Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Otomat (1927) Edward Hopper'ın otomatlardan yiyecek ve içecek alınan bir kafeteryada yalnız başına oturmuş, kahvesini içen bir kadını resmettiği tablosu. Resimde, tavanda yan yana asılmış, birbirinin eşi olan lambalar gecenin karanlığının siyahlaştırdığı pencereden yansır.
 | |
| Sanatçı | Edward Hopper |
|---|---|
| Yıl | 1927 |
| Tür | Yağlı boya resim |
| Boyutlar | 71,4 cm × 91,4 cm (281 in × 360 in) |
| Konum | Des Moines Sanat Merkezi, Des Moines |
Eser hakkında
Hopper'ın çoğu eserinde olduğu gibi Otomat'ta da kadının hangi şartlar altında orada oturduğu ve ruh hali belirsizdir. Bir yoruma göre kadının iyi giyimli ve özenli makyajlı olması, onun dış görünüşün önemli olduğu bir işe sahip olduğunun işaretidir. Bu durumda orada oturuyor olmasının sebebi işten çıkmış olması ya da işe gidiyor olmasıdır. Kadın, bir sosyal etkinliğe katılmak üzere yolda da olabilir.
Sadece bir eldivenini çıkartmış olması, dikkatinin dağınık olduğu ya da çok acelesi olduğu ve sadece kısa bir süre için kafeteryaya uğrayabildiği ya da basitçe dışarıdan yeni geldiği ve henüz ısınamadığı manasına gelebilir.
Kadının kıyafetlerine bakıldığında mevsimin sonbahar yahut kış olduğu söylenebilir. Fakat günün hangi vakti olduğu, yılın o mevsimlerinde günler çok kısa olduğu için kestirilemez. Örneğin, günbatımınından hemen sonra, akşamın ilk saatlerinde bir arkadaşı ile randevusu olduğu için kafeteryada oturan bir kadının resmedilmiş olması olasıdır. Aynı kadın, gecenin geç bir saatinde işlerini yeni bitirerek, mesaiden çıkmış bir çalışan da olabilir. Bir başka olasılık ise, resimde, sabahın çok erken saatlerinde işe gitmek için yola çıkmış bir çalışanın görüldüğüdür.
Saat ne olursa olsun, restoran geniş ve boş görünmektedir. Ayrıca sokakta bir hareket olduğuna dair hiçbir işaret yoktur. Bütün bu şartlar resme bakana bir yalnızlık duygusu verir. Tablo, sosyolojide kent toplum bilimi kavramıyla ilişkilendirilir. Bir eleştirmen resimle ilgili şöyle bir tespit yaptı: Hopper'ın işlediği melankolik konuların çoğundaki tipik poz bu resimde de vardır. Kadının gözleri aşağı bakar ve düşünceleri içe dönüktür. Bir diğer eleştirmen ise resimdeki kadını, sanki dünyada tutunabileceği son şey oymuş gibi gözünü kahve fincanını dikerek düşüncelere dalmış biri olarak tanımladı. 1995 yılında Time dergisi Otomat'ı 20. yüzyıldaki stres ve depresyonu konu ettiği sayısına kapak yaptı.
Benzer eserler
Resimde kadının pozu Edgar Degas'nın L'Absinthe isimli çalışmasını anımsatır. Fakat Degas'nın tablosunun konusu olan kadın içe dönük olmaktan çok dağılmış gibi görünür. O döneme göre bir gelişme sayılabilecek özellik ise Hopper'ın kadının bacaklarını parlak bir şekilde boyayarak, kadını arzunun nesnesine dönüştürmesidir. Bu özellik ayrıca, izleyiciyi bir röntgenciye dönüştürür. Bugünün standartlarında düşünülürse, bu yorum biraz abartılı bulunabilir fakat 1927'de kamusal bir alanda kadının bacaklarının görülmesi hala bir roman fenomeniydi. Tablonun, sağ alt köşesinde görülen sandalye sebebiyle, izleyicinin yakın bir masada oturduğu söylenebilir. Kadına göre kendisini avantajlı bir noktadan izleyen bir yabancının varlığı davetsiz bakışlar sebebiyle rahatsız edicidir.
Hopper'ın diğer eserleri ve Otomat
Hopper tıpkı Otomat'ta olduğu gibi başka çalışmalarında da en parlak ışığı resmin konusu olan kadının bacaklarına yerleştirerek ilgiyi bacaklara yöneltti. Compartment C, Car 293 (1938) ve Hotel Lobby (1943) isimli eserleri bu konudaki örneklerdir. 1931'deki çalışması "Berber Dükkanı"'ndaki kadın, Otomat'taki kadınla benzer bir poz verdi. Ayrıca, izleyici kadını yine tıpkı Otomat'taki gibi bir masa sebebiyle iki parça olarak görüyordu. Fakat, Otomat'takinin aksine, bu resimde kadın öğle vakti, çok aydınlık ve kalabalık bir yere yerleştirildiği için, içine kapanık ya da saldırıya açık izlenimi uyandırmaz. Bu da izleyicide, gizlice ve zorla izliyormuş hissini yok eder.
Hopper'ın resimlerinde çoğunlukla, bir ana odaklanan ya da bir karakter, fikir, durum hakkında keskin bir etki bırakan görüntüleri konu eder. Bu yüzden resmin izleyicisi, konuyu genellikle bir pencerenin arkasında ya da bir pencerenin dışında görebilir. Mesela, Railroad Sunset (1929), Nighthawks (1942) ve Office in a Small City (1953) gibi eserlerinde, görüntü camın arkasında kalır. Hopper, eğer görüntüyü gizlemek isterse, pencereyi izleyenin resme baktığı noktayla dik bir açı oluşturacak şekilde resme yerleştirir. Bu konuda, ressamın uyguladığı bir diğer yöntem ise görüntüyü perdeyle kapamaktır.
Ressamın uygulamayı sevdiği bir başka teknik ise (örnek için "Conference at Night"'a (1949) bakılabilir), güneş ya da görünmeyen bir sokak lambasının kaynak olduğu parlak ışığı, resmin anlattığı mekana, dışarıdan vuracak şekilde kullanmaktır.
Otomat'ta ise pencere resme hakim bir konumdadır ve kafeteryanın dışındaki dünya hakkında fikir edinmeyi engeller. Bilinen tek şey, gece olduğudur. Dışarının tamamen karanlık olması, resmi, Hopper'ın diğer çalışmalarından ve gerçekçilikten uzaklaştırır. Çünkü New York'ta sokaklar, geceleri, arabaların ve sokak lambalarının ışıkları sebebiyle ışıl ışıldır. Dışarıdan tamamen ayrık olmak ve mekanın boşluğu resmin dramatikliğini de arttırır ve ilgiyi kadının üzerinde yoğunlaştırır. Kadının arkasındaki pencerenin odaklaştırıcı etkisi, tabloyu ressamın bir başka çalışması olan "Sunlight in a Cafeteria" (1958) ile karşılaştırınca daha iyi anlaşılır. Bu resimde, bir kadın ve bir erkek boş bir kafeteryada farklı masalarda oturmaktadırlar ve resmin esas konusu gene kadındır. Fakat bu tabloda, kafeteryanın dışındaki sokağın iyi aydınlatılmış ve mekandaki camlardan görünebiliyor olması adamın dikkatini karşısındaki kadına vermesini engeller. Böylece adam ve kadın aynı sahnede olmalarına rağmen izleyicide değillermiş izlenimi uyanır.
Kaynakça
- ^ Margaret Iversen: Edward Hopper. Tate Publishing, 2004, sayfa 57.
- ^ Schmied, Wieland: Edward Hopper: Portraits of America. Münih: Prestel, 1999, sayfa 76.
- ^ Time dergisi, 28 Ağustos, 1995
- ^ Robert Hobbs, Edward Hopper. New York: Harry N. Abrams, 1987, sayfa 72.
- ^ . 14 Mayıs 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Eylül 2008.
- ^ . 10 Eylül 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Eylül 2008.
- ^ Robert Hobbs tarafından yapılan Automat ve Hotel Lobby karşılaştırması, New York: Harry N. Abrams, 1987, sayfa 137.
- ^ . 10 Eylül 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Eylül 2008.
- ^ Rolf Gunter Renner, Edward Hopper. Köln, Almanya: Benedikt Taschen, 1990, sayfa 81.
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Otomat 1927 Edward Hopper in otomatlardan yiyecek ve icecek alinan bir kafeteryada yalniz basina oturmus kahvesini icen bir kadini resmettigi tablosu Resimde tavanda yan yana asilmis birbirinin esi olan lambalar gecenin karanliginin siyahlastirdigi pencereden yansir Otomat Sanatci Edward HopperYil 1927Tur Yagli boya resimBoyutlar 71 4 cm 91 4 cm 281 in 360 in Konum Des Moines Sanat Merkezi Des MoinesEser hakkindaHopper in cogu eserinde oldugu gibi Otomat ta da kadinin hangi sartlar altinda orada oturdugu ve ruh hali belirsizdir Bir yoruma gore kadinin iyi giyimli ve ozenli makyajli olmasi onun dis gorunusun onemli oldugu bir ise sahip oldugunun isaretidir Bu durumda orada oturuyor olmasinin sebebi isten cikmis olmasi ya da ise gidiyor olmasidir Kadin bir sosyal etkinlige katilmak uzere yolda da olabilir Sadece bir eldivenini cikartmis olmasi dikkatinin daginik oldugu ya da cok acelesi oldugu ve sadece kisa bir sure icin kafeteryaya ugrayabildigi ya da basitce disaridan yeni geldigi ve henuz isinamadigi manasina gelebilir Kadinin kiyafetlerine bakildiginda mevsimin sonbahar yahut kis oldugu soylenebilir Fakat gunun hangi vakti oldugu yilin o mevsimlerinde gunler cok kisa oldugu icin kestirilemez Ornegin gunbatiminindan hemen sonra aksamin ilk saatlerinde bir arkadasi ile randevusu oldugu icin kafeteryada oturan bir kadinin resmedilmis olmasi olasidir Ayni kadin gecenin gec bir saatinde islerini yeni bitirerek mesaiden cikmis bir calisan da olabilir Bir baska olasilik ise resimde sabahin cok erken saatlerinde ise gitmek icin yola cikmis bir calisanin goruldugudur Saat ne olursa olsun restoran genis ve bos gorunmektedir Ayrica sokakta bir hareket olduguna dair hicbir isaret yoktur Butun bu sartlar resme bakana bir yalnizlik duygusu verir Tablo sosyolojide kent toplum bilimi kavramiyla iliskilendirilir Bir elestirmen resimle ilgili soyle bir tespit yapti Hopper in isledigi melankolik konularin cogundaki tipik poz bu resimde de vardir Kadinin gozleri asagi bakar ve dusunceleri ice donuktur Bir diger elestirmen ise resimdeki kadini sanki dunyada tutunabilecegi son sey oymus gibi gozunu kahve fincanini dikerek dusuncelere dalmis biri olarak tanimladi 1995 yilinda Time dergisi Otomat i 20 yuzyildaki stres ve depresyonu konu ettigi sayisina kapak yapti Benzer eserlerEdgar Degas nin L Absinthe isimli tablosu 1876 Resimde kadinin pozu Edgar Degas nin L Absinthe isimli calismasini animsatir Fakat Degas nin tablosunun konusu olan kadin ice donuk olmaktan cok dagilmis gibi gorunur O doneme gore bir gelisme sayilabilecek ozellik ise Hopper in kadinin bacaklarini parlak bir sekilde boyayarak kadini arzunun nesnesine donusturmesidir Bu ozellik ayrica izleyiciyi bir rontgenciye donusturur Bugunun standartlarinda dusunulurse bu yorum biraz abartili bulunabilir fakat 1927 de kamusal bir alanda kadinin bacaklarinin gorulmesi hala bir roman fenomeniydi Tablonun sag alt kosesinde gorulen sandalye sebebiyle izleyicinin yakin bir masada oturdugu soylenebilir Kadina gore kendisini avantajli bir noktadan izleyen bir yabancinin varligi davetsiz bakislar sebebiyle rahatsiz edicidir Hopper in diger eserleri ve OtomatHopper tipki Otomat ta oldugu gibi baska calismalarinda da en parlak isigi resmin konusu olan kadinin bacaklarina yerlestirerek ilgiyi bacaklara yoneltti Compartment C Car 293 1938 ve Hotel Lobby 1943 isimli eserleri bu konudaki orneklerdir 1931 deki calismasi Berber Dukkani ndaki kadin Otomat taki kadinla benzer bir poz verdi Ayrica izleyici kadini yine tipki Otomat taki gibi bir masa sebebiyle iki parca olarak goruyordu Fakat Otomat takinin aksine bu resimde kadin ogle vakti cok aydinlik ve kalabalik bir yere yerlestirildigi icin icine kapanik ya da saldiriya acik izlenimi uyandirmaz Bu da izleyicide gizlice ve zorla izliyormus hissini yok eder Hopper in resimlerinde cogunlukla bir ana odaklanan ya da bir karakter fikir durum hakkinda keskin bir etki birakan goruntuleri konu eder Bu yuzden resmin izleyicisi konuyu genellikle bir pencerenin arkasinda ya da bir pencerenin disinda gorebilir Mesela Railroad Sunset 1929 Nighthawks 1942 ve Office in a Small City 1953 gibi eserlerinde goruntu camin arkasinda kalir Hopper eger goruntuyu gizlemek isterse pencereyi izleyenin resme baktigi noktayla dik bir aci olusturacak sekilde resme yerlestirir Bu konuda ressamin uyguladigi bir diger yontem ise goruntuyu perdeyle kapamaktir Ressamin uygulamayi sevdigi bir baska teknik ise ornek icin Conference at Night a 1949 bakilabilir gunes ya da gorunmeyen bir sokak lambasinin kaynak oldugu parlak isigi resmin anlattigi mekana disaridan vuracak sekilde kullanmaktir Otomat ta ise pencere resme hakim bir konumdadir ve kafeteryanin disindaki dunya hakkinda fikir edinmeyi engeller Bilinen tek sey gece oldugudur Disarinin tamamen karanlik olmasi resmi Hopper in diger calismalarindan ve gercekcilikten uzaklastirir Cunku New York ta sokaklar geceleri arabalarin ve sokak lambalarinin isiklari sebebiyle isil isildir Disaridan tamamen ayrik olmak ve mekanin boslugu resmin dramatikligini de arttirir ve ilgiyi kadinin uzerinde yogunlastirir Kadinin arkasindaki pencerenin odaklastirici etkisi tabloyu ressamin bir baska calismasi olan Sunlight in a Cafeteria 1958 ile karsilastirinca daha iyi anlasilir Bu resimde bir kadin ve bir erkek bos bir kafeteryada farkli masalarda oturmaktadirlar ve resmin esas konusu gene kadindir Fakat bu tabloda kafeteryanin disindaki sokagin iyi aydinlatilmis ve mekandaki camlardan gorunebiliyor olmasi adamin dikkatini karsisindaki kadina vermesini engeller Boylece adam ve kadin ayni sahnede olmalarina ragmen izleyicide degillermis izlenimi uyanir Kaynakca Margaret Iversen Edward Hopper Tate Publishing 2004 sayfa 57 Schmied Wieland Edward Hopper Portraits of America Munih Prestel 1999 sayfa 76 Time dergisi 28 Agustos 1995 Robert Hobbs Edward Hopper New York Harry N Abrams 1987 sayfa 72 14 Mayis 2008 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 3 Eylul 2008 10 Eylul 2008 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 3 Eylul 2008 Robert Hobbs tarafindan yapilan Automat ve Hotel Lobby karsilastirmasi New York Harry N Abrams 1987 sayfa 137 10 Eylul 2008 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 3 Eylul 2008 Rolf Gunter Renner Edward Hopper Koln Almanya Benedikt Taschen 1990 sayfa 81