Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Devletlerin Hak ve Görevlerine ilişkin Montevideo Sözleşmesi (diğer adıyla Montevideo Konvansiyonu), 26 Aralık 1933'te Yedinci Uluslararası Amerikan Devletleri Konferansı sırasında Montevideo, Uruguay'da imzalanan bir antlaşmadır. Sözleşme, uluslararası teamül hukukunun bir parçası olarak kabul edilen bildirici devletlik teorisini sistemleştirmektedir. Konferansta, Amerika Birleşik Devletleri Başkanı Franklin D. Roosevelt ve Dışişleri Bakanı Cordell Hull, İyi Komşuluk Politikası ilan ettiler. Bu politikanın amacı ABD'nin Kuzey ve Güney Amerika kıtasındaki ülkelerin içişlerine silahlı müdahalesine karşı çıkmaktadır. Montevideo sözleşmesi 19 devlet tarafından imzalandı. İmzalayan devletlerden üçünün kabulü küçük çekincelere tabi tutuldu. Bu devletler Brezilya, Peru ve Amerika Birleşik Devletleri'ydi.
Sözleşme, 26 Aralık 1934 tarihinde yürürlüğe girdi. 8 Ocak 1936'da Milletler Cemiyeti Antlaşma Serisi'ne kaydedildi.
Uluslararası bir konferansta yer alan ABD'nin ilk kadın temsilcisi olan Dr. Sophonisba Preston Breckinridge olduğundan, konferans ABD tarihinde dikkate değerdir.
Arka plan
Sömürge durumunda olan veya ulusal etnik azınlık nüfusu için kendi kaderini tayin etmeye açık tek yol, bir ulus-devlet olarak uluslararası tüzel kişiliğe sahip olmaktı. Uluslararası Amerika Kıtası Devletleri Konferansı'ndaki delegasyonların çoğu, eski kolonilerden ortaya çıkan bağımsız devletleri temsil ediyordu. Çoğu durumunda kendi varlıkları veya bağımsızlıkları, bir veya birden fazla Avrupa kıtası ülkeleri tarafından münakaşa edilmiş veya bu haklara karşı çıkılmıştı. Sınırlı egemenliğe sahip diğer bağımlı devletlerin uluslararası tanınırlık kazanmasını kolaylaştıran kriterler üzerinde kendi aralarında anlaştılar.
Sözleşmenin içeriği
Sözleşme; bir devlet olmanın tanımını, haklarını ve görevlerini belirtmektedir. Bunlardan en bilineni, uluslararası kuruluşlar tarafından doğru bir beyanı olarak tanınan dört devlet olma kriterini belirten Madde 1'dir:
Devlet, uluslararası hukuka sahip bir kişi olarak aşağıdaki niteliklere sahip olmalıdır: (a) kalıcı bir nüfus; (b) tanımlanmış bir bölge; (c) hükümet; ve (d) diğer devletlerle ilişki kurma kapasitesi.
Ayrıca, 3. maddenin ilk cümlesi açıkça "Bir devletin siyasi varlığı, diğer devletler tarafından tanınmasından bağımsızdır" şeklinde ifade edilmektedir. Bu, bildirici devletlik teorisi olarak bilinir. Alternatif kurucu devlet teorisi ile çelişmektedir. Kurucu devlet teorisindeki ilgili maddeden kaynaklı olarak: "Bir devlet ancak diğer devletler tarafından tanındığı sürece var olur." Estrada doktrini ile karıştırılmamalıdır. Madde 1'de "bağımsızlık" ve "egemenlik" den bahsedilmemiştir.
Sözleşmenin önemli bir parçası da, egemenlik kazanmak için askerî güç kullanmanın yasaklanmasıydı.
Ayrıca, Montevideo sözleşmesinin 11. Maddesi çağdaş Stimson Doktrini'ni de yansıtmaktadır ve şu anda Birleşmiş Milletler Şartı'nın 2. maddesinin 4. fıkrası aracılığıyla da uluslararası hukukun temel bir parçasıdır.
Taraflar
| State! İmzalama | Yürürlük | Durum | |
|---|---|---|---|
 Brezilya | 26 Aralık 1933 | 23 Şubat 1937 | Onaylandı |
 Şili | 26 Aralık 1933 | 28 Mart 1935 | Onaylandı |
 Kolombiya | 26 Aralık 1933 | 22 Temmuz 1936 | Onaylandı |
 Kosta Rika | 28 Eylül 1937 | Katılım | |
 Küba | 26 Aralık 1933 | 28 Nisan 1936 | Onaylandı |
 Dominik Cumhuriyeti | 26 Aralık 1933 | 26 Aralık 1934 | Onaylandı |
 Ekvador | 26 Aralık 1933 | 3 Ekim 1936 | Onaylandı |
 El Salvador | 26 Aralık 1933 | 9 Ocak 1937 | Onaylandı |
 Guatemala | 26 Aralık 1933 | 12 Haziran 1935 | Onaylandı |
 Haiti | 26 Aralık 1933 | 13 Ağustos 1941 | Onaylandı |
 Honduras | 26 Aralık 1933 | 1 Aralık 1937 | Onaylandı |
 Meksika | 26 Aralık 1933 | 27 Ocak 1936 | Onaylandı |
 Nikaragua | 26 Aralık 1933 | 8 Ocak 1937 | Onaylandı |
 Panama | 26 Aralık 1933 | 13 Kasım 1938 | Onaylandı |
 ABD | 26 Aralık 1933 | 13 Temmuz 1934 | Onaylandı |
 Venezuela | 26 Aralık 1933 | 13 Şubat 1940 | Onaylandı |
Bu sözleşme, onaylayan 16 Amerika kıtası ülkeleri ile sınırlıdır.
- Notlar
- ^ Amerikan Devletleri Örgütü veritabanında Kosta Rika'yı imzalayan devlet olarak gösteriyor fakat antlaşma metninde Kosta Rika'nın imzası bulunmuyor.
26 Aralık 1933 tarihinde Amerika kıtasından dört devlet daha Sözleşmeyi imzalamış ancak onaylamamıştır.
Yedinci Uluslararası Amerika Kıtası Devlerleri Konferasına katılan fakat üzerinde anlaşılan Montevideo sözleşmesini imzalamayan tek devlet Bolivya'ydı Konferansa katılmayan Kosta Rika daha sonra sözleşmeyi imzaladı.
Uluslararası teamül hukuku
Uluslararası teamül hukukunun yeniden biçimlendirilmesi olarak, Montevideo Sözleşmesi yalnızca mevcut yasal normları ve ilkeleri sistemleştirmiştir. Bu durum yalnızca imzacılara değil, bir bütün olarak uluslararası hukukun tüm konularına uygulanır.
Avrupa Birliği, Badinter Komitesinin ana açıklamasında, bir devleti tanımlarken Montevideo Sözleşmesi'nden alıntı yapar: "Bir bölgeye, bir nüfusa ve bir siyasi otoriteye sahip olmak." Komite ayrıca, devletlerin varlığının bir olgu meselesi olduğunu, diğer devletler tarafından tanınmanın ise tamamen beyan olduğunu ve devlet olmayı belirleyici bir faktörü olmadığını belirtir.
İsviçre, Avrupa Birliği üyesi olmamasına rağmen, "ne bir siyasi birimin bir devlet olabilmesi için tanınması gerekmiyor, ne de bir devletin diğerini tanıma yükümlülüğü bulunmadığını belirterek belirtilen bu ilkeye bağlı kalıyor. Aynı zamanda, bir devleti tanımanın, ne bir devlet yaratmaya yeterli olduğunu ne de bir devletin var olmadığını göstermez."
Ayrıca bakınız
- Egemenlik
- Franklin D.Roosvelt yönetiminin dış politikası
Kaynakça
- ^ a b Recognition in International Law. Cambridge University Press. 2012. s. 419. ISBN . 3 Ocak 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 13 Ocak 2021.
- ^ a b c . Organization of American States. 3 Kasım 2009 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Temmuz 2013.
- ^ League of Nations Treaty Series, vol. 165, pp. 20-43.
- ^ From colony to superpower: U.S. foreign relations since 1776, by George C. Herring, Oxford University Press, 2008, p. 499. Online at Google Books. Retrieved 2011-09-20.
- ^ see for example State Failure, Sovereignty and Effectiveness, Legal Lessons from the Decolonization of Sub-Saharan Africa, Gerard Kreijen, Published by Martinus Nijhoff, 2004 3 Ocak 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., , page 110
- ^ . , Registration Number:3802. 25 Temmuz 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 16 Kasım 2015.
- ^ a b Encyclopedia of the Inter-American System. Greenwood Publishing Group. 1 Ocak 1997. s. 287. ISBN . 29 Kasım 2015 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 23 Temmuz 2013.
Delegations from twenty states participated - from the United States and all those in Latin America except Costa Rica (provision was made for Costa Rica to later sign the conventions and treaties presented in the conference).
- ^ a b . Yale. 26 Ekim 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 23 Temmuz 2013.
- ^ Harris, D.J. (ed) 2004 "Cases and Materials on International Law" 6th Ed. at p. 99. Sweet and Maxwell, London
- ^ International Law and Self-Determination: The Interplay of the Politics of Territorial Possession With Formulations of Post-Colonial National Identity. . 2000. s. 77. ISBN . 24 Mart 2017 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 13 Ocak 2021.
- ^ The Badinter Arbitration Committee (full title), named for its chair, ruled on the question of whether the Republics of Croatia, Macedonia, and Slovenia, who had formally requested recognition by the members of the European Union and by the EU itself, had met conditions specified by the Council of Ministers of the European Community on December 16, 1991. . 17 Mayıs 2008 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 10 Mayıs 2012.
- ^ Opinion No 1., Badinter Arbitration Committee, states that "the state is commonly defined as a community which consists of a territory and a population subject to an organized political authority; that such a state is characterized by sovereignty" and that "the effects of recognition by other states are purely declaratory."
- ^ Switzerland's Ministry of Foreign Affairs, DFA, Directorate of International Law: "Recognition of States and Governments," 2005.
Dış bağlantılar
- BM Antlaşmaları Serisindeki orijinal metin 6 Ocak 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde ., Kayıt Numarası: 3802
- Bir sembol arıyor 18 Şubat 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde . Montevideo Sözleşmesi ve Tayvan/ROC
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Devletlerin Hak ve Gorevlerine iliskin Montevideo Sozlesmesi diger adiyla Montevideo Konvansiyonu 26 Aralik 1933 te Yedinci Uluslararasi Amerikan Devletleri Konferansi sirasinda Montevideo Uruguay da imzalanan bir antlasmadir Sozlesme uluslararasi teamul hukukunun bir parcasi olarak kabul edilen bildirici devletlik teorisini sistemlestirmektedir Konferansta Amerika Birlesik Devletleri Baskani Franklin D Roosevelt ve Disisleri Bakani Cordell Hull Iyi Komsuluk Politikasi ilan ettiler Bu politikanin amaci ABD nin Kuzey ve Guney Amerika kitasindaki ulkelerin icislerine silahli mudahalesine karsi cikmaktadir Montevideo sozlesmesi 19 devlet tarafindan imzalandi Imzalayan devletlerden ucunun kabulu kucuk cekincelere tabi tutuldu Bu devletler Brezilya Peru ve Amerika Birlesik Devletleri ydi Sozlesme 26 Aralik 1934 tarihinde yururluge girdi 8 Ocak 1936 da Milletler Cemiyeti Antlasma Serisi ne kaydedildi Uluslararasi bir konferansta yer alan ABD nin ilk kadin temsilcisi olan Dr Sophonisba Preston Breckinridge oldugundan konferans ABD tarihinde dikkate degerdir Arka planSomurge durumunda olan veya ulusal etnik azinlik nufusu icin kendi kaderini tayin etmeye acik tek yol bir ulus devlet olarak uluslararasi tuzel kisilige sahip olmakti Uluslararasi Amerika Kitasi Devletleri Konferansi ndaki delegasyonlarin cogu eski kolonilerden ortaya cikan bagimsiz devletleri temsil ediyordu Cogu durumunda kendi varliklari veya bagimsizliklari bir veya birden fazla Avrupa kitasi ulkeleri tarafindan munakasa edilmis veya bu haklara karsi cikilmisti Sinirli egemenlige sahip diger bagimli devletlerin uluslararasi taninirlik kazanmasini kolaylastiran kriterler uzerinde kendi aralarinda anlastilar Sozlesmenin icerigiSozlesme bir devlet olmanin tanimini haklarini ve gorevlerini belirtmektedir Bunlardan en bilineni uluslararasi kuruluslar tarafindan dogru bir beyani olarak taninan dort devlet olma kriterini belirten Madde 1 dir Devlet uluslararasi hukuka sahip bir kisi olarak asagidaki niteliklere sahip olmalidir a kalici bir nufus b tanimlanmis bir bolge c hukumet ve d diger devletlerle iliski kurma kapasitesi Ayrica 3 maddenin ilk cumlesi acikca Bir devletin siyasi varligi diger devletler tarafindan taninmasindan bagimsizdir seklinde ifade edilmektedir Bu bildirici devletlik teorisi olarak bilinir Alternatif kurucu devlet teorisi ile celismektedir Kurucu devlet teorisindeki ilgili maddeden kaynakli olarak Bir devlet ancak diger devletler tarafindan tanindigi surece var olur Estrada doktrini ile karistirilmamalidir Madde 1 de bagimsizlik ve egemenlik den bahsedilmemistir Sozlesmenin onemli bir parcasi da egemenlik kazanmak icin askeri guc kullanmanin yasaklanmasiydi Ayrica Montevideo sozlesmesinin 11 Maddesi cagdas Stimson Doktrini ni de yansitmaktadir ve su anda Birlesmis Milletler Sarti nin 2 maddesinin 4 fikrasi araciligiyla da uluslararasi hukukun temel bir parcasidir TaraflarMonte video konvansiyonu taraflari Taraflar Imzalayanlar Diger Amerikan Devletleri Orgutu uyeleriState Imzalama Yururluk Durum Brezilya 26 Aralik 1933 23 Subat 1937 Onaylandi Sili 26 Aralik 1933 28 Mart 1935 Onaylandi Kolombiya 26 Aralik 1933 22 Temmuz 1936 Onaylandi Kosta Rika 28 Eylul 1937 Katilim Kuba 26 Aralik 1933 28 Nisan 1936 Onaylandi Dominik Cumhuriyeti 26 Aralik 1933 26 Aralik 1934 Onaylandi Ekvador 26 Aralik 1933 3 Ekim 1936 Onaylandi El Salvador 26 Aralik 1933 9 Ocak 1937 Onaylandi Guatemala 26 Aralik 1933 12 Haziran 1935 Onaylandi Haiti 26 Aralik 1933 13 Agustos 1941 Onaylandi Honduras 26 Aralik 1933 1 Aralik 1937 Onaylandi Meksika 26 Aralik 1933 27 Ocak 1936 Onaylandi Nikaragua 26 Aralik 1933 8 Ocak 1937 Onaylandi Panama 26 Aralik 1933 13 Kasim 1938 Onaylandi ABD 26 Aralik 1933 13 Temmuz 1934 Onaylandi Venezuela 26 Aralik 1933 13 Subat 1940 Onaylandi Bu sozlesme onaylayan 16 Amerika kitasi ulkeleri ile sinirlidir Notlar Amerikan Devletleri Orgutu veritabaninda Kosta Rika yi imzalayan devlet olarak gosteriyor fakat antlasma metninde Kosta Rika nin imzasi bulunmuyor 26 Aralik 1933 tarihinde Amerika kitasindan dort devlet daha Sozlesmeyi imzalamis ancak onaylamamistir Arjantin Paraguay Peru Uruguay Yedinci Uluslararasi Amerika Kitasi Devlerleri Konferasina katilan fakat uzerinde anlasilan Montevideo sozlesmesini imzalamayan tek devlet Bolivya ydi Konferansa katilmayan Kosta Rika daha sonra sozlesmeyi imzaladi Uluslararasi teamul hukukuUluslararasi teamul hukukunun yeniden bicimlendirilmesi olarak Montevideo Sozlesmesi yalnizca mevcut yasal normlari ve ilkeleri sistemlestirmistir Bu durum yalnizca imzacilara degil bir butun olarak uluslararasi hukukun tum konularina uygulanir Avrupa Birligi Badinter Komitesinin ana aciklamasinda bir devleti tanimlarken Montevideo Sozlesmesi nden alinti yapar Bir bolgeye bir nufusa ve bir siyasi otoriteye sahip olmak Komite ayrica devletlerin varliginin bir olgu meselesi oldugunu diger devletler tarafindan taninmanin ise tamamen beyan oldugunu ve devlet olmayi belirleyici bir faktoru olmadigini belirtir Isvicre Avrupa Birligi uyesi olmamasina ragmen ne bir siyasi birimin bir devlet olabilmesi icin taninmasi gerekmiyor ne de bir devletin digerini tanima yukumlulugu bulunmadigini belirterek belirtilen bu ilkeye bagli kaliyor Ayni zamanda bir devleti tanimanin ne bir devlet yaratmaya yeterli oldugunu ne de bir devletin var olmadigini gostermez Ayrica bakinizEgemenlik Franklin D Roosvelt yonetiminin dis politikasiKaynakca a b Recognition in International Law Cambridge University Press 2012 s 419 ISBN 9781107609433 3 Ocak 2021 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 13 Ocak 2021 a b c Organization of American States 3 Kasim 2009 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 23 Temmuz 2013 League of Nations Treaty Series vol 165 pp 20 43 From colony to superpower U S foreign relations since 1776 by George C Herring Oxford University Press 2008 p 499 Online at Google Books Retrieved 2011 09 20 see for example State Failure Sovereignty and Effectiveness Legal Lessons from the Decolonization of Sub Saharan Africa Gerard Kreijen Published by Martinus Nijhoff 2004 3 Ocak 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde 90 04 13965 6 page 110 Registration Number 3802 25 Temmuz 2014 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 16 Kasim 2015 a b Encyclopedia of the Inter American System Greenwood Publishing Group 1 Ocak 1997 s 287 ISBN 9780313286001 29 Kasim 2015 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 23 Temmuz 2013 Delegations from twenty states participated from the United States and all those in Latin America except Costa Rica provision was made for Costa Rica to later sign the conventions and treaties presented in the conference a b Yale 26 Ekim 2008 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 23 Temmuz 2013 Harris D J ed 2004 Cases and Materials on International Law 6th Ed at p 99 Sweet and Maxwell London International Law and Self Determination The Interplay of the Politics of Territorial Possession With Formulations of Post Colonial National Identity 2000 s 77 ISBN 9041114092 24 Mart 2017 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 13 Ocak 2021 The Badinter Arbitration Committee full title named for its chair ruled on the question of whether the Republics of Croatia Macedonia and Slovenia who had formally requested recognition by the members of the European Union and by the EU itself had met conditions specified by the Council of Ministers of the European Community on December 16 1991 17 Mayis 2008 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 10 Mayis 2012 Opinion No 1 Badinter Arbitration Committee states that the state is commonly defined as a community which consists of a territory and a population subject to an organized political authority that such a state is characterized by sovereignty and that the effects of recognition by other states are purely declaratory Switzerland s Ministry of Foreign Affairs DFA Directorate of International Law Recognition of States and Governments 2005 Dis baglantilarBM Antlasmalari Serisindeki orijinal metin 6 Ocak 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde Kayit Numarasi 3802 Bir sembol ariyor 18 Subat 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde Montevideo Sozlesmesi ve Tayvan ROC