Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Sh2-279 (alternatif olarak S279 veya Sharpless 279 olarak da adlandırılır), Avcı takımyıldızında bulunan bir HII bölgesi ve parlak bulutsuları içeren bir yansı bulutsusudur. Avcı'nın Kılıcı olarak bilinen asterizmin en kuzey ucunda, Avcı Bulutsusu'nun 0,6 derece kuzeyinde yer alır. Sh2-279 içerisinde gömülü bulunan yansı bulutsusu popüler bilimde Koşan Adam Bulutsusu olarak bilinir.
| Yansı bulutsusu | |
|---|---|
| HII Bölgesi | |
 Mount Lemmon Gözlemevi'nde elde edilen Sh2-279'un görüntüsü | |
| Gözlem verisi (Dönem J2000.0) | |
| Takımyıldız | Avcı |
| Sağ açıklık (α) | 05sa 35d 16,2s |
| Dik açıklık (δ) | -04° 47′ 07″ |
| Görünür büyüklük (V) | 7,0 |
| Görünür boyutlar (V) | 40′ × 25′ (1977) |
| Özellikler | |
| Uzaklık | 1.500 ly (460 pc) |
| Yarıçap (r) | ~7,5 ly (1977), 2 ly (1975) 1 ly (1973) |
| Katalog belirtmeleri | |
Sh-279 • NGC 1977-73-75 | |
 Wikimedia Commons'ta ilgili ortam | |
| Ayrıca bakınız: | |
Sh2-279, daha koyu bulutsu bölgelerle ayrılmış olan üç NGC bulutsusu, NGC 1973, NGC 1975 ve NGC 1977'yi içerir. Ayrıca açık yıldız kümesi NGC 1981'i de barındırır. Daha sonra NGC 1977 olarak kataloğa eklenen en parlak bulutsu bölgesi, 1786 yılında William Herschel tarafından keşfedilmiştir. Herschel bunu "H V 30" olarak kataloglamış ve "!! 42 Orionis and neb[ula]" şeklinde tanımlamıştır. Diğer iki küçük yansı bulutsusu ise ilk olarak Alman gök bilimci Heinrich Louis d'Arrest tarafından sırasıyla 1862'de NGC 1973 ve 1864'te NGC 1975 olarak kaydedilmiştir. Üçü de 1888 yılında Yeni Genel Katalog'a dahil edilmiştir. NGC 1977 belirtmesi (yansı bulutsusunun güneydoğu kısmı), çeşitli kaynaklarda 42 Orionis etrafındaki yansıma alanı için, yansı bulutsusunun tamamı için (NGC 1973 ve NGC 1975 dahil) veya tüm bulutsu kompleksi için kullanılmaktadır.
Avcı'nın Kılıcı'ndaki tüm bu bölge daha sonra Orion 1c olarak da kataloglanmıştır. 1966 yılında van den Bergh, Sh2-279'u da içeren yansı bulutsularının zayıf kümelenmesini Ori R2 olarak ayırt etmiştir.Sharpless kataloğunda yer alan her yansı bulutsusu önce (Palomar Gökyüzü Araştırması) mavi plakalarında tanımlanmış, ardından olası plaka hatalarını gidermek için kırmızı plakalarla karşılaştırılıp iki kez kontrol edilmiştir. Van den Berg, Avcı Bulutsusu çevresinde yeni T Tauri yıldızlarının yoğun bir şekilde bulunduğunu ve Sh2-279'a yaklaşırken bir kuyruk şeklinde azaldığını tespit etmiştir.
Koşan Adam Bulutsusu, Avcı Bulutsusu'na yakın olması ve yakındaki birçok kılavuz yıldıza sahip olması nedeniyle amatör astrofotoğrafçılar için popüler bir hedeftir. Koşan adamın ana hatları öncelikle fotoğraflarda belirginleşir. Teleskoplarla görsel olarak algılamak zordur, fakat yansı bulutsusunun kendisi karanlık gökyüzünde küçük ila orta büyüklükteki teleskoplarla görülebilir.
İyonizasyon kaynağı
Tüm yansı bulutsusu bölgesinin, büyük olasılıkla Sh2-279'un merkezinden yaklaşık 3,8′ uzaklıkta 4,6 kadir büyüklüğünde bir yıldız olarak görünen, NGC 1977 içerisindeki c Orionis, 42 Orionis veya HD 37018 adı verilen sıcak bir genç yıldız tarafından uyarıldığı düşünülmektedir. Diğer kütleli yıldızlar arasında sarı dev 45 Orionis ve değişen yıldız KX Orionis bulunur.
NGC 1977'deki iyonize diskler
2012 yılında Hubble Uzay Teleskobu ile NGC 1977 içerisinde bir adet (ing. proplyd - proplit) adayı keşfedildi. Bu cismin, kıvrık bir önyıldız jeti ve 42 Orionis'e bakan olası bir iyonlaşma cephesi göstermesi, onun bir proplit olduğunu düşündürdü. 2016 yılında bir grup gök bilimci Hubble Uzay Teleskobu ile altı, Spitzer Uzay Teleskobu ile de bir adet olmak üzere toplam yedi adet proplit keşfettiler. Proplitler, bu bölgenin ana ultraviyole radyasyon kaynağı olan B-tipi yıldız 42 Orionis'i işaret ediyor. Bu ultraviyole ışık, ön gezegen disklerini foto-buharlaştırıyor ve 42 Orionis'in yıldız rüzgarı, gazı kuyruklu yıldız kuyruğuna benzer bir hale getiriyor. Proplitler ilk olarak Avcı Bulutsusu'nda büyük miktarda keşfedilmişti, fakat orada fotobuharlaştırmadan sorumlu ultraviyole kaynağı O-tipi yıldız Teta1 Orionis C idi. 42 Orionis, fotobuharlaştırmadan sorumlu olan ilk B-tipi yıldız örneğidir.
NGC 1977 içerisindeki tüm proplitler 42 Orionis'in 0,3 parsek mesafesi içindedir ve Hubble görüntülerinde çözülmüş iki merkezi kaynağa sahiptir. Bunların, yarıçapları yaklaşık 70 ve 48 astronomik birim olan diskler olabileceği düşünülüyor.
NGC 1977 ayrıca genç yıldız Parengo 2042'yi (P 2042) de içermektedir.
Resim galerisi
-
![image]()
Koşan Adam Bulutsusu'nun Avcı Bulutsusu'na olan yakınlığını gösteren bir görüntü. -
![image]()
NGC 1977, Koşan Adam Bulutsusu, W4SM tarafından 17" PlaneWave CDK kullanılarak Louisa, VA'da çekildi. -
![image]()
Hubble tarafından görülen NGC 1977'deki en büyük -
![image]()
Spitzer Uzay Teleskobu tarafından görüntülenen proplit, sol üst köşedeki uzun nesnedir. 42 Orionis ise ortada ve etrafı parlayan tozlarla çevrilidir.
Kaynakça
- ^ a b Normandin, George P. "NGC 1977, NGC 1975, and NGC 1973, Running Man Nebula". www.kopernik.org. 26 Aralık 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 5 Mart 2017.
- ^ a b c "SH 2-279". SIMBAD. Centre de données astronomiques de Strasbourg. Erişim tarihi: 30 Mart 2024.
- ^ "'Running Man' Races in Spectacular Nebula Photo". Space.com. 12 Haziran 2013. 12 Aralık 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 5 Mart 2017.
- ^ "APOD: 2007 December 20 - Reflections on the 1970s". apod.nasa.gov. 12 Aralık 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 5 Mart 2017.
- ^ a b Peterson, D.E.; Megeath, S.T. (2008). The Orion Molecular Cloud 2/3 and NGC 1977 Regions : Handbook of Star Forming Regions, Volume I: The Northern Sky ASP Monograph Publications, Vol. 4. Edited by Bo Reipurth. ASP. ss. 590-618. arXiv:0809.4006 $2. Bibcode:2008hsf1.book..590P.
- ^ Dreyer, J. L. E. (1888). "A New General Catalogue of Nebulae and Clusters of Stars, being the Catalogue of the late Sir John F.W. Herschel, Bart., revised, corrected, and enlarged" (PDF). Memoirs of the Royal Astronomical Society. 49: 1-237. Bibcode:1888MmRAS..49....1D.
- ^ a b van den Bergh, S. (1966). "A study of reflection nebulae". Astrophysical Journal. 71: 990-998. Bibcode:1966AJ.....71..990V. doi:10.1086/109995.
- ^ a b c Kim, J.S.; Clarke, C.J.; Fang, M.; Facchini, S. (2016). "Proplyds Around a B1 Star: 42 Orionis in NGC 1977". Astrophysical Journal Letters. 82 (1): L15-L20. arXiv:1606.08271 $2. Bibcode:2016ApJ...826L..15K. doi:10.3847/2041-8205/826/1/L15.
- ^ "* c Ori". SIMBAD. Centre de données astronomiques de Strasbourg. Erişim tarihi: 12 Mart 2017.
- ^ Johnson, H. M.; Snow, T. P. Jr.; Gehrz, R. D.; Hackwell, J. A. (1977). "Copernicus spectra and infrared photometry of 42 Orionis". Publications of the Astronomical Society of the Pacific. 89: 165. Bibcode:1977PASP...89..165J. doi:10.1086/130096. ISSN 0004-6280.
- ^ Bally, John; Youngblood, Allison; Ginsburg, Adam (Ağustos 2012). "The Spindle: An Irradiated Disk and Bent Protostellar Jet in Orion". The Astrophysical Journal (İngilizce). 756 (2): 137. Bibcode:2012ApJ...756..137B. doi:10.1088/0004-637X/756/2/137. ISSN 0004-637X.
- ^ Gianopoulos, Andrea (19 Kasım 2021). "Hubble Spots a Swift Stellar Jet in Running Man Nebula". NASA. 3 Ekim 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 27 Eylül 2022.
Dış bağlantılar
| Wikimedia Commons'ta Sh2-279 ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır. |
- NASA Astronomy Picture of the Day: Reflections on the 1970s (2 Ekim 2003)
- Galaxymap'te Sharpless 279 18 Şubat 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- Toplam 190 dakikalık pozlama süresine dayalı HaLRGB görüntüsü.
NGC 1949 | NGC 1950 | NGC 1951 | NGC 1952 | NGC 1953 | NGC 1954 | NGC 1955 | NGC 1956 | NGC 1957 | NGC 1958 | NGC 1959 | NGC 1960 | NGC 1961 | NGC 1962 | NGC 1963 | NGC 1964 | NGC 1965 | NGC 1966 | NGC 1967 | NGC 1968 | NGC 1969 | NGC 1970 | NGC 1971 | NGC 1972 | NGC 1973 | NGC 1974 | NGC 1975 | NGC 1976 | NGC 1977 | NGC 1978 | NGC 1979 | NGC 1980 | NGC 1981 | NGC 1982 | NGC 1983 | NGC 1984 | NGC 1985 | NGC 1986 | NGC 1987 | NGC 1988 | NGC 1989 | NGC 1990 | NGC 1991 | NGC 1992 | NGC 1993 | NGC 1994 | NGC 1995 | NGC 1996 | NGC 1997 | NGC 1998
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Sh2 279 alternatif olarak S279 veya Sharpless 279 olarak da adlandirilir Avci takimyildizinda bulunan bir HII bolgesi ve parlak bulutsulari iceren bir yansi bulutsusudur Avci nin Kilici olarak bilinen asterizmin en kuzey ucunda Avci Bulutsusu nun 0 6 derece kuzeyinde yer alir Sh2 279 icerisinde gomulu bulunan yansi bulutsusu populer bilimde Kosan Adam Bulutsusu olarak bilinir Sh2 279Yansi bulutsusuHII BolgesiMount Lemmon Gozlemevi nde elde edilen Sh2 279 un goruntusuGozlem verisi Donem J2000 0 TakimyildizAvciSag aciklik a 05sa 35d 16 2sDik aciklik d 04 47 07 Gorunur buyukluk V 7 0Gorunur boyutlar V 40 25 1977 OzelliklerUzaklik1 500 ly 460 pc Yaricap r 7 5 ly 1977 2 ly 1975 1 ly 1973 Katalog belirtmeleriSh 279 NGC 1977 73 75 Wikimedia Commons ta ilgili ortamAyrica bakiniz Bulutsu listeleri Sh2 279 daha koyu bulutsu bolgelerle ayrilmis olan uc NGC bulutsusu NGC 1973 NGC 1975 ve NGC 1977 yi icerir Ayrica acik yildiz kumesi NGC 1981 i de barindirir Daha sonra NGC 1977 olarak kataloga eklenen en parlak bulutsu bolgesi 1786 yilinda William Herschel tarafindan kesfedilmistir Herschel bunu H V 30 olarak kataloglamis ve 42 Orionis and neb ula seklinde tanimlamistir Diger iki kucuk yansi bulutsusu ise ilk olarak Alman gok bilimci Heinrich Louis d Arrest tarafindan sirasiyla 1862 de NGC 1973 ve 1864 te NGC 1975 olarak kaydedilmistir Ucu de 1888 yilinda Yeni Genel Katalog a dahil edilmistir NGC 1977 belirtmesi yansi bulutsusunun guneydogu kismi cesitli kaynaklarda 42 Orionis etrafindaki yansima alani icin yansi bulutsusunun tamami icin NGC 1973 ve NGC 1975 dahil veya tum bulutsu kompleksi icin kullanilmaktadir Avci nin Kilici ndaki tum bu bolge daha sonra Orion 1c olarak da kataloglanmistir 1966 yilinda van den Bergh Sh2 279 u da iceren yansi bulutsularinin zayif kumelenmesini Ori R2 olarak ayirt etmistir Sharpless katalogunda yer alan her yansi bulutsusu once Palomar Gokyuzu Arastirmasi mavi plakalarinda tanimlanmis ardindan olasi plaka hatalarini gidermek icin kirmizi plakalarla karsilastirilip iki kez kontrol edilmistir Van den Berg Avci Bulutsusu cevresinde yeni T Tauri yildizlarinin yogun bir sekilde bulundugunu ve Sh2 279 a yaklasirken bir kuyruk seklinde azaldigini tespit etmistir Kosan Adam Bulutsusu Avci Bulutsusu na yakin olmasi ve yakindaki bircok kilavuz yildiza sahip olmasi nedeniyle amator astrofotografcilar icin populer bir hedeftir Kosan adamin ana hatlari oncelikle fotograflarda belirginlesir Teleskoplarla gorsel olarak algilamak zordur fakat yansi bulutsusunun kendisi karanlik gokyuzunde kucuk ila orta buyuklukteki teleskoplarla gorulebilir Iyonizasyon kaynagiTum yansi bulutsusu bolgesinin buyuk olasilikla Sh2 279 un merkezinden yaklasik 3 8 uzaklikta 4 6 kadir buyuklugunde bir yildiz olarak gorunen NGC 1977 icerisindeki c Orionis 42 Orionis veya HD 37018 adi verilen sicak bir genc yildiz tarafindan uyarildigi dusunulmektedir Diger kutleli yildizlar arasinda sari dev 45 Orionis ve degisen yildiz KX Orionis bulunur NGC 1977 deki iyonize diskler2012 yilinda Hubble Uzay Teleskobu ile NGC 1977 icerisinde bir adet ing proplyd proplit adayi kesfedildi Bu cismin kivrik bir onyildiz jeti ve 42 Orionis e bakan olasi bir iyonlasma cephesi gostermesi onun bir proplit oldugunu dusundurdu 2016 yilinda bir grup gok bilimci Hubble Uzay Teleskobu ile alti Spitzer Uzay Teleskobu ile de bir adet olmak uzere toplam yedi adet proplit kesfettiler Proplitler bu bolgenin ana ultraviyole radyasyon kaynagi olan B tipi yildiz 42 Orionis i isaret ediyor Bu ultraviyole isik on gezegen disklerini foto buharlastiriyor ve 42 Orionis in yildiz ruzgari gazi kuyruklu yildiz kuyruguna benzer bir hale getiriyor Proplitler ilk olarak Avci Bulutsusu nda buyuk miktarda kesfedilmisti fakat orada fotobuharlastirmadan sorumlu ultraviyole kaynagi O tipi yildiz Teta1 Orionis C idi 42 Orionis fotobuharlastirmadan sorumlu olan ilk B tipi yildiz ornegidir NGC 1977 icerisindeki tum proplitler 42 Orionis in 0 3 parsek mesafesi icindedir ve Hubble goruntulerinde cozulmus iki merkezi kaynaga sahiptir Bunlarin yaricaplari yaklasik 70 ve 48 astronomik birim olan diskler olabilecegi dusunuluyor NGC 1977 ayrica genc yildiz Parengo 2042 yi P 2042 de icermektedir Resim galerisiKosan Adam Bulutsusu nun Avci Bulutsusu na olan yakinligini gosteren bir goruntu NGC 1977 Kosan Adam Bulutsusu W4SM tarafindan 17 PlaneWave CDK kullanilarak Louisa VA da cekildi Hubble tarafindan gorulen NGC 1977 deki en buyuk Spitzer Uzay Teleskobu tarafindan goruntulenen proplit sol ust kosedeki uzun nesnedir 42 Orionis ise ortada ve etrafi parlayan tozlarla cevrilidir Kaynakca a b Normandin George P NGC 1977 NGC 1975 and NGC 1973 Running Man Nebula www kopernik org 26 Aralik 2021 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 5 Mart 2017 a b c SH 2 279 SIMBAD Centre de donnees astronomiques de Strasbourg Erisim tarihi 30 Mart 2024 Arsivlenmesi gereken baglantiya sahip kaynak sablonu iceren maddeler link Running Man Races in Spectacular Nebula Photo Space com 12 Haziran 2013 12 Aralik 2021 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 5 Mart 2017 APOD 2007 December 20 Reflections on the 1970s apod nasa gov 12 Aralik 2021 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 5 Mart 2017 a b Peterson D E Megeath S T 2008 The Orion Molecular Cloud 2 3 and NGC 1977 Regions Handbook of Star Forming Regions Volume I The Northern Sky ASP Monograph Publications Vol 4 Edited by Bo Reipurth ASP ss 590 618 arXiv 0809 4006 2 Bibcode 2008hsf1 book 590P Dreyer J L E 1888 A New General Catalogue of Nebulae and Clusters of Stars being the Catalogue of the late Sir John F W Herschel Bart revised corrected and enlarged PDF Memoirs of the Royal Astronomical Society 49 1 237 Bibcode 1888MmRAS 49 1D a b van den Bergh S 1966 A study of reflection nebulae Astrophysical Journal 71 990 998 Bibcode 1966AJ 71 990V doi 10 1086 109995 a b c Kim J S Clarke C J Fang M Facchini S 2016 Proplyds Around a B1 Star 42 Orionis in NGC 1977 Astrophysical Journal Letters 82 1 L15 L20 arXiv 1606 08271 2 Bibcode 2016ApJ 826L 15K doi 10 3847 2041 8205 826 1 L15 c Ori SIMBAD Centre de donnees astronomiques de Strasbourg Erisim tarihi 12 Mart 2017 Arsivlenmesi gereken baglantiya sahip kaynak sablonu iceren maddeler link Johnson H M Snow T P Jr Gehrz R D Hackwell J A 1977 Copernicus spectra and infrared photometry of 42 Orionis Publications of the Astronomical Society of the Pacific 89 165 Bibcode 1977PASP 89 165J doi 10 1086 130096 ISSN 0004 6280 Bally John Youngblood Allison Ginsburg Adam Agustos 2012 The Spindle An Irradiated Disk and Bent Protostellar Jet in Orion The Astrophysical Journal Ingilizce 756 2 137 Bibcode 2012ApJ 756 137B doi 10 1088 0004 637X 756 2 137 ISSN 0004 637X Gianopoulos Andrea 19 Kasim 2021 Hubble Spots a Swift Stellar Jet in Running Man Nebula NASA 3 Ekim 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 27 Eylul 2022 Dis baglantilarWikimedia Commons ta Sh2 279 ile ilgili ortam dosyalari bulunmaktadir NASA Astronomy Picture of the Day Reflections on the 1970s 2 Ekim 2003 Galaxymap te Sharpless 279 18 Subat 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde Toplam 190 dakikalik pozlama suresine dayali HaLRGB goruntusu NGC cisimleri Liste NGC 1949 NGC 1950 NGC 1951 NGC 1952 NGC 1953 NGC 1954 NGC 1955 NGC 1956 NGC 1957 NGC 1958 NGC 1959 NGC 1960 NGC 1961 NGC 1962 NGC 1963 NGC 1964 NGC 1965 NGC 1966 NGC 1967 NGC 1968 NGC 1969 NGC 1970 NGC 1971 NGC 1972 NGC 1973 NGC 1974 NGC 1975 NGC 1976 NGC 1977 NGC 1978 NGC 1979 NGC 1980 NGC 1981 NGC 1982 NGC 1983 NGC 1984 NGC 1985 NGC 1986 NGC 1987 NGC 1988 NGC 1989 NGC 1990 NGC 1991 NGC 1992 NGC 1993 NGC 1994 NGC 1995 NGC 1996 NGC 1997 NGC 1998