyon, 80–200 Wh/kg (288–720 kJ/kg)).

Uygulamalar

VRFB'lerin büyük potansiyel kapasitesi, şebeke ölçekli rüzgar ve güneş sistemlerinin düzensiz çıktısını tamponlamak için en uygun olabilir.

Azaltılmış kendi kendine deşarjları, onları, GATOR mayın sisteminin sensör bileşenleri gibi askeri teçhizatta olduğu gibi, az bakımla uzun vadeli enerji depolaması gerektiren uygulamalarda potansiyel olarak uygun hale getirir.

Kurşun-asit aküler veya dizel jeneratörlerin yerini alabilecekleri kesintisiz güç kaynağı uygulamalarına çok uygun, hızlı yanıt sürelerine sahiptirler. Hızlı yanıt süresi, frekans regülasyonu için de faydalıdır. Bu yetenekler, VRFB'leri mikro şebekeler, frekans regülasyonu ve yük kaydırma için etkili bir "hepsi bir arada" çözüm haline getirir.

En büyük vanadyum ağ pilleri

En büyük operasyonel vanadyum redoks pilleri

İsim	Devreye alma tarihi	Enerji (MWh )	Güç (MW )	Süre (saat)	Ülke
Minami Hayakita Trafo Merkezi	Aralık 2015	60	15	4	Japonya
Pfinztal, Baden-Württemberg	Eylül 2019	20	2	10	Almanya
Woniushi, Liaoning		10	5	2	Çin
Domates Rüzgar Santrali	2005	6	4	1:30	Japonya
Zhangbei Projesi	2016	8	2	4	Çin
SnoPUD MESA 2 Projesi	Mart 2017	8	2	4	Amerika Birleşik Devletleri
San Miguel Trafo Merkezi	2017	8	2	4	Amerika Birleşik Devletleri
	Nisan 2015	4	1	4	Amerika Birleşik Devletleri
Dalian Pil	Ekim 2022	400 (800)	100 (200)	4	Çin

Vanadyum redoks pillerini finanse eden veya geliştiren şirketler

Vanadyum redoks pillerini finanse eden veya geliştiren şirketler arasında Avustralya'da Sumitomo Electric Industries, CellCube (Enerox), UniEnergy Technologies, StorEn Technologies, Amerika Birleşik Devletleri'nde Largo Energy ve Ashlawn Energy; Güney Kore, Gyeryong-si'de H2;Yenilenebilir Enerji Dinamiği Teknolojisi, Birleşik Krallık'ta Invinity Energy Systems, Avrupa'da VoltStorage ve Schmalz; Çin'de Prudent Energy; Avustralya'da Avustralya Vanadyumu, CellCube ve North Harbour Clean Energy; Avustralya'da Yadlamalka Energy Trust ve Invinity Energy Systems; Suudi Arabistan'da EverFlow Energy JV SABIC SCHMID Group ve Güney Afrika'da Bushveld Minerals.

Ayrıca bakınız

• Pil türlerinin listesi
• Polisülfit bromür pil
• Elektrik pili
• Yakıt hücresi
• Enerji depolama

Kaynakça

1. ^ Qi (July 2017). "Review Article: Flow battery systems with solid electroactive materials". Journal of Vacuum Science & Technology B, Nanotechnology and Microelectronics: Materials, Processing, Measurement, and Phenomena. 35 (4): 040801. doi:10.1116/1.4983210. ISSN 2166-2746. 
2. ^ Laurence Knight (14 Haziran 2014). . BBC. 14 Haziran 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mart 2015. 
3. ^ Alotto (2014). "Redox Flow Batteries for the storage of renewable energy: a review". Renewable & Sustainable Energy Reviews. 29: 325-335. doi:10.1016/j.rser.2013.08.001. 
4. ^ James Purtill (2 Şubat 2023). . Australian Broadcasting Corporation. 1 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 25 Haziran 2023. 
5. ^ P. A. Pissoort, in FR Patent 754065 (1933)
6. ^ A. Pelligri and P. M. Spaziante, in GB Patent 2030349 (1978), to Oronzio de Nori Impianti Elettrochimici S.p.
7. ^ Rychik (January 1988). "Characteristics of a new all-vanadium redox flow battery". Journal of Power Sources. 22 (1): 59-67. doi:10.1016/0378-7753(88)80005-3. 
8. ^ . Energy Storage News. 18 Ekim 2021. 18 Ekim 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
9. ^ "Vanadium Redox Battery University of New South Wales". 24 Haziran 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 26 Temmuz 2023. 
10. ^ Tolmachev (3 Ocak 2023). "Flow Batteries From 1879 To 2022 And Beyond". doi:10.32388/G6G4EA.2. 
11. ^ ^{a b c d e} . Metal Tech News (İngilizce). May 2020. 1 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Kasım 2021.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= ()
12. ^ (PDF). Pacific Northwest National Laboratory. October 2012. 26 Ağustos 2013 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. 
13. ^ Miller, Kelsey.
14. ^ Spagnuolo (2016). "Vanadium Redox Flow Batteries: Potentials and Challenges of an Emerging Storage Technology". IEEE Industrial Electronics Magazine. 10 (4): 20-31. doi:10.1109/MIE.2016.2611760. 
15. ^ Mustafa (March 2017). "Fabrication of Freestanding Sheets of Multiwalled Carbon Nanotubes (Buckypapers) for Vanadium Redox Flow Batteries and Effects of Fabrication Variables on Electrochemical Performance". Electrochimica Acta. 230: 222-235. doi:10.1016/j.electacta.2017.01.186. ISSN 0013-4686. 
16. ^ Mustafa (1 Ocak 2017). "Insights on the Electrochemical Activity of Porous Carbonaceous Electrodes in Non-Aqueous Vanadium Redox Flow Batteries". Journal of the Electrochemical Society. 164 (14): A3673-A3683. doi:10.1149/2.0621714jes. ISSN 0013-4651. 
17. ^ Mustafa (May 2018). "Effects of carbonaceous impurities on the electrochemical activity of multiwalled carbon nanotube electrodes for vanadium redox flow batteries". Carbon. 131: 47-59. doi:10.1016/j.carbon.2018.01.069. ISSN 0008-6223. 
18. ^ . New Atlas (İngilizce). 12 Kasım 2021. 12 Kasım 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Kasım 2021.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= ()
19. ^ Jin (25 Haziran 2013). "Identifying the Active Site in Nitrogen-Doped Graphene for the VO 2+ /VO 2 + Redox Reaction". ACS Nano. 7 (6): 4764-4773. doi:10.1021/nn3046709. (PMID) 23647240. 
20. ^ Inorganic Chemistry. 5th. W. H. Freeman. 2010. s. 153. ISBN .  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= ()
21. ^ DOE/Pacific Northwest National Laboratory (17 Mart 2011). . Science Daily. 21 Mart 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mart 2015. 
22. ^ "Chapter 6. Chemical Energy Storage". Storage and Hybridization of Nuclear Energy - Techno-economic Integration of Renewable and Nuclear Energy. London: Academic Press. 2019. ss. 177-227. doi:10.1016/B978-0-12-813975-2.00006-5. ISBN . 
23. ^ M. Skyllas-Kazacos, M. Rychcik and G. Robins Robert, "All vanadium redox battery." 1986AU-0055562 1986-04-02.
24. ^ Li (2011). "A stable vanadium redox-flow battery with high energy density for large-scale energy storage". Advanced Energy Materials. 1 (3): 394-400. doi:10.1002/aenm.201100008. 
25. ^ Yang (September 2019). "Investigations on physicochemical properties and electrochemical performance of sulfate-chloride mixed acid electrolyte for vanadium redox flow battery". Journal of Power Sources. 434: Article 226719. doi:10.1016/j.jpowsour.2019.226719. 
26. ^ Roznyatovskaya (2019). "Vanadium electrolyte for all-vanadium redox-flow batteries: the effect of the counter ion". Batteries. 5 (1): 13. doi:10.3390/batteries5010013. 
27. ^ Yuriy V Tolmachev.
28. ^ Vafiadis (2006). "Evaluation of membranes for the novel vanadium bromine redox flow cell". Journal of Membrane Science. 279 (1-2): 394-402. doi:10.1016/j.memsci.2005.12.028. 
29. ^ Sankarasubramanian (2019). "Methanesulfonic acid-based electrode-decoupled vanadium–cerium redox flow battery exhibits significantly improved capacity and cycle life". Sustainable Energy & Fuels (İngilizce). 3 (9): 2417-2425. doi:10.1039/C9SE00286C. ISSN 2398-4902. 
30. ^ Allbright, Greg, et al.
31. ^ . 3 Şubat 2016. 4 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ağustos 2017.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= ()
32. ^ . www.energystorageexchange.org. 9 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Kasım 2017. 
33. ^ . 14 Mart 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Temmuz 2014. 
34. ^ Armin Herberger (19 Ocak 2021). . Badische Neueste Nachrichten Kraichgau. 22 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Haziran 2023. 
35. ^ . Fraunhofer-Institut für Chemische Technologie. 12 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
36. ^ . www.ees-magazine.com. 13 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ağustos 2017. 
37. ^ Zonghao. . 储能科学与技术. 3 (1): 71-77. doi:10.3969/j.issn.2095-4239.2014.01.010. 13 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 Temmuz 2023. 
38. ^ . www.energystorageexchange.org. 19 Ekim 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Kasım 2017. 
39. ^ . www.energystorageexchange.org. 31 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 9 Kasım 2017. 
40. ^ . Energy Storage News. 29 Mart 2017. 18 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Aralık 2017. 
41. ^ . Everett Herald. 2 Kasım 2016. 3 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Aralık 2017. 
42. ^ . Energy Storage News. 17 Mart 2017. 17 Mart 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ağustos 2017. 
43. ^ Wesoff, Eric, St. John, Jeff.
44. ^ . New Atlas (İngilizce). 3 Ekim 2022. 3 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ekim 2022. 
45. ^ . SumitomoElectric (İngilizce). 1 Mart 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 1 Mart 2023. 
46. ^ . Cellcube (İngilizce). 19 Şubat 2001 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Aralık 2022. 
47. ^ Steve Wilhelm (3 Temmuz 2014). . Puget Sound Business Journal. 11 Kasım 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mayıs 2015. 
48. ^ . Office of the Queensland Chief Entrepreneur (İngilizce). 3 Şubat 2021. 28 Eylül 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2021.  Yazar |ad1= eksik |soyadı1= ()
49. ^ . CleanTechnica (İngilizce). 19 Aralık 2020. 19 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2021. 
50. ^ . 6 Mayıs 2021. 6 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
51. ^ BILL HAGSTRAND (23 Ağustos 2013). . Crain's Cleveland Business. 23 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mayıs 2015. 
52. ^ Andy Colthorpe (14 Kasım 2022). . Energy Storage News. 14 Kasım 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Haziran 2023. 
53. ^ . Silicon Republic. 11 Nisan 2011. 4 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mayıs 2015. 
54. ^ . 24 Haziran 2021. 24 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
55. ^ . 16 Ocak 2018. 9 Şubat 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
56. ^ . Windkraft-Journal. 16 Haziran 2016. 28 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2023. 
57. ^ . J. Schmalz GmbH. 28 Mayıs 2023. 28 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Mayıs 2023. 
58. ^ Jeff St. John (2 Mart 2010). . GigaOm. 29 Ağustos 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Mayıs 2015. 
59. ^ . Proactive Investors. 13 Temmuz 2016. 26 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 24 Kasım 2017. 
60. ^ . VSUN Energy. 24 Kasım 2022. 23 Şubat 2023 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2023. 
61. ^ . Yadlamalka Energy. 2023. 15 Mart 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2023. 
62. ^ Gabriella Marchant (4 Ocak 2021). . Australian Broadcasting Corporation. 13 Aralık 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Haziran 2023. 
63. ^ . 16 Mayıs 2020. 21 Nisan 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. 
64. ^ . 15 Haziran 2021. 15 Haziran 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. 

Genel ve atıf yapılan referanslar

• Vanadyum jeolojisi, bir baz metal cevheri gövdesine kıyasla oldukça sıra dışıdır.
• UNSW'de VRFB gelişmeleri 26 Temmuz 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
• Her şeyde VRB2 3 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
• — Amerika'da her türlü yenilenebilir enerjiden net elektrik üretimi 2005 ile 2009 arasında %15'in üzerinde arttı
• redT ve Avalon, Vanadyum Akış Pillerinde dünya lideri olan Invinity Energy Systems olarak birleşti 26 Temmuz 2023 tarihinde Wayback Machine sitesinde .