Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Pydnai (Grekçe: Πύδναι[1]), Muğla ilinin Seydikemer ilçesi yakınlarındaki Patara kumsalının batı ucunda Eşen çayı ile Gelidonya Burnu arasında yer alan terk edilmiş bir Helenistik dönem kalesidir. Likya'nın en önemli şehri olan Ksanthos'a giden yolu korumak için inşa edilmiş olup, tatlı su kaynaklarına ve gemilerin güvenli bir şekilde yanaşabileceği bir alana yakın olması nedeniyle stratejik bir konuma sahiptir. Kale Romalılar tarafından kontrol edildiği dönemde 3. yüzyıl Stadiasmus Maris Magni'de bahsedilmiş ve Ptolemy'nin Coğrafya El Kitabı'nda yer almıştır. Bizans döneminde ise yerel Hristiyan nüfusu yağmacılara karşı korumak için kalenin savunma duvarları kullanılmıştır.
 | |
| Konum | Patara Plajı'nın batı ucu |
|---|---|
| Bölge | Muğla, Türkiye |
| Tür | Kale |
| Yüzölçümü | 4 dönüm |
| Sit ayrıntıları | |
| Durum | Yıkılmış |
| Kamusal erişim | Evet |
Kalıntılar, 19. yüzyılın ilk yarısında Avrupalı arkeologlar tarafından yeniden keşfedildi. Tam bir sur duvarı çevresi, 11 kule ve burçlara çıkan yedi merdiven seti bulunmaktadır. Ayrıca Bizans dönemine ait bir kilisenin kalıntıları da görülebilir. Uzun mesafeli yürüyüş rotası Likya Yolu, Pydnai'nin içinden geçmektedir.
Tarihçe
Pydnai, antik Likya kıyısında yer alan bir Helenistik dönem kalesidir. Özlen Nehri'nin ağzının yakınlarında bulunmaktadır. İlk olarak anonim bir 3. yüzyıl Roma denizcileri rehberi olan Stadiasmus Maris Magni'de ve 2. yüzyılda yazılan Ptolemy'nin Coğrafya El Kitabı eserinde Kydna olarak bahsedilmiştir.
Kale, Likya'nın en önemli şehri olan Ksanthos'a en yakın sahili korumak için inşa edilmiştir. Dağlık bir burnun yakınında bulunan konumu, gemileri Likya kıyılarının tehlikeli derecede güçlü rüzgarlarından ve akıntılarından koruyordu. Denize dökülen yakındaki küçük akarsu, bu kıyı kesiminde pek bulunmayan değerli bir tatlı su kaynağı olarak hizmet vermiştir. Jeomorfolojik çalışmalar, Pydnai'nin aslen kıyı kenarında olduğunu ve yakındaki Bükses kalesinin de aynı şekilde konumlandığını göstermektedir. Her iki kale de bir tür kıyı savunması görevi üstlenmiştir.[2]
Hem kale hem de Ksanthos ile deniz arasındaki bataklık alan, şehri korumak için birlikte işlev görmekteydi. Geç Roma döneminde Ksanthos, bataklığı çevreleyen önemli bir yol ile sahile bağlanmıştı. Bu yolun varlığı, yakındaki Karadere köyünde bulunan 3. yüzyıla ait bir askeri sınır taşından anlaşılmaktadır. Yol, Pydnai yakınlarındaki demirleme alanını Ksanthos ve yakındaki Letoon'a bağlamaktaydı.
Pydnai'de bir Bizans kilisesi bulunması, kalenin bir zamanlar yerel Hristiyan nüfusu korumak için kullanıldığını göstermektedir.
Keşfi
Sit alanının varlığından ilk olarak 1811 yılında İrlandalı hidrograf Francis Beaufort bahsetti. Beaufort'un verdiği bilgiler sayesinde, 1838, 1839, 1841 ve 1844 yıllarında Likya'ya arkeolojik keşif gezileri düzenleyen İngiliz kaşif Charles Fellows tarafından kalıntılar keşfedildi. Fellows keşfini 1841'de yayımlanan "Likya'daki Keşiflerin Anlatımı, Küçük Asya'da İkinci Gezide Tutulan Bir Günlük" adlı eserinde sundu. Metinde Fellows, yamacın "güzel inşa edilmiş bir Kiklop duvarı, kuleleri ve mazgal pencereleriyle güçlendirildiğini ve antik Yunan tahkimatının güzel bir örneğini sergilediğini" belirtti. Fellows duvarların içinde bir yazıt buldu ve çevirisini "Poseidon'a; Mausolus'un, Alabarchos'un adağı" olarak yaptı. Ayrıca sitenin bir krokisini de çizdi.[3]
Pydnai ayrıca 1835 yılında Anadolu'ya arkeolojik keşif gezisine liderlik eden Fransız Charles Texier tarafından da tanımlandı.
1842 yılında İngiliz Ordusu subayı , tahkimatı Pydnai olarak tanımladı. Aynı on yılda kale, kâşifler ve Thomas Abel Brimage Spratt tarafından da tanımlandı.
Tiyatrodan yola çıktık ve çok düz ve bataklık bir ovadan geçerek kısa ama derin ve durgun bir akarsuya vardık. Bu akarsuyun adı Uzlan Nehri'ydi ve tıpkı Likya'nın alt kısmındaki birçok akarsu gibi, dağların eteklerinden tamamen oluşmuş olarak akıyordu. Yaklaşık üç millik bir mesafe kat ediyordu ve üzerinde bir köprü vardı. Uzlan, iki veya üç evden oluşan ve Rum denizcileri için bir buluşma noktası olan küçük bir iskeledir. Yakınlarında, sanki bir kaya noktasını güçlendirmek için yapılmış gibi bazı devasa Helenistik duvarlar bulunmaktadır. Onun ötesinde ise Fellows tarafından Cydna olarak tanımlanan ve güzelce resmedilen kale yer alır. Harika bir şekilde inşa edilmiştir ve mükemmel durumda korunmuştur. Duvarlar, aslında orijinal mimarinin bir parçası olmayan ancak görünüşe göre orta çağlarda eklenmiş olan korkuluklarla taçlandırılmıştır. Orijinal duvarda, Kiklop ve düzgün stiller karıştırılmıştır. Aralarda mazgallar yerleştirilmiştir. Bu güzel kalenin içinde bir Hristiyan kilisesinin kalıntıları bulunmaktadır.
— ; Thomas Abel Brimage Spratt, Travels in Lycia, Milyas, and the Cibyratis, in company with the Late E. T. Daniell (1847)
İngiliz sözlükbilimci William Smith, 1870 yılında yerleşim yerinin 'nın eteklerinde bulunan Kydna olarak Ptolemy tarafından bahsedildiğini öne sürdü.
Arkeoloji
19. yüzyıl Alman arkeologlarından ve , Pyndai harabelerinin tasvirini yayınlayanlar arasındaydı. Kalede doğu tarafında bir, kuzey tarafında bir olmak üzere iki giriş olduğunu kaydettiler; kulelerin kapıları, duvar korkuluğundan erişilebilen üst katı ve mazgalları vardı. Perimetre boyunca yedi yerde duvara çıkan dar ve dik merdivenler olduğunu gözlemlediler. İç kısmı keşfetmeleri için bitki örtüsü zorluk çıkardı ve doğu köşesindeki bir kilise kalıntısı dışında yerleşim kalıntısı bulamadılar. Kilise, 4,6 m genişliğinde ölçülmüş, moloz ve harçtan yapılmış küçük, doğuya bakan bir bazilikaydı. Arkeologlar, Fellows tarafından görüldüğü söylenen yazıtları bulamadılar.
Fransız arkeolog , Ksanthos'taki bir kulenin Pydnai'deki taş işçiliğine benzediğini ve MÖ 3. yüzyıla tarihlendiğini, Ksanthos surlarının çoğunun da aynı döneme ait olduğunu öne sürmüştür. Ancak yine başka bir Fransız arkeolog Jacques Des Courtils'e göre ise bu kalıntılar önemli farklılıklar içerir: Pydnai tek bir homojen dönemde inşa edilirken, Ksanthos'un kulesi farklı zamanlarda değişikliğe uğradığına dair kanıtlar sunuyor. Des Courtils, Ksanthos'ta hem yarım dairesel hem de yuvarlak kulelerin olduğunu, Pydnai'dekilerin ise dörtgen şeklinde olduğunu belirtti. Pydnai'nin 2. yüzyılda (Ksanthos'un yuvarlak kulesinin inşa edildiği dönemde) inşa edilmiş olabileceğini ve Ksanthos savunmasının güçlendirilmesi/yenilenmesi ve kıyıya yakın yeni bir kale inşaatı gibi önemli bir savunma programının parçası olabileceğini öne sürdü.
İnşa tekniklerinden elde edilen kanıtlara dayanarak, Türk arkeolog Cevdet Bayburtluoğlu, tahkimatı MS 1. yüzyıla veya 2. yüzyılın ilk yarısına tarihlendirmektedir. Pydnae'de ayrıca bir su kemeri olduğuna dair kanıtlar da mevcuttur. Kalenin yazıtlarıysa Bizans dönemine aittir.
Özellikleri
Pydnai'nin toplam alanı 4 dönüm büyüklüğündedir. Alçak bir tepenin yamacında, Patara Plajı'nın batı ucuna yakın konumlanmıştır. Kale benzeri yapının savunma duvarları 90cm kalınlığında ve 300 metreden daha uzundur. 11 kule ve yedi merdivenin bazıları 10 metreden daha yüksektir. Duvarlar, hala iyi durumda olup üzerinde parapetler ve siper yolu mevcuttur. Tüm duvarlar, birbirine sıkıca oturan çokgen şekilli bloklar kullanılarak inşa edilmiştir; iç kısımda bulunan tek yapı ise küçük bir kilisedir.
Pyndai'deki duvarlar, Likya şehirlerinin savunma duvarlarında sıklıkla kullanılan bir yöntem olan, birbirine sıkıca oturan çokgen şeklinde kesilmiş taşlardan inşa edilmiştir. Bu tür duvarları tarihlendirmek genellikle mümkün değildir, ancak Pyndai duvarlarının, benzer şekilde inşa edilmiş Ksanthos duvarları ile aynı döneme ait olduğu düşünülmektedir. Bu da, Mısır Ptolemleri'nin tüm Anadolu'nun güney kıyıları gibi Likya'yı da yönettiği bir dönem olan Ptolemaios II Philadelphus'un saltanatı (MÖ 283-246) sırasında inşa edildiklerine dair geçici bir kanıya götürmektedir.
Fethiye'den Antalya'ya uzanan 540 kilometrelik Likya Yolu isimli yürüyüş yolu, Pydnai'nin iki girişinden geçmektedir. Bölgede, patika dışında kalan alanlar ağaçlar ve çalılarla kaplıdır.
Notlar
- ^Pydnai ayrıca Kydna, Cydna , Kydnai ve Pydna olarak da bilinir. ülkemizde ise kalıntılar için Gâvurağılı ismi kullanmaktadır.
- ^Bükses kalesi kalıntıları Karadere yakınında, köyden geçen yola 100 metre uzaklıktadır. Geriye kalan kalıntılar, büyük taşlardan inşa edilmiş 5-6 metre yüksekliğinde duvarlardan oluşmaktadır. Kazısı yapılmamış olan kale 5. yüzyıla tarihlenmektedir.
- ^1940'larda yazıt arandı ancak bulunamadı.
Kaynakça
Özel
- ^ "About: Kydna/Pydnai, Gâvur Ağlı". Digital Atlas of the Roman Empire. . Erişim tarihi: 12 Mayıs 2023.
- ^ Talbert 2000, s. 65.
- ^ Clow 2000, ss. 31, 26, 42 –43.
- ^ a b Bayburtluoğlu 2004, s. 264.
- ^ "Ptolemaeus, Geography (II-VI)". ToposText. 2019. s. § 5.3.5. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2023.
- ^ Des Courtils 2003, s. 128.
- ^ Des Courtils 2003, s. 129.
- ^ a b c Des Courtils 2003, s. 127.
- ^ a b c Slatter 1994, s. 141.
- ^ "Fellows, Sir Charles". Oxford Ulusal Biyografi Sözlüğü (çevrimiçi bas.). Oxford University Press. doi:10.1093/ref:odnb/9268. Birleşik Krallık Halk Kütüphanesi abonelik veya üyeliği gereklidir
- ^ Fellows 1841, ss. 159 –161.
- ^ Fellows 1841, s. 160.
- ^ "Early exploration". Aphrodisias Excavations Project. 2019. Erişim tarihi: 29 Mayıs 2023.
- ^ a b Bayburtluoğlu 2004, s. 265.
- ^ a b Smith 1870, s. 681.
- ^ Benndorf & Niemann 1884, s. 125.
- ^ Des Courtils 1994, ss. 289 –290.
- ^ Des Courtils 1994, ss. 294 –296.
- ^ Farrington 1995, s. 109.
- ^ a b c Cook, J. M. (Ekim 1978). "An Encyclopedia of Classical Sites - Richard Stillwell: The Princeton Encyclopedia of Classical Sites. Pp. xxii + 1019; 23 pages of maps. Princeton, N.J., and Guildford, Surrey: Princeton University Press, 1976. Cloth, £86·80." The Classical Review. 28 (2): 323-324. doi:10.1017/s0009840x00228643. ISSN 0009-840X.
- ^ Bean 1978, s. 63.
- ^ a b Farrington 1995, s. 65.
- ^ Clow 2000, ss. 26, 31.
- ^ Clow 2000, s. 43.
- ^ Forbes & Spratt 1847, s. 17.
- ^ Bean, G.E. (2022). "Pydnai (Özlen) Turkey". The Princeton Encyclopedia of Classical Sites. Erişim tarihi: 30 Mayıs 2023.
- ^ Des Courtils 2003, ss. 126 –127.
- ^ Bean 1978, s. 64.
Genel
- Bayburtluoğlu, Cevdet (2004). Lycia. Antalya: Suna & İnan Kıraç Research Institute on Mediterranean Civilizations. ISBN .
- (1978). Lycian Turkey: An Archaeological Guide. Londra: Benn. ISBN . Geçersiz
|url-erişimi=registration() - ; (1884). Reisen in Lykien und Karien (Almanca). Viyana: C. Gerold's Sohn. OCLC 312437440.
- Clow, Kate (2000). The Lycian Way. Ankara: Upcountry (Turkey) Ltd. ISBN . Geçersiz
|url-erişimi=registration() - Des Courtils, Jacques (1994). "Nouvelles données sur le rempart de Xanthos". Revue des Études Anciennes (Fransızca). İstanbul. 96 (1 –2): 285 –298. ISSN 2540-2544.
- Des Courtils, Jacques (2003). Ksanthos ve Letoon Rehberi. Dünya kültür mirası kentlerinden. Istanbul, Turkey: Ege Yayınları. ISBN .
- Farrington, Andrew (1995). The Roman Baths of Lycia: An Architectural Study. British Institute at Ankara. ISBN .
- Fellows, Charles (1841). An Account of Discoveries in Lycia, Being a Journal kept during a Second Excursion in Asia Minor. Londra: J. Murray. OCLC 1038777615.
- ; Spratt, Thomas Abel Brimage (1847). Travels in Lycia, Milyas, and the Cibyratis, in company with the Late E. T. Daniell. 1. Londra: John van Voorst. LCCN 05010095.
- Slatter, Enid (1994). Xanthus: Travels of Discovery in Turkey. Londra: Rubicon Press. ISBN .
- (1870). Dictionary of Greek and Roman Geography. 2. Boston: Little, Brown. OCLC 847907716.
- Talbert, Richard J.A., (Ed.) (2000). Barrington Atlas Map-by-Map Directory. Princeton, New Jersey: Princeton University Press. ISBN .
Konuyla ilgili yayınlar
- Adam, Jean-Pierre (1982). L'architecture militaire grecque. Paris: Edition Picard. ss. 115 –165. ISBN .
- (1842). "Narrative of a Survey of Part of the South Coast of Asia Minor; And of a Tour into the Interior of Lycia in 1840-1; Accompunied by a Map". The Journal of the Royal Geographical Society of London. 12: 143 –161. doi:10.2307/1797993. JSTOR 1797993 – JSTOR vasıtasıyla.
- (1842). "Remarks on Mr. Hoskyn's Paper". . 12: 162 –169. doi:10.2307/1797994. JSTOR 1797994 – JSTOR vasıtasıyla.
- Texier, Charles (1865). The Principal Ruins of Asia Minor. Londra: Day. OCLC 4622827.
Dış bağlantılar
| Wikimedia Commons'ta Pydnai ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır. |
- Lycian Turkey - İngilizce 19 Eylül 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Pydnai Grekce Pydnai 1 Mugla ilinin Seydikemer ilcesi yakinlarindaki Patara kumsalinin bati ucunda Esen cayi ile Gelidonya Burnu arasinda yer alan terk edilmis bir Helenistik donem kalesidir Likya nin en onemli sehri olan Ksanthos a giden yolu korumak icin insa edilmis olup tatli su kaynaklarina ve gemilerin guvenli bir sekilde yanasabilecegi bir alana yakin olmasi nedeniyle stratejik bir konuma sahiptir Kale Romalilar tarafindan kontrol edildigi donemde 3 yuzyil Stadiasmus Maris Magni de bahsedilmis ve Ptolemy nin Cografya El Kitabi nda yer almistir Bizans doneminde ise yerel Hristiyan nufusu yagmacilara karsi korumak icin kalenin savunma duvarlari kullanilmistir PydnaiTurkce Pydnai Grekce PydnaiKonumPatara Plaji nin bati ucuBolgeMugla TurkiyeTurKaleYuzolcumu4 donumSit ayrintilariDurumYikilmisKamusal erisimEvet Kalintilar 19 yuzyilin ilk yarisinda Avrupali arkeologlar tarafindan yeniden kesfedildi Tam bir sur duvari cevresi 11 kule ve burclara cikan yedi merdiven seti bulunmaktadir Ayrica Bizans donemine ait bir kilisenin kalintilari da gorulebilir Uzun mesafeli yuruyus rotasi Likya Yolu Pydnai nin icinden gecmektedir TarihcePydnai antik Likya kiyisinda yer alan bir Helenistik donem kalesidir Ozlen Nehri nin agzinin yakinlarinda bulunmaktadir Ilk olarak anonim bir 3 yuzyil Roma denizcileri rehberi olan Stadiasmus Maris Magni de ve 2 yuzyilda yazilan Ptolemy nin Cografya El Kitabi eserinde Kydna olarak bahsedilmistir Kale Likya nin en onemli sehri olan Ksanthos a en yakin sahili korumak icin insa edilmistir Daglik bir burnun yakininda bulunan konumu gemileri Likya kiyilarinin tehlikeli derecede guclu ruzgarlarindan ve akintilarindan koruyordu Denize dokulen yakindaki kucuk akarsu bu kiyi kesiminde pek bulunmayan degerli bir tatli su kaynagi olarak hizmet vermistir Jeomorfolojik calismalar Pydnai nin aslen kiyi kenarinda oldugunu ve yakindaki Bukses kalesinin de ayni sekilde konumlandigini gostermektedir Her iki kale de bir tur kiyi savunmasi gorevi ustlenmistir 2 Hem kale hem de Ksanthos ile deniz arasindaki bataklik alan sehri korumak icin birlikte islev gormekteydi Gec Roma doneminde Ksanthos batakligi cevreleyen onemli bir yol ile sahile baglanmisti Bu yolun varligi yakindaki Karadere koyunde bulunan 3 yuzyila ait bir askeri sinir tasindan anlasilmaktadir Yol Pydnai yakinlarindaki demirleme alanini Ksanthos ve yakindaki Letoon a baglamaktaydi Pydnai de bir Bizans kilisesi bulunmasi kalenin bir zamanlar yerel Hristiyan nufusu korumak icin kullanildigini gostermektedir Kesfi Sit alaninin varligindan ilk olarak 1811 yilinda Irlandali hidrograf Francis Beaufort bahsetti Beaufort un verdigi bilgiler sayesinde 1838 1839 1841 ve 1844 yillarinda Likya ya arkeolojik kesif gezileri duzenleyen Ingiliz kasif Charles Fellows tarafindan kalintilar kesfedildi Fellows kesfini 1841 de yayimlanan Likya daki Kesiflerin Anlatimi Kucuk Asya da Ikinci Gezide Tutulan Bir Gunluk adli eserinde sundu Metinde Fellows yamacin guzel insa edilmis bir Kiklop duvari kuleleri ve mazgal pencereleriyle guclendirildigini ve antik Yunan tahkimatinin guzel bir ornegini sergiledigini belirtti Fellows duvarlarin icinde bir yazit buldu ve cevirisini Poseidon a Mausolus un Alabarchos un adagi olarak yapti Ayrica sitenin bir krokisini de cizdi 3 Pydnai ayrica 1835 yilinda Anadolu ya arkeolojik kesif gezisine liderlik eden Fransiz Charles Texier tarafindan da tanimlandi 1842 yilinda Ingiliz Ordusu subayi tahkimati Pydnai olarak tanimladi Ayni on yilda kale kasifler ve Thomas Abel Brimage Spratt tarafindan da tanimlandi Tiyatrodan yola ciktik ve cok duz ve bataklik bir ovadan gecerek kisa ama derin ve durgun bir akarsuya vardik Bu akarsuyun adi Uzlan Nehri ydi ve tipki Likya nin alt kismindaki bircok akarsu gibi daglarin eteklerinden tamamen olusmus olarak akiyordu Yaklasik uc millik bir mesafe kat ediyordu ve uzerinde bir kopru vardi Uzlan iki veya uc evden olusan ve Rum denizcileri icin bir bulusma noktasi olan kucuk bir iskeledir Yakinlarinda sanki bir kaya noktasini guclendirmek icin yapilmis gibi bazi devasa Helenistik duvarlar bulunmaktadir Onun otesinde ise Fellows tarafindan Cydna olarak tanimlanan ve guzelce resmedilen kale yer alir Harika bir sekilde insa edilmistir ve mukemmel durumda korunmustur Duvarlar aslinda orijinal mimarinin bir parcasi olmayan ancak gorunuse gore orta caglarda eklenmis olan korkuluklarla taclandirilmistir Orijinal duvarda Kiklop ve duzgun stiller karistirilmistir Aralarda mazgallar yerlestirilmistir Bu guzel kalenin icinde bir Hristiyan kilisesinin kalintilari bulunmaktadir Thomas Abel Brimage Spratt Travels in Lycia Milyas and the Cibyratis in company with the Late E T Daniell 1847 Ingiliz sozlukbilimci William Smith 1870 yilinda yerlesim yerinin nin eteklerinde bulunan Kydna olarak Ptolemy tarafindan bahsedildigini one surdu Arkeoloji19 yuzyil Alman arkeologlarindan ve Pyndai harabelerinin tasvirini yayinlayanlar arasindaydi Kalede dogu tarafinda bir kuzey tarafinda bir olmak uzere iki giris oldugunu kaydettiler kulelerin kapilari duvar korkulugundan erisilebilen ust kati ve mazgallari vardi Perimetre boyunca yedi yerde duvara cikan dar ve dik merdivenler oldugunu gozlemlediler Ic kismi kesfetmeleri icin bitki ortusu zorluk cikardi ve dogu kosesindeki bir kilise kalintisi disinda yerlesim kalintisi bulamadilar Kilise 4 6 m genisliginde olculmus moloz ve harctan yapilmis kucuk doguya bakan bir bazilikaydi Arkeologlar Fellows tarafindan goruldugu soylenen yazitlari bulamadilar Fransiz arkeolog Ksanthos taki bir kulenin Pydnai deki tas isciligine benzedigini ve MO 3 yuzyila tarihlendigini Ksanthos surlarinin cogunun da ayni doneme ait oldugunu one surmustur Ancak yine baska bir Fransiz arkeolog Jacques Des Courtils e gore ise bu kalintilar onemli farkliliklar icerir Pydnai tek bir homojen donemde insa edilirken Ksanthos un kulesi farkli zamanlarda degisiklige ugradigina dair kanitlar sunuyor Des Courtils Ksanthos ta hem yarim dairesel hem de yuvarlak kulelerin oldugunu Pydnai dekilerin ise dortgen seklinde oldugunu belirtti Pydnai nin 2 yuzyilda Ksanthos un yuvarlak kulesinin insa edildigi donemde insa edilmis olabilecegini ve Ksanthos savunmasinin guclendirilmesi yenilenmesi ve kiyiya yakin yeni bir kale insaati gibi onemli bir savunma programinin parcasi olabilecegini one surdu Insa tekniklerinden elde edilen kanitlara dayanarak Turk arkeolog Cevdet Bayburtluoglu tahkimati MS 1 yuzyila veya 2 yuzyilin ilk yarisina tarihlendirmektedir Pydnae de ayrica bir su kemeri olduguna dair kanitlar da mevcuttur Kalenin yazitlariysa Bizans donemine aittir OzellikleriPydnai nin toplam alani 4 donum buyuklugundedir Alcak bir tepenin yamacinda Patara Plaji nin bati ucuna yakin konumlanmistir Kale benzeri yapinin savunma duvarlari 90cm kalinliginda ve 300 metreden daha uzundur 11 kule ve yedi merdivenin bazilari 10 metreden daha yuksektir Duvarlar hala iyi durumda olup uzerinde parapetler ve siper yolu mevcuttur Tum duvarlar birbirine sikica oturan cokgen sekilli bloklar kullanilarak insa edilmistir ic kisimda bulunan tek yapi ise kucuk bir kilisedir Pyndai deki duvarlar Likya sehirlerinin savunma duvarlarinda siklikla kullanilan bir yontem olan birbirine sikica oturan cokgen seklinde kesilmis taslardan insa edilmistir Bu tur duvarlari tarihlendirmek genellikle mumkun degildir ancak Pyndai duvarlarinin benzer sekilde insa edilmis Ksanthos duvarlari ile ayni doneme ait oldugu dusunulmektedir Bu da Misir Ptolemleri nin tum Anadolu nun guney kiyilari gibi Likya yi da yonettigi bir donem olan Ptolemaios II Philadelphus un saltanati MO 283 246 sirasinda insa edildiklerine dair gecici bir kaniya goturmektedir Fethiye den Antalya ya uzanan 540 kilometrelik Likya Yolu isimli yuruyus yolu Pydnai nin iki girisinden gecmektedir Bolgede patika disinda kalan alanlar agaclar ve calilarla kaplidir Notlar Pydnai ayrica Kydna Cydna Kydnai ve Pydna olarak da bilinir ulkemizde ise kalintilar icin Gavuragili ismi kullanmaktadir Bukses kalesi kalintilari Karadere yakininda koyden gecen yola 100 metre uzakliktadir Geriye kalan kalintilar buyuk taslardan insa edilmis 5 6 metre yuksekliginde duvarlardan olusmaktadir Kazisi yapilmamis olan kale 5 yuzyila tarihlenmektedir 1940 larda yazit arandi ancak bulunamadi KaynakcaOzel About Kydna Pydnai Gavur Agli Digital Atlas of the Roman Empire Erisim tarihi 12 Mayis 2023 Arsivlenmesi gereken baglantiya sahip kaynak sablonu iceren maddeler link Talbert 2000 s 65 Clow 2000 ss 31 26 42 43 a b Bayburtluoglu 2004 s 264 Ptolemaeus Geography II VI ToposText 2019 s 5 3 5 Erisim tarihi 29 Mayis 2023 Arsivlenmesi gereken baglantiya sahip kaynak sablonu iceren maddeler link Des Courtils 2003 s 128 Des Courtils 2003 s 129 a b c Des Courtils 2003 s 127 a b c Slatter 1994 s 141 Fellows Sir Charles Oxford Ulusal Biyografi Sozlugu cevrimici bas Oxford University Press doi 10 1093 ref odnb 9268 Birlesik Krallik Halk Kutuphanesi abonelik veya uyeligi gereklidir Fellows 1841 ss 159 161 Fellows 1841 s 160 Early exploration Aphrodisias Excavations Project 2019 Erisim tarihi 29 Mayis 2023 Arsivlenmesi gereken baglantiya sahip kaynak sablonu iceren maddeler link a b Bayburtluoglu 2004 s 265 a b Smith 1870 s 681 Benndorf amp Niemann 1884 s 125 Des Courtils 1994 ss 289 290 Des Courtils 1994 ss 294 296 Farrington 1995 s 109 a b c Cook J M Ekim 1978 An Encyclopedia of Classical Sites Richard Stillwell The Princeton Encyclopedia of Classical Sites Pp xxii 1019 23 pages of maps Princeton N J and Guildford Surrey Princeton University Press 1976 Cloth 86 80 The Classical Review 28 2 323 324 doi 10 1017 s0009840x00228643 ISSN 0009 840X Bean 1978 s 63 a b Farrington 1995 s 65 Clow 2000 ss 26 31 Clow 2000 s 43 Forbes amp Spratt 1847 s 17 Bean G E 2022 Pydnai Ozlen Turkey The Princeton Encyclopedia of Classical Sites Erisim tarihi 30 Mayis 2023 Arsivlenmesi gereken baglantiya sahip kaynak sablonu iceren maddeler link Des Courtils 2003 ss 126 127 Bean 1978 s 64 Genel Bayburtluoglu Cevdet 2004 Lycia Antalya Suna amp Inan Kirac Research Institute on Mediterranean Civilizations ISBN 978 97570 7 820 3 1978 Lycian Turkey An Archaeological Guide Londra Benn ISBN 978 05100 3 205 0 Gecersiz url erisimi registration yardim 1884 Reisen in Lykien und Karien Almanca Viyana C Gerold s Sohn OCLC 312437440 Clow Kate 2000 The Lycian Way Ankara Upcountry Turkey Ltd ISBN 978 09539 2 180 5 Gecersiz url erisimi registration yardim Des Courtils Jacques 1994 Nouvelles donnees sur le rempart de Xanthos Revue des Etudes Anciennes Fransizca Istanbul 96 1 2 285 298 ISSN 2540 2544 Des Courtils Jacques 2003 Ksanthos ve Letoon Rehberi Dunya kultur mirasi kentlerinden Istanbul Turkey Ege Yayinlari ISBN 978 97580 7 056 5 Farrington Andrew 1995 The Roman Baths of Lycia An Architectural Study British Institute at Ankara ISBN 978 19120 9 066 2 Fellows Charles 1841 An Account of Discoveries in Lycia Being a Journal kept during a Second Excursion in Asia Minor Londra J Murray OCLC 1038777615 Spratt Thomas Abel Brimage 1847 Travels in Lycia Milyas and the Cibyratis in company with the Late E T Daniell 1 Londra John van Voorst LCCN 05010095 Slatter Enid 1994 Xanthus Travels of Discovery in Turkey Londra Rubicon Press ISBN 978 09486 9 531 5 1870 Dictionary of Greek and Roman Geography 2 Boston Little Brown OCLC 847907716 Talbert Richard J A Ed 2000 Barrington Atlas Map by Map Directory Princeton New Jersey Princeton University Press ISBN 978 06910 4 945 8 Konuyla ilgili yayinlarAdam Jean Pierre 1982 L architecture militaire grecque Paris Edition Picard ss 115 165 ISBN 978 27084 0 061 0 1842 Narrative of a Survey of Part of the South Coast of Asia Minor And of a Tour into the Interior of Lycia in 1840 1 Accompunied by a Map The Journal of the Royal Geographical Society of London 12 143 161 doi 10 2307 1797993 JSTOR 1797993 JSTOR vasitasiyla 1842 Remarks on Mr Hoskyn s Paper 12 162 169 doi 10 2307 1797994 JSTOR 1797994 JSTOR vasitasiyla Texier Charles 1865 The Principal Ruins of Asia Minor Londra Day OCLC 4622827 Dis baglantilarWikimedia Commons ta Pydnai ile ilgili ortam dosyalari bulunmaktadir Lycian Turkey Ingilizce 19 Eylul 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde