Erdoğanizm veya Tayyipçilik, 2003'te Türkiye Başbakanı ve 2014'te Cumhurbaşkanı seçilen Recep Tayyip Erdoğan'ın siyasi idealleri ve gündemi için kullanılan bir terimdir.Karizmatik otoriteden önemli derecede türetildiği ifade edilen destekle Erdoğanizm'in, Kemalizm'i tehdit ettiği ve Erdoğan'ın, Atatürk'ten sonra Türkiye tarihindeki en güçlü kişilik olduğu belirtilmektedir.
Genel bakış
Erdoğanizm, muhafazakâr demokrasinin kişiselleştirilmiş bir türü olarak, temel idealleri arasında öncelikle dayanan, daha az olarak ise güçler ayrılığı ve kurumsal denge ve denetim ilkelerine dayanan güçlü bir merkezi liderliğe, dinin ilham kaynağı olduğuna dair bir anlayışa sahiptir. Eleştirmenler, Erdoğan'ın siyasi bakış açısını sıklıkla otoriter veya seçimle iş başına gelen bir otoriterlik olarak nitelendirmektedirler. Erdoğanizm'in seçim odaklı bakış açısı, Macaristan Başbakanı Viktor Orbán gibi yabancı liderler tarafından sıklıkla illiberal demokrasi olarak tanımlanmıştır.
Erdoğanizmin, aynı zamanda Türkiye Cumhuriyeti'nin kuruluşunda temel olan Kemalist ilkelerden uzaklaşmayı ve Erdoğan'ın vizyonuyla uyuşmayan katı laiklik gibi idealleri ortadan kaldırmayı amaçlayan 'Yeni Türkiye'yi kurma arzusundan da güçlü bir şekilde etkilenmekte olduğu iddia ediliyor. Erdoğanizm destekçileri, genellikle Osmanlı İmparatorluğu'ndan gelen kültürel ve geleneksel değerlerin yeniden canlanmasını talep etmekte ve Türkiye Cumhuriyeti'nin kurucusu Mustafa Kemal Atatürk tarafından başlatılan Batı yanlısı sosyal reformları ve modernleşmeyi eleştirmektedirler. Erdoğanizm'e yönelik temel destek, çoğunlukla Erdoğan etrafında bir kişilik kültü gelişmesi ve karizmatik liderliğin baskınlığından kaynaklanmaktadır. Türk muhafazakâr değerlerinin bireysel bir temsilcisi olarak kişiselleşen Erdoğan'ın rolü, 2014 Cumhurbaşkanlığı seçimleri için "Milletin Adamı" şeklinde çevrilebilecek, "man of the nation" gibi önemli seçim sloganları şeklinde kendini göstermiştir.
Tarih
'Erdoğanizm' terimi, ilk olarak Erdoğan'ın 2011 genel seçim zaferinden kısa bir süre sonra ortaya çıktı ve genellikle AK Parti'nin muhafazakâr demokratik ideallerinin Erdoğan'ın demagoji ve kişilik kültüyle birleştiği şekliyde tanımlandı. Terimin kullanımı, Erdoğan'ın küresel sahnede daha fazla tanınmasına paralel olarak artmıştır, bunun başlıca nedeni Neo-Osmanlıcılığa dayanan proaktif dış politika ideallerine dayanan Erdoğanizm'in kapsadığı bir temel faktördür.
Temel değerler
Mustafa Akyol, Erdoğanizm'i temel olarak Erdoğan etrafında oluşturulan bir kişilik kültüne dayanan bir ideoloji olarak tanımlamış ve ona Rusya'daki Putinizm'e benzer bir popülist otoriterlik şekli olarak atıfta bulunmuştur. Akyol ayrıca Osmanlı İmparatorluğu'nun yüceltilmesini, İslamcılığı, Türk milliyetçiliğini, Orta Doğu'da Batılı siyasi müdahalelere duyulan şüpheyi, Kemalizm'in reddedilmesini ve demokratik sürecin ve seçimlerin belli algılar altında yapılmasını Erdoğanizm'in temel özellikleri olarak açıklamıştır.
İslamcılık tartışmaları
Erdoğanizm'in bazı unsurları, özellikle destekçileri tarafından kullanılan siyasi retorik, İslamcılıktan ilham alsa da, Erdoğan etrafında oluşturulan yoğun kişilik kültünün, devlet politikasındaki egemenliği konusunda şüpheci olan sert çizgili İslamcıları izole ettiği iddia edilmektedir. Erdoğanizmin merkezi ve baskın otoritesi, takipçilerin bir lider yerine Allah'a ve İslam'ın öğretilerine bağlı olmaları gerektiğine inanan İslamcılar tarafından eleştirilmiştir. Bu nedenle, Erdoğan'ın baskın egemenliği, özellikle Saadet Partisi (SP) gibi İslamcı partiler tarafından İslamcılığa dayanmadığı, ancak muhafazakâr destekçiler arasında halk desteğini sürdürmek için dini retorik kullanan otoriterlik temelinde olduğu iddia edilen Erdoğanizm'e yönelik İslamcı eleştirileri artırmıştır.
Ayrıca bakınız
Kaynakça
- ^ . CNN Türk. 27 Aralık 2013. 29 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ "Tanıl Bora: Erdoğanizm yükseliyor". Cumhuriyet. 14 Ocak 2017. 17 Ocak 2017 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 5 Kasım 2017.
- ^ "Levent Gültekin: Türkiye'de artık İslamcılık yok, Erdoğanizm var". Sputnik. 8 Mayıs 2017. 9 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 5 Kasım 2017.
- ^ "Erdoganism and Turkey's new prime minister – Middle East Monitor". Middleeastmonitor.com. 23 Mayıs 2016. 29 Ekim 2017 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 5 Kasım 2017.
- ^ . Internethaber.com. 6 Kasım 2015. 7 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Temmuz 2016.
- ^ Doug Bandow (27 Haziran 2015). . Huffingtonpost.com. 29 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Temmuz 2016.
- ^ Zoltan Simon (28 Temmuz 2014). . Bloomberg.com. 29 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Temmuz 2016.
- ^ East 61 Turkey. . Eastonline.eu. 22 Ağustos 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Temmuz 2016.
- ^ Awiti, Alex (2 Ekim 2011). . Intpolicydigest.org. 3 Şubat 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Temmuz 2016.
- ^ . Gisreportsonline.com. 24 Mayıs 2016. 12 Ağustos 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Temmuz 2016.
- ^ Akyol, Mustafa (21 Haziran 2016). "Erdoganism". Foreign Policy. 28 Nisan 2019 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 30 Temmuz 2016.
- ^ Mustafa Akyol (30 Mart 2015). . Al-monitor.com. 1 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Temmuz 2016.
- ^ Yavuz, M. Hakan; Öztürk, Ahmet Erdi (18 Şubat 2019). "Turkish secularism and Islam under the reign of Erdoğan". Southeast European and Black Sea Studies. 19: 1-9. doi:10.1080/14683857.2019.1580828 . ISSN 1468-3857.
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Erdoganizm veya Tayyipcilik 2003 te Turkiye Basbakani ve 2014 te Cumhurbaskani secilen Recep Tayyip Erdogan in siyasi idealleri ve gundemi icin kullanilan bir terimdir Karizmatik otoriteden onemli derecede turetildigi ifade edilen destekle Erdoganizm in Kemalizm i tehdit ettigi ve Erdogan in Ataturk ten sonra Turkiye tarihindeki en guclu kisilik oldugu belirtilmektedir Recep Tayyip Erdogan2007 genel secimleri oncesinde duzenlenen bir Adalet ve Kalkinma Partisi mitinginden gorunumGenel bakisErdoganizm muhafazakar demokrasinin kisisellestirilmis bir turu olarak temel idealleri arasinda oncelikle dayanan daha az olarak ise gucler ayriligi ve kurumsal denge ve denetim ilkelerine dayanan guclu bir merkezi liderlige dinin ilham kaynagi olduguna dair bir anlayisa sahiptir Elestirmenler Erdogan in siyasi bakis acisini siklikla otoriter veya secimle is basina gelen bir otoriterlik olarak nitelendirmektedirler Erdoganizm in secim odakli bakis acisi Macaristan Basbakani Viktor Orban gibi yabanci liderler tarafindan siklikla illiberal demokrasi olarak tanimlanmistir Erdoganizmin ayni zamanda Turkiye Cumhuriyeti nin kurulusunda temel olan Kemalist ilkelerden uzaklasmayi ve Erdogan in vizyonuyla uyusmayan kati laiklik gibi idealleri ortadan kaldirmayi amaclayan Yeni Turkiye yi kurma arzusundan da guclu bir sekilde etkilenmekte oldugu iddia ediliyor Erdoganizm destekcileri genellikle Osmanli Imparatorlugu ndan gelen kulturel ve geleneksel degerlerin yeniden canlanmasini talep etmekte ve Turkiye Cumhuriyeti nin kurucusu Mustafa Kemal Ataturk tarafindan baslatilan Bati yanlisi sosyal reformlari ve modernlesmeyi elestirmektedirler Erdoganizm e yonelik temel destek cogunlukla Erdogan etrafinda bir kisilik kultu gelismesi ve karizmatik liderligin baskinligindan kaynaklanmaktadir Turk muhafazakar degerlerinin bireysel bir temsilcisi olarak kisisellesen Erdogan in rolu 2014 Cumhurbaskanligi secimleri icin Milletin Adami seklinde cevrilebilecek man of the nation gibi onemli secim sloganlari seklinde kendini gostermistir Tarih Erdoganizm terimi ilk olarak Erdogan in 2011 genel secim zaferinden kisa bir sure sonra ortaya cikti ve genellikle AK Parti nin muhafazakar demokratik ideallerinin Erdogan in demagoji ve kisilik kultuyle birlestigi sekliyde tanimlandi Terimin kullanimi Erdogan in kuresel sahnede daha fazla taninmasina paralel olarak artmistir bunun baslica nedeni Neo Osmanliciliga dayanan proaktif dis politika ideallerine dayanan Erdoganizm in kapsadigi bir temel faktordur Temel degerlerMustafa Akyol Erdoganizm i temel olarak Erdogan etrafinda olusturulan bir kisilik kultune dayanan bir ideoloji olarak tanimlamis ve ona Rusya daki Putinizm e benzer bir populist otoriterlik sekli olarak atifta bulunmustur Akyol ayrica Osmanli Imparatorlugu nun yuceltilmesini Islamciligi Turk milliyetciligini Orta Dogu da Batili siyasi mudahalelere duyulan supheyi Kemalizm in reddedilmesini ve demokratik surecin ve secimlerin belli algilar altinda yapilmasini Erdoganizm in temel ozellikleri olarak aciklamistir Islamcilik tartismalari Istanbul da bir binaya asilmis Erdogan portresi ve Erdogan in Tek millet tek bayrak tek vatan tek devlet sozu Rusya Devlet Baskani Vladimir Putin Iran Cumhurbaskani Hasan Ruhani ve Turkiye Cumhurbaskani Recep Tayyip Erdogan Soci de Erdoganizm in bazi unsurlari ozellikle destekcileri tarafindan kullanilan siyasi retorik Islamciliktan ilham alsa da Erdogan etrafinda olusturulan yogun kisilik kultunun devlet politikasindaki egemenligi konusunda supheci olan sert cizgili Islamcilari izole ettigi iddia edilmektedir Erdoganizmin merkezi ve baskin otoritesi takipcilerin bir lider yerine Allah a ve Islam in ogretilerine bagli olmalari gerektigine inanan Islamcilar tarafindan elestirilmistir Bu nedenle Erdogan in baskin egemenligi ozellikle Saadet Partisi SP gibi Islamci partiler tarafindan Islamciliga dayanmadigi ancak muhafazakar destekciler arasinda halk destegini surdurmek icin dini retorik kullanan otoriterlik temelinde oldugu iddia edilen Erdoganizm e yonelik Islamci elestirileri artirmistir Ayrica bakinizMuhafazakar demokrasi Totaliter demokrasi Avrupa supheciligi Bati karsitligi Turk modeliKaynakca CNN Turk 27 Aralik 2013 29 Aralik 2013 tarihinde kaynagindan arsivlendi Tanil Bora Erdoganizm yukseliyor Cumhuriyet 14 Ocak 2017 17 Ocak 2017 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 5 Kasim 2017 Levent Gultekin Turkiye de artik Islamcilik yok Erdoganizm var Sputnik 8 Mayis 2017 9 Mayis 2017 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 5 Kasim 2017 Erdoganism and Turkey s new prime minister Middle East Monitor Middleeastmonitor com 23 Mayis 2016 29 Ekim 2017 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 5 Kasim 2017 Internethaber com 6 Kasim 2015 7 Kasim 2015 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 30 Temmuz 2016 Doug Bandow 27 Haziran 2015 Huffingtonpost com 29 Haziran 2015 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 30 Temmuz 2016 Zoltan Simon 28 Temmuz 2014 Bloomberg com 29 Ocak 2015 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 30 Temmuz 2016 East 61 Turkey Eastonline eu 22 Agustos 2016 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 30 Temmuz 2016 Awiti Alex 2 Ekim 2011 Intpolicydigest org 3 Subat 2016 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 30 Temmuz 2016 Gisreportsonline com 24 Mayis 2016 12 Agustos 2018 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 30 Temmuz 2016 Akyol Mustafa 21 Haziran 2016 Erdoganism Foreign Policy 28 Nisan 2019 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 30 Temmuz 2016 Mustafa Akyol 30 Mart 2015 Al monitor com 1 Nisan 2015 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 30 Temmuz 2016 Yavuz M Hakan Ozturk Ahmet Erdi 18 Subat 2019 Turkish secularism and Islam under the reign of Erdogan Southeast European and Black Sea Studies 19 1 9 doi 10 1080 14683857 2019 1580828 ISSN 1468 3857