Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Deniz tabanı yayılması, deniz tabanından yayılan yeni okyanus kabuğunun volkanik aktivite ile oluşup, sonra yavaş yavaş tepeden hareket ettikten sonra, okyanus ortası sırtlarla ortaya çıkan bir süreçtir. Deniz dibi yayılması, levha tektoniği teorisi, kıtaların kayması açıklamaya yardımcı olur. Okyanusal plakaları sapmak, tensional stres kırıkları kabuğunun oluşmasına neden olur. Bazaltik magma yeni deniz tabanı forma okyanus tabanında kırıklar ve soğur yükselir. Büyük kayalar küçük kayalar yakın yayılan bölgeyi tespit edilecek süre yayılan bölgesinden uzakta bulunacaktır.
Kıtalar "denizde sürülmüş" seklinde adlandırılmasından önce (Alfred Wegener tarafından örneğin Alexander du Toit) önceki teorileri vardı. Merkezi bir eksen genişletir (ve kıta taşır) hareket dibin kendisi bu fikri Harry Hess tarafından Princeton Üniversitesi 1960 yılında ortaya atılmıştır. Bu teori artık kabul edilmiş olup bu fenomen konveksiyon akımları ile plastik, çok zayıf üst manto veya astenosfere neden olduğu bilinmektedir.
Çalışma tarihi
Alfred Wegener ve Alexander du Toit'in teorileri hareket halindeki kıtaların sabit ve taşınmaz deniz tabanından "sürüldüğünü" öne sürdü. Deniz tabanının kendisinin hareket ettiği ve kıtaların merkezi bir yayılma ekseninde zaman içinde yayılması fikrini, 1960'larda Princeton Üniversitesi'nden Harold Hammond Hess ve San Diego'daki ABD Deniz Elektronik Laboratuvarı Robert Dietz tarafından 1960'lı yıllarda öne sürülmüştür.
Önemi
Deniz tabanı yayılması, plaka tektoniği teorisinde kıtaların sürüklenmesine açıklık getirir. Okyanus plakaları ayrıldığında, gerilme stresi litosfer kırıkların oluşmasına neden olur. Deniz tabanı yayılma sırtları için hareket edici kuvvet, yayılma sırtlarında tipik olarak önemli magma aktivitesi olmasına rağmen, magma basıncı yerine batma bölgelerinde tektonik plaka levha çekme kuvvetidir. Yavaşlama yapmayan plakalar, yükseltilmiş okyanus ortası sırtlarından yer çekimi ile sırt itme adı verilen bir işlemden geçirilir. Yayılan bir merkezde, bazaltik magma, yeni deniz yatağı oluşturmak için okyanus tabanındaki kırıkları harekete geçirir. Eski kayalar yayılma bölgesinden daha uzakta bulunurken, daha genç kayalar yayılma bölgesine daha yakın bulunur. Yayılma oranı, bir okyanus havzasının deniz tabanının yayılması nedeniyle genişleme hızıdır. (Bir okyanus ortası sırtının her iki tarafındaki her tektonik plakaya yeni okyanus litosferinin eklenme oranı, yayılma yarı hızıdır ve yayılma hızının yarısına eşittir). Yayılma oranları sırtın hızlı mı, orta mı yoksa yavaş mı olduğunu belirler. Genel bir kural olarak, hızlı sırtların yılda 90 mm'den fazla yayılma oranları vardır. Ara sırtların yayılma oranı 40–90 mm / yıl iken, yavaş yayılma sırtlarının oranı 40 mm / yıl'ın altındadır. Bilinen en yüksek oran 200 mm / yıl'ın üzerindedir. Yükselişinde Miyosen 1960'larda Dünya'nın manyetik alanının jeomanyetik tersine çevrilmesinin geçmiş kaydı, okyanus tabanında manyetik şerit "anomalileri" gözlemlenerek fark edildi. Bu, geçmiş manyetik alan polaritesinin, deniz yüzeyinde çekilen bir manyetometre ile toplanan verilerden veya bir uçaktan çıkarılabildiği, genel olarak belirgin "şeritler" ile sonuçlanır. Okyanus ortası sırtının bir tarafındaki çizgiler diğer taraftakilerin ayna görüntüsüdür. Bilinen bir yaşta bir geri dönüşün tanımlanması ve bu geri dönüşün yayılma merkezinden uzaklığının ölçülmesi ile yayılma yarı oranı hesaplanabilir.
Alıcının yayılması
Genel olarak, deniz tabanının yayılması bugünkü benzer bir kıta kara kütlesinde bir yarık olarak başlar. Süreç kıta kabuğunun tabanında ısınarak başlar, bu da daha plastik ve daha az yoğun olmasına neden olur. Daha yoğun nesnelerle ilişkili olarak daha az yoğun nesneler yükseldiğinden, ısıtılan alan geniş bir kubbeye benzer bir şekil haline gelir Kabuk yukarı doğru yayıldıkça, yavaş yavaş çatlaklara dönüşen kırıklar oluşur. Tipik yarık sistemi yaklaşık 120 derecelik açılarda üç yarık koldan oluşur. Bu alanlar üçlü kavşaklar olarak adlandırılır ve bugün dünyanın çeşitli yerlerinde bulunabilir. Kıtaların ayrılan marjları pasif marjlar oluşturmak için gelişir.
Deniz tabanı yayılması işlem sırasında durabilir, ancak kıtanın tamamen koptuğu noktaya kadar devam ederse, yeni bir okyanus havzası oluşturulur. Kızıldeniz henüz Arabistan'ı Afrika'dan tamamen ayırmadı, ancak Afrika'nın diğer tarafında da tamamen özgür olan benzer bir özellik bulunabilir.
Yayılma merkezi
Deniz tabanının yayılması, okyanus ortası sırtların tepeleri boyunca dağılmış olan yayılma merkezlerinde meydana gelir. Yayılma merkezleri, dönüşüm hatalarına veya üst üste binen yayılma merkezi ofsetleriyle sonuçlanır. Bir yayılma merkezi, birkaç kilometre ila on kilometre genişliğinde bir sismik olarak aktif plaka sınır bölgesi, okyanus kabuğunun en genç olduğu sınır bölgesi içindeki kabuk birikimi ve iki tabakayı ayıran kabuk tabakası içinde bir çizgi içerir. ayırma plakaları. Kabuk toplanma bölgesi içinde, aktif volkanizmanın meydana geldiği 1–2 km genişliğinde bir bölge vardır.
Sürdürme ve yaymaya devam etme
Okyanus ortası sırttan yeni deniz tabanı oluşup yayıldıkça zaman içinde yavaş yavaş soğudu. Bu nedenle, daha eski deniz tabanı, yeni deniz tabanından daha soğuktur ve izostasyum nedeniyle yeni okyanus havzalarından daha derindir. Yeni kabuk üretimine rağmen dünyanın çapı nispeten sabit kalırsa, kabuğun da yok edildiği bir mekanizma mevcut olmalıdır. Okyanus kabuğunun yok edilmesi, okyanus kabuğunun kıtasal kabuk veya okyanus kabuğu altında zorlandığı batma bölgelerinde meydana gelir. Bugün, Atlas havzası aktif olarak Orta Atlantik Ortası Sırtı'nda yayılıyor. Atlas'ta üretilen okyanus kabuğunun sadece küçük bir kısmı bastırılmıştır. Ancak, Pasifik Okyanusu'nu oluşturan plakalar, Pasifik Okyanusu'nun Ateş Çemberi olarak adlandırılan şeyde volkanik aktiviteye neden olan sınırlarının birçoğu batma yaşıyor. Pasifik aynı zamanda Nazca plakaları arasında 145 +/- 4 mm / yıl'a kadar yayılma oranları ile dünyanın en aktif serpme merkezlerinden (Doğu Pasifik Yükselişi) birine ev sahipliği yapmaktadır. Atlantik Ortası Sırtı yavaş yayılan bir merkez iken Doğu Pasifik Yükselişi hızlı yayılmaya bir örnektir.Yavaş ve orta hızda yayılma merkezleri çatlak bir vadi sergilerken, hızlı kabuk birikimi bölgesinde eksenel bir yükseklik bulunur. Yayılma oranlarındaki farklılıklar sadece sırtların geometrilerini değil, aynı zamanda üretilen bazaltların jeokimyasını da etkiler.
Yeni okyanus havzaları eski okyanus havzalarından daha sığ olduğu için, aktif deniz tabanının yayıldığı zamanlarda dünya okyanus havzalarının toplam kapasitesi azalmaktadır. Atlas Okyanusu'nun açılması sırasında Deniz seviyesi o kadar yüksekti ki, Kuzey Amerika'da Meksika Körfezi'nden Kuzey Buz Denizi'ne kadar bir Batı İç Denizyolu oluştu.
Tartışma ve mekanizma arayışı
Orta Atlantik Sırtı'nda (ve diğer okyanus ortası sırtlarında), üst mantodan gelen malzeme, plakalar birbirinden uzaklaştıkça yeni kabuk oluşturmak için okyanus levhaları arasındaki faylardan yükselir, ilk olarak kıta kayması olarak gözlemlenir. Ne zaman Alfred Wegener ilk 1912 yılında kıtasal sürüklenme bir hipotez sundu o okyanus kabuğunun içinden sürülmüş olduğu kıtaları önerdi. Bu imkânsızdı: okyanus kabuğu kıtasal kabuktan hem daha yoğun hem de daha serti. Buna göre, Wegener'in teorisi, özellikle ABD'de çok ciddiye alınmadı.
İlk başta yayılma itici gücünün mantoda konveksiyon akımları olduğu ileri sürüldü. O zamandan beri, kıtaların hareketinin plaka tektoniği teorisi ile deniz tabanına yayılmasıyla bağlantılı olduğu gösterilmiştir.
Aktif kenar boşluklarına sahip plakalara deniz tabanı yayılması için sürücü, onları çeken serin, yoğun, alttan çıkarma plakalarının veya slab çekmenin ağırlığıdır. Sırttaki magmatizmanın, levhaların kendi levhalarının ağırlığı altında ayrılmasından kaynaklanan pasif yükselme olarak kabul edilir. Bu, az sürtünmeli bir masadaki bir kilime benzer olarak düşünülebilir: halının bir kısmı masanın dışına çıktığında, ağırlığı halının geri kalanını onunla birlikte aşağı çeker. Bununla birlikte, Orta Atlantik sırtının kendisi, Küçük Antiller ve Scotia Arc'daki küçük düşüş dışında, batma bölgelerine çekilen plakalarla sınırlandırılmamıştır.. Bu durumda plakalar, sırt itme işleminde manto yukarı doğru kayar.
Kaynakça
- ^ AEJ Engel'de; Harold L. James; BF Leonard (ed.). Petrolojik çalışmalar: AF Buddington'u onurlandıracak bir cilt . Boulder, CO: Amerika Jeoloji Topluluğu. sayfa 599-620.http://www.mantleplumes.org/WebDocuments/Hess1962.pdf
- ^ Dietz, Robert S. (1961). "Kıta ve Deniz Havzasının Yayılması ile Okyanus Havzası Evrimi"https://ui.adsabs.harvard.edu/abs/1961Natur.190..854D/abstract 15 Mart 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- ^ Plaka Hareketinin Kuvvetlerinin Göreli Önemi https://ui.adsabs.harvard.edu/abs/1975GeoJ...43..163F/abstract 12 Mayıs 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- ^ Tan, Yen Joe; Tolstoy, Maya; Waldhauser, Felix; Wilcock, William SD (2016). "Doğu Pasifik Yükselişinde deniz tabanının yayıldığı bir bölümün dinamikleri". Doğa . 540(7632): 261-265.https://ui.adsabs.harvard.edu/abs/2016Natur.540..261T/abstract
- ^ Makris, J .; Ginzburg, A. (1987-09-15). "Ölü Deniz ve diğer çatlak bölgeleri içindeki sedimanter havzalar Afar Depresyonu: kıtasal riftleme ile deniz tabanının yayılması arasındaki geçiş".https://ui.adsabs.harvard.edu/abs/1987Tectp.141..199M/abstract
- ^ Yayma merkezi terim ve kavramları https://ui.adsabs.harvard.edu/abs/1976Geo.....4..369L/abstract 6 Mayıs 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- ^ Jeolojik olarak güncel plaka hareketler https://ui.adsabs.harvard.edu/abs/2010GeoJI.181....1D/abstract 31 Temmuz 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- ^ Okyanus Ortası Sırtları: Levha Sınır Bölgesi İçinde İnce Ölçekli Tektonik, Volkanik ve Hidrotermal İşlemler https://ui.adsabs.harvard.edu/abs/1982AREPS..10..155M/abstract 6 Mayıs 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- ^ Termal konveksiyon olarak deniz tabanı yayılması https://ui.adsabs.harvard.edu/abs/1971JGR....76.1101E/abstract 15 Eylül 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- ^ Plaka Hareketinin Kuvvetlerinin Göreli Önemi Üzerine https://ui.adsabs.harvard.edu/abs/1975GeoJ...43..163F/abstract 12 Mayıs 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 23 Temmuz 2020 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 13 Mayıs 2020.
- ^ Hindistan-Avrasya çarpışma kronolojisinin, plakaların kabuk kısalması ve tahrik mekanizması için etkileri vardır https://ui.adsabs.harvard.edu/abs/1984Natur.311..615P/abstract 6 Mayıs 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Deniz tabani yayilmasi deniz tabanindan yayilan yeni okyanus kabugunun volkanik aktivite ile olusup sonra yavas yavas tepeden hareket ettikten sonra okyanus ortasi sirtlarla ortaya cikan bir surectir Deniz dibi yayilmasi levha tektonigi teorisi kitalarin kaymasi aciklamaya yardimci olur Okyanusal plakalari sapmak tensional stres kiriklari kabugunun olusmasina neden olur Bazaltik magma yeni deniz tabani forma okyanus tabaninda kiriklar ve sogur yukselir Buyuk kayalar kucuk kayalar yakin yayilan bolgeyi tespit edilecek sure yayilan bolgesinden uzakta bulunacaktir Kitalar denizde surulmus seklinde adlandirilmasindan once Alfred Wegener tarafindan ornegin Alexander du Toit onceki teorileri vardi Merkezi bir eksen genisletir ve kita tasir hareket dibin kendisi bu fikri Harry Hess tarafindan Princeton Universitesi 1960 yilinda ortaya atilmistir Bu teori artik kabul edilmis olup bu fenomen konveksiyon akimlari ile plastik cok zayif ust manto veya astenosfere neden oldugu bilinmektedir Calisma tarihiAlfred Wegener ve Alexander du Toit in teorileri hareket halindeki kitalarin sabit ve tasinmaz deniz tabanindan suruldugunu one surdu Deniz tabaninin kendisinin hareket ettigi ve kitalarin merkezi bir yayilma ekseninde zaman icinde yayilmasi fikrini 1960 larda Princeton Universitesi nden Harold Hammond Hess ve San Diego daki ABD Deniz Elektronik Laboratuvari Robert Dietz tarafindan 1960 li yillarda one surulmustur OnemiDeniz tabani yayilmasi plaka tektonigi teorisinde kitalarin suruklenmesine aciklik getirir Okyanus plakalari ayrildiginda gerilme stresi litosfer kiriklarin olusmasina neden olur Deniz tabani yayilma sirtlari icin hareket edici kuvvet yayilma sirtlarinda tipik olarak onemli magma aktivitesi olmasina ragmen magma basinci yerine batma bolgelerinde tektonik plaka levha cekme kuvvetidir Yavaslama yapmayan plakalar yukseltilmis okyanus ortasi sirtlarindan yer cekimi ile sirt itme adi verilen bir islemden gecirilir Yayilan bir merkezde bazaltik magma yeni deniz yatagi olusturmak icin okyanus tabanindaki kiriklari harekete gecirir Eski kayalar yayilma bolgesinden daha uzakta bulunurken daha genc kayalar yayilma bolgesine daha yakin bulunur Yayilma orani bir okyanus havzasinin deniz tabaninin yayilmasi nedeniyle genisleme hizidir Bir okyanus ortasi sirtinin her iki tarafindaki her tektonik plakaya yeni okyanus litosferinin eklenme orani yayilma yari hizidir ve yayilma hizinin yarisina esittir Yayilma oranlari sirtin hizli mi orta mi yoksa yavas mi oldugunu belirler Genel bir kural olarak hizli sirtlarin yilda 90 mm den fazla yayilma oranlari vardir Ara sirtlarin yayilma orani 40 90 mm yil iken yavas yayilma sirtlarinin orani 40 mm yil in altindadir Bilinen en yuksek oran 200 mm yil in uzerindedir Yukselisinde Miyosen 1960 larda Dunya nin manyetik alaninin jeomanyetik tersine cevrilmesinin gecmis kaydi okyanus tabaninda manyetik serit anomalileri gozlemlenerek fark edildi Bu gecmis manyetik alan polaritesinin deniz yuzeyinde cekilen bir manyetometre ile toplanan verilerden veya bir ucaktan cikarilabildigi genel olarak belirgin seritler ile sonuclanir Okyanus ortasi sirtinin bir tarafindaki cizgiler diger taraftakilerin ayna goruntusudur Bilinen bir yasta bir geri donusun tanimlanmasi ve bu geri donusun yayilma merkezinden uzakliginin olculmesi ile yayilma yari orani hesaplanabilir Alicinin yayilmasiGenel olarak deniz tabaninin yayilmasi bugunku benzer bir kita kara kutlesinde bir yarik olarak baslar Surec kita kabugunun tabaninda isinarak baslar bu da daha plastik ve daha az yogun olmasina neden olur Daha yogun nesnelerle iliskili olarak daha az yogun nesneler yukseldiginden isitilan alan genis bir kubbeye benzer bir sekil haline gelir Kabuk yukari dogru yayildikca yavas yavas catlaklara donusen kiriklar olusur Tipik yarik sistemi yaklasik 120 derecelik acilarda uc yarik koldan olusur Bu alanlar uclu kavsaklar olarak adlandirilir ve bugun dunyanin cesitli yerlerinde bulunabilir Kitalarin ayrilan marjlari pasif marjlar olusturmak icin gelisir Deniz tabani yayilmasi islem sirasinda durabilir ancak kitanin tamamen koptugu noktaya kadar devam ederse yeni bir okyanus havzasi olusturulur Kizildeniz henuz Arabistan i Afrika dan tamamen ayirmadi ancak Afrika nin diger tarafinda da tamamen ozgur olan benzer bir ozellik bulunabilir Yayilma merkeziDeniz tabaninin yayilmasi okyanus ortasi sirtlarin tepeleri boyunca dagilmis olan yayilma merkezlerinde meydana gelir Yayilma merkezleri donusum hatalarina veya ust uste binen yayilma merkezi ofsetleriyle sonuclanir Bir yayilma merkezi birkac kilometre ila on kilometre genisliginde bir sismik olarak aktif plaka sinir bolgesi okyanus kabugunun en genc oldugu sinir bolgesi icindeki kabuk birikimi ve iki tabakayi ayiran kabuk tabakasi icinde bir cizgi icerir ayirma plakalari Kabuk toplanma bolgesi icinde aktif volkanizmanin meydana geldigi 1 2 km genisliginde bir bolge vardir Surdurme ve yaymaya devam etmeOkyanus ortasi sirttan yeni deniz tabani olusup yayildikca zaman icinde yavas yavas sogudu Bu nedenle daha eski deniz tabani yeni deniz tabanindan daha soguktur ve izostasyum nedeniyle yeni okyanus havzalarindan daha derindir Yeni kabuk uretimine ragmen dunyanin capi nispeten sabit kalirsa kabugun da yok edildigi bir mekanizma mevcut olmalidir Okyanus kabugunun yok edilmesi okyanus kabugunun kitasal kabuk veya okyanus kabugu altinda zorlandigi batma bolgelerinde meydana gelir Bugun Atlas havzasi aktif olarak Orta Atlantik Ortasi Sirti nda yayiliyor Atlas ta uretilen okyanus kabugunun sadece kucuk bir kismi bastirilmistir Ancak Pasifik Okyanusu nu olusturan plakalar Pasifik Okyanusu nun Ates Cemberi olarak adlandirilan seyde volkanik aktiviteye neden olan sinirlarinin bircogu batma yasiyor Pasifik ayni zamanda Nazca plakalari arasinda 145 4 mm yil a kadar yayilma oranlari ile dunyanin en aktif serpme merkezlerinden Dogu Pasifik Yukselisi birine ev sahipligi yapmaktadir Atlantik Ortasi Sirti yavas yayilan bir merkez iken Dogu Pasifik Yukselisi hizli yayilmaya bir ornektir Yavas ve orta hizda yayilma merkezleri catlak bir vadi sergilerken hizli kabuk birikimi bolgesinde eksenel bir yukseklik bulunur Yayilma oranlarindaki farkliliklar sadece sirtlarin geometrilerini degil ayni zamanda uretilen bazaltlarin jeokimyasini da etkiler Yeni okyanus havzalari eski okyanus havzalarindan daha sig oldugu icin aktif deniz tabaninin yayildigi zamanlarda dunya okyanus havzalarinin toplam kapasitesi azalmaktadir Atlas Okyanusu nun acilmasi sirasinda Deniz seviyesi o kadar yuksekti ki Kuzey Amerika da Meksika Korfezi nden Kuzey Buz Denizi ne kadar bir Bati Ic Denizyolu olustu Tartisma ve mekanizma arayisiOrta Atlantik Sirti nda ve diger okyanus ortasi sirtlarinda ust mantodan gelen malzeme plakalar birbirinden uzaklastikca yeni kabuk olusturmak icin okyanus levhalari arasindaki faylardan yukselir ilk olarak kita kaymasi olarak gozlemlenir Ne zaman Alfred Wegener ilk 1912 yilinda kitasal suruklenme bir hipotez sundu o okyanus kabugunun icinden surulmus oldugu kitalari onerdi Bu imkansizdi okyanus kabugu kitasal kabuktan hem daha yogun hem de daha serti Buna gore Wegener in teorisi ozellikle ABD de cok ciddiye alinmadi Ilk basta yayilma itici gucunun mantoda konveksiyon akimlari oldugu ileri suruldu O zamandan beri kitalarin hareketinin plaka tektonigi teorisi ile deniz tabanina yayilmasiyla baglantili oldugu gosterilmistir Aktif kenar bosluklarina sahip plakalara deniz tabani yayilmasi icin surucu onlari ceken serin yogun alttan cikarma plakalarinin veya slab cekmenin agirligidir Sirttaki magmatizmanin levhalarin kendi levhalarinin agirligi altinda ayrilmasindan kaynaklanan pasif yukselme olarak kabul edilir Bu az surtunmeli bir masadaki bir kilime benzer olarak dusunulebilir halinin bir kismi masanin disina ciktiginda agirligi halinin geri kalanini onunla birlikte asagi ceker Bununla birlikte Orta Atlantik sirtinin kendisi Kucuk Antiller ve Scotia Arc daki kucuk dusus disinda batma bolgelerine cekilen plakalarla sinirlandirilmamistir Bu durumda plakalar sirt itme isleminde manto yukari dogru kayar Kaynakca AEJ Engel de Harold L James BF Leonard ed Petrolojik calismalar AF Buddington u onurlandiracak bir cilt Boulder CO Amerika Jeoloji Toplulugu sayfa 599 620 http www mantleplumes org WebDocuments Hess1962 pdf Dietz Robert S 1961 Kita ve Deniz Havzasinin Yayilmasi ile Okyanus Havzasi Evrimi https ui adsabs harvard edu abs 1961Natur 190 854D abstract 15 Mart 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde Plaka Hareketinin Kuvvetlerinin Goreli Onemi https ui adsabs harvard edu abs 1975GeoJ 43 163F abstract 12 Mayis 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde Tan Yen Joe Tolstoy Maya Waldhauser Felix Wilcock William SD 2016 Dogu Pasifik Yukselisinde deniz tabaninin yayildigi bir bolumun dinamikleri Doga 540 7632 261 265 https ui adsabs harvard edu abs 2016Natur 540 261T abstract Makris J Ginzburg A 1987 09 15 Olu Deniz ve diger catlak bolgeleri icindeki sedimanter havzalar Afar Depresyonu kitasal riftleme ile deniz tabaninin yayilmasi arasindaki gecis https ui adsabs harvard edu abs 1987Tectp 141 199M abstract Yayma merkezi terim ve kavramlari https ui adsabs harvard edu abs 1976Geo 4 369L abstract 6 Mayis 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde Jeolojik olarak guncel plaka hareketler https ui adsabs harvard edu abs 2010GeoJI 181 1D abstract 31 Temmuz 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde Okyanus Ortasi Sirtlari Levha Sinir Bolgesi Icinde Ince Olcekli Tektonik Volkanik ve Hidrotermal Islemler https ui adsabs harvard edu abs 1982AREPS 10 155M abstract 6 Mayis 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde Termal konveksiyon olarak deniz tabani yayilmasi https ui adsabs harvard edu abs 1971JGR 76 1101E abstract 15 Eylul 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde Plaka Hareketinin Kuvvetlerinin Goreli Onemi Uzerine https ui adsabs harvard edu abs 1975GeoJ 43 163F abstract 12 Mayis 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde Arsivlenmis kopya 23 Temmuz 2020 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 13 Mayis 2020 Hindistan Avrasya carpisma kronolojisinin plakalarin kabuk kisalmasi ve tahrik mekanizmasi icin etkileri vardir https ui adsabs harvard edu abs 1984Natur 311 615P abstract 6 Mayis 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde