Wolfgang Feurstein 1941 Mannheim Almanya Fahri Lazoğlu ile birlikte günümüzde de kullanılmakta olan Laz alfabesini

Wolfgang Feurstein (1941,Mannheim, Almanya), Fahri Lazoğlu ile birlikte, günümüzde de kullanılmakta olan Laz alfabesini geliştirenAlman etnograf ve kafkasolog. Lazlar başta olmak üzere Hemşinliler,Megreller ve Svanlar üzerine araştırmalar yapmıştır. Feurstein'e göre, Türkiye'nin asimilasyon politikaları sonucu kültürleri tehlike altında olan Lazlar, Türk ve Gürcülerden ayrı bir etnik kökenden gelmektedir ve Doğu Karadeniz'in otoktan halkıdır.

Hayatı

Wolfgang Feurstein 1941 yılında Almanya'nın Mannheim şehrinde doğdu. 1965 yılında Türkiye'deki çay tarımıyla ilgili yüksek lisans tezi yazmak için Türkiye'ye geldi. Saha araştırması yaptığı Rize ve çevresinde Lazlar ile karşılaştı ve o tarihten sonraki akademik çalışmalarını Lazlar ve bölgedeki diğer halklar üzerine yaptı. Türkiye'deyken birkaç kez tutuklanması ve 1977'de sınır dışı edilmesine rağmen Lazlarla ilgili çalışmalarına Almanya'da devam etti. 1983'te Freiburg Üniversitesi'nde Lazların maddi kültürü üzerine yüksek lisans yaptıktan sonra Laz ve Megrellerin kültürel çalışmaları üzerine doktorasını yaptı. Feurstein, Laz dili ve kültürüyle ilgili çalışmaları yapan Almanya merkezli Lazebura'nın (Kaçkar Kültür Çevresi Lazebura Çalışma Grubu) yöneticiliğini yapmaktadır.

İddialar

Bazı Türk kaynaklarına göre, Feurstein "Kafkas Kültür Halkası" teorisi ile Lazları ayrıştırmaya çalışan bir Almanya Federal Haber Alma Servisi üyesidir. Başka bir Türk kaynağına göre, "Laz Ulusu Yaratma Projesi" için Feurstein'in eserleri Doğu Karadeniz'de dağıtılmaktadır.

Ayrıca bakınız

Kaynakça

^ İrfan Çağatay Aleksiva (18 Ocak 2020). "Bir Kafkasolog: Wolfgang Feurstein". jinepsgazetesi.com. 30 Ocak 2020 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 30 Haziran 2020.
^ Arion. Trustees of Boston University. 1998. 13 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 30 Haziran 2020.
^ Kalogeras, Arapoglou, Manney, Yiorgos, Eleftheria, Linda Joyce (2006). Transcultural Localisms: Responding to Ethnicity in a Globalized World. Winter. s. 273. ISBN . 16 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 30 Haziran 2020.
^ Hovannisian, Richard G. (2009). Armenian Pontus: The Trebizond-Black Sea Communities. Mazda Publishers. ss. 155, 385, 399. ISBN . Erişim tarihi: 30 Haziran 2020.
^ Hewitt, B. G. (1992). Caucasian Perspectives. Lincom Europa. s. 285. ISBN . Erişim tarihi: 30 Haziran 2020.
^ Horbal, Krafcik, Rusinko, Bogdan, Patricia Ann, Elaine (2006). Carpatho-Rusyns and Their Neighbors: Essays in Honor of Paul Robert Magocsi. Eastern Christian Publications. s. 197. ISBN . Erişim tarihi: 30 Haziran 2020.
^ Tellioğlu, İbrahim (2004). Osmanlı Hakimiyetine Kadar Doğu Karadeniz'de Türkler. Serander. s. 8. ISBN . Erişim tarihi: 30 Haziran 2020.
^ Dokuzuncu Askerî Tarih Semineri bildirileri. Genelkurmay Basım Evi. 2005. s. 222. ISBN . Erişim tarihi: 30 Haziran 2020.
^ IV. Türkiye'nin güvenliği sempozyumu: tarihten günümüze dış tehditler. Fırat Üniversitesi. 2004. s. 772. ISBN . Erişim tarihi: 30 Haziran 2020.
^ Periwal, Sukumar (1995). Notions of Nationalism. Central European University Press. s. 118. ISBN . Erişim tarihi: 30 Haziran 2020.
^ Alkumru, Nizamettin (2005). Şimşir kokardı Azlağa: Laz kimliği ve kültürü. Chiviyazıları. s. 108. ISBN . Erişim tarihi: 30 Haziran 2020.
^ Yalçın, Emruhan (2008). Atatürk Türkiye'sinde Ekümenik Ortodoks Patrikhanesi ve Bizans projesi. Siyasal Yayınevi. s. 149. Erişim tarihi: 30 Haziran 2020.
^ Bilgin, Mehmet (2008). Karadeniz'de postmodern pontusculuk. Doğu Kütüphanesi. s. 193. ISBN . Erişim tarihi: 30 Haziran 2020.

[1] İrfan Çağatay Aleksiva (18 Ocak 2020). "Bir Kafkasolog: Wolfgang Feurstein". jinepsgazetesi.com. 30 Ocak 2020 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 30 Haziran 2020.

[2] Arion. Trustees of Boston University. 1998. 13 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 30 Haziran 2020.

[3] Kalogeras, Arapoglou, Manney, Yiorgos, Eleftheria, Linda Joyce (2006). Transcultural Localisms: Responding to Ethnicity in a Globalized World. Winter. s. 273. ISBN . 16 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 30 Haziran 2020.

[4] Hovannisian, Richard G. (2009). Armenian Pontus: The Trebizond-Black Sea Communities. Mazda Publishers. ss. 155, 385, 399. ISBN . Erişim tarihi: 30 Haziran 2020.

[5] Hewitt, B. G. (1992). Caucasian Perspectives. Lincom Europa. s. 285. ISBN . Erişim tarihi: 30 Haziran 2020.

[6] Horbal, Krafcik, Rusinko, Bogdan, Patricia Ann, Elaine (2006). Carpatho-Rusyns and Their Neighbors: Essays in Honor of Paul Robert Magocsi. Eastern Christian Publications. s. 197. ISBN . Erişim tarihi: 30 Haziran 2020.

[7] Tellioğlu, İbrahim (2004). Osmanlı Hakimiyetine Kadar Doğu Karadeniz'de Türkler. Serander. s. 8. ISBN . Erişim tarihi: 30 Haziran 2020.

[8] Dokuzuncu Askerî Tarih Semineri bildirileri. Genelkurmay Basım Evi. 2005. s. 222. ISBN . Erişim tarihi: 30 Haziran 2020.

[9] IV. Türkiye'nin güvenliği sempozyumu: tarihten günümüze dış tehditler. Fırat Üniversitesi. 2004. s. 772. ISBN . Erişim tarihi: 30 Haziran 2020.

[10] Periwal, Sukumar (1995). Notions of Nationalism. Central European University Press. s. 118. ISBN . Erişim tarihi: 30 Haziran 2020.

[11] Alkumru, Nizamettin (2005). Şimşir kokardı Azlağa: Laz kimliği ve kültürü. Chiviyazıları. s. 108. ISBN . Erişim tarihi: 30 Haziran 2020.

[12] Yalçın, Emruhan (2008). Atatürk Türkiye'sinde Ekümenik Ortodoks Patrikhanesi ve Bizans projesi. Siyasal Yayınevi. s. 149. Erişim tarihi: 30 Haziran 2020.

[13] Bilgin, Mehmet (2008). Karadeniz'de postmodern pontusculuk. Doğu Kütüphanesi. s. 193. ISBN . Erişim tarihi: 30 Haziran 2020.