Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Kuzey Atlantik Akıntısı ve Kuzey Atlantik Deniz Hareketi olarak da bilinen Kuzey Atlantik Akıntısı (NAC), Atlantik Okyanusu içinde Gulf Stream'i kuzeydoğuya doğru uzatan güçlü bir sıcak batı sınır akıntısıdır.Grand Banks'ten başlayarak İrlanda'ya kadar uzanır ve burada iki kola ayrılmaktadır. Güneye yönelen akıntı Kanarya Akıntısı olarak bilinir. Kuzeye yönelen akıntı ise Faroe Adaları ve İzlanda arasında Irminger ve Norveç akıntılarına ayrılmaktadır. Bu akıntılar Avrupa'nın iklimi üzerinde büyük bir etkiye sahiptir.
Özellikleri
Kuzey Atlantik Akıntısı, Gulf Stream'in Newfoundland Büyük Kıyıları'ndan güneydoğuya uzanan bir denizaltı sırtı olan Güneydoğu Newfoundland Yükselişi'nde kuzeye döndüğü yerden kaynaklanır. Kuzey Atlantik Akıntısı, Atlantik'i geçmek için keskin bir şekilde doğuya dönmeden önce Büyük Kıyıların doğusunda, 40°N'den 51°N'ye kadar kuzeye doğru akar. Kuzey enlemlerine diğer tüm sınır akıntılarından daha fazla sıcak tropikal su taşır; güneyde 40 Sv'den (40 milyonm³/s; 1,4 milyar cu ft/s) fazla ve Orta Atlantik Sırtı'nı geçerken 20 Sv (20 milyonm³/s; 710 milyon cu ft/s). Kuzey Amerika kıyısı yakınlarında 2 knot (3,7 km/sa; 2,3 mph; 1,0 m/s) hıza ulaşır. Topografya tarafından yönlendirilen Kuzey Atlantik Akıntısı yoğun bir şekilde kıvrılır, ancak Gulf Stream'in kıvrımlarının aksine, Kuzey Atlantik Akıntısı kıvrımları girdaplara ayrılmadan sabit kalır.
Gulf Stream'in daha soğuk kısımları, Azor Akıntısı'nın Azorlar'ın güneyinden akmak üzere ayrıldığı 50°W'deki Büyük Kıyılar'ın "kuyruğu" yakınında kuzeye doğru döner. Oradan Kuzey Atlantik Akıntısı kuzeydoğuya, Flaman Burnu'nun (47°N, 45°W) doğusuna doğru akar. Orta Atlantik Sırtı'na yaklaştığında doğuya doğru döner ve çok daha geniş ve dağınık hale gelir. Daha sonra daha soğuk bir kuzeydoğu koluna ve daha sıcak bir doğu koluna ayrılır. Sıcak kol güneye doğru dönerken, Gulf Stream'in subtropikal bileşeninin çoğu güneye doğru yönlendirilir ve sonuç olarak, Kuzey Atlantik çoğunlukla 45°N'de Kuzey Atlantik Akıntısına devridaim eden Labrador Akıntısından gelen bir katkı da dahil olmak üzere kutup altı sular tarafından beslenir.
Avrupa kıtasının batısında iki majör kola ayrılır. Bir kol güneydoğuya gider, kuzeybatı Afrika'yı geçip güneybatıya dönerken Kanarya Akıntısı haline gelir. Diğer ana kol ise Kuzeybatı Avrupa kıyıları boyunca kuzeye doğru devam eder. Diğer kollar arasında Irminger Akıntısı ve Norveç Akıntısı yer alır. Küresel termohalin sirkülasyon tarafından yönlendirilen Kuzey Atlantik Akıntısı, Kuzey Amerika kıyılarından Atlantik boyunca ve Arktik Okyanusu'na doğru daha doğu ve kuzeye giden rüzgârın yönlendirdiği Gulf Stream'in bir parçasıdır.
Kuzey Atlantik Akıntısı, Gulf Stream ile birlikte, Avrupa iklimi üzerinde önemli bir ısınma etkisine sahip olduğu konusunda uzun süreli bir geçmişe sahiptir. Bununla birlikte, Kuzey Amerika ve Avrupa arasındaki kış iklimi farklılıklarının temel nedeni okyanus akıntılarından ziyade rüzgarlar gibi görünmektedir (akıntılar çok yüksek enlemlerde deniz buzu oluşumunu engelleyerek etki gösterse de).
İklim değişikliği
Atlantik meridyenel devridaim sirkülasyonunun aksine, Labrador Denizi çıkış gözlemleri 1997'den 2009'a kadar olumsuz bir eğilim göstermemiş ve Labrador Denizi konveksiyonu 2012'de yoğunlaşmaya başlayarak 2016'da yeni bir zirveye ulaşmıştır. 2022 itibarıyla, Labrador Denizi konveksiyonunun güçlenme eğilimi devam ediyor gibi görünmektedir ve deniz birincil üretiminde gözlemlenen artışlarla ilişkilidir. Yine de 150 yıllık geçmişe sahip bir veriler bütünü, yakın zamanda güçlenen bu konveksiyonun bile başlangıçtaki durumuna kıyasla anormal derecede zayıf olduğunu göstermektedir.
Bazı iklim modelleri, Labrador-Irminger Denizlerindeki derin konveksiyonun belirli küresel ısınma senaryoları altında çökebileceğini ve bunun da Kuzey kutupaltı girdabındaki tüm sirkülasyonu çökerteceğini göstermektedir. Sıcaklık daha düşük bir seviyeye getirilse bile toparlanma olasılığının düşük olduğu düşünülmektedir, bu da onu bir iklim dönüm noktası örneği haline getirmektedir. Bu durum, Batı Avrupa ve Amerika Birleşik Devletleri'nin Doğu Kıyısı'ndaki ekonomik sektörler, tarım endüstrisi, su kaynakları ve enerji yönetimi üzerinde etkileri olan hızlı bir soğumayla sonuçlanacaktır. Frajka-Williams ve diğerleri tarafından 2017'de kutup altı girdabın soğumasındaki son değişikliklerin, subtropiklerdeki ılık sıcaklıkların ve tropikler üzerindeki serin anomalilerin, Atlantik Onlarca Yıllık Salınımı(AMO) İndeksi tarafından yakalanmayan deniz yüzeyi sıcaklıklarındaki meridyonel gradyanın mekansal dağılımını artırdığına dikkat çekilmiştir.
2021 yılında yapılan bir çalışma, bu çöküşün analiz edilen 35 CMIP6 modelinden sadece dördünde meydana geldiğini ortaya koymuştur. Bununla birlikte, 35 modelden sadece 11'i Kuzey Atlantik Akıntısını yüksek doğrulukla simüle edebilmektedir ve bu, kutup altı girdabın çöküşünü simüle eden dört modeli de içermektedir. Sonuç olarak çalışma, akıntının çökmesi nedeniyle Avrupa üzerinde ani bir soğuma yaşanması riskini %36,4 olarak tahmin etmiştir ki bu oran, önceki nesil modellerin tahmin ettiği %45,5'lik orandan daha düşüktür. 2022 yılında bir makale, kutup altı girdabının önceki bozulmasının Küçük Buzul Çağı ile bağlantılı olduğunu öne sürmüştür.
2022 yılında Science Magazine tarafından iklim devrilme noktaları üzerine yapılan bir inceleme çalışmasında, bu konveksiyonun çöktüğü senaryolarda, bunun büyük olasılıkla 1.8 derecelik küresel ısınma ile tetikleneceği belirtilmiştir. Ancak model farklılıkları, gerekli ısınmanın 1,1 derece kadar düşük veya 3,8 derece kadar yüksek olabileceği anlamına gelmektedir. Bir kez tetiklendiğinde, akıntının çöküşü büyük olasılıkla başlangıçtan bitişe kadar 10 yıl sürecek ve bu süre 5 ila 50 yıl arasında değişecektir. Bu konveksiyonun kaybının küresel sıcaklığı 0,5 dereceye kadar düşürdüğü tahmin edilirken, Kuzey Atlantik'in belirli bölgelerindeki ortalama sıcaklık yaklaşık 3 derece azalmaktadır. Bölgesel yağışlar üzerinde de önemli etkiler vardır.
Kaynakça
- ^ a b Rossby, T. (1996). "The North Atlantic Current and surrounding waters: At the crossroads" (PDF). Reviews of Geophysics. 34 (4). ss. 463-481. doi:10.1029/96RG02214. 20 Kasım 2016 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 6 Aralık 2017.
- ^ Lozier, Owens & Curry 1995, Circulation: Figs 10 and 11, syf. 20–22
- ^ Seager et al. 2002, Abstract
- ^ Fischer, Jürgen; Visbeck, Martin; Zantopp, Rainer; Nunes, Nuno (31 Aralık 2010). "Interannual to decadal variability of outflow from the Labrador Sea". Geophysical Research Letters. 37 (24): 3204-3210. Bibcode:2010GeoRL..3724610F. doi:10.1029/2010GL045321.
- ^ Yashayaev, Igor; Loder, John W. (8 Aralık 2016). "Further intensification of deep convection in the Labrador Sea in 2016". Geophysical Research Letters. 44 (3): 1429-1438. doi:10.1002/2016GL071668.
- ^ Tesdal, Jan-Erik; Ducklow, Hugh W.; Goes, Joaquim I.; Yashayaev, Igor (Ağustos 2022). "Recent nutrient enrichment and high biological productivity in the Labrador Sea is tied to enhanced winter convection". Geophysical Research Letters. 44 (3): 102848. Bibcode:2022PrOce.20602848T. doi:10.1016/j.pocean.2022.102848.
- ^ Thornalley, David JR (11 Nisan 2018). "Anomalously weak Labrador Sea convection and Atlantic overturning during the past 150 years". Nature. 556 (7700): 227-230. Bibcode:2018Natur.556..227T. doi:10.1038/s41586-018-0007-4. (PMID) 29643484. 28 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 3 Ekim 2022.
- ^ Sgubin (2017). "Abrupt cooling over the North Atlantic in modern climate models". Nature Communications. 8. doi:10.1038/ncomms14375. (PMC) 5330854 $2. (PMID) 28198383.
- ^ Eleanor Frajka-Williams; Claudie Beaulieu; Aurelie Duchez (2017). "Emerging negative Atlantic Multidecadal Oscillation index in spite of warm subtropics". Scientific Reports. 7 (1): 11224. Bibcode:2017NatSR...711224F. doi:10.1038/s41598-017-11046-x. (PMC) 5593924 $2. (PMID) 28894211.
- ^ Swingedouw, Didier; Bily, Adrien; Esquerdo, Claire; Borchert, Leonard F.; Sgubin, Giovanni; Mignot, Juliette; Menary, Matthew (2021). "On the risk of abrupt changes in the North Atlantic subpolar gyre in CMIP6 models". Annals of the New York Academy of Sciences. 1504 (1): 187-201. Bibcode:2021NYASA1504..187S. doi:10.1111/nyas.14659. (PMID) 34212391. 7 Ekim 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 22 Şubat 2024.
- ^ Arellano-Nava, Beatriz; Halloran, Paul R.; Boulton, Chris A.; Scourse, James; Butler, Paul G.; Reynolds, David J.; Lenton, Timothy (25 Ağustos 2022). "Destabilisation of the Subpolar North Atlantic prior to the Little Ice Age". Nature Communications. 13 (1): 5008. Bibcode:2022NatCo..13.5008A. doi:10.1038/s41467-022-32653-x. (PMC) 9411610 $2. (PMID) 36008418.
- ^ Armstrong McKay, David; Abrams, Jesse; Winkelmann, Ricarda; Sakschewski, Boris; Loriani, Sina; Fetzer, Ingo; Cornell, Sarah; Rockström, Johan; Staal, Arie; Lenton, Timothy (9 Eylül 2022). "Exceeding 1.5°C global warming could trigger multiple climate tipping points". Science (İngilizce). 377 (6611): eabn7950. doi:10.1126/science.abn7950. hdl:10871/131584. ISSN 0036-8075. (PMID) 36074831. 14 Kasım 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 22 Şubat 2024.
- ^ Armstrong McKay, David (9 Eylül 2022). "Exceeding 1.5°C global warming could trigger multiple climate tipping points – paper explainer". climatetippingpoints.info (İngilizce). 18 Temmuz 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 2 Ekim 2022.
Dış bağlantılar
- The North Atlantic Current12 Şubat 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde .. Elizabeth Rowe, Arthur J. Mariano, Edward H. Ryan, The Cooperative Institute for Marine and Atmospheric Studies
 | Coğrafya ile ilgili bu madde seviyesindedir. Madde içeriğini genişleterek Vikipedi'ye katkı sağlayabilirsiniz. |
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Kuzey Atlantik Akintisi ve Kuzey Atlantik Deniz Hareketi olarak da bilinen Kuzey Atlantik Akintisi NAC Atlantik Okyanusu icinde Gulf Stream i kuzeydoguya dogru uzatan guclu bir sicak bati sinir akintisidir Grand Banks ten baslayarak Irlanda ya kadar uzanir ve burada iki kola ayrilmaktadir Guneye yonelen akinti Kanarya Akintisi olarak bilinir Kuzeye yonelen akinti ise Faroe Adalari ve Izlanda arasinda Irminger ve Norvec akintilarina ayrilmaktadir Bu akintilar Avrupa nin iklimi uzerinde buyuk bir etkiye sahiptir Kuzey Atlantik Akintisi Kuzey Atlantik Kutup Alti Girdabi nin ilk ayagidirOzellikleriKuzey Atlantik Akintisi Gulf Stream in Newfoundland Buyuk Kiyilari ndan guneydoguya uzanan bir denizalti sirti olan Guneydogu Newfoundland Yukselisi nde kuzeye dondugu yerden kaynaklanir Kuzey Atlantik Akintisi Atlantik i gecmek icin keskin bir sekilde doguya donmeden once Buyuk Kiyilarin dogusunda 40 N den 51 N ye kadar kuzeye dogru akar Kuzey enlemlerine diger tum sinir akintilarindan daha fazla sicak tropikal su tasir guneyde 40 Sv den 40 milyonm s 1 4 milyar cu ft s fazla ve Orta Atlantik Sirti ni gecerken 20 Sv 20 milyonm s 710 milyon cu ft s Kuzey Amerika kiyisi yakinlarinda 2 knot 3 7 km sa 2 3 mph 1 0 m s hiza ulasir Topografya tarafindan yonlendirilen Kuzey Atlantik Akintisi yogun bir sekilde kivrilir ancak Gulf Stream in kivrimlarinin aksine Kuzey Atlantik Akintisi kivrimlari girdaplara ayrilmadan sabit kalir Gulf Stream in daha soguk kisimlari Azor Akintisi nin Azorlar in guneyinden akmak uzere ayrildigi 50 W deki Buyuk Kiyilar in kuyrugu yakininda kuzeye dogru doner Oradan Kuzey Atlantik Akintisi kuzeydoguya Flaman Burnu nun 47 N 45 W dogusuna dogru akar Orta Atlantik Sirti na yaklastiginda doguya dogru doner ve cok daha genis ve daginik hale gelir Daha sonra daha soguk bir kuzeydogu koluna ve daha sicak bir dogu koluna ayrilir Sicak kol guneye dogru donerken Gulf Stream in subtropikal bileseninin cogu guneye dogru yonlendirilir ve sonuc olarak Kuzey Atlantik cogunlukla 45 N de Kuzey Atlantik Akintisina devridaim eden Labrador Akintisindan gelen bir katki da dahil olmak uzere kutup alti sular tarafindan beslenir Avrupa kitasinin batisinda iki major kola ayrilir Bir kol guneydoguya gider kuzeybati Afrika yi gecip guneybatiya donerken Kanarya Akintisi haline gelir Diger ana kol ise Kuzeybati Avrupa kiyilari boyunca kuzeye dogru devam eder Diger kollar arasinda Irminger Akintisi ve Norvec Akintisi yer alir Kuresel termohalin sirkulasyon tarafindan yonlendirilen Kuzey Atlantik Akintisi Kuzey Amerika kiyilarindan Atlantik boyunca ve Arktik Okyanusu na dogru daha dogu ve kuzeye giden ruzgarin yonlendirdigi Gulf Stream in bir parcasidir Kuzey Atlantik Akintisi Gulf Stream ile birlikte Avrupa iklimi uzerinde onemli bir isinma etkisine sahip oldugu konusunda uzun sureli bir gecmise sahiptir Bununla birlikte Kuzey Amerika ve Avrupa arasindaki kis iklimi farkliliklarinin temel nedeni okyanus akintilarindan ziyade ruzgarlar gibi gorunmektedir akintilar cok yuksek enlemlerde deniz buzu olusumunu engelleyerek etki gosterse de Iklim degisikligi Orta iklim degisikligi senaryosu altinda modellenen 21 yuzyil isinmasi ustte Kutup alti girdabinin potansiyel cokusu bu senaryoda orta Tum Atlantik Meridyenel Devridaim Dolasiminin cokusu altta Atlantik meridyenel devridaim sirkulasyonunun aksine Labrador Denizi cikis gozlemleri 1997 den 2009 a kadar olumsuz bir egilim gostermemis ve Labrador Denizi konveksiyonu 2012 de yogunlasmaya baslayarak 2016 da yeni bir zirveye ulasmistir 2022 itibariyla Labrador Denizi konveksiyonunun guclenme egilimi devam ediyor gibi gorunmektedir ve deniz birincil uretiminde gozlemlenen artislarla iliskilidir Yine de 150 yillik gecmise sahip bir veriler butunu yakin zamanda guclenen bu konveksiyonun bile baslangictaki durumuna kiyasla anormal derecede zayif oldugunu gostermektedir Bazi iklim modelleri Labrador Irminger Denizlerindeki derin konveksiyonun belirli kuresel isinma senaryolari altinda cokebilecegini ve bunun da Kuzey kutupalti girdabindaki tum sirkulasyonu cokertecegini gostermektedir Sicaklik daha dusuk bir seviyeye getirilse bile toparlanma olasiliginin dusuk oldugu dusunulmektedir bu da onu bir iklim donum noktasi ornegi haline getirmektedir Bu durum Bati Avrupa ve Amerika Birlesik Devletleri nin Dogu Kiyisi ndaki ekonomik sektorler tarim endustrisi su kaynaklari ve enerji yonetimi uzerinde etkileri olan hizli bir sogumayla sonuclanacaktir Frajka Williams ve digerleri tarafindan 2017 de kutup alti girdabin sogumasindaki son degisikliklerin subtropiklerdeki ilik sicakliklarin ve tropikler uzerindeki serin anomalilerin Atlantik Onlarca Yillik Salinimi AMO Indeksi tarafindan yakalanmayan deniz yuzeyi sicakliklarindaki meridyonel gradyanin mekansal dagilimini artirdigina dikkat cekilmistir 2021 yilinda yapilan bir calisma bu cokusun analiz edilen 35 CMIP6 modelinden sadece dordunde meydana geldigini ortaya koymustur Bununla birlikte 35 modelden sadece 11 i Kuzey Atlantik Akintisini yuksek dogrulukla simule edebilmektedir ve bu kutup alti girdabin cokusunu simule eden dort modeli de icermektedir Sonuc olarak calisma akintinin cokmesi nedeniyle Avrupa uzerinde ani bir soguma yasanmasi riskini 36 4 olarak tahmin etmistir ki bu oran onceki nesil modellerin tahmin ettigi 45 5 lik orandan daha dusuktur 2022 yilinda bir makale kutup alti girdabinin onceki bozulmasinin Kucuk Buzul Cagi ile baglantili oldugunu one surmustur 2022 yilinda Science Magazine tarafindan iklim devrilme noktalari uzerine yapilan bir inceleme calismasinda bu konveksiyonun coktugu senaryolarda bunun buyuk olasilikla 1 8 derecelik kuresel isinma ile tetiklenecegi belirtilmistir Ancak model farkliliklari gerekli isinmanin 1 1 derece kadar dusuk veya 3 8 derece kadar yuksek olabilecegi anlamina gelmektedir Bir kez tetiklendiginde akintinin cokusu buyuk olasilikla baslangictan bitise kadar 10 yil surecek ve bu sure 5 ila 50 yil arasinda degisecektir Bu konveksiyonun kaybinin kuresel sicakligi 0 5 dereceye kadar dusurdugu tahmin edilirken Kuzey Atlantik in belirli bolgelerindeki ortalama sicaklik yaklasik 3 derece azalmaktadir Bolgesel yagislar uzerinde de onemli etkiler vardir Kaynakca a b Rossby T 1996 The North Atlantic Current and surrounding waters At the crossroads PDF Reviews of Geophysics 34 4 ss 463 481 doi 10 1029 96RG02214 20 Kasim 2016 tarihinde kaynagindan PDF Erisim tarihi 6 Aralik 2017 Lozier Owens amp Curry 1995 Circulation Figs 10 and 11 syf 20 22 Seager et al 2002 Abstract Fischer Jurgen Visbeck Martin Zantopp Rainer Nunes Nuno 31 Aralik 2010 Interannual to decadal variability of outflow from the Labrador Sea Geophysical Research Letters 37 24 3204 3210 Bibcode 2010GeoRL 3724610F doi 10 1029 2010GL045321 Yashayaev Igor Loder John W 8 Aralik 2016 Further intensification of deep convection in the Labrador Sea in 2016 Geophysical Research Letters 44 3 1429 1438 doi 10 1002 2016GL071668 Tesdal Jan Erik Ducklow Hugh W Goes Joaquim I Yashayaev Igor Agustos 2022 Recent nutrient enrichment and high biological productivity in the Labrador Sea is tied to enhanced winter convection Geophysical Research Letters 44 3 102848 Bibcode 2022PrOce 20602848T doi 10 1016 j pocean 2022 102848 Thornalley David JR 11 Nisan 2018 Anomalously weak Labrador Sea convection and Atlantic overturning during the past 150 years Nature 556 7700 227 230 Bibcode 2018Natur 556 227T doi 10 1038 s41586 018 0007 4 PMID 29643484 28 Temmuz 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 3 Ekim 2022 Sgubin 2017 Abrupt cooling over the North Atlantic in modern climate models Nature Communications 8 doi 10 1038 ncomms14375 PMC 5330854 2 PMID 28198383 Eleanor Frajka Williams Claudie Beaulieu Aurelie Duchez 2017 Emerging negative Atlantic Multidecadal Oscillation index in spite of warm subtropics Scientific Reports 7 1 11224 Bibcode 2017NatSR 711224F doi 10 1038 s41598 017 11046 x PMC 5593924 2 PMID 28894211 Swingedouw Didier Bily Adrien Esquerdo Claire Borchert Leonard F Sgubin Giovanni Mignot Juliette Menary Matthew 2021 On the risk of abrupt changes in the North Atlantic subpolar gyre in CMIP6 models Annals of the New York Academy of Sciences 1504 1 187 201 Bibcode 2021NYASA1504 187S doi 10 1111 nyas 14659 PMID 34212391 7 Ekim 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 22 Subat 2024 Arellano Nava Beatriz Halloran Paul R Boulton Chris A Scourse James Butler Paul G Reynolds David J Lenton Timothy 25 Agustos 2022 Destabilisation of the Subpolar North Atlantic prior to the Little Ice Age Nature Communications 13 1 5008 Bibcode 2022NatCo 13 5008A doi 10 1038 s41467 022 32653 x PMC 9411610 2 PMID 36008418 Armstrong McKay David Abrams Jesse Winkelmann Ricarda Sakschewski Boris Loriani Sina Fetzer Ingo Cornell Sarah Rockstrom Johan Staal Arie Lenton Timothy 9 Eylul 2022 Exceeding 1 5 C global warming could trigger multiple climate tipping points Science Ingilizce 377 6611 eabn7950 doi 10 1126 science abn7950 hdl 10871 131584 ISSN 0036 8075 PMID 36074831 14 Kasim 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 22 Subat 2024 Armstrong McKay David 9 Eylul 2022 Exceeding 1 5 C global warming could trigger multiple climate tipping points paper explainer climatetippingpoints info Ingilizce 18 Temmuz 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 2 Ekim 2022 Dis baglantilarThe North Atlantic Current12 Subat 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde Elizabeth Rowe Arthur J Mariano Edward H Ryan The Cooperative Institute for Marine and Atmospheric StudiesCografya ile ilgili bu madde taslak seviyesindedir Madde icerigini genisleterek Vikipedi ye katki saglayabilirsiniz