Sosyalist Parti (Fransızca: Parti Socialiste, PS), Fransa'nın günümüzde ağırlıklı olarak merkez sol ve sol görüşlü siyasi partisi, 1969'da 'nün (SFIO - Section Française de l'Internationale Ouvrière) Sosyalist Parti adını almasıyla kuruldu.
Sosyalist Parti Parti socialiste | |
---|---|
Kısaltma | PS |
Kurucu | Alain Savary, François Mitterrand |
Birinci Sekreter | Olivier Faure |
Kuruluş tarihi | 1969 |
Önceli | Section Française de l'Internationale Ouvrière |
Merkez | 10, 75333 Paris Cedex 07 (1980-2018) 99, Ivry-sur-Seine (2018'den itibaren) |
Üyelik | 22,000 |
İdeoloji | |
Siyasi pozisyon | Merkez sol Tarihsel: Sol |
Uluslararası üyelik | Sosyalist Enternasyonal |
Avrupa üyeliği | Avrupa Sosyalistler Partisi |
Resmî renkler | Kırmızı ve Pembe |
Ulusal Meclis | 30 / 577 |
Senato | 60 / 348 |
Avrupa Parlamentosu | 10 / 81 |
Bölgesel Konsey Başkanlığı | 5 / 17 |
İnternet sitesi | |
www.parti-socialiste.fr | |
Fransa |
1969'da SFIO resmen Sosyalist Parti adını aldı. Parti 1970'lerde, 1930'ların Halk Cephesi'nde olduğu gibi sol kanatla ittifak stratejisini benimsedi ve 1972'de Fransız Komünist Partisi ve Radikal Sol Parti'yle ortak bir program hazırladı. Bu ittifak sık sık dağılma tehlikesi geçirdiyse de, sol kanadın 1981 seçimlerinden zaferle çıkmasını sağladı. Mayıs 1981'de PS lideri François Mitterand cumhurbaşkanlığını kazandı. Hükûmet 1981 yılında Ölüm cezasını kaldırdı, 1982'de ülkenin en büyük bankalarından, ülkedeki toplam mevduatın yaklaşık yüzde 95'ini elinde tutan 36'sını ve çelik, elektrikli aletler, uçak ve öbür temel alanlardaki 12 büyük sanayi grubunu kamulaştırdı. Öbür işkollarında da kademeli bir denetim sistemi oluşturdu. PS 1986 seçimlerinde yenilgiye uğradıysa da Mitterand cumhurbaşkanlığını sürdürdü. Mitterand'ın 1988'de de cumhurbaşkanlığı seçimini kazanmasından sonra yapılan seçimlerde oyların yüzde 45,3'ünü alan Sosyalist Parti merkezcilerin de katıldığı bir koalisyon hükûmetiyle yeniden iktidara geldi.
PS bu iktidar döneminde büyüme, istihdam ve adil gelir dağılımı gibi geleneksel hedeflerinden gitgide uzaklaşarak ekonomide kemerleri sıkmaya dayalı bir politika izledi. Bu politikanın doğurduğu yaygın hoşnutsuzluk bir dizi mali skandalın etkisiyle birleşince, Sosyalist Parti'nin seçmen desteği hızla azalmaya başladı. 1989'daki yerel seçimlerde oy oranı yüzde 30'a düştü. Mart 1990'daki parti kongresi, Meclisi başkanı Laurent Fabius, Sosyalist Parti'nin eski lideri Lionel Jospin ve Başbakan Michel Rocard arasında sonuçsuz bir çatışmaya sahne oldu. Mayıs 1991'de Rocard'ın çekilmesi üzerine, Mitterand'ın kişisel desteğine sahip Édith Cresson Fransa'nın ilk kadın başbakanı olarak göreve başladı. Ama Mart 1992'deki bölgesel seçimlerde Sosyalist Parti oyları yüzde 18,3'e düşünce nisanda Cresson'un yerine gene Mitterand'ın yakın çalışma arkadaşlarından Pierre Bérégovoy aldı.
Mart 1993'teki genel seçimlerde PS büyük bir hezimete uğradı. Seçimlerin birinci turunda oyların yüzde 17,6'sını alarak, 577 sandalyeli Ulusal Meclise ancak 54 milletvekili sokabildi. Bu sonuçlardan sonra Fabius parti liderliğinden uzaklaştırıldı, Rocard'ın başkanlığındaki geçici bir yönetim kurulu oluşturuldu. Bu büyük sarsıntı sırasında, bir rüşvet iddiasına hedef olmuş Bérégovoy'nın 1 Mayıs 1993'te intihar etmesi de Sosyalist Parti için ağır bir darbe oldu. 1995 cumhurbaşkanlığı seçimlerinde Lionel Jospin, partinin adayı olarak katıldığı seçimlerde, Sosyalist Parti'nin gücünü tazelemiş olsa da, Jacques Chirac'a karşı yenilgiye uğradı.
Sosyalist Parti, 1997'deki genel seçimlerde Komünistler, Yeşiller, Yurttaş ve Cumhuriyet Hareketi ve Sol Radikallerle ittifaka girdi. İttifak ikinci turda oyların 47,79'unu aldı. Lionel Jospin başbakan olurken, Fransa tarihinde üçüncü kez cumhurbaşkanı (Jacques Chirac) ile hükûmet arasında cohabitation-icraat paylaşımı'na- gidildi.
Geleneksel sosyalist politikaları uygulamaya çalışan Jospin hükûmeti, haftalık çalışma süresini 35 saate indirdi. Bununla beraber özelleştirme politikalarında istenen sağlanamadı. 2000 yılında içişleri bakanlığını yürüten ve aynı zamanda Yurttaş ve Cumhuriyet Hareketi'nin başkanı olan Jean-Pierre Chevènement'ın Jospin'in Korsikalı ayrılıkçılar hakkındaki uzlaştırıcı politikaları nedeniyle istifa etmesi, hükûmete ağır bir darbe oldu.
2002'deki cumhurbaşkanlığı seçimlerinde Sosyalist Parti'nin adayı Lionel Jospin'in, ilk turda 16,18 oy oranıyla radikal sağcı Ulusal Cephe'nin lideri Jean-Marie Le Pen'in ardından üçüncü olması Fransa ve Avrupa'da şok etkisi yarattı. Lionel Jospin siyasetten çekildiğini açıklarken, Sosyalist Parti de destekçilerine ikinci turda Le Pen'e karşı Chirac'ı desteklemeleri için çağrıda bulundu.
Tüm bunlara karşı Sosyalist Parti 2004'teki yerel seçimlerde büyük bir geri dönüş yaptı. Sosyalist Parti'nin içinde olduğu Sol blok ikinci turda iktidardaki Ulusal Birlik Partisi (UMP) ile UDF'nin oluşturduğu sağ listeler karşısında oyların yarısını alarak 22 metropol bölgeden 20'sini kazandı. 29 Mayıs 2005'te Fransa'da yapılan Avrupa Birliği Anayasası'nın oylaması öncesinde Sosyalist Parti'nin bazı önemli kişilikleri anayasanın reddedilmesi yönünde kampanya sürdürdüler. Bunlardan biri olan Laurent Fabius referandumun reddedilmesinden sonra partideki görevinden uzaklaştırıldı.
Kasım 2006'da yapılan önseçimlerde Ségolène Royal Sosyalist Parti'nin cumhurbaşkanlığı adayı oldu. Mayıs 2007'de yapılan cumhurbaşkanlığı seçimlerinin ikinci turunda Nicolas Sarkozy karşısında yüzde 46.94 oranında oy alarak seçimi kaybetti.
Sosyalist Parti, 2008 yılındaki yerel seçimleri, 2010'daki bölgesel seçimleri, 2011'deki kanton seçimlerini, 2008 ve 2011'deki senato seçimlerini kazanarak ciddi başarı elde etmiştir. 2012 Cumhurbaşkanlığı seçimlerini Sosyalist Parti'nin adayı François Hollande kazanmış ve 2012 genel seçimlerinde Sosyalist Parti mutlak çoğunluğu sağlamış ancak Avrupa Ekolojisi - Yeşiller ve Radikal Sol Parti mensuplarının da bulunduğu bir hükûmet Jean-Marc Ayrault başkanlığında kurulmuştur. 2014 belediye seçimlerinde başarısız olup Toulouse ve Reims dahil pek çok belediyeyi kaybetmiştir. Ardından Jean-Marc Ayrault hükûmeti istifa etmiş, yerine Manuel Valls Hükümeti kurulmuştur. Hükûmet Sosyalist Parti ve Radikal Sol Parti ile kurulmuş Yeşiller yeni hükûmete dahil olmamış dışarıdan destek vermişlerdir. Yeni Hükûmette Sosyalist Parti'nin 1. Sekreteri Harlem Désir yer alınca görevinden ayrılmış ve yerine Jean-Christophe Cambadélis seçilmiştir.
Seçim sonuçları
Cumhurbaşkanlığı
Seçim | Aday | 1. Tur | 2. Tur | Sonuç | ||
---|---|---|---|---|---|---|
Oy | % | Oy | % | |||
1974 | François Mitterrand | 11.044.373 | 43,25 (#1) | 12.971.604 | 49,19 (#2) | Kaybetti |
1981 | François Mitterrand | 7.505.960 | 25,85 (#2) | 15.708.262 | 51,76 (#1) | Kazandı |
1988 | François Mitterrand | 10.381.332 | 34,11 (#1) | 16.704.279 | 54,02 (#1) | Kazandı |
1995 | Lionel Jospin | 7.098.191 | 23,30 (#1) | 14.180.644 | 47,36 (#2) | Kaybetti |
2002 | Lionel Jospin | 4.610.113 | 16,18 (#3) | Kaybetti | ||
2007 | Ségolène Royal | 9.500.112 | 25,87 (#2) | 16.790.440 | 46,94 (#2) | Kaybetti |
2012 | François Hollande | 10.272.705 | 28,63 (#1) | 18.004.656 | 51.63 (#1) | Kazandı |
2017 | Benoît Hamon | 2.291.288 | 6,36 (#5) | Kaybetti | ||
2022 | Anne Hidalgo | 604,217 | 1,75 (#10) | Kaybetti |
Yasama
Seçim | Oy (1. Tur) | % (1. Tur) | Sandalye | +/– | Hükûmet |
---|---|---|---|---|---|
1973 | 4.579.888 | %18,9 | 89 / 491 | Muhalefet | |
1978 | 6.451.151 | %22,6 | 104 / 491 | 15 | Muhalefet |
1981 | 9.077.435 | %36 | 269 / 491 | 165 | Hükümet |
1986 | 8.693.939 | %31 | 206 / 573 | 63 | Muhalefet |
1988 | 8.493.602 | %34,8 | 260 / 577 | 54 | Hükümet |
1993 | 4.476.716 | %17,6 | 59 / 577 | 201 | Muhalefet |
1997 | 5.961.612 | %23,5 | 255 / 577 | 196 | Hükümet |
2002 | 6.086.599 | %24,1 | 140 / 577 | 115 | Muhalefet |
2007 | 6.436.520 | %24,73 | 186 / 577 | 46 | Muhalefet |
2012 | 7.617.996 | %29,35 | 279 / 577 | 93 | Hükümet |
2017 | 1.665.667 | %7,44 | 30 / 577 | 249 | Muhalefet |
860,201 | 3.78% | 28 / 577 | 2 | Muhalefet |
Avrupa Parlamentosu
Seçim | Oy | % | Sandalye | +/– |
---|---|---|---|---|
4.763.026 | %23,53 | 22 / 81 | ||
4.188.875 | %20,76 | 20 / 81 | 2 | |
4.286.354 | %23,61 | 22 / 87 | 2 | |
2.824.173 | %14,49 | 15 / 87 | 7 | |
3.873.901 | %21.,95 | 22 / 78 | 7 | |
4.960.756 | %28,9 | 31 / 74 | 9 | |
2.838.160 | %16,48 | 14 / 74 | 17 | |
2.649.202 | %13,98 | 12 / 74 | 2 | |
1.403.170 | %6,19 | 3 / 79 | 9 |
Önemli Görevlere Gelen Sosyalist Partili Siyasetçiler
Cumhurbaşkanları
- François Mitterrand (1981-1995)
- François Hollande (2012-2017)
Başbakanlar
- Pierre Mauroy (1981-1984)
- Laurent Fabius (1984-1986)
- Michel Rocard (1988-1991)
- Édith Cresson (1991-1992)
- Pierre Bérégovoy (1992-1993)
- Lionel Jospin (1997-2002)
- Jean-Marc Ayrault (2012-2014)
- Manuel Valls (2014-2016)
- Bernard Cazeneuve (2016-2017)
Senato Başkanları
- Jean-Pierre Bel (2011-2014)
Meclis Başkanları
- Louis Mermaz (1981-1986)
- Laurent Fabius (1988-1992)
- Henri Emmanuelli (1992-1993)
- Laurent Fabius (1997-2000)
- Raymond Forni (2000-2002)
- Claude Bartolone (2012-2017)
Sosyalist Parti Birinci Sekreterleri
- Alain Savary (1969-1971)
- François Mitterrand (1971-1981)
- Lionel Jospin (1981-1988)
- Pierre Mauroy (1988-1992)
- Laurent Fabius (1992-1993)
- Michel Rocard (1993-1994)
- Henri Emmanuelli (1994-1995)
- Lionel Jospin (1995-1997)
- François Hollande (1997-2008)
- Martine Aubry (2008-2012)
- Harlem Désir (2012-2014)
- Jean-Christophe Cambadélis (2014-2017)
- Olivier Faure (2018-günümüz)
Dış bağlantılar
- Parti Socialiste23 Şubat 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde . - Resmi site (Fransızca)
Kaynakça
- ^ . 17 Eylül 2021. 17 Eylül 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi.
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Sosyalist Parti Fransizca Parti Socialiste PS Fransa nin gunumuzde agirlikli olarak merkez sol ve sol goruslu siyasi partisi 1969 da nun SFIO Section Francaise de l Internationale Ouvriere Sosyalist Parti adini almasiyla kuruldu Sosyalist Parti Parti socialisteKisaltmaPSKurucuAlain Savary Francois MitterrandBirinci SekreterOlivier FaureKurulus tarihi1969OnceliSection Francaise de l Internationale OuvriereMerkez10 75333 Paris Cedex 07 1980 2018 99 Ivry sur Seine 2018 den itibaren Uyelik22 000IdeolojiSosyal demokrasi Ilericilik Parti ici dusunceler Sosyal liberalizm Demokratik sosyalizmSiyasi pozisyonMerkez sol Tarihsel SolUluslararasi uyelikSosyalist EnternasyonalAvrupa uyeligiAvrupa Sosyalistler PartisiResmi renklerKirmizi ve PembeUlusal Meclis30 577Senato60 348Avrupa Parlamentosu10 81Bolgesel Konsey Baskanligi5 17Internet sitesiwww parti socialiste frFransa 1969 da SFIO resmen Sosyalist Parti adini aldi Parti 1970 lerde 1930 larin Halk Cephesi nde oldugu gibi sol kanatla ittifak stratejisini benimsedi ve 1972 de Fransiz Komunist Partisi ve Radikal Sol Parti yle ortak bir program hazirladi Bu ittifak sik sik dagilma tehlikesi gecirdiyse de sol kanadin 1981 secimlerinden zaferle cikmasini sagladi Mayis 1981 de PS lideri Francois Mitterand cumhurbaskanligini kazandi Hukumet 1981 yilinda Olum cezasini kaldirdi 1982 de ulkenin en buyuk bankalarindan ulkedeki toplam mevduatin yaklasik yuzde 95 ini elinde tutan 36 sini ve celik elektrikli aletler ucak ve obur temel alanlardaki 12 buyuk sanayi grubunu kamulastirdi Obur iskollarinda da kademeli bir denetim sistemi olusturdu PS 1986 secimlerinde yenilgiye ugradiysa da Mitterand cumhurbaskanligini surdurdu Mitterand in 1988 de de cumhurbaskanligi secimini kazanmasindan sonra yapilan secimlerde oylarin yuzde 45 3 unu alan Sosyalist Parti merkezcilerin de katildigi bir koalisyon hukumetiyle yeniden iktidara geldi PS bu iktidar doneminde buyume istihdam ve adil gelir dagilimi gibi geleneksel hedeflerinden gitgide uzaklasarak ekonomide kemerleri sikmaya dayali bir politika izledi Bu politikanin dogurdugu yaygin hosnutsuzluk bir dizi mali skandalin etkisiyle birlesince Sosyalist Parti nin secmen destegi hizla azalmaya basladi 1989 daki yerel secimlerde oy orani yuzde 30 a dustu Mart 1990 daki parti kongresi Meclisi baskani Laurent Fabius Sosyalist Parti nin eski lideri Lionel Jospin ve Basbakan Michel Rocard arasinda sonucsuz bir catismaya sahne oldu Mayis 1991 de Rocard in cekilmesi uzerine Mitterand in kisisel destegine sahip Edith Cresson Fransa nin ilk kadin basbakani olarak goreve basladi Ama Mart 1992 deki bolgesel secimlerde Sosyalist Parti oylari yuzde 18 3 e dusunce nisanda Cresson un yerine gene Mitterand in yakin calisma arkadaslarindan Pierre Beregovoy aldi Mart 1993 teki genel secimlerde PS buyuk bir hezimete ugradi Secimlerin birinci turunda oylarin yuzde 17 6 sini alarak 577 sandalyeli Ulusal Meclise ancak 54 milletvekili sokabildi Bu sonuclardan sonra Fabius parti liderliginden uzaklastirildi Rocard in baskanligindaki gecici bir yonetim kurulu olusturuldu Bu buyuk sarsinti sirasinda bir rusvet iddiasina hedef olmus Beregovoy nin 1 Mayis 1993 te intihar etmesi de Sosyalist Parti icin agir bir darbe oldu 1995 cumhurbaskanligi secimlerinde Lionel Jospin partinin adayi olarak katildigi secimlerde Sosyalist Parti nin gucunu tazelemis olsa da Jacques Chirac a karsi yenilgiye ugradi Sosyalist Parti 1997 deki genel secimlerde Komunistler Yesiller Yurttas ve Cumhuriyet Hareketi ve Sol Radikallerle ittifaka girdi Ittifak ikinci turda oylarin 47 79 unu aldi Lionel Jospin basbakan olurken Fransa tarihinde ucuncu kez cumhurbaskani Jacques Chirac ile hukumet arasinda cohabitation icraat paylasimi na gidildi Geleneksel sosyalist politikalari uygulamaya calisan Jospin hukumeti haftalik calisma suresini 35 saate indirdi Bununla beraber ozellestirme politikalarinda istenen saglanamadi 2000 yilinda icisleri bakanligini yuruten ve ayni zamanda Yurttas ve Cumhuriyet Hareketi nin baskani olan Jean Pierre Chevenement in Jospin in Korsikali ayrilikcilar hakkindaki uzlastirici politikalari nedeniyle istifa etmesi hukumete agir bir darbe oldu 2002 deki cumhurbaskanligi secimlerinde Sosyalist Parti nin adayi Lionel Jospin in ilk turda 16 18 oy oraniyla radikal sagci Ulusal Cephe nin lideri Jean Marie Le Pen in ardindan ucuncu olmasi Fransa ve Avrupa da sok etkisi yaratti Lionel Jospin siyasetten cekildigini aciklarken Sosyalist Parti de destekcilerine ikinci turda Le Pen e karsi Chirac i desteklemeleri icin cagrida bulundu Tum bunlara karsi Sosyalist Parti 2004 teki yerel secimlerde buyuk bir geri donus yapti Sosyalist Parti nin icinde oldugu Sol blok ikinci turda iktidardaki Ulusal Birlik Partisi UMP ile UDF nin olusturdugu sag listeler karsisinda oylarin yarisini alarak 22 metropol bolgeden 20 sini kazandi 29 Mayis 2005 te Fransa da yapilan Avrupa Birligi Anayasasi nin oylamasi oncesinde Sosyalist Parti nin bazi onemli kisilikleri anayasanin reddedilmesi yonunde kampanya surdurduler Bunlardan biri olan Laurent Fabius referandumun reddedilmesinden sonra partideki gorevinden uzaklastirildi Kasim 2006 da yapilan onsecimlerde Segolene Royal Sosyalist Parti nin cumhurbaskanligi adayi oldu Mayis 2007 de yapilan cumhurbaskanligi secimlerinin ikinci turunda Nicolas Sarkozy karsisinda yuzde 46 94 oraninda oy alarak secimi kaybetti Sosyalist Parti 2008 yilindaki yerel secimleri 2010 daki bolgesel secimleri 2011 deki kanton secimlerini 2008 ve 2011 deki senato secimlerini kazanarak ciddi basari elde etmistir 2012 Cumhurbaskanligi secimlerini Sosyalist Parti nin adayi Francois Hollande kazanmis ve 2012 genel secimlerinde Sosyalist Parti mutlak cogunlugu saglamis ancak Avrupa Ekolojisi Yesiller ve Radikal Sol Parti mensuplarinin da bulundugu bir hukumet Jean Marc Ayrault baskanliginda kurulmustur 2014 belediye secimlerinde basarisiz olup Toulouse ve Reims dahil pek cok belediyeyi kaybetmistir Ardindan Jean Marc Ayrault hukumeti istifa etmis yerine Manuel Valls Hukumeti kurulmustur Hukumet Sosyalist Parti ve Radikal Sol Parti ile kurulmus Yesiller yeni hukumete dahil olmamis disaridan destek vermislerdir Yeni Hukumette Sosyalist Parti nin 1 Sekreteri Harlem Desir yer alinca gorevinden ayrilmis ve yerine Jean Christophe Cambadelis secilmistir Secim sonuclariCumhurbaskanligi Secim Aday 1 Tur 2 Tur SonucOy Oy 1974 Francois Mitterrand 11 044 373 43 25 1 12 971 604 49 19 2 Kaybetti1981 Francois Mitterrand 7 505 960 25 85 2 15 708 262 51 76 1 Kazandi1988 Francois Mitterrand 10 381 332 34 11 1 16 704 279 54 02 1 Kazandi1995 Lionel Jospin 7 098 191 23 30 1 14 180 644 47 36 2 Kaybetti2002 Lionel Jospin 4 610 113 16 18 3 Kaybetti2007 Segolene Royal 9 500 112 25 87 2 16 790 440 46 94 2 Kaybetti2012 Francois Hollande 10 272 705 28 63 1 18 004 656 51 63 1 Kazandi2017 Benoit Hamon 2 291 288 6 36 5 Kaybetti2022 Anne Hidalgo 604 217 1 75 10 KaybettiYasama Fransa Ulusal Meclisi Secim Oy 1 Tur 1 Tur Sandalye Hukumet1973 4 579 888 18 9 89 491 Muhalefet1978 6 451 151 22 6 104 491 15 Muhalefet1981 9 077 435 36 269 491 165 Hukumet1986 8 693 939 31 206 573 63 Muhalefet1988 8 493 602 34 8 260 577 54 Hukumet1993 4 476 716 17 6 59 577 201 Muhalefet1997 5 961 612 23 5 255 577 196 Hukumet2002 6 086 599 24 1 140 577 115 Muhalefet2007 6 436 520 24 73 186 577 46 Muhalefet2012 7 617 996 29 35 279 577 93 Hukumet2017 1 665 667 7 44 30 577 249 Muhalefet860 201 3 78 28 577 2 MuhalefetAvrupa Parlamentosu Avrupa Parlamentosu Secim Oy Sandalye 4 763 026 23 53 22 814 188 875 20 76 20 81 24 286 354 23 61 22 87 22 824 173 14 49 15 87 73 873 901 21 95 22 78 74 960 756 28 9 31 74 92 838 160 16 48 14 74 172 649 202 13 98 12 74 21 403 170 6 19 3 79 9Onemli Gorevlere Gelen Sosyalist Partili SiyasetcilerCumhurbaskanlari Francois Mitterrand 1981 1995 Francois Hollande 2012 2017 Basbakanlar Pierre Mauroy 1981 1984 Laurent Fabius 1984 1986 Michel Rocard 1988 1991 Edith Cresson 1991 1992 Pierre Beregovoy 1992 1993 Lionel Jospin 1997 2002 Jean Marc Ayrault 2012 2014 Manuel Valls 2014 2016 Bernard Cazeneuve 2016 2017 Senato Baskanlari Jean Pierre Bel 2011 2014 Meclis Baskanlari Louis Mermaz 1981 1986 Laurent Fabius 1988 1992 Henri Emmanuelli 1992 1993 Laurent Fabius 1997 2000 Raymond Forni 2000 2002 Claude Bartolone 2012 2017 Sosyalist Parti Birinci Sekreterleri Alain Savary 1969 1971 Francois Mitterrand 1971 1981 Lionel Jospin 1981 1988 Pierre Mauroy 1988 1992 Laurent Fabius 1992 1993 Michel Rocard 1993 1994 Henri Emmanuelli 1994 1995 Lionel Jospin 1995 1997 Francois Hollande 1997 2008 Martine Aubry 2008 2012 Harlem Desir 2012 2014 Jean Christophe Cambadelis 2014 2017 Olivier Faure 2018 gunumuz Dis baglantilarParti Socialiste23 Subat 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde Resmi site Fransizca Kaynakca 17 Eylul 2021 17 Eylul 2021 tarihinde kaynagindan arsivlendi