Jericho, İsrail tarafından 1960'lardan günümüze kadar geliştirilen, uygulanmış balistik füzelerin birbiriyle yakından ilgili bir ailesi için verilen genel bir addır. İsmi, 1963 yılında İsrail ve Dassault arasında imzalanan Jericho'nun ilk geliştirme sözleşmesinden alınmış ve kod adı da İncil'deki Jericho şehrinden referans olarak verilmiştir. Çoğu İsrail klasik silah sisteminde olduğu gibi, test verilerinin, hükûmet yetkililerinin kamuya açıklamalarının ve özellikle de Shavit uydu fırlatma aracıyla ilgili açık bilgilerin ayrıntılarının bulunduğu kesin ayrıntılar sınıflandırılmıştır. Daha sonraki Jericho ailesi gelişimi, Jericho II IRBM'nin türevleri olduğuna inanılan ve Jericho III ICBM'nin gelişiminden önce gelen Shavit ve Shavit II uzay fırlatma araçlarıyla ilgilidir.
Lawrence Livermore Ulusal Laboratuvarı, Shavit'in 7500 km'de 500 kg'lık bir savaş başlığı taşıyan bir ICBM olarak uyarlanabileceği sonucuna varmıştı. Jericho programına ilişkin ilave bilgiler, RSA-3'ün Jericho II/Shavit'in lisanslı kopyaları olduğuna inanılan Güney Afrika serisi füzeler ve bu sistemlerin bir kısmını kullanan RSA-4'ün ağır bir ilk aşaması tarafından ortaya çıkarılmıştı. Güney Afrika nükleer programının ilanından ve devreden çıkartıldıktan sonra, RSA serisi füzeler ticari olarak uydu fırlatma araçları olarak teklif edildi ve ilan edilen şartnameler halkın bilgi birikimi haline geldi. Jericho'nun sivil uzay fırlatma aracı sürümü Shavit, bir Boeing 747 üzerine bindirilmiş, havadan fırlatılan bir versiyonda incelenmişti, bu model, Minuteman ICBM'nin 'den deneme amaçlı fırlatılmasına benzemektedir.
Jericho I
Jericho I, ilk olarak 1971 sonlarında operasyonel kısa menzilli balistik füze sistemi olarak kamuya açıklandı. Uzunluğu 13.4 metre, çapı 0,8 m, ağırlığı 6,5 ton (14,000 lb) idi. 500 km (310 mil) menzil ve 1.000 m (3000 ft) bir (Dairesel hata olasılığı) aralığına sahipti ve 400 kilograma (880 lb) kadar bir yük taşıyabiliyordu. Bir nükleer savaş başlığı taşınmak istenmişti. İsrail'in nükleer silah programı üzerindeki belirsizlik nedeniyle, füze balistik bir füze olarak sınıflandırıldı. İlk gelişmede Fransa'yla birlikte, Fransız Dassault 1963'ten itibaren çeşitli füze sistemleri sağladı ve MD-620 olarak adlandırılan bir tür 1965'te test edildi. Fransa'nın işbirliği Ocak ayında 1968'de silah ambargosu ile durduruldu, ancak Fransa'dan 12 füze teslim edilmişti. İş, tesisinde tarafından sürdürülmüş ve programın bazı ABD teknolojisi de dahil olmak üzere 1980 yılına kadar neredeyse 1 milyar dolarlık maliyeti olmuştur. Kılavuz sistemleriyle ilgili bazı başlangıçtaki sorunlara rağmen, bu türde yaklaşık 100 füze üretildiğine inanılıyor.
1969 yılında İsrail, ABD ile birlikte Jericho füzelerinin nükleer savaş başlıklı "stratejik füzeler" olarak en az 1972 yılına kadar kullanılamayacağına karar verdi.
Paniğe kapılmış Savunma Bakanı Moşe Dayan, Ekim 1973'te Yom Kippur Savaşı sırasında kuzey ve güney sınırlarında ilk defa sürpriz atılımlar yaparak İsrail Başbakanı 'e "Bu üçüncü tapınağın sonu" çıkışında bulundu. İsrail'in yaklaşmakta olan yenilgisini uyardı ancak "Tapınak"'da için kullanılan bir kod kelime idi. Dayan, nükleer konuyu bir kabine toplantısında yeniden gündeme getirdi ve ülkenin "son çare" noktasına yaklaştığını söyledi. O gece Meir, Suriye ve Mısır hedeflerine karşı kullanılmak üzere 'ndeki Jericho I füzeleri ve 'ndeki F-4 uçakları için on üç nükleer silahın 'fizik paketleri'nin kurulmasına izin verdi. Tamamen yenilgiyi önlemek için kesinlikle gerekliyse kullanılacaktı, ancak hazırlık kolaylıkla tespit edilebilir bir şekilde yapıldı; bu muhtemelen ABD'ye bir işaretti. ABD Dışişleri Bakanı Henry Kissinger, 9 Ekim sabahı nükleer alarmı öğrendi. O gün, Arap ordularının toplanmasına yönelik önleyici bir İsrail saldırısını engelleyen anlaşma ve uyarılarına uyarak, Başkan Nixon, İsrail'in maddi kayıplarının tümünü yerine koymak için Amerika tarafından bir hava kurtarma operasyonu olan başlatılmasını emretti. Anekdot niteliğinde elde edilen kanıtlar, Kissinger'ın ABD hava taşımacılığının sebebinin İsraillilerin "nükleer çekime" yakın olduğunu Sadat'a söylediğini göstermekteydi.
Jericho I artık eskimiş olarak değerlendirildi ve 1990'lı yıllarda hizmet dışı bırakıldı.
Jericho II
Jericho II katı yakıtlı, iki aşamalı uzun menzilli balistik füze sistemidir ve Jericho I projesinden türetilmiştir. İsrail'den 1,770 km (1,100 mil) menzilli Pershing II orta menzilli balistik füzeler için bir talep, ABD tarafından, Sina'yı İsrail'den Mısır kontrolüne geçirecek ABD menşeli bir barış anlaşması çerçevesinde aktarılan müzakereler sırasında 1975 yılında sunulan askeri yardım teşvik paketinin bir parçası olarak reddedildi. Jericho II'nin gelişimi 1977'de başladı ve 1986'da test atışları rapor edildi. 'nün bir projesi olan Missilethreat'e göre, Jericho II'nin 1979'daki İslamcı devrimle Şah'ın yönetiminin devrilmesinden sonra dostça ilişkilerin kesilmesi ile sona eren ortak bir İsrail-İran projesi olan işbirliğinden kaynaklandığını gösteren kanıtlar vardı.Akdeniz'e doğru 1987-1992 yılları arasında, en uzun 1.300 km'de, çoğunlukla Tel Aviv'in güneyinde bulunan 'nden bir dizi deneme başlatıldı. Jane's, 1.400 km'lik deneme atışlarının Haziran 1989'da Güney Afrika'nın 'ndan gerçekleştirildiğine inanıyor.
Jericho II, 14.0 m uzunluğunda, 1.56 m genişliğinde ve 26.000 kg'lık bir fırlatma ağırlığına (21.935 kg başka bir fırlatma ağırlığı önerildi) sahipti. Büyük miktarda yüksek patlayıcı taşıyabilen veya 1 Mt'luk nükleer savaş başlığı taşıyabilen 1.000 kg'lık bir yükü vardı. Ayrı bir savaş başlığına sahip iki aşamalı katı iticili motor kullanmaktaydı. Füze bir silodan, demiryolunda düz bir araçtan veya bir taşınabilir araçtan fırlatılabilir. Bu, herhangi bir saldırıya karşı büyük ölçüde hayatta kalmayı garantilemek, hızlı hareket ettirmek veya sertleştirilmiş bir siloda tutulmasını sağlamak içindir.
Jericho II, 1988'de Palmahim'den fırlatılan üç aşamalı, 23 tonluk Shavit NEXT uydu fırlatıcısının temelini oluşturmaktadır. Shavit'in performansından, balistik bir füze olarak yaklaşık 500 kg'lık bir yükle en fazla yaklaşık 7.800 km'lik bir menzile sahip olduğu tahmin edilmektedir.
Jericho II, 1991 Körfez Savaşı'ndaki Irak füze bombardımanına İsrail'in karşı saldırısı seçeneği olarak kabul görmedi. Jane's o sırada, Jericho II'nin 1989'da hizmete girdiğine inanıyordu. Araştırmacı Seth Carus, bir İsrail kaynağına göre, Jericho-2'yi operasyonel olarak konuşlandırma kararının yalnızca Scud saldırılarının sona ermesinden ve ateşkes ve silahsızlanma rejiminin yürürlüğe girmesinden birkaç yıl sonra 1994'ten sonra yapıldığını iddia etmektedir.Raytheon, Sovyet istihbarat arşivlerini aktardı; Jericho-2'yi 1989'da tamamen geliştirilmiş bir silah olarak gördüğünü gösterdi, ancak konuşlandırma için ne zaman hazır olduğunu belirtmedi. Araştırmacıları, Jericho füze üssünden şüphelenilen Zachariah yakınlarındaki Sdot Micha Hava Üssü'ndeki ticari uydu görüntülerine erişti; karşılaştırma, 1989 ve 1993 yılları arasındaki şüpheli Jericho II fırlatıcıları ve füzeleri barındıracak tür genişlemesini gösteriyordu. Böyle bir gelişme, 1991 sonrası konuşlandırma kronolojisi ile daha tutarlı olacaktır.
Jericho III
Jericho III'ün 2011 yılında hizmete giren nükleer silahlı bir ICBM olduğuna inanılıyor. Jericho III'ün üç aşamalı bir katı iticili ve 1,000 ila 1,300 kg'lık bir yük kapasitesine sahip bir füze olduğuna inanılıyor. Yük, tek bir 750 kg nükleer savaş başlığı veya iki veya üç düşük verimli tipi bir savaş başlığı olabilir. Yaklaşık 30.000 kg'lık bir fırlatma ağırlığı ve 1.56 m'lik bir genişlik ve 15.5 m'lik bir uzunluğa sahiptir. İsrail Havacılık ve Uzay Sanayii tarafından üretilen, iyileştirilmiş ve yeniden tasarlanmış bir Shavit uzay fırlatma aracına benzeyebilir. Muhtemelen daha uzun birinci ve ikinci kademe motorlarına sahiptir. Missilethreat.com tarafından, 4.800 ila 6.500 km'lik (2.982 ila 4.038 mil) bir menzile sahip olduğu tahmin ediliyor, Kongre Araştırma Hizmeti (Congressional Research Service) tarafından 2004'te yapılan bir füze araştırma anketi muhtemel maksimum menzilini 11.500 km'ye çıkardı.
2004 yılında Amerikan kongresine gönderilen resmi bir rapora göre, Jericho III, 1.000 kg ağırlığa sahip bir savaş yükü ile İsrail'in tüm Ortadoğu, Afrika, Avrupa, Asya ve Kuzeydeki hemen hemen tüm bölgelerinde ve Amerika, yanı sıra Güney Amerika ve Kuzey Okyanusya'nın büyük bölümlerine nükleer saldırı yeteneklerini karşılayabilir. MissileThreat raporlarına göre: "Jericho 3'ün menzili aynı zamanda yakındaki bölgelerde gelişebilecek Balistiksavar Füze (ABM - Anti-Ballistic Missile) savunmalarından kaçınmakta yakın hedefler için son derece yüksek bir etki hızı sağlar." 17 Ocak 2008'deki bir İsrail denemesinde, "konvansiyonel veya konvansiyonel olmayan savaş başlıkları" taşıyabilen Jericho III türü olduğuna inanılan çok aşamalı bir balistik füze ateşledi. 2 Kasım 2011'de, İsrail Jericho III'un Palmahim'de yükseltilmiş bir sürümü olduğuna inanılan bir füzeyi başarıyla test etti; Orta İsrail semalarında uzun süren duman izleri görüldü. İsrail'in kıtalararası balistik füze rampalarının anından kurtulacak kadar iyi gizlenmiş olarak yer altında gömülmüş olduğuna inanılıyor.
2013'te bir başka denemeden sonra Alon Ben David, bu görüşü, Havacılık Haftası'nda füze menzili ve atış ağırlığı ile ilgili bir makalede yayınladı: "Bildirildiğine göre, İsrail'in Jericho III balistik füzesi, 5.000 km'den fazla bir menzile 1.000 kilogramlık (2.204 lb.) bir savaş başlığını taşıma kapasitesine sahip."
Güney Afrika RSA Serisi
Jericho II/Shavit SLV, Güney Afrika Cumhuriyeti'nde RSA serisi uzay araçları ve balistik füzelerine kaynak oluşturacak üretim lisansı almıştı.
RSA-3, Cape Town'un 30 km doğusunda, 'daki Houwteq (Denel'in durdurulan bir bölümü) şirketi tarafından üretildi. Deneme fırlatması, Cape Town'ın 200 km doğusundaki Bredasdorp yakınlarındaki Overberg Test Alanı'ndan yapıldı. Rooi Els, motor test tesislerinin bulunduğu yerdi. Güney Afrika nükleer silahlarından feragat ettikten sonra ticari uydu fırlatıcısı olarak kullanılmaya devam edildi. Kalkınma aslında, 1992'de 50-70 şirketin nükleer feshinden bir yıl sonra, kamu ve özel sektörden 1300-1500 kişiye istihdam sağlamıştı. ICBM, sınıfında ilk aşamada ancak Jericho-2/RSA-3 üst kademeli bileşenlere sahip daha ağır bir ICBM veya uzay aracı olan RSA-4 geliştirilme aşamasındaydı RSA-2, yerel bir kopyaydı, Jericho II balistik füzesi ve RSA-1, taşınabilir bir füze olarak kullanılmak üzere Jericho II ikinci aşamasının yerel bir kopyasıydı.
Füzeler, Güney Afrika uzay programı için inşa edilmiş ve test edilmiş olan (RSA-3 ve RSA-4) fırlatıcılarına dayanıyordu. "Güney Afrika'nın altı atom bombasını nasıl inşa ettiğini" yazan 'ın bir yazısına göre, bu füzeler mevcut Güney Afrika nükleer savaş başlıkları ile uyumlu değildi ve 340 kg'lık bir yük için tasarlanan RSA serisinin "Güney Afrika'nın 1980'lerin sonuna dek sürdürdüğü çabaların çok ötesinde" olan 200 kg'lık bir savaş başlığı taşıyabiliyordu. Venter'in çözümlemesine göre, RSA serisinin, asla silahlı bir sistemde birlikte kullanılması amaçlanmamış olsa bile, acil durumlarda dünya güçlerine nihai bir diplomatik itirazda ayrı bir nükleer test ile birlikte güvenilir bir teslimat sistemi sunması amaçlanmıştı. RSA-3 ile başlatılan Greensat Yörünge Yönetim Sisteminin (araç takip ve bölgesel planlamanın ticari uydu uygulamaları için) gelişmesine destek olarak, 1980'lerin sonlarında yörünge altı yörüngelere üç roket fırlatılmıştı. 1989'da nükleer silah programını iptal etme kararını takiben, füze programlarına askeri finansmanın sona erdiği 1992 yılına kadar devam edilmesine ve tüm balistik füze çalışmalarının 1993 ortalarında durdurulmasına karar verildi. 'ne katılabilmek için hükûmet hem uzun menzilli füze hem de uzay fırlatma programları için geçerli olan önemli tesislerin yok edilmesinin ABD tarafından denetlenmesine izin vermek zorunda kaldı.
Haziran 1994'te, RSA-3/RSA-4 Güney Afrika uydu fırlatıcısı programı iptal edildi.
Ayrıca bakınız
Kaynakça
- ^ Delivery systems (country profile). NTI. 9 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mayıs 2017.
- ^ (PDF). 10 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mayıs 2017.
- ^ Von Wielligh, N. & von Wielligh-Steyn, L. (2015). The Bomb – South Africa’s Nuclear Weapons Programme. Pretoria: Litera.
- ^ a b . astronautix.com. 6 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 7 Eylül 2016.
- ^ "Israel Studies Airborne Launch Scheme for Shavit Rocket". SpaceNews.com. Erişim tarihi: 6 Şubat 2015.
- ^ Prospects for Further Proliferation of Nuclear Weapons (PDF), Special National Intelligence Assessment, CIA, 23 Ağustos 1974, SNIE 4-1-74, 13 Şubat 2008 tarihinde kaynağından (PDF), erişim tarihi: 20 Ocak 2008
- ^ a b Kissinger, Henry A (16 Temmuz 1969), "Israeli Nuclear Program" (PDF), Memorandum for the President, The White House, 14 Ağustos 2015 tarihinde kaynağından (PDF), erişim tarihi: 26 Temmuz 2009
- ^ a b . Canadian Security Intelligence Service. 23 Mart 2001. 2000/09. 26 Aralık 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Haziran 2010.
- ^ Kissinger, Henry A (7 Ekim 1969), "Discussions with the Israelis on nuclear matters" (PDF), Memorandum for the President, The White House, 23 Ekim 2014 tarihinde kaynağından (PDF), erişim tarihi: 2 Temmuz 2006
- ^ "Violent Week: The Politics of Death". time.com. Time. 12 Nisan 1976. 1 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 4 Mart 2011.
- ^ a b c Farr, Warner D. "The Third Temple's Holy of Holies: Israel's Nuclear Weapons 19 Kasım 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde .". Counterproliferation Paper No. 2, USAF Karşı Önleme Merkezi, Hava Harp Akademisi, Eylül 1999.
- ^ a b Cohen, Avner. "The Last Nuclear Moment 14 Aralık 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde ." The New York Times, 6 Ekim 2003.
- ^ (PDF). 1 Kasım 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mayıs 2017.
- ^ 9 Ekim 1973, konuşma (6:10–6:35 pm) between Israeli Ambassador to the United States Simcha Dinitz, Henry Kissinger, Brent Scowcroft, and Peter Rodman. Transcript 17 Haziran 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde . George Washington Üniversitesi Ulusal Güvenlik Arşivi.
- ^ . time.com. Time. 29 Eylül 1975. 2 Şubat 2008 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi.
- ^ . 21 Ocak 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2012.
- ^ "Shavit (Israel), Space launch vehicles – Orbital". Jane's Information Group. 21 Nisan 2009. 5 Kasım 2010 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 17 Nisan 2010.
- ^ . MissileThreat. 17 Ocak 2008. 24 Haziran 2010 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 21 Haziran 2010.
- ^ Duncan Lennox, ed., "Jericho 1/2/3 (YA-1/YA-3) (Israel), Offensive Weapons," Jane's Strategic Weapon Systems, Issue 50, (Surrey: Jane's Information Group, Ocak 2009), s. 84-86.
- ^ Seth W. Carus, "Israeli Ballistic Missile Developments," Testimony before the Commission to Assess the Ballistic Missile Threat to the United States, 15 Temmuz 1998, www.fas.org.
- ^ Raytheon Systems Company, Missile Systems of the World, (Bremerton, WA: AMI International, 1999), s. 459.
- ^ Joseph Cirincione, Jon B. Wolfsthal ve Miriam Rajkumar, Deadly Arsenals: Tracking Weapons of Mass Destruction (Washington, DC, Carnegie Endowment for International Peace, 2002), s. 230. Identifying the specific deployment date of the Jericho-2 arsenal at Sdot Micha would provide knowledge about the operational status of the Jericho-2 during the 1991 Iraq War. Probable test flights from Israel and South Africa around 1989 would indicate that the R&D phase of the Jericho-2 project was nearing completion at that date. However, scale-up and transition from the R&D phase to the manufacturing phase would likely have required several years, as would necessary expansion or modifications to the Sdot Micha airbase. Commercial satellite images showing expansion of the base would be consistent with a deployment date roughly 4 to 5 years after the initial test flights, thus implying that the Jericho-2 was not yet deployed during the 1991 Iraq War.
- ^ a b . Missile Threat. 26 Mart 2012. 21 Ocak 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2012.
- ^ [Missile Survey: Ballistic and Cruise Missiles of Foreign Countries http://www.au.af.mil/au/awc/awcgate/crs/rl30427.pdf 21 Nisan 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde .], Andrew Feickert, Congressional Research Service, 5 Mart 2004.
- ^ Azoulay, Yuval (18 Ocak 2008). "Missile test 'will improve deterrence'". Haaretz. 14 Nisan 2010 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 5 Ocak 2012.
- ^ Pfeffer, Anshel (2 Kasım 2011). "IDF test-fires ballistic missile in central Israel". Haaretz. 3 Kasım 2011 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 3 Kasım 2011.
- ^ Plushnick-Masti, Ramit (25 Ağustos 2006). "Israel Buys 2 Nuclear-Capable Submarines". The Washington Post. 10 Ocak 2019 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 20 Mayıs 2010.
- ^ (PDF), 20 Aralık 2016 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi, erişim tarihi: 31 Mayıs 2017
- ^ "Israel Tests Enhanced Ballistic Missile". aviationweek.com. Aviation Week Network. 1 Kasım 2013 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 6 Şubat 2015.
- ^ (PDF). 2 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 31 Mayıs 2017.
- ^ Iain McFadyen. . aessa.org.za. 2 Nisan 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Şubat 2015.
- ^ Guy Martin. . defenceweb.co.za. 27 Ekim 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Şubat 2015.
- ^ . astronautix.com. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Şubat 2015.
- ^ . astronautix.com. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Şubat 2015.
- ^ . astronautix.com. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Şubat 2015.
- ^ . astronautix.com. 3 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Şubat 2015.
- ^ Leon Engelbrecht. . defenceweb.co.za. 7 Kasım 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Şubat 2015.
- ^ "Jericho". astronautix.com. 29 Mayıs 2010 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 6 Şubat 2015.
- ^ "South Africa". astronautix.com. 7 Haziran 2017 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 8 Temmuz 2016.
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Jericho Israil tarafindan 1960 lardan gunumuze kadar gelistirilen uygulanmis balistik fuzelerin birbiriyle yakindan ilgili bir ailesi icin verilen genel bir addir Ismi 1963 yilinda Israil ve Dassault arasinda imzalanan Jericho nun ilk gelistirme sozlesmesinden alinmis ve kod adi da Incil deki Jericho sehrinden referans olarak verilmistir Cogu Israil klasik silah sisteminde oldugu gibi test verilerinin hukumet yetkililerinin kamuya aciklamalarinin ve ozellikle de Shavit uydu firlatma araciyla ilgili acik bilgilerin ayrintilarinin bulundugu kesin ayrintilar siniflandirilmistir Daha sonraki Jericho ailesi gelisimi Jericho II IRBM nin turevleri olduguna inanilan ve Jericho III ICBM nin gelisiminden once gelen Shavit ve Shavit II uzay firlatma araclariyla ilgilidir Lawrence Livermore Ulusal Laboratuvari Shavit in 7500 km de 500 kg lik bir savas basligi tasiyan bir ICBM olarak uyarlanabilecegi sonucuna varmisti Jericho programina iliskin ilave bilgiler RSA 3 un Jericho II Shavit in lisansli kopyalari olduguna inanilan Guney Afrika serisi fuzeler ve bu sistemlerin bir kismini kullanan RSA 4 un agir bir ilk asamasi tarafindan ortaya cikarilmisti Guney Afrika nukleer programinin ilanindan ve devreden cikartildiktan sonra RSA serisi fuzeler ticari olarak uydu firlatma araclari olarak teklif edildi ve ilan edilen sartnameler halkin bilgi birikimi haline geldi Jericho nun sivil uzay firlatma araci surumu Shavit bir Boeing 747 uzerine bindirilmis havadan firlatilan bir versiyonda incelenmisti bu model Minuteman ICBM nin den deneme amacli firlatilmasina benzemektedir Jericho IJericho I ilk olarak 1971 sonlarinda operasyonel kisa menzilli balistik fuze sistemi olarak kamuya aciklandi Uzunlugu 13 4 metre capi 0 8 m agirligi 6 5 ton 14 000 lb idi 500 km 310 mil menzil ve 1 000 m 3000 ft bir Dairesel hata olasiligi araligina sahipti ve 400 kilograma 880 lb kadar bir yuk tasiyabiliyordu Bir nukleer savas basligi tasinmak istenmisti Israil in nukleer silah programi uzerindeki belirsizlik nedeniyle fuze balistik bir fuze olarak siniflandirildi Ilk gelismede Fransa yla birlikte Fransiz Dassault 1963 ten itibaren cesitli fuze sistemleri sagladi ve MD 620 olarak adlandirilan bir tur 1965 te test edildi Fransa nin isbirligi Ocak ayinda 1968 de silah ambargosu ile durduruldu ancak Fransa dan 12 fuze teslim edilmisti Is tesisinde tarafindan surdurulmus ve programin bazi ABD teknolojisi de dahil olmak uzere 1980 yilina kadar neredeyse 1 milyar dolarlik maliyeti olmustur Kilavuz sistemleriyle ilgili bazi baslangictaki sorunlara ragmen bu turde yaklasik 100 fuze uretildigine inaniliyor 1969 yilinda Israil ABD ile birlikte Jericho fuzelerinin nukleer savas baslikli stratejik fuzeler olarak en az 1972 yilina kadar kullanilamayacagina karar verdi Panige kapilmis Savunma Bakani Mose Dayan Ekim 1973 te Yom Kippur Savasi sirasinda kuzey ve guney sinirlarinda ilk defa surpriz atilimlar yaparak Israil Basbakani e Bu ucuncu tapinagin sonu cikisinda bulundu Israil in yaklasmakta olan yenilgisini uyardi ancak Tapinak da icin kullanilan bir kod kelime idi Dayan nukleer konuyu bir kabine toplantisinda yeniden gundeme getirdi ve ulkenin son care noktasina yaklastigini soyledi O gece Meir Suriye ve Misir hedeflerine karsi kullanilmak uzere ndeki Jericho I fuzeleri ve ndeki F 4 ucaklari icin on uc nukleer silahin fizik paketleri nin kurulmasina izin verdi Tamamen yenilgiyi onlemek icin kesinlikle gerekliyse kullanilacakti ancak hazirlik kolaylikla tespit edilebilir bir sekilde yapildi bu muhtemelen ABD ye bir isaretti ABD Disisleri Bakani Henry Kissinger 9 Ekim sabahi nukleer alarmi ogrendi O gun Arap ordularinin toplanmasina yonelik onleyici bir Israil saldirisini engelleyen anlasma ve uyarilarina uyarak Baskan Nixon Israil in maddi kayiplarinin tumunu yerine koymak icin Amerika tarafindan bir hava kurtarma operasyonu olan baslatilmasini emretti Anekdot niteliginde elde edilen kanitlar Kissinger in ABD hava tasimaciliginin sebebinin Israillilerin nukleer cekime yakin oldugunu Sadat a soyledigini gostermekteydi Jericho I artik eskimis olarak degerlendirildi ve 1990 li yillarda hizmet disi birakildi Jericho IIShavit in 3 asamasi Jericho II kati yakitli iki asamali uzun menzilli balistik fuze sistemidir ve Jericho I projesinden turetilmistir Israil den 1 770 km 1 100 mil menzilli Pershing II orta menzilli balistik fuzeler icin bir talep ABD tarafindan Sina yi Israil den Misir kontrolune gecirecek ABD menseli bir baris anlasmasi cercevesinde aktarilan muzakereler sirasinda 1975 yilinda sunulan askeri yardim tesvik paketinin bir parcasi olarak reddedildi Jericho II nin gelisimi 1977 de basladi ve 1986 da test atislari rapor edildi nun bir projesi olan Missilethreat e gore Jericho II nin 1979 daki Islamci devrimle Sah in yonetiminin devrilmesinden sonra dostca iliskilerin kesilmesi ile sona eren ortak bir Israil Iran projesi olan isbirliginden kaynaklandigini gosteren kanitlar vardi Akdeniz e dogru 1987 1992 yillari arasinda en uzun 1 300 km de cogunlukla Tel Aviv in guneyinde bulunan nden bir dizi deneme baslatildi Jane s 1 400 km lik deneme atislarinin Haziran 1989 da Guney Afrika nin ndan gerceklestirildigine inaniyor Jericho II 14 0 m uzunlugunda 1 56 m genisliginde ve 26 000 kg lik bir firlatma agirligina 21 935 kg baska bir firlatma agirligi onerildi sahipti Buyuk miktarda yuksek patlayici tasiyabilen veya 1 Mt luk nukleer savas basligi tasiyabilen 1 000 kg lik bir yuku vardi Ayri bir savas basligina sahip iki asamali kati iticili motor kullanmaktaydi Fuze bir silodan demiryolunda duz bir aractan veya bir tasinabilir aractan firlatilabilir Bu herhangi bir saldiriya karsi buyuk olcude hayatta kalmayi garantilemek hizli hareket ettirmek veya sertlestirilmis bir siloda tutulmasini saglamak icindir Jericho II 1988 de Palmahim den firlatilan uc asamali 23 tonluk Shavit NEXT uydu firlaticisinin temelini olusturmaktadir Shavit in performansindan balistik bir fuze olarak yaklasik 500 kg lik bir yukle en fazla yaklasik 7 800 km lik bir menzile sahip oldugu tahmin edilmektedir Jericho II 1991 Korfez Savasi ndaki Irak fuze bombardimanina Israil in karsi saldirisi secenegi olarak kabul gormedi Jane s o sirada Jericho II nin 1989 da hizmete girdigine inaniyordu Arastirmaci Seth Carus bir Israil kaynagina gore Jericho 2 yi operasyonel olarak konuslandirma kararinin yalnizca Scud saldirilarinin sona ermesinden ve ateskes ve silahsizlanma rejiminin yururluge girmesinden birkac yil sonra 1994 ten sonra yapildigini iddia etmektedir Raytheon Sovyet istihbarat arsivlerini aktardi Jericho 2 yi 1989 da tamamen gelistirilmis bir silah olarak gordugunu gosterdi ancak konuslandirma icin ne zaman hazir oldugunu belirtmedi Arastirmacilari Jericho fuze ussunden suphelenilen Zachariah yakinlarindaki Sdot Micha Hava Ussu ndeki ticari uydu goruntulerine eristi karsilastirma 1989 ve 1993 yillari arasindaki supheli Jericho II firlaticilari ve fuzeleri barindiracak tur genislemesini gosteriyordu Boyle bir gelisme 1991 sonrasi konuslandirma kronolojisi ile daha tutarli olacaktir Jericho IIIJericho III un 2011 yilinda hizmete giren nukleer silahli bir ICBM olduguna inaniliyor Jericho III un uc asamali bir kati iticili ve 1 000 ila 1 300 kg lik bir yuk kapasitesine sahip bir fuze olduguna inaniliyor Yuk tek bir 750 kg nukleer savas basligi veya iki veya uc dusuk verimli tipi bir savas basligi olabilir Yaklasik 30 000 kg lik bir firlatma agirligi ve 1 56 m lik bir genislik ve 15 5 m lik bir uzunluga sahiptir Israil Havacilik ve Uzay Sanayii tarafindan uretilen iyilestirilmis ve yeniden tasarlanmis bir Shavit uzay firlatma aracina benzeyebilir Muhtemelen daha uzun birinci ve ikinci kademe motorlarina sahiptir Missilethreat com tarafindan 4 800 ila 6 500 km lik 2 982 ila 4 038 mil bir menzile sahip oldugu tahmin ediliyor Kongre Arastirma Hizmeti Congressional Research Service tarafindan 2004 te yapilan bir fuze arastirma anketi muhtemel maksimum menzilini 11 500 km ye cikardi 2004 yilinda Amerikan kongresine gonderilen resmi bir rapora gore Jericho III 1 000 kg agirliga sahip bir savas yuku ile Israil in tum Ortadogu Afrika Avrupa Asya ve Kuzeydeki hemen hemen tum bolgelerinde ve Amerika yani sira Guney Amerika ve Kuzey Okyanusya nin buyuk bolumlerine nukleer saldiri yeteneklerini karsilayabilir MissileThreat raporlarina gore Jericho 3 un menzili ayni zamanda yakindaki bolgelerde gelisebilecek Balistiksavar Fuze ABM Anti Ballistic Missile savunmalarindan kacinmakta yakin hedefler icin son derece yuksek bir etki hizi saglar 17 Ocak 2008 deki bir Israil denemesinde konvansiyonel veya konvansiyonel olmayan savas basliklari tasiyabilen Jericho III turu olduguna inanilan cok asamali bir balistik fuze atesledi 2 Kasim 2011 de Israil Jericho III un Palmahim de yukseltilmis bir surumu olduguna inanilan bir fuzeyi basariyla test etti Orta Israil semalarinda uzun suren duman izleri goruldu Israil in kitalararasi balistik fuze rampalarinin anindan kurtulacak kadar iyi gizlenmis olarak yer altinda gomulmus olduguna inaniliyor 2013 te bir baska denemeden sonra Alon Ben David bu gorusu Havacilik Haftasi nda fuze menzili ve atis agirligi ile ilgili bir makalede yayinladi Bildirildigine gore Israil in Jericho III balistik fuzesi 5 000 km den fazla bir menzile 1 000 kilogramlik 2 204 lb bir savas basligini tasima kapasitesine sahip Guney Afrika RSA SerisiJericho II Shavit SLV Guney Afrika Cumhuriyeti nde RSA serisi uzay araclari ve balistik fuzelerine kaynak olusturacak uretim lisansi almisti RSA 3 Cape Town un 30 km dogusunda daki Houwteq Denel in durdurulan bir bolumu sirketi tarafindan uretildi Deneme firlatmasi Cape Town in 200 km dogusundaki Bredasdorp yakinlarindaki Overberg Test Alani ndan yapildi Rooi Els motor test tesislerinin bulundugu yerdi Guney Afrika nukleer silahlarindan feragat ettikten sonra ticari uydu firlaticisi olarak kullanilmaya devam edildi Kalkinma aslinda 1992 de 50 70 sirketin nukleer feshinden bir yil sonra kamu ve ozel sektorden 1300 1500 kisiye istihdam saglamisti ICBM sinifinda ilk asamada ancak Jericho 2 RSA 3 ust kademeli bilesenlere sahip daha agir bir ICBM veya uzay araci olan RSA 4 gelistirilme asamasindaydi RSA 2 yerel bir kopyaydi Jericho II balistik fuzesi ve RSA 1 tasinabilir bir fuze olarak kullanilmak uzere Jericho II ikinci asamasinin yerel bir kopyasiydi Fuzeler Guney Afrika uzay programi icin insa edilmis ve test edilmis olan RSA 3 ve RSA 4 firlaticilarina dayaniyordu Guney Afrika nin alti atom bombasini nasil insa ettigini yazan in bir yazisina gore bu fuzeler mevcut Guney Afrika nukleer savas basliklari ile uyumlu degildi ve 340 kg lik bir yuk icin tasarlanan RSA serisinin Guney Afrika nin 1980 lerin sonuna dek surdurdugu cabalarin cok otesinde olan 200 kg lik bir savas basligi tasiyabiliyordu Venter in cozumlemesine gore RSA serisinin asla silahli bir sistemde birlikte kullanilmasi amaclanmamis olsa bile acil durumlarda dunya guclerine nihai bir diplomatik itirazda ayri bir nukleer test ile birlikte guvenilir bir teslimat sistemi sunmasi amaclanmisti RSA 3 ile baslatilan Greensat Yorunge Yonetim Sisteminin arac takip ve bolgesel planlamanin ticari uydu uygulamalari icin gelismesine destek olarak 1980 lerin sonlarinda yorunge alti yorungelere uc roket firlatilmisti 1989 da nukleer silah programini iptal etme kararini takiben fuze programlarina askeri finansmanin sona erdigi 1992 yilina kadar devam edilmesine ve tum balistik fuze calismalarinin 1993 ortalarinda durdurulmasina karar verildi ne katilabilmek icin hukumet hem uzun menzilli fuze hem de uzay firlatma programlari icin gecerli olan onemli tesislerin yok edilmesinin ABD tarafindan denetlenmesine izin vermek zorunda kaldi Degisken Firlatma Tarihi Firlatma Yeri Yuk Gorev DurumuRSA 3 1 Haziran 1989 RSA 3 t 1 Apoje 100 km 60 mi RSA 3 6 Temmuz 1989 RSA 3 2 Apoje 300 km 180 mi RSA 3 19 Kasim 1990 RSA 3 3 Apoje 300 km 180 mi Haziran 1994 te RSA 3 RSA 4 Guney Afrika uydu firlaticisi programi iptal edildi Ayrica bakinizShavitKaynakca Delivery systems country profile NTI 9 Subat 2016 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 30 Mayis 2017 PDF 10 Mayis 2017 tarihinde kaynagindan PDF arsivlendi Erisim tarihi 30 Mayis 2017 Von Wielligh N amp von Wielligh Steyn L 2015 The Bomb South Africa s Nuclear Weapons Programme Pretoria Litera a b astronautix com 6 Haziran 2017 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 7 Eylul 2016 Israel Studies Airborne Launch Scheme for Shavit Rocket SpaceNews com Erisim tarihi 6 Subat 2015 Prospects for Further Proliferation of Nuclear Weapons PDF Special National Intelligence Assessment CIA 23 Agustos 1974 SNIE 4 1 74 13 Subat 2008 tarihinde kaynagindan PDF erisim tarihi 20 Ocak 2008 a b Kissinger Henry A 16 Temmuz 1969 Israeli Nuclear Program PDF Memorandum for the President The White House 14 Agustos 2015 tarihinde kaynagindan PDF erisim tarihi 26 Temmuz 2009 a b Canadian Security Intelligence Service 23 Mart 2001 2000 09 26 Aralik 2010 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 21 Haziran 2010 Kissinger Henry A 7 Ekim 1969 Discussions with the Israelis on nuclear matters PDF Memorandum for the President The White House 23 Ekim 2014 tarihinde kaynagindan PDF erisim tarihi 2 Temmuz 2006 Violent Week The Politics of Death time com Time 12 Nisan 1976 1 Mayis 2013 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 4 Mart 2011 a b c Farr Warner D The Third Temple s Holy of Holies Israel s Nuclear Weapons 19 Kasim 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde Counterproliferation Paper No 2 USAF Karsi Onleme Merkezi Hava Harp Akademisi Eylul 1999 a b Cohen Avner The Last Nuclear Moment 14 Aralik 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde The New York Times 6 Ekim 2003 PDF 1 Kasim 2016 tarihinde kaynagindan PDF arsivlendi Erisim tarihi 30 Mayis 2017 9 Ekim 1973 konusma 6 10 6 35 pm between Israeli Ambassador to the United States Simcha Dinitz Henry Kissinger Brent Scowcroft and Peter Rodman Transcript 17 Haziran 2014 tarihinde Wayback Machine sitesinde George Washington Universitesi Ulusal Guvenlik Arsivi time com Time 29 Eylul 1975 2 Subat 2008 tarihinde kaynagindan PDF arsivlendi 21 Ocak 2013 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 12 Eylul 2012 Shavit Israel Space launch vehicles Orbital Jane s Information Group 21 Nisan 2009 5 Kasim 2010 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 17 Nisan 2010 MissileThreat 17 Ocak 2008 24 Haziran 2010 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 21 Haziran 2010 Duncan Lennox ed Jericho 1 2 3 YA 1 YA 3 Israel Offensive Weapons Jane s Strategic Weapon Systems Issue 50 Surrey Jane s Information Group Ocak 2009 s 84 86 Seth W Carus Israeli Ballistic Missile Developments Testimony before the Commission to Assess the Ballistic Missile Threat to the United States 15 Temmuz 1998 www fas org Raytheon Systems Company Missile Systems of the World Bremerton WA AMI International 1999 s 459 Joseph Cirincione Jon B Wolfsthal ve Miriam Rajkumar Deadly Arsenals Tracking Weapons of Mass Destruction Washington DC Carnegie Endowment for International Peace 2002 s 230 Identifying the specific deployment date of the Jericho 2 arsenal at Sdot Micha would provide knowledge about the operational status of the Jericho 2 during the 1991 Iraq War Probable test flights from Israel and South Africa around 1989 would indicate that the R amp D phase of the Jericho 2 project was nearing completion at that date However scale up and transition from the R amp D phase to the manufacturing phase would likely have required several years as would necessary expansion or modifications to the Sdot Micha airbase Commercial satellite images showing expansion of the base would be consistent with a deployment date roughly 4 to 5 years after the initial test flights thus implying that the Jericho 2 was not yet deployed during the 1991 Iraq War a b Missile Threat 26 Mart 2012 21 Ocak 2013 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 12 Eylul 2012 Missile Survey Ballistic and Cruise Missiles of Foreign Countries http www au af mil au awc awcgate crs rl30427 pdf 21 Nisan 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde Andrew Feickert Congressional Research Service 5 Mart 2004 Azoulay Yuval 18 Ocak 2008 Missile test will improve deterrence Haaretz 14 Nisan 2010 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 5 Ocak 2012 Pfeffer Anshel 2 Kasim 2011 IDF test fires ballistic missile in central Israel Haaretz 3 Kasim 2011 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 3 Kasim 2011 Plushnick Masti Ramit 25 Agustos 2006 Israel Buys 2 Nuclear Capable Submarines The Washington Post 10 Ocak 2019 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 20 Mayis 2010 PDF 20 Aralik 2016 tarihinde kaynagindan PDF arsivlendi erisim tarihi 31 Mayis 2017 Israel Tests Enhanced Ballistic Missile aviationweek com Aviation Week Network 1 Kasim 2013 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 6 Subat 2015 PDF 2 Agustos 2017 tarihinde kaynagindan PDF arsivlendi Erisim tarihi 31 Mayis 2017 Iain McFadyen aessa org za 2 Nisan 2016 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 6 Subat 2015 Guy Martin defenceweb co za 27 Ekim 2016 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 6 Subat 2015 astronautix com 3 Mart 2016 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 6 Subat 2015 astronautix com 3 Mart 2016 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 6 Subat 2015 astronautix com 3 Mart 2016 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 6 Subat 2015 astronautix com 3 Mart 2016 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 6 Subat 2015 Leon Engelbrecht defenceweb co za 7 Kasim 2016 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 6 Subat 2015 Jericho astronautix com 29 Mayis 2010 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 6 Subat 2015 South Africa astronautix com 7 Haziran 2017 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 8 Temmuz 2016