Makronlar Gürcüce მაკრონები Grekçe Μάκρωνες Makrōnlar Pontus un doğusunda bulunan Mosçi�

Makronlar (Gürcüce: მაკრონები) (Grekçe: Μάκρωνες, Makrōnlar) Pontus'un doğusunda bulunan Mosçiçi Dağları (günümüzde Yalnızçam Dağları, Türkiye) civarında yaşamış antik bir Kolhis boyuydu.

Makronlar, Makronya şeklinde gösterilmiş olan Tibareni'nin yanındaki Trapezos'u işgal ediyor.

Abraham Ortelius'un Argonotların yolculuğunu gösteren haritasında Makronların yaşadığı yer belirtilmiş. 1624

Makronlardan ilk kez Herodot (MÖ 450) bahsetmiştir. Herodot'a göre Makronlar; Mosçi, Tabal, Mossynoeci ve Marres boyları ile birlikte Ahameniş Pers İmparatorluğu'na bağlı 19. satraplıkta I. Serhas'ın komutasında savaşmışlardır. Makronlara ilişkin Klasik antik dönemde geçen birçok söylenti vardır. Ksenofon (MÖ 430-355) Makronların Trapezus'un doğusunda (günümüzde Trabzon, Türkiye) yaşadıklarını savunmuştur. Makronlar, kıldan yapılmış kıyafetler giyen güçlü ve vahşi insanlar olarak tanımlanmıştır. Savaşlarda ahşap kask, hasır işi kalkan ve uzun mızrak ucuna sahip kısa mızraklar kullandıkları tahmin edilir.Strabon (xii.3.18), Sanniler ve Makronların aynı halk olduğuna dikkat çeker. Bu görüş Stephanos Byzantinos tarafından da desteklenir. Ancak Pliny, bu iki ulusun farklı olduğunu iddia eder. Makronlar, 6. yüzyıldan beri Zanlar (Grekçe: Τζάννοι) olarak bilinirler. Tarihçi Prokopius'a göre, Bizans imparatoru I. Justinianus 520 yılında Makronları işgal etmiş ve halkın dinini Hristiyanlığa çevirmiştir.

Makronlar, modern alimler tarafından proto-Gürcü boylardan biri olarak tanımlanır. Makronların Kuzeydoğu Anadolu'da Hititler dönemi öncesinde yaşadığı ve Urartular'un yıkılışından sonra da varlığını koruduğu düşünülmektedir.

Makronlar, Makheloniler ile yan yana yaşamışlardır. Makheloniler, Makronlar ile yakından ilişkili olan bir başka "Sannik" kabilesiydi.

Ayrıca bakınız

Kaynakça

^ Kavtaradze, Giorgi L. (2002), , pp. 63-83. Sprache und Kultur #3. Staatliche Ilia Tschawtschawadse Universität Tbilisi für Sprache und Kultur. Institut zur Erforschung des westlichen Denkens, Tbilissi.
^ Herodot ii. 104, vii. 78; Ksenofon iv. 8. § 3, v. 5. § 18, vii. 8. § 25; comp. Fragm. 191; , p. 33; 766; ii. 22; Pliny the Elder (1st century AD) vi. 4; Josephus i. § 22, who asserts that they observed the custom of ).
^ Prokopius Bell. Pers. i. 15, Bell. Goth. iv. 2, de Aed. iii. 6.
^ (1994), The Making of the Georgian Nation: 2nd edition, p. 8. ,
^ Bryer, A. & Winfield, D. (1985). The Byzantine Monuments and Topography of the Pontos, p. 300. DOS 20 (Washington, DC), I. Cited in: Kavtaradze (2002), pp. 63-83.
^ Edwards, Robert W. (1988), "The Vale of Kola: A Final Preliminary Report on the Marchlands of Northeast Turkey", p. 130. Dumbarton Oaks Papers, Vol. 42.

[Kavtaradze-1] Kavtaradze, Giorgi L. (2002), , pp. 63-83. Sprache und Kultur #3. Staatliche Ilia Tschawtschawadse Universität Tbilisi für Sprache und Kultur. Institut zur Erforschung des westlichen Denkens, Tbilissi.

[2] Herodot ii. 104, vii. 78; Ksenofon iv. 8. § 3, v. 5. § 18, vii. 8. § 25; comp. Fragm. 191; , p. 33; 766; ii. 22; Pliny the Elder (1st century AD) vi. 4; Josephus i. § 22, who asserts that they observed the custom of ).

[3] Prokopius Bell. Pers. i. 15, Bell. Goth. iv. 2, de Aed. iii. 6.

[Suny-4] (1994), The Making of the Georgian Nation: 2nd edition, p. 8. ,

[5] Bryer, A. & Winfield, D. (1985). The Byzantine Monuments and Topography of the Pontos, p. 300. DOS 20 (Washington, DC), I. Cited in: Kavtaradze (2002), pp. 63-83.

[6] Edwards, Robert W. (1988), "The Vale of Kola: A Final Preliminary Report on the Marchlands of Northeast Turkey", p. 130. Dumbarton Oaks Papers, Vol. 42.