Bu madde, ; zira herhangi bir maddeden bu maddeye verilmiş bir bağlantı yoktur.Ekim 2022) ( |
Galya, Geç Antik Çağ'da ve Merovenj döneminde Latin Hristiyanlığının önemli bir erken merkeziydi. 3. yüzyılın ortalarında, Roma Galya'sında organize olabilmiş birkaç kilise vardı. Hristiyanlara uygulanan eziyetlerin sona ermesinden kısa bir süre sonra, MS 314'te Latin dünyasının piskoposları bir konsil için Arles'de toplandı. Galya Kilisesi, geç Roma döneminde, Ariusçuluk, Priscillianizm ve Pelagianizm olmak üzere üç dogmatik krizden geçti. Frank Krallığı döneminde düzenlenen bir dizi sinod, Batı Kilisesi'nin Germenvari bir gelişmeye işaret etmektedir. I. Clovis 511 yılında Birinci Orléans Konsili'ni yönetmiştir.
Galya'da Hristiyanlığın Kuruluşu
Roma Galyası'nda Hristiyanlığın bahsi ilk kez MS 177'de Roma Galyası'nın dini merkezi olan Lyon'da (antik Lugdunum) hristiyanlar katledildiğinde geçmektedir.
Lyon'daki kırk sekiz şehit, Gallo-Romen toplumunun her kademesini temsil ediyordu. Aralarında bir aristokrat olan Vettius Epagathus; profesyonel sınıftan Bergama'lı doktor Attalus; Kiliseden, Lyonlu Piskopos Pothinus, diyakon Sanctus ve hristiyanlığa yeni geçmiş Maturus ve ayrıca genç köleler Blandina ve Ponticus bulunmaktaydı.
Eusebius, Lyon ve Vienne'de Hristiyanların erken dönemine dair yaşananları kaydeden tek yazılı kaynaktır. Burada geçen bilgiler Lyon Kilisesi'nin o dönemde Galya'daki tek organize olmuş kilise olduğunu düşündürtmektedir. Vienne'deki kilise, diğer bölgelerdeki örneklerden yola çıkarak yorumlamak gerekirse, Lyon'dakine bağlı gibi görünmektedir. Muhtemelen bir diyakoz tarafından yönetilmekteydi.
Hristiyanlığın Galya'ya ilk kez nasıl geldiği ve ilk olarak nereye yerleştiği tamamen bir varsayım meselesidir. Galya'da Hristiyanlığın sağlam bir şekilde kurulması, kuşkusuz Asya'dan gelen misyonerler sayesinde olmuştur. Lyon'un ilk piskoposu Pothinus, Smirni Piskoposu Polikarp'ın ve onun halefi İrinaios'un bir öğrencisiydi. Büyük olasılıkla bu ilk misyonerler deniz yoluyla gelip Marsilya'ya ulaştılar, devamında Rhône nehri boyunca ilerleyerek Lyon'a yerleştiler. Lyon ve Vienne'deki cemaatin Hristiyanları "ağırlıklı olarak doğu kökenliydiler" ve Roma'daki toplulukla yakın bağlarını sürdürüyorlardı.
Eusebius, İrinaios'un piskoposu olduğu Galya Kiliseleri tarafından yazılan mektuplardan bahsetmektedir.Paskalya tüm Hristiyan topluluklarında aynı gün kutlanmıyordu; 2. yüzyılın sonlarına doğru Papa I. Victor, Roma kullanımını evrenselleştirmek istedi ve Küçük Asya'nın paskalyayı başka bir tarihte kutlayan bazı kiliselerini aforoz etti. İrinaios yazdığı bir mektupla barışı sağlamak için müdahale etti. Aynı tarihlerdea, Autun'da (antik Augustodunum) bulunan Yunanca bir yazıtta, Pectorius adlı bir kişi, Efkaristiya'nın sembolü olan İhthisi kavramını kullanmaktadır. Galya piskoposlarının ortaya çıktığı üçüncü bir olay, Novatiyanizm tartışmasıdır. Kartacalı Siprianus 254'te Lyon Piskoposu Faustinus ve Galya'daki diğer piskoposların, Novatian'ın düşünceleri karşısında konumlandıklarını yazmaktadır. Yalnızca Arles'li Marcianus Novatian'ın düşüncelerini desteklemekteydi.
Yerel efsaneler
Bir dizi yerel efsane, episkopos makamının kuruluşunu Havariler dönemine kadar geriye çekmektedir. Örneğin 6. yüzyılın başlarında, Arles'lı Caesarius, imzası 314'teki Arles Konseyi'nde görünmesine rağmen, Daphnus'u havarilerin bir öğrencisi yapmış ve Vaison'un ilk Piskoposu ilan etmiştir. Keza aynı şekilde, bundan yüz yıl önce onun seleflerinden biri olan Patrokles, kilisesinin tarihini Arles Kilisesi'nin kurucusu St. Trophimus'un havarilerin bir öğrencisi olduğu gerçeğine dayandırmaya çalışıyordu.
Bu tür iddialar yerel düzlemde gurur vericiydi ve Orta Çağ boyunca da yayılmaya devam ettiler. Öte yandan Galya'nın I. Clemens tarafından Roma'dan gönderilen misyonerler tarafından evanjelize edildiği de iddia edilmişse de, bu teori, tarihi kayıtları karmaşıklaştıran ve gizleyen bir dizi yanıltıcı anlatıya ve sahteciliğe ilham verdi.
Tours piskoposu Gregorius
Gregorius Historia Francorum'da (I, xxviii) Galya'nın evanjelizasyonu ile ilgili ikinci grup anlatılara dayanan bir bilgi aktarmaktadır. Ona göre, 250 yılında Roma, Galya'da çok sayıda kilise kuran yedi piskopos gönderdi:
- Gatianus, Tours Kilisesi
- Trophimus, Arles Kilisesi
- Paul, Narbonne Kilisesi
- Saturninus, Toulouse Kilisesi
- Denis, Paris Kilisesi
- Stremonius (Austremonius), Auvergne (Clermont) Kilisesi
- Martialis, Limoges Kilisesi
Gregorius'un ifadesi tarihçiler tarafından bazı çekincelerle de olsa kabul edilmektedir. Bununla birlikte, Gatianus'un son halefi olan Gregorius, kilisesinin başlangıcı hakkında bir bilgiye erişmiş olsa da, üç yüz yıllık bir zaman aralığı, onu kayda aldığı olaylardan ayırmaktadır. Dahası, örneğin Paris piskoposları örneğinde olduğu gibi, yazdıkları arasında kendisinin de farkında olduğu bazı ciddi kronolojik problemler bulunmaktadır. Büyük ihtimalle yazdıkları gerçeklerden ziyade 6. yüzyılın genel bakış açısını temsil eden bir geleneği yansıtmasıdır. Gerçekle efsanenin ne ölçüde birbirine karıştığını söylemek zordur.
Hristiyan inancının kapsamı
3. yüzyılın ortalarında, Kartacalı Siprianus'un tanık olduğu gibi, Galya'da organize olabilmiş birkaç kilise vardı. Büyük zulüme çok fazla maruz kalmamışlardır, zira Konstantin'in babası I. Constantius Chlorus, Hristiyanlığa düşmanlık beslememekteydi. Arles konsili katılımcı listesine bakıldığında, aşağıdaki piskoposlukların varlığı kayda geçmiştir:
- Vienne piskoposluğu
- Marsilya piskoposluğu
- Arles piskoposluğu
- Orange piskoposluğu
- Vaison piskoposluğu
- Apt piskoposluğu
- Nice piskoposluğu
- Lyon piskoposluğu
- Autun piskoposluğu
- Köln piskoposluğu
- Trier piskoposluğu
- Reims piskoposluğu
- Rouen piskoposluğu
- Bordeaux piskoposluğu
- Gabali piskoposluğu
- Eauze piskoposluğu
- Toulouse piskoposluğu
- Narbonne piskoposluğu
- Clermont piskoposluğu
- Bourges piskoposluğu
- Paris piskoposluğu .
, Galya Kilisesi tarihinde yeni bir dönemin başlangıcına işaret etmektedir. Belirli kasabalar yeni İnanca erkenden geçmiş ve misyon faaliyetine bilhassa 4. ve 5. yüzyıllarda devam etmişlerdir. Ancak kültürlü sınıflar uzun süre eski geleneklere sadık kaldılar. Öğretmen ve hümanist olan Ausonius bir Hristiyandı, ancak buna dair o kadar az kanıt vardır ki, bazen bu durum sorgulanmaktadır. Aynı dönemde okullarda, örneğin Autun'da, Hristiyan imparatorların erdemleri ve eylemlerini öven pagan retorikçiler vardı. Ancak 5. yüzyılın sonlarına doğru Galya'daki bilginlerin çoğu Hristiyanlaşmıştı. Ateşli bir Hristiyan olan (yaklaşık 492'de öldü), pagan bir anne babanın oğluydu. Poitiers'li Hilary, Sulpicius Severus, Nola'lı Paulinus ve Sidonius Apollinaris, Kilise ile edebiyat dünyasını uzlaştırmaya çalışıyorlardı. Sidonius'un kendisi de, geleneğin aktardığı paganizm düşüncelerinden bütünüyle muaf değildir. Galya'da İncil'in kendisini edebi kültüre gerçekten uyarlayıp uyarlayamayacağı sorusu ortaya çıkmıştı. Ancak bu tartışmalar barbarların akın etmesiyle sona erdi.
Bununla birlikte, İmparatorluk boyunca Hristiyanlığın ilerlemesi esas olarak şehirlerde gerçekleşmiştir. Kırsal yerler, Hristiyanlar için Eski Galya dininin ve Greko-Romen putperestliğinin hüküm sürdüğü yerlerdi. Gallo-Romen toplumu arasında, hastalıkların tedavisi için veya bir ölüm vesilesiyle büyü ve tılsımların kullanılması hâlâ yaygındı; insanlar pınarlardaki ve ağaçlardaki ruhlara taparlar, Greko-Romen perileri gibi diğer doğa ruhlarına inanırlar, güneş ve ayın önemini kutsal sayarlar ve kehanetlere inanırlardı. Bu geleneklerden bazıları Kelt ve Roma döneminin kalıntılarıydı. Galya halk inançları ve uygulamaları, Roma öncesi döneme değin uzanmaktadır. Bu gibi gelenekler, kırsal alanlarda misyonerlerin karşılaştığı başlıca engeldi. Pannonia'nın yerlisi, Tours Piskoposu ve manastırların kurucusu Tourslu Martin, özellikle Orta Galya'da bu kırsal putperestliğe karşı bir haçlı seferi başlattı. Bir keresinde, Autun civarında kutsal bir ağacı keserken, bir köylü tarafından saldırıya uğramış ve neredeyse mucizevi bir şekilde kurtulmuştur. Diğer başka vaizler de kırsal bölgelerden geçtiler, örneğin önceden bir asker olan Rouen Piskoposu Victricius ya da Brives'li Aziz Martin. Ancak onların çabaları köylülerin üzerinde kalıcı bir etki yaratmamıştır. Kırsal kesimler daha dirençli olmaya devam etmiş ve 5. yüzyılın başlarında, Autun semtinde hasadı kutsamak için Kibele'nin arabasının alayı gerçekleşti. 6. yüzyılda, Hristiyanlığın ilk ve en güçlü dayanaklarını elde ettiği bölgelerden biri olan Arles şehrinde, Piskopos Caesarius hala popüler hurafelere karşı mücadele etmekteydi ve onun vaazlarından bazıları halkla ilgili önemli bilgi kaynaklarımız arasında yer almaktadır.
Galya manastırları
Yeni kurulan manastırlar, halkın alt sınıflarının Hristiyanlaşmasına büyük ölçüde yardımcı oldu. Başka yerlerde olduğu gibi Galya'da da ilk Hristiyan çileciler kişisel özgürlüklerini korudular. Manastır hayatı uygulaması Galya'da, Aziz Martin (ö. 397) ve Cassian (ö. 435) tarafından başlatılmıştır. Martin, Tours yakınlarında başlangıçta keşişlerin ayrı mağaralarda veya ahşap kulübelerde yaşadığı Marmoutier büyük manastırını kurmuştur. 415'te Cassian Marsilya'da ilk manastırı kurmuştur. O, daha önce Doğu keşişlerini ve özellikle Mısır'ı ziyaret etmiş ve oradaki gelenekleri Gallo-Roma yaşamının koşullarına uyarlamıştır. "De institutis coenobiorum" ve "Collationes XXIV" adlı iki çalışmasıyla Galya çileciliğinin kurucusu olmuştur. Aynı zamanda Honoratus, Marsilya yakınlarındaki küçük Lérins adasında (Lerinum) ünlü bir manastır kurmuştur ve burası bir mistisizm ve teoloji okulu haline gelmiştir. Bu dönemde keşişler henüz herhangi bir sabit ve kodlanmış kurala göre yaşamaya başlamamışlardı. Bu tür yazılı anayasalar için Arles'lı Caesarius'un zamanda ortaya çıkmıştır.
Dipnotlar
- ^ a b c Lejay, Paul. "Christian Gaul." The Catholic Encyclopedia 5 Haziran 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Vol. 6. New York: Robert Appleton Company, 1909. 6 Aug. 2020 Bu madde, bu kaynaktan alınan kamu malı olan bir metni içermektedir.
- ^ Kirsch, Johann Peter. "St. Blandina." The Catholic Encyclopedia 21 Mart 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi. Vol. 2. New York: Robert Appleton Company, 1907. Bu madde, bu kaynaktan alınan kamu malı olan bir metni içermektedir.
- ^ , V, i-iv.
- ^ Behr, John. "Gaul", Cambridge History of Christianity: Volume 1, Origins to Constantine, (Margaret M. Mitchell, Frances M. Young, K. Scott Bowie, eds.) Cambridge University Press, 2006, p. 371
- ^ Hist. Eccl., V, xxiii.
- ^ See also .
- ^ Ep. lxviii.
- ^ Lejay, Paul. Le rôle théologique de Césaire d'Arles, p. 5.
- ^ I.e. diocese of ; later in the .
- ^ "The religious beliefs and practices of the ancient Celts". 30 Ekim 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Aralık 2015.
Kaynaklar
- Eusebius, Sulpicius Severus, Nolalı Paulinus, Salvianus ve Tourslu Gregorianus'a ait metinler
- Le Blant, Inscriptions chrétiennes de la Gaule antérieures au VIIIe siècle (Paris, 1858–85), with a supplement (1897)
- Le Blant, Les sarcophages chrétiens de la Gaule (Paris, 1896).
- Sirmond and Lalande, Concilia Antigua Galliae (4 vols., fol., 1629–66)
- Delisle, Histoire littéraire de la France, XXIX.
- Duchesne, Fastes épiscopaux de l'ancienne Gaule, I (1894; 2nd ed., 1907), II (1900);
- Houtin, La controverse de l'apostolicité des églises de France au XIXe siècle (Paris, 1901);
- Analecta Bollandiana, XIX, 354;
- Morin, Saint Lazare et saint Maximin in Mémoires de la société des antiquaires de France, LIX (Paris, 1898);
- Aubé in Revue historique, VII (1878) 152-64;
- Duchesne, Origines du culte chrétien (Paris, 1889), 32, 84;
- Duchesne, La première collection romaine des décrétales in Atti del secondo congresso d'archeologia cristiana (Rome, 1902), 159;
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Bu madde oksuz maddedir zira herhangi bir maddeden bu maddeye verilmis bir baglanti yoktur Lutfen ilgili maddelerden bu sayfaya baglanti vermeye calisin Ekim 2022 Galya Gec Antik Cag da ve Merovenj doneminde Latin Hristiyanliginin onemli bir erken merkeziydi 3 yuzyilin ortalarinda Roma Galya sinda organize olabilmis birkac kilise vardi Hristiyanlara uygulanan eziyetlerin sona ermesinden kisa bir sure sonra MS 314 te Latin dunyasinin piskoposlari bir konsil icin Arles de toplandi Galya Kilisesi gec Roma doneminde Ariusculuk Priscillianizm ve Pelagianizm olmak uzere uc dogmatik krizden gecti Frank Kralligi doneminde duzenlenen bir dizi sinod Bati Kilisesi nin Germenvari bir gelismeye isaret etmektedir I Clovis 511 yilinda Birinci Orleans Konsili ni yonetmistir Galya da Hristiyanligin KurulusuRoma Galyasi nda Hristiyanligin bahsi ilk kez MS 177 de Roma Galyasi nin dini merkezi olan Lyon da antik Lugdunum hristiyanlar katledildiginde gecmektedir Lyon daki kirk sekiz sehit Gallo Romen toplumunun her kademesini temsil ediyordu Aralarinda bir aristokrat olan Vettius Epagathus profesyonel siniftan Bergama li doktor Attalus Kiliseden Lyonlu Piskopos Pothinus diyakon Sanctus ve hristiyanliga yeni gecmis Maturus ve ayrica genc koleler Blandina ve Ponticus bulunmaktaydi MS 5 yuzyila ait bir roliker Saint Cannat Eusebius Lyon ve Vienne de Hristiyanlarin erken donemine dair yasananlari kaydeden tek yazili kaynaktir Burada gecen bilgiler Lyon Kilisesi nin o donemde Galya daki tek organize olmus kilise oldugunu dusundurtmektedir Vienne deki kilise diger bolgelerdeki orneklerden yola cikarak yorumlamak gerekirse Lyon dakine bagli gibi gorunmektedir Muhtemelen bir diyakoz tarafindan yonetilmekteydi Hristiyanligin Galya ya ilk kez nasil geldigi ve ilk olarak nereye yerlestigi tamamen bir varsayim meselesidir Galya da Hristiyanligin saglam bir sekilde kurulmasi kuskusuz Asya dan gelen misyonerler sayesinde olmustur Lyon un ilk piskoposu Pothinus Smirni Piskoposu Polikarp in ve onun halefi Irinaios un bir ogrencisiydi Buyuk olasilikla bu ilk misyonerler deniz yoluyla gelip Marsilya ya ulastilar devaminda Rhone nehri boyunca ilerleyerek Lyon a yerlestiler Lyon ve Vienne deki cemaatin Hristiyanlari agirlikli olarak dogu kokenliydiler ve Roma daki toplulukla yakin baglarini surduruyorlardi Eusebius Irinaios un piskoposu oldugu Galya Kiliseleri tarafindan yazilan mektuplardan bahsetmektedir Paskalya tum Hristiyan topluluklarinda ayni gun kutlanmiyordu 2 yuzyilin sonlarina dogru Papa I Victor Roma kullanimini evrensellestirmek istedi ve Kucuk Asya nin paskalyayi baska bir tarihte kutlayan bazi kiliselerini aforoz etti Irinaios yazdigi bir mektupla barisi saglamak icin mudahale etti Ayni tarihlerdea Autun da antik Augustodunum bulunan Yunanca bir yazitta Pectorius adli bir kisi Efkaristiya nin sembolu olan Ihthisi kavramini kullanmaktadir Galya piskoposlarinin ortaya ciktigi ucuncu bir olay Novatiyanizm tartismasidir Kartacali Siprianus 254 te Lyon Piskoposu Faustinus ve Galya daki diger piskoposlarin Novatian in dusunceleri karsisinda konumlandiklarini yazmaktadir Yalnizca Arles li Marcianus Novatian in dusuncelerini desteklemekteydi Frejus VaftizhanesiYerel efsanelerBir dizi yerel efsane episkopos makaminin kurulusunu Havariler donemine kadar geriye cekmektedir Ornegin 6 yuzyilin baslarinda Arles li Caesarius imzasi 314 teki Arles Konseyi nde gorunmesine ragmen Daphnus u havarilerin bir ogrencisi yapmis ve Vaison un ilk Piskoposu ilan etmistir Keza ayni sekilde bundan yuz yil once onun seleflerinden biri olan Patrokles kilisesinin tarihini Arles Kilisesi nin kurucusu St Trophimus un havarilerin bir ogrencisi oldugu gercegine dayandirmaya calisiyordu Bu tur iddialar yerel duzlemde gurur vericiydi ve Orta Cag boyunca da yayilmaya devam ettiler Ote yandan Galya nin I Clemens tarafindan Roma dan gonderilen misyonerler tarafindan evanjelize edildigi de iddia edilmisse de bu teori tarihi kayitlari karmasiklastiran ve gizleyen bir dizi yaniltici anlatiya ve sahtecilige ilham verdi Tours piskoposu GregoriusGregorius Historia Francorum da I xxviii Galya nin evanjelizasyonu ile ilgili ikinci grup anlatilara dayanan bir bilgi aktarmaktadir Ona gore 250 yilinda Roma Galya da cok sayida kilise kuran yedi piskopos gonderdi Gatianus Tours Kilisesi Trophimus Arles Kilisesi Paul Narbonne Kilisesi Saturninus Toulouse Kilisesi Denis Paris Kilisesi Stremonius Austremonius Auvergne Clermont Kilisesi Martialis Limoges Kilisesi Gregorius un ifadesi tarihciler tarafindan bazi cekincelerle de olsa kabul edilmektedir Bununla birlikte Gatianus un son halefi olan Gregorius kilisesinin baslangici hakkinda bir bilgiye erismis olsa da uc yuz yillik bir zaman araligi onu kayda aldigi olaylardan ayirmaktadir Dahasi ornegin Paris piskoposlari orneginde oldugu gibi yazdiklari arasinda kendisinin de farkinda oldugu bazi ciddi kronolojik problemler bulunmaktadir Buyuk ihtimalle yazdiklari gerceklerden ziyade 6 yuzyilin genel bakis acisini temsil eden bir gelenegi yansitmasidir Gercekle efsanenin ne olcude birbirine karistigini soylemek zordur Hristiyan inancinin kapsami6 yuzyila tarihlendirilen bir vaftizhane Aix en Provence 3 yuzyilin ortalarinda Kartacali Siprianus un tanik oldugu gibi Galya da organize olabilmis birkac kilise vardi Buyuk zulume cok fazla maruz kalmamislardir zira Konstantin in babasi I Constantius Chlorus Hristiyanliga dusmanlik beslememekteydi Arles konsili katilimci listesine bakildiginda asagidaki piskoposluklarin varligi kayda gecmistir Vienne piskoposlugu Marsilya piskoposlugu Arles piskoposlugu Orange piskoposlugu Vaison piskoposlugu Apt piskoposlugu Nice piskoposlugu Lyon piskoposlugu Autun piskoposlugu Koln piskoposlugu Trier piskoposlugu Reims piskoposlugu Rouen piskoposlugu Bordeaux piskoposlugu Gabali piskoposlugu Eauze piskoposlugu Toulouse piskoposlugu Narbonne piskoposlugu Clermont piskoposlugu Bourges piskoposlugu Paris piskoposlugu Galya Kilisesi tarihinde yeni bir donemin baslangicina isaret etmektedir Belirli kasabalar yeni Inanca erkenden gecmis ve misyon faaliyetine bilhassa 4 ve 5 yuzyillarda devam etmislerdir Ancak kulturlu siniflar uzun sure eski geleneklere sadik kaldilar Ogretmen ve humanist olan Ausonius bir Hristiyandi ancak buna dair o kadar az kanit vardir ki bazen bu durum sorgulanmaktadir Ayni donemde okullarda ornegin Autun da Hristiyan imparatorlarin erdemleri ve eylemlerini oven pagan retorikciler vardi Ancak 5 yuzyilin sonlarina dogru Galya daki bilginlerin cogu Hristiyanlasmisti Atesli bir Hristiyan olan yaklasik 492 de oldu pagan bir anne babanin ogluydu Poitiers li Hilary Sulpicius Severus Nola li Paulinus ve Sidonius Apollinaris Kilise ile edebiyat dunyasini uzlastirmaya calisiyorlardi Sidonius un kendisi de gelenegin aktardigi paganizm dusuncelerinden butunuyle muaf degildir Galya da Incil in kendisini edebi kulture gercekten uyarlayip uyarlayamayacagi sorusu ortaya cikmisti Ancak bu tartismalar barbarlarin akin etmesiyle sona erdi Bununla birlikte Imparatorluk boyunca Hristiyanligin ilerlemesi esas olarak sehirlerde gerceklesmistir Kirsal yerler Hristiyanlar icin Eski Galya dininin ve Greko Romen putperestliginin hukum surdugu yerlerdi Gallo Romen toplumu arasinda hastaliklarin tedavisi icin veya bir olum vesilesiyle buyu ve tilsimlarin kullanilmasi hala yaygindi insanlar pinarlardaki ve agaclardaki ruhlara taparlar Greko Romen perileri gibi diger doga ruhlarina inanirlar gunes ve ayin onemini kutsal sayarlar ve kehanetlere inanirlardi Bu geleneklerden bazilari Kelt ve Roma doneminin kalintilariydi Galya halk inanclari ve uygulamalari Roma oncesi doneme degin uzanmaktadir Bu gibi gelenekler kirsal alanlarda misyonerlerin karsilastigi baslica engeldi Pannonia nin yerlisi Tours Piskoposu ve manastirlarin kurucusu Tourslu Martin ozellikle Orta Galya da bu kirsal putperestlige karsi bir hacli seferi baslatti Bir keresinde Autun civarinda kutsal bir agaci keserken bir koylu tarafindan saldiriya ugramis ve neredeyse mucizevi bir sekilde kurtulmustur Diger baska vaizler de kirsal bolgelerden gectiler ornegin onceden bir asker olan Rouen Piskoposu Victricius ya da Brives li Aziz Martin Ancak onlarin cabalari koylulerin uzerinde kalici bir etki yaratmamistir Kirsal kesimler daha direncli olmaya devam etmis ve 5 yuzyilin baslarinda Autun semtinde hasadi kutsamak icin Kibele nin arabasinin alayi gerceklesti 6 yuzyilda Hristiyanligin ilk ve en guclu dayanaklarini elde ettigi bolgelerden biri olan Arles sehrinde Piskopos Caesarius hala populer hurafelere karsi mucadele etmekteydi ve onun vaazlarindan bazilari halkla ilgili onemli bilgi kaynaklarimiz arasinda yer almaktadir Galya manastirlari Yeni kurulan manastirlar halkin alt siniflarinin Hristiyanlasmasina buyuk olcude yardimci oldu Baska yerlerde oldugu gibi Galya da da ilk Hristiyan cileciler kisisel ozgurluklerini korudular Manastir hayati uygulamasi Galya da Aziz Martin o 397 ve Cassian o 435 tarafindan baslatilmistir Martin Tours yakinlarinda baslangicta kesislerin ayri magaralarda veya ahsap kulubelerde yasadigi Marmoutier buyuk manastirini kurmustur 415 te Cassian Marsilya da ilk manastiri kurmustur O daha once Dogu kesislerini ve ozellikle Misir i ziyaret etmis ve oradaki gelenekleri Gallo Roma yasaminin kosullarina uyarlamistir De institutis coenobiorum ve Collationes XXIV adli iki calismasiyla Galya cileciliginin kurucusu olmustur Ayni zamanda Honoratus Marsilya yakinlarindaki kucuk Lerins adasinda Lerinum unlu bir manastir kurmustur ve burasi bir mistisizm ve teoloji okulu haline gelmistir Bu donemde kesisler henuz herhangi bir sabit ve kodlanmis kurala gore yasamaya baslamamislardi Bu tur yazili anayasalar icin Arles li Caesarius un zamanda ortaya cikmistir Dipnotlar a b c Lejay Paul Christian Gaul The Catholic Encyclopedia 5 Haziran 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde arsivlendi Vol 6 New York Robert Appleton Company 1909 6 Aug 2020 Bu madde bu kaynaktan alinan kamu mali olan bir metni icermektedir Kirsch Johann Peter St Blandina The Catholic Encyclopedia 21 Mart 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arsivlendi Vol 2 New York Robert Appleton Company 1907 Bu madde bu kaynaktan alinan kamu mali olan bir metni icermektedir V i iv Behr John Gaul Cambridge History of Christianity Volume 1 Origins to Constantine Margaret M Mitchell Frances M Young K Scott Bowie eds Cambridge University Press 2006 p 371 9780521812399 Hist Eccl V xxiii See also Ep lxviii Lejay Paul Le role theologique de Cesaire d Arles p 5 I e diocese of later in the The religious beliefs and practices of the ancient Celts 30 Ekim 2015 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 17 Aralik 2015 Kaynaklar Eusebius Sulpicius Severus Nolali Paulinus Salvianus ve Tourslu Gregorianus a ait metinler Le Blant Inscriptions chretiennes de la Gaule anterieures au VIIIe siecle Paris 1858 85 with a supplement 1897 Le Blant Les sarcophages chretiens de la Gaule Paris 1896 Sirmond and Lalande Concilia Antigua Galliae 4 vols fol 1629 66 Delisle Histoire litteraire de la France XXIX Duchesne Fastes episcopaux de l ancienne Gaule I 1894 2nd ed 1907 II 1900 Houtin La controverse de l apostolicite des eglises de France au XIXe siecle Paris 1901 Analecta Bollandiana XIX 354 Morin Saint Lazare et saint Maximin in Memoires de la societe des antiquaires de France LIX Paris 1898 Aube in Revue historique VII 1878 152 64 Duchesne Origines du culte chretien Paris 1889 32 84 Duchesne La premiere collection romaine des decretales in Atti del secondo congresso d archeologia cristiana Rome 1902 159