Minhâc’ûs-Sünne

Minhâc'ûs-Sünne en-Nebeviyye, (Arapça: منهاج السنة النبوية) İslâm âlimi İbn Teymiye tarafından yazılan dört ciltlik eser. Ana teması Kaderiyye Şiîliğinin tenkidi üzerine oturtulmuştur.

Yazıldığı devir

İmamiye Şiası’ın başına getirilen Cemâl’ed-Dîn İbn-i Mûtahhar’ın “Nehc’ûl-Hâk” ve “Minhâc’ûl-İstikâme fî İsbât’ûl-İmamiyye” gibi eserleri İlhanlı saraylarında ve bilhassa da Olcaytu’nun üzerinde çok derin tesirler oluşturmuştu.Şîʿa’nın İlhanlılar’ın himâyesinde kuvvetle Sünnîliğe yüklenmiş olduğu devirde yazılmıştır.

Yazarın kişiliği

Birleşik Moğol-Haçlı ordularını Suriye’de dağıtan Mısır’ın Türk asıllı Kölemen (Memlük) Sultanı Kalavun’un oğlu Emîr Nasr’ûd-Dîn’in yanında savaşlara katılan ve bu devirde itibarını bir hâyli arttıran zamanın en büyük müçtehidi Selefî âlim İbn-i Teymiyye tarafından yazılmıştır.

Yazılış maksadı

İmâmiye-i İsnâ‘aşer’îyye'nin en önde gelen alimlerinden olan 'nin bu devirde yayınlamış olduğu ya da isimli eserinin özellikle İlhanlılar üzerinde yaratmış olduğu etkileri azaltmak ve Şiîlerin hamlelerine karşı bir mukabelede bulunmak amacıyla kaleme alınmıştır.

Kaynakça

1. ^ Seyyed Hossein Nasr; Hamid Dabashi; Seyyed Vali Reza Nasr (1988). Shi'ism: Doctrines, Thought, and Spirituality. SUNY Press. ss. 75-. ISBN . 4 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 5 Eylül 2015. 
2. ^ Habib’üs-Siyer, Cilt 3, Sayfa 112.
3. ^ Nasr, Sayyed Hossein (1989). Expectation of the Millennium: Shiism in History. State University of New York Press. ss. 96-97. ISBN .