Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Ölüm-ötesi deneyimi, (near-death experience) bedensel işlevleri bakımından tıbben ölü sayılmış, fakat bir süre sonra reanimasyon (yeniden canlandırma) yöntemleriyle veya kendiliğinden yeniden yaşama kavuşmuş kimselerin bu ölüm ve yeniden yaşama dönüş arasındaki sürede geçirdikleri deneyime verilen addır.
Bilimsel çevreler bu tip deneyimlerin bir çeşit halüsinasyon olduğunu belirtmekteyken, paranormal uzmanları ve bazı ana-akım bilimadamları bu deneyimlerin ölümden sonra hayata kanıt olduklarını söylemektedirler.
Terim ABD’den araştırmacı hekim Dr. tarafından ortaya atılmıştır. Ölüm-ötesi deneyimi spiritüalistler ve bazı parapsikologlarca ölümden sonra yaşamın varlığına ilişkin kanıtlardan biri sayılmaktadır.
Moody ve Kubler-Ross'un vardığı sonuçlar
Dr. Raymond Moody ve Dr. bu deneyimi geçiren kimselerin anlattıklarının hastanelerde kaydedilen raporları üzerinde çalışmış ve binlerce vakanın titizlikle incelenmesinden sonra şu sonuçlara varmışlardır:
- Reanimasyonla yaşama döndürülenlerin anlattıklarında büyük ölçüde ortak noktalar bulunmaktadır.
- Öldü teşhisi konulan kimseler, bedenlerinin ölü sayıldıkları sürede, bilinçlerini yitirmemişler, gözleri kapalı oldukları ve yerlerinden kalkmadıkları halde, çevrede olup bitenleri görebilmişler, bilebilmişlerdirler. (Doktorun hemşireyle neler konuştuğu, hemşirenin neyi almak üzere, ne zaman, nereye gittiği vs. Burada, beş-duyunun dışındaki bir algılamanın söz konusu olduğu ileri sürülür.)
- Ölü sayıldıkları sürede yalnızca ameliyat odasında olup bitenleri değil, oda dışındaki, oda duvarlarının ardında cereyan eden olayları bile görmüşler, yaşama döndüklerinde gördüklerini ayrıntılarıyla anlatmışlar, anlattıkları doktorları tarafından tümüyle doğrulanmıştır.
İzlenimlerdeki ortak noktalar
Moody, Kubler-Ross ve onlar kadar bu konu üzerinde çalışmış olan Dr. ’in ve bundan başka batı kökenli olmayan benzeri genel inceleme sonuçlarına göre yeniden yaşama dönenlerin anlattıklarında en çok ortak görünen hususlar şunlardır:
1. Bedenin terk edildiği birinci aşamada:
- Huzur ve sükûnet duygusu hissetme.
- Çekilme veya fırlama tarzında yükselme izlenimi.
- Kendini hafif ve mutlu hissetme
- Ölüm döşeği görüntüleri denen algılamalarda bulunma (eskiden kaybetmiş olduğu yakınlarına kavuşma, melodi,ışık, renkler, dinsel-mitolojik varlıklar algılama vs.)
- Korku, soğuk ve bilinmeyen toprak altı korkusu hissetme.
- Sevdiklerini görme, yaşamının bir film şeridi gibi gözünün önünden hızla geçmesi, yabancılaşma.
- Affetme, affedilme isteği, şok.
- Karanlık bir tünele doğru çekilme izlenimi.
2. Bedenin terk edilmesinden sonraki aşamada:
- Duvar gibi katı nesnelerin içinden geçebilme. (bazen, daha çok rüyalar safhasında.)
- Karanlık tünelden geçtikten sonra her şeyin yeniden aydınlanması.
- Fiziksel bedenini (ölüm durumundaki vücudunu) ve diğer insanları görme.
- Fiziksel bedene geri dönmeyi istememe.
- Kendini diğer insanlara duyuramama, yardımsızlık (sesini insanların işitmemesi ve kendisini onların görmemesi; bu duruma karabasan ve rüyalarda da rastlanır.)
- Yetisizlik, yangı, yoğun basınç, nefessizlik.
- Agresif, eleştirel, kafiyeli uğultular.
- Fiziksel aleme ilişkin görüntülerin belli bir süre sonra silikleşip kaybolması.
3. Fiziksel bedene dönüldüğü aşamada:
- Işık görünümünde algılanan bir varlığın tekrar dünyaya (fiziksel aleme) dönmesi konusunda kendisini ikna etmeye çalışması.
- İradi (isteyerek) veya irade-dışı olarak fiziksel bedene dönme izlenimi.
- Fiziksel bedene dönülürken soğukluk duygusu hissetme.
- Psikolojik travma, temkinlilik, içe kapanma.
Ayrıca bakınız
Dış bağlantılar
- Kubler-Ross Sitesi9 Ocak 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- Karlis Osis10 Ocak 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- Moodyl[]
Kaynakça
- Life After Life: The Investigation of a Phenomenon—Survival of Bodily Death, Elisabeth Kubler-Ross ve Raymond A., Jr. Moody
- At the Hour of Death, Karlis Osis, Erlendur Haraldsson
- ^ Buzzi, Giorgio. "Correspondence: Near-Death Experiences. 19 Temmuz 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde ." Lancet. Vol. 359, Issue 9323 (June 15, 2002): 2116-2117.
- ^ Britton, Willoughby B. and Richard R. Bootzin. "Near-Death Experiences and the Temporal Lobe." Psychological Science. Vol. 15, No. 4 (April 2004): 254-258.
- ^ Blackmore, Susan:Dying to Live: Near-Death Experiences (1993). London, Grafton.
- ^ Grossman, Neil (Indiana University and University of Illinois), Who's Afraid of Life After Death? Why NDE Evidence is Ignored, Institute of Noetic Sciences (IONS), 2002
- ^ Fontana, David (Cardiff University and Liverpool John Moores University), Does Mind Survive Physical Death?, 2003
- ^ London Telegraph, 10/22/2000 article: Soul-searching doctors find life after death, about Drs. Peter Fenwick 26 Eylül 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde . and Sam Parnia 1 Şubat 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde . studies of heart attack survivors
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Olum otesi deneyimi near death experience bedensel islevleri bakimindan tibben olu sayilmis fakat bir sure sonra reanimasyon yeniden canlandirma yontemleriyle veya kendiliginden yeniden yasama kavusmus kimselerin bu olum ve yeniden yasama donus arasindaki surede gecirdikleri deneyime verilen addir Bilimsel cevreler bu tip deneyimlerin bir cesit halusinasyon oldugunu belirtmekteyken paranormal uzmanlari ve bazi ana akim bilimadamlari bu deneyimlerin olumden sonra hayata kanit olduklarini soylemektedirler Terim ABD den arastirmaci hekim Dr tarafindan ortaya atilmistir Olum otesi deneyimi spiritualistler ve bazi parapsikologlarca olumden sonra yasamin varligina iliskin kanitlardan biri sayilmaktadir Moody ve Kubler Ross un vardigi sonuclarDr Raymond Moody ve Dr bu deneyimi geciren kimselerin anlattiklarinin hastanelerde kaydedilen raporlari uzerinde calismis ve binlerce vakanin titizlikle incelenmesinden sonra su sonuclara varmislardir Reanimasyonla yasama dondurulenlerin anlattiklarinda buyuk olcude ortak noktalar bulunmaktadir Oldu teshisi konulan kimseler bedenlerinin olu sayildiklari surede bilinclerini yitirmemisler gozleri kapali olduklari ve yerlerinden kalkmadiklari halde cevrede olup bitenleri gorebilmisler bilebilmislerdirler Doktorun hemsireyle neler konustugu hemsirenin neyi almak uzere ne zaman nereye gittigi vs Burada bes duyunun disindaki bir algilamanin soz konusu oldugu ileri surulur Olu sayildiklari surede yalnizca ameliyat odasinda olup bitenleri degil oda disindaki oda duvarlarinin ardinda cereyan eden olaylari bile gormusler yasama donduklerinde gorduklerini ayrintilariyla anlatmislar anlattiklari doktorlari tarafindan tumuyle dogrulanmistir Izlenimlerdeki ortak noktalarMoody Kubler Ross ve onlar kadar bu konu uzerinde calismis olan Dr in ve bundan baska bati kokenli olmayan benzeri genel inceleme sonuclarina gore yeniden yasama donenlerin anlattiklarinda en cok ortak gorunen hususlar sunlardir 1 Bedenin terk edildigi birinci asamada Huzur ve sukunet duygusu hissetme Cekilme veya firlama tarzinda yukselme izlenimi Kendini hafif ve mutlu hissetme Olum dosegi goruntuleri denen algilamalarda bulunma eskiden kaybetmis oldugu yakinlarina kavusma melodi isik renkler dinsel mitolojik varliklar algilama vs Korku soguk ve bilinmeyen toprak alti korkusu hissetme Sevdiklerini gorme yasaminin bir film seridi gibi gozunun onunden hizla gecmesi yabancilasma Affetme affedilme istegi sok Karanlik bir tunele dogru cekilme izlenimi 2 Bedenin terk edilmesinden sonraki asamada Duvar gibi kati nesnelerin icinden gecebilme bazen daha cok ruyalar safhasinda Karanlik tunelden gectikten sonra her seyin yeniden aydinlanmasi Fiziksel bedenini olum durumundaki vucudunu ve diger insanlari gorme Fiziksel bedene geri donmeyi istememe Kendini diger insanlara duyuramama yardimsizlik sesini insanlarin isitmemesi ve kendisini onlarin gormemesi bu duruma karabasan ve ruyalarda da rastlanir Yetisizlik yangi yogun basinc nefessizlik Agresif elestirel kafiyeli ugultular Fiziksel aleme iliskin goruntulerin belli bir sure sonra siliklesip kaybolmasi 3 Fiziksel bedene donuldugu asamada Isik gorunumunde algilanan bir varligin tekrar dunyaya fiziksel aleme donmesi konusunda kendisini ikna etmeye calismasi Iradi isteyerek veya irade disi olarak fiziksel bedene donme izlenimi Fiziksel bedene donulurken sogukluk duygusu hissetme Psikolojik travma temkinlilik ice kapanma Ayrica bakinizOlum dosegi vizyonlari Olume yakin deneyimlerDis baglantilarKubler Ross Sitesi9 Ocak 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde Karlis Osis10 Ocak 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde Moodyl olu kirik baglanti KaynakcaLife After Life The Investigation of a Phenomenon Survival of Bodily Death Elisabeth Kubler Ross ve Raymond A Jr Moody At the Hour of Death Karlis Osis Erlendur Haraldsson Buzzi Giorgio Correspondence Near Death Experiences 19 Temmuz 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde Lancet Vol 359 Issue 9323 June 15 2002 2116 2117 Britton Willoughby B and Richard R Bootzin Near Death Experiences and the Temporal Lobe Psychological Science Vol 15 No 4 April 2004 254 258 Blackmore Susan Dying to Live Near Death Experiences 1993 London Grafton Grossman Neil Indiana University and University of Illinois Who s Afraid of Life After Death Why NDE Evidence is Ignored Institute of Noetic Sciences IONS 2002 Fontana David Cardiff University and Liverpool John Moores University Does Mind Survive Physical Death 2003 London Telegraph 10 22 2000 article Soul searching doctors find life after death about Drs Peter Fenwick 26 Eylul 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde and Sam Parnia 1 Subat 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde studies of heart attack survivors