Kayıp Kozmonotlar veya Hayalet Kozmonotlar, Gagarin'den önce kimi Sovyet kozmonotlarının uzaya girdiklerini iddia eden bir komplo teorisidir; ancak varlıkları Sovyet ya da Rus uzay otoriteleri tarafından kamuya açıklanmamıştır.
Kayıp Kozmonotlar varsayımının savunucuları, Yuri Gagarin'in insanlı uzay uçuşu ile hayatta kalan ilk adam olduğunu kabul etmekle birlikte, Sovyetler Birliği'nin Gagarin'den önce iki veya daha fazla başlatmaya çalıştığını ve girişimleri sırasında en az iki kozmonotun öldüğünü iddia etmektedirler. Bir başka kozmonot Vladimir İlyuşin'in, Çin hükûmeti tarafından alı konulduğuna ve Çin'in elinde o dönem bir süre bulunduğuna inanılmaktadır. Sovyetler Birliği Hükûmeti'nin, Soğuk Savaş'ın doruk noktasında olduğu sırada kötü bilinirliği önlemek için bu bilgileri bastırdığı dile getirilmektedir.
Kayıp Kozmonot kuramlarını desteklemek için gösterilen kanıtlar genellikle kesin olarak değerlendirilmez ve bazı olaylar sahte olarak doğrulanır. 1980'lerde Amerikalı gazeteci , Sovyetler Birliği'ndeki uzay kaynaklı felaketleri araştırmış, ancak bu Kayıp Kozmonotlarla ilgili hiçbir kanıt bulamamıştır. 1990'ların başında Sovyetler Birliği'nin çöküşünden bu yana, daha önceden kısıtlanmış, buna Valentin Bondarenko da dâhil olmak üzere, dünyadaki eğitimlerde ölümleri Sovyet hükûmeti tarafından örtbas edilmek istenen kozmonotlar hakkında daha fazla bilgiler de mevcuttur. Yayınlanan Sovyet arşiv malzemeleri ve Rus uzay öncülerinin anılarının bulunmasıyla bile, Kayıp Kozmonot hikâyelerini destekleyecek hiçbir somut kanıt ortaya çıkartılamamıştır.
Savlar
Sözde Çek bilgi sızıntısı
Aralık 1959'da, üst düzey bir Çek komünistinin iddiasıyla, birçok sözde resmi olmayan uzay görüntüleri hakkında bilgi sızdırılmıştı. 'nin dönüştürülmüş bir R-5A roketi içinde fırlatıldığı belirtilmişti. Benzer koşullar altında idrak edildiği iddia edilen kozmonotlardan üç ismin, Andrey Mitkov, Sergey Şiborin ve Mariya Gromova olduğu bildirilmişti. 1959'da öncü uzay kuramcısı Hermann Oberth, bir pilotun Kapustin Yar'da 1958 başında bir öldürüldüğünü iddia etti. O, hikâye için hiçbir kaynak belirtmedi. Aralık 1959'da İtalyan haber ajansı Continentale, üst düzey bir Çek komünisti tarafından yörünge altı uçuşlardaki bir dizi kozmonot ölümünün ortaya çıkartıldığı iddiasını tekrarladı. Continentale, kozmonotları , Serenity Schriborin, ve Miriya Gromov olarak tanımlamıştı. Sovyet insanlı yörüngesel uçuşları hakkında hiçbir kanıt hiçbir zaman ortaya çıkmadı.
Yüksek irtifa donanım testleri
1959 baskısında, üç yüksek rakım paraşütçüsünün bir makale ile fotoğraflarını yayınladı: yüksek rakım paraşütçüleri Albay Pyotr Dolgov, Ivan Kaçur ve Aleksey Graçov'du. Resmî kayıtlar Dolgov'un 1 Kasım 1962'de öldürüldüğünü ve Volga balon gondolunda yüksek rakımlı bir paraşüt atlaması yaptığını belirtiyordu. Dolgov, 28.640 metrelik bir yükseklikten (93.970 fit) atlamıştı. Dolgov'un Sokol basınç giysisi, yükselirken gondolun bir parçası tarafından hasar aldı; bu olay takım elbisenin basıncını düşürüp onun ölümüne neden oldu. Kaçur'un bu sefer kaybolduğu biliniyor; Onun adı bu ekipmanla bağlantılı hale geldi. Graçov'un Dolgov ve Kaçur ile birlikte yüksek irtifa ekipmanlarının testini yaptığı düşünülüyordu. Rus gazeteci Yaroslav Golovanov, yüksek rakım testlerinde, o paraşütçülerin bir uzay uçuşunda öldüğü hikâyesinin abartıldığını ileri sürdü. 1959 yılının sonlarında, Gennady Zavadovski'nin yüksek irtifa ekipmanlarını test eden bir adamın resimlerini sayfalarına taşıdı (belki de bunlar Graçov ve diğerleriydi). Zavadovski daha sonra ölüm tarihi ya da kaza açıklaması olmadan ölen kozmonotların listelerinde göründü.
Kozmonot iddialarını "Cosmonaut # 1" adlı eserinde araştıran Rus gazeteci Yaroslav Golovanov, emekliye ayrılmış bir yüksek irtifa paraşütçüsü olan gerçek Aleksey Timofeyeviç Belokonov'u buldu ve onunla bir röportaj yaptı. Bu röportajda Belokonov, meslektaşları Dolgov, Kaçur, Mihailov, Graçov, Zavodovski ve İlyuşin hakkında daha fazla ayrıntılı bilgiler verdi ve hiçbir zaman uzaya uçmadıklarını doğruladı. Belokonov'a göre, , kayıp kozmonotlar hakkında aralarında paraşütçüleri de listeleyen bir makale yayınladıktan sonra Belokonov'a göre, İzvestiya ve Krasnaya Zvezda gazeteleri, gerçek paraşütçüler Belokonov, Kaçur, Graçov ve Zavodovski'nin ifadelerini ve fotoğraflarını içeren bir reddini yayımladılar. Paraşütçüler, New York Journal American'ın Amerikalı başyazarı William Randolph Hearst, Jr.'a öfkeli bir mektup yazdılar ve bu mektubu göz ardı ettiğini belirttiler.
Robert Heinlein
Bilimkurgu yazarı Robert A. Heinlein, 15 Mayıs 1960'ta Litvanya Sovyet Cumhuriyeti'nde Vilnius'a seyahat ederken Kızıl Ordu tarafından söylenen Pravda'nın 'Gerçek' anlamına geldiğini yazdı; O gün Sovyetler Birliği'nin yörüngeye bir adam fırlattığını, ancak aynı gün yetkililer tarafından bunun reddedildiğini söyledi. Heinlein, 'in daha sonra insansız olduğu söylenen bir yörünge fırlatması olduğunu, kurtarma roketlerinin yanlış biçimde ateşlendiğini ve bu nedenle kurtarma çabalarının başarısız olduğunu düşündüğünü belirtmiştir.
Gagarin'in biyografisine göre, bu söylentiler, muhtemelen Gagarin'in uçuşundan hemen önce yapılan, insan sesi bant kayıtları (radyonun çalışıp çalışmadığını denemek için) ve mankenler (İvan İvanoviç) ile donatılmış iki Vostok görevinin sonucu olarak başlamıştı.
23 Şubat 1962'de bir ABD basın toplantısında, Albay Barney Oldfield, insansız bir uzay kapsülünün, 1960'tan bu yana, bu roketin içine takılı şekilde yeryüzünde yörüngede gezinmekte olduğunu açıkladı. NASA NSSDC Ana Kataloğuna göre, 1KP ya da Vostok 1P zamanında belirlenen 'in, 15 Mayıs 1960'ta (Gagarin'den bir yıl önce) fırlatıldığı bilinmektedir. Bu daha sonraki ve Vostok insanlı fırlatıcılarının bir öntürüydü. Tümleşik TDU (Frenleme Motoru Birimi) fren roketlerini ateşlemelerini emretmişti, ancak durum denetim sisteminin arızalanması nedeniyle uzay aracı tersine çevrilmişti ve ateş, aracı daha yüksek bir yörüngede konumlandırmıştı. Onu kurtarmak için herhangi bir plan olmadığından dolayı yeniden giriş kapsülünün bir ısı kalkanı yoktu. Mühendisler, geminin telemetri verilerini rehberlik sisteminin doğru bir şekilde çalışıp çalışmadığını belirlemek için kullanmayı planlıyordu, bu nedenle kurtarma gereksizdi.
Torre Bert kayıtları
Judica-Cordiglia kardeşler, Torre Bert'te ses kaydı yapan iki eski ve sözde bu komplo kuramının Sovyet uzay programının 1960'larda kozmonot ölümlerini örttüğü iddiasını dile getirmişlerdir. Kardeşler, trajedi ve gizemle sonuçlanan birkaç gizli Sovyet uzay görevinin sesini kaydettiğini iddia etti. Bu, kardeşlerin iddialarına karşı önemli sayıda tekrarlanan itirazlara rağmen, 50 yılı aşkın bir süredir kamuoyunun ilgisini çekti.
Vladimir İlyuşin
Sovyet uçak tasarımcısı Sergey İlyuşin'in oğlu Vladimir İlyuşin, bir Sovyet pilotuydu ve bazılarının iddiasına göre aslında 7 Nisan 1961'de -genel olarak 12 Nisan 1961'de Yuri Gagarin'e atfedilen bir onur- uzaydaki ilk insan olan bir kozmonottu.[]
Bu sözde yörünge uçuşunu çevreleyen teoriler, uzay aracında meydana gelen bir başarısızlıktan ve denetleyicilerin başarısızlığından dolayı, birkaç farklı yörüngeye düşen kapsülün tasarlanandan daha erken geri getirilmesini sağladı ve Çin Halk Cumhuriyeti'ne inişine neden oldu. Pilot daha sonra Sovyetler Birliği'ne geri gönderilmeden önce bir yıl boyunca Çinli yetkililer tarafından tutuldu. Böyle bir olaydan kaynaklanacak olan uluslararası utanç, Sovyetlerin bu uçuşun ilan edilmemesinin sebebi olarak gösterildi —söylentiler, bunun yerine, Yuri Gagarin'in daha başarılı bir şekilde uçuşa hazır hale getirilmesine odakladığını bildirdi.[]
Ancak, bu iddiayı inkâr etmek için nedenler vardı. Her ikisi de komünist devlet olmasına rağmen, Sovyetler Birliği ve Çin arasındaki ilişkiler gerildi. Çin topraklarında uçarak yakalanan bir Sovyet pilotunun propaganda değeri, Çin yetkililerine örtbas etme konusunda işbirliği yapacak pek bir gerekçe sağlamazdı. Ayrıca, Vostok 1 görevinin tek bir yörüngede yer aldığı göz önüne alındığında, "kapsülü birkaç yörüngede önceden tasarlananlardan daha önce geri getirmek" mantıklı değildi.[]
Bu teori, 10 Nisan 1961'de İngiliz Komünist Gazetesi 'ın Moskova muhabiri ile kökleşti ve aslında İlyuşin'in Çin'deki tıbbi tedavisine ve bakımına dayandırılıyordu. Birçok Sovyet kaynağına ve 11 Temmuz 2005 tarihli Komsomolskaya Pravda'daki bir makaleye göre, İlyuşin ünlü bir test pilotuydu, ancak uzay programına hiç dâhil edilmemişti. 5 Haziran 1960'ta bir araba kazasında bacaklarından ciddi bir şekilde yaralandı. İlyuşin, Moskova'da bir yıl tıbbî tedavi gördü ve daha sonra Geleneksel Çin tıbbı uzmanları tarafından rehabilitasyon için Hangzhou, Çin'e gönderildi. Bu açıklama, 1960'ta İlyuşin ile kişisel temasları olan bir mühendis olan Sovyet ilticacı Leonid Vladimirov tarafından 1973'te Frankfurt'ta yayınlanan The Russian Space Bluff adlı kitapta da doğrulandı (kitabın Rusça çevirisi).
Kuram, konuyla ilgili başlıklı bir belgesel nedeniyle 1999 yılında bir miktar itibar kazandı, eski Sovyet lider Nikita Kruşçev'in oğlu Sergey Kruşçev, İngilizce bir röportaj yaparak hikâyenin doğru olduğunu ve Vladimir İlyuşin'in Çin Halk Cumhuriyeti'nin bir "konuk"'u olarak bir yıldan uzun süre Çin'de tutulduğunu söyledi. Daha sonra Sovyetler Birliği'ne geri döndü, ancak o zamana kadar Gagarin efsanesi yerleşti ve bu tuhaf olay kapatılmıştı. Gizlenmenin başlıca nedeni, Batı'nın Çin ile SSCB arasındaki ayrılığı görmesine izin vermemekti.[]
Vladimir İlyuşin, 2010'da öldü ve bu teoriyi asla teyit etmedi.[]
Ay'a yolculuk iddiaları
Sovyetler Birliği, Uzay yarışının Ay safhasında Amerika'ya, Ay'a insanlı gidiş konusundaki evresini kaybetti. Bununla birlikte, bazı kaynaklar, Apollo'nun Ay'a giden tarihi uçuştan hemen önce Sovyetler'in, Amerikalıları geçmek için maceracı bir girişimde bulunduklarını iddia etmektedir. Yeni Sovyet N1 roketinin 20 Ocak 1969'da başarısız olmasına rağmen, bir N1 roketi kullanılarak Ay'a bir insanlı Soyuz 7K-L3 gemisi gönderme kararı alındığı iddia edilmiştir. Bu girişimin 3 Temmuz 1969'da meydana geldiği, patlama sonucu sona erdiği, fırlatma rampasının yok olduğu ve gemideki kozmonotların öldüğü iddia edildi. Resmî kaynaklar, L3'ün insanlı görevler için hazır olmadığını belirtti. Ay iniş kondusu olan LK birkaç kez test edilmiş, ancak yörüngedeki 7K-LOK, Ay iniş programının 1974'ün sonunda kapanmasıyla başarılı bir şekilde test edilememiştir. Programın kapanışı resmen reddedildi ve 1989'a kadar çok gizli olarak kaldı.[]
Bu iddia, 'ın başarısız olduğu Ay'a yolculuk uçuşuyla ilgili geç aldatmacayla bağlantılıdır. Bununla birlikte, gerçekte, ilk fırlatma gibi ikinci fırlatma da, güçlendiricinin bir testiydi ve bu nedenle insansızdı. Kozmonotlar gemide olsalar bile, kukla yükünü 2 km'lik bir emniyet mesafesinde taşıyan fırlatma kaçış sistemi ile kurtarılacaklardı. Soyuz programındaki bir görev olan Soyuz T-10-1 ile, uzay aracının ve kozmonotların, fırlatma kaçış sistemiyle başarısız bir hızlandırıcı roketten güvenli bir şekilde kurtuldukları görüldü; bu insanlı bir uzay aracı ile kullanılan böyle bir sistemin ilk belgelenmiş halidir.
Rus kurgu yazarı Pelevin'in bir romanı olan 'da daha önce çıkan ve Sovyet otomatik numune döndürme aracı olan Luna'nın ve uzaktan kumandalı otomatik Ay gezgincisi 'un otomasyon başarısızlıkları nedeniyle geri dönemediğine dair söylentiler vardı ve bunlar insanlı intihar görevlerine katılmayı kabul eden kozmonotlar tarafından yönlendirildi. Bununla birlikte, Luna ya da Lunokhod'da bir kozmonot için bile yaşam desteği sistemi alanı hariç olmak üzere yeterli alan yoktu. Değiştirilmiş Lunokhod'ları, insanlı Ay kargo görevlerinde nakliye için kullanmak ve ek denetim sistemleriyle geliştirmek için planlar yapılmıştı, ancak bu plan Ay iniş programının sona erdirilmesi ile son buldu.[]
Luna'lar arasında 14 Haziran 1969'da yapılan bir deneme fırlatması başarısız oldu ve 13 Temmuz 1969'da yapılan bir test ile Luna 15 fırlatıldı, ancak Ay'a ulaşamadı. Gezginler arasında, 19 Şubat 1969'daki başarısız bir fırlatma ve 10 Kasım 1970'te ve 8 Ocak 1973'te yapılan iki başarısız fırlatma yer alıyordu.[]
Onaylanmış sahtecilikler
Sahtekarlık olarak birtakım iddialar doğrulanmıştır:
İvan İstoçnikov
Resmi olarak , Soyuz 3 için uzayda kenetlenme hedefi olan insansız bir uzay aracıydı. Bununla birlikte, Amerikalı bir gazeteci olan Mike Arena, 1993 yılında İvan İstoçnikov ve köpeği Kloka'nın Soyuz 2'ye konuk olduklarını ve bir meteor tarafından vurulduğunun işaretleri ile 26 Ekim 1968'de kaybolduğu iddia etmiştir. Böyle bir başarısızlık, onu tolere edemeyen kimi tarihi Sovyet yetkilileri tarafından "silinmiş" olarak nitelendirilmişti.
Bütün öykünün, Joan Fontcuberta tarafından, , çeşitli sayısal ortam hileleri ile elde edilen görüntüler ve yüzlerce yıldır parçalanmış olarak ortaya çıkmış oldukça detaylı uzun metrajlı yaşam öyküleri içeren bir 'modern sanat egzersizi' olarak işlediği bir aldatmacanın olduğu tarihsel ve teknik hatalarla birlikte bulunmuştur. Sergi, 1997'de Madrid'de ve 1998'de Katalan Sanatı Ulusal Müzesi'nde sergilenmiştir. Brown Üniversitesi daha sonra birkaç makale elde etmiş ve bunları kendi ekranına koymuştur.
Ancak Meksika'nın bunun farkında değildi ve fotoğraflarla birlikte 14 sayılı (Ocak / Nisan 1998) yayınını yayımladı ve trajik ve henüz söylenmemiş gerçeği anlatan bir hikâye yayınladı.
İvan İstoçnikov adı Joan Fontcuberta adının Rusça çevirisidir; Rusçadan İngilizceye tercüme edildiğinde "John of the Source" şeklinde okunmaktadır.
11 Haziran 2006'da 'in başında olduğu İspanyol TV kanalı 'da yapılan gizli bir programda Cuarto Milenio, hikâyeyi muhtemelen doğru olarak sunmuştur.
İspanyol kuşkucu blog Magonia'da [2] 13 Haziran 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde . gazeteci Luis Alfonso Gámez'in bir yazısı vardı ve Cuarto Milenio'dan bir alıntı bulunmaktaydı.
Pavel Popoviç ve Vitali Sevastyanov
NASA radyo izleme servisi, Pavel Popoviç, ve bir kontrol merkezi arasında yapılan konuşmaları yakalamıştı. Görüşmelerin, 10 Kasım 1968'de fırlatılan ve Ay çevresinde 7 gün boyunca başarılı bir şekilde turlayan bir Sovyet uzay aracından kaynaklandığı ortaya çıktı. Bu, SSCB ve ABD arasındaki Ay yarışında Ay'da uçma evresi sırasında yoğun bir rekabetle ilgili idi; Sovyet L1/Zond uzay aracı, henüz tamamlanmamış olmasına rağmen, insanlı görevler için neredeyse hazırdı ve düşünülemez değildi; SSCB, Amerikalıları geçmek için L1/Zond uzay aracını kullanarak insanlı bir uçuş yapabilirdi.[]
Bununla birlikte, bunlar Zond 6'nın iletimleri durdurup aktardığı iki yer kontrol merkezi arasındaki deneme iletimlerinin kısa sürede açık olduğuna işaret etmekteydi.[]
Ay'ın etrafındaki başarılı ABD'nin Apollo 8 insanlı uçuşundan sonra, Sovyet insanlı alçaktan uçuş görevleri siyasi aciliyetini kaybetti. Aleksey Leonov ve Valeri Bikovski'nin 1968 sonuna kadar planlanan L1/Zond uzay aracının ilk insanlı uçuşu iptal edildi ve Zond uzay aracı bunun ardından sadece birkaç insansız, otomatik uçuş yaptı.[]
Andrey Mikoyan
Andrey Mikoyan'ın 1969 başlarında Amerikalıların önünde olacak Ay'a ulaşma girişiminde ikinci bir mürettebatla birlikte öldürüldüğü bildirildi. Sistem arızalardan dolayı, Ay yörüngesine girmeyi başaramadılar ve Ay'ın ötesine geçtiler.[]
Bu öykü televizyon dizisi 'in bölümlerinin bazı planlarını etkilemiş olabilir. "Buried in Peace" adlı bölüm ilk kez 28 Ekim 1996'da yayınlandı. İçinde bir iletişim uydusunu onarmak için görevli bir servis ekibi, ölü bir mürettebatla birlikte çöldeki bir Sovyet uzay aracıyla karşılaştı -bu 30 yıl önce Amerika Birleşik Devletleri'nden daha erken Ay'a insanlı bir görevle gitmek için gizli bir girişimin sonucu olabilirdi. hikâyede Binbaşı Andrey Mikoyan'ı canlandırdı.[]
Bu hikâye, N1 roketinin başarısız ikinci bir insanlı test uçuşuyla ilgili bir başka iddiayla bağlantılıdır.[]
Popüler kültüre yansımalar
- Mayıs 1987 tarihli Dragon Magazine dergisinin 122. sayısında (sayfa 74-79), "Code Name: Cancer" senaryosunu içeren en gizli rol yapma oyun yaratıcısı Merle M. Rasmussen'in yazdığı "Operation: Zenith" bölümü bir uzay mekiği mürettebatını, 1963 yılında fırlatılan bir Sovyet Kozmos uydusu ile buluşmaya gönderilmesini anlatmakta; uydu, nükleer yükü yüklemek üzere tasarlanmış değiştirilmiş bir Vostok aracı olduğunun keşif serüvenini içermektedir; kozmonot gemisi bozulduğunda kaybolmaktadır.
- Dragon Magazine'in Temmuz 1987'de yayınlanan 123'üncü sayısında (sayfa 82-6) "Code Name: Starfall" senaryosunu da içeren ve Rasmussen tarafından hazırlanan "Operation: Zondraker, Part 2" adlı makalede kayıp kozmonotlar ile ilgili bir takım bilgiler yer alır; burada bir grup ekip başarısız Luna 15 gezgin aracının yerini araştırmaktadır; iki kozmonotla birlikte yapılan insanlı bir görev olduğu keşfedilir; birisi kazada aniden ölür (Nikolai L. Kuzmin olarak tanımlanmıştır), diğer kimliği belirsiz kozmonot ise oksijen kaynağı tükendiğinde yaşamını yitirir.
- 1989'da İngiltere çizgi roman seçmeler yayını ""'de yayınlanan "Wired World"'ün 1989 tarihli bölümünde, ana karakterlerin piknik yapmakta olduğu bir Londra parkında çarpışma sonucu ölen bir kozmonot bulunmaktadır.
- Viktor Pelevin'in Sovyet karşıtı 1992 yılında yayınlanan romanı "", yöntemli bir cinayet olarak Sovyet uzay uçuşlarının tasvirlerine yer vermektedir. Bu "uçuşlar"ın bazıları gerçekten uçuş değildir ve bu uçuşlar sahte Sovyet propagandası uğruna yapılmıştır.
- 1996-97 ABD TV dizisi , bir uzay mekiği görevinin, iki kozmonot kalıntısı bulunan, terkedilmiş bir Sovyet uzay aracını keşfedilmesini içermekte, bununla Amerika Birleşik Devletleri'ni Ay serüveninde yenmek için başarısız bir girişim sonucu ortaya atılan "Buried in Peace" başlıklı bir bölüm içermektedir.
- 2007 yayımı Jed Mercurio romanı , Apollo inişlerinin önünde bir intihar girişimi gibi olsa da başarılı bir kozmonot hikâyesi sunmaktadır.
- 2010'da Kanadalı müzik grubu adlı albümlerinde "Yulia" adlı bir şarkıyı yayınlamıştır; şarkıcı , bir röportajda kayıp bir kozmonotu anlattıklarını belirtmiştir.
- 1974'te NASA'nın gizli bir betimleyen 2011 yapımı bilimkurgu/korku filmi astronotları, Ay'da gizlenmiş örümcek benzeri uzaylılar tarafından öldürülen bir Sovyet kozmonotunu bir LK iniş modülü ile birlikte keşfetmektedirler.
- 2013 İspanyol bilimkurgu filmi , kayıp kozmonotların söylentilerinden esinlenmiştir.
- IDW Publishing'in 2013 yapımı Doctor Who çizgi romanında, 1965'te iki kişilik gizli bir çalışma olan "Space Oddity" hikâyesi işlenmektedir. Vashta Nerada kozmonotlardan birini öldürür, ancak On Birinci Doktor diğerini kurtarır ve Aleksey Leonov, daha sonra Sovyet yetkililerini kitap dışı uzay görevlerine son verme kararına iter.
- 30. yüzyılda uzak bir uzay istasyonunda geçen olayları işleyen 'ın yazdığı 2014 bilimkurgu/korku romanı , kısmen kayıp kozmonotların anlatıldığı eserlerden ilham almaktadır.
- Michael Cassutt'un kitabı Red Moon, iki ayrı uzay uçuşunda uçan Shiborin adlı bir kozmonota odaklanmaktadır; erken Kayıp Kozmonot hikâyelerinden biri, Gagarin'in Serenti Shiborin'in mürettebatı olduğu düşünülmeden önce 1958'de talihsiz bir yörünge altı görevini gerçekleştirdiğiyle ilgilidir.
Ayrıca bakınız
- , NASA'daki ABD Ay programını çevreleyen benzer teoriler.
- Sovyet insanlı Ay programları, SSCB Ay'a bir görevle kozmonot göndermeyi planlamıştır.
Kaynakça
- ^ Bakınız Oberg'in Uncovering Soviet Disasters (1988) adlı araştırması, , 156–76
- ^ a b The first Soviet cosmonaut team: their lives, legacy, and historical impact 5 Ağustos 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., s. 226. Colin Burgess, Rex Hall. Springer. (2009)
- ^ a b "Oberth Believes Astronauts Lost" 23 Nisan 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., Gadsden Times - Associated Press, 10 Aralık 1959
- ^ a b c d e f Cosmonaut #1, İzvestiya, 1986.
- ^ Heinlein, Robert A. "The Future Revisited". firearmsrights.com. FireArmsRights. 22 Mayıs 2009 tarihinde kaynağından .
- ^ (1998). Starman: Truth Behind the Legend of Yuri Gagarin. Bloomsbury. ISBN .
- ^ "Sputnik 4". National Space Science Data Center. NASA. 1 Temmuz 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 12 Ağustos 2009.
- ^ Asif Siddiqi, "Sputnik and the Soviet Space Challenge", 2000, s. 251
- ^ . . Temmuz 2008. 30 Ekim 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 8 Haziran 2013.
- ^ "Lost Cosmonaut Rumors". aerospaceweb.org. AerospaceWeb. 13 Ocak 2013 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 8 Haziran 2013.
- ^ KP.RU // Гагарин был двенадцатым? 5 Temmuz 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde . at www.kp.ru
- ^ Ильюшин - сын Ильюшина 15 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., www.rg.ru
- ^ . epizodsspace.testpilot.ru. 18 Kasım 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Haziran 2017.
- ^ Siddiqi, Asif (2003). The Soviet Space Race with Apollo. University Press of Florida. ss. 688-91. ISBN . 5 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 11 Haziran 2017.
- ^ Ivan Istochnikov: El cosmonauta fantasma 27 Eylül 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., Dergisi, 25 Mayıs 1997. Bağlantıları takiben elde edilen Fontcuberta 27 Eylül 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde . yorumlamaları.
- ^ . Notice the "PURE FICTION" text in red text over a red background.
- ^ 'da İstoçnikov 15 Mayıs 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- ^ etimolojik olarak John adına tekabül eder ve istoçnik'in (источник) çoğulu olan [1][] "İstoçnikov" dolayısıyla "kaynak" olarak çevrilir.
- ^ Cuarto Milenio, page of the 11 June 2006 program 27 Eylül 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde . at the Cuatro site.
- ^ El cosmonauta fantasma 6 Haziran 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde . (Hayalet kozmonot), Luis Alfonso Gámez.
- ^ "The Cape (1997) - Season 1, Episode 9: Buried in Peace". TV.com. 28 Ekim 1996. 26 Mayıs 2017 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 18 Haziran 2014.
- ^ "Matson on Music | Interview: Wolf Parade's Dan Boeckner explains "Yulia" from "Expo 86" | Seattle Times Newspaper". seattletimes.com. Seattle Times. 19 Temmuz 2010. Erişim tarihi: 18 Haziran 2014.
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Kayip Kozmonotlar veya Hayalet Kozmonotlar Gagarin den once kimi Sovyet kozmonotlarinin uzaya girdiklerini iddia eden bir komplo teorisidir ancak varliklari Sovyet ya da Rus uzay otoriteleri tarafindan kamuya aciklanmamistir Kayip Kozmonotlar varsayiminin savunuculari Yuri Gagarin in insanli uzay ucusu ile hayatta kalan ilk adam oldugunu kabul etmekle birlikte Sovyetler Birligi nin Gagarin den once iki veya daha fazla baslatmaya calistigini ve girisimleri sirasinda en az iki kozmonotun oldugunu iddia etmektedirler Bir baska kozmonot Vladimir Ilyusin in Cin hukumeti tarafindan ali konulduguna ve Cin in elinde o donem bir sure bulunduguna inanilmaktadir Sovyetler Birligi Hukumeti nin Soguk Savas in doruk noktasinda oldugu sirada kotu bilinirligi onlemek icin bu bilgileri bastirdigi dile getirilmektedir Kayip Kozmonot kuramlarini desteklemek icin gosterilen kanitlar genellikle kesin olarak degerlendirilmez ve bazi olaylar sahte olarak dogrulanir 1980 lerde Amerikali gazeteci Sovyetler Birligi ndeki uzay kaynakli felaketleri arastirmis ancak bu Kayip Kozmonotlarla ilgili hicbir kanit bulamamistir 1990 larin basinda Sovyetler Birligi nin cokusunden bu yana daha onceden kisitlanmis buna Valentin Bondarenko da dahil olmak uzere dunyadaki egitimlerde olumleri Sovyet hukumeti tarafindan ortbas edilmek istenen kozmonotlar hakkinda daha fazla bilgiler de mevcuttur Yayinlanan Sovyet arsiv malzemeleri ve Rus uzay onculerinin anilarinin bulunmasiyla bile Kayip Kozmonot hikayelerini destekleyecek hicbir somut kanit ortaya cikartilamamistir SavlarSozde Cek bilgi sizintisi Aralik 1959 da ust duzey bir Cek komunistinin iddiasiyla bircok sozde resmi olmayan uzay goruntuleri hakkinda bilgi sizdirilmisti nin donusturulmus bir R 5A roketi icinde firlatildigi belirtilmisti Benzer kosullar altinda idrak edildigi iddia edilen kozmonotlardan uc ismin Andrey Mitkov Sergey Siborin ve Mariya Gromova oldugu bildirilmisti 1959 da oncu uzay kuramcisi Hermann Oberth bir pilotun Kapustin Yar da 1958 basinda bir olduruldugunu iddia etti O hikaye icin hicbir kaynak belirtmedi Aralik 1959 da Italyan haber ajansi Continentale ust duzey bir Cek komunisti tarafindan yorunge alti ucuslardaki bir dizi kozmonot olumunun ortaya cikartildigi iddiasini tekrarladi Continentale kozmonotlari Serenity Schriborin ve Miriya Gromov olarak tanimlamisti Sovyet insanli yorungesel ucuslari hakkinda hicbir kanit hicbir zaman ortaya cikmadi Yuksek irtifa donanim testleri 1959 baskisinda uc yuksek rakim parasutcusunun bir makale ile fotograflarini yayinladi yuksek rakim parasutculeri Albay Pyotr Dolgov Ivan Kacur ve Aleksey Gracov du Resmi kayitlar Dolgov un 1 Kasim 1962 de olduruldugunu ve Volga balon gondolunda yuksek rakimli bir parasut atlamasi yaptigini belirtiyordu Dolgov 28 640 metrelik bir yukseklikten 93 970 fit atlamisti Dolgov un Sokol basinc giysisi yukselirken gondolun bir parcasi tarafindan hasar aldi bu olay takim elbisenin basincini dusurup onun olumune neden oldu Kacur un bu sefer kayboldugu biliniyor Onun adi bu ekipmanla baglantili hale geldi Gracov un Dolgov ve Kacur ile birlikte yuksek irtifa ekipmanlarinin testini yaptigi dusunuluyordu Rus gazeteci Yaroslav Golovanov yuksek rakim testlerinde o parasutculerin bir uzay ucusunda oldugu hikayesinin abartildigini ileri surdu 1959 yilinin sonlarinda Gennady Zavadovski nin yuksek irtifa ekipmanlarini test eden bir adamin resimlerini sayfalarina tasidi belki de bunlar Gracov ve digerleriydi Zavadovski daha sonra olum tarihi ya da kaza aciklamasi olmadan olen kozmonotlarin listelerinde gorundu Kozmonot iddialarini Cosmonaut 1 adli eserinde arastiran Rus gazeteci Yaroslav Golovanov emekliye ayrilmis bir yuksek irtifa parasutcusu olan gercek Aleksey Timofeyevic Belokonov u buldu ve onunla bir roportaj yapti Bu roportajda Belokonov meslektaslari Dolgov Kacur Mihailov Gracov Zavodovski ve Ilyusin hakkinda daha fazla ayrintili bilgiler verdi ve hicbir zaman uzaya ucmadiklarini dogruladi Belokonov a gore kayip kozmonotlar hakkinda aralarinda parasutculeri de listeleyen bir makale yayinladiktan sonra Belokonov a gore Izvestiya ve Krasnaya Zvezda gazeteleri gercek parasutculer Belokonov Kacur Gracov ve Zavodovski nin ifadelerini ve fotograflarini iceren bir reddini yayimladilar Parasutculer New York Journal American in Amerikali basyazari William Randolph Hearst Jr a ofkeli bir mektup yazdilar ve bu mektubu goz ardi ettigini belirttiler Robert Heinlein Bilimkurgu yazari Robert A Heinlein 15 Mayis 1960 ta Litvanya Sovyet Cumhuriyeti nde Vilnius a seyahat ederken Kizil Ordu tarafindan soylenen Pravda nin Gercek anlamina geldigini yazdi O gun Sovyetler Birligi nin yorungeye bir adam firlattigini ancak ayni gun yetkililer tarafindan bunun reddedildigini soyledi Heinlein in daha sonra insansiz oldugu soylenen bir yorunge firlatmasi oldugunu kurtarma roketlerinin yanlis bicimde ateslendigini ve bu nedenle kurtarma cabalarinin basarisiz oldugunu dusundugunu belirtmistir Gagarin in biyografisine gore bu soylentiler muhtemelen Gagarin in ucusundan hemen once yapilan insan sesi bant kayitlari radyonun calisip calismadigini denemek icin ve mankenler Ivan Ivanovic ile donatilmis iki Vostok gorevinin sonucu olarak baslamisti 23 Subat 1962 de bir ABD basin toplantisinda Albay Barney Oldfield insansiz bir uzay kapsulunun 1960 tan bu yana bu roketin icine takili sekilde yeryuzunde yorungede gezinmekte oldugunu acikladi NASA NSSDC Ana Kataloguna gore 1KP ya da Vostok 1P zamaninda belirlenen in 15 Mayis 1960 ta Gagarin den bir yil once firlatildigi bilinmektedir Bu daha sonraki ve Vostok insanli firlaticilarinin bir onturuydu Tumlesik TDU Frenleme Motoru Birimi fren roketlerini ateslemelerini emretmisti ancak durum denetim sisteminin arizalanmasi nedeniyle uzay araci tersine cevrilmisti ve ates araci daha yuksek bir yorungede konumlandirmisti Onu kurtarmak icin herhangi bir plan olmadigindan dolayi yeniden giris kapsulunun bir isi kalkani yoktu Muhendisler geminin telemetri verilerini rehberlik sisteminin dogru bir sekilde calisip calismadigini belirlemek icin kullanmayi planliyordu bu nedenle kurtarma gereksizdi Torre Bert kayitlari Judica Cordiglia kardesler Torre Bert te ses kaydi yapan iki eski ve sozde bu komplo kuraminin Sovyet uzay programinin 1960 larda kozmonot olumlerini orttugu iddiasini dile getirmislerdir Kardesler trajedi ve gizemle sonuclanan birkac gizli Sovyet uzay gorevinin sesini kaydettigini iddia etti Bu kardeslerin iddialarina karsi onemli sayida tekrarlanan itirazlara ragmen 50 yili askin bir suredir kamuoyunun ilgisini cekti Vladimir Ilyusin Sovyet ucak tasarimcisi Sergey Ilyusin in oglu Vladimir Ilyusin bir Sovyet pilotuydu ve bazilarinin iddiasina gore aslinda 7 Nisan 1961 de genel olarak 12 Nisan 1961 de Yuri Gagarin e atfedilen bir onur uzaydaki ilk insan olan bir kozmonottu kaynak belirtilmeli Bu sozde yorunge ucusunu cevreleyen teoriler uzay aracinda meydana gelen bir basarisizliktan ve denetleyicilerin basarisizligindan dolayi birkac farkli yorungeye dusen kapsulun tasarlanandan daha erken geri getirilmesini sagladi ve Cin Halk Cumhuriyeti ne inisine neden oldu Pilot daha sonra Sovyetler Birligi ne geri gonderilmeden once bir yil boyunca Cinli yetkililer tarafindan tutuldu Boyle bir olaydan kaynaklanacak olan uluslararasi utanc Sovyetlerin bu ucusun ilan edilmemesinin sebebi olarak gosterildi soylentiler bunun yerine Yuri Gagarin in daha basarili bir sekilde ucusa hazir hale getirilmesine odakladigini bildirdi kaynak belirtilmeli Ancak bu iddiayi inkar etmek icin nedenler vardi Her ikisi de komunist devlet olmasina ragmen Sovyetler Birligi ve Cin arasindaki iliskiler gerildi Cin topraklarinda ucarak yakalanan bir Sovyet pilotunun propaganda degeri Cin yetkililerine ortbas etme konusunda isbirligi yapacak pek bir gerekce saglamazdi Ayrica Vostok 1 gorevinin tek bir yorungede yer aldigi goz onune alindiginda kapsulu birkac yorungede onceden tasarlananlardan daha once geri getirmek mantikli degildi kaynak belirtilmeli Bu teori 10 Nisan 1961 de Ingiliz Komunist Gazetesi in Moskova muhabiri ile koklesti ve aslinda Ilyusin in Cin deki tibbi tedavisine ve bakimina dayandiriliyordu Bircok Sovyet kaynagina ve 11 Temmuz 2005 tarihli Komsomolskaya Pravda daki bir makaleye gore Ilyusin unlu bir test pilotuydu ancak uzay programina hic dahil edilmemisti 5 Haziran 1960 ta bir araba kazasinda bacaklarindan ciddi bir sekilde yaralandi Ilyusin Moskova da bir yil tibbi tedavi gordu ve daha sonra Geleneksel Cin tibbi uzmanlari tarafindan rehabilitasyon icin Hangzhou Cin e gonderildi Bu aciklama 1960 ta Ilyusin ile kisisel temaslari olan bir muhendis olan Sovyet ilticaci Leonid Vladimirov tarafindan 1973 te Frankfurt ta yayinlanan The Russian Space Bluff adli kitapta da dogrulandi kitabin Rusca cevirisi Kuram konuyla ilgili baslikli bir belgesel nedeniyle 1999 yilinda bir miktar itibar kazandi eski Sovyet lider Nikita Kruscev in oglu Sergey Kruscev Ingilizce bir roportaj yaparak hikayenin dogru oldugunu ve Vladimir Ilyusin in Cin Halk Cumhuriyeti nin bir konuk u olarak bir yildan uzun sure Cin de tutuldugunu soyledi Daha sonra Sovyetler Birligi ne geri dondu ancak o zamana kadar Gagarin efsanesi yerlesti ve bu tuhaf olay kapatilmisti Gizlenmenin baslica nedeni Bati nin Cin ile SSCB arasindaki ayriligi gormesine izin vermemekti kaynak belirtilmeli Vladimir Ilyusin 2010 da oldu ve bu teoriyi asla teyit etmedi kaynak belirtilmeli Ay a yolculuk iddialariSovyetler Birligi Uzay yarisinin Ay safhasinda Amerika ya Ay a insanli gidis konusundaki evresini kaybetti Bununla birlikte bazi kaynaklar Apollo nun Ay a giden tarihi ucustan hemen once Sovyetler in Amerikalilari gecmek icin maceraci bir girisimde bulunduklarini iddia etmektedir Yeni Sovyet N1 roketinin 20 Ocak 1969 da basarisiz olmasina ragmen bir N1 roketi kullanilarak Ay a bir insanli Soyuz 7K L3 gemisi gonderme karari alindigi iddia edilmistir Bu girisimin 3 Temmuz 1969 da meydana geldigi patlama sonucu sona erdigi firlatma rampasinin yok oldugu ve gemideki kozmonotlarin oldugu iddia edildi Resmi kaynaklar L3 un insanli gorevler icin hazir olmadigini belirtti Ay inis kondusu olan LK birkac kez test edilmis ancak yorungedeki 7K LOK Ay inis programinin 1974 un sonunda kapanmasiyla basarili bir sekilde test edilememistir Programin kapanisi resmen reddedildi ve 1989 a kadar cok gizli olarak kaldi kaynak belirtilmeli Bu iddia in basarisiz oldugu Ay a yolculuk ucusuyla ilgili gec aldatmacayla baglantilidir Bununla birlikte gercekte ilk firlatma gibi ikinci firlatma da guclendiricinin bir testiydi ve bu nedenle insansizdi Kozmonotlar gemide olsalar bile kukla yukunu 2 km lik bir emniyet mesafesinde tasiyan firlatma kacis sistemi ile kurtarilacaklardi Soyuz programindaki bir gorev olan Soyuz T 10 1 ile uzay aracinin ve kozmonotlarin firlatma kacis sistemiyle basarisiz bir hizlandirici roketten guvenli bir sekilde kurtulduklari goruldu bu insanli bir uzay araci ile kullanilan boyle bir sistemin ilk belgelenmis halidir Rus kurgu yazari Pelevin in bir romani olan da daha once cikan ve Sovyet otomatik numune dondurme araci olan Luna nin ve uzaktan kumandali otomatik Ay gezgincisi un otomasyon basarisizliklari nedeniyle geri donemedigine dair soylentiler vardi ve bunlar insanli intihar gorevlerine katilmayi kabul eden kozmonotlar tarafindan yonlendirildi Bununla birlikte Luna ya da Lunokhod da bir kozmonot icin bile yasam destegi sistemi alani haric olmak uzere yeterli alan yoktu Degistirilmis Lunokhod lari insanli Ay kargo gorevlerinde nakliye icin kullanmak ve ek denetim sistemleriyle gelistirmek icin planlar yapilmisti ancak bu plan Ay inis programinin sona erdirilmesi ile son buldu kaynak belirtilmeli Luna lar arasinda 14 Haziran 1969 da yapilan bir deneme firlatmasi basarisiz oldu ve 13 Temmuz 1969 da yapilan bir test ile Luna 15 firlatildi ancak Ay a ulasamadi Gezginler arasinda 19 Subat 1969 daki basarisiz bir firlatma ve 10 Kasim 1970 te ve 8 Ocak 1973 te yapilan iki basarisiz firlatma yer aliyordu kaynak belirtilmeli Onaylanmis sahteciliklerSahtekarlik olarak birtakim iddialar dogrulanmistir Ivan Istocnikov Resmi olarak Soyuz 3 icin uzayda kenetlenme hedefi olan insansiz bir uzay araciydi Bununla birlikte Amerikali bir gazeteci olan Mike Arena 1993 yilinda Ivan Istocnikov ve kopegi Kloka nin Soyuz 2 ye konuk olduklarini ve bir meteor tarafindan vuruldugunun isaretleri ile 26 Ekim 1968 de kayboldugu iddia etmistir Boyle bir basarisizlik onu tolere edemeyen kimi tarihi Sovyet yetkilileri tarafindan silinmis olarak nitelendirilmisti Butun oykunun Joan Fontcuberta tarafindan cesitli sayisal ortam hileleri ile elde edilen goruntuler ve yuzlerce yildir parcalanmis olarak ortaya cikmis oldukca detayli uzun metrajli yasam oykuleri iceren bir modern sanat egzersizi olarak isledigi bir aldatmacanin oldugu tarihsel ve teknik hatalarla birlikte bulunmustur Sergi 1997 de Madrid de ve 1998 de Katalan Sanati Ulusal Muzesi nde sergilenmistir Brown Universitesi daha sonra birkac makale elde etmis ve bunlari kendi ekranina koymustur Ancak Meksika nin bunun farkinda degildi ve fotograflarla birlikte 14 sayili Ocak Nisan 1998 yayinini yayimladi ve trajik ve henuz soylenmemis gercegi anlatan bir hikaye yayinladi Ivan Istocnikov adi Joan Fontcuberta adinin Rusca cevirisidir Ruscadan Ingilizceye tercume edildiginde John of the Source seklinde okunmaktadir 11 Haziran 2006 da in basinda oldugu Ispanyol TV kanali da yapilan gizli bir programda Cuarto Milenio hikayeyi muhtemelen dogru olarak sunmustur Ispanyol kuskucu blog Magonia da 2 13 Haziran 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde gazeteci Luis Alfonso Gamez in bir yazisi vardi ve Cuarto Milenio dan bir alinti bulunmaktaydi Pavel Popovic ve Vitali Sevastyanov NASA radyo izleme servisi Pavel Popovic ve bir kontrol merkezi arasinda yapilan konusmalari yakalamisti Gorusmelerin 10 Kasim 1968 de firlatilan ve Ay cevresinde 7 gun boyunca basarili bir sekilde turlayan bir Sovyet uzay aracindan kaynaklandigi ortaya cikti Bu SSCB ve ABD arasindaki Ay yarisinda Ay da ucma evresi sirasinda yogun bir rekabetle ilgili idi Sovyet L1 Zond uzay araci henuz tamamlanmamis olmasina ragmen insanli gorevler icin neredeyse hazirdi ve dusunulemez degildi SSCB Amerikalilari gecmek icin L1 Zond uzay aracini kullanarak insanli bir ucus yapabilirdi kaynak belirtilmeli Bununla birlikte bunlar Zond 6 nin iletimleri durdurup aktardigi iki yer kontrol merkezi arasindaki deneme iletimlerinin kisa surede acik olduguna isaret etmekteydi kaynak belirtilmeli Ay in etrafindaki basarili ABD nin Apollo 8 insanli ucusundan sonra Sovyet insanli alcaktan ucus gorevleri siyasi aciliyetini kaybetti Aleksey Leonov ve Valeri Bikovski nin 1968 sonuna kadar planlanan L1 Zond uzay aracinin ilk insanli ucusu iptal edildi ve Zond uzay araci bunun ardindan sadece birkac insansiz otomatik ucus yapti kaynak belirtilmeli Andrey Mikoyan Andrey Mikoyan in 1969 baslarinda Amerikalilarin onunde olacak Ay a ulasma girisiminde ikinci bir murettebatla birlikte olduruldugu bildirildi Sistem arizalardan dolayi Ay yorungesine girmeyi basaramadilar ve Ay in otesine gectiler kaynak belirtilmeli Bu oyku televizyon dizisi in bolumlerinin bazi planlarini etkilemis olabilir Buried in Peace adli bolum ilk kez 28 Ekim 1996 da yayinlandi Icinde bir iletisim uydusunu onarmak icin gorevli bir servis ekibi olu bir murettebatla birlikte coldeki bir Sovyet uzay araciyla karsilasti bu 30 yil once Amerika Birlesik Devletleri nden daha erken Ay a insanli bir gorevle gitmek icin gizli bir girisimin sonucu olabilirdi hikayede Binbasi Andrey Mikoyan i canlandirdi kaynak belirtilmeli Bu hikaye N1 roketinin basarisiz ikinci bir insanli test ucusuyla ilgili bir baska iddiayla baglantilidir kaynak belirtilmeli Populer kulture yansimalarMayis 1987 tarihli Dragon Magazine dergisinin 122 sayisinda sayfa 74 79 Code Name Cancer senaryosunu iceren en gizli rol yapma oyun yaraticisi Merle M Rasmussen in yazdigi Operation Zenith bolumu bir uzay mekigi murettebatini 1963 yilinda firlatilan bir Sovyet Kozmos uydusu ile bulusmaya gonderilmesini anlatmakta uydu nukleer yuku yuklemek uzere tasarlanmis degistirilmis bir Vostok araci oldugunun kesif seruvenini icermektedir kozmonot gemisi bozuldugunda kaybolmaktadir Dragon Magazine in Temmuz 1987 de yayinlanan 123 uncu sayisinda sayfa 82 6 Code Name Starfall senaryosunu da iceren ve Rasmussen tarafindan hazirlanan Operation Zondraker Part 2 adli makalede kayip kozmonotlar ile ilgili bir takim bilgiler yer alir burada bir grup ekip basarisiz Luna 15 gezgin aracinin yerini arastirmaktadir iki kozmonotla birlikte yapilan insanli bir gorev oldugu kesfedilir birisi kazada aniden olur Nikolai L Kuzmin olarak tanimlanmistir diger kimligi belirsiz kozmonot ise oksijen kaynagi tukendiginde yasamini yitirir 1989 da Ingiltere cizgi roman secmeler yayini de yayinlanan Wired World un 1989 tarihli bolumunde ana karakterlerin piknik yapmakta oldugu bir Londra parkinda carpisma sonucu olen bir kozmonot bulunmaktadir Viktor Pelevin in Sovyet karsiti 1992 yilinda yayinlanan romani yontemli bir cinayet olarak Sovyet uzay ucuslarinin tasvirlerine yer vermektedir Bu ucuslar in bazilari gercekten ucus degildir ve bu ucuslar sahte Sovyet propagandasi ugruna yapilmistir 1996 97 ABD TV dizisi bir uzay mekigi gorevinin iki kozmonot kalintisi bulunan terkedilmis bir Sovyet uzay aracini kesfedilmesini icermekte bununla Amerika Birlesik Devletleri ni Ay seruveninde yenmek icin basarisiz bir girisim sonucu ortaya atilan Buried in Peace baslikli bir bolum icermektedir 2007 yayimi Jed Mercurio romani Apollo inislerinin onunde bir intihar girisimi gibi olsa da basarili bir kozmonot hikayesi sunmaktadir 2010 da Kanadali muzik grubu adli albumlerinde Yulia adli bir sarkiyi yayinlamistir sarkici bir roportajda kayip bir kozmonotu anlattiklarini belirtmistir 1974 te NASA nin gizli bir betimleyen 2011 yapimi bilimkurgu korku filmi astronotlari Ay da gizlenmis orumcek benzeri uzaylilar tarafindan oldurulen bir Sovyet kozmonotunu bir LK inis modulu ile birlikte kesfetmektedirler 2013 Ispanyol bilimkurgu filmi kayip kozmonotlarin soylentilerinden esinlenmistir IDW Publishing in 2013 yapimi Doctor Who cizgi romaninda 1965 te iki kisilik gizli bir calisma olan Space Oddity hikayesi islenmektedir Vashta Nerada kozmonotlardan birini oldurur ancak On Birinci Doktor digerini kurtarir ve Aleksey Leonov daha sonra Sovyet yetkililerini kitap disi uzay gorevlerine son verme kararina iter 30 yuzyilda uzak bir uzay istasyonunda gecen olaylari isleyen in yazdigi 2014 bilimkurgu korku romani kismen kayip kozmonotlarin anlatildigi eserlerden ilham almaktadir Michael Cassutt un kitabi Red Moon iki ayri uzay ucusunda ucan Shiborin adli bir kozmonota odaklanmaktadir erken Kayip Kozmonot hikayelerinden biri Gagarin in Serenti Shiborin in murettebati oldugu dusunulmeden once 1958 de talihsiz bir yorunge alti gorevini gerceklestirdigiyle ilgilidir Ayrica bakiniz NASA daki ABD Ay programini cevreleyen benzer teoriler Sovyet insanli Ay programlari SSCB Ay a bir gorevle kozmonot gondermeyi planlamistir Kaynakca Bakiniz Oberg in Uncovering Soviet Disasters 1988 adli arastirmasi ISBN 0 394 56095 7 156 76 a b The first Soviet cosmonaut team their lives legacy and historical impact 5 Agustos 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde s 226 Colin Burgess Rex Hall Springer ISBN 978 0 387 84823 5 2009 a b Oberth Believes Astronauts Lost 23 Nisan 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde Gadsden Times Associated Press 10 Aralik 1959 a b c d e f Cosmonaut 1 Izvestiya 1986 Heinlein Robert A The Future Revisited firearmsrights com FireArmsRights 22 Mayis 2009 tarihinde kaynagindan 1998 Starman Truth Behind the Legend of Yuri Gagarin Bloomsbury ISBN 0 7475 3688 0 Sputnik 4 National Space Science Data Center NASA 1 Temmuz 2016 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 12 Agustos 2009 Asif Siddiqi Sputnik and the Soviet Space Challenge 2000 s 251 Temmuz 2008 30 Ekim 2014 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 8 Haziran 2013 Lost Cosmonaut Rumors aerospaceweb org AerospaceWeb 13 Ocak 2013 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 8 Haziran 2013 KP RU Gagarin byl dvenadcatym 5 Temmuz 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde at www kp ru Ilyushin syn Ilyushina 15 Mart 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde www rg ru epizodsspace testpilot ru 18 Kasim 2007 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 11 Haziran 2017 Siddiqi Asif 2003 The Soviet Space Race with Apollo University Press of Florida ss 688 91 ISBN 0 8130 2628 8 5 Agustos 2020 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 11 Haziran 2017 Ivan Istochnikov El cosmonauta fantasma 27 Eylul 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde Dergisi 25 Mayis 1997 Baglantilari takiben elde edilen Fontcuberta 27 Eylul 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde yorumlamalari Notice the PURE FICTION text in red text over a red background da Istocnikov 15 Mayis 2008 tarihinde Wayback Machine sitesinde etimolojik olarak John adina tekabul eder ve istocnik in istochnik cogulu olan 1 olu kirik baglanti Istocnikov dolayisiyla kaynak olarak cevrilir Cuarto Milenio page of the 11 June 2006 program 27 Eylul 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde at the Cuatro site El cosmonauta fantasma 6 Haziran 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde Hayalet kozmonot Luis Alfonso Gamez The Cape 1997 Season 1 Episode 9 Buried in Peace TV com 28 Ekim 1996 26 Mayis 2017 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 18 Haziran 2014 Matson on Music Interview Wolf Parade s Dan Boeckner explains Yulia from Expo 86 Seattle Times Newspaper seattletimes com Seattle Times 19 Temmuz 2010 Erisim tarihi 18 Haziran 2014