Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Otto Nagel (d. 27 Eylül 1894, ö. 12 Temmuz 1967) Alman ressamdı.
Hayatı
Berlin'in mahallesinde doğan Nagel, bir marangozun oğluydu. Temel eğitimini tamamladıktan sonra kısa bir süre içinde bir vitray ressamınınn yanında çıraklık eğitimine başladı, ancak kısa süre sonra bu işi bıraktı. 1912'de Sosyal Demokrat Parti'ye katıldı. Birinci Dünya Savaşı sırasında vicdani retçiydi ve hizmet etmeyi reddettiği için hapsedildi. Savaştan sonra August Macke'nin çalışmalarına maruz kaldıktan sonra resim yapmaya başladı.
1920'de Almanya Komünist Partisi'ne katılarak yavaş yavaş sadık bir komünist oldu. 1920'lerde Berlin sanat sahnesinde çok aktifti, Käthe Kollwitz, El Lissitzky ve diğer birçok ünlü ile tanıştı. Workers International Relief'in sekreteri oldu ve 1922'de Erwin Piscator ile "sanatçının rölyef" bölümünü kurdu. 1924 yılında Nagel, Berlin'deki Kırmızı Grup'a katıldı ve Sovyetler Birliği'ne bir genç sanatçı sergisine eşlik etti. Daha sonra mülkünü ele aldığı ve Käthe Kollwitz ile yakın arkadaştı. Nagel aracılığıyla çalışmaları hakkında sayısız yazı yayınlandı. 1925 yılında Rus şarkıcı-oyuncu Valentina ("Walli") Nikitina ile evlendi. 1928'den 1931'e kadar Kasım Grubu'na katıldı ve Devrimci Görsel Sanatçılar Derneği'nin kurucu ortaklarındandı. 1928'den 1932'ye kadar, hicivli dergisinin yayıncısı ve genel yayın yönetmenliğini yaptı.
1933'te Nagel, Almanya Ulusal Görsel Sanatçılar Birliği'nin başkanlığına seçildi, ancak seçim ertesi gün Naziler tarafından iptal edildi. Naziler iktidarı ele geçirdiğinde, Nagel'in çalışmalarının çoğunun dejenere olduğu ilan edildi. Resim yapması yasaklandı ve 1936'dan 1937'ye kadar Sachsenhausen dahil olmak üzere çeşitli Nazi toplama kamplarında hapsedildi. İkinci Dünya Savaşı'nın sona ermesinden sonra Nagel, Doğu Almanya'nın daha sonraki bir parçası olan Brandenburg, Potsdam'daki Bergholz-Rehbrücke'de yaşadı ve çalıştı. 1945 yılında DAC Kültür Derneği'nin kurucularından biriydi. 1952'de Berlin'in Biesdorf mahallesine taşındı. 1956'dan 1962'ye kadar Berlin'de DAC Sanat Akademisi'nin başkanlığını yaptı. 1967'de Berlin-Biesdorf'ta öldü ve Zentralfriedhof 'de gömüldü. 1970 yılında ölümünden sonra Berlin'in fahri vatandaşı oldu. Berlin-Biesdorf'ta Nagel adında bir ortaokul bulunmaktadır.
Kaynakça
- : Otto Nagel. Zeit, Leben, Werk, Berlin, 1974
- Wolfgang Hütt: Welt der Kunst - Otto Nagel, Henschelverlag. Kunst und Gesellschaft, Berlin, 1984
- Sepp Kern. "Nagel, Otto." In Grove Art Online. Oxford Art Online, (accessed December 31, 2011; subscription required).
- Heinz Lüdecke: Künstler der Gegenwart 1 - Otto Nagel, VEB Verlag der Kunst, Dresden, 1959
- Gerhard Pommeranz-Liedtke: Otto Nagel und Berlin, VEB Verlag der Kunst, Dresden, 1964
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Otto Nagel d 27 Eylul 1894 o 12 Temmuz 1967 Alman ressamdi Federal Arsivler Bild 183 19000 2954 Otto NagelFederal Arsivler Bild 183 45912 0002 Berlin Otto Dix sergisiHayatiBerlin in mahallesinde dogan Nagel bir marangozun ogluydu Temel egitimini tamamladiktan sonra kisa bir sure icinde bir vitray ressamininn yaninda ciraklik egitimine basladi ancak kisa sure sonra bu isi birakti 1912 de Sosyal Demokrat Parti ye katildi Birinci Dunya Savasi sirasinda vicdani retciydi ve hizmet etmeyi reddettigi icin hapsedildi Savastan sonra August Macke nin calismalarina maruz kaldiktan sonra resim yapmaya basladi 1920 de Almanya Komunist Partisi ne katilarak yavas yavas sadik bir komunist oldu 1920 lerde Berlin sanat sahnesinde cok aktifti Kathe Kollwitz El Lissitzky ve diger bircok unlu ile tanisti Workers International Relief in sekreteri oldu ve 1922 de Erwin Piscator ile sanatcinin rolyef bolumunu kurdu 1924 yilinda Nagel Berlin deki Kirmizi Grup a katildi ve Sovyetler Birligi ne bir genc sanatci sergisine eslik etti Daha sonra mulkunu ele aldigi ve Kathe Kollwitz ile yakin arkadasti Nagel araciligiyla calismalari hakkinda sayisiz yazi yayinlandi 1925 yilinda Rus sarkici oyuncu Valentina Walli Nikitina ile evlendi 1928 den 1931 e kadar Kasim Grubu na katildi ve Devrimci Gorsel Sanatcilar Dernegi nin kurucu ortaklarindandi 1928 den 1932 ye kadar hicivli dergisinin yayincisi ve genel yayin yonetmenligini yapti 1933 te Nagel Almanya Ulusal Gorsel Sanatcilar Birligi nin baskanligina secildi ancak secim ertesi gun Naziler tarafindan iptal edildi Naziler iktidari ele gecirdiginde Nagel in calismalarinin cogunun dejenere oldugu ilan edildi Resim yapmasi yasaklandi ve 1936 dan 1937 ye kadar Sachsenhausen dahil olmak uzere cesitli Nazi toplama kamplarinda hapsedildi Ikinci Dunya Savasi nin sona ermesinden sonra Nagel Dogu Almanya nin daha sonraki bir parcasi olan Brandenburg Potsdam daki Bergholz Rehbrucke de yasadi ve calisti 1945 yilinda DAC Kultur Dernegi nin kurucularindan biriydi 1952 de Berlin in Biesdorf mahallesine tasindi 1956 dan 1962 ye kadar Berlin de DAC Sanat Akademisi nin baskanligini yapti 1967 de Berlin Biesdorf ta oldu ve Zentralfriedhof de gomuldu 1970 yilinda olumunden sonra Berlin in fahri vatandasi oldu Berlin Biesdorf ta Nagel adinda bir ortaokul bulunmaktadir Kaynakca Otto Nagel Zeit Leben Werk Berlin 1974 Wolfgang Hutt Welt der Kunst Otto Nagel Henschelverlag Kunst und Gesellschaft Berlin 1984 Sepp Kern Nagel Otto In Grove Art Online Oxford Art Online accessed December 31 2011 subscription required Heinz Ludecke Kunstler der Gegenwart 1 Otto Nagel VEB Verlag der Kunst Dresden 1959 Gerhard Pommeranz Liedtke Otto Nagel und Berlin VEB Verlag der Kunst Dresden 1964