Ayakkabı; ayakların yerle doğrudan temasını keserek yabancı maddelerden ve değişik hava koşullarından koruyan, bunun yanı sıra şıklığı tamamlayan her türlü ayak giyimi'dir. Bot, çizme, sandalet, topuklu, spor ayakkabı, iskarpin gibi pek çok farklı türü vardır. Genelde "taban" adı verilen alt parça ile "saya" denen üst parçadan oluşur. Ayakkabının yer ile temasında dolayı yıprandığı için taban daha dayanıklı ve kalın bir malzeme kullanılarak yapılır. Ayağı saran saya ise deri, kumaş gibi daha ince bir malzemeden yapılır.
Ayakkabı modelleri çağlar boyunca çok çeşitlilik göstermiştir. Bunun başlıca nedeni ayakkabıların tropikal iklimden soğuk iklime kadar değişen farklı coğrafyalara ve modaya uygun yapılmasıdır.
Tarihçe
Ayakkabının tarihi kıyafetlerin tarihi kadar eskidir. Eski çağlarda çoğu insan, tabanı deriden ya da tahtadan sandallar giyerdi. Bu tür sandallara örneğin Antik Mısır'da rastlanır.Eski Yunanların avlanırken çizme giydikleri bilinmektedir. Bunun yanında hamama da bir tür ayakkabı ile girdikleri bilinmektedir. Girit'teki Minos uygarlığı ve Roma dönemlerinde bu tür ayakkabı ve çizmeler kullanılmıştır.[]
Orta Çağ'da, ayağı sarması için yumuşak deri ya da kumaştan yapılan ayakkabıların burunları sivriydi. Yolculuk sırasında ise potinler ya da baldırlara kadar çıkan çizmeler giyilirdi. 14. yüzyıl sonlarına doğru öylesine uzun burunlu ayakkabılar üretildi ki, bunlarla yürüyebilmek için ayakkabının burnunu bir zincirle diz kemerine bağlamak gerekiyordu.
Daha sonraki tarihlerde ayakkabılara yüksek mantar topuklar eklendi. Ayakkabıyı korumak amacıyla giyilen mantar topuklu şosonlar 1575'te moda oldu. Ama kötü havalarda ya da çok yağışlı bölgelerde tahta tabanlı ayakkabılar da giyiliyordu. Bu tür tahta ayakkabıları (sabo), Hollandalı çiftçiler günümüzde de giyerler.
17. yüzyılın başlarında ayakkabıların yerini alan yüksek topuklu uzun çizmeler, evde bile giyiliyordu. Sonraları, dantelli çorapların görünmesi için çizmelerin üst kenarları dışa doğru kıvrıldı. 1660'tan sonra siyah, üzeri bağcıklı ya da tokalı, kalkık kare burunlu ayakkabılar çizmenin yerini aldı. Kadın ayakkabıları erkek ayakkabılarının modasını izledi. 17. yüzyıldan başlayarak, sivri burun ve yüksek topuklarıyla özgün bir biçim aldı.
1720'lere kadar kare burunlu ayakkabılar yaygındı. Bu tarihten sonra bunların yerini yuvarlak burunlu ayakkabılar aldı. 1770'lerde üstte geniş kıvrımları bulunmayan uzun çizmeler moda oldu. 18. yüzyılda kadın ayakkabıları saten ya da brokardan yapılıyor ve toka, kurdele ya da fiyonklarla süsleniyordu. Yüksek topuklu ayakkabılar 1790'da tümüyle ortadan kalktı. Sokaklar ve yollar öylesine kötü ve çamurluydu ki, insanlar evden dışarıya çıkarken şosonlarını giymek zorunda kalıyorlardı.
19. yüzyılda kadın ayakkabıları saten ya da kadifedendi ve topuksuzdu. Erkekler ise genellikle düğmeli, bağcıklı ya da yanları esnek çizmeler giyiyorlardı. 1860'ların bağcıksız ve yanları esnek yarım çizmeleri çoğu zaman beyaz ipekten yapılıyordu. On yıl sonra yüksek topuklar yeniden moda oldu, çizmeler de yanları düğmeli olarak yapılmaya başlandı. Ayakkabılarda ve çizmelerde hâlâ bez kullanılıyordu, ama ayakkabıların burunları bazen deriden yapılıyordu.
19. yüzyılda kadınlar fabrikalarda ve bürolarda çalışmaya, ayrıca yürüyüş ve bisiklete binmek gibi sporlar yapmaya başlayınca daha sağlam ayakkabılar kaçınılmaz hale geldi. Bağcıklı rahat yürüyüş ayakkabısı Birinci Dünya Savaşı (1914-18) sırasında ortaya çıktı. Günümüzde de ayakkabı yapımında moda önemli rol oynamaktadır. Spor yaparken kas, kiriş, bağ, kemik ve kıkırdak yaralanmaları riskinin alt düzeye çekilebilmesi için doğru ayakkabı seçimi önem taşımaktadır.
Türklerde ayakkabı
Orta Asya'da Türkler deriden ve yünden giyim eşyaları yapmakta ustaydılar. Çizme ve çarık en yaygın ayakkabı türüydü. Deri çizmenin yanı sıra, yaygın olarak yünden keçe çizme de yapılıyordu. Hükümdarlar kırmızı renkli çizmeler giyiyorlardı. Çizme ata binenler için çok elverişliydi.
Selçuklu ve Osmanlı dönemlerinde ordunun, yönetici sınıfların ve kentli halkın gereksinimlerini karşılamak üzere zamanla ayakkabı çeşitleri çoğaldı ve çok gelişti. Diğer zanaatçıların olduğu gibi ayakkabıcıların da bir örgütü vardı. Üretilen ayakkabıların niteliğini lonca denetlerdi. Ayakkabı satıcıları için kullanılan sözcüğü, giderek yapımcıları da kapsadı. Kavaflar da çizmeci, yemenici, nalıncı, terlikçi ve pabuççu gibi adlar alırlardı.
Osmanlı toplumunda ayakkabı, giyenlerin toplumsal konumuna ve mesleğine göre çeşitlilik gösterirdi. Ev içinde yüzleri atlas ve kadife gibi kumaşlardan yapılmış, üzerleri sırmayla işlenmiş hafif ayakkabı ve terlikler giyilirdi. Dışarıda giyilen deri ayakkabı ve çizmelere de süslenirdi. Topkapı Sarayı Müzesi'nde, ince bir zevkle ve hünerle işlenmiş deri ayakkabı ve çizmeler sergilenmektedir.
Osmanlı dönemindeki ayakkabılar, yapıldıkları malzemeye, biçimlerine ve kullanıldıkları yere göre adlar alırdı. , , , çizme, yarım çizme, , çedik pabuç, , , galoş, mest, , kundura, , nalın, sandal, terlik, , yemeni başlıca ayakkabı çeşitleriydi. Genellikle alçak ökçeli ya da ökçesiz, yumuşak deriden yapılan rahat ayakkabılar tercih edilirdi. Dışarıda giyilen ayakkabılardan bazıları mest-ayakkabı gibi iki parçadan oluşurdu. Ayağa giyilen mestin üzerine onu yağmur ve çamurdan korumak amacıyla, önceleri ayakkabı, sonraları da lastik giyildi. ya da galoş denen lastik ayakkabının içine geçirilerek giyilen mestler, bir hadise dayanarak namaz öncesi abdestde ayak yıkamak yerine mesh ederek (sıvazlayarak) kolaylık sağlaması bakımından özellikle soğuk kış aylarında örneğin namazlarını camilerde kılanlarca kullanılır.
16.-18. yüzyıllarda İstanbul, Edirne ve Bursa'da ayakkabıcılık çok gelişmişti. 19. yüzyıl sonlarına kadar Türkiye'de ayakkabı yapımı tümüyle el işçiliğine dayanıyordu. Beykoz'daki deri fabrikasına 1884'te ayakkabı yapım bölümü eklendi. 1933'te Sümerbank'a devredilen Beykoz Deri ve Kundura Fabrikası makineli üretimin yapıldığı önemli bir yerdi. Günümüzde ayakkabı üretimi daha çok özel sektör tarafından gerçekleştirilmektedir.
Günümüzde ayakkabı
Neredeyse tamamen makinelerle yapılmaktadır. Bir işçi makineyle günde 40-50 çift üretebilir. Elle çalışan bir ayakkabıcı ise günde yaklaşık bir çift ayakkabı yapabilir.
Ayakkabı yapmak için, önce sol ve sağ ayak modelleri, sonra da bunların tahta kalıpları yapılır. Ayakkabı yapımı genellikle sekiz aşamada gerçekleşir. Hayvan derisi, kumaş ya da yapay deriden, ayakkabının sayası ve astarı uygun biçimde kesilir. Sayayı oluşturan parçalar ile astar birbirine dikilir. Ayrıca ayakkabının burnuna sertlik veren parça ile topuğa konulan yumuşak parça da dikilir. Bağcık delikleri bu aşamada açılır ve ayakkabının iç yüzeyine numara ve model kabartmaları yapılır. İç ve dış taban parçaları ile topuklar hazırlanır. Bunlar genellikle kösele, kauçuk, bunların bileşimi ya da öteki yapay malzemelerden yapılır. Topuklar tahta da olabilir. Parçaların eklenmesiyle oluşan saya, kalıbın üzerine gerilir; iç tabana dikilir ya da çivilerle tutturularak kalıplanır. Saya ve iç taban, kalıcı biçimini alıncaya kadar kalıpta tutulur. Tabanlama aşamasında dış taban sayayla birleştirilir. Bu işlem dikerek, yapıştırarak, çivileyerek ya da bunlardan birkaçı birden uygulanarak yapılabilir.
1953'te geliştirilen bir işlemle kauçuk, polivinil klorür (PVC) ve poliüretan tabanlar kalıp-baskı yöntemiyle biçimlendirilir ve ayakkabının üst bölümüne tek bir işlemde yapıştırılır. Topuklama aşamasında topuk ayakkabının tabanıyla birleştirilir ve son biçimini alır. Bitirme, cilalama, ayakkabıyı kalıptan çıkarma, topuk ve taban yastıklarının yerleştirilmesi işlemlerini içerir. En son biçimini verme sırasında bağcıklar, fiyonklar ve tokalar takılır.
Türleri
- Blucher ayakkabı
- Brogue ayakkabı
- Genelev ayakkabı
- Derby ayakkabı
- Monk ayakkabı
- Oxford ayakkabı
- Spectator ayakkabı
- İskarpin
- mokasen
- Parmak arası terlik
- Galoş
- Platform ayakkabı
- Sandalet
- Terlik
- Slayt terlik
- Bale ayakkabısı
- Yüksek topuklu ayakkabılar
- Spor ayakkabı (crossover)
- Sneaker
- Bale ayakkabısı
- Yelken ayakkabısı
- Tırmanış ayakkabısı
- Koşu ayakkabısı
- Bisiklet ayakkabısı
- Krampon (futbol ayakkabısı)
- Buz pateni
- Çizgili paten
- Bez ayakkabı (Plimsoll)
- Makaralı ayakkabı
- Tekerlekli paten
- Yüzme paleti
Ayrıca bakınız
Kaynakça
Bu madde önerilmeyen biçimde kaynaklandırılmıştır. () |
Wikimedia Commons'ta Ayakkabı ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır. |
Vikisözlük'te ayakkabı ile ilgili tanım bulabilirsiniz. |
Wikimedia Commons'ta Ayakkabı ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır. |
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 23 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 23 Mayıs 2021.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 18 Aralık 2017 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 23 Mayıs 2021.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 23 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 23 Mayıs 2021.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 23 Mayıs 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 23 Mayıs 2021.
- ^ https://books.google.no/books?id=XF1eDAAAQBAJ&pg=PT236&lpg=PT236&dq=Khuffain+-+Kuff+khuff+Quff+-+hadith&source=bl&ots=4NF7G5pZw9&sig=PRvuYODLLNbANIPErtXrBvBh_XM&hl=no&sa=X&ved=0ahUKEwjI1K6xnrTYAhViCpoKHQWcAlgQ6AEIYDAM#v=onepage&q=Khuffain%20-%20Kuff%20khuff%20Quff%20-%20hadith&f=false 1 Ocak 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde . Brand Islam: The Marketing and Commodification of Piety, bölüm: Halal Accessories, alıntı no 50 ve 51.
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Ayakkabi ayaklarin yerle dogrudan temasini keserek yabanci maddelerden ve degisik hava kosullarindan koruyan bunun yani sira sikligi tamamlayan her turlu ayak giyimi dir Bot cizme sandalet topuklu spor ayakkabi iskarpin gibi pek cok farkli turu vardir Genelde taban adi verilen alt parca ile saya denen ust parcadan olusur Ayakkabinin yer ile temasinda dolayi yiprandigi icin taban daha dayanikli ve kalin bir malzeme kullanilarak yapilir Ayagi saran saya ise deri kumas gibi daha ince bir malzemeden yapilir Bir cift iskarpin ayakkabi Ayakkabi modelleri caglar boyunca cok cesitlilik gostermistir Bunun baslica nedeni ayakkabilarin tropikal iklimden soguk iklime kadar degisen farkli cografyalara ve modaya uygun yapilmasidir TarihceAyakkabinin tarihi kiyafetlerin tarihi kadar eskidir Eski caglarda cogu insan tabani deriden ya da tahtadan sandallar giyerdi Bu tur sandallara ornegin Antik Misir da rastlanir Eski Yunanlarin avlanirken cizme giydikleri bilinmektedir Bunun yaninda hamama da bir tur ayakkabi ile girdikleri bilinmektedir Girit teki Minos uygarligi ve Roma donemlerinde bu tur ayakkabi ve cizmeler kullanilmistir kaynak belirtilmeli Orta Cag da ayagi sarmasi icin yumusak deri ya da kumastan yapilan ayakkabilarin burunlari sivriydi Yolculuk sirasinda ise potinler ya da baldirlara kadar cikan cizmeler giyilirdi 14 yuzyil sonlarina dogru oylesine uzun burunlu ayakkabilar uretildi ki bunlarla yuruyebilmek icin ayakkabinin burnunu bir zincirle diz kemerine baglamak gerekiyordu Daha sonraki tarihlerde ayakkabilara yuksek mantar topuklar eklendi Ayakkabiyi korumak amaciyla giyilen mantar topuklu sosonlar 1575 te moda oldu Ama kotu havalarda ya da cok yagisli bolgelerde tahta tabanli ayakkabilar da giyiliyordu Bu tur tahta ayakkabilari sabo Hollandali ciftciler gunumuzde de giyerler 17 yuzyilin baslarinda ayakkabilarin yerini alan yuksek topuklu uzun cizmeler evde bile giyiliyordu Sonralari dantelli coraplarin gorunmesi icin cizmelerin ust kenarlari disa dogru kivrildi 1660 tan sonra siyah uzeri bagcikli ya da tokali kalkik kare burunlu ayakkabilar cizmenin yerini aldi Kadin ayakkabilari erkek ayakkabilarinin modasini izledi 17 yuzyildan baslayarak sivri burun ve yuksek topuklariyla ozgun bir bicim aldi 1720 lere kadar kare burunlu ayakkabilar yaygindi Bu tarihten sonra bunlarin yerini yuvarlak burunlu ayakkabilar aldi 1770 lerde ustte genis kivrimlari bulunmayan uzun cizmeler moda oldu 18 yuzyilda kadin ayakkabilari saten ya da brokardan yapiliyor ve toka kurdele ya da fiyonklarla susleniyordu Yuksek topuklu ayakkabilar 1790 da tumuyle ortadan kalkti Sokaklar ve yollar oylesine kotu ve camurluydu ki insanlar evden disariya cikarken sosonlarini giymek zorunda kaliyorlardi 19 yuzyilda kadin ayakkabilari saten ya da kadifedendi ve topuksuzdu Erkekler ise genellikle dugmeli bagcikli ya da yanlari esnek cizmeler giyiyorlardi 1860 larin bagciksiz ve yanlari esnek yarim cizmeleri cogu zaman beyaz ipekten yapiliyordu On yil sonra yuksek topuklar yeniden moda oldu cizmeler de yanlari dugmeli olarak yapilmaya baslandi Ayakkabilarda ve cizmelerde hala bez kullaniliyordu ama ayakkabilarin burunlari bazen deriden yapiliyordu 19 yuzyilda kadinlar fabrikalarda ve burolarda calismaya ayrica yuruyus ve bisiklete binmek gibi sporlar yapmaya baslayinca daha saglam ayakkabilar kacinilmaz hale geldi Bagcikli rahat yuruyus ayakkabisi Birinci Dunya Savasi 1914 18 sirasinda ortaya cikti Gunumuzde de ayakkabi yapiminda moda onemli rol oynamaktadir Spor yaparken kas kiris bag kemik ve kikirdak yaralanmalari riskinin alt duzeye cekilebilmesi icin dogru ayakkabi secimi onem tasimaktadir Turklerde ayakkabiOrta Asya da Turkler deriden ve yunden giyim esyalari yapmakta ustaydilar Cizme ve carik en yaygin ayakkabi turuydu Deri cizmenin yani sira yaygin olarak yunden kece cizme de yapiliyordu Hukumdarlar kirmizi renkli cizmeler giyiyorlardi Cizme ata binenler icin cok elverisliydi Selcuklu ve Osmanli donemlerinde ordunun yonetici siniflarin ve kentli halkin gereksinimlerini karsilamak uzere zamanla ayakkabi cesitleri cogaldi ve cok gelisti Diger zanaatcilarin oldugu gibi ayakkabicilarin da bir orgutu vardi Uretilen ayakkabilarin niteligini lonca denetlerdi Ayakkabi saticilari icin kullanilan sozcugu giderek yapimcilari da kapsadi Kavaflar da cizmeci yemenici nalinci terlikci ve pabuccu gibi adlar alirlardi Osmanli toplumunda ayakkabi giyenlerin toplumsal konumuna ve meslegine gore cesitlilik gosterirdi Ev icinde yuzleri atlas ve kadife gibi kumaslardan yapilmis uzerleri sirmayla islenmis hafif ayakkabi ve terlikler giyilirdi Disarida giyilen deri ayakkabi ve cizmelere de suslenirdi Topkapi Sarayi Muzesi nde ince bir zevkle ve hunerle islenmis deri ayakkabi ve cizmeler sergilenmektedir Osmanli donemindeki ayakkabilar yapildiklari malzemeye bicimlerine ve kullanildiklari yere gore adlar alirdi cizme yarim cizme cedik pabuc galos mest kundura nalin sandal terlik yemeni baslica ayakkabi cesitleriydi Genellikle alcak okceli ya da okcesiz yumusak deriden yapilan rahat ayakkabilar tercih edilirdi Disarida giyilen ayakkabilardan bazilari mest ayakkabi gibi iki parcadan olusurdu Ayaga giyilen mestin uzerine onu yagmur ve camurdan korumak amaciyla onceleri ayakkabi sonralari da lastik giyildi ya da galos denen lastik ayakkabinin icine gecirilerek giyilen mestler bir hadise dayanarak namaz oncesi abdestde ayak yikamak yerine mesh ederek sivazlayarak kolaylik saglamasi bakimindan ozellikle soguk kis aylarinda ornegin namazlarini camilerde kilanlarca kullanilir 16 18 yuzyillarda Istanbul Edirne ve Bursa da ayakkabicilik cok gelismisti 19 yuzyil sonlarina kadar Turkiye de ayakkabi yapimi tumuyle el isciligine dayaniyordu Beykoz daki deri fabrikasina 1884 te ayakkabi yapim bolumu eklendi 1933 te Sumerbank a devredilen Beykoz Deri ve Kundura Fabrikasi makineli uretimin yapildigi onemli bir yerdi Gunumuzde ayakkabi uretimi daha cok ozel sektor tarafindan gerceklestirilmektedir Gunumuzde ayakkabiNeredeyse tamamen makinelerle yapilmaktadir Bir isci makineyle gunde 40 50 cift uretebilir Elle calisan bir ayakkabici ise gunde yaklasik bir cift ayakkabi yapabilir Ayakkabi yapmak icin once sol ve sag ayak modelleri sonra da bunlarin tahta kaliplari yapilir Ayakkabi yapimi genellikle sekiz asamada gerceklesir Hayvan derisi kumas ya da yapay deriden ayakkabinin sayasi ve astari uygun bicimde kesilir Sayayi olusturan parcalar ile astar birbirine dikilir Ayrica ayakkabinin burnuna sertlik veren parca ile topuga konulan yumusak parca da dikilir Bagcik delikleri bu asamada acilir ve ayakkabinin ic yuzeyine numara ve model kabartmalari yapilir Ic ve dis taban parcalari ile topuklar hazirlanir Bunlar genellikle kosele kaucuk bunlarin bilesimi ya da oteki yapay malzemelerden yapilir Topuklar tahta da olabilir Parcalarin eklenmesiyle olusan saya kalibin uzerine gerilir ic tabana dikilir ya da civilerle tutturularak kaliplanir Saya ve ic taban kalici bicimini alincaya kadar kalipta tutulur Tabanlama asamasinda dis taban sayayla birlestirilir Bu islem dikerek yapistirarak civileyerek ya da bunlardan birkaci birden uygulanarak yapilabilir 1953 te gelistirilen bir islemle kaucuk polivinil klorur PVC ve poliuretan tabanlar kalip baski yontemiyle bicimlendirilir ve ayakkabinin ust bolumune tek bir islemde yapistirilir Topuklama asamasinda topuk ayakkabinin tabaniyla birlestirilir ve son bicimini alir Bitirme cilalama ayakkabiyi kaliptan cikarma topuk ve taban yastiklarinin yerlestirilmesi islemlerini icerir En son bicimini verme sirasinda bagciklar fiyonklar ve tokalar takilir TurleriBlucher ayakkabi Brogue ayakkabi Genelev ayakkabi Derby ayakkabi Monk ayakkabi Oxford ayakkabi Spectator ayakkabi Iskarpin mokasen Parmak arasi terlik Galos Platform ayakkabi Sandalet Terlik Slayt terlik Bale ayakkabisi Yuksek topuklu ayakkabilar Spor ayakkabi crossover Sneaker Bale ayakkabisi Yelken ayakkabisi Tirmanis ayakkabisi Kosu ayakkabisi Bisiklet ayakkabisi Krampon futbol ayakkabisi Buz pateni Cizgili paten Bez ayakkabi Plimsoll Makarali ayakkabi Tekerlekli paten Yuzme paletiAyrica bakinizKar ayakkabisi Yelken ayakkabisi Aglet Ev ve ibadethanelerde ayakkabi cikarma gelenegiKaynakcaBu madde onerilmeyen bicimde kaynaklandirilmistir Gosterilen kaynaklar kaynak gosterme sablonlari kullanilarak dipnot belirtme bicemine uygun olarak duzenlenmelidir Bu sablonun nasil ve ne zaman kaldirilmasi gerektigini ogrenin Wikimedia Commons ta Ayakkabi ile ilgili ortam dosyalari bulunmaktadir Vikisozluk te ayakkabi ile ilgili tanim bulabilirsiniz Wikimedia Commons ta Ayakkabi ile ilgili ortam dosyalari bulunmaktadir Arsivlenmis kopya 23 Mayis 2021 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 23 Mayis 2021 Arsivlenmis kopya 18 Aralik 2017 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 23 Mayis 2021 Arsivlenmis kopya 23 Mayis 2021 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 23 Mayis 2021 Arsivlenmis kopya 23 Mayis 2021 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 23 Mayis 2021 https books google no books id XF1eDAAAQBAJ amp pg PT236 amp lpg PT236 amp dq Khuffain Kuff khuff Quff hadith amp source bl amp ots 4NF7G5pZw9 amp sig PRvuYODLLNbANIPErtXrBvBh XM amp hl no amp sa X amp ved 0ahUKEwjI1K6xnrTYAhViCpoKHQWcAlgQ6AEIYDAM v onepage amp q Khuffain 20 20Kuff 20khuff 20Quff 20 20hadith amp f false 1 Ocak 2018 tarihinde Wayback Machine sitesinde Brand Islam The Marketing and Commodification of Piety bolum Halal Accessories alinti no 50 ve 51