Amiens Muharebesi, Üçüncü Picardy Muharebesi (Fransızca]: 3ème Bataille de Picardie) olarak da bilinir. 8 Ağustos 1918'de başlayan, daha sonra Yüz Gün Taarruzu olarak bilinen ve nihayetinde I. Dünya Savaşı'nın sonuna yol açan Müttefik taarruzunun açılış aşamasıydı. Müttefik kuvvetleri ilk gün 11 kilometreden (7 mil) fazla ilerledi. Savaşın en büyük ilerlemelerinden biri, General Henry Rawlinson'ın İngiliz Dördüncü Ordusu, 19 tümeninden dokuzu hızlı hareket eden Avustralyalı Korgeneral John Monash ve Kanadalı Korgeneral Arthur Currie Kolordusu tarafından tedarik edilen ve General Marie Eugène Debeney'nin Fransız Birinci Ordusu belirleyici bir rol oynadı. Muharebe ayrıca her iki tarafın morali ve teslim olan çok sayıda Alman kuvveti üzerindeki etkileriyle de dikkat çekicidir. Bu, Erich Ludendorff'un daha sonra muharebenin ilk gününü "Alman Ordusunun kara günü" olarak tanımlamasına yol açtı. Amiens zırhlı savaşının yapıldığı ilk büyük savaşlardan biriydi.
Amiens Muharebesi | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
I. Dünya Savaşı Batı Cephesi | |||||||
Amiens, 'a göre batıya doğru çok önemli, 1918. | |||||||
| |||||||
Taraflar | |||||||
ABD | Alman İmparatorluğu | ||||||
Komutanlar ve liderler | |||||||
Ferdinand Foch Douglas Haig | Paul von Hindenburg Erich Ludendorff | ||||||
Güçler | |||||||
23 aktif tümen 1 yedek tümen 1,104 uçak 16 aktif tümen 3 yedek tümen 800 uçak 1 aktif tümen | 25 aktif tümen 9 yedek tümen 365 uçak | ||||||
Kayıplar | |||||||
24,232 22,202 | 45,000 ölü veya yaralı 29,873 kişi esir alındı |
Başlangıç
21 Mart 1918'de Alman Ordusu, Müttefikleri Batı Cephesi boyunca geri püskürtmeyi planlayan bir dizi saldırının ilki olan Michael Harekatı'nı başlattı. Devrimcilerin kontrolündeki Rusya ile Brest-Litovsk Antlaşması'nın imzalanmasından sonra, Almanlar yüz binlerce adamı Batı Cephesi'ne transfer edebildiler ve bu da onlara insan gücü ve malzeme açısından önemli, geçici de olsa bir avantaj sağladı. Bu saldırılar, bu avantajı zafere dönüştürmeyi amaçlıyordu. Michael Harekatı, İngiliz Sefer Kuvvetleri'nin (BEF) sağ kanadını yenmeyi amaçlıyordu, ancak Arras civarındaki başarısızlık, saldırının nihai başarısızlığını garantiledi. Son bir çaba, hayati bir demiryolu kavşağı olan Amiens kasabasını hedef aldı, ancak ilerleme 4 Nisan'da İngiliz ve Avustralyalı birlikler tarafından Villers-Bretonneux'da durdurulmuştu.
Almanların daha sonraki saldırıları - (9-11 Nisan), (27 Mayıs), (9 Haziran) ve Marne-Rheims Harekâtı (15-17 Temmuz) - Batı Cephesi'nin diğer yerlerinde ilerlemeler kaydetti, ancak kesin bir atılım elde edemedi.
Marne-Rheims saldırısının sonunda, Almanların insan gücü avantajı tükenmişti ve erzakları ve birlikleri tükenmişti. Müttefik generali General Ferdinand Foch, İkinci Marne Muharebesi'nde zafere yol açan bir karşı saldırı emri verdi ve ardından Fransa Mareşali rütbesine terfi etti. Almanlar, savunulamaz konumlarını fark ederek, Marne'den kuzeye doğru çekildiler. Foch şimdi Müttefikleri tekrar saldırıya geçirmeye çalışıyordu.
Plan
Foch, Müttefiklerin 'ndeki zaferinin ardından 23 Temmuz'da planı açıkladı. Plan, Saint-Mihiel çıkıntısının (daha sonra 'nde çatışmaya sahne olacaktı) azaltılmasını ve Amiens'ten geçen demir yolu hatlarının Alman topçu ateşinden kurtarılmasını içeriyordu.
komutanı Mareşal Douglas Haig, Amiens yakınlarında bir saldırı için çoktan planlar yapmıştı. İngilizlerin geri çekilmesi Nisan ayında sona erdiğinde, General Sir Henry Rawlinson komutasındaki İngiliz Dördüncü Ordusu'nun karargahı Somme'nin iki yakasındaki cepheyi ele geçirmişti. Sol taraftaki kolordusu, Korgeneral Richard Butler komutasındaki İngiliz III Kolordusu'ydu. Aynı zamanda, Korgeneral komutasındaki Avustralya Kolordusu sağ kanadı tutuyordu ve güneydeki Fransız ordularıyla bağlantı kuruyordu. 30 Mayıs'ta, tüm Avustralyalı piyade tümenleri Batı Cephesi'nde ilk kez kolordu karargahı altında birleşti. Avustralyalılar, hem Somme'nin güneyindeki açık ve sert arazinin daha büyük bir saldırı için uygunluğunu ortaya koyan hem de kullanılacak yöntemleri belirleyen ve geliştiren birkaç yerel karşı saldırı düzenlemişti.
Planın fikir babası Monash'tı. Monash, beş hafta önce Hamel Muharebesi'nde gösterdiği yenilikçiliği ve modern teknolojideki, özellikle tanklardaki ustalığını bu kez de kullanmıştı.Douglas Haig, Monash'ın kendisine "operasyonun tüm ipleri onun elinde" dediğini günlüğüne yazmıştı.
Rawlinson, Monash'ın önerilerini Temmuz ayında Haig'e sundu ve Haig de bunları Foch'a iletti. 24 Temmuz'daki bir toplantıda Foch planı kabul etti ancak İngiliz Dördüncü Ordusu'nun güneyindeki cepheyi elinde tutan Fransız Birinci Ordusu'nun katılması konusunda ısrar etti. Rawlinson buna karşı çıktı çünkü kendisinin ve Monash'ın planları, ön bombardımandan kaçınarak sürpriz yaratmak için tankların büyük ölçekli kullanımına (sonunda büyük sayılarda mevcut) dayanıyordu. Fransız Birinci Ordusu'nun tankları yoktu ve piyade ilerlemesi başlamadan önce Alman mevzilerini bombalamak zorunda kalacaklardı, böylece sürpriz unsuru ortadan kalkacaktı. Sonunda, Fransızların katılacağı ancak Dördüncü Ordu'dan 45 dakika sonrasına kadar saldırılarını başlatmayacağı konusunda anlaşmaya varıldı. Ayrıca, Almanların Marne çıkıntısından çekilmelerini tamamlamadan önce onlara saldırmak için önerilen saldırı tarihinin 10 Ağustos'tan 8 Ağustos'a alınması kararlaştırıldı.
Rawlinson, planlarını 21 Temmuz'da Kolordu komutanlarıyla (Kanada Kolordusu'ndan Butler, Monash, Sir Arthur Currie ve Süvari Kolordusu'ndan Korgeneral Charles Kavanagh) görüştükten sonra kesinleştirmişti. Avustralyalılar ilk kez Kanada Kolordusu ile birlikte saldıracaktı.
Avustralyalılar taktik yöntemlerini 4 Temmuz'daki 'nde yerel bir karşı saldırıda test ettiler. Hamel'in Alman savunucuları derin bir şekilde mevzilenmişti ve pozisyonları geniş bir ateş alanına hakimdi. Benzer pozisyonlar Somme Muharebesi'nde iki ay boyunca ele geçirilmeye direnmişti. Avustralyalılar Hamel'de ağırlık yerine sürpriz kullanmışlardı. Topçular sadece piyade ve tanklar ilerlerken ateş açmıştı ve Almanlar hızla ezilmişti.
Son planda kritik bir faktör gizlilikti. Saldırıdan önemli bir süre önce topçu bombardımanı olmayacaktı, her zamanki uygulama olduğu gibi, sadece Avustralyalı, Kanadalı ve İngiliz kuvvetlerinin ilerlemesinden hemen önce ateş açılacaktı. Dördüncü Ordu'nun nihai planı, piyade tümenlerinin topçularına ek olarak, 27 orta topçu tugayı ve 13 ağır bataryadan oluşan 1.386 sahra topu ve obüs ile 684 ağır topu içeriyordu. Dördüncü Ordu'nun topçuları için ateş planı Monash'ın kıdemli topçu subayı Tümgeneral C. E. D. Budworth tarafından tasarlandı. İngilizlerin topçu tekniklerindeki ses menzili ilerlemeleri ve havadan fotoğrafik keşifler, doğru ateşi garantilemek için "menzil atışları"ndan vazgeçmeyi mümkün kıldı. Budworth, 530 Alman topundan 504'ünün "sıfır saatte" vurulmasına izin veren bir zaman çizelgesi hazırlamıştı, bu sırada piyadeye gizlice ilerleyen bir baraj eşlik ediyordu. Bu yöntem, Almanların Bahar Taarruzunda kullandıkları Feuerwalze'ye benziyordu, ancak elde edilen sürprizle etkinliği artıyordu.
Ayrıca 580 tank olacaktı. Kanada ve Avustralya Kolordusu'na her biri dört taburdan oluşan bir tugay tahsis edildi, 108 Mark V savaş tankı, 36 Mark V "Star" ve ikmal ve mühimmat taşımak üzere tasarlanmış 24 silahsız tank. III Kolordusu'na tek bir Mark V tankı taburu tahsis edildi. Süvari Kolordusu'na her biri 48 Orta Mark A Whippet tankından oluşan iki tabur tahsis edildi.
Müttefikler, Almanlar tarafından fark edilmeden Kanada Kolordusu'nun dört piyade tümenini Amiens'e başarıyla taşıdı. Bu kayda değer bir başarıydı ve İngiliz ordularının giderek daha verimli personel çalışmalarına iyi yansıdı. Kolordusu'ndan iki piyade taburundan oluşan bir müfreze, bir telsiz birimi ve bir zayiat temizleme istasyonu, Almanlara tüm Kolordunun kuzeye, Flanders'a doğru hareket ettiğini blöflemek için Ypres yakınlarındaki cepheye gönderilmişti. Kanada Kolordusu 7 Ağustos'a kadar tam olarak pozisyon almamıştı. Gizliliği korumak için Müttefik komutanları, adamlara verilen emirlere "Ağzınızı Kapalı Tutun" bildirisini yapıştırdı ve eylemden "saldırı" yerine "baskın" olarak bahsetti.
Kaynakça
- ^ a b McCluskey 2008, ss. 25–26.
- ^ McCluskey 2008, ss. 24–25.
- ^ a b c d Clodfelter 2017, s. 405.
- ^ a b c Fuller 1954, s. 295.
- ^ a b Livesay, Anthony (1994). Historical Atlas of World War I. New York: Henry Holt and Company. s. 166. ISBN .
- ^ Paschall, Rod (1989). The Defeat of Imperial Germany 1917–1918. Chapel Hill, North Carolina: Algonquin Books. s. 37.
- ^ Gray, Randal (1997). Kaiserschlacht 1918 – The Final German Offensive. Danbury, Connecticut: Grolier Educational. ss. 45–46.
- ^ Duffy, Michael (17 April 2004). "Second Battle of the Marne". FirstWorldWar.Com. 15 July 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 26 July 2006.
- ^ a b Kearsey 2004, ss. 11–12.
- ^ Blaxland 1981, ss. 154–156.
- ^ a b Perry, Roland (2004). Monash: The Outsider Who Won a War. Random House Australia. ss. 532–535. ISBN .
- ^ Monash, John (1920). "Chapter 5: The battle plan". The Australian Victories in France in 1918: the Battles of the Australian Army on the Western Front During the Final Year of the First World War. Black Inc. (2015 tarihinde yayınlandı). ISBN .
- ^ Haig, Douglas (2005). Douglas Haig: War Diaries and Letters 1914–1918. Weidenfeld & Nicolson. s. 436. ISBN .
- ^ Blaxland 1981, ss. 146–149.
- ^ a b Hart 2008, s. 311.
- ^ Blaxland 1981, s. 168.
- ^ Blaxland 1981, s. 160.
- ^ Blaxland 1981, s. 161.
- ^ Kearsey 2004, ss. 13–14.
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Amiens Muharebesi Ucuncu Picardy Muharebesi Fransizca 3eme Bataille de Picardie olarak da bilinir 8 Agustos 1918 de baslayan daha sonra Yuz Gun Taarruzu olarak bilinen ve nihayetinde I Dunya Savasi nin sonuna yol acan Muttefik taarruzunun acilis asamasiydi Muttefik kuvvetleri ilk gun 11 kilometreden 7 mil fazla ilerledi Savasin en buyuk ilerlemelerinden biri General Henry Rawlinson in Ingiliz Dorduncu Ordusu 19 tumeninden dokuzu hizli hareket eden Avustralyali Korgeneral John Monash ve Kanadali Korgeneral Arthur Currie Kolordusu tarafindan tedarik edilen ve General Marie Eugene Debeney nin Fransiz Birinci Ordusu belirleyici bir rol oynadi Muharebe ayrica her iki tarafin morali ve teslim olan cok sayida Alman kuvveti uzerindeki etkileriyle de dikkat cekicidir Bu Erich Ludendorff un daha sonra muharebenin ilk gununu Alman Ordusunun kara gunu olarak tanimlamasina yol acti Amiens zirhli savasinin yapildigi ilk buyuk savaslardan biriydi Amiens MuharebesiI Dunya Savasi Bati CephesiAmiens a gore batiya dogru cok onemli 1918 Tarih8 Agustos 12 Agustos 1918 en buyuk savas BolgeAmiens dogusu FransaSonucItilaf Devletleri zaferi Yuz Gun Taarruzu nun baslamasiTaraflarFransa Ingiltere Avustralya Kanada ABDAlman ImparatorluguKomutanlar ve liderlerFerdinand Foch Douglas HaigPaul von Hindenburg Erich LudendorffGucler23 aktif tumen 1 yedek tumen 1 104 ucak 16 aktif tumen 3 yedek tumen 800 ucak 1 aktif tumen25 aktif tumen 9 yedek tumen 365 ucakKayiplar24 232 22 20245 000 olu veya yarali 29 873 kisi esir alindiBaslangic21 Mart 1918 de Alman Ordusu Muttefikleri Bati Cephesi boyunca geri puskurtmeyi planlayan bir dizi saldirinin ilki olan Michael Harekati ni baslatti Devrimcilerin kontrolundeki Rusya ile Brest Litovsk Antlasmasi nin imzalanmasindan sonra Almanlar yuz binlerce adami Bati Cephesi ne transfer edebildiler ve bu da onlara insan gucu ve malzeme acisindan onemli gecici de olsa bir avantaj sagladi Bu saldirilar bu avantaji zafere donusturmeyi amacliyordu Michael Harekati Ingiliz Sefer Kuvvetleri nin BEF sag kanadini yenmeyi amacliyordu ancak Arras civarindaki basarisizlik saldirinin nihai basarisizligini garantiledi Son bir caba hayati bir demiryolu kavsagi olan Amiens kasabasini hedef aldi ancak ilerleme 4 Nisan da Ingiliz ve Avustralyali birlikler tarafindan Villers Bretonneux da durdurulmustu Almanlarin daha sonraki saldirilari 9 11 Nisan 27 Mayis 9 Haziran ve Marne Rheims Harekati 15 17 Temmuz Bati Cephesi nin diger yerlerinde ilerlemeler kaydetti ancak kesin bir atilim elde edemedi Marne Rheims saldirisinin sonunda Almanlarin insan gucu avantaji tukenmisti ve erzaklari ve birlikleri tukenmisti Muttefik generali General Ferdinand Foch Ikinci Marne Muharebesi nde zafere yol acan bir karsi saldiri emri verdi ve ardindan Fransa Maresali rutbesine terfi etti Almanlar savunulamaz konumlarini fark ederek Marne den kuzeye dogru cekildiler Foch simdi Muttefikleri tekrar saldiriya gecirmeye calisiyordu Plan Foch Muttefiklerin ndeki zaferinin ardindan 23 Temmuz da plani acikladi Plan Saint Mihiel cikintisinin daha sonra nde catismaya sahne olacakti azaltilmasini ve Amiens ten gecen demir yolu hatlarinin Alman topcu atesinden kurtarilmasini iceriyordu komutani Maresal Douglas Haig Amiens yakinlarinda bir saldiri icin coktan planlar yapmisti Ingilizlerin geri cekilmesi Nisan ayinda sona erdiginde General Sir Henry Rawlinson komutasindaki Ingiliz Dorduncu Ordusu nun karargahi Somme nin iki yakasindaki cepheyi ele gecirmisti Sol taraftaki kolordusu Korgeneral Richard Butler komutasindaki Ingiliz III Kolordusu ydu Ayni zamanda Korgeneral komutasindaki Avustralya Kolordusu sag kanadi tutuyordu ve guneydeki Fransiz ordulariyla baglanti kuruyordu 30 Mayis ta tum Avustralyali piyade tumenleri Bati Cephesi nde ilk kez kolordu karargahi altinda birlesti Avustralyalilar hem Somme nin guneyindeki acik ve sert arazinin daha buyuk bir saldiri icin uygunlugunu ortaya koyan hem de kullanilacak yontemleri belirleyen ve gelistiren birkac yerel karsi saldiri duzenlemisti Planin fikir babasi Monash ti Monash bes hafta once Hamel Muharebesi nde gosterdigi yenilikciligi ve modern teknolojideki ozellikle tanklardaki ustaligini bu kez de kullanmisti Douglas Haig Monash in kendisine operasyonun tum ipleri onun elinde dedigini gunlugune yazmisti Rawlinson Monash in onerilerini Temmuz ayinda Haig e sundu ve Haig de bunlari Foch a iletti 24 Temmuz daki bir toplantida Foch plani kabul etti ancak Ingiliz Dorduncu Ordusu nun guneyindeki cepheyi elinde tutan Fransiz Birinci Ordusu nun katilmasi konusunda israr etti Rawlinson buna karsi cikti cunku kendisinin ve Monash in planlari on bombardimandan kacinarak surpriz yaratmak icin tanklarin buyuk olcekli kullanimina sonunda buyuk sayilarda mevcut dayaniyordu Fransiz Birinci Ordusu nun tanklari yoktu ve piyade ilerlemesi baslamadan once Alman mevzilerini bombalamak zorunda kalacaklardi boylece surpriz unsuru ortadan kalkacakti Sonunda Fransizlarin katilacagi ancak Dorduncu Ordu dan 45 dakika sonrasina kadar saldirilarini baslatmayacagi konusunda anlasmaya varildi Ayrica Almanlarin Marne cikintisindan cekilmelerini tamamlamadan once onlara saldirmak icin onerilen saldiri tarihinin 10 Agustos tan 8 Agustos a alinmasi kararlastirildi Rawlinson planlarini 21 Temmuz da Kolordu komutanlariyla Kanada Kolordusu ndan Butler Monash Sir Arthur Currie ve Suvari Kolordusu ndan Korgeneral Charles Kavanagh gorustukten sonra kesinlestirmisti Avustralyalilar ilk kez Kanada Kolordusu ile birlikte saldiracakti Avustralyalilar taktik yontemlerini 4 Temmuz daki nde yerel bir karsi saldirida test ettiler Hamel in Alman savunuculari derin bir sekilde mevzilenmisti ve pozisyonlari genis bir ates alanina hakimdi Benzer pozisyonlar Somme Muharebesi nde iki ay boyunca ele gecirilmeye direnmisti Avustralyalilar Hamel de agirlik yerine surpriz kullanmislardi Topcular sadece piyade ve tanklar ilerlerken ates acmisti ve Almanlar hizla ezilmisti Son planda kritik bir faktor gizlilikti Saldiridan onemli bir sure once topcu bombardimani olmayacakti her zamanki uygulama oldugu gibi sadece Avustralyali Kanadali ve Ingiliz kuvvetlerinin ilerlemesinden hemen once ates acilacakti Dorduncu Ordu nun nihai plani piyade tumenlerinin topcularina ek olarak 27 orta topcu tugayi ve 13 agir bataryadan olusan 1 386 sahra topu ve obus ile 684 agir topu iceriyordu Dorduncu Ordu nun topculari icin ates plani Monash in kidemli topcu subayi Tumgeneral C E D Budworth tarafindan tasarlandi Ingilizlerin topcu tekniklerindeki ses menzili ilerlemeleri ve havadan fotografik kesifler dogru atesi garantilemek icin menzil atislari ndan vazgecmeyi mumkun kildi Budworth 530 Alman topundan 504 unun sifir saatte vurulmasina izin veren bir zaman cizelgesi hazirlamisti bu sirada piyadeye gizlice ilerleyen bir baraj eslik ediyordu Bu yontem Almanlarin Bahar Taarruzunda kullandiklari Feuerwalze ye benziyordu ancak elde edilen surprizle etkinligi artiyordu Ayrica 580 tank olacakti Kanada ve Avustralya Kolordusu na her biri dort taburdan olusan bir tugay tahsis edildi 108 Mark V savas tanki 36 Mark V Star ve ikmal ve muhimmat tasimak uzere tasarlanmis 24 silahsiz tank III Kolordusu na tek bir Mark V tanki taburu tahsis edildi Suvari Kolordusu na her biri 48 Orta Mark A Whippet tankindan olusan iki tabur tahsis edildi Muttefikler Almanlar tarafindan fark edilmeden Kanada Kolordusu nun dort piyade tumenini Amiens e basariyla tasidi Bu kayda deger bir basariydi ve Ingiliz ordularinin giderek daha verimli personel calismalarina iyi yansidi Kolordusu ndan iki piyade taburundan olusan bir mufreze bir telsiz birimi ve bir zayiat temizleme istasyonu Almanlara tum Kolordunun kuzeye Flanders a dogru hareket ettigini bloflemek icin Ypres yakinlarindaki cepheye gonderilmisti Kanada Kolordusu 7 Agustos a kadar tam olarak pozisyon almamisti Gizliligi korumak icin Muttefik komutanlari adamlara verilen emirlere Agzinizi Kapali Tutun bildirisini yapistirdi ve eylemden saldiri yerine baskin olarak bahsetti Kaynakca a b McCluskey 2008 ss 25 26 McCluskey 2008 ss 24 25 a b c d Clodfelter 2017 s 405 a b c Fuller 1954 s 295 a b Livesay Anthony 1994 Historical Atlas of World War I New York Henry Holt and Company s 166 ISBN 978 080 5026 51 1 Paschall Rod 1989 The Defeat of Imperial Germany 1917 1918 Chapel Hill North Carolina Algonquin Books s 37 Gray Randal 1997 Kaiserschlacht 1918 The Final German Offensive Danbury Connecticut Grolier Educational ss 45 46 Duffy Michael 17 April 2004 Second Battle of the Marne FirstWorldWar Com 15 July 2006 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 26 July 2006 a b Kearsey 2004 ss 11 12 Blaxland 1981 ss 154 156 a b Perry Roland 2004 Monash The Outsider Who Won a War Random House Australia ss 532 535 ISBN 9780857982131 Monash John 1920 Chapter 5 The battle plan The Australian Victories in France in 1918 the Battles of the Australian Army on the Western Front During the Final Year of the First World War Black Inc 2015 tarihinde yayinlandi ISBN 9781863957458 Haig Douglas 2005 Douglas Haig War Diaries and Letters 1914 1918 Weidenfeld amp Nicolson s 436 ISBN 9780297847021 Blaxland 1981 ss 146 149 a b Hart 2008 s 311 Blaxland 1981 s 168 Blaxland 1981 s 160 Blaxland 1981 s 161 Kearsey 2004 ss 13 14