Batı İran dilleri

Batı İran dilleri, Doğu İran dilleri ile birlikte Hint-Avrupa dil ailesinin İran dilleri grubunu oluşturan iki koldan biridir. Batı İran dilleri temelde Kuzeybatı İran dilleri ve Güneybatı İran dilleri olmak üzere iki kola ayrılmaktadır. Eski Farsça, Medce, Partça ve Orta Farsça gibi diller İran dillerinin batı grubunda yer almış belgelenmiş en eski dilleridir. Farsça, Kürtçe, Beluçça, Lurca, Zazaca, Talışça, Tatça, Simnanca, Sengserce, Gilekçe gibi diller bu grupta yer almaktadır.

Batı İran dilleri
Coğrafi dağılım	Batı Asya, Orta Asya, Kafkasya, Batı Güney Asya
Sınıflandırma	Hint-Avrupa dilleri Hint-İran dilleri İran dilleri Batı İran dilleri
Alt bölümler

Diller

Geleneksel Kuzeybatı şubesi, genetik bir gruptan ziyade Güneybatı olmayan diller için bir şemsiye terimdir. Batı İran dilleri aşağıdaki gibi listelenebilir:

Eski İran dilleri

• Güneybatı: Eski Farsça †
• Kuzeybatı: Med dili †

Fars platosundaki modern İran dillerinin haritası. Batı İran dilleri sarı/yeşil gölgelidir.

Orta İran dilleri

• Güneybatı: Orta Farsça †
• Kuzeybatı: Partça † Eski Azerice †

Yeni İran dilleri

Kuzeybatı İran Dilleri

Azeri dilleri:

1. Zaza dilleri Kuzey Zazaca, Güney Zazaca
2. Tat dilleri: Alamutça, Merkez Tatça, Şahrudi-Güney Talışça, Hoinice, Kuzey-Merkezi Talışça, Merkezi Talışça, Kuzey Talışça, Kuzey Tatça, Herzendice, Kilitçe, Güney Tatça, Elviri-Videri, Rezecerdice, Vefsçe, Aştiyanca
3. Gorani dilleri: Goranice, Şebeki-Bacelani

Komisen dilleri:

1. Sengserce
2. Lasgerdice
3. Sorheyi-Efteri: Sorheyice,Efterice

Simnan-Biyabuneki dilleri:

1. Simnanca

Hazar dilleri

1. Gileki-Rudbari: Batı Gilekçesi, Doğu Gilekçesi, Galeşçe,
2. Mâzenderani-Şehmirzadi: Mâzenderanca, Şehmirzadice

Beluç dilleri

1. Beluçça: Doğu Beluççası (Bugti, Kasrani, Leghari, Marri, Mazari, Upper Sindhi Balochi), Güney-Batı Beluççası (Güney Beluççası, Batı Beluççası)
2. Koroşça

Merkezi İran-Kirman dilleri

1. Merkezi İran/Kirmani: Yahudi İran dilleri (Khunsari, Mahallati, Vanişani, Judeo-Golpaygani, Gazi, Sedehi, Ardestani, Nohuji, Sajzi, Jarkuya'i, Rudashti, Kafrudi, Kafruni, Judeo-Esfahani, Arani, Bidgoli, Delijani, Nashalji, Abuzaydabadi, Kohrudi, Badrudi, Kamu'i, Jovşakani, Meyma'i, Abyana'i, Soi, Badi, Natanzi, Kaşa'i, Tari, Tarki, Judeo-Kaşani, Zerdüşt Dari, Nayini, Zefra'i, Varzeney, Tudeşki, Keyjani, Abçuya'iGazic, Judeo-Hamadani-Borujerdi, Kashanic, Hansarca, Yazdi-Kermani-Nayini)
2. Sivendice

Lek-Kürt dilleri

1. Lekçe
2. Kürt dilleri: Kuzey Kürtçe, Orta Kürtçe, Güney Kürtçesi

Güneybatı İran Dilleri

Başkart dilleri: Kuzey Başkartça (Garmsiri, North Bashkardi) Güney Başkartça (Garahven, Gwafr, Parmont, Pirou, Shahbavek)

Fars lehçeleri: Ardakani, Buringuni, Kuhmareyce, Judeo-Shirazi, Kalati, Kondazi, Masarmi, Papuni, Somghuni, Xullari

Fars-Kafkas Tat dilleri:

1. Farsça: Batı (İran) Farsçası (Esfahani, Kermani, Khorasani, Birjandi, Damghani, Ferdosi, Gonabadi, Kashmari, Mashhadi, Neyshaburi Qayini, Quchani, Sabzevari, Shahrudi, Taybadi,Torbate, Haydariei, Torbate Jami,Sistani, Araki (Iran), Gorgani, Karbalai Kermanshahi, Ketabi (resmi), Mahalati Malayeri, Perso-Tabaric, Qazvini, Qomi, Savei, Tehrani, Bandari, Bushehri, Fars, Khuzestani), (Darice, Tacikçe)
2. Kafkas Farsçası: Tatça, Cuhuri (Yahudi Tatçası),

Kumzarca

Açom dilleri: Bastak, Bixa, Evaz, Gerash, Lari, Xonj

Luri-Dezfuli dilleri:

1. Lur dilleri: Bahtiyari-Güney Luri (Bahtiyarca, ), (Andimeshki, Bala-Gariva'i, Burucerdice, Cagani, Khorramabadi, Mahali, Nahavandi)
2. Dezfuli-Shushtari dilleri: Dezfuli, Shushtari

Halaç dilinin İrani olduğu iddia edilmiştir, ancak Halaçlar bir Türk dili konuşur.

Orta İran’ın lehçeleri genetik gruplama yerine coğrafidir. Daha çok Merkezi ve İsfahan illerinde konuşulur. Genç nesiller Farsça konuşmayı bu dillere kıyasla tercih etmektedir.

Ayrıca bakınız

• Doğu İran dilleri

Kaynakça

1. ^ Gernot Windfuhr, 2009, "Dialectology and Topics", The Iranian Languages, Routledge
2. ^ Languages preceded by question marks, and many of the varieties of Persian, are from other sources. The dialects of the Central Plateau are from the source provided there.
3. ^ . Glottolog. 2024. 6 Haziran 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Mart 2024. 
4. ^ ^{a b} Central dialects 5 Eylül 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., Gernot Windfuhr, Encyclopedia Iranica

Kitap kaynakları

• Compendium Linguarum Iranicarum, ed. Rüdiger Schmitt. Wiesbaden: L. Reichert Verlag, 1989; s.   99.

Dış bağlantılar

• (PDF). Nicholas Kontovas Indiana University Bloomington, Bloomington, Indiana, ABD. 4 Mart 2018 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 27 Nisan 2019.