Hipostatik birlik, ana akım Kristoloji'de İsa'nın bir hipostazdaki (ya da bireysel varoluştaki) insanlığını ve tanrısallığını betimlemek için kullanılan bir teknik terimdir.
Hipostatik birliğin en temel açıklaması, İsa'nın hem Tanrı hem de insan olmasıdır, bu birlik onun tanrısallığı, aynı zamanda insanlığıdır.
Athanasyus’un iman bildirgesinde yazdığı gibi:
“Mesih, Baba’nın hipoztazından tüm zamanlardan önce çıkmıştır; insan olarak ise zamanın içinde annenin hipostazından doğmuştur. Mesih mükemmel Tanrı ve aklı ve bedeni olan mükemmel insandır. Tanrısallığında Baba ile eşittir, insanlığında ise onun astıdır. Hem Tanrı hem de insan olmasına rağmen, iki değil tek bir Mesihtir. Bu birliği tanrısallığının beden almasından ötürü değil, insanlığının Tanrı Halini almasındandır. Birliği, doğalarının karışmasından gelmez çünkü tek bir hipostazdır.”
431'deki Birinci Efes Konsili bu doktrini kabul etti ve önemini tasdik etti. İsa'nın tanrılığı ve insanlığı logosdaki hipostaza ve doğaya göre bir olmuştur.
Hipostatik Birliğin Lütfu
Hristiyanlık için hipostatik birlik ya da Enkarne gizemi, en büyük gizemdir ve Tanrı’nın insanlara lütfunun en büyüklerindendir.
Augustinus için hipostatik birlik tamamen lütuf ile ilgilidir ve Mesih’in enkarne oluşu Tanrı tarafından insanlara verilen saf bir hediyedir.
12. yy Hristiyan teologları hipostatik birliğini “birliğin lütfu” olarak adlandırmaya başlamışlardır. Tanrı ve insan arasındaki birlik, Mesih’in Tanrı lütfuyla yaptığı işlerin eseridir. 13. yy’da ise birliğin lütfu Kutsal Ruh’un işlerini tanımlamak için kullanılmaya başlanmıştır.
Kierkegaard'ın "Felsefe Parçaları ya da Bir Parça Felsefe"sinde, İsa'nın ikili doğası paradoks, hatta en büyük paradoks olarak incelenmiştir. Çünkü kusursuz biçimde iyi, mükemmel bilgili, son derece güçlü bir varlık olarak anlaşıldığı haliyle Tanrı, tamamen gerçek bir insan olmuştur. Hristiyan anlayışa göre günahkar, iyilik, bilgi ve anlayış bakımından sınırlı bir varlık haline gelmiştir. Bu paradoks Kierkegaard'a göre sadece kişinin akıl ve kavrayışından inanca doğru bir sıçrama yapmasıyla aşılabilirdi. Sonuç olarak hipostatik birlik paradoksu, Tanrı'ya daimi bir inanç için hayati öneme sahiptir.
Kaynakça
- ^ God's human face: the Christ-icon by Christoph Schoenborn 1994 page 154
- ^ Sinai and the Monastery of St. Catherine by John Galey 1986 page 92
- ^ Lewis Sperry Chafer 20 Ekim 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi., Systematic Theology. 1947, reprinted 1993; . Chapter XXVI ("God the Son: The Hypostatic Union"), pp. 382–384. (Google Books) 19 Aralık 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- ^ New Catholic Encyclopedia - Second Edition (İngilizce). Thomson and Gale. 2003. s. 264 Cilt 7 .
- ^ idem. s. 264 Cilt 7.
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Hipostatik birlik ana akim Kristoloji de Isa nin bir hipostazdaki ya da bireysel varolustaki insanligini ve tanrisalligini betimlemek icin kullanilan bir teknik terimdir Azize Katerina Manastiri ndaki bilinen en eski Pantokrator Isa ikonasi Iki taraftaki farkli yuz ifadesi Isa nin hem tanrisal hem insani ikili dogasini vurgular Yuzun iki tarafinin ayna yansimasiyla tamamlanmis halleri Hipostatik birligin en temel aciklamasi Isa nin hem Tanri hem de insan olmasidir bu birlik onun tanrisalligi ayni zamanda insanligidir Athanasyus un iman bildirgesinde yazdigi gibi Mesih Baba nin hipoztazindan tum zamanlardan once cikmistir insan olarak ise zamanin icinde annenin hipostazindan dogmustur Mesih mukemmel Tanri ve akli ve bedeni olan mukemmel insandir Tanrisalliginda Baba ile esittir insanliginda ise onun astidir Hem Tanri hem de insan olmasina ragmen iki degil tek bir Mesihtir Bu birligi tanrisalliginin beden almasindan oturu degil insanliginin Tanri Halini almasindandir Birligi dogalarinin karismasindan gelmez cunku tek bir hipostazdir 431 deki Birinci Efes Konsili bu doktrini kabul etti ve onemini tasdik etti Isa nin tanriligi ve insanligi logosdaki hipostaza ve dogaya gore bir olmustur Hipostatik Birligin LutfuHristiyanlik icin hipostatik birlik ya da Enkarne gizemi en buyuk gizemdir ve Tanri nin insanlara lutfunun en buyuklerindendir Augustinus icin hipostatik birlik tamamen lutuf ile ilgilidir ve Mesih in enkarne olusu Tanri tarafindan insanlara verilen saf bir hediyedir 12 yy Hristiyan teologlari hipostatik birligini birligin lutfu olarak adlandirmaya baslamislardir Tanri ve insan arasindaki birlik Mesih in Tanri lutfuyla yaptigi islerin eseridir 13 yy da ise birligin lutfu Kutsal Ruh un islerini tanimlamak icin kullanilmaya baslanmistir Kierkegaard in Felsefe Parcalari ya da Bir Parca Felsefe sinde Isa nin ikili dogasi paradoks hatta en buyuk paradoks olarak incelenmistir Cunku kusursuz bicimde iyi mukemmel bilgili son derece guclu bir varlik olarak anlasildigi haliyle Tanri tamamen gercek bir insan olmustur Hristiyan anlayisa gore gunahkar iyilik bilgi ve anlayis bakimindan sinirli bir varlik haline gelmistir Bu paradoks Kierkegaard a gore sadece kisinin akil ve kavrayisindan inanca dogru bir sicrama yapmasiyla asilabilirdi Sonuc olarak hipostatik birlik paradoksu Tanri ya daimi bir inanc icin hayati oneme sahiptir Kaynakca God s human face the Christ icon by Christoph Schoenborn 1994 0 89870 514 2 page 154 Sinai and the Monastery of St Catherine by John Galey 1986 977 424 118 5 page 92 Lewis Sperry Chafer 20 Ekim 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde arsivlendi Systematic Theology 1947 reprinted 1993 0 8254 2340 6 Chapter XXVI God the Son The Hypostatic Union pp 382 384 Google Books 19 Aralik 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde New Catholic Encyclopedia Second Edition Ingilizce Thomson and Gale 2003 s 264 Cilt 7 ISBN 0 7876 4011 5 idem s 264 Cilt 7