Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Kelenken, Orta Miyosen'de bugünkü Patagonya'da yaşamış terör kuşları olarak bilinen uçamayan Phorusrhachidae ailesine mensup soyu tükenmiş büyük ve avcı bir kuş cinsidir. Yaşadığı dönemde Güney Amerika kıtasındaki tepe yırtıcı nişini doldurduğu düşünülmektedir. Kelenken, bilinen en büyük kuş kafatasına sahiptir.
| Kelenken | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 | ||||||||||
| Korunma durumu | ||||||||||
| Biyolojik sınıflandırma | ||||||||||
| ||||||||||
†Kelenken guillermoi Bertelli et al, 2007 | ||||||||||
Cins | ||||||||||
|
Keşif ve adlandırma
2004 yılında Arjantin'in Patagonya gölgesinin Rio Negro eyaletinin kuzeyindeki bir köyde lise öğrencisi Guillermo Aguirre-Zabala tarafından bir terör kuşunun fosilleri bulunmuştur. Fosil örneğin bulunduğu yüzlek Collon Cura formasyonuna aittir. Aguirre-Zabala bu fosili kendisi hazırlamıştır ve bu keşif onun psikolojiden yer bilimleri ve paleontolojiye geçmesine öncü olmuştur.
Fosil örnek, BAR 3877-11 adıyla kataloglandığı Museo Asociación Paleontológica Bariloche kurumunun koleksiyonunun bir parçası haline gelmiştir. Bu canlı bilimsel olarak tanımlanmadan önce 2006 yılında Luis M. Chiappe ve Sara Bertelli tarafından kısa bir makalede rapor edilip tartışıldı. 2007'de Bertelli ve ark., fosil örneği Kelenken guillermoi holotipi olarak tanımladılar, canlının cins adı Tehuelche halkının mitolojisindeki yırtıcı kuş formunda bir ruha atfen verilmişken; tür adı kaşifinin anısını onurlandırmaktadır.
Holotip ve bilinen tek örnek baştan aşağı ezilmiş neredeyse tam bir kafatasından oluşur, bu kalıntılarda göz yuvarının çoğu, kafatası çatısı, üst kafatası kemiği, sol kare kemiği (quadrate bone) korunmuşken; göz yuvarının arkasındaki damak kemikleri kayıptır. Bu kalıntılar aynı zamanda bir sol tarsometatarsus (alt bacak kemiği), bir ayak parmağı kemiği ve bazı belirsiz parçalar içerir. Tanımlayıcılar bu kalıntıların tek bir fosil örneğe ait olduğu sonucuna vardılar çünkü onlar renk ve doku olarak benzer durumdaydılar (korunma şartları benzer) ve morfolojik olarak büyük bir phorusrhachide uyumlu görünüyordu. Fosil örnek, o dönemdeki en tam phorusrhacid kafatasıdır. Eskiden bu tip kafatasları sadece parçalı Phorusrhacos ve Devincenzia kalıntılarından bilinirdi. Son bahsedilenlerin kafatası parçalara ayrılmış ve Kelenken keşfedilene dek de boyut kıyaslaması yapmayı olanaksız kılmıştır.
Açıklama
Phorusrhacidler; yanlardan basık, kancalı, derin ve uzun gagalı, iri kafataslı, oransal olarak küçük kanatlı, dar kalçalı ve uzun arka bacaklarıyla büyük ve uçamayan kuşlardır.Kelenken en büyük phorusrhaciddi ve daha önce bilinen en büyük terör kuşu Phorusrhacos'tan yüzde 10 daha büyüktü. Holotipin kafatası gaga ucundan sagital ense tepesine kadar 71.6 cm'dir ve bu değer onu bilinen en büyük kuş kafatası yapar. Kafatasının arkası 31.2 cm genişliktedir. Tarsometatarsus kemiği 43.7 cm uzunluktadır. Kafasının yüksekliği 3 metreye kadar çıkmaktadır ve ağırlığının 100 kg'ı aştığı düşünülmektedir.
Fosilin tarsometatarsusu neredeyse dikdörtgen orta kesitiyle birazcık narindir. Onun üst yüzeyinin üst üçte ikilik parçası dışbükeyken, alt üçte birlik kesim daha düzdür. Tarsometatarsus iki kase şekilli boşluğa sahiptir ve bu boşluklar hemen hemen oval ve derin şekilde içbükeydir.
Paleobiyoloji
Beslenme
Phorusrhacidlerin kara avcıları veya leşçil oldukları düşünülür ve onlar bazı büyük etçil borhyaenid memelilerle birlikte yaşamalarına rağmen, plasentalı memeli avcıların yokluğundan ötürü Senozoyik Güney Amerika'yı domine eden tepe yırtıcılar oldukları ileri sürülür. Terör kuşlarının beslenme ekolojisine yönelik erken savlar ayrıntılı çalışmalardan veya biyomekanik incelemelerden daha çok büyük kafataslarına ve kancalı gagalarına dayanır. Ayrıntılı çalışmalar 21. yy başından itibaren yürütülmüştür.
Alvarenga ve E. Höfling 2003 yılındaki bir makalede phorusrhacid alışkanlıkları üzerine bazı genel yorumlar yapmışlardır. Terör kuşları, kanatları ve beden ağırlıklarının oransal boyutlarının da kanıtladığı üzere uçamazlar ve bu grubun daha büyük üyelerinde kanat boyutu daha da ufalmıştır. Bu araştırmacılar, Kelenken'in uzun bitki örtüsü veya dağınık arazide ufak hayvanları yakalamak için aramasına olanak sağlayacak olan kalça, göğüs ve üst önçene daralması gibi adaptasyonlar geçirdiğini işaret etmişlerdir. Lakrimal kemikler tarafından gözün üstünde oluşturulan büyük genişlemeler büyük olasılıkla gözlerini güneşe karşı koruyordu ve keskin görüş sağlıyordu ki, bu durum da onların güneşe açık alanlarda avlandığına yorulabilir.
Davranış
2005 yılında Blanco ve Jones terör kuşlarının hızı belirleyebilmek için phorusrhacidlerin kaval kemiği dayanımı belirlenmiştir, ama böylesi kestirimler yaşayan canlılar için bile güvenilmez bulunmuştur. Örnek olarak Patagornis için 50 km/s bir hız öngörülürken; Mesembriornis için 97 km/s kadar bir hız önerilir; ikincisinin hızı modern deve kuşlarınınkini geçmektedir. Araştırmacılar bu kestirimleri olası görmemektedir, bunun yerine bu dayanımın orta boy memelilerin uzun kemiklerini kırmak için kullanıldığı ileri sürülmüştür. Bu dayanımın kemiklerdeki iliği çıkarmak için veya modern yer kuşlarındaki gibi bacaklarıyla vurmak için kullanılmış olabilir ki, bu durum sivri, kıvrık ve yanlardan basık terör kuşu pençeleriyle de uyumludur. Onlar ayrıca terör kuşlarının gagaları ve pençelerini iyice zırhlı armadillo ve gliptodon gibi hayvanlara karşı kullanıp kullanmadığının sonraki çalışmalarla incelenebileceğini ileri sürmüşlerdir.
Chiappe ve Bertelli'nin 2006'daki çalışmasına göre Kelenken'in keşfi, grubun büyük üyelerinin daha hantal ve koşmaya daha az adapte olduğunu deneştiren terör kuşlarının boyut ve çevikliğiyle ilgili geleneksel fikri kuşkulu hale getirmiştir. Bunun yerine uzun ve narin Kelenken tarsometatarsusu, bu kuşun kendisinden daha ufak, ama tıknaz ve yavaş Brontornis'e göre daha süratli olduğunu göstermektedir. Keşifle ilgili 2006 tarihli bir makalede Chiappe Kelenken modern deve kuşu kadar koşucu olmayabileceği halde, onun uzun ve narin bacak kemiklerinin yüzeysel olarak rhea'nınkilere benzemesine dayanarak büyük terör kuşları için önceden varsayılan hızları açılça aşabileceğini söylemiştir. Bu makale Kelenken'in küçük memeli ve sürüngenleri takip edebildiğini ileri sürmektedir. 2006 tarihli bir diğer makalede Chiappe, Kelenken'in bir tazı kadar hızı olabileceğini, zamanında Güney Amerika'da diğer büyük avcıların olduğunu, onların sayıca kısıtlı olduğunu, terör kuşları kadar hızlı ve çevik olmadıklarını ve çokça otlayan memelinin bol av sağladığını açıklamıştır. Yine Chiappe, terör kuşlarının küçük ön kollar, uzun arka bacaklar ve dev kafatasına sahip olmakla kabaca daha erken Tyrannosaurus benzeri dinozorlara benzediğini ve bundan dolayı benzer et yeme adaptasyonlarına sahip oldukları söylenmiştir.
Degrange ve ark. tarafından 2010'da yapılan bir çalışma, sonlu elemanlar yöntemi kullanarak bilgisayarlı tomografiye dayanıp orta boyutlu terör kuşu Andalgalornis'in kafatasındaki gerilme dağılımı ve onun ısırma kuvvetini kestirdi. Onlar hayvanın gagasının ucundaki ısırma kuvvetini 133 Newton olarak buldular ve bu onun kafatası kemiklerinde büyük oranda bir devinimsizlik kaybını göstermektedir, ki Kelenken gibi diğer büyük terör kuşlarında da durum aynıdır. Araştırmacılar bu kaybı kafatası katılığını artırmak için bir adaptasyon olarak yorumladılar, seriema ve göre terör kuşlarının kafatası kafatasının geri çekilmesi sırasında yanlardan görece daha fazla gerilmeye maruz kalıyordu ve düşük gerilme bölgeleri kafatasının üstü ve altıydı. Kafatasının orta ve yanlardaki göreceli zayıflığından ötürü araştırmacılar Andalgalornis'in pontansiyel olarak riskli olabilecek büyük ve çetin avları gagasını kullanarak yere devirmesi olası görmemektedir. Bunun yerine onlar hayvanın ya küçük avları kolayca öldürebildiğini ve tek parça yutarak güvenle yiyebileceğini ya da daha büyük avları gagasını tekrarlı şekilde kullanarak vur-kaç taktiğiyle avladığını ve büyük pençelerden yoksun olmasına rağmen avı ayaklarıyla bastırdığını ileri sürmüşlerdir.
Paleoçevre
Kelenken Patagonya'daki Collon Cura formasyonuna ait piroklastik kayaçlardan oluşan bir yüzlekte bulunmuştur. Alan beyaz tüflerle kaplıdır ve alanın stratigrafisi ayrıntılı olarak çalışılmamıştır, bu nedenle yaşı tam bilinmez. Biyostratigrafik yöntemler ve Collon Cura formasyonundaki diğer alanların radyometrik yaşları kullanılarak alanın yaşı orta Miyosen (Colloncuran) olarak kestirilmektedir. Bölgenin litolojisi akarsu ortamından göl ortamına kadar değişen bir paleoçevrede çökelmiş volkanoklastik kireçtaşı ve kumtaşlarından oluşur.
Bölgenin paleoçevresi kurak, görece çıplak bir araziyi işaret eder ve cılız ormanlar genellikle eski sıradağlardaki vadilerle sınırlanmıştır. Miyosen'in başıdan itibaren iklim aşamalı olarak değişmeye başlamış ve küresel soğuma ormanların daralmasıyla beraber açık alanların ve düzlüklerin yayılmasına neden olmuştur. Açık alanlar koşucu hayvanların çok daha uygun olduğu bir habitattır. Kelenken, Xenarthra, notoungulata ve Thylacosmilinae gruplarındaki canlılarla, kemirgen, balık ve amfibilerle birlikte yaşamıştır.
Kaynakça
- ^ a b c d e f Bertelli, Sara; Chiappe, Luis M.; Tambussi, Claudia P. . www.researchgate.com. Researchgate. 3 Mayıs 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ a b Hotz, Robert Lee. . www.latimes.com/. Los Angeles Times. 11 Kasım 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ Degrange, Federico J. . www.researchgate.com. Researchgate. 30 Aralık 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ a b c Ksepka, Daniel T. . www.americanscientist.org/. American Scientist. 7 Mayıs 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ a b Degrange, Federico J.; Tambussi, Claudia P.; Moreno, Karen; Witmer, Lawrence M.; Wroe, Stephen. . www.ncbi.nlm.nih.gov/. National Library of Medicine. 10 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ Alvarenga, Herculano; Höfling, Elizabeth. . www.scielo.br/. Sci Elo. 14 Temmuz 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ Blanco, R. Ernesto; Jones, Washington William. . www.researchgate.com. Researchgate. 6 Haziran 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ Chiappe, Luis M.; Bertelli, Sara. . www.researchgate.com. Researchgate. 26 Şubat 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- ^ Joyce, Christopher. "Huge 'Terror Bird' Fossil Discovered in Patagonia". www.npr.org/. National Public Radio. 27 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 12 Eylül 2022.
- ^ Brandoni, Diego; Ruiz, L. Gonzalez; Bucher, Joaquin. . link.springer.com/. Springer Link. 12 Mayıs 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi.
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Kelenken Orta Miyosen de bugunku Patagonya da yasamis teror kuslari olarak bilinen ucamayan Phorusrhachidae ailesine mensup soyu tukenmis buyuk ve avci bir kus cinsidir Yasadigi donemde Guney Amerika kitasindaki tepe yirtici nisini doldurdugu dusunulmektedir Kelenken bilinen en buyuk kus kafatasina sahiptir Kelenken PreYeYeOSDCPTJKPgN Korunma durumuTukenmis IUCN 2 3 Biyolojik siniflandirmaAlem AnimaliaSube ChordataSinif AvesTakim CariamiformesFamilya Phorusrhacidae Ameghino 1889Tip tur Kelenken guillermoi Bertelli et al 2007Cins Kelenken Bertelli et al 2007Kesif ve adlandirma2004 yilinda Arjantin in Patagonya golgesinin Rio Negro eyaletinin kuzeyindeki bir koyde lise ogrencisi Guillermo Aguirre Zabala tarafindan bir teror kusunun fosilleri bulunmustur Fosil ornegin bulundugu yuzlek Collon Cura formasyonuna aittir Aguirre Zabala bu fosili kendisi hazirlamistir ve bu kesif onun psikolojiden yer bilimleri ve paleontolojiye gecmesine oncu olmustur Fosil ornek BAR 3877 11 adiyla kataloglandigi Museo Asociacion Paleontologica Bariloche kurumunun koleksiyonunun bir parcasi haline gelmistir Bu canli bilimsel olarak tanimlanmadan once 2006 yilinda Luis M Chiappe ve Sara Bertelli tarafindan kisa bir makalede rapor edilip tartisildi 2007 de Bertelli ve ark fosil ornegi Kelenken guillermoi holotipi olarak tanimladilar canlinin cins adi Tehuelche halkinin mitolojisindeki yirtici kus formunda bir ruha atfen verilmisken tur adi kasifinin anisini onurlandirmaktadir Holotip ve bilinen tek ornek bastan asagi ezilmis neredeyse tam bir kafatasindan olusur bu kalintilarda goz yuvarinin cogu kafatasi catisi ust kafatasi kemigi sol kare kemigi quadrate bone korunmusken goz yuvarinin arkasindaki damak kemikleri kayiptir Bu kalintilar ayni zamanda bir sol tarsometatarsus alt bacak kemigi bir ayak parmagi kemigi ve bazi belirsiz parcalar icerir Tanimlayicilar bu kalintilarin tek bir fosil ornege ait oldugu sonucuna vardilar cunku onlar renk ve doku olarak benzer durumdaydilar korunma sartlari benzer ve morfolojik olarak buyuk bir phorusrhachide uyumlu gorunuyordu Fosil ornek o donemdeki en tam phorusrhacid kafatasidir Eskiden bu tip kafataslari sadece parcali Phorusrhacos ve Devincenzia kalintilarindan bilinirdi Son bahsedilenlerin kafatasi parcalara ayrilmis ve Kelenken kesfedilene dek de boyut kiyaslamasi yapmayi olanaksiz kilmistir Kelenken in boyut karsilastirmasiAciklamaPhorusrhacidler yanlardan basik kancali derin ve uzun gagali iri kafatasli oransal olarak kucuk kanatli dar kalcali ve uzun arka bacaklariyla buyuk ve ucamayan kuslardir Kelenken en buyuk phorusrhaciddi ve daha once bilinen en buyuk teror kusu Phorusrhacos tan yuzde 10 daha buyuktu Holotipin kafatasi gaga ucundan sagital ense tepesine kadar 71 6 cm dir ve bu deger onu bilinen en buyuk kus kafatasi yapar Kafatasinin arkasi 31 2 cm genisliktedir Tarsometatarsus kemigi 43 7 cm uzunluktadir Kafasinin yuksekligi 3 metreye kadar cikmaktadir ve agirliginin 100 kg i astigi dusunulmektedir Fosilin tarsometatarsusu neredeyse dikdortgen orta kesitiyle birazcik narindir Onun ust yuzeyinin ust ucte ikilik parcasi disbukeyken alt ucte birlik kesim daha duzdur Tarsometatarsus iki kase sekilli bosluga sahiptir ve bu bosluklar hemen hemen oval ve derin sekilde icbukeydir PaleobiyolojiBeslenme Phorusrhacidlerin kara avcilari veya lescil olduklari dusunulur ve onlar bazi buyuk etcil borhyaenid memelilerle birlikte yasamalarina ragmen plasentali memeli avcilarin yoklugundan oturu Senozoyik Guney Amerika yi domine eden tepe yirticilar olduklari ileri surulur Teror kuslarinin beslenme ekolojisine yonelik erken savlar ayrintili calismalardan veya biyomekanik incelemelerden daha cok buyuk kafataslarina ve kancali gagalarina dayanir Ayrintili calismalar 21 yy basindan itibaren yurutulmustur Alvarenga ve E Hofling 2003 yilindaki bir makalede phorusrhacid aliskanliklari uzerine bazi genel yorumlar yapmislardir Teror kuslari kanatlari ve beden agirliklarinin oransal boyutlarinin da kanitladigi uzere ucamazlar ve bu grubun daha buyuk uyelerinde kanat boyutu daha da ufalmistir Bu arastirmacilar Kelenken in uzun bitki ortusu veya daginik arazide ufak hayvanlari yakalamak icin aramasina olanak saglayacak olan kalca gogus ve ust oncene daralmasi gibi adaptasyonlar gecirdigini isaret etmislerdir Lakrimal kemikler tarafindan gozun ustunde olusturulan buyuk genislemeler buyuk olasilikla gozlerini gunese karsi koruyordu ve keskin gorus sagliyordu ki bu durum da onlarin gunese acik alanlarda avlandigina yorulabilir Kus kafataslarindaki gerilim dagilimi diyagrami Andalgalornis kafataslari en solda yukaridan asagiya dizilmistir Davranis 2005 yilinda Blanco ve Jones teror kuslarinin hizi belirleyebilmek icin phorusrhacidlerin kaval kemigi dayanimi belirlenmistir ama boylesi kestirimler yasayan canlilar icin bile guvenilmez bulunmustur Ornek olarak Patagornis icin 50 km s bir hiz ongorulurken Mesembriornis icin 97 km s kadar bir hiz onerilir ikincisinin hizi modern deve kuslarininkini gecmektedir Arastirmacilar bu kestirimleri olasi gormemektedir bunun yerine bu dayanimin orta boy memelilerin uzun kemiklerini kirmak icin kullanildigi ileri surulmustur Bu dayanimin kemiklerdeki iligi cikarmak icin veya modern yer kuslarindaki gibi bacaklariyla vurmak icin kullanilmis olabilir ki bu durum sivri kivrik ve yanlardan basik teror kusu penceleriyle de uyumludur Onlar ayrica teror kuslarinin gagalari ve pencelerini iyice zirhli armadillo ve gliptodon gibi hayvanlara karsi kullanip kullanmadiginin sonraki calismalarla incelenebilecegini ileri surmuslerdir Chiappe ve Bertelli nin 2006 daki calismasina gore Kelenken in kesfi grubun buyuk uyelerinin daha hantal ve kosmaya daha az adapte oldugunu denestiren teror kuslarinin boyut ve cevikligiyle ilgili geleneksel fikri kuskulu hale getirmistir Bunun yerine uzun ve narin Kelenken tarsometatarsusu bu kusun kendisinden daha ufak ama tiknaz ve yavas Brontornis e gore daha suratli oldugunu gostermektedir Kesifle ilgili 2006 tarihli bir makalede Chiappe Kelenken modern deve kusu kadar kosucu olmayabilecegi halde onun uzun ve narin bacak kemiklerinin yuzeysel olarak rhea ninkilere benzemesine dayanarak buyuk teror kuslari icin onceden varsayilan hizlari acilca asabilecegini soylemistir Bu makale Kelenken in kucuk memeli ve surungenleri takip edebildigini ileri surmektedir 2006 tarihli bir diger makalede Chiappe Kelenken in bir tazi kadar hizi olabilecegini zamaninda Guney Amerika da diger buyuk avcilarin oldugunu onlarin sayica kisitli oldugunu teror kuslari kadar hizli ve cevik olmadiklarini ve cokca otlayan memelinin bol av sagladigini aciklamistir Yine Chiappe teror kuslarinin kucuk on kollar uzun arka bacaklar ve dev kafatasina sahip olmakla kabaca daha erken Tyrannosaurus benzeri dinozorlara benzedigini ve bundan dolayi benzer et yeme adaptasyonlarina sahip olduklari soylenmistir Degrange ve ark tarafindan 2010 da yapilan bir calisma sonlu elemanlar yontemi kullanarak bilgisayarli tomografiye dayanip orta boyutlu teror kusu Andalgalornis in kafatasindaki gerilme dagilimi ve onun isirma kuvvetini kestirdi Onlar hayvanin gagasinin ucundaki isirma kuvvetini 133 Newton olarak buldular ve bu onun kafatasi kemiklerinde buyuk oranda bir devinimsizlik kaybini gostermektedir ki Kelenken gibi diger buyuk teror kuslarinda da durum aynidir Arastirmacilar bu kaybi kafatasi katiligini artirmak icin bir adaptasyon olarak yorumladilar seriema ve gore teror kuslarinin kafatasi kafatasinin geri cekilmesi sirasinda yanlardan gorece daha fazla gerilmeye maruz kaliyordu ve dusuk gerilme bolgeleri kafatasinin ustu ve altiydi Kafatasinin orta ve yanlardaki goreceli zayifligindan oturu arastirmacilar Andalgalornis in pontansiyel olarak riskli olabilecek buyuk ve cetin avlari gagasini kullanarak yere devirmesi olasi gormemektedir Bunun yerine onlar hayvanin ya kucuk avlari kolayca oldurebildigini ve tek parca yutarak guvenle yiyebilecegini ya da daha buyuk avlari gagasini tekrarli sekilde kullanarak vur kac taktigiyle avladigini ve buyuk pencelerden yoksun olmasina ragmen avi ayaklariyla bastirdigini ileri surmuslerdir PaleocevreKelenken Patagonya daki Collon Cura formasyonuna ait piroklastik kayaclardan olusan bir yuzlekte bulunmustur Alan beyaz tuflerle kaplidir ve alanin stratigrafisi ayrintili olarak calisilmamistir bu nedenle yasi tam bilinmez Biyostratigrafik yontemler ve Collon Cura formasyonundaki diger alanlarin radyometrik yaslari kullanilarak alanin yasi orta Miyosen Colloncuran olarak kestirilmektedir Bolgenin litolojisi akarsu ortamindan gol ortamina kadar degisen bir paleocevrede cokelmis volkanoklastik kirectasi ve kumtaslarindan olusur Bolgenin paleocevresi kurak gorece ciplak bir araziyi isaret eder ve ciliz ormanlar genellikle eski siradaglardaki vadilerle sinirlanmistir Miyosen in basidan itibaren iklim asamali olarak degismeye baslamis ve kuresel soguma ormanlarin daralmasiyla beraber acik alanlarin ve duzluklerin yayilmasina neden olmustur Acik alanlar kosucu hayvanlarin cok daha uygun oldugu bir habitattir Kelenken Xenarthra notoungulata ve Thylacosmilinae gruplarindaki canlilarla kemirgen balik ve amfibilerle birlikte yasamistir Kaynakca a b c d e f Bertelli Sara Chiappe Luis M Tambussi Claudia P www researchgate com Researchgate 3 Mayis 2018 tarihinde kaynagindan arsivlendi a b Hotz Robert Lee www latimes com Los Angeles Times 11 Kasim 2020 tarihinde kaynagindan arsivlendi Degrange Federico J www researchgate com Researchgate 30 Aralik 2021 tarihinde kaynagindan arsivlendi a b c Ksepka Daniel T www americanscientist org American Scientist 7 Mayis 2018 tarihinde kaynagindan arsivlendi a b Degrange Federico J Tambussi Claudia P Moreno Karen Witmer Lawrence M Wroe Stephen www ncbi nlm nih gov National Library of Medicine 10 Agustos 2021 tarihinde kaynagindan arsivlendi Alvarenga Herculano Hofling Elizabeth www scielo br Sci Elo 14 Temmuz 2021 tarihinde kaynagindan arsivlendi Blanco R Ernesto Jones Washington William www researchgate com Researchgate 6 Haziran 2022 tarihinde kaynagindan arsivlendi Chiappe Luis M Bertelli Sara www researchgate com Researchgate 26 Subat 2022 tarihinde kaynagindan arsivlendi Joyce Christopher Huge Terror Bird Fossil Discovered in Patagonia www npr org National Public Radio 27 Mayis 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 12 Eylul 2022 Brandoni Diego Ruiz L Gonzalez Bucher Joaquin link springer com Springer Link 12 Mayis 2022 tarihinde kaynagindan arsivlendi