Yüksek Arktik Tehciri (Doğu Kanada İnuitçesi ᖁᑦᑎᒃᑐᒥᐅᑦᑕ ᓅᑕᐅᓂᖏᑦ Quttiktumiutta nuutauningit, İngilizce The High Arctic Relocation, Canadian High Arctic Relocation, Inuit High Arctic Relocation, 1953-55 Relocation, Fransızca La délocalisation du Haut-Arctique), 1950 lerdeki Soğuk Savaş döneminde tarafından Nunavik İnuitçesi konuşan 87 İnuitin Québec'ten alınıp Nunavut'un verimsiz toprakları olan Yüksek Arktik'e zorla tehcir (forced migration) ettirilmesidir. 1953 yılında on aile, 1955 yılında ise sekizden fazla aile tehcir edilmiştir. Tehcir tartışma kaynağı olmuştur: hükûmet kanadı yerlilerin kaldıkları açlık tehlikesine karşı koruyucu önlem olarak geçimlerini sürdürmeleri için insani jest yapıldığını iddia ederken, İnuit Eskimoları ve insan hakları savunucuları bu zorunlu göçün hem Soğuk Savaş döneminde hem de 'nın tartışmalı toprak iddialarının sürdüğü dönemde "insan bayrak direkleri" (human flagpoles) olarak kullanıp Uzak Kuzey (Far North) egemenliğini savunmak için federal hükûmet tarafından kışkırtıldığını söylerler. Her iki taraf da, 'tan 'a yapılan zorunlu tehcirden sonraki ilk yıl aç kalmamaları için İnuitlere yeterli gıda takviyesi yapılmadığında hemfikirdir. Bu tehcir Kanada'da insan hakları içinde etnik ihlallerden biri olarak görülmektedir.
Tehcir edilenlere verilmek üzere 1996 yılında 10 milyon dolarlık tröst fonu oluşturulmuştur. Tehcirden tam 57 yıl sonra, Kanada hükûmeti 18 Ağustos 2010 tarihinde insanlık dışı muamele ve acılar için İnuitlerin geride kalanlarından resmî olarak özür dilemiştir. Tehcirde acı çeken İnuitler için Grise Fiord ile Resolute Bay'da dikilen iki anıt (Arktik Sürgün Anıtı Arctic Exile Monument) 2008 yılında alınan kararla planlanmış, 2009 yılında oyulup 2010 yılında da açılışı yapılmıştır.
Taşınma
Ağustos 1953'te yedi İnuit ailesi günümüzde Nunavik olarak bilinen kuzey Quebec'te o zamanlar Port Harrison olarak anılan 'tan (ᐃᓄᒃᔪᐊᒃ) oldukça uzak kuzeyde yer alan Ellesmere Adası'nın güney ucundaki ile 'ndaki 'a zorla hükûmet güçleri tarafından taşındılar. Ailelere Yüksek Arktik'te oluşturulacak yeni toplulukta daha iyi bir yaşam ve av olanakları vaddedilmiş ve harcırah alacakları söylenmişti. Bu yedi aileye Port Harrison İnuit becerilerini gösterip Kuzey Arktik'te hayatta kalma mücadelesini öğretmek üzere o zamanlar Kuzeybatı Toprakları'a ait olan günümüzde ise Nunavut'a dahil olan 'in (Mittimatalik) çok kuzeyinde üç aile daha katılmıştır. 1953 yılında tehcir edilen bu on aileye 1955 yılında sekizden fazla aile de göç ettirilmiştir. İşe alım yöntemleri ve tehcirin sebepleri tartışmalıdır. Hükûmet, Kuzey Quebec'teki rastlanan yerlerde bu artışı ve yoğunluğu azaltmak ve yoksul avcılığın refahını yükseltmek üzere tehcir edilen ailelerin göçü gönüllü kabul ettiklerini belirtmektedir. Kanada hükûmetinin bu iddialarına karşılık, İnuitler göçün gönüllü değil zorla ve zorlamayla olduğunu bildirmiş ve Arktik Takımadaları'nda Kanada egemenliğini pekiştirmek arzusuyla yapıldığını söylemişlerdir.'a bağlı C.D. Howe adlı Doğu Arktik Devriye gemisine alınan İnuit aileleri ikiye bölünerek her ikisi de düşman kutup kuzeyindeki çorak verimsiz adalar olan Cornwallis ile Ellesmere Adalarına ( ve Grise Fiord) indirilmişlerdir. Gemide iken ailelerin hepsinin bir arada yaşayamayacağı anlaşıldığı için iki ayrı noktaya indirilmişlerdir.
Yeni topluluklar
Ailelerin yiyeceği ile giyecek ve barınak yapımı için kullanılan rengeyiği derileri ve diğer yaşam malzemeleri yetmemiştir. 2.000 km uzaklıktaki Kuzey Arktik'teki iklim ve ekosistem Quebec'in kuzeyindekinden oldukça farklıdır ve yeni geldikleri yerde kış aylarında 24 saat gece, yaz aylarında da 24 saat gündüz olmaktadır ve bu göçmenlerin bilmedikleri ve alışmakta zorlandıkları bir ekosistemdir. Tehcir edilen İnuitlere diledikleri takdirde iki sene sonra eski evlerine dönebilecekleri söylenmiş fakat bu vaat hükûmet tarafından onursuzca yerine getirilmemiştir. Tehcir edilen İnuitler arasında Robert J. Flaherty'nin 1922 yılında çektiği Kuzeyli Nanook belgesel filminde de yer alan ve Flaherty'nin onaylanmamış gayrimeşru oğlu da bulunmaktadır. Fakat, Flaherty tehcirden önce 1951 yılında ölmüştür. Sonunda, göçmen İnuitler 18,000 km² lik bir alandaki yerel beyaz balina göç rotalarını öğrenmiş ve hayatta kalmayı başarmışlardır. Sonraki yıllarda her iki yeni tehcir kolonisinin moral, konut ve geçim açısından genelde "başarılı" olduğu yönünde Kanada Kraliyet Atlı Polisi raporları bulunmaktadır.
Yeniden değerlendirme
Tehcir edilen İnuitler ve onların soyundan gelenler 1980 lerde Kanada Hükûmetine karşı "Yüksek Arktik'e İnuitlerin tehcir ettirilme sebebinin, eğer tek değilse, merkezî hükûmetin Arktik Adaları ve çevresinin egemenlik haklarını savunmak için olduğu güçlü kanıtlarla sabittir" biçiminde iddia başlatarak haklarını aramaya başlamış, 1987 yılında federal hükûmetten 10 milyon dolar tazminat istemişlerdir.
Kamuoyu ve medya baskısının ardından, federal hükûmet tarafından İnuitleri güneye geri döndürmek için yardımcı program hazırlamıştır ve 1989 yılında 40 İnuit eski topraklarına geri dönmüş, fakat gençler genelde büyüyüp alıştıkları Yüksek Arktik'de kalmayı tercih etmiştir.
1990 yılında Kanada Avam Kamarası yerli konularda daimi komisyonu yeni topluluk olan Resolute Bay ile Grise Fiord sakinlerini resmen tanımayı ve onlara tazminat ödenmesi ile 1953'te Yüksek Arktik'e tehcir edilen İnuitlerden bugün kimin özür dileyeceğini hükûmete sormuştur. Buna karşılık, hükûmet "İnuitler tehcire gönüllü katılmışlardır ve hükûmet onları eski yerleri olan Inukjuak'taki sert sosyal ve ekonomik koşullar yüzünden taşımıştır" biçiminde kaleme alınan ve Hickling Raporu olarak bilinen raporu komisyonda kabul etmiştir. Ottawa'daki danışmanlık firması Hickling Corporation tarafından çok uzun sürede oluşturulan bu rapor seçkin akademisyenler ve medya tarafından eleştirilmiştir.
Buna karşılık, Aralık 1991'de teslim edilen raporu hükûmetin Arktik egemenliği kaygılarının olduğunu ve bunun yeni yerleşimlerle sağlanacağı konusunda açık kanıtlar ortaya koymaktadır. Bu rapora göre hükûmet tehcir edilen İnuitlerin iki yıl sonra isterlerse eski topraklarına geri dönebilecekleri sözünü vermiş, fakat sözünü yerine getirmemiştir. profesörlerinden Magnus Gunther tarafından kaleme alınan başka bir raporda tehcir esnasında meydana gelen olaylarla ilgili iddialar akademik tartışmalar çerçevesinde incelenmiştir. Buna göre hükûmet insani niyetlerle tehcire karar vermiş ve sonuç olarak hükûmetin tehcir edilen İnuitlerden özür dilemesi ya da tazminat ödenmesinin uygun olacağını belirtmiştir.
Temmuz 1994'te tehcir programının incelendiği bir duruşma düzenlemiştir. Duruşmada hükûmet kanadı tehcir edilen İnuitlerin gönüllü göç ettiklerini iddia ederken, tehcir edilen İnuitler ise kendilerinin zorla tehcir (forcibly relocated) ettirildiklerini ezici çoğunlukla vurgulamışlardır. Tehcirden sorumlu olan resmi yetkili tehcir edilen İnuitlerin tazminat talep edebilmek için kendi hikâyelerini değiştirmiş olduklarını söylemiş ve bunda da başarılı olmuştur. Komisyona göre Kanada hükûmeti Port Harrison İnuitlerinin tehcir edilen İnuitleri "rehabilite" ettiğini tespit etmiş, bunları "ahlâkî çöküş" ve bağımlılıktan kurtarıp kötü topraklardan taşıyarak iyi avcılık yapılan avı bol yere getirdiğini ve onlar için yetersiz hazırlık yaptığını belirtmiştir. Komisyon tehcir edilenlerin kurtulup hayatta kalanlarına hükûmetçe bir özür ve tazminat ödenmesini tavsiye ettiği gibi, tehcirin Kanada varlığının kanıtı için düzenlendiğini de onaylamıştır. RCAP 1994 yılında The High Arctic Relocation: A Report on the 1953-55 Relocation raporunu yayımlamıştır. Federal hükûmet özür dilemeyi reddetmiş, fakat Mart 1996'da "Uzlaşma Sözleşmesi" (Reconciliation Agreement) yapılarak tehcir edilen aile ve bireyler için 10 milyon dolarlık CAD tröst fonu oluşturulmuştur. Tehcirin ilk yıllarında İnuitlerin sıkıntı, acı ve kayıp yaşadıklarını (hardship, suffering and loss in the initial years of these relocations) itiraf etmiştir.
Tehcirden tam 57 yıl sonra, Kanada hükûmeti 18 Ağustos 2010 tarihinde insanlık dışı muamele ve acılar için İnuitlerin geride kalanlarından resmi olarak özür dilemiştir:
“ | The Government of Canada deeply regrets the mistakes and broken promises of this dark chapter of our history and apologizes for the High Arctic relocation having taken place. We would like to pay tribute to the relocatees for their perseverance and courage...The relocation of Inuit families to the High Arctic is a tragic chapter in Canada's history that we should not forget, but that we must acknowledge, learn from and teach our children. Acknowledging our shared history allows us to move forward in partnership and in a spirit of reconciliation | ” |
—John Duncan (Minister of Indian Affairs and Northern Development) |
İki kuşak üzerinde "Tehcir" (The Relocated) terimi duygusal kalmıştır.
Kültür farkı
Göçün başladığı yer Nunavik İnuitçesi konuşulan ᐃᓄᑦᔪᐊᖅ (Inujjuaq/Inukjuak), göçün bittiği yerler ise Kuzey Qikiqtaaluk İnuitçesi konuşulan ᖃᐅᓱᑦᑐᖅ (Qausuittuq/Resolute) ile ᐊᐅᔪᐃᑦᑐᖅ (Aujuittuq/Grise Fiord) yerleşimleridir. Günümüzde, Resolute ile Grise Fiord'da hem Nunavik İnuitçesi hem de Kuzey Qikiqtaaluk İnuitçesi konuşulmaktadır. Her ikisi de Doğu Kanada İnuitçesinin lehçesi olsa da, Nunavik İnuitçesi Kuzey değil Güney Qikiqtaaluk İnuitçesine benzer.
Anıtlar
Tehcirde acı çeken İnuitler için Grise Fiord ile Resolute Bay'da iki anıt (Arktik Sürgün Anıtı Arctic Exile Monument) dikilmiştir. (ᓄᓇᕗᑦ ᑐᙵᕕᒃ) tarafından Nisan 2008 tarihinde iki anıt projesi için komisyon kurulmuş, uzun bir planlamadan sonra 8 ve 10 Eylül 2010 tarihlerinde dikilmiştir. Anıtların oyulması görevi 2009 yılında Nunavut'un lider oymacıları olan ile Looty Pijamini tarafından yerine getirilmiştir. Tehcirde ailelerin nasıl koparıldığını gösterebilmek için, yerel taş kullanarak Amagoalik bir adam, Pijamini ise bir kadın ve çocuk tasvir etmiştir.
- Resolute Bay Arktik Sürgün Anıtı (Arctic Exile Monument in Resolute Bay), 20 yaşındayken Inukjuak'tan sürgün edilen Simeonie Amagoalik tarafından yapılmıştır. Tehcirde ailelerin koparılışını sembolize etmek için tek başına adam tasvir edilmiştir. Yapımına 2009 yılında başlanan heykelin açılışı 8 Eylül 2010 tarihinde yapılmıştır.
- Grise Fiord Arktik Sürgün Anıtı (Arctic Exile Monument in Grise Fiord), Looty Pijimani tarafından yapılmıştır. Tehcir mutlu bir olay olmadığı için heykelde melankoli hakimdir. Yanında bir çocuk ve haski köpeği olan bir kadın ayrı düştüğü aile bireylerinin yolunu gözlercesine okyanusa doğru bakarken tasvir edilmiştir. Yapımına 2009 yılında başlanan heykelin açılışı 10 Eylül 2010 tarihinde yapılmıştır.
Medyada
Yüksek Arktik Tehciri, 'un Exile («Sürgün») adlı filmine konu olmuştur. Film, Kanada'nın ilk İnuit yapım şirketi olan ve Doğu Kanada İnuitçesiyle seslendirilen ilk uzun metrajlı filmini de çeken (ᐃᓱᒪ) şirketi tarafından yapılmıştır.
Yüksek Arktik Tehciri, Marquise Lepage'ın Martha of the North (Martha qui vient du froid) adlı belgesel filmine (NFB, 2008) de konu olmuştur. Bu film, 5 yaşındayken Inukjuak'tan Ellesmere Adasındaki Grise Fiord'a ailesiyle birlikte tehcir edilen ve Robert J. Flaherty'nin büyük kızı olan Martha Flaherty'nin hikâyesini anlatır.
Ayrıca bakınız
- 1953 Eskimo Tehciri (Grönland)
Kaynakça
- ^ a b The High Arctic Relocation: A Report on the 1953–55 Relocation by René Dussault and George Erasmus, produced by the Royal Commission on Aboriginal Peoples, published by Canadian Government Publishing, 1994 (190 pages)[1] 1 Ekim 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- ^ a b c d e f g Porteous, John Douglas (2001). Domicide: The Global Destruction of Home. McGill-Queen's Press. ss. 102-03. ISBN . 22 Ekim 2012 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 29 Aralık 2012.
- ^ a b Pope, Frank (14 Mayıs 2011). "Disappearing Arctic". The Times Magazine. Londra.
The Relocated–a term still spoken in hushed terms–were then planted as human flagpoles in this desolate place.
- ^ a b c d e Tester, Frank J. (1994). Tammarniit (Mistakes): Inuit relocation in the eastern arctic 1939–63. Peter. Vancouver, BC: UBC Press. ss. 102-104. ISBN . 22 Ekim 2012 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 29 Aralık 2012.
- ^ . 28 Aralık 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Aralık 2012.
- ^ a b c d James, Matt (2008). "Wrestling with the Past:Apologies, Quasi-Apologies and Non-Apologies in Canada". Mark Gibney, Rhoda E. Howard-Hassmann (Ed.). The Age of Apology. University of Pennsylvania Press. ss. 142-4. ISBN . 22 Ekim 2012 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 29 Aralık 2012.
- ^ a b c d e MacQueen, Ken (16 Temmuz 1994). "Spare aboriginal people the tyranny of good intentions". The Hamilton Spectator. ss. A12.
- ^ ᕉᒪᓂ ᒪᒃᑭᒃ Romani Makkik (2009), ᖁᑦᑎᒃᑐᒥᐅᑦᑕ ᓅᑕᐅᓂᖏᑦ The High Arctic Relocations 3 Nisan 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., ᓇᓃᓕᖅᐱᑕ Naniiliqpita, fall 2009
- ^ a b c Damas, David (2004). Arctic Migrants/Arctic Villagers: The Transformation of Inuit Settlement in the Central Arctic. McGill-Queen's Press. ss. 52-57. ISBN . 22 Ekim 2012 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 29 Aralık 2012.
- ^ Loukacheva, Natalia (2007). The Arctic Promise: Legal and Political Autonomy of Greenland and Nunavut. University of Toronto Press. s. 159. ISBN . 22 Ekim 2012 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 29 Aralık 2012.
- ^ a b c d e f "Makivik Corporation – High Arctic Relocatees And Government Of Canada Seek Reconciliation". Canada NewsWire. 28 Mart 1996.
- ^ a b McGrath, Melanie. The Long Exile: A Tale of Inuit Betrayal and Survival in the High Arctic. Alfred A. Knopf, 2006 (268 pages) Hardcover: Paperback:
- ^ Tester, Frank J. (1994). Tammarniit (Mistakes): Inuit relocation in the eastern arctic 1939–63. Peter. Vancouver, BC: UBC Press. ss. 113-118. ISBN . 22 Ekim 2012 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 29 Aralık 2012.
- ^ The High Arctic Resettlement Experiment: A Question of Fundamental Justice 1 Ocak 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde . by Stephen Hazell
- ^ . 9 Ocak 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Aralık 2012.
- ^ Shelley Tulloch (2005), Aulapkainahuarniq Inuit Uqauhiinnik Nunavunmi ᐃᓄᐃᑦ ᐅᖃᐅᓯᖕᒋᑦ ᐊᔾᔨᐅᓇᖏᑦᑐᑦ ᓄᓇᕗᒻᒥ Preserving Inuit Dialects in Nunavut[], research report. Prepared for the Office of the Languages Commissioner of Nunavut Iqaluit, Nunavut, January 2005
- ^ Inuit Tapiriit Kanatami ᐃᓄᐃᑦ ᑕᐱᕇᑦ ᑲᓇᑕᒥ : Monuments Honouring High Arctic Exiles Unveiled[]
- ^ "Arctic Exile Monument Project". 20 Ocak 2013 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 30 Aralık 2012.
- ^ a b "High Arctic exiles to be honoured". cbcnews|Canada. 6 Eylül 2010. 9 Kasım 2012 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 13 Mayıs 2011.
- ^ "NTI seeks carvers for celebratory monument". 7 Eylül 2011. 3 Şubat 2019 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 30 Aralık 2012.
- ^ "ᑐᙵᕕᒃᑯᑦ ᓇᓗᓇᐃᖅᓯᔪᑦ ᐅᓪᓗᖏᓐᓂᒃ ᖁᑦᑎᒃᑐᒧᑦ ᐊᐅᓪᓛᖅᑕᐅᓂᑯᐃᑦ ᐃᖅᑲᐅᒪᔭᐅᔾᔪᑎᒃᓴᖏᑕ ᓴᖅᑭᑕᐅᓛᕐᓂᖏᑦ". 22 Haziran 2013 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 30 Aralık 2012.
- ^ . 1 Nisan 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Aralık 2012.
- ^ . s. National Film Board of Canada. 13 Ekim 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 29 Aralık 2012.
Dış bağlantılar
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Yuksek Arktik Tehciri Dogu Kanada Inuitcesi ᖁᑦᑎᒃᑐᒥᐅᑦᑕ ᓅᑕᐅᓂᖏᑦ Quttiktumiutta nuutauningit Ingilizce The High Arctic Relocation Canadian High Arctic Relocation Inuit High Arctic Relocation 1953 55 Relocation Fransizca La delocalisation du Haut Arctique 1950 lerdeki Soguk Savas doneminde tarafindan Nunavik Inuitcesi konusan 87 Inuitin Quebec ten alinip Nunavut un verimsiz topraklari olan Yuksek Arktik e zorla tehcir forced migration ettirilmesidir 1953 yilinda on aile 1955 yilinda ise sekizden fazla aile tehcir edilmistir Tehcir tartisma kaynagi olmustur hukumet kanadi yerlilerin kaldiklari aclik tehlikesine karsi koruyucu onlem olarak gecimlerini surdurmeleri icin insani jest yapildigini iddia ederken Inuit Eskimolari ve insan haklari savunuculari bu zorunlu gocun hem Soguk Savas doneminde hem de nin tartismali toprak iddialarinin surdugu donemde insan bayrak direkleri human flagpoles olarak kullanip Uzak Kuzey Far North egemenligini savunmak icin federal hukumet tarafindan kiskirtildigini soylerler Her iki taraf da tan a yapilan zorunlu tehcirden sonraki ilk yil ac kalmamalari icin Inuitlere yeterli gida takviyesi yapilmadiginda hemfikirdir Bu tehcir Kanada da insan haklari icinde etnik ihlallerden biri olarak gorulmektedir Guneydeki Nunavik ten kuzeydeki Nunavut a tehcir oklari Resolute Bay sol ok Grise Fiord sag ok Tehcir edilenlere verilmek uzere 1996 yilinda 10 milyon dolarlik trost fonu olusturulmustur Tehcirden tam 57 yil sonra Kanada hukumeti 18 Agustos 2010 tarihinde insanlik disi muamele ve acilar icin Inuitlerin geride kalanlarindan resmi olarak ozur dilemistir Tehcirde aci ceken Inuitler icin Grise Fiord ile Resolute Bay da dikilen iki anit Arktik Surgun Aniti Arctic Exile Monument 2008 yilinda alinan kararla planlanmis 2009 yilinda oyulup 2010 yilinda da acilisi yapilmistir TasinmaAgustos 1953 te yedi Inuit ailesi gunumuzde Nunavik olarak bilinen kuzey Quebec te o zamanlar Port Harrison olarak anilan tan ᐃᓄᒃᔪᐊᒃ oldukca uzak kuzeyde yer alan Ellesmere Adasi nin guney ucundaki ile ndaki a zorla hukumet gucleri tarafindan tasindilar Ailelere Yuksek Arktik te olusturulacak yeni toplulukta daha iyi bir yasam ve av olanaklari vaddedilmis ve harcirah alacaklari soylenmisti Bu yedi aileye Port Harrison Inuit becerilerini gosterip Kuzey Arktik te hayatta kalma mucadelesini ogretmek uzere o zamanlar Kuzeybati Topraklari a ait olan gunumuzde ise Nunavut a dahil olan in Mittimatalik cok kuzeyinde uc aile daha katilmistir 1953 yilinda tehcir edilen bu on aileye 1955 yilinda sekizden fazla aile de goc ettirilmistir Ise alim yontemleri ve tehcirin sebepleri tartismalidir Hukumet Kuzey Quebec teki rastlanan yerlerde bu artisi ve yogunlugu azaltmak ve yoksul avciligin refahini yukseltmek uzere tehcir edilen ailelerin gocu gonullu kabul ettiklerini belirtmektedir Kanada hukumetinin bu iddialarina karsilik Inuitler gocun gonullu degil zorla ve zorlamayla oldugunu bildirmis ve Arktik Takimadalari nda Kanada egemenligini pekistirmek arzusuyla yapildigini soylemislerdir a bagli C D Howe adli Dogu Arktik Devriye gemisine alinan Inuit aileleri ikiye bolunerek her ikisi de dusman kutup kuzeyindeki corak verimsiz adalar olan Cornwallis ile Ellesmere Adalarina ve Grise Fiord indirilmislerdir Gemide iken ailelerin hepsinin bir arada yasayamayacagi anlasildigi icin iki ayri noktaya indirilmislerdir Yeni topluluklarKuzeyli Nanook belgesel filminde Nanook un karisi Nyla ile cocugu Cape Dufferin QC 1920 21 Robert J Flaherty Ailelerin yiyecegi ile giyecek ve barinak yapimi icin kullanilan rengeyigi derileri ve diger yasam malzemeleri yetmemistir 2 000 km uzakliktaki Kuzey Arktik teki iklim ve ekosistem Quebec in kuzeyindekinden oldukca farklidir ve yeni geldikleri yerde kis aylarinda 24 saat gece yaz aylarinda da 24 saat gunduz olmaktadir ve bu gocmenlerin bilmedikleri ve alismakta zorlandiklari bir ekosistemdir Tehcir edilen Inuitlere diledikleri takdirde iki sene sonra eski evlerine donebilecekleri soylenmis fakat bu vaat hukumet tarafindan onursuzca yerine getirilmemistir Tehcir edilen Inuitler arasinda Robert J Flaherty nin 1922 yilinda cektigi Kuzeyli Nanook belgesel filminde de yer alan ve Flaherty nin onaylanmamis gayrimesru oglu da bulunmaktadir Fakat Flaherty tehcirden once 1951 yilinda olmustur Sonunda gocmen Inuitler 18 000 km lik bir alandaki yerel beyaz balina goc rotalarini ogrenmis ve hayatta kalmayi basarmislardir Sonraki yillarda her iki yeni tehcir kolonisinin moral konut ve gecim acisindan genelde basarili oldugu yonunde Kanada Kraliyet Atli Polisi raporlari bulunmaktadir Yeniden degerlendirmeTehcir edilen Inuitler ve onlarin soyundan gelenler 1980 lerde Kanada Hukumetine karsi Yuksek Arktik e Inuitlerin tehcir ettirilme sebebinin eger tek degilse merkezi hukumetin Arktik Adalari ve cevresinin egemenlik haklarini savunmak icin oldugu guclu kanitlarla sabittir biciminde iddia baslatarak haklarini aramaya baslamis 1987 yilinda federal hukumetten 10 milyon dolar tazminat istemislerdir Kamuoyu ve medya baskisinin ardindan federal hukumet tarafindan Inuitleri guneye geri dondurmek icin yardimci program hazirlamistir ve 1989 yilinda 40 Inuit eski topraklarina geri donmus fakat gencler genelde buyuyup alistiklari Yuksek Arktik de kalmayi tercih etmistir 1990 yilinda Kanada Avam Kamarasi yerli konularda daimi komisyonu yeni topluluk olan Resolute Bay ile Grise Fiord sakinlerini resmen tanimayi ve onlara tazminat odenmesi ile 1953 te Yuksek Arktik e tehcir edilen Inuitlerden bugun kimin ozur dileyecegini hukumete sormustur Buna karsilik hukumet Inuitler tehcire gonullu katilmislardir ve hukumet onlari eski yerleri olan Inukjuak taki sert sosyal ve ekonomik kosullar yuzunden tasimistir biciminde kaleme alinan ve Hickling Raporu olarak bilinen raporu komisyonda kabul etmistir Ottawa daki danismanlik firmasi Hickling Corporation tarafindan cok uzun surede olusturulan bu rapor seckin akademisyenler ve medya tarafindan elestirilmistir Buna karsilik Aralik 1991 de teslim edilen raporu hukumetin Arktik egemenligi kaygilarinin oldugunu ve bunun yeni yerlesimlerle saglanacagi konusunda acik kanitlar ortaya koymaktadir Bu rapora gore hukumet tehcir edilen Inuitlerin iki yil sonra isterlerse eski topraklarina geri donebilecekleri sozunu vermis fakat sozunu yerine getirmemistir profesorlerinden Magnus Gunther tarafindan kaleme alinan baska bir raporda tehcir esnasinda meydana gelen olaylarla ilgili iddialar akademik tartismalar cercevesinde incelenmistir Buna gore hukumet insani niyetlerle tehcire karar vermis ve sonuc olarak hukumetin tehcir edilen Inuitlerden ozur dilemesi ya da tazminat odenmesinin uygun olacagini belirtmistir Temmuz 1994 te tehcir programinin incelendigi bir durusma duzenlemistir Durusmada hukumet kanadi tehcir edilen Inuitlerin gonullu goc ettiklerini iddia ederken tehcir edilen Inuitler ise kendilerinin zorla tehcir forcibly relocated ettirildiklerini ezici cogunlukla vurgulamislardir Tehcirden sorumlu olan resmi yetkili tehcir edilen Inuitlerin tazminat talep edebilmek icin kendi hikayelerini degistirmis olduklarini soylemis ve bunda da basarili olmustur Komisyona gore Kanada hukumeti Port Harrison Inuitlerinin tehcir edilen Inuitleri rehabilite ettigini tespit etmis bunlari ahlaki cokus ve bagimliliktan kurtarip kotu topraklardan tasiyarak iyi avcilik yapilan avi bol yere getirdigini ve onlar icin yetersiz hazirlik yaptigini belirtmistir Komisyon tehcir edilenlerin kurtulup hayatta kalanlarina hukumetce bir ozur ve tazminat odenmesini tavsiye ettigi gibi tehcirin Kanada varliginin kaniti icin duzenlendigini de onaylamistir RCAP 1994 yilinda The High Arctic Relocation A Report on the 1953 55 Relocation raporunu yayimlamistir Federal hukumet ozur dilemeyi reddetmis fakat Mart 1996 da Uzlasma Sozlesmesi Reconciliation Agreement yapilarak tehcir edilen aile ve bireyler icin 10 milyon dolarlik CAD trost fonu olusturulmustur Tehcirin ilk yillarinda Inuitlerin sikinti aci ve kayip yasadiklarini hardship suffering and loss in the initial years of these relocations itiraf etmistir Resolute Bay modern Inuit toplulugu Agustos 1997Resolute Bay Agustos 1997Grise Fiord Mart 2004 Tehcirden tam 57 yil sonra Kanada hukumeti 18 Agustos 2010 tarihinde insanlik disi muamele ve acilar icin Inuitlerin geride kalanlarindan resmi olarak ozur dilemistir The Government of Canada deeply regrets the mistakes and broken promises of this dark chapter of our history and apologizes for the High Arctic relocation having taken place We would like to pay tribute to the relocatees for their perseverance and courage The relocation of Inuit families to the High Arctic is a tragic chapter in Canada s history that we should not forget but that we must acknowledge learn from and teach our children Acknowledging our shared history allows us to move forward in partnership and in a spirit of reconciliation John Duncan Minister of Indian Affairs and Northern Development Iki kusak uzerinde Tehcir The Relocated terimi duygusal kalmistir Kultur farkiGocun basladigi yer Nunavik Inuitcesi konusulan ᐃᓄᑦᔪᐊᖅ Inujjuaq Inukjuak gocun bittigi yerler ise Kuzey Qikiqtaaluk Inuitcesi konusulan ᖃᐅᓱᑦᑐᖅ Qausuittuq Resolute ile ᐊᐅᔪᐃᑦᑐᖅ Aujuittuq Grise Fiord yerlesimleridir Gunumuzde Resolute ile Grise Fiord da hem Nunavik Inuitcesi hem de Kuzey Qikiqtaaluk Inuitcesi konusulmaktadir Her ikisi de Dogu Kanada Inuitcesinin lehcesi olsa da Nunavik Inuitcesi Kuzey degil Guney Qikiqtaaluk Inuitcesine benzer AnitlarLooty Pijamini tarafindan yontulan Grise Fiord Arktik Surgun Aniti Tehcirde aci ceken Inuitler icin Grise Fiord ile Resolute Bay da iki anit Arktik Surgun Aniti Arctic Exile Monument dikilmistir ᓄᓇᕗᑦ ᑐᙵᕕᒃ tarafindan Nisan 2008 tarihinde iki anit projesi icin komisyon kurulmus uzun bir planlamadan sonra 8 ve 10 Eylul 2010 tarihlerinde dikilmistir Anitlarin oyulmasi gorevi 2009 yilinda Nunavut un lider oymacilari olan ile Looty Pijamini tarafindan yerine getirilmistir Tehcirde ailelerin nasil koparildigini gosterebilmek icin yerel tas kullanarak Amagoalik bir adam Pijamini ise bir kadin ve cocuk tasvir etmistir Resolute Bay Arktik Surgun Aniti Arctic Exile Monument in Resolute Bay 20 yasindayken Inukjuak tan surgun edilen Simeonie Amagoalik tarafindan yapilmistir Tehcirde ailelerin koparilisini sembolize etmek icin tek basina adam tasvir edilmistir Yapimina 2009 yilinda baslanan heykelin acilisi 8 Eylul 2010 tarihinde yapilmistir Grise Fiord Arktik Surgun Aniti Arctic Exile Monument in Grise Fiord Looty Pijimani tarafindan yapilmistir Tehcir mutlu bir olay olmadigi icin heykelde melankoli hakimdir Yaninda bir cocuk ve haski kopegi olan bir kadin ayri dustugu aile bireylerinin yolunu gozlercesine okyanusa dogru bakarken tasvir edilmistir Yapimina 2009 yilinda baslanan heykelin acilisi 10 Eylul 2010 tarihinde yapilmistir MedyadaYuksek Arktik Tehciri un Exile Surgun adli filmine konu olmustur Film Kanada nin ilk Inuit yapim sirketi olan ve Dogu Kanada Inuitcesiyle seslendirilen ilk uzun metrajli filmini de ceken ᐃᓱᒪ sirketi tarafindan yapilmistir Yuksek Arktik Tehciri Marquise Lepage in Martha of the North Martha qui vient du froid adli belgesel filmine NFB 2008 de konu olmustur Bu film 5 yasindayken Inukjuak tan Ellesmere Adasindaki Grise Fiord a ailesiyle birlikte tehcir edilen ve Robert J Flaherty nin buyuk kizi olan Martha Flaherty nin hikayesini anlatir Ayrica bakiniz1953 Eskimo Tehciri Gronland Kaynakca a b The High Arctic Relocation A Report on the 1953 55 Relocation by Rene Dussault and George Erasmus produced by the Royal Commission on Aboriginal Peoples published by Canadian Government Publishing 1994 190 pages 1 1 Ekim 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde a b c d e f g Porteous John Douglas 2001 Domicide The Global Destruction of Home McGill Queen s Press ss 102 03 ISBN 978 0 7735 2258 9 22 Ekim 2012 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 29 Aralik 2012 a b Pope Frank 14 Mayis 2011 Disappearing Arctic The Times Magazine Londra The Relocated a term still spoken in hushed terms were then planted as human flagpoles in this desolate place erisim tarihi kullanmak icin url gerekiyor yardim a b c d e Tester Frank J 1994 Tammarniit Mistakes Inuit relocation in the eastern arctic 1939 63 Peter Vancouver BC UBC Press ss 102 104 ISBN 978 0 7748 0452 3 22 Ekim 2012 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 29 Aralik 2012 28 Aralik 2008 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 29 Aralik 2012 a b c d James Matt 2008 Wrestling with the Past Apologies Quasi Apologies and Non Apologies in Canada Mark Gibney Rhoda E Howard Hassmann Ed The Age of Apology University of Pennsylvania Press ss 142 4 ISBN 978 0 8122 4033 7 22 Ekim 2012 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 29 Aralik 2012 a b c d e MacQueen Ken 16 Temmuz 1994 Spare aboriginal people the tyranny of good intentions The Hamilton Spectator ss A12 erisim tarihi kullanmak icin url gerekiyor yardim ᕉᒪᓂ ᒪᒃᑭᒃ Romani Makkik 2009 ᖁᑦᑎᒃᑐᒥᐅᑦᑕ ᓅᑕᐅᓂᖏᑦ The High Arctic Relocations 3 Nisan 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde ᓇᓃᓕᖅᐱᑕ Naniiliqpita fall 2009 a b c Damas David 2004 Arctic Migrants Arctic Villagers The Transformation of Inuit Settlement in the Central Arctic McGill Queen s Press ss 52 57 ISBN 978 0 7735 2405 7 22 Ekim 2012 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 29 Aralik 2012 Loukacheva Natalia 2007 The Arctic Promise Legal and Political Autonomy of Greenland and Nunavut University of Toronto Press s 159 ISBN 978 0 8020 9486 5 22 Ekim 2012 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 29 Aralik 2012 a b c d e f Makivik Corporation High Arctic Relocatees And Government Of Canada Seek Reconciliation Canada NewsWire 28 Mart 1996 erisim tarihi kullanmak icin url gerekiyor yardim a b McGrath Melanie The Long Exile A Tale of Inuit Betrayal and Survival in the High Arctic Alfred A Knopf 2006 268 pages Hardcover ISBN 0 00 715796 7 Paperback ISBN 0 00 715797 5 Tester Frank J 1994 Tammarniit Mistakes Inuit relocation in the eastern arctic 1939 63 Peter Vancouver BC UBC Press ss 113 118 ISBN 978 0 7748 0452 3 22 Ekim 2012 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 29 Aralik 2012 The High Arctic Resettlement Experiment A Question of Fundamental Justice 1 Ocak 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde by Stephen Hazell 9 Ocak 2017 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 29 Aralik 2012 Shelley Tulloch 2005 Aulapkainahuarniq Inuit Uqauhiinnik Nunavunmi ᐃᓄᐃᑦ ᐅᖃᐅᓯᖕᒋᑦ ᐊᔾᔨᐅᓇᖏᑦᑐᑦ ᓄᓇᕗᒻᒥ Preserving Inuit Dialects in Nunavut olu kirik baglanti research report Prepared for the Office of the Languages Commissioner of Nunavut Iqaluit Nunavut January 2005 Inuit Tapiriit Kanatami ᐃᓄᐃᑦ ᑕᐱᕇᑦ ᑲᓇᑕᒥ Monuments Honouring High Arctic Exiles Unveiled olu kirik baglanti Arctic Exile Monument Project 20 Ocak 2013 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 30 Aralik 2012 a b High Arctic exiles to be honoured cbcnews Canada 6 Eylul 2010 9 Kasim 2012 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 13 Mayis 2011 NTI seeks carvers for celebratory monument 7 Eylul 2011 3 Subat 2019 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 30 Aralik 2012 ᑐᙵᕕᒃᑯᑦ ᓇᓗᓇᐃᖅᓯᔪᑦ ᐅᓪᓗᖏᓐᓂᒃ ᖁᑦᑎᒃᑐᒧᑦ ᐊᐅᓪᓛᖅᑕᐅᓂᑯᐃᑦ ᐃᖅᑲᐅᒪᔭᐅᔾᔪᑎᒃᓴᖏᑕ ᓴᖅᑭᑕᐅᓛᕐᓂᖏᑦ 22 Haziran 2013 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 30 Aralik 2012 1 Nisan 2009 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 29 Aralik 2012 s National Film Board of Canada 13 Ekim 2012 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 29 Aralik 2012 Dis baglantilar