Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Bir grist değirmeni (ayrıca: grist değirmeni, mısır değirmeni, un değirmeni, yem değirmeni) tahıl tanelerini un ve ufalama haline getirmektedir. Terim, öğütme mekanizmasına veya onu tutan binaya atıfta bulunabilir.
Tarihçe
Erken tarih
Yunan coğrafyacı Strabo, Coğrafya'sında, MÖ 71'den önce Küçük Asya'daki Cabira'daki kral Mithradates VI Eupator'un sarayının yakınında su gücüyle çalışan bir tahıl değirmeni bulunduğunu bildirmiştir.
İlk değirmenlerde yatay kanatlı çarklar bulunmaktadır. Bu düzen daha çok İskandinavya'da bulunduğu için "İskandinav çarkı" olarak bilinmektedir. Çark, sırayla "yolcu taşı" olarak adlandırılan değirmen taşının merkezine bağlı olan bir şafta bağlanmıştır. Kürekler üzerinde su tarafından üretilen döndürme kuvveti, doğrudan koşucu taşına aktarılarak, benzer boyut ve şekildeki bir taş olan sabit bir "yatağa" karşı öğütülmesine neden olmuştur. Bu basit düzenleme dişli gerektirmemektedir. Ancak taşın dönme hızının mevcut suyun hacmine ve akışına bağlı olması dezavantajına sahipti ve bu nedenle yalnızca hızlı akan nehirlerin olduğu dağlık bölgelerde kullanıma uygun görülmektedir. Suyun akış hızına ve hacmine olan bu bağımlılık, aynı zamanda taşın dönme hızının oldukça değişken olduğu ve optimum öğütme hızının her zaman sağlanamayacağı anlamına gelmektedir.
MÖ 1. yüzyılın sonunda Roma İmparatorluğu'nda dikey tekerlekler kullanılıyordu ve bunlar Vitruvius tarafından tanımlanmıştır. Roma teknolojisinin zirvesi, muhtemelen, 19 metre yükseklikte suyun on altı su çarkını döndürdüğü ve günde 28 ton olarak tahmin edilen bir öğütme kapasitesi sağladığı Barbegal su kemeri ve değirmenidir. Roma sonrası dönemde de su değirmenlerinin kullanımı devam etmiştir.
Batı Han Hanedanlığı'nda bir krank ve biyel kullanan, elle çalıştırılan değirmenler kullanıldı.
3. yüzyıldan itibaren Bizans İmparatorluğu ve Sasani İmparatorluğu'nda değirmencilikte bir genişleme olmuştur. Ardından 8. yüzyıldan itibaren İslam dünyasında büyük ölçekli fabrika değirmencilik tesisleri yaygın bir şekilde kullanılmıştır. Orta Çağ'da, Yakın Doğu ve Kuzey Afrika'da, yemek üretmek için tahıl ve diğer tohumları öğütmek için kullanılan dişli değirmenler inşa edilmiştir. İslam dünyasındaki değirmenler hem su hem de rüzgar tarafından desteklenmiştir. İlk rüzgar enerjisiyle çalışan değirmenler 9. ve 10. yüzyıllarda şu anda Afganistan, Pakistan ve İran olan yerlerde inşa edilmiştir. Mısır'ın Bilbays kasabasında günde yaklaşık 300 ton un ve tahıl üreten bir tahıl işleme fabrikası vardı.
10. yüzyılın sonlarından itibaren, Kuzey Avrupa'da öğütmede büyük gelişmeler yaşanmıştır. İngiltere'de, 1086 tarihli Domesday araştırması, İngiltere'nin suyla çalışan un değirmenlerinin kesin bir sayısını vermektedir. 5.624 kişi ya da her 300 nüfus için bir tane değirmen bulunmaktadır. Bu tarihten itibaren su çarkları, öğütme dışında başka amaçlar için de kullanılmaya başlanmıştır. İngiltere'de, faaliyette olan değirmenlerin sayısı nüfus artışını takip etti ve 1300'de yaklaşık 17.000'e ulaşmıştır.
Avrupa'da Orta Çağ'dan kalma sınırlı sayıda değirmen örneği bulunabilir. İspanya'daki Ebro Nehri üzerinde mevcut olan iyi korunmuş bir su çarkı, 1202'de Cistercian rahipleri tarafından inşa edilen Real Monasterio de Nuestra Senora de Rueda ile ilişkilidir. Cistercian, bu teknolojiyi Batı Avrupa'da kullanmalarıyla bilinmektedir.
Klasik İngiliz ve Amerikan değirmenleri
"Gristmill" veya "mısır değirmeni" terimleri tahıl öğüten herhangi bir değirmene atıfta bulunabilse de, terimler tarihsel olarak çiftçilerin kendi tahıllarını getirdikleri ve öğütülmüş un aldıkları yerel bir değirmen için kullanılmıştır. İlk değirmenler neredeyse her zaman çiftçi toplulukları tarafından inşa edilmiş ve desteklenmiştir. Çoğu kasaba ve köyün kendi değirmeni bulunmaktadır, böylece yerel çiftçiler tahıllarını öğütülmek üzere oraya kolayca taşıyabilmekteydi. Ekmek, diyetin temel bir parçası olduğu için bu topluluklar yerel değirmenlerine bağımlıdır.
Bazıları rüzgar veya hayvancılıkla çalıştırılsa da, klasik değirmen tasarımları genellikle su ile çalışmaktadır. Bir su değirmeninde, suyun dönmesini sağlamak için bir su çarkının üzerine veya altından akmasına izin vermek için bir savak kapısı açılır. Çoğu su değirmeninde su çarkı suya dikey olarak, yani kenardan, ancak bazı durumlarda yatay olarak monte edilmiştir. Daha sonraki tasarımlar, yatay çelik veya dökme demir türbinleri içeriyordu ve bunlar bazen eski tekerlek değirmenlerine yeniden yerleştirilmiştir.
Tekerlekli değirmenlerin çoğunda, çukur çarkı olarak adlandırılan büyük bir dişli çark, su çarkı ile aynı dingil üzerine monte edilmiştir ve bu, aşağıdan yukarıya dikey olarak çalışan bir ana tahrik mili üzerinde daha küçük bir dişli çarkı, deveyi çalıştırmaktadır. Bu dişli sistemi, ana milin tipik olarak yaklaşık 10 rpm'de dönen su çarkından daha hızlı dönmesini sağlar.
Değirmen taşlarının kendileri yaklaşık 120 rpm'de dönmektedir. Biri diğerinin üzerine serilir. Yatak adı verilen alt taş zemine sabitlenirken, üst taş, kızak, ana mil tarafından tahrik edilen ayrı bir mil üzerine monte edilir. Taş somun adı verilen bir tekerlek, koşucunun milini ana şafta bağlar ve bu, taşın bağlantısını kesmek ve dönmesini durdurmak için yoldan çıkarılabilir ve ana şaft diğer makineleri sürmek için bırakılır. Bu, unu rafine etmek için mekanik bir elek sürmeyi veya tahıl çuvallarını değirmen evinin tepesine kaldırmak için kullanılan bir zinciri sarmak için tahta bir tamburu çevirmeyi içerebilir. Taşlar arasındaki mesafe, gereken un derecesini üretmek için değiştirilebilir; taşları birbirine yaklaştırmak daha ince un üretir.
Tahıl, çuvallar içinde, vinç üzerindeki değirmenin tepesindeki çuval tabanına kaldırılır. Torbalar daha sonra, tahılın bir hazneden aşağıdaki taş zemindeki değirmen taşlarına düştüğü kutulara boşaltılır. Tahıl akışı, hafifçe eğimli bir oluk içinde sallanarak düzenlenir ve buradan yolluk taşının ortasındaki bir deliğe düşer. Öğütülmüş tahıl (un), taşların dış kenarından yolluk taşındaki oluklardan çıkarken toplanır ve zeminde veya yemek tabanında çuvallarda toplanmak üzere bir oluktan aşağı beslenir. Benzer bir işlem, un yapmak için buğday ve mısır unu yapmak için mısır gibi tahıllar için kullanılır.
Değirmen taşlarından binayı sarsan titreşimleri önlemek için genellikle ayrı bir ahşap temel üzerine, değirmen duvarlarına bağlı olmayan, yani kabuk olarak bilinen bir yere yerleştirilirler. Bu temel, binayı taşlardan ve ana dişlilerden gelen titreşimlerden izole etmiştir ve ayrıca değirmen taşlarını mükemmel bir şekilde yatay tutmak için temelin kolayca yeniden seviyelendirilmesine izin vermiştir. Alttaki yatak taşı, üstteki koşucu taş kabuğun seviyesinin üzerinde olacak şekilde kabuğun içindeki bir yuvaya yerleştirilmiştir.
Otomatik değirmen
Amerikalı mucit Oliver Evans, on sekizinci yüzyılın sonunda un yapma sürecini otomatikleştirerek ilk değirmenlerin yoğun sürecinde devrim yarattı. Tek bir sürekli sürece entegre olan değirmenler, genel tasarımdan sonra Otomatik değirmen olarak tanındı. 1795'te süreci tam olarak açıklayan "The Young Mill-Wright ve Miller's Guide"ı yayınladı.
Evans, ticari bir değirmen olarak tasarlanan otomatik un değirmenini tanımlamak için grist değirmeni terimini kullanmamıştır. Evans kitabında, bu öğütücülerin sıralı öğütülmesine izin veren bir sistem tarif etmektedir ve "bu şekilde inşa edilen bir değirmen, gündüzleri öğütücüleri öğütebilir ve geceleri tüccar-iş yapabilir" diye belirtimektedir.
Modern değirmenler
Modern değirmenler tipik olarak ağır çeliği döndürmek için elektrik veya fosil yakıt kullanmaktadır. Kepek ve tohumu endospermden ayırmak için dökme demir, tırtıklı ve düz silindirler kullanmaktadır. Endosperm, tam tahıl veya graham unu oluşturmak için kepek ve tohumla yeniden birleştirilebilen beyaz un oluşturmak için öğütülmektedir. Farklı öğütme teknikleri gözle görülür şekilde farklı sonuçlar üretir, ancak besinsel ve işlevsel olarak eşdeğer çıktı üretmek için yapılabilir. Bununla birlikte, taş öğütülmüş un, dokusu, ceviz aroması ve besleyici olarak üstün olduğuna ve çelik valsli undan daha iyi bir pişirme kalitesine sahip olduğuna inanılması nedeniyle birçok fırıncı ve doğal gıda savunucusu tarafından tercih edilmektedir. Taşlar nispeten yavaş öğütüldüğünden, buğday tohumunun, tohum kısmındaki yağın oksitlenmesine ve kokmasına neden olabilecek ve vitamin içeriğinin bir kısmını yok edecek türden aşırı sıcaklıklara maruz kalmadığı iddia edilmektedir. Taş ile öğütülmüş unun, özellikle sert buğdaydan öğütüldüğünde, valsli öğütülmüş un ile karşılaştırıldığında, tiamin bakımından nispeten yüksek olduğu bulunmuştur.
Grist değirmenleri, yalnızca daha önce sapları ve saman sapları çıkarılmış olan "temiz" tahılları öğütür, ancak tarihsel olarak bazı değirmenler, öğütmeden önce harmanlama, tasnif etme ve temizleme ekipmanlarına da sahiptir.
Haşere
Un değirmenlerinde yaygın olarak bulunan bir zarar, Akdeniz un güvesidir. Güve larvaları, makineleri tıkayan ve bazen tahıl değirmenlerinin kapanmasına neden olan ağ benzeri bir malzeme üretmektedir.
Galeri
-
![image]()
Su çarklı Gristmill, Skyline Drive, Virginia, 1938 -
![image]()
Gristmill hunisi, Skyline Drive, VA, 1938. Tahıl huniden aşağıdaki öğütme taşına akıtılır. -
![image]()
Gristmill tahrik makineleri, Thomas Mill, Chester County, PA -
![image]()
Minneapolis'te 1850 ile 1900 yılları arasında inşa edilmiş çok sayıda un değirmeninin kalıntıları. -
![image]()
Sturbridge, MA'daki Old Sturbridge Köyü'ndeki 1840'lardan kalma Grist değirmeninin çarkı -
![image]()
-
![image]()
Thorp, Washington'daki eski değirmende eski türbin çarkı -
![image]()
Sudbury, Massachusetts'teki Wayside Inn'deki grist değirmeni -
![image]()
Dordrecht'teki yerel müzenin dışında konik dişlilere sahip tahıl değirmeni
Kaynakça
- ^ Wikander 1985, s. 160; Wikander 2000, s. 396
- ^ (30 Haziran 1984). Greek and Roman mechanical water-lifting devices: the history of a technology. Springer. s. 373. ISBN . ASIN 9027716935.
- ^ (2013). A History of Engineering in Classical and Medieval Times. Routledge. ss. 163-164. ISBN . 27 Nisan 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Haziran 2021.
- ^ Hong-Sen Yan, Marco Ceccarelli (2009). International Symposium on History of Machines and Mechanisms. Springer Science and Business Media. s. 236. ISBN . 14 Haziran 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Haziran 2021.
- ^ a b (2013). A History of Engineering in Classical and Medieval Times. Routledge. s. 163. ISBN . 27 Nisan 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Haziran 2021.
- ^ (1996), "Engineering", p. 781, in Rashed & Morelon 1996, ss. 751–95
- ^ Adam Lucas (2006), Wind, Water, Work: Ancient and Medieval Milling Technology, p. 65, Brill Publishers,
- ^ (2013). A History of Engineering in Classical and Medieval Times (İngilizce). Routledge. s. 164. ISBN . 27 Nisan 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Haziran 2021.
- ^ Gimpel, J., The Medieval Machine, Gollanz, 1976, Chapter 1.
- ^ . The University of Chicago - Department of Romance Languages and Literature. 13 Mart 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 28 Eylül 2006.
- ^ "Arşivlenmiş kopya". 14 Haziran 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Haziran 2021.
- ^ Evans, Oliver, The Young Mill-Wright and Miller’s Guide, Oliver Evans, Philadelphia, 1795, Chapter II, pp.88-90
- ^ a b c Campbell, Judy; Mechtild Hauser; Stuart Hill (1991). . Ecological Agriculture Projects Publications. Ecological Agriculture Projects. 18 Şubat 2003 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 15 Aralık 2009.
- ^ . Department of Entomology (Penn State University) (İngilizce). 9 Ağustos 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Kasım 2017.
- (1985). "Archaeological Evidence for Early Water-Mills. An Interim Report". 10. ss. 151-79.
- Wikander, Örjan (2000). "The Water-Mill". Wikander, Örjan (Ed.). Handbook of Ancient Water Technology. Technology and Change in History. 2. Leiden: Brill. ss. 371-400. ISBN .
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Bir grist degirmeni ayrica grist degirmeni misir degirmeni un degirmeni yem degirmeni tahil tanelerini un ve ufalama haline getirmektedir Terim ogutme mekanizmasina veya onu tutan binaya atifta bulunabilir Manchester Gemi Kanali nin kiyisindaki Allied Mills Un DegirmeniTarihceErken tarih Bir degirmen tasinin temel anatomisi Bu diyagram bir kosucu tasini gostermektedir Yunan cografyaci Strabo Cografya sinda MO 71 den once Kucuk Asya daki Cabira daki kral Mithradates VI Eupator un sarayinin yakininda su gucuyle calisan bir tahil degirmeni bulundugunu bildirmistir Eski bir Isvec un degirmeninde ogutme mekanizmasi Ilk degirmenlerde yatay kanatli carklar bulunmaktadir Bu duzen daha cok Iskandinavya da bulundugu icin Iskandinav carki olarak bilinmektedir Cark sirayla yolcu tasi olarak adlandirilan degirmen tasinin merkezine bagli olan bir safta baglanmistir Kurekler uzerinde su tarafindan uretilen dondurme kuvveti dogrudan kosucu tasina aktarilarak benzer boyut ve sekildeki bir tas olan sabit bir yataga karsi ogutulmesine neden olmustur Bu basit duzenleme disli gerektirmemektedir Ancak tasin donme hizinin mevcut suyun hacmine ve akisina bagli olmasi dezavantajina sahipti ve bu nedenle yalnizca hizli akan nehirlerin oldugu daglik bolgelerde kullanima uygun gorulmektedir Suyun akis hizina ve hacmine olan bu bagimlilik ayni zamanda tasin donme hizinin oldukca degisken oldugu ve optimum ogutme hizinin her zaman saglanamayacagi anlamina gelmektedir MO 1 yuzyilin sonunda Roma Imparatorlugu nda dikey tekerlekler kullaniliyordu ve bunlar Vitruvius tarafindan tanimlanmistir Roma teknolojisinin zirvesi muhtemelen 19 metre yukseklikte suyun on alti su carkini dondurdugu ve gunde 28 ton olarak tahmin edilen bir ogutme kapasitesi sagladigi Barbegal su kemeri ve degirmenidir Roma sonrasi donemde de su degirmenlerinin kullanimi devam etmistir Bati Han Hanedanligi nda bir krank ve biyel kullanan elle calistirilan degirmenler kullanildi 3 yuzyildan itibaren Bizans Imparatorlugu ve Sasani Imparatorlugu nda degirmencilikte bir genisleme olmustur Ardindan 8 yuzyildan itibaren Islam dunyasinda buyuk olcekli fabrika degirmencilik tesisleri yaygin bir sekilde kullanilmistir Orta Cag da Yakin Dogu ve Kuzey Afrika da yemek uretmek icin tahil ve diger tohumlari ogutmek icin kullanilan disli degirmenler insa edilmistir Islam dunyasindaki degirmenler hem su hem de ruzgar tarafindan desteklenmistir Ilk ruzgar enerjisiyle calisan degirmenler 9 ve 10 yuzyillarda su anda Afganistan Pakistan ve Iran olan yerlerde insa edilmistir Misir in Bilbays kasabasinda gunde yaklasik 300 ton un ve tahil ureten bir tahil isleme fabrikasi vardi Decew Falls Niagara Escarpment St Catharines Kanada daki eski su degirmeni 10 yuzyilin sonlarindan itibaren Kuzey Avrupa da ogutmede buyuk gelismeler yasanmistir Ingiltere de 1086 tarihli Domesday arastirmasi Ingiltere nin suyla calisan un degirmenlerinin kesin bir sayisini vermektedir 5 624 kisi ya da her 300 nufus icin bir tane degirmen bulunmaktadir Bu tarihten itibaren su carklari ogutme disinda baska amaclar icin de kullanilmaya baslanmistir Ingiltere de faaliyette olan degirmenlerin sayisi nufus artisini takip etti ve 1300 de yaklasik 17 000 e ulasmistir Avrupa da Orta Cag dan kalma sinirli sayida degirmen ornegi bulunabilir Ispanya daki Ebro Nehri uzerinde mevcut olan iyi korunmus bir su carki 1202 de Cistercian rahipleri tarafindan insa edilen Real Monasterio de Nuestra Senora de Rueda ile iliskilidir Cistercian bu teknolojiyi Bati Avrupa da kullanmalariyla bilinmektedir Klasik Ingiliz ve Amerikan degirmenleri source source source source source source source source Massachusetts teki Wayside Inn degirmeni 17th century built operational mill in Cheshire England Gristmill veya misir degirmeni terimleri tahil oguten herhangi bir degirmene atifta bulunabilse de terimler tarihsel olarak ciftcilerin kendi tahillarini getirdikleri ve ogutulmus un aldiklari yerel bir degirmen icin kullanilmistir Ilk degirmenler neredeyse her zaman ciftci topluluklari tarafindan insa edilmis ve desteklenmistir Cogu kasaba ve koyun kendi degirmeni bulunmaktadir boylece yerel ciftciler tahillarini ogutulmek uzere oraya kolayca tasiyabilmekteydi Ekmek diyetin temel bir parcasi oldugu icin bu topluluklar yerel degirmenlerine bagimlidir Bazilari ruzgar veya hayvancilikla calistirilsa da klasik degirmen tasarimlari genellikle su ile calismaktadir Bir su degirmeninde suyun donmesini saglamak icin bir su carkinin uzerine veya altindan akmasina izin vermek icin bir savak kapisi acilir Cogu su degirmeninde su carki suya dikey olarak yani kenardan ancak bazi durumlarda yatay olarak monte edilmistir Daha sonraki tasarimlar yatay celik veya dokme demir turbinleri iceriyordu ve bunlar bazen eski tekerlek degirmenlerine yeniden yerlestirilmistir Tekerlekli degirmenlerin cogunda cukur carki olarak adlandirilan buyuk bir disli cark su carki ile ayni dingil uzerine monte edilmistir ve bu asagidan yukariya dikey olarak calisan bir ana tahrik mili uzerinde daha kucuk bir disli carki deveyi calistirmaktadir Bu disli sistemi ana milin tipik olarak yaklasik 10 rpm de donen su carkindan daha hizli donmesini saglar Degirmen taslarinin kendileri yaklasik 120 rpm de donmektedir Biri digerinin uzerine serilir Yatak adi verilen alt tas zemine sabitlenirken ust tas kizak ana mil tarafindan tahrik edilen ayri bir mil uzerine monte edilir Tas somun adi verilen bir tekerlek kosucunun milini ana safta baglar ve bu tasin baglantisini kesmek ve donmesini durdurmak icin yoldan cikarilabilir ve ana saft diger makineleri surmek icin birakilir Bu unu rafine etmek icin mekanik bir elek surmeyi veya tahil cuvallarini degirmen evinin tepesine kaldirmak icin kullanilan bir zinciri sarmak icin tahta bir tamburu cevirmeyi icerebilir Taslar arasindaki mesafe gereken un derecesini uretmek icin degistirilebilir taslari birbirine yaklastirmak daha ince un uretir Tahil cuvallar icinde vinc uzerindeki degirmenin tepesindeki cuval tabanina kaldirilir Torbalar daha sonra tahilin bir hazneden asagidaki tas zemindeki degirmen taslarina dustugu kutulara bosaltilir Tahil akisi hafifce egimli bir oluk icinde sallanarak duzenlenir ve buradan yolluk tasinin ortasindaki bir delige duser Ogutulmus tahil un taslarin dis kenarindan yolluk tasindaki oluklardan cikarken toplanir ve zeminde veya yemek tabaninda cuvallarda toplanmak uzere bir oluktan asagi beslenir Benzer bir islem un yapmak icin bugday ve misir unu yapmak icin misir gibi tahillar icin kullanilir Degirmen taslarindan binayi sarsan titresimleri onlemek icin genellikle ayri bir ahsap temel uzerine degirmen duvarlarina bagli olmayan yani kabuk olarak bilinen bir yere yerlestirilirler Bu temel binayi taslardan ve ana dislilerden gelen titresimlerden izole etmistir ve ayrica degirmen taslarini mukemmel bir sekilde yatay tutmak icin temelin kolayca yeniden seviyelendirilmesine izin vermistir Alttaki yatak tasi ustteki kosucu tas kabugun seviyesinin uzerinde olacak sekilde kabugun icindeki bir yuvaya yerlestirilmistir Otomatik degirmen Kum degirmeni Amerikali mucit Oliver Evans on sekizinci yuzyilin sonunda un yapma surecini otomatiklestirerek ilk degirmenlerin yogun surecinde devrim yaratti Tek bir surekli surece entegre olan degirmenler genel tasarimdan sonra Otomatik degirmen olarak tanindi 1795 te sureci tam olarak aciklayan The Young Mill Wright ve Miller s Guide i yayinladi Evans ticari bir degirmen olarak tasarlanan otomatik un degirmenini tanimlamak icin grist degirmeni terimini kullanmamistir Evans kitabinda bu ogutuculerin sirali ogutulmesine izin veren bir sistem tarif etmektedir ve bu sekilde insa edilen bir degirmen gunduzleri ogutuculeri ogutebilir ve geceleri tuccar is yapabilir diye belirtimektedir Modern degirmenlerModern degirmenle Baltik ulkelerindeki en buyuk tahil degirmeni sirketi Tartu MillAgustos 2015 te Pittsburg Teksas taki Pilgrim s Pride yem degirmeni Modern degirmenler tipik olarak agir celigi dondurmek icin elektrik veya fosil yakit kullanmaktadir Kepek ve tohumu endospermden ayirmak icin dokme demir tirtikli ve duz silindirler kullanmaktadir Endosperm tam tahil veya graham unu olusturmak icin kepek ve tohumla yeniden birlestirilebilen beyaz un olusturmak icin ogutulmektedir Farkli ogutme teknikleri gozle gorulur sekilde farkli sonuclar uretir ancak besinsel ve islevsel olarak esdeger cikti uretmek icin yapilabilir Bununla birlikte tas ogutulmus un dokusu ceviz aromasi ve besleyici olarak ustun olduguna ve celik valsli undan daha iyi bir pisirme kalitesine sahip olduguna inanilmasi nedeniyle bircok firinci ve dogal gida savunucusu tarafindan tercih edilmektedir Taslar nispeten yavas ogutuldugunden bugday tohumunun tohum kismindaki yagin oksitlenmesine ve kokmasina neden olabilecek ve vitamin iceriginin bir kismini yok edecek turden asiri sicakliklara maruz kalmadigi iddia edilmektedir Tas ile ogutulmus unun ozellikle sert bugdaydan ogutuldugunde valsli ogutulmus un ile karsilastirildiginda tiamin bakimindan nispeten yuksek oldugu bulunmustur Grist degirmenleri yalnizca daha once saplari ve saman saplari cikarilmis olan temiz tahillari ogutur ancak tarihsel olarak bazi degirmenler ogutmeden once harmanlama tasnif etme ve temizleme ekipmanlarina da sahiptir HasereUn degirmenlerinde yaygin olarak bulunan bir zarar Akdeniz un guvesidir Guve larvalari makineleri tikayan ve bazen tahil degirmenlerinin kapanmasina neden olan ag benzeri bir malzeme uretmektedir GaleriSu carkli Gristmill Skyline Drive Virginia 1938 Gristmill hunisi Skyline Drive VA 1938 Tahil huniden asagidaki ogutme tasina akitilir Gristmill tahrik makineleri Thomas Mill Chester County PA Minneapolis te 1850 ile 1900 yillari arasinda insa edilmis cok sayida un degirmeninin kalintilari Sturbridge MA daki Old Sturbridge Koyu ndeki 1840 lardan kalma Grist degirmeninin carki Thorp Washington daki eski degirmende eski turbin carki Sudbury Massachusetts teki Wayside Inn deki grist degirmeni Dordrecht teki yerel muzenin disinda konik dislilere sahip tahil degirmeniKaynakca Wikander 1985 s 160 Wikander 2000 s 396 30 Haziran 1984 Greek and Roman mechanical water lifting devices the history of a technology Springer s 373 ISBN 90 277 1693 5 ASIN 9027716935 2013 A History of Engineering in Classical and Medieval Times Routledge ss 163 164 ISBN 9781317761570 27 Nisan 2021 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Haziran 2021 Hong Sen Yan Marco Ceccarelli 2009 International Symposium on History of Machines and Mechanisms Springer Science and Business Media s 236 ISBN 978 1 4020 9484 2 14 Haziran 2021 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Haziran 2021 a b 2013 A History of Engineering in Classical and Medieval Times Routledge s 163 ISBN 9781317761570 27 Nisan 2021 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Haziran 2021 1996 Engineering p 781 in Rashed amp Morelon 1996 ss 751 95 Adam Lucas 2006 Wind Water Work Ancient and Medieval Milling Technology p 65 Brill Publishers 90 04 14649 0 2013 A History of Engineering in Classical and Medieval Times Ingilizce Routledge s 164 ISBN 9781317761570 27 Nisan 2021 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Haziran 2021 Gimpel J The Medieval Machine Gollanz 1976 Chapter 1 The University of Chicago Department of Romance Languages and Literature 13 Mart 2007 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 28 Eylul 2006 Arsivlenmis kopya 14 Haziran 2021 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 14 Haziran 2021 Evans Oliver The Young Mill Wright and Miller s Guide Oliver Evans Philadelphia 1795 Chapter II pp 88 90 a b c Campbell Judy Mechtild Hauser Stuart Hill 1991 Ecological Agriculture Projects Publications Ecological Agriculture Projects 18 Subat 2003 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 15 Aralik 2009 Department of Entomology Penn State University Ingilizce 9 Agustos 2009 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 14 Kasim 2017 1985 Archaeological Evidence for Early Water Mills An Interim Report 10 ss 151 79 Wikander Orjan 2000 The Water Mill Wikander Orjan Ed Handbook of Ancient Water Technology Technology and Change in History 2 Leiden Brill ss 371 400 ISBN 90 04 11123 9