Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Aynadaki Venüs (Venüs'ün Süslenmesi, Venüs ve aşk tanrısı, Rokeby Venüsü veya İspanyolcasıyla La Venus del espejo), 'nın önde gelen ressamlarından Diego Velázquez'in (1599–1660) tablosu. Eser Londra'daki Ulusal Galeri'de sergilenmektedir. Velázquez bu tabloyu 1647 ile 1651 yılları arasında tamamlamıştır.
 | |
| Sanatçı | Diego Velázquez |
|---|---|
| Yıl | 1647–1651 |
| Tür | Yağlıboya |
| Boyutlar | 122 cm × 177 cm (48 in × 70 in) |
| Konum | National Gallery, Londra |
Ressam, bu çalışmasında tanrıça Venüs'ü erotik bir pozda resmetmiştir. Velázquez'in muhtemelen İtalya'yı ziyareti sırasında yaptığı tabloda Venüs yatağa uzanmış, Roma mitolojisi'nde fiziksel aşkın tanrısı olan oğlu Cupido'nun tuttuğu aynada kendini izlemektedir.
Antik sanattan baroka kadar pek çok çalışma Velázquez'in ilham kaynağı olarak gösterildi. Özellikle İtalyan ressamlar Giorgione'nin Uyuyan Venüs'ü (1510) ve Titian'ın Urbino Venüs'ü (1538) önemli örneklerdir. Bu tabloda Velázquez, Venüs'ün çok bilinen iki pozunu birleştirdi: bir koltuk ya da yatak üzerinde uzanması ve aynaya bakması. Venüs aynada kendini seyreder eder olarak tasvir edilse dahi bu durum aslında yansımanın izleyiciye dönük olması ve aynanın açısı göz önünde bulundurulduğunda mümkün değildir. Buna "Venüs Etkisi" denmiştir. Ressamın, aynayı merkeze yerleştirmesi ve Venüs'ü resmi izleyene arkasını dönmüş olarak çizmesi resim sanatı açısından o güne kadar görülmemiş farklılıklardı.
Aynadaki Venüs Velázquez'in çizdiği çıplak kadın tabloları arasından bugüne kadar kalabilmiş ve korunabilmiş tek eseridir. İspanyol Engizisyonu üyelerinin baskısı sebebiyle on yedinci yüzyıl İspanyol sanatında bu tür çalışmalara çok sık rastlanmıyordu. Bu yüzden saray eşrafı yabancı ressamların çizdiği nü tabloları satın alıp evlerine asıyorlardı. Buna rağmen, Aynadaki Venüs 1813 yılına kadar İspanya'da kaldı. 1813'te ise İngiltere'nin Yorkshire kentindeki 'ta sergilenmek üzere o ülkeye gönderildi. 1906 yılında National Gallery adına 'nca satın alındı. 1914 yılında kadınların oy hakkının savunan Mary Richardson tarafından saldırıya uğradı ve büyük zarar gördü. Kısa bir süre içinde restore edilen eser tekrar sergilenmeye başladı.
Resim
Açıklama
Aynadaki Venüs'te Romalı aşk, güzellik ve doğurganlık tanrıçası yatağında rahatlamış bir şekilde yatarken resmediliyor. İzleyiciye sırtını dönmüş olması ve dizlerinin büküklüğü onu ilk çağlara özgü edebi erotik bir figür haline getiriyor. Bu tabloda Venüs, mücevher, güller, mersin gibi genellikle resmedilirken yanında gösterilen mitolojik kişisel eşyalarından mahrumdur. Tanrıça daha önceki portrelerinin çoğunda sarışın olmasına rağmen Velázquez'in Venüs'ü kumraldı. Çizilen kadının Venüs olduğu kompozisyonda oğlu Cupid'in da yer alması sayesinde anlaşılıyor.
Resimde, Venüs Cupid'in tuttuğu aynada kendine bakmaktadır. Cupid'in her zaman yanında taşıdığı yay ve okları bu çalışmada yoktur. Tablo ilk kez kayıt altına alınırken, büyük ihtimalle tartışmalı doğası gereğince "çıplak bir kadın" olarak tanımlandı. Venüs'ün yüzünün aynadaki yansıması resmin izleyicisine bakmakta olsa da görüntü bulanıktır; bu sebepten ötürü de yüzün karakteristik özellikleri anlaşılamaz. Eleştirmen Natasha Wallace, Venüs'ün yüzünün belli belirsiz görünmesine dikkat çekerek resmin esas amacının "belirli bir dişi nü ya da Venüs'ün portresini çizmek değil, özsever bir güzelliği görüntülemek" olduğunu iddia etti. Wallace'a göre "Kadının yüzünde ya da resimde dinî hiçbir yön yoktur. Tablodaki klasik kompozisyon, gayet maddi ve estetik bir cinselliğin mazeretidir; bu bağlamda bizzat seks olmasa da cazibeye eşlik eden güzelliğin takdiri içindir." Birbirine geçmiş pembe ipek kurdeleler aynanın üzerini örtmektedir ve çerçevesini sarmaktadır. Kurdelenin işlevi, sanat eleştirmenlerinin resimle ilgili en fazla tartıştıkları konulardan biridir. Kurdelenin, Cupido'nun aşıkları birbirine bağlamak için kullandığı prangaları temsil ettiği, aynayı asmak için kullanıldığı ya da resimdeki andan biraz önce Venüs'ün gözlerinin bağlanması için kullanıldığı öne sürüldü. Eleştirmen Julián Gallego, Cupido'nun yüzündeki melankolik ifadeden yola çıkarak kurdelenin, tanrıçayı aynadaki güzelliğe bağlayan aşk prangası olduğunu düşündü ve tabloya "Güzelliğin Fethettiği Aşk" adını verdi. Yatak çarşaflarının kıvrımları tanrıçanın vücut şeklini yansıtır ve bedeninin kavislerini vurgulamak için çizilmiştir. Resmin genelinde, hatta Venüs'ün cildinde kırmızı, beyaz ve grinin tonları kullanılmıştır. Bu basit renk düzeni eleştirmenler tarafından sıkça övülmüş olsa da, son dönemde yapılan teknik bir incelemeye göre, çarşaf resmin özgün halinde koyu leylak rengidir ve artık solmuş olduğu için gri gözükmektedir. Venüs'ün cildine "pürüzsüz, kremsi ve birbirine karıştırılmış şekilde uygulanan" parlak renkler, tanrıçanın üzerinde yatmakta olduğu siyah ve gri çarşaf ve arka plandaki kahverengi duvar ile tezat oluşturmaktadır.
17. yüzyıl İspanyol envanterlerinde üç çıplak tablodan daha bahsedilse de Aynadaki Venüs, Velázquez'in bugüne ulaşmış tek nü tablosudur. Bu üç tablodan, Kraliyet koleksiyonunda olduğu belirtilen ikisi, muhtemelen 1734'te Madrid Kraliyet Sarayı'nda çıkan yangın sırasında kaybolmuştur. Üçüncüsünün ise Domingo Guerra Coronel'in koleksiyonunda yer aldığı kaydedilmiştir. Envanter kayıtlarında bu üç tablodan Uzanmış Venüs, Venüs ve Adonis ve Psyche ve Cupido isimleriyle bahsedilir.
Genel olarak resmin canlı bir model kullanılarak çizildiği düşünülse de, bu modelin kimliği hakkında birçok farklı görüş bulunur. O dönemin İspanya'sında, ressamların çalışmalarında çıplak erkek modelleri kullanmaları kabul edilebilirdi, ancak çıplak kadın modeller hoş karşılanmazdı. Bu tablonun, Velázquez'in Roma'ya yaptığı gezilerden birinde çizildiği düşünülür. Prater ressamın bu gezilerde "kişisel hayatını oldukça özgür şekilde yaşadığını ve bu durumun canlı çıplak kadın model kullanmasına imkân sağladığını" söylemektedir. Bir iddiaya göre model, Velázquez'in Roma'da birlikte olduğu bilinen ve ressamdan bir çocuk doğurduğu varsayılan metresidir. Diğer iddialara göre bu model, ressamın her ikisi de Prado Müzesi'nde bulunan ve gibi birçok diğer tablosunda da yer alan kişidir.
Ressamın konturların ilk hallerinde yaptığı düzeltiler sebebiyle, Venüs ve Cupido figürleri resmin çizilişi boyunca ciddi ölçüde değişikliğe uğradı. Ressamın yaptığı değişiklikler Venüs'ün havaya kaldırdığı kolunda, sol omzunun duruşunda ve başında görülebilir. Kızılötesi incelemelere göre, Venüs ilk başta daha dik bir duruşa sahipti ve başını sola çevirmişti. Tablonun sol tarafında, Venüs'ün sol ayağı ile Cupido'nun sol ayağı ve bacağı arasındaki alanın bitirilmemiş olduğu da açıkça görülmektedir. Ancak Velázquez'in birçok tablosunda yer alan bu özellik, muhtemelen bilinçli bir tercihti. 1965-66 yıllarında gerçekleştirilen geniş çaplı temizlik çalışması sırasında tablonun iyi durumda olduğu, daha önceki bazı yazarların ileri sürdüğünün aksine, tabloya Velázquez'den sonraki ressamların çok az miktarda boya eklediği anlaşıldı.
Kökenleri
İtalyanların, özellikle Venedikliler'in nü ve Venüs tabloları Velázquez'e ilham kaynağı oldu. Buna rağmen, sanat tarihçisi Andreas Prater'e göre, Velázquez'in Venüs'ü "pek çok öncüye sahip olmasına rağmen kesin bir modeli örnek almamış, büyük ölçüde bağımsız bir görsel kavram; uzmanların boşuna benzerlerini aradığı bir eserdir."
Etkiledikleri
Kısmen Velázquez'in çevresince göz ardı edilmesinden dolayı tablo on dokuzuncu yüzyılın ortalarına kadar taklit edilmemiş ve başka sanatçılara ilham kaynağı olmamıştır. Özellikle, Venüs'ün portresindeki görsel ve yapısal yenilikler, sansür korkusu sebebiyle, yakın zamana kadar diğer ressamlar tarafından geliştirilemedi. Eser, 1857'deki Manchester Sanat Eserleri Sergisi'nde, Velázquez tarafından yapılmış 25 diğer tabloyla beraber sergilenene kadar özel koleksiyonlarda yer aldı. Resmin ismi bu sergiden sonra Rokeby Venüs olarak anılmaya başlandı. Bu döneme kadar da hiçbir ressam tarafından kopyalanmamış, baskısı yapılmamış ya da yeniden çizilmemişti. Tablo, 1890 yılında Londra'daki Kraliyet Akademisi'nde 1905 yılında ise Messrs'ta sergilendi.
Saldırı
10 Mart 1914'te kadın hakları savunucusu Mary Richardson, Londra Ulusal Galerisi'nde sergilenmekte olan tabloya et satırı ile saldırdı. Koleksiyona planlanmış bir saldırı olacağına dair belirtiler varolsa da, Richardson'ın bu hareketinin sebebi dava arkadaşı Emmeline Pankhurst'un bir önceki gün tutuklanmasıydı. Richardson, Venüs'ün omuzlarının altında kalan bölgede yedi yarık açtı. Bu kesikler, Ulusal Galeri'nin uzmanı Helmut Ruhemann tarafından başarıyla onarıldı.
Richardson, sanat eserine zarar vermekten altı ay hapis cezasına mahküm edildi. adına verdiği beyanatta Richardson saldırısının sebebini "Devletin, modern tarihteki en güzel karakter olan Mrs. Pankhurst'e zarar vermesini protesto etmek amacıyla mitolojik tarihin en güzel kadınına zarar vermek istedim." diyerek açıkladı. 1952'de kendisi ile yapılan bir röportajda ise "tüm gün boyunca erkek ziyaretçilerin ağzı açık bir şekilde Venüs'ü izlemesinden" hoşlanmadığını açıkladı. Feminist yazar Lynda Nead konuyla ilgili olarak "Olay, kadının çıplaklığına karşı feminist tutumunun algılanmasında bir simge oldu; bir bakıma, feminizmin imajını basmakalıp bir şekilde temsil etmeye başladı" dedi. Olayla ilgili o dönemki belgelerden tablonun önemsiz bir sanat eseri olarak görülmediği de anlaşılmaktadır. Gazeteciler, saldırıyı cinayetle bir tutarak, kadın bedenini temsil eden bir resme değil, gerçek bir kadın bedenine zarar verildiğini iddia ettiler. Ayrıca, Richardson'ı Kanlı Mary'e benzeterek, kadına Kesici Mary ismini taktılar.The Times'ta yayınlanan bir makalede, kadının sırtında ve arka bölgesinde olan yarıklar gibi "boynunda da zalim bir yaranın" yer aldığından bahsedildi.
Kaynakça
- Bull, Duncan; Harris, Enriqueta (Eylül 1986), "The companion of Velázquez's Rokeby Venus and a source for Goya's Naked Maja", The Burlington Dergisi (Cilt CXXVIII, No. 1002)
- Charles, Victoria; Manca, Joseph; McShane, Megan; Wigal, Donald (Şubat 2012), 1000 Muhteşem Resim, Yapı Kredi Yayınları, 978-975-08-2067-0
- Carr, Dawson W. (2006), Velázquez, National Gallery London,
- Clark, Kenneth (1990), The Nude: A Study in Ideal Form, Princeton University Press,
- Gudiol, José (1983), The Complete Paintings of Velázquez, Greenwich House,
- Hagen, Rose-Marie; Hagen (2005), What Great Paintings Say, Taschen,
- Harris, Enriqueta (2006), Estudios completos sobre Velázquez: Complete Studies On Velázquez, CEEH,
- Haskell, Francis; Penny, Nicholas (1981), Taste and the Antique: The Lure of Classical Sculpture, 1600–1900, Yale University Press,
- Langmuir, Erica (1997), The National Gallery companion guide, National Gallery, London,
- López-Rey, José (1999), Velázquez: Catalogue Raisonné, Wildenstein Institute,
- MacLaren, Neil (1970), The Spanish School, National Gallery Catalogues, National Gallery, London,
- Nead, Linda (1992), The Female Nude: Art, Obscenity, and Sexuality, Routledge, New York,
- Portús, Javier (2006), Nudes and Knights: A Context for Venus, National Gallery London, -8
- Prater, Andreas (2002), Venus at Her Mirror: Velázquez and the Art of Nude Painting, Prestel,
- White, Jon Manchip (1969), Diego Velázquez: Painter and Courtier, London: Hamish Hamilton Ltd,
Kaynak notları
- ^ a b Charles et al. 2012, s. 203
- ^ "The Rokeby Venus". Londra Ulusal Galerisi. 27 Mayıs 2009 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 25 Aralık 2007.
- ^ a b c d Carr 2006, s. 214
- ^ MacLaren 1970, s. 126
- ^ a b c Prater 2002, s. 40
- ^ a b Prater 2002, s. 51
- ^ Wallace, Natasha (17 Kasım 2000). (İngilizce). JSS Virtual Gallery. 20 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 4 Ocak 2008.
- ^ a b c d Davies, Christie (Ocak 2007). "Velazquez in London". New Criterion. 25 (5).
- ^ Gallego, Julián (1968). Vision et symboles dans la peinture espagnole du siècle d'or (Fransızca). Paris: Klincksieck. ss. 59f.
- ^ a b Carr 2006, s. 217
- ^ Carr 2006, s. 83
- ^ a b MacLaren 1970, s. 127
- ^ a b MacLaren 1970, s. 125
- ^ Portús 2006, s. 56
- ^ a b Prater 2002, s. 56, 57
- ^ López-Rey'e göre 1965'te yapılan "fazla hevesli" temizlik çalışması sebebiyle Velázquez'in "deneysel konturları" ortaya çıktı. Bu durum, resimde ince detayların kaybolmasına ve resmin ressamın asıl amacına aykırı hale gelmesine yol açtı. López-Rey, cilt II, sayfa 260. Bu iddiaya karşılık olarak, National Gallery kataloglarında López-Rey'in tablonun durumuna ilişkin anlattıklarının "büyük ölçüde yanıltıcı" olduğu belirtildi. MacLaren, sayfa 127.
- ^ Carr, sayfa 217. Karşı görüş için bkz. MacLaren, sayfa 125
- ^ MacLaren, sayfa 125. Özellikle, aynadaki yüzün tekrar çizilmiş olduğu öne sürülüyordu. Bu temizlik çalışması hakkında López-Rey'in görüşleri için yukarıdaki nota bakınız.
- ^ a b Prater 2002, s. 20
- ^ Prater 2002, s. 114
- ^ a b Prater 2002, s. 7
- ^ a b c Nead 1992, s. 2
- ^ Withford, Frank (8 Ekim 2006). "Still sexy after all these years" (İngilizce). The Sunday Times. 17 Mayıs 2011 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 12 Mart 2008.
- ^ Nead 1992, s. 35
- ^ "National Gallery Outrage. Suffragist Prisoner in Court. Extent of the Damage" (İngilizce). The Times. 11 Mart 1914. 1 Aralık 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 13 Mart 2008.
Dış bağlantılar
- Londra Ulusal Galerisi'nin resmi sitesinde Aynadaki Venüs 27 Mayıs 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Aynadaki Venus Venus un Suslenmesi Venus ve ask tanrisi Rokeby Venusu veya Ispanyolcasiyla La Venus del espejo nin onde gelen ressamlarindan Diego Velazquez in 1599 1660 tablosu Eser Londra daki Ulusal Galeri de sergilenmektedir Velazquez bu tabloyu 1647 ile 1651 yillari arasinda tamamlamistir Aynadaki Venus La Venus del espejo Sanatci Diego VelazquezYil 1647 1651Tur YagliboyaBoyutlar 122 cm 177 cm 48 in 70 in Konum National Gallery Londra Ressam bu calismasinda tanrica Venus u erotik bir pozda resmetmistir Velazquez in muhtemelen Italya yi ziyareti sirasinda yaptigi tabloda Venus yataga uzanmis Roma mitolojisi nde fiziksel askin tanrisi olan oglu Cupido nun tuttugu aynada kendini izlemektedir Antik sanattan baroka kadar pek cok calisma Velazquez in ilham kaynagi olarak gosterildi Ozellikle Italyan ressamlar Giorgione nin Uyuyan Venus u 1510 ve Titian in Urbino Venus u 1538 onemli orneklerdir Bu tabloda Velazquez Venus un cok bilinen iki pozunu birlestirdi bir koltuk ya da yatak uzerinde uzanmasi ve aynaya bakmasi Venus aynada kendini seyreder eder olarak tasvir edilse dahi bu durum aslinda yansimanin izleyiciye donuk olmasi ve aynanin acisi goz onunde bulunduruldugunda mumkun degildir Buna Venus Etkisi denmistir Ressamin aynayi merkeze yerlestirmesi ve Venus u resmi izleyene arkasini donmus olarak cizmesi resim sanati acisindan o gune kadar gorulmemis farkliliklardi Aynadaki Venus Velazquez in cizdigi ciplak kadin tablolari arasindan bugune kadar kalabilmis ve korunabilmis tek eseridir Ispanyol Engizisyonu uyelerinin baskisi sebebiyle on yedinci yuzyil Ispanyol sanatinda bu tur calismalara cok sik rastlanmiyordu Bu yuzden saray esrafi yabanci ressamlarin cizdigi nu tablolari satin alip evlerine asiyorlardi Buna ragmen Aynadaki Venus 1813 yilina kadar Ispanya da kaldi 1813 te ise Ingiltere nin Yorkshire kentindeki ta sergilenmek uzere o ulkeye gonderildi 1906 yilinda National Gallery adina nca satin alindi 1914 yilinda kadinlarin oy hakkinin savunan Mary Richardson tarafindan saldiriya ugradi ve buyuk zarar gordu Kisa bir sure icinde restore edilen eser tekrar sergilenmeye basladi ResimAciklama Peter Paul Rubens in Aynadaki Venus u yaklasik 1614 15 tanricayi geleneksel sari saclari ile gosterir Tipki Velazquez in Venus unde oldugu gibi tanricanin yuzunun aynadan yansiyan kismiyla direkt gorunen kismi birbiriyle ortusmemektedir Rubens in olgun ve yuvarlak hatli olarak idealize ettigi Venus une karsilik Velazquez daha ince ve narin bir kadin figuru cizdi Aynadaki Venus te Romali ask guzellik ve dogurganlik tanricasi yataginda rahatlamis bir sekilde yatarken resmediliyor Izleyiciye sirtini donmus olmasi ve dizlerinin bukuklugu onu ilk caglara ozgu edebi erotik bir figur haline getiriyor Bu tabloda Venus mucevher guller mersin gibi genellikle resmedilirken yaninda gosterilen mitolojik kisisel esyalarindan mahrumdur Tanrica daha onceki portrelerinin cogunda sarisin olmasina ragmen Velazquez in Venus u kumraldi Cizilen kadinin Venus oldugu kompozisyonda oglu Cupid in da yer almasi sayesinde anlasiliyor Resimde Venus Cupid in tuttugu aynada kendine bakmaktadir Cupid in her zaman yaninda tasidigi yay ve oklari bu calismada yoktur Tablo ilk kez kayit altina alinirken buyuk ihtimalle tartismali dogasi geregince ciplak bir kadin olarak tanimlandi Venus un yuzunun aynadaki yansimasi resmin izleyicisine bakmakta olsa da goruntu bulaniktir bu sebepten oturu de yuzun karakteristik ozellikleri anlasilamaz Elestirmen Natasha Wallace Venus un yuzunun belli belirsiz gorunmesine dikkat cekerek resmin esas amacinin belirli bir disi nu ya da Venus un portresini cizmek degil ozsever bir guzelligi goruntulemek oldugunu iddia etti Wallace a gore Kadinin yuzunde ya da resimde dini hicbir yon yoktur Tablodaki klasik kompozisyon gayet maddi ve estetik bir cinselligin mazeretidir bu baglamda bizzat seks olmasa da cazibeye eslik eden guzelligin takdiri icindir Birbirine gecmis pembe ipek kurdeleler aynanin uzerini ortmektedir ve cercevesini sarmaktadir Kurdelenin islevi sanat elestirmenlerinin resimle ilgili en fazla tartistiklari konulardan biridir Kurdelenin Cupido nun asiklari birbirine baglamak icin kullandigi prangalari temsil ettigi aynayi asmak icin kullanildigi ya da resimdeki andan biraz once Venus un gozlerinin baglanmasi icin kullanildigi one suruldu Elestirmen Julian Gallego Cupido nun yuzundeki melankolik ifadeden yola cikarak kurdelenin tanricayi aynadaki guzellige baglayan ask prangasi oldugunu dusundu ve tabloya Guzelligin Fethettigi Ask adini verdi Yatak carsaflarinin kivrimlari tanricanin vucut seklini yansitir ve bedeninin kavislerini vurgulamak icin cizilmistir Resmin genelinde hatta Venus un cildinde kirmizi beyaz ve grinin tonlari kullanilmistir Bu basit renk duzeni elestirmenler tarafindan sikca ovulmus olsa da son donemde yapilan teknik bir incelemeye gore carsaf resmin ozgun halinde koyu leylak rengidir ve artik solmus oldugu icin gri gozukmektedir Venus un cildine puruzsuz kremsi ve birbirine karistirilmis sekilde uygulanan parlak renkler tanricanin uzerinde yatmakta oldugu siyah ve gri carsaf ve arka plandaki kahverengi duvar ile tezat olusturmaktadir Velazquez in isimli tablosu 1641 42 Bu tabloda kullanilan modelin Venus te de kullanildigi dusunulmektedir 17 yuzyil Ispanyol envanterlerinde uc ciplak tablodan daha bahsedilse de Aynadaki Venus Velazquez in bugune ulasmis tek nu tablosudur Bu uc tablodan Kraliyet koleksiyonunda oldugu belirtilen ikisi muhtemelen 1734 te Madrid Kraliyet Sarayi nda cikan yangin sirasinda kaybolmustur Ucuncusunun ise Domingo Guerra Coronel in koleksiyonunda yer aldigi kaydedilmistir Envanter kayitlarinda bu uc tablodan Uzanmis Venus Venus ve Adonis ve Psyche ve Cupido isimleriyle bahsedilir Genel olarak resmin canli bir model kullanilarak cizildigi dusunulse de bu modelin kimligi hakkinda bircok farkli gorus bulunur O donemin Ispanya sinda ressamlarin calismalarinda ciplak erkek modelleri kullanmalari kabul edilebilirdi ancak ciplak kadin modeller hos karsilanmazdi Bu tablonun Velazquez in Roma ya yaptigi gezilerden birinde cizildigi dusunulur Prater ressamin bu gezilerde kisisel hayatini oldukca ozgur sekilde yasadigini ve bu durumun canli ciplak kadin model kullanmasina imkan sagladigini soylemektedir Bir iddiaya gore model Velazquez in Roma da birlikte oldugu bilinen ve ressamdan bir cocuk dogurdugu varsayilan metresidir Diger iddialara gore bu model ressamin her ikisi de Prado Muzesi nde bulunan ve gibi bircok diger tablosunda da yer alan kisidir Ressamin konturlarin ilk hallerinde yaptigi duzeltiler sebebiyle Venus ve Cupido figurleri resmin cizilisi boyunca ciddi olcude degisiklige ugradi Ressamin yaptigi degisiklikler Venus un havaya kaldirdigi kolunda sol omzunun durusunda ve basinda gorulebilir Kizilotesi incelemelere gore Venus ilk basta daha dik bir durusa sahipti ve basini sola cevirmisti Tablonun sol tarafinda Venus un sol ayagi ile Cupido nun sol ayagi ve bacagi arasindaki alanin bitirilmemis oldugu da acikca gorulmektedir Ancak Velazquez in bircok tablosunda yer alan bu ozellik muhtemelen bilincli bir tercihti 1965 66 yillarinda gerceklestirilen genis capli temizlik calismasi sirasinda tablonun iyi durumda oldugu daha onceki bazi yazarlarin ileri surdugunun aksine tabloya Velazquez den sonraki ressamlarin cok az miktarda boya ekledigi anlasildi Kokenleri Giorgione Uyuyan Venus yaklasik 1510 Giorgione Venus u sik carsaflar uzerinde ihtisamli bir manzaranin onunde sergilemeyi tercih etti Tipki Velazquez gibi Giorgione da geleneklerin aksine tanricayi sarisin cizmedi Italyanlarin ozellikle Venedikliler in nu ve Venus tablolari Velazquez e ilham kaynagi oldu Buna ragmen sanat tarihcisi Andreas Prater e gore Velazquez in Venus u pek cok oncuye sahip olmasina ragmen kesin bir modeli ornek almamis buyuk olcude bagimsiz bir gorsel kavram uzmanlarin bosuna benzerlerini aradigi bir eserdir EtkiledikleriEdouard Manet nin Olympia isimli tablosu 1863 Manet Velazquez in tablolarindan cok etkilenmisti Olympia da hem sahip oldugu erotizmi hem de ressaminin gostermis oldugu cesareti Aynadaki Venus ten almistir Kismen Velazquez in cevresince goz ardi edilmesinden dolayi tablo on dokuzuncu yuzyilin ortalarina kadar taklit edilmemis ve baska sanatcilara ilham kaynagi olmamistir Ozellikle Venus un portresindeki gorsel ve yapisal yenilikler sansur korkusu sebebiyle yakin zamana kadar diger ressamlar tarafindan gelistirilemedi Eser 1857 deki Manchester Sanat Eserleri Sergisi nde Velazquez tarafindan yapilmis 25 diger tabloyla beraber sergilenene kadar ozel koleksiyonlarda yer aldi Resmin ismi bu sergiden sonra Rokeby Venus olarak anilmaya baslandi Bu doneme kadar da hicbir ressam tarafindan kopyalanmamis baskisi yapilmamis ya da yeniden cizilmemisti Tablo 1890 yilinda Londra daki Kraliyet Akademisi nde 1905 yilinda ise Messrs ta sergilendi Saldiri10 Mart 1914 te kadin haklari savunucusu Mary Richardson Londra Ulusal Galerisi nde sergilenmekte olan tabloya et satiri ile saldirdi Koleksiyona planlanmis bir saldiri olacagina dair belirtiler varolsa da Richardson in bu hareketinin sebebi dava arkadasi Emmeline Pankhurst un bir onceki gun tutuklanmasiydi Richardson Venus un omuzlarinin altinda kalan bolgede yedi yarik acti Bu kesikler Ulusal Galeri nin uzmani Helmut Ruhemann tarafindan basariyla onarildi Richardson sanat eserine zarar vermekten alti ay hapis cezasina mahkum edildi adina verdigi beyanatta Richardson saldirisinin sebebini Devletin modern tarihteki en guzel karakter olan Mrs Pankhurst e zarar vermesini protesto etmek amaciyla mitolojik tarihin en guzel kadinina zarar vermek istedim diyerek acikladi 1952 de kendisi ile yapilan bir roportajda ise tum gun boyunca erkek ziyaretcilerin agzi acik bir sekilde Venus u izlemesinden hoslanmadigini acikladi Feminist yazar Lynda Nead konuyla ilgili olarak Olay kadinin ciplakligina karsi feminist tutumunun algilanmasinda bir simge oldu bir bakima feminizmin imajini basmakalip bir sekilde temsil etmeye basladi dedi Olayla ilgili o donemki belgelerden tablonun onemsiz bir sanat eseri olarak gorulmedigi de anlasilmaktadir Gazeteciler saldiriyi cinayetle bir tutarak kadin bedenini temsil eden bir resme degil gercek bir kadin bedenine zarar verildigini iddia ettiler Ayrica Richardson i Kanli Mary e benzeterek kadina Kesici Mary ismini taktilar The Times ta yayinlanan bir makalede kadinin sirtinda ve arka bolgesinde olan yariklar gibi boynunda da zalim bir yaranin yer aldigindan bahsedildi KaynakcaBull Duncan Harris Enriqueta Eylul 1986 The companion of Velazquez s Rokeby Venus and a source for Goya s Naked Maja The Burlington Dergisi Cilt CXXVIII No 1002 Charles Victoria Manca Joseph McShane Megan Wigal Donald Subat 2012 1000 Muhtesem Resim Yapi Kredi Yayinlari 978 975 08 2067 0 Carr Dawson W 2006 Velazquez National Gallery London ISBN 1 85709 303 8 Clark Kenneth 1990 The Nude A Study in Ideal Form Princeton University Press ISBN 0 691 01788 3 Gudiol Jose 1983 The Complete Paintings of Velazquez Greenwich House ISBN 0 517 40500 8 Hagen Rose Marie Hagen 2005 What Great Paintings Say Taschen ISBN 978 3 8228 4790 9 Harris Enriqueta 2006 Estudios completos sobre Velazquez Complete Studies On Velazquez CEEH ISBN 84 934643 2 5 Haskell Francis Penny Nicholas 1981 Taste and the Antique The Lure of Classical Sculpture 1600 1900 Yale University Press ISBN 0 300 02913 6 Langmuir Erica 1997 The National Gallery companion guide National Gallery London ISBN 1 85709 218 X Lopez Rey Jose 1999 Velazquez Catalogue Raisonne Wildenstein Institute ISBN 3 8228 6533 8 MacLaren Neil 1970 The Spanish School National Gallery Catalogues National Gallery London ISBN 0 947645 46 2 Nead Linda 1992 The Female Nude Art Obscenity and Sexuality Routledge New York ISBN 0 415 02678 4 Portus Javier 2006 Nudes and Knights A Context for Venus National Gallery London ISBN 91 85709 303 8 Prater Andreas 2002 Venus at Her Mirror Velazquez and the Art of Nude Painting Prestel ISBN 3 7913 2783 6 White Jon Manchip 1969 Diego Velazquez Painter and Courtier London Hamish Hamilton Ltd ISBN 978 0 300 09658 3 Kaynak notlari a b Charles et al 2012 s 203 The Rokeby Venus Londra Ulusal Galerisi 27 Mayis 2009 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 25 Aralik 2007 a b c d Carr 2006 s 214 MacLaren 1970 s 126 a b c Prater 2002 s 40 a b Prater 2002 s 51 Wallace Natasha 17 Kasim 2000 Ingilizce JSS Virtual Gallery 20 Mayis 2015 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 4 Ocak 2008 a b c d Davies Christie Ocak 2007 Velazquez in London New Criterion 25 5 Gallego Julian 1968 Vision et symboles dans la peinture espagnole du siecle d or Fransizca Paris Klincksieck ss 59f a b Carr 2006 s 217 Carr 2006 s 83 a b MacLaren 1970 s 127 a b MacLaren 1970 s 125 Portus 2006 s 56 a b Prater 2002 s 56 57 Lopez Rey e gore 1965 te yapilan fazla hevesli temizlik calismasi sebebiyle Velazquez in deneysel konturlari ortaya cikti Bu durum resimde ince detaylarin kaybolmasina ve resmin ressamin asil amacina aykiri hale gelmesine yol acti Lopez Rey cilt II sayfa 260 Bu iddiaya karsilik olarak National Gallery kataloglarinda Lopez Rey in tablonun durumuna iliskin anlattiklarinin buyuk olcude yaniltici oldugu belirtildi MacLaren sayfa 127 Carr sayfa 217 Karsi gorus icin bkz MacLaren sayfa 125 MacLaren sayfa 125 Ozellikle aynadaki yuzun tekrar cizilmis oldugu one suruluyordu Bu temizlik calismasi hakkinda Lopez Rey in gorusleri icin yukaridaki nota bakiniz a b Prater 2002 s 20 Prater 2002 s 114 a b Prater 2002 s 7 a b c Nead 1992 s 2 Withford Frank 8 Ekim 2006 Still sexy after all these years Ingilizce The Sunday Times 17 Mayis 2011 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 12 Mart 2008 Nead 1992 s 35 National Gallery Outrage Suffragist Prisoner in Court Extent of the Damage Ingilizce The Times 11 Mart 1914 1 Aralik 2015 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 13 Mart 2008 Dis baglantilarLondra Ulusal Galerisi nin resmi sitesinde Aynadaki Venus 27 Mayis 2009 tarihinde Wayback Machine sitesinde