Cainotheriidae, Avrupa'da, Geç Eosen'den Orta Miyosen'e kadar yaşamış bir çift toynaklı familyasıdır. Çoğunlukla karstik yataklarda korunmuş olarak bulunurlar.
Cainotheriidae | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
![]() Cainotherium iskelet restorasyonu | |||||||||||||
Biyolojik sınıflandırma | |||||||||||||
| |||||||||||||
Altfamilyalar | |||||||||||||
Cainotheriinae Oxacroninae |
Açıklama
![image](https://www.wikipedia.tr-tr.nina.az/image/aHR0cHM6Ly93d3cud2lraXBlZGlhLnRyLXRyLm5pbmEuYXovaW1hZ2UvYUhSMGNITTZMeTkxY0d4dllXUXVkMmxyYVcxbFpHbGhMbTl5Wnk5M2FXdHBjR1ZrYVdFdlkyOXRiVzl1Y3k5MGFIVnRZaTg0THpneUwwTmhhVzV2ZEdobGNtbDFiVjl5WlhOMGIzSmhkR2x2Ymw5dGIyUmxiQzVxY0djdk16QXdjSGd0UTJGcGJtOTBhR1Z5YVhWdFgzSmxjM1J2Y21GMGFXOXVYMjF2WkdWc0xtcHdadz09LmpwZw==.jpg)
Bu hayvanların boyutları küçüktü ve genellikle omuzlarına kadar olan yükseklikleri 15 santimetreyi geçmedi. Boyları, tavşanlardan tragulidlere (cüce geyikler) kadar değişiyordu. Uzun bir süre, tavşanlara ve tavşanlara benzer bir yaşam tarzına sahip oldukları düşünüldü. Diş yapısı dolgun ve oldukça selenodontdu, yani küçük azı ve azı dişleri kavisli ve hilal şeklinde kesici kenarlara sahipti (bugünkü geviş getiren hayvanlarda olduğu gibi). Küçük bir kafatasına ve kısa bir burna sahiplerdi.
Bu grubun kendine özgü bir özelliği olan işitsel bül, kulak kemiklerinin koruyucu yapılarıydı: Bugün açık ve kuru ortamlarda yaşayan küçük memelilerde bulunanlar gibi çok büyüklerdi. Bu gelişmiş kranial anatomi, iskeletin geri kalanıyla tam bir zıtlık içindeydi, oldukça ilkeldi: kainotheridler, yan parmaklar daha kısa olsa bile, hala küçültülmemiş dört ayak parmağına (çift toynaklıların atalarından kalma bir durum) sahipti; modern tavşanlarda olduğu gibi, ayaklarında uzun pençeler bulunurdu. Arka ayaklar ön ayaklardan çok daha uzundur, koşmaya ve zıplamaya dikkat çekici bir adaptasyon gösterir.
Sınıflandırma
![image](https://www.wikipedia.tr-tr.nina.az/image/aHR0cHM6Ly93d3cud2lraXBlZGlhLnRyLXRyLm5pbmEuYXovaW1hZ2UvYUhSMGNITTZMeTkxY0d4dllXUXVkMmxyYVcxbFpHbGhMbTl5Wnk5M2FXdHBjR1ZrYVdFdlkyOXRiVzl1Y3k5MGFIVnRZaTgzTHpjd0wwRmZaM1ZwWkdWZmRHOWZkR2hsWDJadmMzTnBiRjl0WVcxdFlXeHpYMkZ1WkY5aWFYSmtjMTlwYmw5MGFHVmZSR1Z3WVhKMGJXVnVkRjl2Wmw5SFpXOXNiMmQ1WDJGdVpGOVFZV3dsUXpNbFFUWnZiblJ2Ykc5bmVWOXBibDkwYUdWZlFuSnBkR2x6YUY5TmRYTmxkVzFmSlRJNFRtRjBkWEpoYkY5SWFYTjBiM0o1SlRJNVh5VXlPREU0T1RZbE1qbGZKVEk0TVRRM056VTBNelEyTURNbE1qa3VhbkJuTHpFNU1IQjRMVUZmWjNWcFpHVmZkRzlmZEdobFgyWnZjM05wYkY5dFlXMXRZV3h6WDJGdVpGOWlhWEprYzE5cGJsOTBhR1ZmUkdWd1lYSjBiV1Z1ZEY5dlpsOUhaVzlzYjJkNVgyRnVaRjlRWVd3bFF6TWxRVFp2Ym5SdmJHOW5lVjlwYmw5MGFHVmZRbkpwZEdsemFGOU5kWE5sZFcxZkpUSTRUbUYwZFhKaGJGOUlhWE4wYjNKNUpUSTVYeVV5T0RFNE9UWWxNamxmSlRJNE1UUTNOelUwTXpRMk1ETWxNamt1YW5Cbi5qcGc=.jpg)
Cainotheriidlerin tuhaf anatomik özellikleri onları ilkel çift toynaklılar olarak gösterir. Önceki araştırmalar onları Tylopoda'nın yakınına yerleştirmişti, ancak daha yeni araştırmalar onları Ruminantia'ya yaklaştırdı.Orta Eosen'den Robiacina daha önce bu ailenin bir üyesi olarak sınıflandırılmıştı, ancak daha yakın zamanda Cainotheriidae'nin kardeş taksonu olarak ayrı bir aileye bölünmüştür. Oxacron ve Paroxacron gibi Üst Eosen ilkel cinsleri geliştikçe, ilk gerçek Cainotheriidler olarak Oxacroninae alt familyasında kabul edildiler.
Daha sonra, Oligosen boyunca, Cainotheriinae alt ailesi, Procaenotherium, tavşan büyüklüğündeki Plesiomeryx ve daha büyük Caenomeryx gibi çeşitlendirilmiş cinslerle ayrı bir evrimsel radyasyona maruz kaldı. En özel cins olan Cainotherium, aynı zamanda orta Miyosen sırasında ortadan kaybolan son cinsti. Miyosen'in başlangıcında bile, bu hayvanlar Avrupa'nın çeşitli yerlerinde çok sayıda türle (örneğin C. laticurvatum, C. miocenicum, C. bavaricum) oldukça yaygındı. Miyosen sırasında iklim soğuduğunda, Cainotheriidlerin soyu tükendi.
Paleoekoloji
Bu küçük toynaklı hayvanların olağanüstü uzun arka ayakları vardı; Bu özellik, küçük boyutlu ve büyük işitsel bulla ile birleştiğinde, birçok bilim insanının cainotheriidleri tavşanların bir tür ekolojik paraleli olarak düşünmesine yol açmıştır. Bu nedenle, bu hayvanların uzun arka ayakları sayesinde sıçramaya başladıkları varsayıldı. Ancak İspanya'da Salinas de Anana bölgesinde bulunan ve Cainotherium'dan açıkça bırakılan Alt Miyosen fosil izlerinin keşfi, bu hayvanların hareketlerinin tavşanlarınkinden çok farklı ve mevcut küçük geviş getirenlerinkine oldukça benzer olması gerektiğini gösterdi.[]
Kaynakça
- ^ a b . fossilworks.org. 20 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 2 Haziran 2021.
- ^ "Cainotheriidae". Fossilworks.org.
- ^ Weppe (20 Ağustos 2019). "Cainotheriidae (Mammalia, Artiodactyla) from Dams (Quercy, SW France): phylogenetic relationships and evolution around the Eocene–Oligocene transition (MP19–MP21)". Journal of Systematic Palaeontology (İngilizce): 1-32. doi:10.1080/14772019.2019.1645754. ISSN 1477-2019.
Konuyla ilgili yayınlar
- C. Blondel. 2005. Güneybatı Fransa'nın erken Oligosen'inden Cainotheriidae (Mammalia, Artiodactyla) hakkında yeni veriler. Linnaean Topluluğunun Zooloji Dergisi 144:125-166 M.
- Spaulding, MA O'Leary ve J. Gatesy. 2009. Cetacea'nın (Artiodactyla) memeliler arasındaki ilişkileri: Artan takson örneklemesi, önemli fosillerin yorumlarını ve karakter evrimini değiştirir. PLOS BİR 4(9):e7062
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Cainotheriidae Avrupa da Gec Eosen den Orta Miyosen e kadar yasamis bir cift toynakli familyasidir Cogunlukla karstik yataklarda korunmus olarak bulunurlar Cainotheriidae Yasadigi donem araligi 37 8 15 97 myo Ust Eosen Alt Miyosen PreYeYeOSDCPTJKPgNCainotherium iskelet restorasyonuBiyolojik siniflandirmaAlem AnimaliaSube ChordataSinif MammaliaTakim ArtiodactylaUst familya Familya Cainotheriidae Cope 1881AltfamilyalarCainotheriinae OxacroninaeAciklamaCainotherium un restorasyonu Bu hayvanlarin boyutlari kucuktu ve genellikle omuzlarina kadar olan yukseklikleri 15 santimetreyi gecmedi Boylari tavsanlardan tragulidlere cuce geyikler kadar degisiyordu Uzun bir sure tavsanlara ve tavsanlara benzer bir yasam tarzina sahip olduklari dusunuldu Dis yapisi dolgun ve oldukca selenodontdu yani kucuk azi ve azi disleri kavisli ve hilal seklinde kesici kenarlara sahipti bugunku gevis getiren hayvanlarda oldugu gibi Kucuk bir kafatasina ve kisa bir burna sahiplerdi Bu grubun kendine ozgu bir ozelligi olan isitsel bul kulak kemiklerinin koruyucu yapilariydi Bugun acik ve kuru ortamlarda yasayan kucuk memelilerde bulunanlar gibi cok buyuklerdi Bu gelismis kranial anatomi iskeletin geri kalaniyla tam bir zitlik icindeydi oldukca ilkeldi kainotheridler yan parmaklar daha kisa olsa bile hala kucultulmemis dort ayak parmagina cift toynaklilarin atalarindan kalma bir durum sahipti modern tavsanlarda oldugu gibi ayaklarinda uzun penceler bulunurdu Arka ayaklar on ayaklardan cok daha uzundur kosmaya ve ziplamaya dikkat cekici bir adaptasyon gosterir SiniflandirmaCainotherium un kafatasi morfolojisi Cainotheriidlerin tuhaf anatomik ozellikleri onlari ilkel cift toynaklilar olarak gosterir Onceki arastirmalar onlari Tylopoda nin yakinina yerlestirmisti ancak daha yeni arastirmalar onlari Ruminantia ya yaklastirdi Orta Eosen den Robiacina daha once bu ailenin bir uyesi olarak siniflandirilmisti ancak daha yakin zamanda Cainotheriidae nin kardes taksonu olarak ayri bir aileye bolunmustur Oxacron ve Paroxacrongibi Ust Eosen ilkel cinsleri gelistikce ilk gercek Cainotheriidler olarak Oxacroninae alt familyasinda kabul edildiler Daha sonra Oligosen boyunca Cainotheriinae alt ailesi Procaenotherium tavsan buyuklugundeki Plesiomeryx ve daha buyuk Caenomeryx gibi cesitlendirilmis cinslerle ayri bir evrimsel radyasyona maruz kaldi En ozel cins olan Cainotherium ayni zamanda orta Miyosen sirasinda ortadan kaybolan son cinsti Miyosen in baslangicinda bile bu hayvanlar Avrupa nin cesitli yerlerinde cok sayida turle ornegin C laticurvatum C miocenicum C bavaricum oldukca yaygindi Miyosen sirasinda iklim sogudugunda Cainotheriidlerin soyu tukendi PaleoekolojiBu kucuk toynakli hayvanlarin olaganustu uzun arka ayaklari vardi Bu ozellik kucuk boyutlu ve buyuk isitsel bulla ile birlestiginde bircok bilim insaninin cainotheriidleri tavsanlarin bir tur ekolojik paraleli olarak dusunmesine yol acmistir Bu nedenle bu hayvanlarin uzun arka ayaklari sayesinde sicramaya basladiklari varsayildi Ancak Ispanya da Salinas de Anana bolgesinde bulunan ve Cainotherium dan acikca birakilan Alt Miyosen fosil izlerinin kesfi bu hayvanlarin hareketlerinin tavsanlarinkinden cok farkli ve mevcut kucuk gevis getirenlerinkine oldukca benzer olmasi gerektigini gosterdi kaynak belirtilmeli Kaynakca a b fossilworks org 20 Temmuz 2020 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 2 Haziran 2021 Cainotheriidae Fossilworks org Arsivlenmesi gereken baglantiya sahip kaynak sablonu iceren maddeler link Weppe 20 Agustos 2019 Cainotheriidae Mammalia Artiodactyla from Dams Quercy SW France phylogenetic relationships and evolution around the Eocene Oligocene transition MP19 MP21 Journal of Systematic Palaeontology Ingilizce 1 32 doi 10 1080 14772019 2019 1645754 ISSN 1477 2019 Konuyla ilgili yayinlarC Blondel 2005 Guneybati Fransa nin erken Oligosen inden Cainotheriidae Mammalia Artiodactyla hakkinda yeni veriler Linnaean Toplulugunun Zooloji Dergisi 144 125 166 M Spaulding MA O Leary ve J Gatesy 2009 Cetacea nin Artiodactyla memeliler arasindaki iliskileri Artan takson orneklemesi onemli fosillerin yorumlarini ve karakter evrimini degistirir PLOS BIR 4 9 e7062