Oebarsius veya Aybars 448 den sonra öldü bir Hun asilzadesiydi Muncuk un kardeşi ve Bleda ile Attila nın amcasıydı

Oebarsius veya Aybars (448'den sonra öldü) bir Hun asilzadesiydi, Muncuk'un kardeşi ve Bleda ile Attila'nın amcasıydı.

Büyük bir onurla karşılandı ve kraliyet ziyafetlerinde Attila'nın yanında oturdu. Aybars muhtemelen hiçbir zaman kral olmadı ve kendine ait bir hakimiyeti yoktu. 448 yılında hâlâ hayattaydı.

Pritsak, ismin "sarı leopar" (dolayısıyla "aslan") anlamına gelen Türkçe Oibars kelimesinin bir transkripsiyonu olduğunu düşündü. Hyun Jin Kim'e göre adı, Türk mitolojisinde bir ongun olan "ay leoparı" anlamına gelen Türk Aybars'la bağlantılıdır. İsminin İran kökenli bir ismin Latince karşılığı olan Oebasus'a benzerliği konusunda başka görüşler de vardır. Muhtemelen Priscus tarafından kaydedilen diğer birçok isim gibi onun adı da Grekçe yazılmış olabilir.

Kaynakça

^ Man, John (2010). Attila The Hun. Transworld. s. 156. ISBN . 7 Haziran 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 26 Ekim 2022.
^ Ankara Üniversitesi. Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi (1943). Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi dergisi Volume 2. Türk Tarih Kurumu Matbaasi. s. 557. Erişim tarihi: 26 Ekim 2022.
^ ^a ^b ^c Bleeker, Ronald A. (2022). Aspar and the Struggle for the Eastern Roman Empire, AD 421–71. Bloomsbury Publishing. s. 69. ISBN . Erişim tarihi: 26 Ekim 2022.
^ Kim, Hyun Jin (2015). The Huns. Taylor & Francis. s. 79. ISBN . 12 Nisan 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 26 Ekim 2022.
^ Wolfram, Herwig (2005). Dunlap, Thomas (Ed.). The Roman Empire and Its Germanic Peoples. University of California Press. s. 143. ISBN . Erişim tarihi: 26 Ekim 2022.
^ Nişanyan, Sevan. "Aybars - Nişanyan Adlar". Nişanyan Adlar. Sevan Nişanyan. 17 Mart 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 17 Mart 2023.
^ Kim, Hyun Jin (2021). Rome and China: Points of Contact. Londra. ss. 139-40. ISBN . 18 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 17 Mart 2023.
^ Sabbatini Tumolesi, Patrizia; Gregori, Gian Luca; Orlandi, Silvia; Buonocore, Marco; Fora, Maurizio; Vismara, Cinzia; Caldelli, Maria Letizia (1988). Epigrafia anfiteatrale dell'occidente romano Volume 6 (İtalyanca). Quasar. ss. 354; 473. ISBN . Erişim tarihi: 26 Ekim 2022.
^ Hodgkin, Thomas (1892). Italy and Her Invaders: The Hunnish invasion. The Vandal invasion and the Herulian mutiny. Clarendon Press. s. 74.

[1] Man, John (2010). Attila The Hun. Transworld. s. 156. ISBN . 7 Haziran 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 26 Ekim 2022.

[2] Ankara Üniversitesi. Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi (1943). Ankara Üniversitesi Dil ve Tarih-Coğrafya Fakültesi dergisi Volume 2. Türk Tarih Kurumu Matbaasi. s. 557. Erişim tarihi: 26 Ekim 2022.

[Bleeker-3] Bleeker, Ronald A. (2022). Aspar and the Struggle for the Eastern Roman Empire, AD 421–71. Bloomsbury Publishing. s. 69. ISBN . Erişim tarihi: 26 Ekim 2022.

[4] Kim, Hyun Jin (2015). The Huns. Taylor & Francis. s. 79. ISBN . 12 Nisan 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 26 Ekim 2022.

[5] Wolfram, Herwig (2005). Dunlap, Thomas (Ed.). The Roman Empire and Its Germanic Peoples. University of California Press. s. 143. ISBN . Erişim tarihi: 26 Ekim 2022.

[6] Nişanyan, Sevan. "Aybars - Nişanyan Adlar". Nişanyan Adlar. Sevan Nişanyan. 17 Mart 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 17 Mart 2023.

[7] Kim, Hyun Jin (2021). Rome and China: Points of Contact. Londra. ss. 139-40. ISBN . 18 Mayıs 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 17 Mart 2023.

[8] Sabbatini Tumolesi, Patrizia; Gregori, Gian Luca; Orlandi, Silvia; Buonocore, Marco; Fora, Maurizio; Vismara, Cinzia; Caldelli, Maria Letizia (1988). Epigrafia anfiteatrale dell'occidente romano Volume 6 (İtalyanca). Quasar. ss. 354; 473. ISBN . Erişim tarihi: 26 Ekim 2022.

[9] Hodgkin, Thomas (1892). Italy and Her Invaders: The Hunnish invasion. The Vandal invasion and the Herulian mutiny. Clarendon Press. s. 74.