Biyosemiyotik (Yunanca hayat anlamındaki bios ve gösterge anlamındaki "semeion" kelimelerinden) semiyotik ve biyoloji içerisinde büyüyen bir alandır. Biyoloji bilim dalı kapsamındaki göstergeler ve kodların üretilmesi ve yorumlaması üzerine çalışır. Biyosemiyoloji, biyoloji ile semiyotik bulgularının birleştirilmesine teşebbüs eder. Batı dünyasının bilimsel hayat görüşünde, semiyozisi (gösterge süreci, anlam ve yorumu kapsar) hayat kavramının içten ve değişmez bir kısmı olarak göstererek, bir paradigma kayması önerir. “Biyosemiyotik” terimi ilk defa Friedrich S. Rothschild tarafından 1962’de kullanılmıştır fakat Thomas Sebeok ve Thure von Uexküll bu terimi kendi alanında uygulamışlardır. Biyolojinin normatif bakış açılarını zorlayan bu alan, genellikle teorik ve uygulamalı biyosemiyotik olarak ikiye ayrılır.
Tanım
Biyosemiyotik, gösterge sistemleri çalışması olarak biyoloji ya da daha detaylı bir ifade ile
- yaşayan süreçlerin işaretleşme, iletişim ve alışkanlık oluşturmasıdır
- yaşayan tabiatındaki semiyozistir (gösterge ilişkilerinin değişmesi)
- tüm göstergelerin ve gösterge ilişkilerinin biyolojik temelidir
Yaklaşımlar
Biyosemiyotiği “gösterge sistemleri olarak yorumlanan biyoloji” olarak tanımlamak onun sadece (bir bilimsel araştırma alanı olarak) bildiğimiz anlamda biyoloji ve semiyotik (gösterge çalışmaları) ile yakın ilişkisini vurgulamak değil ama öncelikle, hayat sadece moleküllerin ve kimyanın perspektifinden ele alınmayıp, moleküller aracılığıyla dahil olmak üzere çeşitli yollarla diğer yaşayan göstergeler tarafından iletilen ve yorumlanan göstergeler olarak da düşünüldüğü zaman gerçekleşen derin perspektif değişimini vurgulanmaktır. Bu anlamda biyosemiyotik, moleküler biyolojiden beyin bilimine ve davranış çalışmalarına kadar biyolojinin mevcut alanlarının ortaya koyduğu gibi, yaşayan süreçlerin karmaşıklığını kanıksar ve buna saygı duyar. Ancak biyosemiyotik, (evrim biyolojisi dâhil) biyolojinin farklı disiplinlerinin ayrı bulgularını, ribozomdan ekosisteme ve hayatın başlangıcından onun nihai anlamlarına kadar yaşayan dünyanın merkez fenomenleri üzerine yeni ve daha birleşik bir perspektifte bir araya getirmeye teşebbüs eder.
Dahası, evrende anlamın (signifikasyon) ortaya çıkması gibi genel gösterge süreçleri (semiyotik) çalışmalarındaki çözümlenememiş sorulara, biyolojiden yeni kavramlar, teoriler ve vaka çalışmaları sağlayarak yeni bir ışık tutmaya teşebbüs eder. Burada, signifikasyon (ve gösterge) çok genel bir anlamda anlaşılmaktadır, basitçe bilginin bir yerden diğerine aktarılması değil, çok içeriklinin ve insanda olduğu kadar insan-dışı gösterge oluşturucular ve alıcılarda da o bilginin anlamının oluşturulmasıdır.
Gösterge süreçleri böylece gerçek olarak ele alınır: Keşfedilebilir ve açıklanabilir düzenler (alışkanlıklar veya doğal kurallar) tarafından yönetilirler. Yaşayan tabiatın özündedirler ama (açıklamaları inşa ederkenki) bu süreçleri anlayış ve temsil, organizmanın kendi gösterge süreçlerinden ayrı bir bilimsel gösterge sistemi olarak oluşsalar da, bu süreçlere direkt değil ama dolaylı olarak, diğer gösterge süreçleri (örneğin, niteleyici ayırım yöntemleri) ile erişebiliriz.
Yaşayan sistemlerin merkez özelliklerinden biri, fiziksel ve kimyasal süreçlerin, kısmen 1960’larda bulunarak genom olarak bilinen ve bilgi içeriği (informasyonel) ile moleküler özellikleri temel alan, yüksek organize karakterleridir. Ernst Mayr ve Manfred Eigen gibi seçkin biyologlar, bu informasyonel yönlerini hayatın ortaya çıkan ve hayatı fiziksel dünyadaki diğer, belki insan yapımı bilgisayarlar hariç, her şeyden ayıran özellikleri olarak görmüşlerdi. Ancak, bilgisayar programlarının informasyonel teleolojisi insanlar tarafından bu özel hedeflere ulaşmak için tasarlanarak türetilmişse de, teleoloji ve organizmaların informasyonel karakteristikleri onlara özgüdürler ve doğal olarak evrilirler.
Geleneksel biyoloji (ve biyoloji felsefesi) böyle süreçleri sırf fiziksel görmüşlerdir ve indirgemeci ve mekanistik bir gelenekten etkilenerek sadece etkili nedensellikle ilişkilenen, çok kısıtlı bir fiziksel nosyonu benimsemişlerdir. Biyosemiyotik, (C.S. Peirce açısından, insanda olduğu kadar doğanın herhangi bir yerinde dinamik gösterge eyleminin (aksiyonunun) kapsamlı mantıksal ve bilimsel çalışması olarak) semiyotik kavramlarını, anlam, amaçlılık ve fiziksel dünyanın biyolojik oluşumu ile ilgili soruları yanıtlamak için kullanır. Bu sorular ya yanıtlanması zordur ya da tamamen mekanistik ve fiziksel çerçeve içerisinde tamamen tutarsızdırlar.
Biyosemiyotik, hayatın evrimini ve semiyotik sistemlerin evrimini aynı sürecin iki yönü olarak görmektedir. Hayatın kaynağına ve evrimine bilimsel yaklaşım, kısmen moleküler biyolojinin başarısından dolayı, tüm sürecin daha harici yönlerinin değerli açıklamalarını vermektedir fakat içerisindeki gösterge aksiyonunun niteliksel yönlerini gözden kaçırmıştır, indirgemeci bir nedensellik resmine yol açar. Karmaşık, kendinden-organize yaşayan sistemler biçimsel ve nihai nedensellikle de yönetilir. Biçimsellik, organizma gibi bir tüm yapıdan moleküllerine kadar inen aşağı doğru nedensellik açısındandır ve eylemlerini (aksiyonlarını) sınırlarken onlara tüm metabolizma ile alakalı fonksiyonel anlamlar bahşeder. Nihai olma ise alışkanlıklar alma ve mevcut gösterge aksiyonları için gelecek yorum-tavrı (interpretant) meydana getirme açısındandır. Burada, biyosemiyotik, sistem teorisi, teorik biyoloji, Sibernetik ve karmaşık kendinden-organize sistemler çalışmaları gibi alanların anlayışlarından da yararlanır.
Moleküler biyoloji, bilişsel etoloji, bilişsel bilim, robotik ve nörobiyoloji gibi belli bilimsel alanlar bilgi süreçleri ile çeşitli düzeylerde ilgilenir ve böylece biyosemiyozis (canlı sistemlerde gösterge aksiyonu) ile ilgili bilgiye kendiliğinden katkı sağlar. Ancak, biyosemiyotik halen özel bir araştırma disiplini programı değildir ama “gösterge” kullanımının yaşam süreçlerindeki rolünü araştırma ihtiyacı üzerine genel bir bakış açısıdır ve öylesi bulguları entegre etme, biyoloji için semiyotik bir temel kurma girişimidir. Halen akıl felsefesi ile uğraşan Kartezyen düalizmin bazı formlarını çözümlemeye de yardım edebilir. Biyosemiyotik, beden ile zihin arasındaki sürekliliği tasvir ederek ya da ayrımın yanlış ya da faydasız olduğunu göstererek, insanın “düşünceliliği”nin, hayvanın somutlaşmış “bilme” eylemindeki daha ilkel süreçlerden nasıl doğal olarak ortaya çıkmış olabileceğini anlamamıza yardım edebilir.
Ana dallar
Çalışılmakta olan temel semiyozis tiplerine göre biyosemiyotik şunlara ayrılabilir:
- vejetatif semiyotik (ayrıca endosemiyotik veya fitosemiyotik), semiyozisin hücre ve moleküler düzeyde çalışılması (genom ve organik form ya da fenotiple ilgili çeviri süreçlerini de içerir); vejetatif semiyozis tüm organizmalarda hücre ve doku seviyelerinde gerçekleşir; vejetatif semiyozis, prokaryot semiyotiğini, çoğunluğu algılama (quorum sensing) gibi bakteri topluluklarında gösterge-aracılı etkileşimleri ve çoğunluğu sönümlemeyi (quorum quenching) içerir.
- zoosemiyotik ya da hayvan semiyotiği; hayvan semiyozisi organizmada nöromüsküler sistemde gerçekleşir ve antroposemiyotiği de içerir. Antroposemiyotik, insanda semiyotik davranış çalışmasıdır.
Çalışılan semiyozisin egemen yönlerine göre, şu etiketler kullanılmıştır: biyopragmatik, biyosemantik ve biyosentaktik.
Tarih
Charles Sanders Peirce (1839–1914) ve Charles W. Morristen (1903–1979) ayrı olarak, biyosemiyotiğin ilk öncüleri Jakob von Uexküll (1864–1944), Heini Hediger (1908–1992), Giorgio Prodi (1928–1987), Marcel Florkin (1900–1979) ve Friedrich S. Rothschild (1899–1995); çağdaş disiplinler arası alanın kurucuları Thomas Sebeok (1920–2001) ve Thure von Uexküll'dür (1908–2004).
(Kopenhag-Tartu Okulu tarafından başlatıldığı gibi) modern dönem, biyologlar Jesper Hoffmeyer, Kalevi Kull, Claus Emmeche, Terrence Deacon’u, semiyotikçiler Martin Krampen, Marcel Danesi’yi, filozoflar John Deely, John Collier, Guenther Witzany’i ve karmaşık sistem bilimcileri Howard H. Pattee, Michael Conrad, Luis M. Rocha ve Cliff Joslyn’i içerir.
2001’de, biyosemiyotik araştırma için Biyosemiyotikte Toplanmalar (Gathering in Biosemiotics) olarak bilinen senelik bir uluslararası konferans resmi olarak başlatılmıştır ve o zamandan beri her yıl gerçekleşmiştir.
2004’te, bir grup biyosemiyotikçi – Marcello Barbieri, Claus Emmeche, Jesper Hoffmeyer, Kalevi Kull, and Anton Markos – uluslararası bir biyosemiyotik dergisi çıkarmaya karar vermişlerdir. Journal of Biosemiotics isimli Biyosemiyotik Dergisi bunların editörlüğünde Nova Science Publishers tarafından 2005’te başlatılmıştır (2 dergi yayınlanmıştır) ve Biosemiotics, aynı beş editörle Springer tarafından 2008’de başlatılmıştır. Kitap serisi Biosemiotics (Springer, 2007’den beri) ise, Jesper Hoffmeyer, Kalevi Kull ve Alexei Sharov tarafından düzenlenmiştir.
Uluslararası Biyosemiyotik Çalışmaları Derneği (International Society for Biosemiotic Studies) 2005’te kurulmuştur. Biyosemiyotiğin esas tezleri üzerine program niteliğinde kolektif bir makale 2009’da çıkmıştır.
Şunlara da (Yabancı Kaynaklardan) bakınız
- Ekosemiyotik
- Zoosemiyotik
- Mimikri
- Siberbiliş
- Biyoiletişim (bilim)
Ayrıca bakınız
Kaynakça
- ^ Marcello Barbieri, 2008.Biosemiotics: a new understanding of life[], Naturwissenschaften, Vol.95, Iss.7, pp.577-599
- ^ Kull, Kalevi 1999. Biosemiotics in the twentieth century: A view from biology. Semiotica 127(1/4): 385–414.
- ^ Kull, Kalevi 2000. An introduction to phytosemiotics: Semiotic botany and vegetative sign systems. Sign Systems Studies 28: 326–350.
- ^ Witzany, Guenther 2008. The biosemiotics of plant communication. American Journal for Semiotic Studies 24: 39–56.
- ^ See an account of recent history in: Petrilli, Susan (2011). Expression and Interpretation in Language. Transaction Publishers, pp. 85–92.
- ^ Favareau, Donald 2005. Founding a world biosemiotics institution: The International Society for Biosemiotic Studies. 33(2): 481–485.
- ^ ; ; ; ; Stjernfelt, Frederik 2009. Theses on biosemiotics: Prolegomena to a theoretical biology. 5 Haziran 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde . 4(2): 167–173.
Kaynakça
- Alexander, V. N. (2011). The Biologist’s Mistress: Rethinking Self-Organization in Art, Literature and Nature. Litchfield Park AZ: Emergent Publications.
- Barbieri, Marcello (ed.) (2008). The Codes of Life: The Rules of Macroevolution. Berlin: Springer.
- Emmeche, Claus; Kull, Kalevi (eds.) (2011). Towards a Semiotic Biology: Life is the Action of Signs. London: Imperial College Press.[1] 22 Mart 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- Emmeche, Claus; Kalevi Kull and Frederik Stjernfelt. (2002): Reading Hoffmeyer, Rethinking Biology. (Tartu Semiotics Library 3). Tartu: Tartu University Press.[2] 20 Kasım 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- Favareau, D. (ed.) (2010). Essential Readings in Biosemiotics: Anthology and Commentary. 27 Aralık 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde . Berlin: Springer.
- Favareau, D. (2006). The evolutionary history of biosemiotics. In "Introduction to Biosemiotics: The New Biological Synthesis." Marcello Barbieri (Ed.) Berlin: Springer. pp 1–67.
- Hoffmeyer, Jesper. (1996): Signs of Meaning in the Universe. Bloomington: Indiana University Press. (special issue of Semiotica vol. 120 (no.3-4), 1998, includes 13 reviews of the book and a rejoinder by the author).
- Hoffmeyer, Jesper (2008). Biosemiotics: An Examination into the Signs of Life and the Life of Signs. Scranton: University of Scranton Press.
- Hoffmeyer, Jesper; Kull, Kalevi (2003): Baldwin and Biosemiotics: What Intelligence Is For. In: Bruce H. Weber and David J. Depew (eds.), Evolution and Learning - The Baldwin Effect Reconsidered'. Cambridge: The MIT Press.
- Kull, Kalevi, eds. (2001). Jakob von Uexküll: A Paradigm for Biology and Semiotics. Berlin & New York: Mouton de Gruyter. [ = Semiotica vol. 134 (no.1-4)].
- Sebeok, Thomas A.; Umiker-Sebeok, Jean (eds.) (1992): Biosemiotics. The Semiotic Web 1991. Berlin and New York: Mouton de Gruyter.
- Sebeok, Thomas A.; Hoffmeyer, Jesper; Emmeche, Claus (eds.) (1999). Biosemiotica. Berlin & New York: Mouton de Gruyter. [ = Semiotica vol. 127 (no.1-4)].
- Witzany, G. (2006). The Logos of the Bios 1. Contributions to the foundation of a three leveled biosemiotics. Helsinki: Umweb.
- Witzany, G. (ed.) (2007). Biosemiotics in Transdisciplinary Contexts: Proceedings of the Gathering in Biosemiotics 6, Salzburg 2006. Helsinki: Umweb.[3] 23 Eylül 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- Witzany, G. (ed.) (2014). Biocommunication of Animals. Dortrecht: Springer
- Rothschild, Friedrich S. (2000). Creation and Evolution: A Biosemiotic Approach. Edison, New Jersey: Transaction Publishers.
- Hoffmeyer, Jesper (ed.)(2008). A Legacy for Living Systems: Gregory Bateson as a Precursor to Biosemiotics. Berlin: Springer.
Dış bağlantılar
- Alexei Sharov’dan Biyosemiyotik web-sayfası (İngilizce) 5 Mayıs 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- S.E.E.D. Dergisi (The S.E.E.D. Journal - Semiotics, Evolution, Energy, and Development) (İngilizce) 25 Şubat 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- Zoosemiyotik Anasayfası (İngilizce)25 Ekim 2005 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- TDE-R – Öznel Bir Biyobilgisayar (TDE-R - A Subjective Biocomputer) (İngilizce) 11 Mayıs 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde . Charles Dyer tarafından
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Biyosemiyotik Yunanca hayat anlamindaki bios ve gosterge anlamindaki semeion kelimelerinden semiyotik ve biyoloji icerisinde buyuyen bir alandir Biyoloji bilim dali kapsamindaki gostergeler ve kodlarin uretilmesi ve yorumlamasi uzerine calisir Biyosemiyoloji biyoloji ile semiyotik bulgularinin birlestirilmesine tesebbus eder Bati dunyasinin bilimsel hayat gorusunde semiyozisi gosterge sureci anlam ve yorumu kapsar hayat kavraminin icten ve degismez bir kismi olarak gostererek bir paradigma kaymasi onerir Biyosemiyotik terimi ilk defa Friedrich S Rothschild tarafindan 1962 de kullanilmistir fakat Thomas Sebeok ve Thure von Uexkull bu terimi kendi alaninda uygulamislardir Biyolojinin normatif bakis acilarini zorlayan bu alan genellikle teorik ve uygulamali biyosemiyotik olarak ikiye ayrilir TanimBiyosemiyotik gosterge sistemleri calismasi olarak biyoloji ya da daha detayli bir ifade ile yasayan sureclerin isaretlesme iletisim ve aliskanlik olusturmasidir yasayan tabiatindaki semiyozistir gosterge iliskilerinin degismesi tum gostergelerin ve gosterge iliskilerinin biyolojik temelidirYaklasimlarBiyosemiyotigi gosterge sistemleri olarak yorumlanan biyoloji olarak tanimlamak onun sadece bir bilimsel arastirma alani olarak bildigimiz anlamda biyoloji ve semiyotik gosterge calismalari ile yakin iliskisini vurgulamak degil ama oncelikle hayat sadece molekullerin ve kimyanin perspektifinden ele alinmayip molekuller araciligiyla dahil olmak uzere cesitli yollarla diger yasayan gostergeler tarafindan iletilen ve yorumlanan gostergeler olarak da dusunuldugu zaman gerceklesen derin perspektif degisimini vurgulanmaktir Bu anlamda biyosemiyotik molekuler biyolojiden beyin bilimine ve davranis calismalarina kadar biyolojinin mevcut alanlarinin ortaya koydugu gibi yasayan sureclerin karmasikligini kaniksar ve buna saygi duyar Ancak biyosemiyotik evrim biyolojisi dahil biyolojinin farkli disiplinlerinin ayri bulgularini ribozomdan ekosisteme ve hayatin baslangicindan onun nihai anlamlarina kadar yasayan dunyanin merkez fenomenleri uzerine yeni ve daha birlesik bir perspektifte bir araya getirmeye tesebbus eder Dahasi evrende anlamin signifikasyon ortaya cikmasi gibi genel gosterge surecleri semiyotik calismalarindaki cozumlenememis sorulara biyolojiden yeni kavramlar teoriler ve vaka calismalari saglayarak yeni bir isik tutmaya tesebbus eder Burada signifikasyon ve gosterge cok genel bir anlamda anlasilmaktadir basitce bilginin bir yerden digerine aktarilmasi degil cok iceriklinin ve insanda oldugu kadar insan disi gosterge olusturucular ve alicilarda da o bilginin anlaminin olusturulmasidir Gosterge surecleri boylece gercek olarak ele alinir Kesfedilebilir ve aciklanabilir duzenler aliskanliklar veya dogal kurallar tarafindan yonetilirler Yasayan tabiatin ozundedirler ama aciklamalari insa ederkenki bu surecleri anlayis ve temsil organizmanin kendi gosterge sureclerinden ayri bir bilimsel gosterge sistemi olarak olussalar da bu sureclere direkt degil ama dolayli olarak diger gosterge surecleri ornegin niteleyici ayirim yontemleri ile erisebiliriz Yasayan sistemlerin merkez ozelliklerinden biri fiziksel ve kimyasal sureclerin kismen 1960 larda bulunarak genom olarak bilinen ve bilgi icerigi informasyonel ile molekuler ozellikleri temel alan yuksek organize karakterleridir Ernst Mayr ve Manfred Eigen gibi seckin biyologlar bu informasyonel yonlerini hayatin ortaya cikan ve hayati fiziksel dunyadaki diger belki insan yapimi bilgisayarlar haric her seyden ayiran ozellikleri olarak gormuslerdi Ancak bilgisayar programlarinin informasyonel teleolojisi insanlar tarafindan bu ozel hedeflere ulasmak icin tasarlanarak turetilmisse de teleoloji ve organizmalarin informasyonel karakteristikleri onlara ozgudurler ve dogal olarak evrilirler Geleneksel biyoloji ve biyoloji felsefesi boyle surecleri sirf fiziksel gormuslerdir ve indirgemeci ve mekanistik bir gelenekten etkilenerek sadece etkili nedensellikle iliskilenen cok kisitli bir fiziksel nosyonu benimsemislerdir Biyosemiyotik C S Peirce acisindan insanda oldugu kadar doganin herhangi bir yerinde dinamik gosterge eyleminin aksiyonunun kapsamli mantiksal ve bilimsel calismasi olarak semiyotik kavramlarini anlam amaclilik ve fiziksel dunyanin biyolojik olusumu ile ilgili sorulari yanitlamak icin kullanir Bu sorular ya yanitlanmasi zordur ya da tamamen mekanistik ve fiziksel cerceve icerisinde tamamen tutarsizdirlar Biyosemiyotik hayatin evrimini ve semiyotik sistemlerin evrimini ayni surecin iki yonu olarak gormektedir Hayatin kaynagina ve evrimine bilimsel yaklasim kismen molekuler biyolojinin basarisindan dolayi tum surecin daha harici yonlerinin degerli aciklamalarini vermektedir fakat icerisindeki gosterge aksiyonunun niteliksel yonlerini gozden kacirmistir indirgemeci bir nedensellik resmine yol acar Karmasik kendinden organize yasayan sistemler bicimsel ve nihai nedensellikle de yonetilir Bicimsellik organizma gibi bir tum yapidan molekullerine kadar inen asagi dogru nedensellik acisindandir ve eylemlerini aksiyonlarini sinirlarken onlara tum metabolizma ile alakali fonksiyonel anlamlar bahseder Nihai olma ise aliskanliklar alma ve mevcut gosterge aksiyonlari icin gelecek yorum tavri interpretant meydana getirme acisindandir Burada biyosemiyotik sistem teorisi teorik biyoloji Sibernetik ve karmasik kendinden organize sistemler calismalari gibi alanlarin anlayislarindan da yararlanir Molekuler biyoloji bilissel etoloji bilissel bilim robotik ve norobiyoloji gibi belli bilimsel alanlar bilgi surecleri ile cesitli duzeylerde ilgilenir ve boylece biyosemiyozis canli sistemlerde gosterge aksiyonu ile ilgili bilgiye kendiliginden katki saglar Ancak biyosemiyotik halen ozel bir arastirma disiplini programi degildir ama gosterge kullaniminin yasam sureclerindeki rolunu arastirma ihtiyaci uzerine genel bir bakis acisidir ve oylesi bulgulari entegre etme biyoloji icin semiyotik bir temel kurma girisimidir Halen akil felsefesi ile ugrasan Kartezyen dualizmin bazi formlarini cozumlemeye de yardim edebilir Biyosemiyotik beden ile zihin arasindaki surekliligi tasvir ederek ya da ayrimin yanlis ya da faydasiz oldugunu gostererek insanin dusunceliligi nin hayvanin somutlasmis bilme eylemindeki daha ilkel sureclerden nasil dogal olarak ortaya cikmis olabilecegini anlamamiza yardim edebilir Ana dallarCalisilmakta olan temel semiyozis tiplerine gore biyosemiyotik sunlara ayrilabilir vejetatif semiyotik ayrica endosemiyotik veya fitosemiyotik semiyozisin hucre ve molekuler duzeyde calisilmasi genom ve organik form ya da fenotiple ilgili ceviri sureclerini de icerir vejetatif semiyozis tum organizmalarda hucre ve doku seviyelerinde gerceklesir vejetatif semiyozis prokaryot semiyotigini cogunlugu algilama quorum sensing gibi bakteri topluluklarinda gosterge aracili etkilesimleri ve cogunlugu sonumlemeyi quorum quenching icerir zoosemiyotik ya da hayvan semiyotigi hayvan semiyozisi organizmada noromuskuler sistemde gerceklesir ve antroposemiyotigi de icerir Antroposemiyotik insanda semiyotik davranis calismasidir Calisilan semiyozisin egemen yonlerine gore su etiketler kullanilmistir biyopragmatik biyosemantik ve biyosentaktik TarihCharles Sanders Peirce 1839 1914 ve Charles W Morristen 1903 1979 ayri olarak biyosemiyotigin ilk onculeri Jakob von Uexkull 1864 1944 Heini Hediger 1908 1992 Giorgio Prodi 1928 1987 Marcel Florkin 1900 1979 ve Friedrich S Rothschild 1899 1995 cagdas disiplinler arasi alanin kuruculari Thomas Sebeok 1920 2001 ve Thure von Uexkull dur 1908 2004 Kopenhag Tartu Okulu tarafindan baslatildigi gibi modern donem biyologlar Jesper Hoffmeyer Kalevi Kull Claus Emmeche Terrence Deacon u semiyotikciler Martin Krampen Marcel Danesi yi filozoflar John Deely John Collier Guenther Witzany i ve karmasik sistem bilimcileri Howard H Pattee Michael Conrad Luis M Rocha ve Cliff Joslyn i icerir 2001 de biyosemiyotik arastirma icin Biyosemiyotikte Toplanmalar Gathering in Biosemiotics olarak bilinen senelik bir uluslararasi konferans resmi olarak baslatilmistir ve o zamandan beri her yil gerceklesmistir 2004 te bir grup biyosemiyotikci Marcello Barbieri Claus Emmeche Jesper Hoffmeyer Kalevi Kull and Anton Markos uluslararasi bir biyosemiyotik dergisi cikarmaya karar vermislerdir Journal of Biosemiotics isimli Biyosemiyotik Dergisi bunlarin editorlugunde Nova Science Publishers tarafindan 2005 te baslatilmistir 2 dergi yayinlanmistir ve Biosemiotics ayni bes editorle Springer tarafindan 2008 de baslatilmistir Kitap serisi Biosemiotics Springer 2007 den beri ise Jesper Hoffmeyer Kalevi Kull ve Alexei Sharov tarafindan duzenlenmistir Uluslararasi Biyosemiyotik Calismalari Dernegi International Society for Biosemiotic Studies 2005 te kurulmustur Biyosemiyotigin esas tezleri uzerine program niteliginde kolektif bir makale 2009 da cikmistir Sunlara da Yabanci Kaynaklardan bakinizEkosemiyotik Zoosemiyotik Mimikri Siberbilis Biyoiletisim bilim Ayrica bakinizGostergebilimKaynakca Marcello Barbieri 2008 Biosemiotics a new understanding of life olu kirik baglanti Naturwissenschaften Vol 95 Iss 7 pp 577 599 Kull Kalevi 1999 Biosemiotics in the twentieth century A view from biology Semiotica 127 1 4 385 414 Kull Kalevi 2000 An introduction to phytosemiotics Semiotic botany and vegetative sign systems Sign Systems Studies 28 326 350 Witzany Guenther 2008 The biosemiotics of plant communication American Journal for Semiotic Studies 24 39 56 See an account of recent history in Petrilli Susan 2011 Expression and Interpretation in Language Transaction Publishers pp 85 92 Favareau Donald 2005 Founding a world biosemiotics institution The International Society for Biosemiotic Studies 33 2 481 485 Stjernfelt Frederik 2009 Theses on biosemiotics Prolegomena to a theoretical biology 5 Haziran 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde 4 2 167 173 KaynakcaAlexander V N 2011 The Biologist s Mistress Rethinking Self Organization in Art Literature and Nature Litchfield Park AZ Emergent Publications Barbieri Marcello ed 2008 The Codes of Life The Rules of Macroevolution Berlin Springer Emmeche Claus Kull Kalevi eds 2011 Towards a Semiotic Biology Life is the Action of Signs London Imperial College Press 1 22 Mart 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde Emmeche Claus Kalevi Kull and Frederik Stjernfelt 2002 Reading Hoffmeyer Rethinking Biology Tartu Semiotics Library 3 Tartu Tartu University Press 2 20 Kasim 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde Favareau D ed 2010 Essential Readings in Biosemiotics Anthology and Commentary 27 Aralik 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde Berlin Springer Favareau D 2006 The evolutionary history of biosemiotics In Introduction to Biosemiotics The New Biological Synthesis Marcello Barbieri Ed Berlin Springer pp 1 67 Hoffmeyer Jesper 1996 Signs of Meaning in the Universe Bloomington Indiana University Press special issue of Semiotica vol 120 no 3 4 1998 includes 13 reviews of the book and a rejoinder by the author Hoffmeyer Jesper 2008 Biosemiotics An Examination into the Signs of Life and the Life of Signs Scranton University of Scranton Press Hoffmeyer Jesper Kull Kalevi 2003 Baldwin and Biosemiotics What Intelligence Is For In Bruce H Weber and David J Depew eds Evolution and Learning The Baldwin Effect Reconsidered Cambridge The MIT Press Kull Kalevi eds 2001 Jakob von Uexkull A Paradigm for Biology and Semiotics Berlin amp New York Mouton de Gruyter Semiotica vol 134 no 1 4 Sebeok Thomas A Umiker Sebeok Jean eds 1992 Biosemiotics The Semiotic Web 1991 Berlin and New York Mouton de Gruyter Sebeok Thomas A Hoffmeyer Jesper Emmeche Claus eds 1999 Biosemiotica Berlin amp New York Mouton de Gruyter Semiotica vol 127 no 1 4 Witzany G 2006 The Logos of the Bios 1 Contributions to the foundation of a three leveled biosemiotics Helsinki Umweb Witzany G ed 2007 Biosemiotics in Transdisciplinary Contexts Proceedings of the Gathering in Biosemiotics 6 Salzburg 2006 Helsinki Umweb 3 23 Eylul 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde Witzany G ed 2014 Biocommunication of Animals Dortrecht Springer Rothschild Friedrich S 2000 Creation and Evolution A Biosemiotic Approach Edison New Jersey Transaction Publishers Hoffmeyer Jesper ed 2008 A Legacy for Living Systems Gregory Bateson as a Precursor to Biosemiotics Berlin Springer Dis baglantilarAlexei Sharov dan Biyosemiyotik web sayfasi Ingilizce 5 Mayis 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde S E E D Dergisi The S E E D Journal Semiotics Evolution Energy and Development Ingilizce 25 Subat 2013 tarihinde Wayback Machine sitesinde Zoosemiyotik Anasayfasi Ingilizce 25 Ekim 2005 tarihinde Wayback Machine sitesinde TDE R Oznel Bir Biyobilgisayar TDE R A Subjective Biocomputer Ingilizce 11 Mayis 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde Charles Dyer tarafindan