Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Joe Orton takma adıyla tanınan John Kingsley Orton (1 Ocak 1933 - 9 Ağustos 1967), İngiliz oyun yazarı, yazar ve günlük yazarıydı. Kamu kariyeri - 1964'ten 1967'deki ölümüne kadar - kısa ama oldukça etkiliydi. Bu kısa süre boyunca skandallı kara mizahlarıyla izleyicileri şok etti, öfkelendirdi ve eğlendirdi. Ortonesk sıfatı, benzer şekilde karanlık ama saçma bir alaycılık ile karakterize edilen çalışmayı ifade eder.
| Joe Orton | |
|---|---|
1964'te Orton | |
| Doğum | John Kingsley Orton 1 Ocak 1933 Leicester, İngiltere |
| Ölüm | 9 Ağustos 1967 (34 yaşında) Islington, Londra, İngiltere |
| Tür | Senarist, yazar |
| Partner | (1951–1967) |
Erken dönemleri
Orton, Leicester'daki Causeway Lane Doğum Hastanesi'nde William A. Orton ve Elsie M. Orton'un (evlilik öncesi soyadı Bentley) çocuğu olarak dünyaya geldi. William, Leicester İlçe Meclisinde bir bahçıvan olarak çalışıyordu, Elsie, geçirdiği tüberküloz akciğerine mal olana kadar yerel ayakkabı endüstrisinde çalıştı. Joe iki yaşındayken Leicester, Clarendon Park'taki 261 Avenue Road Extension'dan Saffron Lane belediye arazisindeki 9 Fayrhurst Road'a taşındılar. Küçük bir erkek kardeşi, Douglas ve iki küçük kız kardeşi, Marilyn ve Leonie, vardı.
Orton, Marriot Road İlkokuluna gitti, ancak uzun süren astım nöbetlerinden sonra <i>on bir artı</i> sınavda başarısız oldu ve bu nedenle 1945'ten 1947'ye kadar Leicester'daki Clark's College'da sekreterlik kursu aldı. Haftada 3 sterline kıdemsiz katip olarak çalışmaya başladı.
Orton, 1949'da tiyatroya ilgi duymaya başladı ve Leicester Dramatic Society de dahil olmak üzere bir dizi drama topluluğa katıldı. Amatör yapımlar üzerinde çalışırken görünüşünü ve fiziğini geliştirmeye, vücut geliştirme kursları almaya, konuşma dersleri almaya başladı. Kasım 1950'de Kraliyet Dramatik Sanat Akademisi'nde (RADA) burs almaya kabul edildi ve Londra'ya gitmek için East Midlands'den ayrıldı. RADA'ya girişi apandisit nedeniyle Mayıs 1951'e kadar ertelendi.
Orton 1951'de Kenneth Halliwell ile RADA'da tanıştı ve aynı yılın Haziran ayında kendisi ve diğer iki öğrenciyle birlikte West Hampstead'ta bir daireye taşındı. Halliwell, Orton'dan yedi yaş büyüktü; hızla güçlü bir ilişki kurdular ve sevgili oldular.
Mezun olduktan sonra, hem Orton hem de Halliwell bölgesel repertuvar çalışmalarına başladılar: Orton, sahne müdür yardımcısı olarak Ipswich'te dört ay geçirdi; Halliwell, Llandudno, Galler'de. İkisi de Londra'ya döndü ve birlikte yazmaya başladı. Bir dizi yayınlanmamış roman üzerinde işbirliği yaptılar (genellikle Ronald Firbank'ı taklit ettiler), yayın kazanmada hiçbir başarıları yoktu. 1957'de büyük umutları The Last Days of Sodom'un reddedilmesi onları solo çalışmalara yönlendirdi. Orton son romanı The Vision of Gombold Proval'ı (ölümünden sonra Head to Toe adıyla yayınlandı) 1959'da yazdı. Daha sonra fikirler için bu el yazmalarından yararlandı.
"Özel olduklarından" emin olan Orton ve Halliwell uzun süre çalışmayı reddettiler. Halliwell'in parasıyla (ve işsizlik yardımlarıyla) geçindiler ve harcamalarını haftada 5 sterlinle sınırlamak için münzevi bir yaşam sürdürmek zorunda kaldılar. 1957'den 1959'a kadar, yeni bir daire için para toplamak için Cadbury's'de altı ay boyunca çalıştılar; 1959'da Islington'daki 25 Noel Road'daki küçük, sade bir daireye taşındılar.
Suçlar ve ceza
Ciddi çalışma eksikliği, kendilerini komiklikler ve aldatmacalarla eğlendirmelerine neden oldu. Orton, daha sonra oyunlarıyla ilgili tartışmalara yol açacak olan yaşlı bir tiyatro züppesi olan ikinci benliği Edna Welthorpe'u yarattı. Orton, bu ismi Terence Rattigan'ın arketip oyun izleyicisi Edna Teyze'ye bir gönderme olarak seçti.
Ocak 1959'dan itibaren, Orton ve Halliwell gizlice birkaç yerel halk kütüphanesinden kitaplar kaçırmaya ve iade etmeden önce kapak resmini veya tanıtım yazılarını değiştirmeye başladı. John Betjeman'ın şiirlerinden bir cilt, neredeyse çıplak, ağır dövmeli, orta yaşlı bir adamın fotoğrafını içeren yeni bir kapak ile kütüphaneye iade edildi. Çift, dairelerini birçok baskı ile süsledi. Mayıs 1962'de yakalandı ve yargılandı. Hırsızlık ve kötü niyetli hasar nedeniyle suçlu bulundular, 70'ten fazla kitaba zarar verdiklerini kabul ettiler ve altı ay hapis cezasına çarptırıldılar (Eylül 1962'de onaylandı) ve 262 sterlin para cezasına çarptırıldılar. Olay, Daily Mirror'da, Bertram Park'ın Collins Guide to Roses adlı değiştirilmiş rehberiyle resmedilen "Güllerdeki Goril" olarak yayımlandı.
Orton ve Halliwell, bu cezanın "biz farklı olduğumuz için" aşırı derecede sert olduğunu ifade ettiler. Hapishane çok önemli bir biçimlendirici deneyimdi; Halliwell'den izolasyon, Orton'un yaratıcı bir şekilde ondan kurtulmasına izin verdi; ve sözde liberal bir ülkenin yolsuzluk, zalimlik ve çifte standardı olarak gördüğü şeyi gördü. Orton'un dediği gibi: "Topluma karşı tutumumu etkiledi. Bir yerlerde çürümüş bir şeyin belli belirsiz farkına varmadan önce, hapishane bunu netleştirdi. Eski fahişe topluluğu gerçekten eteklerini kaldırdı ve koku oldukça iğrençti... Nick'te olmak yazıma tarafsızlık getirdi. Ben daha fazla karışmadım. Ve aniden işe yaradı." Kitap, Orton ve Halliwell'in tahrip ettiği o zamandan beri Islington Yerel Tarih Merkezi koleksiyonunun değerli bir parçası haline geldi. Bazıları Islington Müzesi'nde sergilendi.
Kitap kapaklarının bir koleksiyonu çevrimiçi olarak yayımlandı.
Oyun yazarlığı
Girişim
Orton, 1959'da Fred ve Madge ile oyun yazmaya başladı; onu iki yıl sonra The Visitors sonra izledi. 1963'te BBC, 31 Ağustos 1964'te yayınlanan The Ruffian on the Stair adlı radyo oyunu için 65 sterlin ödedi. 1966'da sahne için büyük ölçüde yeniden yazıldı.
Ruffian yayınlandığında Entertaining Mr Sloane'i tamamlamıştı. Aralık 1963'te tiyatro acentesı Peggy Ramsay'e bir kopya gönderdi. Prömiyeri Michael Codron tarafından 6 Mayıs 1964'te Westminster'daki Yeni Sanatlar Tiyatrosu'nda yapıldı. Yorumlar övgüden öfkeye kadar değişiyordu. The Times, "kanın son 10 yıldaki diğer İngiliz oyunlarından daha fazla kaynaması" olarak nitelendirdi.
Entertaining Mr Sloane, üç haftalık sergisinde para kaybetti, ancak buna 3.000 sterlin yatıran oyun yazarı Terence Rattigan'ın eleştirel övgüsü, hayatta kalmasını sağladı. Oyun, Haziran sonunda West End'deki Wyndham's Theatre'a ve Ekim ayında Queen's Theatre'a transfer edildi. En İyi Yeni Oyun dalında Variety Critics'in Anketinde Sloane birinci oldu ve Orton En Çok Umut Vadeden Oyun Yazarı kategorisinde ikinci oldu. Bir yıl içinde Sloane, New York, İspanya, İsrail ve Avustralya'da sahnelendi ve bir film (Orton'un ölümünden sonra) ve bir televizyon oyunu haline getirildi.
Loot
Orton'un bir sonraki çalışması <i id="mwig">Loot oldu</i>. İlk taslak 194 Haziran'ından Ekim'ine kadar yazıldı ve Funeral Games olarak adlandırıldı, Orton Halliwell'in önerisi üzerine kullanımını terk edildi ancak daha sonra yeniden kullanıldı. Oyun, ölüm, polis, din ve adalet üzerine kurulu fikirlere en kara saçmalıkları ekleyen vahşi bir dedektif kurgu parodisidir. Orton, oyunu Ekim 1964'te Codron'a sundu ve West End için uygun olduğuna karar verilmeden önce kapsamlı yeniden yazımlardan geçti.
Codron, Ağustos 1964'te meslektaşı Kenneth Williams ile tanışması için Orton'u ikna etti. Orton, Truscott için Williams ile birlikte Loot'u yeniden tasarladı. Rol için diğer ilham kaynağı DS Harold Challenor'du .
Sloane'un başarısıyla Loot, kusurlarına rağmen hızla ön prodüksiyona girdi. Provalar, 1965 yılının Ocak ayında başladı ve altı haftalık bir turun West End çıkışıyla sonuçlanması planlandı. Oyun, 1 Şubat'ta Cambridge'de sert eleştirilere açıldı.
Ocak 1966'da, Loot yeniden canlandırıldı. Yapımından önce, Manchester University Theatre'da kısa bir dönem (11-23 Nisan) vardı. Orton'un artan deneyimi, 600'den fazla satırı kesmesine, tempoyu yükseltmesine ve karakterlerin etkileşimlerini geliştirmesine yol açtı.
Yönetmenliğini Braham Murray'in yaptığı oyun daha olumlu eleştiriler aldı. Lewenstein, Londra prodüksiyonunu, Charles Marowitz yönetimindeki Bloomsbury'deki Jeannetta Cochrane Theatre'da bir "Off-West End tiyatrosuna" koydu .
Orton, Marowitz ile çatıştı, ancak ek kesintiler ile oyunu daha da iyileştirmeyi kabul ettiler. Bu prodüksiyon ilk kez 27 Eylül 1966'da Londra'da övgü dolu eleştiriler ile sahnelendi. The Observer'da Ronald Bryden, "Orton'un İngiliz tiyatrosundaki yerini belirlediğini" iddia etti.Loot, Kasım ayında 342 gösteri için koştuğu Criterion Tiyatrosu'na taşındı. Bu sefer birkaç ödül kazandı ve film haklarını 25.000 sterline sattı. Loot, 1968'de Broadway'de oynandığında, Sloane'un başarısızlığını tekrarladı ve oyunun film versiyonu 1970'te ortaya çıktığında başarılı olamadı.
Daha sonraki çalışmaları
Orton'un 1965 ortalarında yazılan ve o yılın Ekim ayında Associated-Rediffusion'a sunulan The Bacchae üzerine yazdığı Erpingham Kampı, 27 Haziran 1966'da Seven Deadly Sins dizisinin "gurur" bölümü olarak yayınlandı.<a href="https://en.wikipedia.org/wiki/The_Good_and_Faithful_Servant" rel="mw:ExtLink" title="The Good and Faithful Servant" class="cx-link" data-linkid="192">The Good and Faithful Servant</a>, Orton için bir geçiş işiydi. Tek perdelik bir televizyon oyunu, Haziran 1964'te tamamlandı, ancak ilk kez 6 Nisan 1967'de Associated-Rediffusion tarafından yayınlandı ve Seven Deadly Virtues serisindeki "inancı" temsil etti.
Orton, Funeral Games'i Temmuz'dan Kasım 1966'ya kadar dört kez yeniden yazdı. Ayrıca The Seven Deadly Virtues için tasarlanmış olan film, zina ve cinayet karmaşası içinde hayır kurumlarıyla (Hristiyan hayır kurumlarıyla) ilgilendi. Rediffusion oyunu kullanmadı; bunun yerine, yeni ITV şirketi Yorkshire Television'ın ilk prodüksiyonlarından biri olarak yapıldı ve 26 Ağustos 1968'de, Bay Sloane'un uyarlamasından beş hafta sonra Playhouse dizisinde ölümünden sonra yayınlandı.
Mart 1967'de Orton ve Halliwell Libya'da başka bir uzun tatil yapmayı planlamışlardı, ancak bir gün sonra evlerine döndüler çünkü bulabildikleri tek konaklama yeri, otele/gece kulübüne dönüştürülmüş bir tekneydi.
Orton'un tartışmalı maskaralığı What The Butler Saw, 1969'da, ölümünden 18 ay sonra West End'de giriş yaptı. Mart ayında Queen's Theatre'da Sir Ralph Richardson, Coral Browne, Stanley Baxter ve Hayward Morse ile açıldı.
Cinayet
9 Ağustos 1967'de Kenneth Halliwell 34 yaşındaki Orton'u Londra'nın Islington kentindeki evinde kafasına dokuz çekiç darbesiyle öldürdü ve ardından aşırı dozda Nembutal ile kendini öldürdü.
1970'te The Sunday Times, cinayetten dört gün önce Orton'un bir arkadaşına Halliwell ile ilişkisini sonlandırmak istediğini, ancak bunu nasıl yapacağını bilmediğini söylediğini bildirdi.
Halliwell'in doktoru, cinayet günü üç kez telefonla konuştu ve ertesi sabah bir psikiyatristle görüşmesi için planlama yaptı. Son arama saat 10'da yapıldı ve bu konuşmada Halliwell doktora "Merak etme, şimdi daha iyi hissediyorum. Yarın sabah gidip doktora görüneceğim." dedi.
Halliwell, Orton'ın başarısı altında tehdit ve izole edildiğini hissetmiş ve antidepresanlara ve barbitüratlara bel bağlamıştı. Cesetler, ertesi sabah bir şoförün, Up Against It'in çekim seçeneklerini tartışmak üzere yönetmen Richard Lester ile bir toplantıya götürmek için geldiğinde bulundu. Halliwell bir intihar notu bırakmıştı: "Günlüğünü okursanız, her şey açığa çıkacaktır. KH PS: Özellikle ikinci kısım." Bunun, Orton'un rastgele birlikteliğine ilişkin tanımına bir atıf olduğu varsayılmaktadır; günlük, kamu tuvaletlerinde ve Kuzey Afrika'da tatil yapan kiralık çocuklar da dahil olmak üzere diğer gündelik cinsel olayları ve çok sayıda yaz tatili vakası içeriyordu. Günlükler o zamandan sonra yayınlandı.
Orton, Golders Green Crematorium'da yakıldı ve bordo kumaş dökümlü tabutu, Beatles'ın "a Day in the Life" şarkısını kaydetmek için Batı Şapeli'ne getirildi.Harold Pinter övgüyü "Kanlı harika bir yazardı." şeklinde son sözleri söyledi. Joe'nun ve Kenneth'in küllerini saçarken, kız kardeşi her iki çömlekten de bir avuç aldı ve 'biraz Joe ve biraz da Kenneth için" dedi. "Sanırım biraz daha Joe'muzdan ve biraz daha Kenneth'ten. Hadi canım, bu sadece bir jest, bir tarif değil." Orton'un akrabalarını basitçe "Leicester'daki küçük insanlar" olarak tanımladı, cenazede onlar adına soğuk, sıradan olmayan bir not ve buket bıraktı.
Orton'un külleri, Golders Green'deki Garden of Remembrance'ın 3-C bölümünde tutulmaktadır. Anıt yapılmadı.
Biyografi ve film, radyo, TV
John Lahr'ın Orton biyografisi Prick Up Your Ears (Orton'un kendisinin kullanmayı düşündüğü bir başlık) 1978'de yayınlandı. Orton'un günlüklerine ve Lahr'ın araştırmasına dayanılarak aynı adlı 1987 film uyarlaması yayınlandı.Stephen Frears'ın yönettiği filmde Orton rolünde Gary Oldman, Halliwell rolünde Alfred Molina ve Peggy Ramsay rolünde Vanessa Redgrave rol aldı. Senaryoyu Alan Bennett yazdı.
Carlos Be Orton ve Halliwell'in son günleri hakkında bir oyun yazdı, Noel Road 25: A Genius Like Us, bu oyun ilk olarak 2001'de sahnelendi. Repertorio Español'un yapımcılığını üstlendiği New York prömiyerini 2012'de aldı.
Joe Orton, 2006 BBC filmi Kenneth Williams: Fantabulosa!'da aktör Kenny Doughty tarafından canlandırıldı!, Kenneth Williams rolünde Michael Sheen oynadı.
Leonie Orton Barnett'in anısı I Had It in Me 2016 yılında, kardeşinin Leicester'da büyüyen hayatıyla ilgili yeni bilgiler içeren yayınlandı.
2017'de, film yapımcısı Chris Shepherd, Alison Steadman'ın başrolünü Edna olarak oynadığı, Orton'un Edna Welthorpe mektuplarından esinlenen 'Yours Faithfully, Edna Welthorpe (Mrs)' adlı kısa animasyon yayımladı.
Orton'un iki arşiv kaydının hayatta kaldığı biliniyor: İlk olarak Ağustos 1967'de yayınlanan kısa bir BBC radyo röportajı ve 23 Nisan 1967'de Eamonn Andrews'un ITV sohbet programında göründüğü İngiliz Film Enstitüsü tarafından düzenlenen bir video kaydı.
Hatıra
Leicester'deki Curve Tiyatrosu'nun önündeki yaya geçidi Orton Meydanı olarak yeniden adlandırıldı.
Temmuz 2019'da Leicester Üniversitesi'nde profesör ve bir Orton uzmanı olan Dr. Emma Parker, doğduğu şehir olan Leicester'e heykelinin dikilmesi için bir kampanya başlattı. Kampanya, Sheila Hancock, Kenneth Cranham ve Alec Baldwin gibi bir dizi önemli aktörden destek aldı.
Oyunlar
- Fred and Madge (1959'da yazıldı, 2001'de yayımlandı)
- The Visitors (1961'de yazıldı, 2001'de yayımlandı)
- The Ruffian on the Stair (ilk performans 1964'te) Radio play
- Entertaining Mr Sloane (ilk performans 1964'te)
- Loot (ilk performans 1965'te)
- The Erpingham Camp (ilk performans 1966'da)
- The Good and Faithful Servant (ilk performans 1967'de)
- Funeral Games (ilk performans 1968'de)
- What the Butler Saw (ilk performans 1969'da)
- Up Against It (senaryo)
Romanlar
- Head to Toe (1971'de yayımlandı)
- Between Us Girls (2001'de yayımlandı)
- Lord Cucumber and The Boy Hairdresser (Halliwell ile birlikte yazıldı) (1999'da yayımlandı)
Kaynakça
- ^ (PDF). 15 Ocak 2017. 7 Ocak 2019 tarihinde kaynağından (PDF) arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2019.
- ^ . The British Library. 2 Nisan 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2019.
- ^ "Orton, John Kingsley [Joe] (1933–1967), playwright | Oxford Dictionary of National Biography". Oxford Ulusal Biyografi Sözlüğü (çevrimiçi bas.). Oxford University Press. Birleşik Krallık Halk Kütüphanesi abonelik veya üyeliği gereklidir
- ^ Barnes, Liam (9 Ağustos 2017). "The subversive genius of Joe Orton". BBC News. 12 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 20 Temmuz 2019.
- ^ "Alec Baldwin learned from Joe Orton for awardwinning performance". le.ac.uk. 18 Eylül 2017. 2 Nisan 2019 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 20 Temmuz 2019.
- ^ . Oxford Dictionaries - English. 29 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ . 27 Eylül 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ Stage and Screen Lives, 9, Oxford University Press, 2001, p. 249.
- ^ Lahr (1978) pp.109–111
- ^ Philip Hoare, "Kenneth Halliwell: lover, killer… artist?" 29 Aralık 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., The Guardian, 30 September 2013.
- ^ . www.joeorton.org. 17 Ocak 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Ekim 2020.
- ^ . Joe Orton Online. 28 Nisan 1962. 17 Ocak 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mart 2012.
- ^ . Joe Orton Online. 17 Ocak 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mart 2012.
- ^ "Library books stolen by Joe Orton go on display". Evening Standard. 12 Mayıs 2008. 2 Nisan 2019 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 30 Kasım 2020.
- ^ . Joeorton.org. 16 Ocak 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 30 Mart 2012.
- ^ . 19 Haziran 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ . www.joeorton.org. 12 Ağustos 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ . 9 Ağustos 2017. 12 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi – www.bbc.co.uk vasıtasıyla.
- ^ . 9 Mayıs 1999. 29 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ Murder and Mayhem in North London. Wharncliffe. 19 Mayıs 2010. ISBN – Google Books vasıtasıyla.
- ^ . www.screenonline.org.uk. 25 Mayıs 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ . www.screenonline.org.uk. 22 Kasım 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ Colin Chambers Peggy: The Life of Margaret Ramsay, Play Agent, Nick Hern Books, 1997, pp. 164-65.
- ^ Chambers, p. 165.
- ^ Chambers, p. 166.
- ^ . www.joeorton.org. 17 Ocak 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ . www.joeorton.org. 17 Ocak 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ . 29 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ . www.joeorton.org. 17 Ocak 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ . 29 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ . collections.vam.ac.uk. 29 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ The Orton Diaries. Da Capo Press. 1996. s. 266. ISBN .[]
- ^ Lahr, J. (2013). The Orton Diaries. Methuen, London.
- ^ Thomas Mallon, A Book of One's Own: People and Their Diaries. Ticknor & Fields, 1984.
- ^ A Times correspondent, 19 August 1967 – timesonline archive assessed 27 August 2009.
- ^ Colin Chambers in his biography of Peggy Ramsay disputes the veracity of this anecdote, though not the mixing of ashes. See Chambers' Peggy, p. 168.
- ^ "A Ceremony" by Leonie Barnett, Entertaining Mr. Sloane Programme, Ambassadors' Theatre Group, 2009.
- ^ Golders Green Crematorium guide notes
- ^ . www.screenonline.org.uk. 21 Eylül 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2019.
- ^ . British Film Institute. 12 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2019.
- ^ "Sobre Carlos Be" 5 Ağustos 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde .. Retrieved 20 July 2019.
- ^ "Noel Road 25: a genius like us – Out of the Wings" 20 Temmuz 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde .. Retrieved 20 July 2019.
- ^ "Noel Road 25: A Genius Like Us" 20 Temmuz 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde . 2012. Retrieved 20 July 2019.
- ^ . British Film Institute. 29 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2019.
- ^ I Had It in Me. Quirky Press. 2016.
- ^ . 2017. 28 Ekim 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2019.
- ^ . British Film Institute. 29 Eylül 2017 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 20 Temmuz 2019.
- ^ "Orton Square - A Fitting Tribute". BBC News. 13 Kasım 2014. 30 Eylül 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 20 Temmuz 2019.
- ^ . BBC News. 25 Temmuz 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi.
Kaynakça
- Banham, Martin (ed.), 1998. The Cambridge Guide to Theatre, Cambridge: Cambridge University Press.
- Bigsby, C. W. E., 1982. Joe Orton. Contemporary Writers series. London: Routledge.
- Burke, Arthur, 2001. Laughter in the Dark – The Plays of Joe Orton, Billericay, Essex: Greenwich Exchange.
- Charney, Maurice. 1984. Joe Orton. Grove Press Modern Dramatists series. NY: Grove Press.
- Coppa, Francesca (ed.), 2002. Joe Orton: A Casebook. Casebooks on Modern Dramatists series. London: Routledge.
- Dent, Alan, 2018. Entertaining Hypocrites: The Playwriting of Joe Orton, Penniless Press Publications.
- DiGaetani, John Louis, 2008. Stages of Struggle: Modern Playwrights and Their Psychological Inspirations, Jefferson: McFarland.
- Fox, James, 1970. "The Life and Death of Joe Orton", The Sunday Times Magazine, 22 November.
- , 1978. Prick Up Your Ears: The Biography of Joe Orton, London: Bloomsbury. .
- --- 1976: Joe Orton: The Complete Plays, London: Methuen.
- --- (ed.), 1986. The Orton Diaries, by Joe Orton. London: Methuen. .
- ---. 1989. Diary of a Somebody, London: Methuen. .
- Orton, Leonie, 2016. I Had It In Me, Leicester: Quirky Press
- Ruskino, Susan, 1995. Joe Orton. Twayne's English Authors series. Boston: Twayne. .
- Shepherd, Simon, 1989. Because We're Queers: The Life and Crimes of Joe Orton and Kenneth Haliwell, London: Gay Men's Press: 1989:
Dış bağlantılar
![image]()
Vikisöz'de Joe Orton ile ilgili sözler mevcuttur.- Joe Orton Online: Yazara adanmış bir web sitesi. 7 Kasım 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- IBDB'de Joe Orton.
- Internet Off-Broadway Database'de Joe Orton
- IMDb'de Joe Orton
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Joe Orton takma adiyla taninan John Kingsley Orton 1 Ocak 1933 9 Agustos 1967 Ingiliz oyun yazari yazar ve gunluk yazariydi Kamu kariyeri 1964 ten 1967 deki olumune kadar kisa ama oldukca etkiliydi Bu kisa sure boyunca skandalli kara mizahlariyla izleyicileri sok etti ofkelendirdi ve eglendirdi Ortonesk sifati benzer sekilde karanlik ama sacma bir alaycilik ile karakterize edilen calismayi ifade eder Joe Orton1964 te OrtonDogumJohn Kingsley Orton 1 Ocak 1933 1933 01 01 Leicester IngiltereOlum9 Agustos 1967 34 yasinda Islington Londra IngiltereTurSenarist yazarPartner 1951 1967 Erken donemleriOrton Leicester daki Causeway Lane Dogum Hastanesi nde William A Orton ve Elsie M Orton un evlilik oncesi soyadi Bentley cocugu olarak dunyaya geldi William Leicester Ilce Meclisinde bir bahcivan olarak calisiyordu Elsie gecirdigi tuberkuloz akcigerine mal olana kadar yerel ayakkabi endustrisinde calisti Joe iki yasindayken Leicester Clarendon Park taki 261 Avenue Road Extension dan Saffron Lane belediye arazisindeki 9 Fayrhurst Road a tasindilar Kucuk bir erkek kardesi Douglas ve iki kucuk kiz kardesi Marilyn ve Leonie vardi Orton Marriot Road Ilkokuluna gitti ancak uzun suren astim nobetlerinden sonra lt i gt on bir arti lt i gt sinavda basarisiz oldu ve bu nedenle 1945 ten 1947 ye kadar Leicester daki Clark s College da sekreterlik kursu aldi Haftada 3 sterline kidemsiz katip olarak calismaya basladi 1960 1967 Yillari arasinda yasadigi ev Orton 1949 da tiyatroya ilgi duymaya basladi ve Leicester Dramatic Society de dahil olmak uzere bir dizi drama topluluga katildi Amator yapimlar uzerinde calisirken gorunusunu ve fizigini gelistirmeye vucut gelistirme kurslari almaya konusma dersleri almaya basladi Kasim 1950 de Kraliyet Dramatik Sanat Akademisi nde RADA burs almaya kabul edildi ve Londra ya gitmek icin East Midlands den ayrildi RADA ya girisi apandisit nedeniyle Mayis 1951 e kadar ertelendi Orton 1951 de Kenneth Halliwell ile RADA da tanisti ve ayni yilin Haziran ayinda kendisi ve diger iki ogrenciyle birlikte West Hampstead ta bir daireye tasindi Halliwell Orton dan yedi yas buyuktu hizla guclu bir iliski kurdular ve sevgili oldular Mezun olduktan sonra hem Orton hem de Halliwell bolgesel repertuvar calismalarina basladilar Orton sahne mudur yardimcisi olarak Ipswich te dort ay gecirdi Halliwell Llandudno Galler de Ikisi de Londra ya dondu ve birlikte yazmaya basladi Bir dizi yayinlanmamis roman uzerinde isbirligi yaptilar genellikle Ronald Firbank i taklit ettiler yayin kazanmada hicbir basarilari yoktu 1957 de buyuk umutlari The Last Days of Sodom un reddedilmesi onlari solo calismalara yonlendirdi Orton son romani The Vision of Gombold Proval i olumunden sonra Head to Toe adiyla yayinlandi 1959 da yazdi Daha sonra fikirler icin bu el yazmalarindan yararlandi Ozel olduklarindan emin olan Orton ve Halliwell uzun sure calismayi reddettiler Halliwell in parasiyla ve issizlik yardimlariyla gecindiler ve harcamalarini haftada 5 sterlinle sinirlamak icin munzevi bir yasam surdurmek zorunda kaldilar 1957 den 1959 a kadar yeni bir daire icin para toplamak icin Cadbury s de alti ay boyunca calistilar 1959 da Islington daki 25 Noel Road daki kucuk sade bir daireye tasindilar Suclar ve cezaCiddi calisma eksikligi kendilerini komiklikler ve aldatmacalarla eglendirmelerine neden oldu Orton daha sonra oyunlariyla ilgili tartismalara yol acacak olan yasli bir tiyatro zuppesi olan ikinci benligi Edna Welthorpe u yaratti Orton bu ismi Terence Rattigan in arketip oyun izleyicisi Edna Teyze ye bir gonderme olarak secti Ocak 1959 dan itibaren Orton ve Halliwell gizlice birkac yerel halk kutuphanesinden kitaplar kacirmaya ve iade etmeden once kapak resmini veya tanitim yazilarini degistirmeye basladi John Betjeman in siirlerinden bir cilt neredeyse ciplak agir dovmeli orta yasli bir adamin fotografini iceren yeni bir kapak ile kutuphaneye iade edildi Cift dairelerini bircok baski ile susledi Mayis 1962 de yakalandi ve yargilandi Hirsizlik ve kotu niyetli hasar nedeniyle suclu bulundular 70 ten fazla kitaba zarar verdiklerini kabul ettiler ve alti ay hapis cezasina carptirildilar Eylul 1962 de onaylandi ve 262 sterlin para cezasina carptirildilar Olay Daily Mirror da Bertram Park in Collins Guide to Roses adli degistirilmis rehberiyle resmedilen Gullerdeki Goril olarak yayimlandi Orton ve Halliwell bu cezanin biz farkli oldugumuz icin asiri derecede sert oldugunu ifade ettiler Hapishane cok onemli bir bicimlendirici deneyimdi Halliwell den izolasyon Orton un yaratici bir sekilde ondan kurtulmasina izin verdi ve sozde liberal bir ulkenin yolsuzluk zalimlik ve cifte standardi olarak gordugu seyi gordu Orton un dedigi gibi Topluma karsi tutumumu etkiledi Bir yerlerde curumus bir seyin belli belirsiz farkina varmadan once hapishane bunu netlestirdi Eski fahise toplulugu gercekten eteklerini kaldirdi ve koku oldukca igrencti Nick te olmak yazima tarafsizlik getirdi Ben daha fazla karismadim Ve aniden ise yaradi Kitap Orton ve Halliwell in tahrip ettigi o zamandan beri Islington Yerel Tarih Merkezi koleksiyonunun degerli bir parcasi haline geldi Bazilari Islington Muzesi nde sergilendi Kitap kapaklarinin bir koleksiyonu cevrimici olarak yayimlandi Oyun yazarligiGirisim Orton 1959 da Fred ve Madge ile oyun yazmaya basladi onu iki yil sonra The Visitors sonra izledi 1963 te BBC 31 Agustos 1964 te yayinlanan The Ruffian on the Stair adli radyo oyunu icin 65 sterlin odedi 1966 da sahne icin buyuk olcude yeniden yazildi Ruffian yayinlandiginda Entertaining Mr Sloane i tamamlamisti Aralik 1963 te tiyatro acentesi Peggy Ramsay e bir kopya gonderdi Promiyeri Michael Codron tarafindan 6 Mayis 1964 te Westminster daki Yeni Sanatlar Tiyatrosu nda yapildi Yorumlar ovguden ofkeye kadar degisiyordu The Times kanin son 10 yildaki diger Ingiliz oyunlarindan daha fazla kaynamasi olarak nitelendirdi Entertaining Mr Sloane uc haftalik sergisinde para kaybetti ancak buna 3 000 sterlin yatiran oyun yazari Terence Rattigan in elestirel ovgusu hayatta kalmasini sagladi Oyun Haziran sonunda West End deki Wyndham s Theatre a ve Ekim ayinda Queen s Theatre a transfer edildi En Iyi Yeni Oyun dalinda Variety Critics in Anketinde Sloane birinci oldu ve Orton En Cok Umut Vadeden Oyun Yazari kategorisinde ikinci oldu Bir yil icinde Sloane New York Ispanya Israil ve Avustralya da sahnelendi ve bir film Orton un olumunden sonra ve bir televizyon oyunu haline getirildi Loot Orton un bir sonraki calismasi lt i id mwig gt Loot oldu lt i gt Ilk taslak 194 Haziran indan Ekim ine kadar yazildi ve Funeral Games olarak adlandirildi Orton Halliwell in onerisi uzerine kullanimini terk edildi ancak daha sonra yeniden kullanildi Oyun olum polis din ve adalet uzerine kurulu fikirlere en kara sacmaliklari ekleyen vahsi bir dedektif kurgu parodisidir Orton oyunu Ekim 1964 te Codron a sundu ve West End icin uygun olduguna karar verilmeden once kapsamli yeniden yazimlardan gecti Codron Agustos 1964 te meslektasi Kenneth Williams ile tanismasi icin Orton u ikna etti Orton Truscott icin Williams ile birlikte Loot u yeniden tasarladi Rol icin diger ilham kaynagi DS Harold Challenor du Sloane un basarisiyla Loot kusurlarina ragmen hizla on produksiyona girdi Provalar 1965 yilinin Ocak ayinda basladi ve alti haftalik bir turun West End cikisiyla sonuclanmasi planlandi Oyun 1 Subat ta Cambridge de sert elestirilere acildi Ocak 1966 da Loot yeniden canlandirildi Yapimindan once Manchester University Theatre da kisa bir donem 11 23 Nisan vardi Orton un artan deneyimi 600 den fazla satiri kesmesine tempoyu yukseltmesine ve karakterlerin etkilesimlerini gelistirmesine yol acti Yonetmenligini Braham Murray in yaptigi oyun daha olumlu elestiriler aldi Lewenstein Londra produksiyonunu Charles Marowitz yonetimindeki Bloomsbury deki Jeannetta Cochrane Theatre da bir Off West End tiyatrosuna koydu Orton Marowitz ile catisti ancak ek kesintiler ile oyunu daha da iyilestirmeyi kabul ettiler Bu produksiyon ilk kez 27 Eylul 1966 da Londra da ovgu dolu elestiriler ile sahnelendi The Observer da Ronald Bryden Orton un Ingiliz tiyatrosundaki yerini belirledigini iddia etti Loot Kasim ayinda 342 gosteri icin kostugu Criterion Tiyatrosu na tasindi Bu sefer birkac odul kazandi ve film haklarini 25 000 sterline satti Loot 1968 de Broadway de oynandiginda Sloane un basarisizligini tekrarladi ve oyunun film versiyonu 1970 te ortaya ciktiginda basarili olamadi Daha sonraki calismalari Orton un 1965 ortalarinda yazilan ve o yilin Ekim ayinda Associated Rediffusion a sunulan The Bacchae uzerine yazdigi Erpingham Kampi 27 Haziran 1966 da Seven Deadly Sins dizisinin gurur bolumu olarak yayinlandi lt a href https en wikipedia org wiki The Good and Faithful Servant rel mw ExtLink title The Good and Faithful Servant class cx link data linkid 192 gt The Good and Faithful Servant lt a gt Orton icin bir gecis isiydi Tek perdelik bir televizyon oyunu Haziran 1964 te tamamlandi ancak ilk kez 6 Nisan 1967 de Associated Rediffusion tarafindan yayinlandi ve Seven Deadly Virtues serisindeki inanci temsil etti Orton Funeral Games i Temmuz dan Kasim 1966 ya kadar dort kez yeniden yazdi Ayrica The Seven Deadly Virtues icin tasarlanmis olan film zina ve cinayet karmasasi icinde hayir kurumlariyla Hristiyan hayir kurumlariyla ilgilendi Rediffusion oyunu kullanmadi bunun yerine yeni ITV sirketi Yorkshire Television in ilk produksiyonlarindan biri olarak yapildi ve 26 Agustos 1968 de Bay Sloane un uyarlamasindan bes hafta sonra Playhouse dizisinde olumunden sonra yayinlandi Mart 1967 de Orton ve Halliwell Libya da baska bir uzun tatil yapmayi planlamislardi ancak bir gun sonra evlerine donduler cunku bulabildikleri tek konaklama yeri otele gece kulubune donusturulmus bir tekneydi Orton un tartismali maskaraligi What The Butler Saw 1969 da olumunden 18 ay sonra West End de giris yapti Mart ayinda Queen s Theatre da Sir Ralph Richardson Coral Browne Stanley Baxter ve Hayward Morse ile acildi Cinayet9 Agustos 1967 de Kenneth Halliwell 34 yasindaki Orton u Londra nin Islington kentindeki evinde kafasina dokuz cekic darbesiyle oldurdu ve ardindan asiri dozda Nembutal ile kendini oldurdu 1970 te The Sunday Times cinayetten dort gun once Orton un bir arkadasina Halliwell ile iliskisini sonlandirmak istedigini ancak bunu nasil yapacagini bilmedigini soyledigini bildirdi Halliwell in doktoru cinayet gunu uc kez telefonla konustu ve ertesi sabah bir psikiyatristle gorusmesi icin planlama yapti Son arama saat 10 da yapildi ve bu konusmada Halliwell doktora Merak etme simdi daha iyi hissediyorum Yarin sabah gidip doktora gorunecegim dedi Halliwell Orton in basarisi altinda tehdit ve izole edildigini hissetmis ve antidepresanlara ve barbituratlara bel baglamisti Cesetler ertesi sabah bir soforun Up Against It in cekim seceneklerini tartismak uzere yonetmen Richard Lester ile bir toplantiya goturmek icin geldiginde bulundu Halliwell bir intihar notu birakmisti Gunlugunu okursaniz her sey aciga cikacaktir KH PS Ozellikle ikinci kisim Bunun Orton un rastgele birlikteligine iliskin tanimina bir atif oldugu varsayilmaktadir gunluk kamu tuvaletlerinde ve Kuzey Afrika da tatil yapan kiralik cocuklar da dahil olmak uzere diger gundelik cinsel olaylari ve cok sayida yaz tatili vakasi iceriyordu Gunlukler o zamandan sonra yayinlandi Orton Golders Green Crematorium da yakildi ve bordo kumas dokumlu tabutu Beatles in a Day in the Life sarkisini kaydetmek icin Bati Sapeli ne getirildi Harold Pinter ovguyu Kanli harika bir yazardi seklinde son sozleri soyledi Joe nun ve Kenneth in kullerini sacarken kiz kardesi her iki comlekten de bir avuc aldi ve biraz Joe ve biraz da Kenneth icin dedi Sanirim biraz daha Joe muzdan ve biraz daha Kenneth ten Hadi canim bu sadece bir jest bir tarif degil Orton un akrabalarini basitce Leicester daki kucuk insanlar olarak tanimladi cenazede onlar adina soguk siradan olmayan bir not ve buket birakti Orton un kulleri Golders Green deki Garden of Remembrance in 3 C bolumunde tutulmaktadir Anit yapilmadi Biyografi ve film radyo TVJohn Lahr in Orton biyografisi Prick Up Your Ears Orton un kendisinin kullanmayi dusundugu bir baslik 1978 de yayinlandi Orton un gunluklerine ve Lahr in arastirmasina dayanilarak ayni adli 1987 film uyarlamasi yayinlandi Stephen Frears in yonettigi filmde Orton rolunde Gary Oldman Halliwell rolunde Alfred Molina ve Peggy Ramsay rolunde Vanessa Redgrave rol aldi Senaryoyu Alan Bennett yazdi Carlos Be Orton ve Halliwell in son gunleri hakkinda bir oyun yazdi Noel Road 25 A Genius Like Us bu oyun ilk olarak 2001 de sahnelendi Repertorio Espanol un yapimciligini ustlendigi New York promiyerini 2012 de aldi Joe Orton 2006 BBC filmi Kenneth Williams Fantabulosa da aktor Kenny Doughty tarafindan canlandirildi Kenneth Williams rolunde Michael Sheen oynadi Leonie Orton Barnett in anisi I Had It in Me 2016 yilinda kardesinin Leicester da buyuyen hayatiyla ilgili yeni bilgiler iceren yayinlandi 2017 de film yapimcisi Chris Shepherd Alison Steadman in basrolunu Edna olarak oynadigi Orton un Edna Welthorpe mektuplarindan esinlenen Yours Faithfully Edna Welthorpe Mrs adli kisa animasyon yayimladi Orton un iki arsiv kaydinin hayatta kaldigi biliniyor Ilk olarak Agustos 1967 de yayinlanan kisa bir BBC radyo roportaji ve 23 Nisan 1967 de Eamonn Andrews un ITV sohbet programinda gorundugu Ingiliz Film Enstitusu tarafindan duzenlenen bir video kaydi HatiraLeicester deki Curve Tiyatrosu nun onundeki yaya gecidi Orton Meydani olarak yeniden adlandirildi Temmuz 2019 da Leicester Universitesi nde profesor ve bir Orton uzmani olan Dr Emma Parker dogdugu sehir olan Leicester e heykelinin dikilmesi icin bir kampanya baslatti Kampanya Sheila Hancock Kenneth Cranham ve Alec Baldwin gibi bir dizi onemli aktorden destek aldi OyunlarFred and Madge 1959 da yazildi 2001 de yayimlandi The Visitors 1961 de yazildi 2001 de yayimlandi The Ruffian on the Stair ilk performans 1964 te Radio play Entertaining Mr Sloane ilk performans 1964 te Loot ilk performans 1965 te The Erpingham Camp ilk performans 1966 da The Good and Faithful Servant ilk performans 1967 de Funeral Games ilk performans 1968 de What the Butler Saw ilk performans 1969 da Up Against It senaryo RomanlarHead to Toe 1971 de yayimlandi Between Us Girls 2001 de yayimlandi Lord Cucumber and The Boy Hairdresser Halliwell ile birlikte yazildi 1999 da yayimlandi Kaynakca PDF 15 Ocak 2017 7 Ocak 2019 tarihinde kaynagindan PDF arsivlendi Erisim tarihi 20 Temmuz 2019 The British Library 2 Nisan 2019 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 20 Temmuz 2019 Orton John Kingsley Joe 1933 1967 playwright Oxford Dictionary of National Biography Oxford Ulusal Biyografi Sozlugu cevrimici bas Oxford University Press Birlesik Krallik Halk Kutuphanesi abonelik veya uyeligi gereklidir Barnes Liam 9 Agustos 2017 The subversive genius of Joe Orton BBC News 12 Agustos 2017 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 20 Temmuz 2019 Alec Baldwin learned from Joe Orton for awardwinning performance le ac uk 18 Eylul 2017 2 Nisan 2019 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 20 Temmuz 2019 Oxford Dictionaries English 29 Eylul 2017 tarihinde kaynagindan arsivlendi 27 Eylul 2016 tarihinde kaynagindan arsivlendi Stage and Screen Lives 9 Oxford University Press 2001 p 249 Lahr 1978 pp 109 111 Philip Hoare Kenneth Halliwell lover killer artist 29 Aralik 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde The Guardian 30 September 2013 www joeorton org 17 Ocak 2008 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 12 Ekim 2020 Joe Orton Online 28 Nisan 1962 17 Ocak 2008 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 30 Mart 2012 Joe Orton Online 17 Ocak 2008 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 30 Mart 2012 Library books stolen by Joe Orton go on display Evening Standard 12 Mayis 2008 2 Nisan 2019 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 30 Kasim 2020 Joeorton org 16 Ocak 2008 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 30 Mart 2012 19 Haziran 2007 tarihinde kaynagindan arsivlendi www joeorton org 12 Agustos 2008 tarihinde kaynagindan arsivlendi 9 Agustos 2017 12 Agustos 2017 tarihinde kaynagindan arsivlendi www bbc co uk vasitasiyla 9 Mayis 1999 29 Eylul 2017 tarihinde kaynagindan arsivlendi Murder and Mayhem in North London Wharncliffe 19 Mayis 2010 ISBN 9781783374892 Google Books vasitasiyla www screenonline org uk 25 Mayis 2011 tarihinde kaynagindan arsivlendi www screenonline org uk 22 Kasim 2008 tarihinde kaynagindan arsivlendi Colin Chambers Peggy The Life of Margaret Ramsay Play Agent Nick Hern Books 1997 pp 164 65 Chambers p 165 Chambers p 166 www joeorton org 17 Ocak 2008 tarihinde kaynagindan arsivlendi www joeorton org 17 Ocak 2008 tarihinde kaynagindan arsivlendi 29 Eylul 2017 tarihinde kaynagindan arsivlendi www joeorton org 17 Ocak 2008 tarihinde kaynagindan arsivlendi 29 Eylul 2017 tarihinde kaynagindan arsivlendi collections vam ac uk 29 Eylul 2017 tarihinde kaynagindan arsivlendi The Orton Diaries Da Capo Press 1996 s 266 ISBN 978 0 306 80733 6 olu kirik baglanti Lahr J 2013 The Orton Diaries Methuen London 9780413777249 Thomas Mallon A Book of One s Own People and Their Diaries Ticknor amp Fields 1984 0899192424 A Times correspondent 19 August 1967 timesonline archive assessed 27 August 2009 Colin Chambers in his biography of Peggy Ramsay disputes the veracity of this anecdote though not the mixing of ashes See Chambers Peggy p 168 A Ceremony by Leonie Barnett Entertaining Mr Sloane Programme Ambassadors Theatre Group 2009 Golders Green Crematorium guide notes www screenonline org uk 21 Eylul 2007 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 20 Temmuz 2019 British Film Institute 12 Agustos 2017 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 20 Temmuz 2019 Sobre Carlos Be 5 Agustos 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde Retrieved 20 July 2019 Noel Road 25 a genius like us Out of the Wings 20 Temmuz 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde Retrieved 20 July 2019 Noel Road 25 A Genius Like Us 20 Temmuz 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde 2012 Retrieved 20 July 2019 British Film Institute 29 Eylul 2017 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 20 Temmuz 2019 I Had It in Me Quirky Press 2016 2017 28 Ekim 2018 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 20 Temmuz 2019 British Film Institute 29 Eylul 2017 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 20 Temmuz 2019 Orton Square A Fitting Tribute BBC News 13 Kasim 2014 30 Eylul 2016 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 20 Temmuz 2019 BBC News 25 Temmuz 2019 tarihinde kaynagindan arsivlendi KaynakcaBanham Martin ed 1998 The Cambridge Guide to Theatre Cambridge Cambridge University Press 0 521 43437 8 Bigsby C W E 1982 Joe Orton Contemporary Writers series London Routledge 0 416 31690 5 Burke Arthur 2001 Laughter in the Dark The Plays of Joe Orton Billericay Essex Greenwich Exchange 1 871551 56 0 Charney Maurice 1984 Joe Orton Grove Press Modern Dramatists series NY Grove Press 0 394 54241 X Coppa Francesca ed 2002 Joe Orton A Casebook Casebooks on Modern Dramatists series London Routledge 0 8153 3627 6 Dent Alan 2018 Entertaining Hypocrites The Playwriting of Joe Orton Penniless Press Publications 978 0 244 09226 9 DiGaetani John Louis 2008 Stages of Struggle Modern Playwrights and Their Psychological Inspirations Jefferson McFarland 0 7864 3157 1 Fox James 1970 The Life and Death of Joe Orton The Sunday Times Magazine 22 November 1978 Prick Up Your Ears The Biography of Joe Orton London Bloomsbury 0 7475 6014 5 1976 Joe Orton The Complete Plays London Methuen 0413346102 ed 1986 The Orton Diaries by Joe Orton London Methuen 0 306 80733 5 1989 Diary of a Somebody London Methuen 0 413 61180 9 Orton Leonie 2016 I Had It In Me Leicester Quirky Press 978 0 992 8834 2 3 Ruskino Susan 1995 Joe Orton Twayne s English Authors series Boston Twayne 0 8057 7034 8 Shepherd Simon 1989 Because We re Queers The Life and Crimes of Joe Orton and Kenneth Haliwell London Gay Men s Press 1989 978 0 85449 090 5Dis baglantilarVikisoz de Joe Orton ile ilgili sozler mevcuttur Joe Orton Online Yazara adanmis bir web sitesi 7 Kasim 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde IBDB de Joe Orton Internet Off Broadway Database de Joe Orton IMDb de Joe Orton