Bilim tarihinde, çekim yasaları birbirine çekme eğiliminde olan nesneleri tanımlamak için kullanılan bir sözdür. Tarihsel olarak,çekim yasalarının bilinen konsepti ilginlik yasasından türemiştir.
Tarihçe
MÖ 391'de, Platon ilk ilginlik yasasını olan "sevgi sevgiye meyillidir"i Empedokles'in philia (çekim kuvveti) ve (itme kuvveti) kavramlarına dayanarak temellendirdi. 1250'de, Albertus Magnus ‘ilginlik’ kavramını kimyasal sistemlere uyguladı ve dört ilginlik yasası daha tanındı.
1687'de, Isaac Newton'un önerdiği üzere kimyasal ilginlikler, gezegensel hareketin üç yasasına paralel, hareket eden kesin kuvvetler sayesinde meydana gelmektedir. Newton bu görüşlerini 1704'te yazdığı Opticks kitabının Query 31 bölümünde genişletmiştir. 1718'de,Opticks'inçevirisinden sonra, Fransız fizikçi ve kimyager Étienne Geoffroy yeni ilginlik yasasını önerdi: ‘birleşme eğilimine sahip iki bağlı nesneye aralarından birine daha büyük bir ilginlik duyan üçüncü bir nesne eklenirse, bu nesneler birleşir ve diğeri topar.’ Bu yasayı kullanarak, ilk ilginlik tablosunu yayınladı.
1749'da, Geoffroy’ün ilginlik tablosuna dayanarak, Fransız kimyager J. P. Macquer içerisinde dört yeni yasanın dışında Plato ve Geoffroy'ün yasaların da bulunduğu kimyasal ilginliğin altı gerçeğini yayınladı.1766'da, ilginliğin yedi çeşitini 'Dictionnaire de chymie' de yanınladı.
Bu biçimde, Isaac Newton birçokları tarafından "çekim yasalarını" keşfetmeye teşvik edilmiştir. Manyetik etkileşimden dolayı antik Yunanlar bundan önce de "zıt kutuplar birbirini çeker" ve "aynı kutuplar birbirini iter" kavramlarının biliyorlardı. Bu unsur temelde Coulomb yasası'nda modellenmiştir.
19. yüzyılın ikinci yarısında,James Clerk Maxwell tarafından 1873'te birleştirilen Elektromanyetizma teorisi elektromanyetik alanın fiziğini konu alır. Bu etki Maxwell denklemlerinde modellenmiş olduğu gibi elektromanyetiğin itme ve çekme yasaları olarak da düşünülebilir.
Kuark (1964) benzeri atom altı parçacıkların keşfi ve temel kuvvetler ile "çekim yasaları" terimi alan parçacık değişimi kavramıyla yer değiştirdi ve yapışma etkisi buradan çıktı. Akabinde, 20. yüzyılda ilginlik yasası kuantum kimyası ve kimyasal termodinamik ile yer değiştirdi.
Beşeri çekim yasaları
20.yüzyılın ortalarında sosyal bilimciler Plato'nun birinci ilginlik yasalarının uygulamaya başladılar, yani "benzerler birbirini çeker" örneğin,insanlar benzer yaş, din, sosyoekonomik durum ve eğitim düzeyine göre birbirlerine ilgi duyarlar. .1950'lerde bu görüşe karşı olarak, sosyolog Robert F. Winch "zıtlar birbirini çeker" teorisini sundu ve insanların kendi zıtlarıyla birleşmeye ihtiyaç duyduklarını savundu.
Ayrıca bakınız
Notlar
- ^ Hoffman, Edward; Weiner, B., Marcella (2003).
Dış bağlantılar
- Karbo, Karen. (2006). "Friendship: Laws of Attraction", Psychology Today
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Bilim tarihinde cekim yasalari birbirine cekme egiliminde olan nesneleri tanimlamak icin kullanilan bir sozdur Tarihsel olarak cekim yasalarinin bilinen konsepti ilginlik yasasindan turemistir TarihceMO 391 de Platon ilk ilginlik yasasini olan sevgi sevgiye meyillidir i Empedokles in philia cekim kuvveti ve itme kuvveti kavramlarina dayanarak temellendirdi 1250 de Albertus Magnus ilginlik kavramini kimyasal sistemlere uyguladi ve dort ilginlik yasasi daha tanindi 1687 de Isaac Newton un onerdigi uzere kimyasal ilginlikler gezegensel hareketin uc yasasina paralel hareket eden kesin kuvvetler sayesinde meydana gelmektedir Newton bu goruslerini 1704 te yazdigi Opticks kitabinin Query 31 bolumunde genisletmistir 1718 de Opticks incevirisinden sonra Fransiz fizikci ve kimyager Etienne Geoffroy yeni ilginlik yasasini onerdi birlesme egilimine sahip iki bagli nesneye aralarindan birine daha buyuk bir ilginlik duyan ucuncu bir nesne eklenirse bu nesneler birlesir ve digeri topar Bu yasayi kullanarak ilk ilginlik tablosunu yayinladi 1749 da Geoffroy un ilginlik tablosuna dayanarak Fransiz kimyager J P Macquer icerisinde dort yeni yasanin disinda Plato ve Geoffroy un yasalarin da bulundugu kimyasal ilginligin alti gercegini yayinladi 1766 da ilginligin yedi cesitini Dictionnaire de chymie de yaninladi Bu bicimde Isaac Newton bircoklari tarafindan cekim yasalarini kesfetmeye tesvik edilmistir Manyetik etkilesimden dolayi antik Yunanlar bundan once de zit kutuplar birbirini ceker ve ayni kutuplar birbirini iter kavramlarinin biliyorlardi Bu unsur temelde Coulomb yasasi nda modellenmistir 19 yuzyilin ikinci yarisinda James Clerk Maxwell tarafindan 1873 te birlestirilen Elektromanyetizma teorisi elektromanyetik alanin fizigini konu alir Bu etki Maxwell denklemlerinde modellenmis oldugu gibi elektromanyetigin itme ve cekme yasalari olarak da dusunulebilir Kuark 1964 benzeri atom alti parcaciklarin kesfi ve temel kuvvetler ile cekim yasalari terimi alan parcacik degisimi kavramiyla yer degistirdi ve yapisma etkisi buradan cikti Akabinde 20 yuzyilda ilginlik yasasi kuantum kimyasi ve kimyasal termodinamik ile yer degistirdi Beseri cekim yasalari20 yuzyilin ortalarinda sosyal bilimciler Plato nun birinci ilginlik yasalarinin uygulamaya basladilar yani benzerler birbirini ceker ornegin insanlar benzer yas din sosyoekonomik durum ve egitim duzeyine gore birbirlerine ilgi duyarlar 1950 lerde bu goruse karsi olarak sosyolog Robert F Winch zitlar birbirini ceker teorisini sundu ve insanlarin kendi zitlariyla birlesmeye ihtiyac duyduklarini savundu Ayrica bakinizFiziksel cekicilikNotlar Hoffman Edward Weiner B Marcella 2003 Dis baglantilarKarbo Karen 2006 Friendship Laws of Attraction Psychology Today