Brezilya Kara Kuvvetleri

Brezilya Kara Kuvvetleri (Portekizce: Exército Brasileiro; EB), Brezilya Ordusunun dışarıda, ülkeyi son derece karasal operasyonlarda savunması ve içeride, Federal Hükûmetin yapısında, Brezilya Deniz Kuvvetleri ve Hava Kuvvetleri ile birlikte Savunma Bakanlığına bağlı olarak kanun, düzen ve anayasal kolları garanti altına almaktan sorumlu koludur.

Brezilya Kara Kuvvetleri
Exército Brasileiro
Amblem Arma Bayrak
Etkin	1 Kasım 1824 (199 yıl önce) (1824-11-01)
Ülke	Brezilya
Bağlılık	Brezilya Silahlı Kuvvetleri
Tipi	Ordu
Görevi	Kara Savaşı
Büyüklük	213.217 aktif (2023) 1.340.000 rezerv (2023)
Takma Adı	EB
Patron	Caxias Dükü
Slogan	Braço Forte, Mão Amiga! (Güçlü kol, dost el)
Hanedan renkleri	Gökyüzü mavisi   Kırmızı
Marş	Canção do Exército
Yıl dönümleri	19 Nisan (Brezilya Ordusu Günü)
Website	EB
Komutanlar
Başkomutan	Luiz Inácio Lula da Silva
Savunma bakanı	José Múcio
Ordu komutanı	Tomás Ribeiro Paiva

Askeri Polis (Polícias Militares; PMs) ve Askeri İtfaiyeciler Birliği (Corpos de Bombeiros Militares; CBMs) yasal olarak ordunun yedek ve yardımcı kuvvetleri olarak belirlenmiştir. Operasyonel kolu Kara Kuvvetleri olarak adlandırılır. Güney Amerika'nın en büyük ordusu ve Brezilya Silahlı Kuvvetlerinin en büyük koludur.

Başlangıçta Portekiz İmparatorluğu'nun Sömürge Brezilya'sındaki savunma kuvvetlerine dayanan Brezilya İmparatorluk Ordusu olarak ortaya çıkan ordunun iki ana konvansiyonel savaş deneyimi Paraguay Savaşı ve Brezilya Sefer Kuvveti'dir. 1990'lara kadar planlamadaki geleneksel rakibi Arjantin'di, ancak ordunun yurtdışında birçok barışı koruma operasyonu ve Brezilya'da iç operasyonları da vardır. Brezilya Ordusu Cumhuriyetin ilanından doğrudan sorumlu olmuş ve 1964-1985 yılları arasındaki askeri diktatörlükle doruğa ulaşan siyasi eylem kapasitesini giderek arttırmıştır. Brezilya tarihi boyunca ayrılıkçılık ve bölgeciliğe karşı merkezi gücü garanti altına almış, çözülmemiş sosyal sorunların şiddete dönüştüğü durumlarda müdahale etmiş ve diğer Devlet kurumlarının bıraktığı boşlukları doldurmuştur.

Askeri doktrin, personel, organizasyon ve teçhizattaki değişimler ordunun tarihine damgasını vurmuştur. 2010 yılından bu yana devam eden mevcut aşama Ordu Dönüşüm Süreci olarak bilinmektedir. Varlık stratejisi Brezilya toprakları boyunca uzanmakta ve kurum kendisini ülkenin en uzak bölgelerinde Brezilyalı olmanın tek garantisi olarak görmektedir. Farklı arazilerde (orman, dağ, Pantanal, Caatinga ve kentsel) uzmanlaşmış kuvvetler ve hızlı konuşlanma kuvvetleri (Ordu Havacılık, Özel Harekât Komutanlığı ve paraşüt ve hava mobil tugayları) bulunmaktadır. Güney Brezilya'da yoğunlaşan zırhlı ve mekanize kuvvetler kıtadaki en kalabalık kuvvetlerdir, ancak kullanım ömürlerinin sonuna yaklaşan çok sayıda araç içermektedir. Temel birleşik silah birimi tugaydır.

Geleneksel askeri kurumlar zorunlu askerlik hizmeti yoluyla onbaşılar ve yedek askerler yetiştirmektedir. Agulhas Negras Askeri Akademisi (Academia Militar das Agulhas Negras; AMAN) kurumun önde gelen unsurları olan piyade, süvari, istihkam, topçu ve muhabere subayları, Levazım Servisi ve Mühimmat Kurulunun eğitiminden sorumlu olup geniş bir eğitim, öğretim ve araştırma sistemi bulunmaktadır. Bu sistem, kendi sağlık, barınma ve dini yardım hizmetleriyle birlikte, ordunun toplumun geri kalanından farklılığını korumaya çalıştığı mekanizmalardır.

Roller

Brezilya Ordusu, Brezilya Deniz Kuvvetleri ve Hava Kuvvetleri ile birlikte Brezilya Silahlı Kuvvetlerini oluşturan üç tekil kuvvetten biridir ve Brezilya anayasasının 142. maddesine göre, tamamlayıcı yasalarla tanımlanan ikincil niteliklere ek olarak, anavatanın savunulması ve anayasal ve kanun ve düzen yetkilerinin garanti altına alınması için hareket eder. Ordu, ülkenin kara gücünü oluşturur ve öncelikle dış savunmada görev alır, ancak aynı zamanda bir dizi iç görevi de vardır. Açıklanan hedefleri arasında dış saldırganlığı caydırmak, uluslararası sahnede önem kazanmak ve "sürdürülebilir kalkınma ve sosyal barışa" katkıda bulunmak yer almaktadır.

Tarihsel olarak, önceki Brezilya anayasaları da Silahlı Kuvvetler için dış ve iç işlevler tanımlamıştır. Büyük bir iş yükü; doktrin, planlama, hazırlık ve kanun ve düzen operasyonlarının yürütülmesine ayrılmıştır. Ordu, iç savunma ve devlet yapılanması, siyasi rejimleri savunma ve iç çatışmalara neden olan çözülmemiş sosyal sorunlardan kaynaklanan tehditleri ele alma konusunda uzun bir geçmişe sahiptir. Brezilya'nın cumhuriyet döneminde, geçmişteki konumları, ülke topraklarındaki varlığı ve daha büyük personeli nedeniyle üç kuvvet arasında siyasi olarak en güçlü olanıdır.

Ulusal devletin eksikliklerini kapatmak, diğer kurumlar tarafından doldurulması gereken boşlukları doldurmak ordunun kültürünün bir parçasıdır. "Varlık Stratejisi" aracılığıyla, ister 19. yüzyılda kurduğu askeri koloniler, isterse mevcut sınır karakolları aracılığıyla olsun, "kolonileştirici bir ordu" olarak hareket ederek demografik boşlukları işgal eder ve kendisini ülkenin bu uzak bölgelerindeki tek Brezilyalılık faktörü olarak görür. Yardımcı roller sabittir. Muhtemelen savaşa hazırlanmak pahasına, ordu bilimsel-teknolojik ve sosyoekonomik alanlarda faaliyet göstermekte, mühendislik çalışmaları yürütmekte, mültecileri kabul etmekte (Acolhida Operasyonu) ve Kuzeydoğu Brezilya'da su dağıtımı yapmaktadır (Pipa Operasyonu).

Ordu tarafından gerçekleştirilen operasyonlara örnekler;

• Examples of army operations
• Saha manevraları
• 2008'de Rocinha'nın İşgali
• Tıbbi yardım
• Sınırlarda yol denetimi
• Otoyol çalışmaları

Tarihçe

Brezilya tarihinin farklı dönemlerine ait bayrakları taşıyan askerler

Brezilya Ordusu'nun kökeni Sömürge Brezilya'sındaki Portekiz İmparatorluğu'nun savunma güçlerine dayanmaktadır. Brezilya ulusal ordusu ilk kez 1824 yılında Brezilya İmparatorluğu anayasasında kanunla belirlenmiştir, Ancak kara kuvvetleri 1822'de Brezilya Bağımsızlığının ilanından beri Brezilya bayrağı altında savaşmaktaydı. Daha önce genel valiler ve kaptanlıklardaki kaptan generaller arasında dağılmış olan kara kuvvetlerinin komutasının birleştirilmesi 1822'de Savaş İşleri Devlet Sekreterliğinin (daha sonra Savaş Bakanlığı) kurulmasıyla gerçekleştirildi.

1994 yılından bu yana Brezilya Ordusu, 19 Nisan 1648 tarihinde yapılan İkinci Guararapes Muharebesini, kurumun "tohumlarının" atıldığı an olarak resmen anmaktadır. Ancak henüz bir "Brezilya ulusu" ya da Brezilya Ordusu yoktu ve ülkedeki mevcut hiçbir askeri organizasyon 1648'de savaşanlarla kurumsal devamlılığa sahip değildir. Bununla birlikte, 1567'den kalma Rio de Janeiro Eski Terço'su ve varisi 1. Mekanize Piyade Taburu gibi bazı mevcut birliklerin geçmişi sömürge dönemine kadar uzanmaktadır.

"Ordunun ilk yetkilisi", 1857'de Genel Sekreterlik olarak kurulan Genel Sekreter'di. Adjutant General her zaman askeri bir subaydı ve ordu ile pozisyonu siyasi olan Savaş Bakanı arasında bir aracı olarak görev yapıyordu. Bu makam kaldırılınca, 1899'da kurulan Genelkurmay Başkanlığı (Estado-Maior do Exército; EME) ile Savaş Bakanları komuta üstünlüğü için yarışmaya başladı. Tartışmayı Savaş Bakanlığı kazandı. 1967'de adı Ordu Bakanlığı olarak değiştirildi, daha sonra 1999'da Savunma Bakanlığına bağlı şimdiki Ordu Komutanlığına dönüştürüldü.

19. Yüzyıl

İlk saltanat

Cisplatine Savaşı sırasında Ituzaingó Muharebesi'nde (1827) süvariler. José Wasth Rodrigues tarafından hazırlanmıştır

Brezilya Bağımsızlık Savaşı, şu anda Brezilya topraklarında bulunan askerî güçleri böldü: bazıları Brezilya davasına katıldı ve diğerleri Portekiz'e sadık kaldı. Brezilya'nın savaştaki zaferi, 20. yüzyılın başına kadar Brezilya kurumunda özellikleri görülebilecek olan Portekiz Ordusunun askeri organizasyonu ve doktrini ile sürekliliği bozmadı. Portekizli profesyoneller, özel mülk sahipleri, Avrupalı paralı askerler ve ordenançalar heterojen bir orduda bir araya geldi.

Hiyerarşinin feodal yönleri vardı. Terfi kriterleri zayıf bir şekilde tanımlanmıştı. Bazı subaylar kariyerlerinde kurum içinde ilerlerken, sivil elit ve aristokrasiden gelen diğerleri rütbeler ve siyaset arasında hareket ediyordu. Subaylar doğum yerlerinden uzakta görev yapmıyordu ve taşrada hizmet rotasyonu ancak daha sonra ortaya çıktı. Askerler genellikle baskı yoluyla elde ediliyordu, ancak kaçak köleler de dahil olmak üzere gönüllüler de vardı. 1830'a kadar ve 1851-1852'de yabancı paralı askerler saflarda görev yaptı ve hatta kendi isyanlarını çıkardılar. Damgalanan askerlik hizmeti “kan vergisi" olarak biliniyordu.

Aralık 1824'te nominal kuvvet 30 bin kişilik 1. hat (ücretli birlikler) ve 40 bin kişilik 2. hattan (ücretsiz milisler ve bazı ücretli polis birlikleri, gaziler ve düzensizler) oluşuyordu. Eğitim eksikliği ve siyasallaşmış askere alma, 2. hattın askeri kapasitesini sınırladı. 1. hat, alay ve tabur büyüklüğünde birlikler ve "kolordu" adı verilen daha küçük birlikler halinde örgütlenmişti. Aralık 1824'te üç el bombası taburu, 28 caçadores (hafif piyade) taburu, yedi süvari alayı, beş atlı topçu birliği ve 12 sahra topçu birliğinden oluşuyordu. Saray'da (Rio de Janeiro) kısa bir süre beş tugay vardı, ancak yüzyıl boyunca ordu barış zamanında büyük oluşumlar sürdürmedi. Eyalet "ordu komutanları", başkanları İmparator tarafından atanan yerel yönetimlere bağlıydı. Bu organizasyon çok sayıda değişikliğe uğrayacaktı. Savaş İşleri Devlet Sekreterliği'nin yapısı küçüktü ve barış zamanında ordu için genel bir yönetim organı yoktu.

Ordu başlangıçta İmparator I. Pedro'nun otoritesinin bir aracıydı. 1823'te Kurucu Meclisi kapattı (Acı Gecesi) ve ayrılıkçı bir hareket olan Ekvator Konfederasyonu'nu bastırdı. En büyük zorluğu ise lojistik engellerle ve yüksek firar oranıyla karşılaştığı Cisplatine Savaşı'nda yaşadı.

Naiplik dönemi

Rio de Janeiro'daki Brezilya Ordusu birlikleri, Johann Moritz Rugendas, 1835

Naiplik döneminin başında (1831-1840), siyasette baskın olan Liberal Parti, önceki yıllardan beri Cisplatina'daki askeri kayıplar, paralı asker isyanları ve darbe olasılığı ile ilişkilendirerek büyük ölçekli profesyonel bir askerî gücü kabul etmedi. 2. hat birliklerinin yerini sivil olarak kabul edilen ve Savaş Sekreterliği'nin yetki alanı dışında olan Ulusal Muhafızlar aldı. Ordu meşru şiddet tekeline sahip değildi; bu tekel Ulusal Muhafızlar ve askere alma yetkisine sahip olan sulh yargıçları, kilise papazları ve polis şefleriyle paylaşılıyordu. Personel sayısı büyük ölçüde azaltıldı: 1837'de tüm kuvvet sadece 6.320 kişiden oluşuyordu.

Dönemin sayısız isyanıyla karşı karşıya kalan siyasi elit, ülkenin bölgesel olarak parçalanmasının en büyük tehlike olduğunu ve sadece Ulusal Muhafızlarla kontrol edilemeyeceğini fark etti. Böylece Cabanagem, Balaiada, Sabinada ve Ragamuffin Savaşını kapsayan ordunun yeniden inşası başladı. Bu nedenle ordunun hamisi olan Caxias Dükü "Barışçı" olarak bilinir. Ordunun resmi tarihi ulusal bütünlüğün sağlanmasındaki rolünü vurgular.

İkinci saltanat

Paraguay Savaşı sırasında 1866'da Paso de la Patria'ya çıkarma yapan Brezilya birlikleri

1850 yılına gelindiğinde siyasi uzlaşı ordunun lehindeydi. Kuvvet 15-16 bin kişiye ulaştı. 1851 örgütlenmesine gelindiğinde orduda sekiz tüfek taburu, altı caçadores taburu, dört hafif süvari alayı, bir atlı topçu alayı ve dört yaya topçu taburu vardı. Bunlar daha küçük operasyonlar için tasarlanan "seyyar kolordular" olacaktı. Bir dizi küçük birlik ve bölük, eyaletlerin iç güvenliğinden sorumlu "garnizon birlikleri" olarak adlandırıldı. Subayların kariyerleri 1850'den itibaren, hiyerarşide ilerlemek için resmi kriterlerin benimsenmesi ve askeri kurslarda zorunlu eğitim ile profesyonelleştirildi. Ulusal Muhafızlarda hizmet etmeyi tercih eden sivil soyluların oğulları yavaş yavaş ortadan kayboldu. Rio Grande do Sul dışında, subaylar daha düşük gelirli sosyal gruplardan, özellikle de askerî personelin çocuklarından işe alındı.

İç çatışmaların bastırılmasıyla birlikte Brezilya İmparatorluğu orduyu Río de la Plata bölgesindeki dış müdahalelerde kullandı. 1851-1852 yıllarında dört ordu tümeni, Ulusal Muhafızlar ve bölgesel Arjantinli müttefikler Platine Savaşı'nda sefere çıktı. Müdahale başarılı oldu, ancak bölgede savaş riski devam etti ve hükûmet savunmaya yeterince önem vermedi. Paraguay Savaşı 1864'te başladığında, Paraguay Ordusu'nun 60 bin askeri varken, savaş çabalarına doğaçlama damgasını vuran Brezilya'nın 16 bin askeri vardı. Tüfek, telgraf ve gözlem balonu gibi İkinci Sanayi Devrimi teknolojileri, piyade meydanı, "süngü kültü", şok silahı olarak süvari ve yakın mesafeden ateşlenen toplar gibi Napolyon taktikleriyle bir arada var oldu. Kartografik bilgi eksikliği, Paraguaylıların araziyi iyi kullanması, lojistik zorluklar ve salgın hastalıklar Aralık 1868'den önceki dönemde kesin bir zafer kazanılmasını geciktirdi.

1868'de Avay Savaşı. Pedro Américo tarafından kaleme alındı

Sefer uzun ve yorucuydu, Kurtuluş Savaşı'ndan çok daha büyük bir ölçekteydi. Kara kuvvetleri, 59.000'i Ulusal Muhafızlardan ve 55.000'i Vatan Gönüllülerinden olmak üzere 135.000 askere çıkarıldı. En azından başlangıçta, hizmet için büyük bir halk coşkusu vardı. Üç ordu birliği işletildi. Ordunun resmi tarihi, Paraguay'ı Guararapes'ten sonra ikinci "temsil noktası" olarak kabul eder. Kurum ülke için öneminin farkına vardı, ancak 1870'teki zaferden sonra fayda sağlamadı: bütçe büyük ölçüde azaltıldı. Subayların siyasi liderlerle uyumsuzluğu arttı. Kölelerin mücadeleye katılması kölelik karşıtlığının sorgulanmasına yol açtı.

Yeni bir askerlik yasası 1874 yılında askere alma konusunda reform yapmaya çalışmış, ancak "liste yırtanlar" olarak adlandırılan halk direnişi nedeniyle uygulanmamıştır. Aynı yıl subay eğitimi Sivil Mühendislikten tamamen ayrılarak Praia Vermelha Askeri Okulunda yoğunlaştırılmıştır.

1886'da Brezilyalı subaylar

İmparatorluğun sonuna gelindiğinde, subaylar "bilim adamları" ve "tarimbeiros" olarak ikiye ayrılmıştı: ikincisi, Paraguay Savaşı gazileri, normalde diploması olmayanlar ve birincisi Praia Vermelha'da eğitim görmüş olanlar. Askeri disiplinlerle ilgisi olmayan müfredat, iyi birlik komutanları değil, diplomalı sivillerle rekabet eden entelektüeller, mühendisler, bürokratlar ve politikacılar yetiştiriyordu. 1888 organizasyonu 27 piyade birliği, on süvari birliği, dört sahra topçu birliği, dört mevzi topçu birliği ve iki istihkam birliği tanımlıyordu. Seyyar ve garnizon kolorduları arasındaki ayrım ortadan kalktı. Birimler çok küçüktü, ancak seferberlik sistemi olmamasına rağmen teorik olarak gerektiğinde "savaş ayağına" kadar genişletilebilecekti.

Görünürde hiçbir dış tehlike yokken, yetkililerin orduyu asayişte kullanması, kaçak köleleri yakalaması ve seçimleri kontrol etmesi yeni nesil subayları öfkelendirdi. Yeni pozitivist fikirler yayılıyordu. 1880'lerde sivil yetkililerle yaşanan ve Askeri Sorun olarak bilinen bir dizi olay, ordunun monarşi ile ilişkisini gerdi. Ordu artık bir bakanı istifa ettirebilecek siyasi bir güç haline gelmişti. Sonunda, genç subaylar, eski liderler ve siviller, imparator Pedro II'yi tahttan indiren bir askeri darbeyle cumhuriyeti ilan ettiler.

20. Yüzyıl

Birinci Brezilya Cumhuriyeti

Donanma İsyanı sırasında Rio de Janeiro liman bölgesindeki ordu

Federalist Devrim ve Donanma İsyanlarının damgasını vurduğu 1894 yılına kadar, yeni cumhuriyet rejimi ordunun vesayeti altında başladı (sözde Kılıç Cumhuriyeti). Ordu birlik içinde değildi ve gücünü subay sınıfına yabancılaşan sivil oligarşilere kaptırdı ve en güçlü devletlerin Kamu Kuvvetlerini Silahlı Kuvvetlerin gücünün genişlemesinin önünde büyük bir engel olan "küçük ordulara" dönüştürdü. Bu dönem, kendi önemini ortaya koymak için verilen bir mücadele dönemiydi. Bu bağlamda federal ordu, bölgeselci eğilimlere karşı merkezi gücü garanti altına aldı.

1890'lara gelindiğinde, ordunun operasyonel kapasitesi bazen karşılaştığı isyancılardan daha düşük bir seviyeye düşmüştü. Bu ve dış politika korkuları bir askeri reform hareketini tetikledi. Birinci Dünya Savaşı (1914-1918) reformizmi destekledi, ancak Brezilya'nın kara operasyonlarına doğrudan katılımı Fransız Ordusu'na 26 subaydan oluşan bir misyonla sınırlı kaldı. Referans olarak başarılı bir ordu arayan subay grupları ("Jön Türkler" olarak bilinir) 1906-1912 yılları arasında Alman İmparatorluk Ordusu'nda staj yapmak üzere gönderilmiş ve 1920'den 1940'a kadar Brezilya Ordusu'nun yeniden düzenlenmesi konusunda tavsiyelerde bulunmak üzere bir Fransız Askeri Misyonu görevlendirilmiştir. Stratejik planlamada varsayımsal düşman olarak Arjantin Ordusu vardı, o zamanlar daha moderndi ve Brezilya'dakinden daha yoğun bir demiryolu ağıyla destekleniyordu. Silah endüstrisi çok sınırlı olduğu için silahların da ithal edilmesi gerekiyordu.

1920'de hafif piyade üniformaları

1919 yılına gelindiğinde, Realengo Askeri Okulu'ndaki subayların eğitimi Praia Vermelha'dan çok farklıydı: mesleki konular, saha tatbikatları ve sıkı disiplinin hakim olduğu bir müfredat, sivillere karşı güçlü bir ayrımcılık duygusuna sahip subaylar yetiştiriyordu. 1916'da Sıralama Kanunu ile zorunlu askerlik hizmetinin getirilmesi, iki yıl sonra Ulusal Muhafızların kaldırılmasına izin verdi, ordunun toplumla ilişkisini değiştirdi, askere alımları daha makul hale getirdi ve personelin kademeli ve sürekli olarak genişlemesine izin verdi. Uzun vadede bu, bölgesel oligarşiler pahasına merkezi gücü güçlendirdi. Askeri Havacılık hayata geçirildi ve yeni oluşturulan Brezilya Hava Kuvvetleri tarafından emildiği 1941 yılına kadar orduda kaldı.

Bu kuvvetlerin barış zamanındaki organizasyonu, komutanların alaylar, tugaylar ve tümenlerle modern bir savaş düzeni oluşturmaya başladığı 1908 yılına kadar ilkeldi. 1921 yılında beş piyade tümeni, üç süvari tümeni, bir karma tugay ve bağımsız birlikler vardı. Gerçek organizasyon, resmi olandan büyük ölçüde farklıydı ve birçok alay tamamlanmamıştı. Yüzyıl boyunca her yeni organizasyon biraz kurgusaldı. 1919'da kuvvetin 37 bin kişi olduğu tahmin ediliyordu.

75 mm'lik bir Krupp topçu silahının garnizonu, 1924

Dönemin operasyonel tarihinde ülkenin iç kesimlerindeki sosyal sorunlardan kaynaklanan iki büyük çatışma bulunmaktadır: Canudos Savaşı (1897) ve Contestado Savaşı (1912-1916). Canudos'ta kuvvet askeri eğitimden yoksun köylülerle karşı karşıya kalmıştır, ancak arazi olumsuzdur ve rakip tarafından iyi kullanılmıştır. Savaş, Bahia'nın iç kesimlerindeki Belo Monte yerleşiminin yakılması ve binlerce sakinin cesediyle dolmasıyla sonuçlanmıştır. Ordu büyük kayıplar verdi. 1920'lerde ordu, Fransız etkisindeki doktrini Birinci Dünya Savaşı'nın Batı Cephesi tarzında bir çatışmaya yönelik olduğu için hareketli bir düşman olan Prestes Kolunu bastırmakta zorluk çekti. Öte yandan isyancılar Rio de Janeiro'yu tehdit edemedi. 1924'te bir şehir savaşı deneyimi ve São Paulo'nun ordu topçusu tarafından bombalanması yaşandı.

Cumhuriyetin ilanı, On Üç General Manifestosu, Hermizm/Kurtuluş Politikası, 1915 Çavuşlar İsyanı, tenentizm ve Birinci Cumhuriyeti sona erdiren 1930 Devrimi gibi askeri isyanlar ve siyasete müdahaleler döneme damgasını vurmuştur. İsyanların çoğu alt rütbeleri kapsıyordu ve orduyu bir bütün olarak temsil etmiyor, hiyerarşiye zarar veriyordu. "Yatıştırma Hareketi", 1930 Devrimi'ni zafere ulaştıran askeri darbe, ordu ve donanmanın üst kademeleri tarafından planlanmış olması bakımından farklıydı. Bu, Genelkurmay Başkanlığının geliştirilmesi gibi örgütsel değişikliklerle mümkün kılınmıştır.

Vargas Dönemi

Meşrutiyet Devrimi'nde savaşmak üzere Sergipe'den 28. Caçadores Taburu'nun nakli

Getúlio Vargas'ın iktidardaki ilk dönemi (1930-1945) Brezilya Ordusu için büyük bir modernleşme ve genişleme dönemiydi, ordu siyasi gücün merkezine taşındı. Ordu, yönetimde yatırımlar ve pozisyonlar aldı. Ancak ordu derinden bölünmüştü. Çavuşların ve onbaşıların isyanları hiyerarşiyi tehdit ederek 1931'de Piauí hükûmetini devirdi ve subaylar da isyan etti. São Paulo garnizonunun büyük bir kısmı, Silahlı Kuvvetlerin geri kalanının ve eyalet hükûmetlerinin Vargas'a bağlılığı nedeniyle yenilen 1932 Anayasalcı Devrimine katıldı. Ordu birlikleri 1935'teki Komünist Ayaklanmada ayaklandı ve bu ayaklanma hızla bastırıldı. 1938'de ordu İntegralist Ayaklanmanın bastırılmasına da katıldı.

Kurumu homojenleştirmek için hükûmet ve ordu liderleri subay rütbelerinde birçok tasfiye gerçekleştirdi. Genç subayların isyanları örgütsel ve teknik nedenlerle giderek daha az olası hale geldi. Kurumun "ilk büyük ideoloğu" olarak kabul edilen General Góis Monteiro, "orduda siyaset" değil "ordunun siyaseti" ihtiyacı hakkında yazdı. Ordu, Vargas tarafından 1937'de bir darbeyle kurulan Estado Novo diktatörlüğünün otoriter ve kalkınmacı idealleriyle uyumlu hale geldi. Ordu, merkezi bir Devletin güçlü kolu olarak görev yaptı ve Kamu Kuvvetleri Savaş Bakanlığının kontrolü altına alınarak "devlet orduları" olgusuna son verildi. Askeri mühendisler ülkedeki çelik ve petrol endüstrilerinin gelişimine katıldı. Ordu için güvenlik kavramı planlama, enerji, ulaşım ve sanayileşmeyi de içerecek şekilde genişletildi.

EME'nin 1932 Meşrutiyet Devrimi üzerine yaptığı çalışmalara göre, ordu doktrin ve örgütlenmede evrim geçirmişti, ancak mühimmat endüstrisindeki eksikliğin de gösterdiği gibi, dış bir saldırganla yüzleşmek için hala hazırlıksızdı. Bolivya ve Paraguay arasındaki Chaco Savaşı (1932-1935), ordunun 60 bin kişiyi aşan sayısını artırmaya devam etmesine yardımcı oldu. Uçaksavar topları ve seyyar kıyı topları kullanılmaya başlandı. Daha sonra Brezilya'nın 1942'de İkinci Dünya Savaşı'na girmesi orduya "topyekûn savaş çizgisindeki konvansiyonel bir savaşta [...] tek deneyimini" kazandırdı. Müttefiklerin yanında savaşan Brezilya (Ödünç Verme-Kiralama yoluyla) silahlar aldı ve subaylarını ABD'de eğitim görmeleri için gönderdi. Sekiz piyade tümeni, üç süvari tümeni ve bir karma tugaydan oluşan ordunun gücü 1944'te yaklaşık 80.000 kişiden 200.000 kişiye ulaştı.

Brezilyalı keşif birlikleri 1945'te Montese Muharebesi'nde

Ordunun katılımı kuzeydoğu cephesini takviye etmek ve Brezilya Sefer Kuvveti'ni (FEB) İtalya Seferi'ne göndermekten ibaretti. Brezilya hükûmeti savaşa üç piyade tümeni gönderme sözü vermişti ama seferberlik zorlukları nedeniyle sadece Birleşik Devletler Ordusu'nun IV Kolordusu'na bağlı 1. Seferi Piyade Tümeni'ni (1. DIE) göndermek mümkün oldu. 1944-1945 yıllarında yapılan Monte Castello Muharebesi IV Kolordu'nun en önemli muharebesi değildi ama FEB'nin deneyimsizliğinin üstesinden gelmesi ve taarruzdaki birkaç moral bozucu yenilgiden sonra kazanması açısından öne çıkıyordu. Taktikler Fransız'dan Amerikan'a değişti: cepheden saldırılardan düşman mevzilerini kuşatmaya ve birden fazla yöne saldırmaya. FEB siyasi bir tehdit olarak görüldüğü için Brezilya'ya dönmeden terhis edildi. Bu durum Vargas'ın 1945'te Silahlı Kuvvetler tarafından devrilmesini engellemedi ve ardından demokrasi yeniden tesis edildi. Ordu çok değişmiş, teknik modernizasyonunun yanı sıra siyasi olarak özerkleşmiş ve iyi eğitimli bir elit oluşturabileceğine ikna olmuştu.

Dördüncü Brezilya Cumhuriyeti

M41 Walker Bulldog hafif tankları 1964 yılında Ralli'de

Brezilya Ordusu, İkinci Dünya Savaşı'ndan sonra Amerikan doktrinini, teşkilatını, el kitaplarını ve yöntemlerini benimsemiş olsa da, Avrupa kökenli eski malzemeler ve Fransız konseptleri kaldığı için bu özümseme kısmi olmuştur. Yeni teçhizat Brezilya-Amerika Birleşik Devletleri Anlaşması yoluyla elde edilmiştir. Savaştan bu yana motorlu araçlar, at arabaları ve katırların yerini almaya başlamıştır. O zamana kadar çok sınırlı olan zırhlı araçların kullanımı pekiştirildi. Çavuşların eğitimi Escola de Sergentos das Armas'da merkezileştirildi ve profesyonelleştirildi. 1950'lerden itibaren çavuş isyanları ortadan kalktı. Silahlı Kuvvetlerin geri kalanındaki erat hareketlerinin ordu üzerinde daha az etkisi oldu.

1960 yılında kuvvet yedi piyade tümeni, dört süvari tümeni, bir zırhlı tümen, bir hava indirme tümeninin çekirdeği, bir karma tugay ve bir Okul-Birim Grubundan oluşuyordu. Bu kuvvetler 1946'da dört Askeri Bölge olarak gruplandırıldı, daha sonra 1956'da bugünkü Askeri Bölge Komutanlıklarına eşdeğer olarak Ordular olarak adlandırıldı. Yeni yapı sofistikeydi ama doktrin gerçekle uyuşmuyordu. Piyade tümenlerinin her birinde 15.000 asker olması gerekiyordu, ancak ortalama 5.500. Yetkililer Brezilya'nın askeri kırılganlığından korkuyordu. Öte yandan komşu ülkelerin göreceli gücü azalıyordu. Arjantin'e karşı savaş hipotezi geçerliliğini yitirdi ve Soğuk Savaş endişeleriyle bir arada var oldu: nükleer savaş, devrimci savaş ve barış operasyonları, Brezilya'nın katıldığı ilk operasyon Süveyş taburuydu (1957-1967 ).

Kurumun siyasi katılımı sürekli olmuştur. 1955 yılında Savaş Bakanı Henrique Teixeira Lott, başkan Juscelino Kubitschek'in göreve başlamasını sağlamak için Deniz ve Hava Kuvvetlerine karşı bir "önleyici darbe" gerçekleştirdi. 1961'de üç askeri bakan (ordu, donanma ve hava kuvvetleri) João Goulart'ın cumhurbaşkanı olarak göreve başlamasını veto etmeye çalıştı, ancak ordudaki bir bölünme göreve başlama davasının zaferle sonuçlanmasını sağladı. Son olarak 1964 darbesi ordunun ana komutalarının sadık ellerde olmasıyla başladı, ancak subaylar topluca firar etti ve cumhurbaşkanı savaşmadan görevden alındı. Devrik hükûmetle uyumlu askerî personel tasfiye edildi, 1964'te görev yapan generallerin %22,5'i de buna dahildi. Goulart'ın muhaliflerinin ideolojik temeli 1935'ten beri geliştirilen anti-komünizm ve devrimci savaş doktriniydi.

Askeri diktatörlük

Askerler 1968 yılında diktatörlüğe karşı yapılan gösteriler sırasında eski Ordu Karargahı olan Caxias Dükü Sarayı önünde

Bunu izleyen askeri diktatörlük döneminde (1964-1985), kurumlar resmi olarak liberal demokrasinin kurumları olarak kalsa da, siyasi gücün merkezi generaller tarafından işgal edildi. Generaller kendi aralarında anlaşmazlığa düştüler ve kıdemsiz subaylar tarafından sorgulandılar. Siyasi baskı faaliyetleri orduda merkezileştirildi, İç Savunma Operasyon Merkezleri (Centros de Operações de Defesa Interna; CODI) Silahlı Kuvvetleri ve polisi koordine etti. Askerî personel yasadışı gözaltılar, işkence, infazlar, zorla kaybetmeler ve cesetlerin gizlenmesinden sorumluydu ve ordu Waimiri-Atroari yerli halkının soykırımında temel bir rol oynadı.

Diktatörlüğe karşı silahlı mücadele esas olarak CODI ve Ordu Bilgi Merkezi (Centro de Informações do Exército; CIEx) gibi yüksek rütbeli istihbarat organları tarafından yürütülmüştür. Konvansiyonel birliklerin kontrgerilla için geniş çaplı kullanımı nadiren gerçekleşti ve etkisiz kaldı. Dönemin en kapsamlı kırsal isyanı olan Araguaia Gerillası (1972-1975) ancak "gerillayla gerillayla mücadele" ilkesiyle yenilgiye uğratılabildi: kapsamlı istihbarat çalışması, karakterize edilmemiş devriyelerin sızması ve Özel Kuvvetler Bölüğünün katılımı.

1968'de Zırhlı Tümen'in yarı yolu

"Ekonomik mucize" 1969-1974 döneminde ordunun konvansiyonel savaşa odaklanarak yeniden teçhizatlandırılmasını sağladı. Kontrgerilla, kısmen devletin prestijini göstermenin bir yolu olarak ordunun dış savunmadan vazgeçmesine neden olmadı. İki savaş hipotezi vardı: "Güney Amerika'da devrimci bir savaş" ve Batı ile Komünist bloklar arasında bir savaş; Brezilya Batı bloğuna bir keşif kolordusuyla katkıda bulunuyordu. Engesa gibi ulusal silah endüstrisindeki şirketlerin gelişimi sayesinde ekipman envanterleri hızla millileştirildi. 1980'e kadar tüfekler, makineli tüfekler, toplar ve zırhlar değiştirildi.

Yabancı ordulara öykünerek geçen bir asrın ardından Brezilya Ordusu yerel ihtiyaçlara daha uygun bir doktrin arayışına girmiştir. Savaş düzeni yeniden düzenlenmiş, piyade ve topçu alayları kaldırılarak ana büyük manevra birimleri haline gelen tugaylar oluşturulmuştur, bu sistem 21. yüzyılda da devam etmektedir. Toplam güç 1970'te 170 bindi. 1980'de ordu 13 sıradan piyade, bir hava indirme, iki orman piyadesi, üç zırhlı piyade, bir zırhlı süvari ve dört mekanize süvari tugayına sahipti.[ Ancak tüm hedeflere ulaşılamadı ve Arjantin Ordusu ile ilgili olarak teknolojik bir gecikme devam etti.

Yeniden Demokratikleşme ve Soğuk Savaş Sonrası

Amazon sınırlarında yeni Ordu Havacılığı

Arjantin'in 1982'de Falkland Savaşı'ndaki yenilgisi Brezilya ordusunu şok etti. Amerika Birleşik Devletleri bir Güney Amerika ülkesini kıta dışı bir güce karşı desteklemiyordu ve Brezilya Silahlı Kuvvetleri benzer bir çatışmada açıkça güncelliğini yitirecekti. Temel ekipman eksikti ve operasyonel kapasite çok düşüktü. EME, Amazon bölgesinde Brezilya'dan ekonomik ve askeri olarak üstün Batı bloğundan bir ülkeyle savaş hipotezi üzerinde çalışmaya başladı, aynı zamanda Força Terrestre 90 (FT 90), Força Terrestre 2000 ve Força Terrestre do Século XXI programlarını tasarlayarak "geleceğin ordusunu" planladı.

1985'te askeri diktatörlüğün sona ermesinin ardından ordu siyasi-ideolojik çatışmalardan uzaklaşarak FT 90 ve ardıllarını uygulamaya başladı. 1980'lerin sonunda subayların sosyal ve ekonomik standartları düşmüş, takip eden on yılın başında ise ordunun stratejik öncelikleri tanımsız hale gelmişti. Geleneksel tehditler (komünizm ve Arjantin) yerini geleneksel olmayan tehditlere bırakıyordu. Birleşik Devletler Ordusu 1991 Körfez Savaşı'nı kazanarak bir kez daha "takip edilmesi gereken model" haline geldi ve Brezilya'nın "Delta Doktrini "ne ilham verdi. Brezilya silah endüstrisi çöktü.

1991 yılında Kolombiya Devrimci Silahlı Güçleri'nin (FARC) Brezilya topraklarına girmesi ve bunu takip eden Traíra Operasyonu Amazon'a olan ilgiyi iki katına çıkarmıştır. Ordu subayları sınır aşan suçları, Kolombiyalı gerillaları, çevre ve yerli sorunlarını bölgeye yabancı müdahalesi için olası bahaneler olarak görmüştür. Aynı zamanda, kamu yetkilileri orduyu Rio de Janeiro gibi yerlerde kanun ve düzeni sağlamak için operasyonlarda ve bir şekilde siyasi sınıf tarafından kabul gören yan görevlerde sıklıkla kullanmaktadır. Yurtdışında, uluslararası BM misyonlarına katılım artmıştır.

21. Yüzyıl

A Brazilian U.N. peacekeeper during a patrol in Cité Soleil, Haiti

Toplam personel sayısı 1985'te 194 bin iken 2007'de 238 bine çıkmıştır, bütçe kısıtlamaları nedeniyle 1980'lerde planlanan büyük niceliksel genişlemenin altında kalmıştır. 2007'nin ordusu, 1985'tekinden çok daha büyük olmamasına rağmen, yeni teknolojilerle daha uzmanlaşmıştır. Elektronik harp yetenekleri kazanılmış ve yeni Kara Havacılık Tugayı (1989), hava mobil piyade (1995) ve özel harekât kuvvetlerinin genişletilmesi (2003) ile hızlı hareket kuvvetleri kadrosu genişletilmiştir.

Brezilya'nın ilk ana muharebe tankları Leopard 1 ve M60 modelleri satın alındı ve ikili ilişkilerin iyi olmasına rağmen Brezilya zırhlı tugaylarının yapısı Arjantin'deki muadilleriyle eşdeğer hale getirildi. Zorunlu askerlik hizmetine bağımlılık azaltılmaya çalışıldı, ancak profesyonel askerlerin maliyetleri önlemleri sınırladı. Amazon Askeri Komutanlığı'nın iki orman piyade tugayı üç tugayla daha takviye edildi.

2012 yılında bazı generaller basına ordunun genel bir değerlendirmesini yaparak, eskiyen teçhizatını ve teknolojik eskimişliğini anlattılar. 2004'ten bu yana bütçenin sadece %9 ila 10'u finansman ve yatırımlar için kullanılabilir durumdaydı ve geri kalanı personele harcanıyordu. Ordu Dönüşüm Süreci için kılavuz ilkeler henüz yayınlanmıştı ve tıpkı 2010 yılını "geleceğin ordusu "nun var olacağı yıl olarak tanımlayan 1980'lerin planlamacıları gibi 2030 yılı için iddialı hedefler ortaya koyuyordu. Dönüşüm Sürecinin itici güçleri, füze ve roket topçuluğunun genişletilmesi (Astros II) ve bir seyir füzesinin (AV-TM 300) geliştirilmesi için ASTROS 2020 gibi stratejik projeler/programlardır; Yeni bir tekerlekli zırh ailesiyle Guarani zırhlı araçları; alçak irtifa uçaksavar toplarının yenilenmesi ve orta irtifa toplarının alınmasıyla Hava Savunma; ve Entegre Sınır İzleme Sistemi, Siber Savunma ve diğerleri.

The army in the security of the 2016 Olympics in Rio de Janeiro

Bu dönemdeki önemli bir barışı koruma operasyonu Haiti'deki Birleşmiş Milletler İstikrar Misyonu (MINUSTAH) idi (2007-2017). Haiti'deki Brezilyalı tabur komutanlarının çoğu generalliğe yükseldi.

2010'da Complexo do Alemão'nun işgali 1988 Anayasası'nın yürürlüğe girmesinden bu yana gerçekleştirilen en büyük asayiş operasyonuydu ve Haiti'den daha zor olduğu düşünülüyordu. Rio de Janeiro'nun favelalarında organize suçla mücadele ederken ordu taktik ve teçhizatını değiştirmek zorunda kaldı. Uzmanlaşmadıkları ve ikincil hasar riskinin bulunduğu polis işinin zorluğunun farkındaydılar. Yerel sakinler tarafından yetki suiistimalleri, işkence, aşırı ateş ve göz yaşartıcı gaz kullanımına karşı protestolar yapıldı. 2018'de Rio de Janeiro'daki federal müdahalede, bir ordu generali Rio de Janeiro Güvenlik Sekreteri pozisyonundaydı ve diğer generaller bu sekreterlikte ve federal müdahale ofisinde görev aldılar.

Stratejik projeler 2010'ların ortasındaki ekonomik krizden kaynaklanan beklenmedik durumlardan ve askeri harcamalardaki kesintilerden muzdaripti ve 2019'da son teslim tarihleri 2040'a kadar uzatılmıştı. 2023'te Guyana-Venezuela krizi başladığında, ordu Roraima'yı takviye etti, ancak hala seyir füzeleri, orta irtifa uçaksavar savunması veya Centauro II tank avcıları mevcut değildi.

Personel

Askerî personel aktif ya da yedek statüde olabilir. Eğer muvazzafsa, kariyer askerî personel (garantili veya varsayılan ömür boyu statüye sahip) veya geçici personel olabilirler. 2023 yılında ordu için kararname ile belirlenen sayı, 149'u general, 29.658'i diğer subaylar, 47.405'i emir subayı ve çavuş ve 136.005'i onbaşı ve er olmak üzere 213.217 aktif askerî personeldir. Bu 214 bin kişiden Uluslararası Stratejik Araştırmalar Enstitüsü (IISS) 112 bininin askere alındığını belirtmektedir. Aktif görevdeki personele ek olarak, rezervin 1.340.000 askerî personel olduğu tahmin edilmektedir. Askere alınanların oranına ilişkin çok daha düşük tahminler vardır (%30). Brezilya Ordusu tarihsel olarak bölgedeki en büyük ordulardan biridir.

Rütbeler ve üniformalar

Standart ordu kamuflaj üniforması, üçüncü çavuş yaka şivronu ile

Hiyerarşi ve disiplin resmi olarak Silahlı Kuvvetlerin organizasyonunun temeli olarak tanımlanmaktadır. Orduda hiyerarşi, üst kademelerde "postos" (subaylar) ve alt kademelerde "graduações" (erler) olarak adlandırılan 19 kademeden oluşmaktadır. Postolar ve graduações sosyal birliktelik çemberlerine ayrılır: en yüksekten en düşüğe doğru bunlar general subaylar, kıdemli subaylar, ara subaylar, küçük subaylar, emir subayları ve çavuşlar ve onbaşılar ve erler çemberleridir. Barış zamanlarında en yüksek rütbe orgeneral rütbesidir. Savaş zamanlarında mareşal rütbesi oluşturulabilir. Hiyerarşinin en alt seviyesini oluşturan ve "mezun olmayan" askerî personel olarak kabul edilen erler hariç, askere alınan personel "mezun" olarak adlandırılabilir.

Kariyerdeki en büyük ayrım subaylar ve erler arasındadır, çünkü subaylar aktif lider unsurdur, en başından itibaren komuta için eğitilirler, erler ise emirleri uygulamak için eğitilirler. Bunun yanı sıra, liyakate dayalı sosyal hareketlilik mekanizmaları vardır ve ordu her generalin bir zamanlar harbiyeli, yani subay akademisinde öğrenci olduğunu vurgular.

Hiyerarşiye saygı, hizmet dışında ve hatta emekli olunduğunda bile sürdürülmelidir. Farklı askeri çevreler arasında birlikte yaşama kuralları vardır (örneğin, çavuşlar ve subaylar aynı masada oturmaz) ve bunlara saygısızlık etmek "hiyerarşik karışıklık" olarak bilinir. İki asker arasında her zaman bir üst ve bir ast vardır. Aynı pozisyon içinde aradaki fark kıdemdir. Agulhas Negras Askeri Akademisi'nden subaylar söz konusu olduğunda, kıdem son terfi tarihine göre ya da aynı sınıftan subaylar arasında yaygın olan aynı ise akademideki sınıflandırmaya (son not ortalaması) göre belirlenir.

Farklı renklerde piyade bereleri

Rütbe, askeri organizasyon rozetleri ve kurs rozetleri ve brevetleri ile birlikte üniforma üzerindeki nişanlarla belirtilir. Üniformalarda en meşhur renk, ordunun görsel kimliğinin ana unsurlarından biri olan zeytin yeşilidir. İlk olarak 1931 yılında haki yerine kabul edilen renk, kamuflaj kullanımının yaygınlaştığı 1990'lara kadar saha üniformalarında da kullanılmıştır. Zeytin yeşili bereler için standart renktir, ancak belirli birlikler kendilerini farklı renklerle ayırt eder: paraşütçüler için kırmızı, orman birlikleri için brindle, havacılık için deniz mavisi, dağ uzmanları için gri, hava aracı tugayı için bej ve subay ve astsubay eğitim okulları için çelik mavisi. Cumhurbaşkanlığı Muhafız Taburu ve 1. Muhafız Süvari Alayı gibi bazı birlikler geleneksel tarihi üniformalar giymektedir.

Askeri eğitim

Askeri Öğrenci Hazırlık Okulu

Askeri eğitim ve öğretim barış zamanında ordunun ana görevleri olarak tanımlanabilir. Bu sistem eğitim, öğretim ve araştırmayı kapsar. Er ve onbaşıların faaliyetleri ilköğretime, çavuşlarınki orta, teknik veya yüksek öğretime (teknolog) ve subaylarınki yüksek öğretime karşılık gelir. Pratik olarak tüm askeri kuruluşların askerleri eğitmek için bazı sorumlulukları vardır. Aktif görevdeki kuruluşların sabit bir personeli vardır, ancak her yıl değişken sayıda yedek subay eğitirler. Sadece yedeklere odaklanan kuruluşlar vardır: Hazırlık Merkezleri (Centros de Preparação; CPOR) ve Hazırlık Çekirdeklerinden (Núcleos de Preparação; NPOR) oluşan Yedek Subay Eğitim Kurumları (Órgãos de Formação de Oficiais da Reserva; OFOR) ve Tiros de Guerra. Diğer kuruluşlar kariyer askerî personeli (subaylar ve astsubaylar) eğitir. Kanunen askeri eğitim sadece ordunun kendisi tarafından düzenlenir.

Ordunun temel faaliyetini (savaş) yürüten askeri eğitim hattındaki subaylar, yüksek öğrenimin ilk yılına eşdeğer olarak kuruma erken girerler. Campinas'taki Ordu Harbiyeli Hazırlık Okulundan (Escola Preparatória de Cadetes do Exército; EsPCEx) sonra Resende'deki AMAN'dan mezun olurlar. Subayların kariyerleri çalışma döngüleri halinde düzenlenmiştir; AMAN subay adaylarını eğitir, Subay Geliştirme Okulundan (Escola de Aperfeiçoamento de Oficiais; EsAO) bir derece binbaşılığa terfi için ve Ordu Komutanlığı ve Genelkurmay Okulundan (Escola de Comando e Estado-Maior do Exército; ECEME) bir derece tuğgeneralliğe terfi için gereklidir.[AMAN derecesi Askeri Bilimler alanında bir lisans derecesi, EsAO derecesi Askeri Operasyonlar alanında bir yüksek lisans derecesi ve ECEME derecesi Askeri Politika, Strateji ve Yönetim alanında bir doktora derecesidir; ECEME ayrıca bir post-doktora programı da sunmaktadır.

Silah Çavuşları Okulu

Kariyer muharebe çavuşları, ilki ülke geneline yayılmış on üç Ordu Teknoloji Okulu Biriminden (Unidades Escolares Tecnológicas do Exército; UETE) birinde, ikincisi ise Çavuş Branşları Okulu (Escola de Sargentos das Armas; ESA), Lojistik Çavuşları Okulu (Escola de Sargentos de Logística; EsSLog) veya Ordu Havacılık Eğitim Merkezinde (Centro de Instrução de Aviação do Exército; CIAvEx) olmak üzere iki yılda mezun olur. EsAO'nun eşdeğeri Çavuş Branşları Geliştirme Okulu'dur (Escola de Aperfeiçoamento de Sargentos das Armas; EASA). Askeri Mühendislik Enstitüsü (Instituto Militar de Engenharia; IME), Ordu Sağlık ve Tamamlayıcı Eğitim Okulu (Escola de Saúde e Formação Complementar do Exército; EsFCEx) ve Uzmanlık Eğitimi Okulu (Escola de Instrução Especializada; EsIE) da diğerlerinin yanı sıra çavuş ve/veya subayların eğitimine katılmaktadır.

Okullar uzmanlık kursları, ek kurslar ve stajlarla tamamlanmaktadır. 2006 yılında subaylar için 66 ve astsubaylar için 76 uzmanlık kursu, subaylar için sekiz ve astsubaylar için altı ek kurs, subaylar için 47 ve astsubaylar için 32 staj vardı. Bu, Personel Çalışmaları Merkezi tarafından sunulan dil kursları gibi tamamen askeri olmayan eğitimleri de kapsamaktadır. Komandolar, orman savaşçıları ve patlayıcılar için olanlar gibi en zor ve imrenilen operasyonel kurslarda gönüllü olarak işten çıkarılma oranı yüksektir.

Agulhas Negras Askeri Akademisi

Brezilya Ordusu ayrıca ilk ve ortaöğretim düzeyinde on iki Askeri Okul bulundurmaktadır, ancak bu okulların öğrencilerinin askeri kariyer yapmaları zorunlu değildir. Bu okullar subaylara çocuklarını çok erken yaşlardan itibaren askeri eğitimde tutma imkanı sunmaktadır. Askeri Eğitim Okulları (Escolas de Instrução Militar; EsIM) da ortaöğretim düzeyindedir ve öğrencilerin eğitimlerini kesintiye uğratmadan askerlik hizmeti yapmalarına olanak sağlamak üzere tasarlanmıştır.

Orduya göre, eğitim sıkıdır, ancak kötü muamele, alt rütbelere yönelik şiddet ve bedensel yaralanmalar münferit vakalardır ve talimatlar riskleri önlemek için kontrol edilmektedir. Eğitmenler tarafından uygulanan şiddet vakaları mevcuttur; Rio de Janeiro Askeri Mahkemesi 2005'ten Haziran 2015'e kadar ordu, donanma ve hava kuvvetlerinde 299 olayı yargılamıştır. Eleştirmenler kurumun korporatizmini şikâyetlerin önünde bir engel olarak göstermektedir. Saldırganlar Askeri Mahkemede yargılanıyor ancak tazminat federal hükûmet tarafından ödeniyor. Sembolik bir vaka, 1990 yılında AMAN'da eğitim sırasında ölen ve Amerikalılar Arası İnsan Hakları Komisyonu'na şikayette bulunulmasına yol açan Harbiyeli Márcio Lapoente da Silveira vakasıdır. Olaya karışan üst rütbeli subay daha sonra albay rütbesine ulaşmıştır.

Organizasyon, oluşumlar ve yapı

Brezilya Ordusunun Yapısı

Merkez Komutanlığı

Brezilya Ordusu'nun Brasília'daki karargâhı.

ORDU KOMUTANI (Cmt EX)

ARMY COMMAND (Ordu Komutanlığı (CEX)) - Brezilya

• Üst düzey danışma organları:
  • Ordu Yüksek Komutanlığı (ACE)
  • Ekonomi ve Finans Yüksek Konseyi (CONSEF)
  • Bilgi Teknolojileri Yüksek Konseyi (CONTIEX)
  • Rasyonelleştirme ve Dönüşüm Üst Kurulu (CONSURT)
• Devlete ait işletmeler ve kuruluşlar:
  • Ordu Konut Vakfı (OVV)
  • Brezilya Savaş Malzemesi Endüstrisi (IMBEL)
  • Osorio Vakfı (Osorio Fonu)
• Ordu Komutanına doğrudan yardım eden organlar (OADI)
  • Ordu Komutanı Ofisi (GAB CMT Ex)
  • Ordu İstihbarat Merkezi (CIE)
  • Ordu Sosyal İletişim Merkezi (CCOMSEx)
  • Ordu İç Kontrol Merkezi (CCIEx)
  • Ordu Genel Sekreterliği (SGEx)
• Genel yönetim organı
  • Ordu Personeli
    • Genelkurmay Başkanlığı Ofisi
    • Genelkurmay Başkan Yardımcısı Ofisi (Başkan Yardımcısı)
    • 1. Daire - Personel, Eğitim ve Kültür (1. Alt Daire - Personel, Eğitim ve Kültür)
    • 2. Departman - Bilgi ve Siber Savunma
    • 3. Daire - Kara Kuvvetleri Doktrini (3. Alt Daire - Kara Askeri Doktrini)
    • 4. Daire - Lojistik, Mobilizasyon ve S&T (4. Alt Daire - Lojistik, Mobilizasyon ve S&T)
    • 5. Bölüm - Özel ve Uluslararası İlişkiler Yönetimi
    • 6. Departman - Ekonomi ve Finans (6. Alt Departman - Ekonomi ve Finans)
    • 7. Departman - Politika ve Strateji
    • Ordu Makro Projeleri Özel İdari Ofisi (Assessoria Especial de Gestão e Projetos Macroprocessos do EB)
    • Ordu Projeler Yönetim Ofisi (EPEx)
• Sektör politikalarını yönlendiren organlar
  • Personel Genel Müdürlüğü (DGP)
  • Ordu Eğitim ve Kültür Dairesi (DECEx)
  • Lojistik Komutanlığı (COLOG)
  • Kara Harekât Komutanlığı (COTER)
    • ordunun operasyonel güçleri (Força Terrestre)
  • Bilim ve Teknoloji Departmanı (DCT)
  • Mühendislik ve İnşaat Departmanı (DEC)
  • Ekonomi ve Finans Sekreterliği (SEF)

Bölgesel Komutalar

Ordu sekiz askeri komutanlık şeklinde yapılandırılmıştır. Sekiz askeri komutanlığın her biri bir veya daha fazla askeri bölgeden sorumludur.

• (Comando Militar do Leste; CML), (Karargah: Rio de Janeiro) - 1. ve 4. Askeri Bölgeler
• (Comando Militar do Sudeste; CMSE), (Merkez: São Paulo) - 2. Askeri Bölge
• (Comando Militar do Sul; CMS), (Merkez: Porto Alegre) - 3. ve 5. Askeri Bölgeler
• (Comando Militar do Nordeste; CMN), (Merkez: Recife) - 6., 7. ve 10. Askeri Bölgeler
• (Comando Militar do Oeste; CMO), (Karargah: Campo Grande) - 9. Askeri Bölge
• (Comando Militar do Norte; CMN), (Merkez: Belém) - 8. Askeri Bölge
• (Comando Militar da Amazônia; CMA), (Merkez: Manaus) - 12. Askeri Bölge
• Planalto Askeri Komutanlığı (Comando Militar da Planalto; CMP), Planalto Portekizce yüksek ova anlamına gelir, (Karargah: Brasília) - 11. Askeri Bölge

Askeri Bölgeler

Brezilya toprakları ayrıca on iki askeri bölgeye ayrılmıştır. Her askeri bölge kendi sorumluluk alanındaki operasyonel birimlere lojistik destek sağlar. Bu nedenle, Askeri Bölgeler genellikle yönetim, lojistik, ulaşım, sağlık ve eğitim sağlamaktan sorumlu birimlerden oluşur. Askeri Bölgeler Korgeneraller (Generais de Divisão) tarafından komuta edilen Tümen büyüklüğünde birimlerdir.

Mevcut askeri bölgeler şunlardır

• 1. Askeri Bölge - Rio de Janeiro ve Espírito Santo Eyaletleri (Merkez: Rio de Janeiro)
• 2. Askeri Bölge - São Paulo Eyaleti (Merkez: São Paulo)
• 3. Askeri Bölge - Rio Grande do Sul Eyaleti (Merkez: Porto Alegre)
• 4. Askeri Bölge - Minas Gerais Eyaleti (Merkez: Belo Horizonte)
• 5. Askeri Bölge - Paraná ve Santa Catarina Eyaletleri (Merkez: Curitiba)
• 6. Askeri Bölge - Bahia ve Sergipe Eyaletleri (Karargah: Salvador)
• 7. Askeri Bölge - Rio Grande do Norte, Paraíba, Pernambuco ve Alagoas Eyaletleri (Merkez: Recife)
• 8. Askeri Bölge - Maranhão, Pará ve Amapá Eyaletleri (Merkez: Belém)
• 9. Askeri Bölge - Mato Grosso ve Mato Grosso do Sul Eyaletleri (Karargah: Campo Grande)
• 10. Askeri Bölge - Ceará ve Piauí Eyaletleri (Karargah: Fortaleza)
• 11. Askeri Bölge - Goiás, Tocantins ve Federal Bölge Eyaletleri (Merkez: Brasília)
• 12. Askeri Bölge - , Acre, Roraima ve Rondônia Eyaletleri (Merkez: Manaus)

Ana birimler

Bölümler

Brezilya Ordusu'nda şu anda altı ordu tümeni bulunmaktadır:

• 1. Ordu Tümeni Rio de Janeiro merkezli - RJ, Doğu Askeri Komutanlığı'na bağlı,
• 2. Ordu Tümeni São Paulo merkezli - Güneydoğu Askeri Komutanlığı'na bağlı SP,
• 3. Ordu Tümeni merkezli - Güney Askeri Komutanlığı'na bağlı RS,
• 5. Ordu Tümeni Curitiba merkezli - Güney Askeri Komutanlığı'na bağlı Halkla İlişkiler,
• 6. Ordu Tümeni Porto Alegre merkezli - Güney Askeri Komutanlığı'na bağlı ve
• 7. Ordu Tümeni Recife merkezli - Kuzeydoğu Askeri Komutanlığı'na bağlı PE.

Brezilya Ordusu'nun diğer askerî güçleri doğrudan bölge askeri komutanlıklarına bağlıdır ve komuta eden bir tümen yoktur. Bu durumda, bu birliklerin istihdamı bölge askeri komutanlıklarının operasyon koordinasyon merkezi tarafından koordine edilir.

Tugaylar

• 1x Tugay, ile:
  • 3x Paraşüt Piyade Taburu
  • 1x Paraşüt Süvari Bölüğü
• 1x Özel Operasyonlar Tugay, ile:
  • 1x Özel Kuvvetler Taburu, 12 SF müfrezesi ile
  • 1x Komando Tabur
  • 1x Tabur.
• 1x Hafif Piyade (Hava Saldırısı) (Hava Mobil) Tugayı, ile:
  • 3x Hafif Piyade Hava İndirme Taburları
  • 1x Hafif Süvari Hava İndirme Alayı (Tabur büyüklüğünde).
• 1x Tugay, ile:
  • 3x Hafif Piyade Taburu
  • 1x Mekanize Süvari (Tekerlekli) Alayı (Tabur büyüklüğünde).
• 1x Sınır Piyade (Sulak Alan Piyade) Tugayı, ile:
  • 3x Sınır Piyade Taburu.
• 1x Tugay, ile:
  • 2x Tank Alaylar (Tabur büyüklüğünde)
  • 2x Taburlar
  • 1x Mekanize Süvari (Tekerlekli) Filosu
• 1x Zırhlı Piyade Tugayı, ile:
  • 2x Zırhlı Piyade Taburu
  • 2x Tank Alayı (Tabur büyüklüğünde)
  • 1x Mekanize Süvari (Tekerlekli) Filosu
• Her biri 4x (Tekerlekli) Tugay:
  • 3x Mekanize Süvari Alayı (Tabur büyüklüğünde)
  • 1x Zırhlı Süvari Alayı (Tabur büyüklüğünde).
• 6x Tugaylar, her biri ile:
  • 3 - 4 Orman Piyade Taburu
  • 1x Mekanize veya Orman Süvari Bölüğü
• Her biri 5x (Motorize) Tugayı:
  • 3x Motorize Piyade Taburu
  • 1x Mekanize Süvari Filosu
• Her biri 4x (Tekerlekli) Tugay:
  • 3x Mekanize Piyade Taburu
  • 1x Mekanize Süvari Filosu
• 1x Her biri Hafif (Motorize) Tugaylar:
  • 3x Dağ Piyade Taburu
  • 1x Mekanize Süvari Filosu
• Her biri 4x Tümen Topçu Tugayı:
  • 4 - 5 Sahra veya Roket Topçu Taburu (Brezilya Ordusu'nda Agrupements).

4x İnşaat Mühendis Alayı, her birinde: **3x ila 5x İnşaat Mühendis Taburu:

• • 3x ila 5x İnşaat Mühendisi Taburu
• 1x Topçu Tugayı, ile:
  • 5x Uçaksavar Topçu Taburu
• 1x Komutanlığı (Tugay), ile:
  • 5x Kara Havacılık Taburları (Tanksavar, keşif, çok amaçlı, nakliye, yardımcı).

Stratejik Hızlı Eylem Güçleri ve Uzman Tugaylar

Hava Mobil Piyade Tugayı

12. Aeromobil Tugayı Brezilya Ordusunun önemli bir elit birliğidir. Merkezi São Paulo'daki Caçapava'dadır. Operasyon alanı tüm ülkeyi kapsamaktadır. Merkezi São Paulo'da bulunan 2. Ordu Tümeni / Güneydoğu Askeri Komutanlığı'na bağlıdır.

Ülkenin herhangi bir noktasında hızlı müdahale görevleri için organize edilmiş, donatılmış ve eğitilmiştir. İş jetleri ve sivil uçakları kullanarak hava yoluyla hareket edebilirler, ancak birincil ulaşım araçları, genellikle kışlalarının yakınında bulunan Ordu Havacılık Komutanlığı'na bağlı Brezilya Hava Kuvvetleri'nin rotorlu uçaklarıdır. Ana işlevi olan havadan taarruzu gerçekleştiren Hava Mobil Tugayı, Brezilya Ordusu'nun Stratejik Görev Gücü'nün (Força de Ação Rápida Estratégica) ayrılmaz bir birimi olarak stratejik erişimin etkili ve sürekli kullanılabilir bir aracını oluşturmaktadır.

Kara Havacılık Tugayı

Panther armed assault helicopter in Brazilian Army.

Brazilian army aviation EC725 Caracal.

Ricardo Kirk Tugayı olarak da bilinen Ordu Havacılık Komutanlığı, Taubaté'de bulunan ve Kara Operasyonları Komutanlığı ile Güneydoğu Askeri Komutanlığı'na bağlı bir Brezilya Ordusu tugayıdır. Tarihsel adı Brezilya'da askeri havacılığın öncüsü olan ve Contestado Savaşı'nda savaşta öldürülen Yüzbaşı Ricardo Kirk'e atıfta bulunmaktadır.

Brezilya Ordusu Havacılık Komutanlığı'nın görevi organik hava hareketliliği sağlamak ve taktik hava desteği, yakın hava desteği ve keşif sağlayarak kara kuvvetlerini desteklemektir.

Kanun ve Düzen Operasyonları Tugayı

Kanun ve Düzen Operasyonları Tugayı (Law and order troops)

11. Piyade Tugayı Brezilya Ordusu'nda faaliyet gösteren tugaylardan biridir. Karargâhı Campinas, São Paulo'da bulunmaktadır.

Bu piyade tugayı kentsel arazideki operasyonlarda uzmanlaşmıştır ve ciddi istikrarsızlık ya da kamu düzenine yönelik tehlike durumlarında hareket edebilmektedir. Tugay Brezilya'da özellikle büyük şehir merkezlerinde organize suç ve uyuşturucu kaçakçılığına karşı operasyonlarda sıkça kullanılmaktadır.

Ayrıca bir Kolluk Operasyonları Eğitim Merkezi vardır ve Düzen bir Okul Alt Birimidir. Brezilya Ordusunun Kolluk Kuvvetleri ve Asayiş Operasyonları ve Kentsel Ortamlarda Askeri Operasyonlarda Özel İstihdam Birimi.

Hem ayaklanma durumlarında hem de yerel kolluk kuvvetlerinin kendi başlarına yapamadıkları durumlarda organize suç ve uyuşturucu kaçakçılığı ile mücadelede görev yapmak üzere eğitilmiştir. Son zamanlarda Rio de Janeiro'da daha önce uyuşturucu kaçakçılarının kontrolü altında olan toplulukların pasifize edilmesinde diğer elit Ordu güçleriyle birlikte faaliyet göstermiştir.

Orman Savaşı Tugayları

Albay Jorge Teixeira Merkezi olarak da bilinen Orman Savaşı Eğitim Merkezi - Centro de Instrução de Guerra na Selva (CIGS), Brezilya yağmur ormanlarının en elverişsiz bölgelerinde askeri doğa görevlerini yerine getirebilecek savaşçılar olan küçük grupların askeri liderlerini vahşi doğa savaşçıları olarak nitelendirmeyi amaçlayan Manaus merkezli bir askeri organizasyondur.

Kurslar orman operasyonları sahnesinde farklı kategorilerde verilmektedir - Kıdemli Subaylar, Subaylar, Kıdemli Astsubaylar, Astsubaylar, Tıbbi ve Sağlık Personeli ve askeri, polis güçleri ve siviller için küçük kurslar. Sembolü jaguardır. Orman Harbi Eğitim Merkezi (CIGS) Eğitim Bölümü, Doktrin ve Araştırma Bölümü, Öğrenci Bölümü, Veterinerlik Bölümü, İdare Bölümü ve Destek Bölüğü olarak yapılandırılmıştır.

Brezilya'nın her yerinden subay ve astsubaylar CIGS'de kurs almak için başvurabilse de, eğitime destek veren askerlerin çoğu yerel halktan, çoğunlukla er ve onbaşılardan oluşan bölgenin yerlileridir. Ormanın içindeki yaşam koşullarına adapte oldukları için avlanma, saklanma ve ormanda kolaylıkla hareket etme gibi çok çeşitli faaliyetleri gerçekleştirme konusunda daha yeteneklidirler. CIGS'de eğitim gören pek çok yabancı ve Brezilyalı askerî personel, bu askerlerin operasyonlar sırasında gösterdikleri etkileyici yetenekleri anlatmıştır. Ormanda hayatta kalma konusundaki deneyim ve becerileri Brezilya Orman Savaşı Tugaylarının dünyadaki türünün en ölümcül birlikleri haline gelmesine kesinlikle yardımcı olmaktadır.

Tugaylar savaş konusunda da deneyim sahibidir. Brezilya'nın kuzey sınırlarını korumakla görevli birlikler sürekli olarak sınır ülkelerindeki gerillaların, uyuşturucu satıcılarının ve her türden suçlunun saldırılarına maruz kalmaktadır. Brezilya Ordusu sadece uyuşturucu kaçakçılığıyla değil, aynı zamanda hayvan, silah, insan ve diğer birçok yasadışı eylemle mücadele etmek için genellikle diğer kolluk kuvvetleriyle birlikte hareket eder.

Paraşütçü Tugayı

Paraşütçüler Tugayı Brezilya Ordusunun önemli bir elit birimidir. Karargâhı Rio de Janeiro kentindeki Vila Militar'da bulunmaktadır. Brasilia'da bulunan Kara Operasyonları Komutanlığı ile bağlantılı olarak Rio de Janeiro'da bulunan Doğu Askeri Komutanlığı'na bağlıdır.

Tugay, Brezilya Ordusu'nun 48 saat içinde ülkenin herhangi bir yerinde, ormanda, savanda, bataklıkta ve dağda harekete geçmeye ve 72 saate kadar lojistik destek almadan kalmaya, cephe hatlarına veya düşman hatlarının gerisine hızla paraşütle atlayabilmeye hazır seçkin kuvvetlerinden biridir. Görevin tamamlanmasından sonra, Brezilya Ordusu eğitim doktrinine göre, kazanılan pozisyonu korumak için bölgeyi başka bir konvansiyonel birime teslim etmek, genellikle bir zırhlı Piyade birimi veya tugayı, bölgenin Kara Kuvvetlerinin başka bir birimine devredilmesinden sonra Paraşütçü Tugayı alanının yerini almaktan sorumlu olacaktır. Paraşütçü Tugayı daha sonra Müttefik birliklerine yol açmak için bir kez daha düşman hatlarının gerisine atılır.

Brezilya Ordusu Paraşütçüsü

Tugay, savaş ya da işgal durumunda ulusal toprakların herhangi bir yerinde hızlı bir şekilde faaliyet gösterebilmesi sayesinde Stratejik Görev Gücü'nün (Força de Ação Rápida Estratégica) temel bir parçasıdır.

Bu tugayın görevlerinin ölümcül ve tehlikeli doğası nedeniyle Brezilyalı paraşütçülerin kendine özgü bir ahlakı vardır. Örneğin, normal piyade birlikleri siyah botlar ve yeşil bereler kullanırken, paraşütçüler kahverengi botlar ve kırmızı bereler kullanır. Kendilerini "Pé pretos" (siyah ayaklılar), yani düzenli piyadelerden üstün görürler. Brezilya Ordusu'nun sloganı "Brasil acima de tudo!" (Brezilya, her şeyin üstündedir) sloganı popülerleşmeden önce paraşütçülerin savaş çığlığıydı (günümüzde bu sloganı söylemek ordu arasında yaygın bir selamlaşma şeklidir). Paraşütçüler kendileriyle çok gurur duyarlar ve diğer birlikler arasında her zaman öne çıkarlar.

Özel Harekat Tugayı

Brezilyalı bir SOF askeri

Özel Kuvvetler Komutanlığı'nın Brezilya'daki geçit töreni.

Özel Harekât Tugayı Brezilya'nın özel harekât gücüdür. İdari olarak Plato Askeri Komutanlığı'na bağlı olsa da, tugayın operasyonları doğrudan Kara Operasyonları Komutanlığı'nın kontrolü altındadır. Özel Kuvvetler ilk olarak 1957 yılında Amazon havzası boyunca derin orman kurtarmaları gerçekleştirme konusunda uzmanlaşmış paraşüt eğitimli bir kurtarma birimi olarak kurulmuştur. İlk seçimini yaptıktan sonra, bir ABD Ordusu Özel Kuvvetler Mobil Eğitim Ekibi (MTT) birliğin ilk eğitim kursunu gerçekleştirdi.

Günümüzde, konvansiyonel olmayan savaşta, psikolojik operasyonlar gerçekleştirmede ve Tugaylar ve Tümenler gibi daha büyük düşman birimlerini taciz etmede uzmanlaşmıştır. Küçük hücreler ve müfrezeler halinde hareket eden (genellikle en fazla 20 kişi) Özel Kuvvetler, düşman hatlarının derinliklerinde hareket eder ve son derece elverişsiz koşullarda savaşma yeteneğine sahiptir.

2022'de Brezilyalı asker SOF.

Kurulması için Ordu Komutanlığı, başlangıçta Paraşüt Piyade Tugayına bağlı olarak Tugayın çekirdeğini (Nu Bda Op Esp) organize eden kararnameler yayınladı. Alt kuruluşlarının çoğu Camboatá (Rio de Janeiro'nun Batı Bölgesi) bölgesinde konuşlanmıştı ve burada komutanı ilk aşamada Nu Bda Op Esp'in komutasını ve proje dağıtımının yönetimini kümülatif olarak gerçekleştiren 1. BFEsp idi.

Helikopterlerle sızma.

Sloganı "herhangi bir görev, herhangi bir yerde, herhangi bir zamanda, her şekilde "dir. Özel Harekat Tugayı büyüklüğünde bir tabur olan ilgili Komando birliklerinin de benzer bir sloganı vardır: "Düşmanın derin gerisinde azami karışıklık, ölüm ve yıkım".

Sabotajcılar olarak bilinen özel komuta birimi, düşman hatlarının gerisinde faaliyet gösteren seçkin birlikler.

Terörle mücadele, stratejik keşif, yüksek değerli hedefleri bulma ve saldırma ve çalma, çıkarma ve kaçma gibi diğer görev türlerini de yerine getirebilir. Bu görevlerin son derece tehlikeli olması nedeniyle bu birim, Komando ve Paraşütçü eğitimini tamamlamış olması gereken sadece birkaç üyeden oluşur. Son derece uzmanlaşmışlardır ve 45 saatten daha kısa bir sürede dünyanın herhangi bir yerinde operasyon yapmaya hazırdırlar. Bu nedenle Brezilya Ordusu'nun en prestijli birimlerinden biri olarak kabul edilmektedirler.

Birimin ateşle vaftizi 1970'lerde Araguaia Gerillası'na karşı yürütülen operasyonlar sırasında gerçekleşti; o zamana kadar Özel Kuvvetler Müfrezesi, etkin komuta ve özel kuvvetleriyle, ister muharebe eylemlerinde ister casuslukta olsun, kampanya boyunca neredeyse kesintisiz savaşan tek birlikti, ordunun kontrol ve özel kuvvetlerinin katılımı olmasaydı, gerillaların yenilgisi daha zor olurdu, çünkü bu tür askerler Brezilya Ordusu'nun kontrgerilla uzmanlarıdır.

1991 yılında Kolombiya Devrimci Silahlı Kuvvetleri'ne bağlı gerillalar Brezilya topraklarına girerek küçük bir Brezilya Ordusu sınır birliğine saldırdı, anında karşılık verildi ve o zamanki Özel Kuvvetler Taburu diğer birliklerle birlikte Traira Operasyonu adında bir misilleme operasyonu düzenledi ve sonuçta 12 gerilla öldürüldü, çok sayıda gerilla yakalandı, silah ve teçhizatın çoğu ele geçirildi.

Son dönemde Birleşmiş Milletler himayesinde Haiti topraklarına musallat olan ve ülkede büyük bir siyasi istikrarsızlığa neden olan paramiliter gruplarla mücadelede Özel Harekât Tugayı belirleyici bir rol oynamıştır. 1. Özel Kuvvetler Taburu, 1. Komuta Harekât Taburu ve 1. Psikolojik Harekât Taburu, misyonun başlangıcından bu yana MINUSTAH'a tüm birlikleriyle asker gönderen tek ordu birlikleridir ve bu birlikler tarafından gerçekleştirilen özel operasyonlar Port-au-Prince'in pasifize edilmesinde temel rol oynamıştır.

Dağ Operasyonları Tugayı

Dağ hafif piyadeleri

Dağ Operasyonları Tugayı Brezilya Ordusu'nun özel bir piyade tugayıdır. Karargâhı Juiz de Fora, Minas Gerais'te bulunmaktadır. Görev alanı Minas Gerais eyaletini ve Petropolis'i kapsamaktadır. Merkezi Rio de Janeiro'da bulunan 1. Ordu Tümeni / Doğu Askeri Komutanlığı tarafından yönetilmektedir.

Brezilya Ordusu'nun dağ muharebesi operasyonlarında uzmanlaşmış, dağ operasyonları için özel teknikler geliştiren ve bu operasyon sahasına özgü ekipman ve silahlar kullanan bir birimi olan 4. Dağ Piyade Tugayı, yıllar içinde seçkin bir birlik olarak kendini kanıtlamış, hatta özel tekniklerini kurslarına ve stajlarına katılacak diğer Brezilya askerî birliklerine yayarak Brezilya Ordusu'nun Stratejik Görev Gücü (Força de Ação Rápida Estratégica) üyelerinin eğitimine yardımcı olmuştur.

Dünya Savaşı sırasında Brezilya piyadeleri, dağlık bir arazide yer alan ve Almanlar tarafından Po Vadisi'ne doğru ilerleyen müttefik birliklerini durdurmak için son kale olarak yoğun bir şekilde savunulan Montese kasabasının fethinde önemli bir rol oynamıştır. 14 Nisan 1945'te devasa Montese, Brezilya Seferi Kuvvetleri Komutanı Marechal Mascarenhas de Morais'in ifadesiyle, Brezilya'nın İtalya'daki en çetin ve kanlı savaşına sahne oldu. Yoğun mayın tarlalarında ve Alman makineli tüfeklerinin yoğun ateşi altında savaşarak saldırının ana çabasını yönettikten sonra, sonunda Montese'yi fethetmeyi başardılar.

Hızlı Motorize Operasyon Tugayı

Motorize Harekat Tugayı Büyük Piyade, Brasilia 2022

Porto Seguro Vikontu'nun Kendi Tugayı olarak da bilinen 3. Mekanize Piyade Tugayı, Brezilya Ordusu'nun Tugaylarından biridir. Karargâhı Goiás Eyaleti'ndeki Crystal'de bulunmaktadır. Karargâhı Brasilia'da bulunan Planalto Askeri Komutanlığı'na bağlıdır. Kendisine bağlı askeri örgütler Federal Bölge ve Triangulo Mineiro olarak bilinen Goiás, Tocantins ve Minas Gerais eyaletlerinde yer almaktadır. Tarihi adı Porto Seguro Vikontu Francisco Adolfo Varnhagem'e ithafen verilmiştir.

3. Tugay Brezilya Ordusu'nun stratejik rezervinin bir parçasıdır, ancak Brezilya'nın herhangi bir yerinde ve herhangi bir zamanda kullanılabilmelidir. Mekanize bir oluşum olarak, konvansiyonel operasyonlar için ya da kamu düzeninin korunmasında askeri polisi takviye etmek için ülke çapında herhangi bir yere yeterince hızlı konuşlandırılabilir ve herhangi bir motorize, hava aracı ya da hava indirme eylemini derhal gerçekleştirebilir.

İhtisas Taburları, Alayları ve Komutanlıkları

1. Kimyasal, Biyolojik, Radyolojik ve Nükleer Savunma Taburu

Brezilya Ordusu birlikleri biyolojik savaş için tatbikat yaparken

2012 yılında Ordu KBRN Savunma Bölüğü'nün yeniden adlandırılmasıyla oluşturulan 1. Kimyasal, Biyolojik, Radyolojik ve Nükleer Savunma Taburu, Brezilya Ordusu'nda türünün tek örneğidir ve üyeleri kimyasal, biyolojik ve nükleer savaşta (adından da anlaşılacağı üzere), özellikle silahların, yerel ve askeri teçhizatın kontrolü ve dekontaminasyonu konusunda savaşmak üzere eğitilmiştir.

Taburun kökeni, başlangıçta Ters Bölünmüş Birlikler-Okul'a (RSUS) tabi olan Kimyasal Harp Bölüğü'nün Özel Eğitim Okulu (SES) tesislerinde kurulduğu 1953 yılına dayanmaktadır

31 Aralık 1987'de Kimyasal Harp Okulu lağvedildi ve yerine Rio de Janeiro şehrinde bulunan ve Uzmanlık ve Yaygınlaştırma Kuruluna bağlı olan KBRN Şirketi kuruldu.

17. Sınır Taburu (Bataklık Operasyonları)

Piyade sınırı, Pantanal.

17. BB, Mato Grosso do Sul eyaletinin Corumbá şehrinde bulunan ve bataklık operasyonlarında uzmanlaşmış Brezilya Ordusunun seçkin bir birimidir.

Ana görevleri, Brezilya'nın batı sınırını sağlamak, teknik ve operasyonel doktrinlerin geliştirilmesi ve iyileştirilmesi ve özel savaşa özgü bataklık ortamı (dünyanın birçok yerinde mevcuttur) ve ayrıca sulak alan birimlerindeki teknik operasyonlarını çoğaltmak Brezilya Ordusu'nun Stratejik Görev Gücü (Força de Ação Rápida Estratégica) üyeleri, ancak özellikle, Özel Operasyonlar Tugayı, Paraşüt Piyade Tugayı ve 12. Hafif Piyade Tugayı (hava indirme), Stratejik Görev Gücü bünyesindeki birimler ve Brezilya topraklarının batı sınırının korunmasından sorumlu Batı Askeri Komutanlığı başta olmak üzere diğer bölgelerden gelen askerlere Sulak Alan Operasyonları (Operações no Pantanal) kursu sunmaktadır. Bunun yanı sıra, Sulak Alan Operasyonları kursuna da katılan ve amfibi operasyonlar konusunda son derece yetenekli olan Brezilyalı Deniz Piyadeleri ile teknik ve deneyim alışverişi de yapılmaktadır.

72. Motorize Piyade Taburu (Caatinga/Savanna Operasyonları)

Savaşçılar, .

72. MIB, Brezilya Ordusu'nun Petrolina'da konuşlu seçkin bir birliğidir ve Brezilya Ordusu'nun Caatinga ve Savanna'nın çalışma ortamına yönelik savaşçı eğitimi veren tek birliğidir. Yaklaşık 28.000 km²'lik bir alanı kapsayan Caatinga Operasyonları Talimat Merkezi taburun sınırları içerisindedir.

Caatinga Harekât Talimat Merkezi'nin tesisleri, Savunma Bakanlığı'na ait olan ve Caatinga savaş muhariplerinin bu ortamda oluşturulmasından sorumlu Saha Talimat Demir Tank Çiftliği olarak adlandırılan bir alanda yer almaktadır. Bitki örtüsü agresif ve dikenlidir, güneş günün büyük bölümünde çok serttir ve su azdır. Bu bölgenin koşullarına dayanmak çok zordur ve bu kursu bitiren askerler Brezilya Ordusu'nun web sitesinde (Portekizce) tanımlandığı gibi Brezilya Ordusu'nun Caatinga Savaşçıları olarak kabul edilirler.

Özel Sınır Müfrezeleri

Devriye gezen özel bir müfrezeden Brezilyalı askerler (2022)

Özel sınır müfrezeleri bir tür gelişmiş öncü birliktir. Ortalama 50 asker ve subaydan oluşan ve benzer mimari kalıpları izleyen bu müfrezeler, neredeyse her zaman yüzeydeki tek ulaşım aracı olan büyük nehirlerin kıyısında bulunan stratejik sınır noktalarına dağıtılır. Hiçbirine karayoluyla ulaşılamaz.

"Savaş, yaşam ve iş" olmak üzere üç sütun bu misyonu desteklemektedir. Esasen askeri faaliyetler, hayatta kalma ve çeşitli hizmetler, hem Askeri Teşkilatın (OM) hem de ilgili kışlaların çevresinde yaşayan sivil toplulukların yararına, iletişim ve lojistik destek zorlukları gibi izolasyona özgü engellerin üstesinden gelerek ulusal egemenliğin sürdürülmesini sentezler. Brezilya sınırı boyunca dağılmış olan bu kışlalar, nüfus oluşturarak sınır şeridinin basit bir şekilde canlandırılmasının ötesine geçmektedir. Ordu Stratejik Araştırmalar Merkezi'nin Stratejik Bilgilerine göre, mevcut olmanın yanı sıra, mevcut olmak hem sivil hem de askeri hükûmet organlarının katılımını kolaylaştırır.

Amazon Askeri Komutanlığı Tekne Merkezi

Amazon nehirlerinde faaliyet gösteren ordu tekneleri.

Amazon Askeri Komutanlığı Gemi Merkezi, Brezilya Ordusu içinde benzersiz bir birim olmakla birlikte Amazon Askeri Komutanlığı'nın askeri organizasyonunda var olan özellikleri çok iyi temsil etmektedir. 1 Ekim 1969'da kurulan 1. Özel Nakliye Bölüğü'nden gelen Gemi Merkezi, 12. Askeri Bölge kapsamında taktik ve lojistik nehir taşımacılığından sorumludur ve bu görev, çok çeşitli zorlukların üstesinden gelme konusunda sürekli bir misyona sahiptir.

Operasyonel olmanın yanı sıra; kartografik referansların yokluğu, kritik noktaların işaretlenmemesi, nehirlerin rejimi, izolasyon, iletişimdeki zorluklar, kullanılan araçların farklılaşan bakımı ve kullanılan botları güvenli bir şekilde yönlendirmek için uzman ve kalifiye personele duyulan öncelikli ihtiyaç, bu özel ulaşım türünde karşılaşılan engellerden sadece birkaçıdır. Sadece bu ihtiyaçları değil, aynı zamanda gemileri olan diğer askeri kuruluşların ihtiyaçlarını da karşılamak amacıyla, DEE'nin gözetiminde Komuta Bot Merkezi bakanı, 16 hafta süren Nehir Seyri Kursu, geleceğin gemi komutanlarının eğitimine yöneliktir.

Amazon Askeri Komuta Gemisi Merkezi, Komutanlık, 3 Bölük ve 1 Öğretim Bölüğünden oluşmaktadır.

Başkanlık Muhafızları

Üç Güç Meydanı'ndaki bayrak töreni sırasında Cumhurbaşkanlığı Muhafız Taburu

Başkanlık Muhafız Taburu Brezilya Ordusu'nun bir birimidir ve Brezilya Başkanı'nın şeref muhafızlığını yapar. Diğer iki birim, 1. Muhafız Süvari Alayı ve Cayenne Bataryası da başkanlık şeref muhafızlığı biriminin bir parçasıdır ve hepsi Ordu Karargahına bağlıdır.

PGB'nin kökeni 1823'te Bağımsızlık Bildirgesi'ni takip eden barış kampanyaları sırasında Brezilya İmparatorluk Ailesi'nin muhafız birliği olarak örgütlenen İmparator Taburu'na dayanmaktadır ve bu nedenle 19. yüzyıl üniformalarını giymektedir. 1827 yılında dağıtılan birlik 1933 yılında yeniden kurulmuştur.

1. Muhafız Süvari Alayı.

"Dragões da Independência" (Bağımsızlık Süvarileri) olarak da bilinen 1. Muhafız Süvari Alayı, Ordu'nun filo büyüklüğündeki atlı muhafız alayıdır. Bu isim 1927 yılında verilmiştir ve 7 Eylül 1822'de Portekiz'den Brezilya'nın bağımsızlığını ilan ettiği sırada Portekiz Kraliyet Prensi Pedro VI'ya bir ejderha müfrezesinin eşlik etmesine atıfta bulunmaktadır. Bağımsızlık Süvarileri 1927'den beri alay üniforması olarak kullanılan daha önceki İmparatorluk Onur Muhafızlarınınkine benzer 19. yüzyıl üniformaları giymektedir. Üniforma Debret tarafından beyaz ve kırmızı renklerde, tüylü bronz miğferlerle tasarlanmıştır. Brezilya İmparatoriçe Eşi aynı zamanda bir Avusturya Arşidüşesi olduğu için renkler ve desen dönemin Avusturya ejderhalarından etkilenmiştir. Tüylerin rengi rütbeye göre değişmektedir. Bağımsızlık Süvarileri mızrak ve kılıçla silahlandırılmıştır, bu silahlar sadece subaylar ve renk muhafızları içindir.

Başkanlık Muhafız Taburu anti-isyan kıyafeti.

Alay, Napolyon savaşları sırasında Brezilya'ya sığınan Portekiz kraliyet ailesini koruma göreviyle 1808 yılında Prens Naibi ve Portekiz'in gelecekteki kralı John VI tarafından kurulmuştur. Bununla birlikte, ejderhalar Portekiz'de en azından 18. yüzyılın başlarından beri mevcuttu ve 1719'da bu tür süvari birlikleri, başlangıçta altın ve elmas sevkiyatlarına eşlik etmek ve Rio de Janeiro'da ikamet eden Genel Vali'yi korumak için Brezilya'ya gönderildi (1. Süvari Alayı - Genel Vali'nin Atlı Muhafız Bölüğü). Daha sonra, sınır çatışmaları sırasında İspanyollara karşı hizmet etmek üzere güneye de gönderildiler. Brezilya'nın bağımsızlığının ilanından sonra alayın unvanı, İmparatorluk Ailesini koruma rolüyle İmparatorluk Onur Muhafızları olarak değiştirildi. Muhafızlar daha sonra İmparator Pedro II tarafından dağıtıldı ve ancak cumhuriyet döneminde, bu kez Brezilya Devlet Başkanı ve Birinci Ailesini, Brezilya Devlet Başkan Yardımcısını ve ulusal hükûmetin tüm makamlarını savunmak ve korumakla görevli atlı muhafız birliği olarak yeniden oluşturulacaktı. 1889'da Cumhuriyet ilan edildiğinde, İmparatorluk Onur Muhafızlarının 6 numaralı atı, Mareşal Deodoro da Fonseca'nın izniyle, ilanı yapan subay Teğmen Eduardo José Barbosa tarafından sürülmüştür. Bu, bu numaraya sahip atın sadece modern alayın komutanı, genellikle yarbay rütbesine sahip bir üst subay tarafından kullanılması geleneği ile anılmaktadır.

Alay, aynı zamanda resmi başkanlık bandosu olarak da hizmet veren kendi bandosuna sahiptir.

Ordu Polis Taburları ve Müfrezeleri

Çevik kuvvet teçhizatlı Brezilya Ordu Polisi birlikleri

Ordu Polis Şubesi, büyük komutanlıkların karargahları ve Kara Kuvvetleri garnizonlarının büyük birimleri boyunca askeri polis görevini geliştiren ve yerine getiren Brezilya Ordusu Piyadelerinin özel birimlerinden oluşur.

Ordu Polisinin operasyonel birimleri olarak, çevik kuvvet, K-9, motosikletçiler ve düzenli birlikler de dahil olmak üzere çeşitli taburlar, bölükler ve müfrezeler bulunmaktadır. Brezilya Ordusu Askeri Polisi, üzerinde beyaz "PE" harfleri bulunan siyah kol bandı (ya da kırmızı harfli beyaz kol bandı) kullanılarak tanımlanır.

Genellikle "Askeri Polis" terimi Devlet Askeri Polis Güçlerini ifade etmek için kullanılır.

Galeri

• Brasilia şehir merkezinde yapılan gösteri töreni
• COA Brezilya İmparatorluk logosu (1860)
• Madalya töreni. (Brasília - DF, 25/08/2021)
• Brezilya'nın Brasília kentinde 2003 Bağımsızlık Günü Geçit Töreni sırasında Brezilya Ordusu askerlerinin selam yürüyüşü.
• Amazonia 2012 Operasyonunun gerçekleştirildiği Paricatuba'ya Orduya ait helikopterin inişi. (26/09/2012)
• Brasília kentinde Brezilya Ordusuna ait sergilenen uçaksavarlar, (25 Ağustos askerler günü)
• Brezilya ASTROS II fırlatıcıları, Brezilya'nın Brasília kentinde düzenlenen 2009 Bağımsızlık Günü Geçit Töreni (7 Eylül 2009).
• Yaklaşık 10.000 askerin ve sivil personelin sınır ötesi suçları izlemek ve bastırmak için hazırlığı. Güney ve Batı Sınırı.
• Brezilya Ordusu’na ait Automovile
• Brasília - Brezilya Ordusu, 25 Ağustos'ta kutlanan Askerler Günü anısına mühimmat sergisi.

Kaynakça

1. ^ Silva, Organizador Francisco Carlos Teixeira da (20 Aralık 2022). Dicionário de história militar do Brasil (1822-2022): volume I (İngilizce). Autografia. ISBN . 15 Ocak 2024 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 15 Ocak 2024. 
2. ^ "Arşivlenmiş kopya" (PDF). 28 Aralık 2023 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 15 Ocak 2024. 
3. ^ ^{a b c d e f g} DA COSTA, ANA CLAUDIA ROCHA PENHA; NUNES, CARLOS EDUARDO DO AMARAL; DO NASCIMENTO, FLÁVIA MAGDA (21 Eylül 2017). "CAPACITAÇÃO CONTINUADA: DESAFIOS PARA A EDUCAÇÃO CORPORATIVA NA EDUCAÇÃO A DISTÂNCIA DO EXÉRCITO BRASILEIRO". Apresentações Trabalhos Científicos. Associação Brasileira de Educação a Distância ABED. doi:10.17143/ciaed/xxiilciaed.2017.00040. 
4. ^ Folena de Oliveira, Jorge Rubem (25 Şubat 2021). "Justiça militar brasileira: persecução contra civis negros, pobres e favelados em operação de garantia da lei e da ordem no Rio de Janeiro". Temas de Nuestra América Revista de Estudios Latinoaméricanos. 36 (68): 35-50. doi:10.15359/tdna.36-68.3. ISSN 2215-5449. 
5. ^ ^{a b c} Aguilar, Sergio; Mendonça, Thaiane (Temmuz 2021). "Brasil e Forças Armadas: dissuasão, política externa e emprego interno". Colombia Internacional (107): 163-190. doi:10.7440/colombiaint107.2021.07. ISSN 0121-5612. 
6. ^ ^{a b c d e f g h} Kuhlmann, Paulo Roberto Loyolla. Exército brasileiro: estrutura militar e ordenamento político 1984-2007 (Tez). Universidade de Sao Paulo, Agencia USP de Gestao da Informacao Academica (AGUIA). 
7. ^ ^{a b c d e} ARAUJO DOS SANTOS, EVERTON. O CARISMA DO COMANDANTE: UM ESTUDO DAS RELAÇÕES PESSOAIS DOS MILITARES DO EXÉRCITO BRASILEIRO SOB O ENFOQUE DO PODER SIMBÓLICO, DOS CORPOS DÓCEIS E DAS INSTITUIÇÕES TOTAIS (Tez). Faculdades Catolicas. 
8. ^ ^{a b c} Medeiros Filho, Oscar (21 Ocak 2020). "Desafios do Exército Brasileiro nas fronteiras amazônicas: entre a border e a frontier". Coleção Meira Mattos. doi:10.22491/cmm.a023. ISSN 2316-4891. 
9. ^ ^{a b c d e} Mancuso, Amanda Pinheiro (1 Temmuz 2011). "Cada memória, uma história: disputas políticas nas memórias militares". Diálogos. 15 (1). doi:10.4025/dialogos.v15i1.426. ISSN 2177-2940. 
10. ^ Bruno, Bruno Rosa Ossanes; Rogério, Rogério João Lunkes; Paula, Paula De Souza (1 Temmuz 2017). "Análise dos principais elementos presentes nas missões de hospitais brasileiros de excelência". Revista de Salud Pública. 19 (4): 542-548. doi:10.15446/rsap.v19n4.49610. ISSN 2539-3596. 
11. ^ Wehling, Arno; Wehling, Maria José (2011). "Soberania sem independência: aspectos do discurso político e jurídico na proclamação do Reino Unido". Tempo. 17 (31): 89-116. doi:10.1590/s1413-77042011000200005. ISSN 1413-7704. 
12. ^ Rocha, Tássia (2023). "A construção do conceito de patrimônio e a invenção do Brasil no século XIX". Anais do 42° Colóquio do Comitê Brasileiro de História da Arte. Comitê Brasileiro de História da Arte. doi:10.54575/cbha.42.098. 
13. ^ Marniemi, J.; Parkki, M. G. (1 Eylül 1975). "Radiochemical assay of glutathione S-epoxide transferase and its enhancement by phenobarbital in rat liver in vivo". Biochemical Pharmacology. 24 (17): 1569-1572. doi:10.1016/0006-2952(75)90080-5. ISSN 0006-2952. (PMID) 9. 8 Mart 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 15 Ocak 2024. 
14. ^ FELIPE PESSANHA CRUZ, MARCELL. LIDERANÇA E MOTIVAÇÃO EM PROJETOS DE TI (Tez). Faculdades Catolicas. 
15. ^ ^{a b c d e f g h i j k} McCann, Frank D. (28 Şubat 2017). . Oxford Bibliographies Online Datasets. 15 Ocak 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ocak 2024. 
16. ^ ^{a b c d} SILVA, Márcia Luiza França da; SILVA, Fernando José; RODRIGUES, Jeanne de Jesus (Aralık 2022). "Experiências de orientação em projetos". Blucher Design Proceedings. São Paulo: Editora Blucher. doi:10.5151/ped2022-9995773. 
17. ^ ^{a b c d e f g h i} Nunes, Raul Cavedon (16 Aralık 2016). "A Indústria Naval civil e militar na China e na Coreia do Sul: Análise histórica e tendências atuais (1960-2015)". Conjuntura internacional. 13 (2): 68. doi:10.5752/p.1809-6182.2016v13n2p68. ISSN 1809-6182. 
18. ^ "Arşivlenmiş kopya". 17 Ocak 2024 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 15 Ocak 2024. 
19. ^ Armada, João Rogério de Souza.
20. ^ Pedrosa, Fernando Velôzo Gomes (2022)
21. ^ ^{a b c d} Izecksohn, Vitor. "Exército e o Império do Brasil".
22. ^ ^{a b} Seidl, Ernesto (2010)
23. ^ Carvalho, José Murilo de (2006).
24. ^ ^{a b} Pedrosa, Fernando Velôzo Gomes (2022).
25. ^ Mendes, Fábio Faria (2004).
26. ^ ^{a b c d} Pedrosa, Fernando Velôzo Gomes (2022). "Organização das Forças do Exército Brasileiro no Império".
27. ^ ^{a b c d e f g h} Izecksohn, Vitor (4 Temmuz 2012). "Guerra, fronteira e ordenamento social no Brasil oitocentista". História Unisinos. 16 (3). doi:10.4013/htu.2012.163.14. ISSN 2236-1782. 
28. ^ ^{a b c d e f g h i j k l m n} Pedrosa, Fernando Velôzo Gomes (21 Ocak 2020). "O Chile e as Demandas de Modernização do Exército Durante a Transição Democrática". Coleção Meira Mattos. doi:10.22491/cmm.a024. ISSN 2316-4891. 
29. ^ Seidl, Ernesto (Aralık 2010). "A formação de um exército à brasileira: lutas corporativas e adaptação institucional". História (São Paulo). 29 (2): 71-94. doi:10.1590/s0101-90742010000200005. ISSN 0101-9074. 
30. ^ ^{a b c d e f g h i j k l m} Lettieri, Alberto R.; de Carvalho, José Murilo; de Carvalho, Jose Murilo (Ocak 1998). "El complejo trayecto de la ciudadanía en Brasil". Desarrollo Económico. 37 (148): 631. doi:10.2307/3467416. ISSN 0046-001X. 
31. ^ ^{a b} Gonçalves, Leandro José Clemente (2013). ""O Armamento da Infantaria Brasileira na Guerra do Paraguai entre 1866-1868: Revolução Modernizadora ou Ditadura dos Costumes?"". Anais do Congresso Internacional de História - UEM. Programa de Pós-Graduação em História e Departamento de História – Universidade Estadual de Maringá – UEM. doi:10.4025/6cih.pphuem.148. 
32. ^ ^{a b} Santos, Ana Cláudia Guimarães; Nascimento, Isabelle Melo do; Neto, José Rocha do Amaral; da Silva Junior, Luiz Oliveira; Serras, Pedro Ribas; Oliveira, Wilk (16 Aralık 2022). . dx.doi.org. 15 Ocak 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Ocak 2024. 
33. ^ ^{a b c} Andréa Cardoso Pereira; Celso Kenji Nishiyama; Lidiane de Castro Pinto (13 Aralık 2013). "Single-cone obturation technique: a literature review". RSBO. 9 (4): 442-7. doi:10.21726/rsbo.v9i4.1026. ISSN 1984-5685. 
34. ^ ^{a b} Schwarcz, Lilia K. Moritz; Starling, Heloisa Maria Murgel (1 Kasım 2003). "Apresentação". Revista USP. 0 (59): 6. doi:10.11606/issn.2316-9036.v0i59p6-7. ISSN 2316-9036. 
35. ^ ^{a b} Rodrigues, Mayzza Campina; Silva, Evanuzia Miranda da; Silva, Bhárbara Karolline Rodrigues; Quaresma, Fernando Rodrigues Peixoto; Sesti, Luis Fernando Castagnino; Adami, Fernando; Maciel, Erika Da Silva (21 Aralık 2017). "Avaliação de fatores de risco para síndrome metabólica em grupo de funcionários de uma Escola Pública". Saúde em Revista. 17 (47): 11. doi:10.15600/2238-1244/sr.v17n47p11-22. ISSN 2238-1244. 
36. ^ Araújo, Johny Santana de; Teixeira, Nuno Severiano (30 Nisan 2021). "Apresentação". Revista Tempo e Argumento. 13 (32): e0100. doi:10.5965/2175180313322021e0100. ISSN 2175-1803. 
37. ^ Svartman, Eduardo Munhoz (2 Kasım 2018). "Apresentação". Revista Brasileira de Estudos de Defesa. 5 (2). doi:10.26792/rbed.v5n2.2018.75143. ISSN 2358-3932. 
38. ^ ^{a b c} Ferreira, Bruno Torquato Silva (9 Eylül 2009). "O sorteio militar e a questão da profissionalização do exército brasileiro no início da república". IV Congresso Internacional de História. Programa de Pós-Graduação em História e Departamento de História - Universidade Estadual de Maringá - UEM. doi:10.4025/4cih.pphuem.096. 
39. ^ Souza, Fernando Henrique Queiroz; Martins, Pedro Henrique Alves; Dresch Martins, Tulio Henrique; Teodoro, Paulo Eduardo; Baio, Fabio Henrique Rojo (Ocak 2020). "The use of vegetation index via remote sensing allows estimation of soybean application rate". Remote Sensing Applications: Society and Environment. 17: 100279. doi:10.1016/j.rsase.2019.100279. ISSN 2352-9385. 
40. ^ "Arşivlenmiş kopya". 8 Ocak 2024 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 15 Ocak 2024. 
41. ^ Saes, Guillaume Azevedo Marques de. "A república e a espada: a primeira década republicana e o florianismo" (Tez). Universidade de Sao Paulo, Agencia USP de Gestao da Informacao Academica (AGUIA). 
42. ^ de Moraes Andrade, Guilherme (31 Aralık 2021). "A Revolução dos generais: os (des)encontros dos movimentos sociais com o governo militar boliviano após o golpe de 1964". Revista del CESLA: International Latin American Studies Review (28): 75-94. doi:10.36551/2081-1160.2021.28.75-94. ISSN 1641-4713. 
43. ^ ^{a b c} McCann, Frank D. (28 Şubat 2017). . Oxford Bibliographies Online Datasets. 15 Ocak 2024 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ocak 2024. 
44. ^ aria, Durland Puppin de; Silva Filho, Cesar Alves da Silva (2022).
45. ^ ^{a b} Faria, Durland Puppin de; Silva Filho, Cesar Alves da Silva (2022).
46. ^ Schwarcz, Lilia Moritz; Starling, Heloisa Murgel (2015
47. ^ Filho, Blanca hobo; Laus, Lausimar (1972). "Tempo Permitido". Books Abroad. 46 (2): 285. doi:10.2307/40126158. ISSN 0006-7431. 
48. ^ . web.archive.org. 15 Ocak 2021. 15 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Ocak 2024. 
49. ^ DA CUNHA PAES, YASMIN. ANÁLISE DA DOUTRINA DE ASSUNTOS CIVIS DO EXÉRCITO BRASILEIRO (Tez). Faculdades Catolicas. 
50. ^ Muniz Costa, Sérgio Paulo (31 Aralık 2022). "2. O papel militar de Portugal na formação do Brasil". REVISTA PORTUGUESA DE HISTÓRIA MILITAR. 2 (3). doi:10.56092/fmst9701. ISSN 2795-4323. 
51. ^ ^{a b c} Alves, Marilia Silveira Carvalho; Almeida, Frederico Normanha Ribeiro de (13 Şubat 2019). "A criminalização dos protestos políticos na ditadura militar brasileira". Revista dos Trabalhos de Iniciação Científica da UNICAMP (26). doi:10.20396/revpibic2620181003. ISSN 2596-1969. 
52. ^ "Teses e dissertações do Programa de Pós-Graduação em História, Política e Bens Culturais do CPDOC/FGV defendidas em 2013". Estudos Históricos (Rio de Janeiro). 26 (52): 526-540. Aralık 2013. doi:10.1590/s0103-21862013000200015. ISSN 0103-2186. 
53. ^ Simões, Tiago Martins; Marinho, Ricardo José de Azevedo (Aralık 2015). "Cultura, política e direitos no canavial da ditadura militar brasileira". Estudos Históricos (Rio de Janeiro). 28 (56): 343-362. doi:10.1590/s0103-21862015000200007. ISSN 0103-2186. 
54. ^ Souza, Luís Antônio Francisco de; Serra, Carlos Henrique Aguiar; Suarez, Marcial A. Garcia; Romero, Gabriel de Sousa (Aralık 2020). "A letalidade em ações policiais. Uma revisão do debate a partir da análise comparativa entre as polícias dos Estados do Rio de Janeiro e São Paulo". SOCIOLOGIA ON LINE (24): 85-101. doi:10.30553/sociologiaonline.2020.24.4. ISSN 1647-3337. 
55. ^ Guimarães-Nobre, Camila Cristina; Mendonça-Reis, Evelyn; Passinho-da-Costa, Luana; Miranda-Alves, Leandro; Berto-Junior, Clemilson (1 Ağustos 2021). "Signaling Pathway in the Osmotic Resistance Induced by Angiotensin II AT2 Receptor Activation in Human Erythrocytes". Reports of Biochemistry and Molecular Biology. 10 (2): 314-326. doi:10.52547/rbmb.10.2.314. ISSN 2322-3480. 
56. ^ Ribeiro da Silva, Tairane (4 Temmuz 2020). "Apontamentos sobre o apagamento da população negra no relatório da Comissão Nacional da Verdade - 2014". Em Tempo de Histórias. 1 (36). doi:10.26512/emtempos.v1i36.31751. ISSN 2316-1191. 
57. ^ Matarezio Filho, Edson Tosta. Ritual e pessoa entre os Waimiri-Atroari (Tez). Universidade de Sao Paulo, Agencia USP de Gestao da Informacao Academica (AGUIA). 
58. ^ Guarresch, Lara (2023). "O museu como cozinha: exposições contemporâneas de arte e comida". Anais do 42° Colóquio do Comitê Brasileiro de História da Arte. Comitê Brasileiro de História da Arte. doi:10.54575/cbha.42.023. 
59. ^ ^{a b c} OLIVEIRA, L. C. E. S. (27 Mayıs 2021). "BOINA GRENÁ, BOOT MARROM E BREVET PRATEADO: o significado da mística paraquedista para a tropa aeroterrestre". doi:10.24824/978652510506.2. 
60. ^ Pinheiro, Álvaro de Souza (2005). "Guerrilha na Amazônia: uma experiência no passado, o presente e o futuro (parte 3)". DefesaNet.
61. ^ ^{a b c} DALLE, R. D. M. (2023). A Guerra das Ilhas Falklands/Malvinas. Dialética. ISBN . 
62. ^ ^{a b c d e f} Araripe, Cíntia Muniz Rebouças de Alencar (18 Mayıs 2018). "Desenvolvimento e tributação: inferências a partir do relatório Fisc Nordeste para as políticas de desenvolvimento da região". Revista Controle - Doutrina e Artigos. 15 (2): 185-209. doi:10.32586/rcda.v15i2.380. ISSN 2525-3387. 
63. ^ ^{a b} Brustolin, Vitelio Marcos (30 Haziran 2014). "Dimensões e aplicações do Orçamento de Defesa do Brasil / Dimensions and executions of the Defense Budget of Brazil". Mural Internacional. 5 (1). doi:10.12957/rmi.2014.7574. ISSN 2177-7314. 
64. ^ ^{a b c} Lima, João Marcus Fernandes. Percepção do clima organizacional : o estudo de caso de uma organização militar do Exército Brasileiro (Tez). Biblioteca Central da UNB. 
65. ^ ^{a b c} Moreira, Alexandre Santana; Schmitt, Valentina Gomes Haensel (26 Aralık 2018). "O processo de transformação do Exército Brasileiro a partir da percepção de oficiais da Força". Revista de Administração da UFSM. 11 (3): 657-678. doi:10.5902/1983465915829. ISSN 1983-4659. 
66. ^ ^{a b c} Botafogo de Oliveira, Fernando (30 Haziran 2022). "A Guerra da Geórgia de 2008 e o processo de transformação do Exército Russo". Revista de Relaciones Internacionales, Estrategia y Seguridad. 17 (1): 135-154. doi:10.18359/ries.5824. ISSN 1909-7743. 
67. ^ ^{a b c} ARAUJO DOS SANTOS, EVERTON. EXÉRCITO BRASILEIRO: A TRANSFORMAÇÃO COMO VALOR E O VALOR DA TRANSFORMAÇÃO: UM ESTUDO DA FAMÍLIA MILITAR COMO FATOR DE ABERTURA PARA A SOCIEDADE E DE TRANSFORMAÇÃO DA INSTITUIÇÃO (Tez). Faculdades Catolicas. 
68. ^ ^{a b c} LIBMAN, JULIANA. MARCAS NÃO TRADICIONAIS: O REGIME JURÍDICO DE PROTEÇÃO ÀS MARCAS SONORAS NO DIREITO BRASILEIRO (Tez). Faculdades Catolicas. 
69. ^ Oliveira, Amanda Muniz; Bastos, Rodolpho Alexandre Santos Melo (5 Mayıs 2017). "A FAMÍLIA DE ONTEM, A FAMÍLIA DE HOJE: CONSIDERAÇÕES SOBRE O PAPEL DA MULHER NO DIREITO DE FAMÍLIA BRASILEIRO". Revista Jurídica Cesumar - Mestrado. 17 (1): 235. doi:10.17765/2176-9184.2017v17n1p235-262. ISSN 2176-9184. 
70. ^ Spira, Vinícius. Ocupar como forma de vida: construção e dissolução de espaços e mobilizações coletivas em favelas e ocupações da Vila Maria, São Paulo (Tez). Universidade de Sao Paulo, Agencia USP de Gestao da Informacao Academica (AGUIA). 
71. ^ Mathias, Suzeley Kalil; Guzzi, André Cavaller (Haziran 2010). "Autonomia na lei: as forças armadas nas constituições nacionais". Revista Brasileira de Ciências Sociais. 25 (73). doi:10.1590/s0102-69092010000200003. ISSN 0102-6909. 
72. ^ Pfrimer, Matheus; Barbosa Jr, Ricardo (30 Aralık 2020). "GUERRA DO BRASIL À COVID-19: CRISE E NÃO CONFLITO—MÉDICOS E NÃO GENERAIS". Boletim Goiano de Geografia. 40 (01): 1-9. doi:10.5216/bgg.v40i01.64813. ISSN 1984-8501. 
73. ^ ^{a b} Cota, Marcelo Foresti de Matheus. A influência do escritório de gerenciamento de projetos no desenvolvimento de competências do gerente de projetos (Tez). Universidade de Sao Paulo, Agencia USP de Gestao da Informacao Academica (AGUIA). 
74. ^ Daniel Watanabe, Paulo. A política de defesa do Japão na primeira década do século XXI (Tez). Universidade Estadual de Campinas. 
75. ^ ^{a b} Siedschlag, Djeison; Silva Junior, Ovidio Felippe Pereira Da; Alves, Claudia Silva Ribeiro (1 Aralık 2016). "A Contribuição do Escritório de Gestão de Projetos – EGP na Gestão Estratégica de uma Universidade Comunitária". Revista de Gestão e Projetos. 07 (03): 01-19. doi:10.5585/gep.v7i3.335. ISSN 2236-0972. 
76. ^ Gomes, Ramón Chaves (2022). "'Não há missão mais nobre para um cientista social do que aproveitar espaços para tentar melhorar a vida das pessoas': Entrevista com Ignacio Cano". Dilemas: Revista de Estudos de Conflito e Controle Social. 15 (2): 715-728. doi:10.4322/dilemas.v15n2.46489. ISSN 2178-2792. 
77. ^ MAGALHÃES, G. S. (2023). Aquisição de produtos de defesa: uma análise da execução orçamentária do Projeto Força Terrestre 2035. Dialética. ISBN . 
78. ^ Dores, Hélder (1 Temmuz 2019). "Cardio Quiz (2)". Revista de Medicina Desportiva Informa: 13-13. doi:10.23911/cquiz2_2019_7. 
79. ^ Araújo, Jailton Macena de (1 Aralık 2019). "Editorial". Prim Facie. 18 (38): 01-05. doi:10.22478/ufpb.1678-2593.2019v18n38.49487. ISSN 1678-2593. 
80. ^ Godoy, Paulo Roberto (15 Haziran 2011). "A CIDADE NO BRASIL - PERÍODO COLONIAL". Caminhos de Geografia. 12 (38): 8-15. doi:10.14393/rcg123816118. ISSN 1678-6343. 
81. ^ S., CELESTINO (1 Eylül 2023). O SERVIÇO SOCIAL NO CAMPO MILITAR. EDITORA CRV. ISBN . 
82. ^ República, Presidência da (29 Temmuz 2015). "Lei nº 11.892, de 29 de dezembro de 2008". Revista Brasileira da Educação Profissional e Tecnológica. 2 (2): 96-112. doi:10.15628/rbept.2009.2954. ISSN 2447-1801. 
83. ^ for Strategic Studies (IISS), The International Institute (15 Şubat 2023). The Military Balance 2023. Londra: Routledge. ISBN . 
84. ^ Musacchio, Bárbara Cardoso. A tutela coletiva dos investidores no mercado de capitais brasileiro (Lei nº 7.913, de 7 de dezembro de 1989) (Tez). Universidade de Sao Paulo, Agencia USP de Gestao da Informacao Academica (AGUIA). 
85. ^ Expósito, María (1 Ocak 2020). "Marcos da transformação das Forças Armadas da Venezuela: de forças armadas profissionais a forças armadas revolucionárias". Caderno de Política Exterior. 6 (8): 185-227. doi:10.61623/cpe.v6n8.a07. ISSN 2359-5280. 
86. ^ França, Fábio Gomes de (29 Eylül 2016). ""Hierarquia da invisibilidade": preconceito e homofobia na formação policial militar". Revista Brasileira de Segurança Pública. 10 (2). doi:10.31060/rbsp.2016.v10.n2.700. ISSN 2595-0258. 
87. ^ Castro, sobre o conceito de Instituição Total (2007), p. 3.
88. ^ Marques, Carolina. Psitacídeos (Aves: Psittaciformes) em praças de Uberlândia, MG:
 um estudo sobre a exploração de recursos no ambiente urbano (Tez). EDUFU - Editora da Universidade Federal de Uberlandia. 
89. ^ Castro, sobre o conceito de Instituição Total (2007), p. 4.
90. ^ Santos & Raposo, A elite do Exército (2019), p. 66.
91. ^ Neves Júnior, José Wilson Assis (22 Eylül 2021). "Diretrizes e contradições da Doutrina De Segurança Nacional expostas no arquivo de documentos do Serviço Nacional De Informações do Paraná (1964-85)". Estudos de Sociologia. 26 (51). doi:10.52780/res.13405. ISSN 1982-4718. 
92. ^ BRAVO FONTOURA, CAMILA. O CURSO DE COMANDO E ESTADO-MAIOR DO EXÉRCITO: CONTEÚDOS E MUDANÇAS APÓS A CRIAÇÃO DO MINISTÉRIO DA DEFESA DO BRASIL (Tez). Faculdades Catolicas. 
93. ^ Gonzales, Os Tiros de Guerra e a estratégia de presença (2008), p. 74-75.
94. ^ Santos & Raposo, A elite do Exército (2019), p. 61-62.
95. ^ ^{a b} Oliveira, Ana Amélia Penido; Mathias, Suzeley Kalil (13 Aralık 2020). "Profissionalização militar". Tematicas. 28 (56): 38-69. doi:10.20396/tematicas.v28i56.12295. ISSN 2595-315X. 
96. ^ ^{a b c} Santos, Antônio Jair Soares dos. Impacto do treinamento do soldado exército brasileiro (Tez). Biblioteca Central da UNB. 
97. ^ Aparecida Trepodoro Honorato, Cynthia. Processo de formação permanente (Tez). Universidade Estadual de Campinas. 
98. ^ ^{a b} Gonzales, Selma Lúcia de Moura. A territorialidade militar no Brasil: os Tiros de Guerra e a estratégia da presença (Tez). Universidade de Sao Paulo, Agencia USP de Gestao da Informacao Academica (AGUIA). 
99. ^ Volpato, Luiz Evaristo Ricci; Scatena, João Henrique (Haziran 2006). "Análise da política de saúde bucal do Município de Cuiabá, Estado de Mato Grosso, Brasil, a partir do banco de dados do Sistema de Informações Ambulatoriais do Sistema Único de Saúde (SIA-SUS)". Epidemiologia e Serviços de Saúde. 15 (2). doi:10.5123/s1679-49742006000200006. ISSN 1679-4974. 
100. ^ Pereira, Ricardo; Eusébio, Rui (Aralık 2021). "Riscos Psicossociais. Uma mudança no meio militar: O papel da autoeficácia, qualidade da liderança geral e conflito trabalho-família no burnout". SOCIOLOGIA ON LINE (27): 79-98. doi:10.30553/sociologiaonline.2021.27.4. ISSN 1647-3337. 
101. ^ Sicsú Magalhães, Adriana; Rodriguez Tello, Julio César; Moreira Barbosa, Samara; Marinho de Araújo, Tales Vinícius (8 Haziran 2022). "A gestão ambiental na área de responsabilidade da 12ª região militar (região Mendonça Furtado) em Manaus - AM". Conjecturas. 22 (5): 965-979. doi:10.53660/conj-1079-q07. ISSN 1657-5830. 
102. ^ Lúcia Vieira de Camargo, Vera. Trajetorias sobre o globo terrestre (Tez). Universidade Estadual de Campinas. 
103. ^ Gonçalves, Rogério de Amorim (31 Aralık 2021). "Liderança estratégica presente na trajetória de oficiais do Exército Brasileiro". Revista de Relaciones Internacionales, Estrategia y Seguridad. 16 (2). doi:10.18359/ries.4977. ISSN 1909-7743. 
104. ^ Bell Lemus, Gustavo (31 Aralık 2001). "La nueva Ley de Seguridad y Defensa, no habrá desbordamientos ni abusos por parte de la fuerza pública". Revista de las Fuerzas Armadas (181): 10-11. doi:10.25062/0120-0631.1533. ISSN 2981-3018. 
105. ^ "Organograma". www.sgex.eb.mil.br. Retrieved 2023-02-13.
106. ^ Chinese Business Review. 06 (04). 28 Nisan 2007. doi:10.17265/1537-1506/2007.04. ISSN 1537-1506 http://dx.doi.org/10.17265/1537-1506/2007.04.  Eksik ya da boş |başlık= ()
107. ^ "Land Operations Command" (in Portuguese). Brazilian Army. Retrieved 2008-05-08.
108. ^ "Special Operations Brigade" (in Portuguese). Brazilian Army. September 23, 2013. Archived from the original on 2013-09-23.
109. ^ Brazilian Special Operations Command
110. ^ Almeida, Priscilla Adriane Ferreira (25 Mart 2014). "ILÍADA LATINA: A ADAPTAÇÃO RESUMIDA DA ILÍADA DE HOMERO". Organon. 29 (56). doi:10.22456/2238-8915.44135. ISSN 2238-8915. 
111. ^ Peña Martín, Salvador (22 Aralık 2018). "La integridad del original en retraducción (acerca de un poema de Mil y una noches)". TRANS. Revista de Traductología (22): 259. doi:10.24310/trans.2018.v0i22.4348. ISSN 2603-6967.