Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Beyaz Senfoni, No. 1: Beyaz Kız, James Abbott McNeill Whistler'in resmettiği bir yağlıboya tablodur. Eserde, bej bir perdenin önünde, kurt postu üzerinde ayakta duran ve elinde zambak olan bir kadın figürü görülmektedir. Tablonun renk paleti neredeyse tamamen beyaz tonlarındadır.
 | |
| Sanatçı | James McNeill Whistler |
|---|---|
| Yıl | 1861–62 |
| Tür | Yağlıboya |
| Boyutlar | 213 cm × 107,9 cm (84 in × 425 in) |
| Konum | Ulusal Sanat Galerisi, Washington, D.C. |
Whistler, tabloyu 1861-62 kışında yapsa da ilerleyen zamanlarda değişiklikler yaptı. Hem Kraliyet Akademisi'nden hem de Paris'teki Salon'dan reddedildi, ancak sonunda 1863'te Reddedilenler Sergisi'nde Édouard Manet'nin ünlü Kırda Öğle Yemeği tablosuyla birlikte yer aldı ve iki eser de büyük ilgi gördü. Beyaz Kız, Whistler'ın yakın zamanda etkilendiği Ön Raffaeloculuk akımının etkilerini açıkça göstermektedir. Resim daha sonraki sanat eleştirmenleri tarafından hem masumiyetin ve onun kaybının bir alegorisi hem de Meryem Ana'ya dini bir gönderme olarak yorumlanmıştır.
Sanatçı ve model
James Abbott McNeill Whistler, demiryolu mühendisi George Washington Whistler'ın oğlu olarak 1834 yılında Amerika Birleşik Devletleri'nde doğdu. 1843 yılında babası ailesini Saint Petersburg, Rusya'ya taşıdı ve James burada resim eğitimi aldı. İngiltere'de bir süre kaldıktan sonra 1851 yılında West Point'teki ABD Askeri Akademisi'ne katılmak üzere Amerika'ya döndü. 1855 yılında kendini resme adamaya kararlı bir şekilde Avrupa'ya geri döndü. Önce Paris'e yerleşti sonra 1859'da hayatının geri kalanının çoğunu geçireceği Londra'ya taşındı. Londra'da de Dante Gabriel Rossetti ve Whistler üzerinde derin etkisi olacak olan Ön Raffaeloculuk akımının diğer üyeleriyle tanıştı.
Whistler, ileride sevgilisi olacak model Joanna Hiffernan ile de Londra'da tanıştı. İlişkileri "din adamlarından yararlanmadan yapılan bir evlilik" olarak anılır. 1861'e gelindiğinde Whistler onu başka bir resim için model olarak kullanmıştı. Adını Whistler'ın Londra'da yaşadığı Wapping'ten alan Wapping'in yapımına 1860'ta başlamış ancak 1864'e kadar bitirememiştir. Tablo nehir manzaralı bir balkonda bir kadın ve iki erkeği göstermektedir. Whistler'a göre, Heffernan'ın resmettiği kadın bir fahişeydi. Heffernan'ın Whistler üzerinde güçlü bir etkisi olduğu düşünülüyordu, kayınbiraderi 1863-64 kışında bir akşam yemeği davetini, evdeki baskın varlığı nedeniyle reddetti.
Yapım ve sergi
Whistler, 3 Aralık 1861'den kısa bir süre sonra Kraliyet Akademisi'nin yıllık sergisine sunmak amacıyla üzerinde çalışmaya başladı. Hastalık nöbetlerine rağmen, resmi Nisan ayında bitirdi. 1862'nin başlarında yazdığı bir mektupta resmi şöyle betimliyordu:
...güzel beyaz bir kambrik elbise giymiş kadın, ışığın şeffaf beyaz muslin bir perdeden süzüldüğü pencerenin önünde duruyor – fakat figür sağdan güçlü bir ışık alıyor ve bu nedenle resim, kızıl saçlar dışında, parlak beyazdan oluşan muhteşem bir kütle.
Portre beyaz renkte basit bir çalışma olarak resmedilmişti ancak bazı eleştirmenler onu farklı gördü. Eleştirmen Jules-Antoine Castagnary tablonun yeni gelinin kaybolan masumiyetinin bir alegorisi olduğunu düşünmüştür. Diğerleri ise resmi Wilkie Collins'in dönemin popüler romanı Beyazlı Kadın'la ya da diğer çeşitli edebi kaynaklarla ilişkilendirmiştir. Resimde, Hiffernan sol elinde bir zambak tutmakta ve kurt derisinden bir kilimin üzerinde durmaktadır, bazıları tarafından erkekliği ve şehveti temsil ettiği şeklinde yorumlanmıştır ve kurdun başı tehditkâr bir şekilde izleyiciye bakmaktadır.
Whistler tabloyu akademiye sundu, ancak Heffernan bu noktada reddedilmesini bekliyordu. Bir önceki yıl, 1861'de başka bir tablo küçük bir skandala neden olmuştu. The Shrew Tamed adlı tablosunda bir at ve yanında yere uzanmış bir kadın görülüyordu. Model, dönemin ünlü at binicisi Ann Gilbert olarak gösterilmişti ancak kısa süre sonra modelin aslında Londra'nın kötü şöhretli kurtizanı olduğu söylentileri yayıldı. Whistler'ın resmi Landseer'ın resmini o kadar andırıyordu ki jüri bu resmi kabul etmekten çekindi.Beyaz Kız Akademi'ye üç gravürle birlikte sunuldu, gravürlerin üçü de kabul edilirken Beyaz Kız kabul edilmedi.
Whistler bunun yerine resmini Londra'daki küçük Berners Street Galerisi'nde sergiledi ve burada Wilkie Collins'in o dönemde popüler bir başarı yakalayan aynı adlı romanına bir gönderme olarak Beyazlı Kadın adıyla gösterildi. Kitap bir aşk, entrika ve çifte kimlik hikâyesiydi ve yayınlandığı dönemde sansasyon yaratmıştı. Anlaşılan, Du Maurier tablonun romana gönderme yaptığına inanıyordu. eleştiri yazısında resmin romandaki karakterle uyuşmadığından yakınılması üzerine Whistler bir mektup yazarak galerinin kendisine danışmadan başlığı seçtiğini iddia etti ve ekledi: "Bay Wilkie Collins'in romanını resimlemek gibi bir niyetim yoktu. Resmim sadece beyaz bir perdenin önünde duran beyaz giysili bir kızı temsil ediyor."
Ertesi yıl Whistler tabloyu Paris'teki Salon'da (Académie des Beaux-Arts'ın resmi sanat sergisi) sergilemeye çalıştı ancak oradan da reddedildi. Bunun yerine, resmi Salon'dan iki hafta sonra, 15 Mayıs'ta açılan alternatif bir sergi olan reddedilenler sergisine kabul edildi.
1863 Reddedilenler Sergisi, Édouard Manet'in Kırda Öğle Yemeği tablosunun skandala yol açtığı sergi olmasına rağmen Whistler'ın Beyaz Kız tablosuna gösterilen ilgi daha da büyüktü. Tablolara çevreleyen tartışmalar Émile Zola'nın (1886) adlı romanında anlatılmıştır. Whistler'ın resmi çoğunlukla olumlu karşılandı ve hem Londra'da hem de Paris'te yaşadığı reddedilmeden sonra onu büyük ölçüde haklı çıkardı. Meslektaşı ve arkadaşı olan Manet, ressam Gustave Courbet ve şair Charles Baudelaire tarafından büyük beğeni topladı. Sanat eleştirmeni onu Goya ve Velázquez geleneğinde görmüştür. Lisa Peters, gelenekçilerin eleştirilerine karşı olarak Whistler'ın destekçilerinin resmin "ruhani içerikli bir görüntü" olduğunda ısrar ettiklerini ve sanatın doğal dünyanın birebir tasviriyle değil, renklerin uyum içinde düzenlenmesiyle ilgilenmesi gerektiği yönündeki teorisini özetlediğini savunmaktadır. Bununla birlikte, daha az olumlu yaklaşanlar da vardı; bazı Fransız eleştirmenler İngiliz Ön Raffaeloculuk akımını biraz eksantrik gördüler.
Tablo, sanatçının yeğeni tarafından sanat koleksiyoneri Harris Whittemore'a satıldığı 1896 yılına kadar Whistler ailesinde kaldı. Whittemore ailesi tabloyu 1943 yılında Washington, D.C.'deki Ulusal Sanat Galerisi'ne hediye etmiştir.
Kompozisyon ve yorumlar
Whistler, özellikle kariyerinin ilerleyen dönemlerinde, resimlerinin tuvalde görülebilenin ötesinde bir anlamı olması gerektiği fikrine içerlemiştir. "Sanat için sanat" felsefesinin başlıca savunucularından biri olarak bilinir.Beyaz Kız'ın Wilkie Collins'in Beyazlı Kadın romanıyla bağlantısını reddeden yorumu bu iddiaların en eskilerinden biridir: ("Resmim sadece beyaz bir perdenin önünde duran beyaz giysili bir kızı temsil ediyor.") İngiliz eleştirmenler resmi bir illüstrasyon olarak gördükleri için onu şiirsel bir fantezi olarak gören Fransız meslektaşlarından daha az olumlu yaklaşma eğilimindeydiler. Bir İngiliz eleştirmen Collins'in romanına atıfta bulunarak Beyaz Kız'ı "...şimdiye kadar karşılaştığımız en eksik resimlerden biri" olarak nitelendirdi. Berners Street Galerisi resim için Beyazlı Kadın adını kullandığından, eleştirmenler resmin romanın kadın kahramanıyla benzerlik göstermemesinden dolayı hayal kırıklığına uğradılar. Romanı hiç okumamış olan Whistler bu durumu içerledi. Yaklaşık 10 yıl sonra Paris'teki sergisi sırasında bir Fransız eleştirmen tabloyu Symphonie du blanc olarak adlandırmış olsa da tablodan Beyaz Senfoni, No. 1 olarak bahsetmeye başladı. Müzikal benzetmeyle kompozisyonun konu değil merkezi şey olduğu felsefesini daha da vurguladı. Bu isimlendirme müziğin özelliklerini aktarmak için görsel aracı kullanma arzusunun bir sonucuydu. İsim muhtemelen Théophile Gautier'nin 1852 tarihli Symphonie en Blanc Majeur şiirinden esinlenilmişti.
Whistler resmin orijinal halindeki gerçekçilikten tam olarak memnun değildi ve bu özelliğini Courbet'in o dönemde üzerinde bıraktığı etkiye bağlıyordu. Daha sonra, 1867 ve 1872 yılları arasında, resme daha ruhani bir ifade kazandırmak için yeniden çalıştı. Whistler resme Rossetti ile tanışmasından önce başlamış olsa da, Ön Raffaeloculuk etkisi görülmekteydi. Resim, beyaz bir arka planın önünde beyaz bir elbise içinde duran bir kadınla, beyazın beyaz üzerinde erken bir denemesiydi. Bu renk şeması daha sonra (1864) ve (1865-1867) olarak adlandırılacak iki resimde tekrar ele alacağı bir konudur.
Panel uzun ve incedir; modelin duruşu ve giysilerinin şekli resmin dikey doğasını daha da vurgular. Kadın, izleyiciye doğrudan bakışında cesur, neredeyse çatışmacı ve yüz hatları son derece bireyseldir. Sanat eleştirmeni , Whistler'ın portrelerinde, daha radikal manzaralarda bulunmayan bir çekicilik ve zanaat ile gözlem becerilerinin bir bileşimini görür.
Whistler sanatının anlamını çözümleme girişimlerinde bulunmuş olsa da bu daha sonraki eleştirmenleri caydırmamıştır. 19. yüzyıl Fransız sanat eleştirmeni Jules-Antoine Castagnary resimde kayıp masumiyetin sembollerini görmüş ve daha sonraki eleştirmenler bu fikri benimsenmiştir. Sanat tarihçisi ise resmi biçimci bir alıştırmadan daha fazlası olarak görür ve resimde "esrarengiz, etkileyici ve hatta erotik alt akımlar" bulur. Beyaz zambağın masumiyeti ve bakirliği, halının üzerindeki vahşi kurt başının ise masumiyetin kaybını simgelediğini ve bu imgelerin sunduğu zıtlıklara işaret eder. Edebi eleştiri perspektifinden gelen Beryl Schlossman, eserde dini sanatın imalar görür. Schlossman'a göre, kadının ayaklarının altındaki halı, Meryem Ana'nın üzerinde durduğu bulutu, kurt ise Meryem'in topuğuyla ezdiğine inanılan yılanı temsil ediyor.
Kaynakça
Özel
- ^ Anderson & Koval (1994), ss. 3–6.
- ^ Weintraub & (1974), ss. 6–9.
- ^ Anderson & Koval (1994), ss. 26–31.
- ^ a b c d MacDonald (1999).
- ^ a b Spencer (2004)
- ^ Weintraub & (1974), ss. 71.
- ^ Daly (2005), s. 2.
- ^ Spencer (1998), s. 306.
- ^ Spencer (1998), s. 309.
- ^ a b c d e Spencer (1998), s. 300.
- ^ a b c Taylor (1978), s. 27.
- ^ Hopkinson, Martin (2014). "FG Stephens and Whistler". The British Art Journal. 15 (2): 68. ISSN 1467-2006.
- ^ Daly (2005), s. 11.
- ^ Anderson & Koval (1994), ss. 106, 119.
- ^ "Explanation of Whistler's purpose in making the painting Symphony in White". Dia.org. 5 Eylül 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "Exhibition Of The Royal Academy" (İngilizce). Londra, İngiltere: The Times. 4 Mayıs 1861. s. 12.
- ^ "She offered her professional services to render ladies' horses "quiet, safe and pleasant to ride"" (İngilizce). Londra, İngiltere: The Times. 20 Haziran 1856. s. 2.
- ^ "The Shrew Tamed" - a high-bred horse of soft silken coat, dappled with play of light and shade as on velvet, subdued by a "pretty horsebreaker", is certainly unfortunate as a subject. This picture has been made the more notorious by "The Belgravian Lament", which took the well-known rider as a text whereon to point a moral. We hope it will now be felt by Sir Edwin Landseer and his friends that the intrusion of "pretty horsebreakers" on the walls of the Academy is not less to be regretted than their presence in Rotten Row", 90. Blackwood's Edinburgh Magazine. Ağustos 1861. s. 211.
- ^ Spencer (1998), s. 310.
- ^ Anderson & Koval (1994), ss. 129–130.
- ^ Spencer (1998), s. 302.
- ^ Spencer, (1998) s. 305.
- ^ Daly (2005), s. 7.
- ^ a b c d e Craven (2003), s. 342–3.
- ^ Weintraub (1974), s. 84.
- ^ Newton & MacDonald (1978), p. 151.
- ^ Peters, Lisa N (1996). James McNeil Whistler. s. 17. ISBN . OCLC 36587931.
- ^ Spencer (1998), s. 308.
- ^ ""Symphony in White, No. 1: The White Girl - Provenance"". Ulusal Sanat Galerisi. 8 Mayıs 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ Batchelor (2002), s. 219.
- ^ Weintraub (1974), s. 76–7.
- ^ Ward (2008), ss. 1285-1286
- ^ Weintraub (1974), s. 72.
- ^ a b Taylor (1978), s. 29
- ^ a b Schlossman (1999), s. 195.
- ^ Spencer (1998), s. 307.
- ^ Kramer (1974), s. 72–3.
Genel
- Anderson, Ronald; Koval, Anne; Whistler, James McNeill (1994). James McNeill Whistler: beyond the myth. Londra: Murray. ISBN .
- Batchelor, Bob (2002). The 1900s. American popular culture through history. Westport, Conn: Greenwood Press. ISBN .
- Craven, Wayne, (Ed.) (2003). American art: history and culture. New York: McGraw-Hill. ISBN .
- Daly, Nicholas (10 Şubat 2005). "The Woman in White: Whistler, Hiffernan, Courbet, Du Maurier". Modernism/modernity (İngilizce). 12 (1): 1-25. doi:10.1353/mod.2005.0039. ISSN 1080-6601.
- Kramer, Hilton (1974). The age of the avant-garde: an art chronicle of 1956-1972. Londra: Secker and Warburg. ISBN .
- MacDonald, Margaret F. (1999). "Whistler, James (Abbott) McNeill". Grove Art Online. Oxford: Oxford University Press.
- Newton, Joy; MacDonald, Margaret F. (1978). "Whistler: Search for a European Reputation". Zeitschrift für Kunstgeschichte. 41 (2): 148-159. doi:10.2307/1481962. ISSN 0044-2992.
- Schlossman, Beryl (1999). Objects of desire: the madonnas of modernism. Ithaca: Cornell University Press. ISBN .
- Spencer, Robin (1998). "Whistler's 'The White Girl': Painting, Poetry and Meaning". The Burlington Magazine. 140 (1142): 300-311. ISSN 0007-6287.
- Spencer, Robin (2004). "Whistler, James Abbott McNeill". Oxford Ulusal Biyografi Sözlüğü (çevrimiçi bas.). Oxford University Press. doi:10.1093/ref:odnb/36855. Birleşik Krallık Halk Kütüphanesi abonelik veya üyeliği gereklidir
- Taylor, Hilary (1978). James McNeill Whistler. Londra: Studio Vista. ISBN .
- Ward, Jamie; Moore, Samantha; Thompson-Lake, Daisy; Salih, Shireen; Beck, Brianna (1 Ağustos 2008). "The Aesthetic Appeal of Auditory-Visual Synaesthetic Perceptions in People without Synaesthesia". Perception (İngilizce). 37 (8): 1285-1296. doi:10.1068/p5815. ISSN 0301-0066.
- Weintraub, Stanley (1974). Whistler. A biography. Londra: Collins. ISBN .
Dış bağlantılar
- Ulusal Sanat Galerisi'nin açıklaması
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Beyaz Senfoni No 1 Beyaz Kiz James Abbott McNeill Whistler in resmettigi bir yagliboya tablodur Eserde bej bir perdenin onunde kurt postu uzerinde ayakta duran ve elinde zambak olan bir kadin figuru gorulmektedir Tablonun renk paleti neredeyse tamamen beyaz tonlarindadir Beyaz Senfoni No 1 Beyaz Kiz Sanatci James McNeill WhistlerYil 1861 62Tur YagliboyaBoyutlar 213 cm 107 9 cm 84 in 425 in Konum Ulusal Sanat Galerisi Washington D C Whistler tabloyu 1861 62 kisinda yapsa da ilerleyen zamanlarda degisiklikler yapti Hem Kraliyet Akademisi nden hem de Paris teki Salon dan reddedildi ancak sonunda 1863 te Reddedilenler Sergisi nde Edouard Manet nin unlu Kirda Ogle Yemegi tablosuyla birlikte yer aldi ve iki eser de buyuk ilgi gordu Beyaz Kiz Whistler in yakin zamanda etkilendigi On Raffaeloculuk akiminin etkilerini acikca gostermektedir Resim daha sonraki sanat elestirmenleri tarafindan hem masumiyetin ve onun kaybinin bir alegorisi hem de Meryem Ana ya dini bir gonderme olarak yorumlanmistir Sanatci ve modelJames Abbott McNeill Whistler demiryolu muhendisi George Washington Whistler in oglu olarak 1834 yilinda Amerika Birlesik Devletleri nde dogdu 1843 yilinda babasi ailesini Saint Petersburg Rusya ya tasidi ve James burada resim egitimi aldi Ingiltere de bir sure kaldiktan sonra 1851 yilinda West Point teki ABD Askeri Akademisi ne katilmak uzere Amerika ya dondu 1855 yilinda kendini resme adamaya kararli bir sekilde Avrupa ya geri dondu Once Paris e yerlesti sonra 1859 da hayatinin geri kalaninin cogunu gecirecegi Londra ya tasindi Londra da de Dante Gabriel Rossetti ve Whistler uzerinde derin etkisi olacak olan On Raffaeloculuk akiminin diger uyeleriyle tanisti Whistler ileride sevgilisi olacak model Joanna Hiffernan ile de Londra da tanisti Iliskileri din adamlarindan yararlanmadan yapilan bir evlilik olarak anilir 1861 e gelindiginde Whistler onu baska bir resim icin model olarak kullanmisti Adini Whistler in Londra da yasadigi Wapping ten alan Wapping in yapimina 1860 ta baslamis ancak 1864 e kadar bitirememistir Tablo nehir manzarali bir balkonda bir kadin ve iki erkegi gostermektedir Whistler a gore Heffernan in resmettigi kadin bir fahiseydi Heffernan in Whistler uzerinde guclu bir etkisi oldugu dusunuluyordu kayinbiraderi 1863 64 kisinda bir aksam yemegi davetini evdeki baskin varligi nedeniyle reddetti Yapim ve sergiEdouard Manet nin Kirda Ogle Yemegi Reddedilenler Salonunda heyecan yaratti ancak Whistler in Beyaz Kiz ina gosterilen ilgi daha da buyuktu Whistler 3 Aralik 1861 den kisa bir sure sonra Kraliyet Akademisi nin yillik sergisine sunmak amaciyla uzerinde calismaya basladi Hastalik nobetlerine ragmen resmi Nisan ayinda bitirdi 1862 nin baslarinda yazdigi bir mektupta resmi soyle betimliyordu guzel beyaz bir kambrik elbise giymis kadin isigin seffaf beyaz muslin bir perdeden suzuldugu pencerenin onunde duruyor fakat figur sagdan guclu bir isik aliyor ve bu nedenle resim kizil saclar disinda parlak beyazdan olusan muhtesem bir kutle Portre beyaz renkte basit bir calisma olarak resmedilmisti ancak bazi elestirmenler onu farkli gordu Elestirmen Jules Antoine Castagnary tablonun yeni gelinin kaybolan masumiyetinin bir alegorisi oldugunu dusunmustur Digerleri ise resmi Wilkie Collins in donemin populer romani Beyazli Kadin la ya da diger cesitli edebi kaynaklarla iliskilendirmistir Resimde Hiffernan sol elinde bir zambak tutmakta ve kurt derisinden bir kilimin uzerinde durmaktadir bazilari tarafindan erkekligi ve sehveti temsil ettigi seklinde yorumlanmistir ve kurdun basi tehditkar bir sekilde izleyiciye bakmaktadir Whistler tabloyu akademiye sundu ancak Heffernan bu noktada reddedilmesini bekliyordu Bir onceki yil 1861 de baska bir tablo kucuk bir skandala neden olmustu The Shrew Tamed adli tablosunda bir at ve yaninda yere uzanmis bir kadin goruluyordu Model donemin unlu at binicisi Ann Gilbert olarak gosterilmisti ancak kisa sure sonra modelin aslinda Londra nin kotu sohretli kurtizani oldugu soylentileri yayildi Whistler in resmi Landseer in resmini o kadar andiriyordu ki juri bu resmi kabul etmekten cekindi Beyaz Kiz Akademi ye uc gravurle birlikte sunuldu gravurlerin ucu de kabul edilirken Beyaz Kiz kabul edilmedi Whistler bunun yerine resmini Londra daki kucuk Berners Street Galerisi nde sergiledi ve burada Wilkie Collins in o donemde populer bir basari yakalayan ayni adli romanina bir gonderme olarak Beyazli Kadin adiyla gosterildi Kitap bir ask entrika ve cifte kimlik hikayesiydi ve yayinlandigi donemde sansasyon yaratmisti Anlasilan Du Maurier tablonun romana gonderme yaptigina inaniyordu elestiri yazisinda resmin romandaki karakterle uyusmadigindan yakinilmasi uzerine Whistler bir mektup yazarak galerinin kendisine danismadan basligi sectigini iddia etti ve ekledi Bay Wilkie Collins in romanini resimlemek gibi bir niyetim yoktu Resmim sadece beyaz bir perdenin onunde duran beyaz giysili bir kizi temsil ediyor Ertesi yil Whistler tabloyu Paris teki Salon da Academie des Beaux Arts in resmi sanat sergisi sergilemeye calisti ancak oradan da reddedildi Bunun yerine resmi Salon dan iki hafta sonra 15 Mayis ta acilan alternatif bir sergi olan reddedilenler sergisine kabul edildi 1863 Reddedilenler Sergisi Edouard Manet in Kirda Ogle Yemegi tablosunun skandala yol actigi sergi olmasina ragmen Whistler in Beyaz Kiz tablosuna gosterilen ilgi daha da buyuktu Tablolara cevreleyen tartismalar Emile Zola nin 1886 adli romaninda anlatilmistir Whistler in resmi cogunlukla olumlu karsilandi ve hem Londra da hem de Paris te yasadigi reddedilmeden sonra onu buyuk olcude hakli cikardi Meslektasi ve arkadasi olan Manet ressam Gustave Courbet ve sair Charles Baudelaire tarafindan buyuk begeni topladi Sanat elestirmeni onu Goya ve Velazquez geleneginde gormustur Lisa Peters gelenekcilerin elestirilerine karsi olarak Whistler in destekcilerinin resmin ruhani icerikli bir goruntu oldugunda israr ettiklerini ve sanatin dogal dunyanin birebir tasviriyle degil renklerin uyum icinde duzenlenmesiyle ilgilenmesi gerektigi yonundeki teorisini ozetledigini savunmaktadir Bununla birlikte daha az olumlu yaklasanlar da vardi bazi Fransiz elestirmenler Ingiliz On Raffaeloculuk akimini biraz eksantrik gorduler Tablo sanatcinin yegeni tarafindan sanat koleksiyoneri Harris Whittemore a satildigi 1896 yilina kadar Whistler ailesinde kaldi Whittemore ailesi tabloyu 1943 yilinda Washington D C deki Ulusal Sanat Galerisi ne hediye etmistir Kompozisyon ve yorumlarWhistler ozellikle kariyerinin ilerleyen donemlerinde resimlerinin tuvalde gorulebilenin otesinde bir anlami olmasi gerektigi fikrine icerlemistir Sanat icin sanat felsefesinin baslica savunucularindan biri olarak bilinir Beyaz Kiz in Wilkie Collins in Beyazli Kadin romaniyla baglantisini reddeden yorumu bu iddialarin en eskilerinden biridir Resmim sadece beyaz bir perdenin onunde duran beyaz giysili bir kizi temsil ediyor Ingiliz elestirmenler resmi bir illustrasyon olarak gordukleri icin onu siirsel bir fantezi olarak goren Fransiz meslektaslarindan daha az olumlu yaklasma egilimindeydiler Bir Ingiliz elestirmen Collins in romanina atifta bulunarak Beyaz Kiz i simdiye kadar karsilastigimiz en eksik resimlerden biri olarak nitelendirdi Berners Street Galerisi resim icin Beyazli Kadin adini kullandigindan elestirmenler resmin romanin kadin kahramaniyla benzerlik gostermemesinden dolayi hayal kirikligina ugradilar Romani hic okumamis olan Whistler bu durumu icerledi Yaklasik 10 yil sonra Paris teki sergisi sirasinda bir Fransiz elestirmen tabloyu Symphonie du blanc olarak adlandirmis olsa da tablodan Beyaz Senfoni No 1 olarak bahsetmeye basladi Muzikal benzetmeyle kompozisyonun konu degil merkezi sey oldugu felsefesini daha da vurguladi Bu isimlendirme muzigin ozelliklerini aktarmak icin gorsel araci kullanma arzusunun bir sonucuydu Isim muhtemelen Theophile Gautier nin 1852 tarihli Symphonie en Blanc Majeur siirinden esinlenilmisti Beyaz giysili kadinlar Whistler in ve te tekrar ele alacagi bir temaydi Whistler resmin orijinal halindeki gercekcilikten tam olarak memnun degildi ve bu ozelligini Courbet in o donemde uzerinde biraktigi etkiye bagliyordu Daha sonra 1867 ve 1872 yillari arasinda resme daha ruhani bir ifade kazandirmak icin yeniden calisti Whistler resme Rossetti ile tanismasindan once baslamis olsa da On Raffaeloculuk etkisi gorulmekteydi Resim beyaz bir arka planin onunde beyaz bir elbise icinde duran bir kadinla beyazin beyaz uzerinde erken bir denemesiydi Bu renk semasi daha sonra 1864 ve 1865 1867 olarak adlandirilacak iki resimde tekrar ele alacagi bir konudur Panel uzun ve incedir modelin durusu ve giysilerinin sekli resmin dikey dogasini daha da vurgular Kadin izleyiciye dogrudan bakisinda cesur neredeyse catismaci ve yuz hatlari son derece bireyseldir Sanat elestirmeni Whistler in portrelerinde daha radikal manzaralarda bulunmayan bir cekicilik ve zanaat ile gozlem becerilerinin bir bilesimini gorur Whistler sanatinin anlamini cozumleme girisimlerinde bulunmus olsa da bu daha sonraki elestirmenleri caydirmamistir 19 yuzyil Fransiz sanat elestirmeni Jules Antoine Castagnary resimde kayip masumiyetin sembollerini gormus ve daha sonraki elestirmenler bu fikri benimsenmistir Sanat tarihcisi ise resmi bicimci bir alistirmadan daha fazlasi olarak gorur ve resimde esrarengiz etkileyici ve hatta erotik alt akimlar bulur Beyaz zambagin masumiyeti ve bakirligi halinin uzerindeki vahsi kurt basinin ise masumiyetin kaybini simgeledigini ve bu imgelerin sundugu zitliklara isaret eder Edebi elestiri perspektifinden gelen Beryl Schlossman eserde dini sanatin imalar gorur Schlossman a gore kadinin ayaklarinin altindaki hali Meryem Ana nin uzerinde durdugu bulutu kurt ise Meryem in topuguyla ezdigine inanilan yilani temsil ediyor KaynakcaOzel Anderson amp Koval 1994 ss 3 6 Weintraub amp 1974 ss 6 9 Anderson amp Koval 1994 ss 26 31 a b c d MacDonald 1999 a b Spencer 2004 Weintraub amp 1974 ss 71 Daly 2005 s 2 Spencer 1998 s 306 Spencer 1998 s 309 a b c d e Spencer 1998 s 300 a b c Taylor 1978 s 27 Hopkinson Martin 2014 FG Stephens and Whistler The British Art Journal 15 2 68 ISSN 1467 2006 Daly 2005 s 11 Anderson amp Koval 1994 ss 106 119 Explanation of Whistler s purpose in making the painting Symphony in White Dia org 5 Eylul 2013 tarihinde kaynagindan arsivlendi Exhibition Of The Royal Academy Ingilizce Londra Ingiltere The Times 4 Mayis 1861 s 12 She offered her professional services to render ladies horses quiet safe and pleasant to ride Ingilizce Londra Ingiltere The Times 20 Haziran 1856 s 2 The Shrew Tamed a high bred horse of soft silken coat dappled with play of light and shade as on velvet subdued by a pretty horsebreaker is certainly unfortunate as a subject This picture has been made the more notorious by The Belgravian Lament which took the well known rider as a text whereon to point a moral We hope it will now be felt by Sir Edwin Landseer and his friends that the intrusion of pretty horsebreakers on the walls of the Academy is not less to be regretted than their presence in Rotten Row 90 Blackwood s Edinburgh Magazine Agustos 1861 s 211 Spencer 1998 s 310 Anderson amp Koval 1994 ss 129 130 Spencer 1998 s 302 Spencer 1998 s 305 Daly 2005 s 7 a b c d e Craven 2003 s 342 3 Weintraub 1974 s 84 Newton amp MacDonald 1978 p 151 Peters Lisa N 1996 James McNeil Whistler s 17 ISBN 978 0 7651 9961 4 OCLC 36587931 Spencer 1998 s 308 Symphony in White No 1 The White Girl Provenance Ulusal Sanat Galerisi 8 Mayis 2009 tarihinde kaynagindan arsivlendi Batchelor 2002 s 219 Weintraub 1974 s 76 7 Ward 2008 ss 1285 1286 Weintraub 1974 s 72 a b Taylor 1978 s 29 a b Schlossman 1999 s 195 Spencer 1998 s 307 Kramer 1974 s 72 3 Genel Anderson Ronald Koval Anne Whistler James McNeill 1994 James McNeill Whistler beyond the myth Londra Murray ISBN 978 0 7195 5027 0 Batchelor Bob 2002 The 1900s American popular culture through history Westport Conn Greenwood Press ISBN 978 0 313 31334 9 Craven Wayne Ed 2003 American art history and culture New York McGraw Hill ISBN 978 0 07 141524 8 Daly Nicholas 10 Subat 2005 The Woman in White Whistler Hiffernan Courbet Du Maurier Modernism modernity Ingilizce 12 1 1 25 doi 10 1353 mod 2005 0039 ISSN 1080 6601 Kramer Hilton 1974 The age of the avant garde an art chronicle of 1956 1972 Londra Secker and Warburg ISBN 978 0 436 23685 3 MacDonald Margaret F 1999 Whistler James Abbott McNeill Grove Art Online Oxford Oxford University Press Newton Joy MacDonald Margaret F 1978 Whistler Search for a European Reputation Zeitschrift fur Kunstgeschichte 41 2 148 159 doi 10 2307 1481962 ISSN 0044 2992 Schlossman Beryl 1999 Objects of desire the madonnas of modernism Ithaca Cornell University Press ISBN 978 0 8014 3649 9 Spencer Robin 1998 Whistler s The White Girl Painting Poetry and Meaning The Burlington Magazine 140 1142 300 311 ISSN 0007 6287 Spencer Robin 2004 Whistler James Abbott McNeill Oxford Ulusal Biyografi Sozlugu cevrimici bas Oxford University Press doi 10 1093 ref odnb 36855 Birlesik Krallik Halk Kutuphanesi abonelik veya uyeligi gereklidir Taylor Hilary 1978 James McNeill Whistler Londra Studio Vista ISBN 978 0 289 70836 1 Ward Jamie Moore Samantha Thompson Lake Daisy Salih Shireen Beck Brianna 1 Agustos 2008 The Aesthetic Appeal of Auditory Visual Synaesthetic Perceptions in People without Synaesthesia Perception Ingilizce 37 8 1285 1296 doi 10 1068 p5815 ISSN 0301 0066 Weintraub Stanley 1974 Whistler A biography Londra Collins ISBN 978 0 00 211994 8 Dis baglantilarWikimedia Commons ta Beyaz Senfoni No 1 Beyaz Kiz ile ilgili ortam dosyalari bulunmaktadir Ulusal Sanat Galerisi nin aciklamasi