Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Mary Raleigh Richardson (1889 - 7 Kasım 1961), Britanyalı-Kanadalı kadın hakları savunucusu. İngiltere'de kadınların oy hakkını kazanmasında etkin rol oynadı. En saldırgan savunuculardan biri kabul edilen Richardson, iki senede dokuz kez tutuklandı ve açlık grevindeyken yemek yemeğe zorlandı. Kadınlara da oy hakkı verilmesi konusunda Londra piskoposunu ikna etti ve kral V. George'a bir dilekçe sundu.
Eylemleri
Yirminci yüzyılın başından itibaren kadın hakları savunucuları isteklerini görünür kılmak için organize olarak o güne kadar denenmemiş taktikleri uygulamaya başladılar. Bu organizasyonlardan en önemlileri 1903 yılında kurulan Kadınların Sosyal ve Politik Birliği (Women's Social and Political Union - (WSPU)) idi. WSPU'nun başında Emmeline Pankhurst vardı.
Gerekli parlamenter reformların yapılmamasının yarattığı umutsuzlukla kadın hakları savunucuları geleneksel kampanya hareketlerinden vazgeçerek bir çeşit gerilla hareketine yöneldiler. Eylemleri çoğunlukla özel mülkiyetlere saldırarak cam kırma, posta kutularını yakma, evleri ateşe verme ve değerli tablolara vandalizm uygulamaydı.
Richardson, 1913 yılında Emily Davison, Epson Derby (senelik olarak yapılan at yarışları) sırasında kralın atının önüne atladığında onun yanındaydı. Davison, o gün aldığı yaralar sonrasında öldü. Olaydan hemen sonra Mary kendisini istasyona kadar takip eden öfkeli kalabalıktan dayak yedi ve ellerinden bir hamalın ona sığınacak yer vermesi sonucunda kurtuldu. Mary Richardson, birçok terörist eylem de gerçekleştirdi. İç İşleri Bakanlığı ve Holloway Hapishanesi'nin camlarını kırdı, bir kır evini ateşe verdi ve bir tren istasyonunu bombaladı.
Aynadaki Venüs'e saldırı
Richardson'ın en ünlü hareketi 10 Mart 1914'te Londra Ulusal Galerisi'ne girerek Diego Velázquez'e ait Aynadaki Venüs isimli tabloya saldırması oldu.
10 Mart sabahı saat 11'de müzeye giren Richardson'ın üstünde gri bir etek ve bir palto vardı. Uzun süre Aynadaki Venüs'ün önünde durarak düşüncelere dalmış gibi göründü. Ardından hızlıca tablonun önündeki koruyucu camı kırdı ve cebinden çıkardığı kısa saplı baltayla resme saldırdı. Tablonun bulunduğu odada görevli olan koruma tarafından tutuklandığında çok sakin davrandı ve sorguya alındığında "Evet, ben bir kadın hakları savunucusuyum. Yeni bir resim satın alabilirsiniz ama Mrs. Pankhurst'un hayatını geri alamazsınız" açıklamasını yaptı. Richardson'ın bahsettiği Mrs. Pankhurst, o anda Holloway Hapishanesi'nde açlık grevinde olan Emmeline Pankhurst idi. Richardson, tabloyu yedi farklı noktadan yırtmayı başarmıştı. Resimdeki kadın figürünün omuzları arasında kalan bölgede büyük bir hasar meydana getirmişti. Buna rağmen, tüm yırtıklar Ulusal Galeri'nin yenileyicisi Helmut Ruhemann tarafından onarıldı.
Müzede tutuklandığı sırada Mary Richardson da hapishaneden geçici olarak çıkmıştı (Hastalanması sebebiyle iyileşene kadar dışarıda kalmasına izin verildi. İyileştikten sonra tekrar hapishaneye dönecekti). Basında konuyla ilgili kısa bir açıklaması yayınlandı:
Hükümetin, modern tarihin en güzel karakteri olan Mrs. Pankhurst'e verdiği zararı protesto etmek için mitolojik tarihin en güzel kadınının resmine zarar vermeyi denedim. Adalet de tıpkı renk gibi güzelliğin bir unsurudur. Mrs Pankhurst, kadınlar için adaleti sağlamaya çalışıyor ve bu yüzden de hükümetteki politikacılar tarafından yavaş yavaş öldürülüyor. Eğer eylemime itiraz edenler varsa Mrs Pankhurst ve diğer yaşayan güzel kadınlara zarar verilmesine nasıl izin verebildiklerini düşünsünler. Toplum, bu resme zarar verdiğim için bana taş atmak yerine insanların yok edilmesine destek olmayı durdurmak zorunda.
Saldırının etkileri
Mahkemede, Mary Richardson bir sanat öğrencisi olmasına rağmen adalete sanattan daha fazla önem verdiğini ve hareketinin affedilebilir olmasa da anlaşılabilir olduğunu iddia etti. Saldırısının üzerinden yaklaşık kırk sene sonra 1952'de verdiği bir röportajda hareketinin bir sebebini daha açıkladı: "Erkek ziyaretçilerin tüm gün boyunca ağzı açık bir şekilde resme bakmasından hoşlanmıyordum."
Daha sonraki yıllarda Richardson'ın bu hareketi kadın çıplaklığına karşı feminist tutumunun bakış açısını temsil eden bir sembol olarak kabul edilmeye başlandı. Ayrıca, Aynadaki Venüs'ün pazardaki değeri saldırıdan sonra hızla yükseldi. Ek olarak, olayı anlatan gazeteciler saldırıyı cinayet olarak tanımlamayı tercih ettiler. Richardson ise "Kesici Mary" lakabıyla anıldı.
Saldırıdan sonra Ulusal Galeri'deki Wallace Koleksiyonu ve Ulusal Portre Galerisi kadın ziyaretçilere kapatıldı. Sonraki yıllarda ise kadınlar ancak erkeklerin eşliğinde bu koleksiyonları görebildiler. Mary Richardson'ın 1914 yılındaki bu saldırısı sadece siyasi amaçlı bir vandalizm olmakla kalmadı ve aynı zamanda bir sanat müzesinin sanattaki kişisel çalışmaların yanı sıra toplumdaki cinsiyetlerin rollerinin devamlılığını sağlayan bir organizasyon olduğunu gösterdi.
Önemli müzeler, kadınları bir tehlike olarak görmeye başlayıp uzun zaman boyunca kadın ziyaretçilerinden şüphelendiler. Bir müze yöneticisi meslektaşlarından birine yazdığı mektupta "Gerçek şu ki iyi niyetli kişiler, herhangi bir saldırıyı engelleyemez. Bu konuda kadınların kararlarının merhametine kalmış durumdayız." diye yazdı.
Sonraki yaşamı
1919 yılında İşçi Partisi'ne girdi. 1922 yılında Acton'dan, 1926 yılında Bury St Edmunds'tan, 1931 yılında Aldershot'tan ve 1934 yılında Londra'dan parlamentoya girebilmek için aday oldu. Fakat hiç seçilemedi. 1934 yılında, Oswald Mosley'nin Britanya Faşistler Birliği'ne girdi ve partinin kadın kollarının başına geçti. 1935 yılında birliği terk etti. Bir daha da politikayla ilgilenmedi. Roger Robert isminde bir oğlanı evlat edindi ve ona soyadını verdi.
Hastings'i 1913 yılındaki ilk ziyaretinde yüzüne karabiber fırlatılsa da emeklilik yaşamını orada geçirdi, otobiyografisini yazdı. Yazdıkları 1953 yılında yayınlandı. St. James' Road'da bulunan dairesinde 7 Kasım 1961'de öldü. Otopsinin ardından 10 Kasım'da yakıldı ve külleri oğlu Roger tarafından güney Londra'daki evine götürüldü.
Notlar
- Gamboni, Dario. The Destruction of Art: Iconoclasm and Vandalism since the French Revolution. Reaktion Books - Picturing History, 2007.
- Nead, Lynda. "The Female Nude: Art, Obscenity, and Sexuality. Routledge, 1992.
- Prater, Andreas. Venus at Her Mirror: Velázquez and the Art of Nude Painting. Prestel, 2002.
- Polhemus, Robert M. Erotic Faith: Being in Love from Jane Austen to D. H. Lawrence. University of Chicago Press, 1995.
Kaynakça
- ^ a b . 18 Şubat 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2009.
- ^ . 7 Mayıs 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Mayıs 2009.
- ^ Davies, Christie. "Velazquez in London". New Criterion. Cilt: 25. Sayı: 5, Ocak 2007. sayfa 53.
- ^ MacLaren, sayfa 125.
- ^ Prater, sayfa 7.
- ^ Davies, Christie. "Velazquez in London". New Criterion, Cilt: 25, Sayı: 5, Ocak 2007.
- ^ Robert M. Polhemus. Erotic Faith: Being in Love from Jane Austen to D. H. Lawrence. University of Chicago Press, 1995. sayfa 222
- ^ . 5 Mart 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Nisan 2020.
- ^ Whitford, Frank. "Still sexy after all these years 17 Mayıs 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde .". The Sunday Times, 8 Ekim 2006. (12 Mart 2008'de erişildi).
- ^ Lynda Nead. "The Female Nude: Art, Obscenity, and Sexuality. Routledge, 1992. sayfa 35
- ^ Amazon.com'daki otobiyografisi
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Mary Raleigh Richardson 1889 7 Kasim 1961 Britanyali Kanadali kadin haklari savunucusu Ingiltere de kadinlarin oy hakkini kazanmasinda etkin rol oynadi En saldirgan savunuculardan biri kabul edilen Richardson iki senede dokuz kez tutuklandi ve aclik grevindeyken yemek yemege zorlandi Kadinlara da oy hakki verilmesi konusunda Londra piskoposunu ikna etti ve kral V George a bir dilekce sundu EylemleriYirminci yuzyilin basindan itibaren kadin haklari savunuculari isteklerini gorunur kilmak icin organize olarak o gune kadar denenmemis taktikleri uygulamaya basladilar Bu organizasyonlardan en onemlileri 1903 yilinda kurulan Kadinlarin Sosyal ve Politik Birligi Women s Social and Political Union WSPU idi WSPU nun basinda Emmeline Pankhurst vardi Gerekli parlamenter reformlarin yapilmamasinin yarattigi umutsuzlukla kadin haklari savunuculari geleneksel kampanya hareketlerinden vazgecerek bir cesit gerilla hareketine yoneldiler Eylemleri cogunlukla ozel mulkiyetlere saldirarak cam kirma posta kutularini yakma evleri atese verme ve degerli tablolara vandalizm uygulamaydi Richardson 1913 yilinda Emily Davison Epson Derby senelik olarak yapilan at yarislari sirasinda kralin atinin onune atladiginda onun yanindaydi Davison o gun aldigi yaralar sonrasinda oldu Olaydan hemen sonra Mary kendisini istasyona kadar takip eden ofkeli kalabaliktan dayak yedi ve ellerinden bir hamalin ona siginacak yer vermesi sonucunda kurtuldu Mary Richardson bircok terorist eylem de gerceklestirdi Ic Isleri Bakanligi ve Holloway Hapishanesi nin camlarini kirdi bir kir evini atese verdi ve bir tren istasyonunu bombaladi Aynadaki Venus e saldiri Richardson in en unlu hareketi 10 Mart 1914 te Londra Ulusal Galerisi ne girerek Diego Velazquez e ait Aynadaki Venus isimli tabloya saldirmasi oldu 10 Mart sabahi saat 11 de muzeye giren Richardson in ustunde gri bir etek ve bir palto vardi Uzun sure Aynadaki Venus un onunde durarak dusuncelere dalmis gibi gorundu Ardindan hizlica tablonun onundeki koruyucu cami kirdi ve cebinden cikardigi kisa sapli baltayla resme saldirdi Tablonun bulundugu odada gorevli olan koruma tarafindan tutuklandiginda cok sakin davrandi ve sorguya alindiginda Evet ben bir kadin haklari savunucusuyum Yeni bir resim satin alabilirsiniz ama Mrs Pankhurst un hayatini geri alamazsiniz aciklamasini yapti Richardson in bahsettigi Mrs Pankhurst o anda Holloway Hapishanesi nde aclik grevinde olan Emmeline Pankhurst idi Richardson tabloyu yedi farkli noktadan yirtmayi basarmisti Resimdeki kadin figurunun omuzlari arasinda kalan bolgede buyuk bir hasar meydana getirmisti Buna ragmen tum yirtiklar Ulusal Galeri nin yenileyicisi Helmut Ruhemann tarafindan onarildi Muzede tutuklandigi sirada Mary Richardson da hapishaneden gecici olarak cikmisti Hastalanmasi sebebiyle iyilesene kadar disarida kalmasina izin verildi Iyilestikten sonra tekrar hapishaneye donecekti Basinda konuyla ilgili kisa bir aciklamasi yayinlandi Hukumetin modern tarihin en guzel karakteri olan Mrs Pankhurst e verdigi zarari protesto etmek icin mitolojik tarihin en guzel kadininin resmine zarar vermeyi denedim Adalet de tipki renk gibi guzelligin bir unsurudur Mrs Pankhurst kadinlar icin adaleti saglamaya calisiyor ve bu yuzden de hukumetteki politikacilar tarafindan yavas yavas olduruluyor Eger eylemime itiraz edenler varsa Mrs Pankhurst ve diger yasayan guzel kadinlara zarar verilmesine nasil izin verebildiklerini dusunsunler Toplum bu resme zarar verdigim icin bana tas atmak yerine insanlarin yok edilmesine destek olmayi durdurmak zorunda Saldirinin etkileri Mahkemede Mary Richardson bir sanat ogrencisi olmasina ragmen adalete sanattan daha fazla onem verdigini ve hareketinin affedilebilir olmasa da anlasilabilir oldugunu iddia etti Saldirisinin uzerinden yaklasik kirk sene sonra 1952 de verdigi bir roportajda hareketinin bir sebebini daha acikladi Erkek ziyaretcilerin tum gun boyunca agzi acik bir sekilde resme bakmasindan hoslanmiyordum Daha sonraki yillarda Richardson in bu hareketi kadin ciplakligina karsi feminist tutumunun bakis acisini temsil eden bir sembol olarak kabul edilmeye baslandi Ayrica Aynadaki Venus un pazardaki degeri saldiridan sonra hizla yukseldi Ek olarak olayi anlatan gazeteciler saldiriyi cinayet olarak tanimlamayi tercih ettiler Richardson ise Kesici Mary lakabiyla anildi Saldiridan sonra Ulusal Galeri deki Wallace Koleksiyonu ve Ulusal Portre Galerisi kadin ziyaretcilere kapatildi Sonraki yillarda ise kadinlar ancak erkeklerin esliginde bu koleksiyonlari gorebildiler Mary Richardson in 1914 yilindaki bu saldirisi sadece siyasi amacli bir vandalizm olmakla kalmadi ve ayni zamanda bir sanat muzesinin sanattaki kisisel calismalarin yani sira toplumdaki cinsiyetlerin rollerinin devamliligini saglayan bir organizasyon oldugunu gosterdi Onemli muzeler kadinlari bir tehlike olarak gormeye baslayip uzun zaman boyunca kadin ziyaretcilerinden suphelendiler Bir muze yoneticisi meslektaslarindan birine yazdigi mektupta Gercek su ki iyi niyetli kisiler herhangi bir saldiriyi engelleyemez Bu konuda kadinlarin kararlarinin merhametine kalmis durumdayiz diye yazdi Sonraki yasami1919 yilinda Isci Partisi ne girdi 1922 yilinda Acton dan 1926 yilinda Bury St Edmunds tan 1931 yilinda Aldershot tan ve 1934 yilinda Londra dan parlamentoya girebilmek icin aday oldu Fakat hic secilemedi 1934 yilinda Oswald Mosley nin Britanya Fasistler Birligi ne girdi ve partinin kadin kollarinin basina gecti 1935 yilinda birligi terk etti Bir daha da politikayla ilgilenmedi Roger Robert isminde bir oglani evlat edindi ve ona soyadini verdi Hastings i 1913 yilindaki ilk ziyaretinde yuzune karabiber firlatilsa da emeklilik yasamini orada gecirdi otobiyografisini yazdi Yazdiklari 1953 yilinda yayinlandi St James Road da bulunan dairesinde 7 Kasim 1961 de oldu Otopsinin ardindan 10 Kasim da yakildi ve kulleri oglu Roger tarafindan guney Londra daki evine goturuldu NotlarGamboni Dario The Destruction of Art Iconoclasm and Vandalism since the French Revolution Reaktion Books Picturing History 2007 ISBN 1 86189 316 7 Nead Lynda The Female Nude Art Obscenity and Sexuality Routledge 1992 ISBN 0 415 02677 6 Prater Andreas Venus at Her Mirror Velazquez and the Art of Nude Painting Prestel 2002 ISBN 3 7913 2783 6 Polhemus Robert M Erotic Faith Being in Love from Jane Austen to D H Lawrence University of Chicago Press 1995 ISBN 0 226 67323 5Kaynakca a b 18 Subat 2012 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 23 Mayis 2009 7 Mayis 2009 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 23 Mayis 2009 Davies Christie Velazquez in London New Criterion Cilt 25 Sayi 5 Ocak 2007 sayfa 53 MacLaren sayfa 125 Prater sayfa 7 Davies Christie Velazquez in London New Criterion Cilt 25 Sayi 5 Ocak 2007 Robert M Polhemus Erotic Faith Being in Love from Jane Austen to D H Lawrence University of Chicago Press 1995 sayfa 222 5 Mart 2016 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 10 Nisan 2020 Whitford Frank Still sexy after all these years 17 Mayis 2011 tarihinde Wayback Machine sitesinde The Sunday Times 8 Ekim 2006 12 Mart 2008 de erisildi Lynda Nead The Female Nude Art Obscenity and Sexuality Routledge 1992 sayfa 35 Amazon com daki otobiyografisi