Neorealizm veya yapısal gerçekçilik, 1979'da Kenneth Waltz'un Uluslararası Politika Teorisi kitabının yayınlanmasıyla ilişkilendirilebilen uluslararası ilişkiler teorisinde bir eğilimdir. Waltz sistematik bir yaklaşımı savunuyor: uluslararası yapı devlet davranışında bir kısıtlama görevi görüyor, böylece sadece sonuçları beklenen eylem aralığına giren devletler hayatta kalıyor. Bu sistem, firmaların piyasaya dayalı bir dizi ürün ve miktar için fiyat belirledikleri bir mikroekonomik modele benzerdir.
Amerikan siyaset bilimi çerçevesinde büyük ölçüde geliştirilen neorealizm, E.H. Carr, Hans Morgenthau 'nun politik gerçekçilik fikirlerini ve 'un fikirlerini katı ve pozitif bir sosyolojiye dönüştürmeyi amaçlamaktadır.
Anahtar noktalar
Waltz kişisinde neorealizm, dünya politikasını açıklamak için "insan doğası" gibi sık özcü kavramların kullanılmasından kaçınır. Bunun yerine, yeni-gerçekçiliğin ideologları yapısal kısıtlamaların ayrıcalıklarının strateji ve motivasyon-devlet ajanları ile yattığı teorisini geliştirirler.
Waltz'a göre dünya, sürekli uluslararası bir anarşi durumunda bulunmaktadır (kaos değil, hiyerarşinin yokluğu olarak tanımlanır). Buna ek olarak, uluslararası kamuoyu anarşisi iç piyasadan farklıdır. Yerel alanda, ana aktörler “yüce yargıç”a dönebilir (ve dönmek zorunda kalırlar) - devlet veya hükümet, ancak uluslararası alanda böyle bir meşru iktidar kaynağı yoktur. Uluslararası politikanın anarşisi (yani merkezi bir motorun olmaması) devletleri ilk etapta güvenliklerini garanti edecek şekilde hareket etmeye zorlar, çünkü bu başka hedeflere ulaşmak için bir ön koşuldur. Kendi davranışlarını etkileyen birincil faktör olan bu itici güç, devletlerin göreceli güçlerini artırmanın bir yolu olarak yabancı müdahalecilik için saldırgan askeri yetenekler geliştirmeye başlamasını sağlar. Devletler, diğer devletlerin gelecekteki niyetlerinden emin olamadıklarından, aralarında güvensizlik ortaya çıkar. Hayatta kalmalarını tehdit eden göreceli güç kayıplarına dikkat etmelerini gerektirir. Belirsizliğe dayanan bu güven eksikliğine “güvenlik ikilemi” denir: büyük bir gücün güvenliğini artırmak kaçınılmaz olarak diğer güçlerin güvenliğini azaltır.
Waltz'a göre devletler ihtiyaçlar açısından benzerdir, ancak onlara ulaşma fırsatlarında değil. Devletlerin dünyadaki konumu, yeteneklerini ve potansiyellerini belirler. Fırsatların yapısal dağılımı (devletler arasındaki iş birliği gibi), diğer devletler tarafından elde edilen göreceli başarı korkusu ve ayrıca bu eyaletlere bağımlı olma olasılığı nedeniyle sınırlıdır. Her devletin dünya arenasında gücünü en üst düzeye çıkarma arzusu, uluslararası ilişkiler oluşturan bir güçler dengesine yol açar. Ayrıca tüm ulusların karşı karşıya kaldığı güvenlik ikilemini de doğurur. Devletlerin gücü dengelemenin iki yolu vardır: iç dengeleme ve dış dengeleme. İç dengeleme, devletlerin kendi yeteneklerini ve potansiyellerini geliştirmeleri, ekonomik büyümeyi ve/veya askeri harcamaları arttırmaları nedeniyle gerçekleşir. Dış dengeleme, devletlerin daha güçlü devletlerin veya sendikaların gücüne dayanmak için ittifaklar kurmasıyla gerçekleşir.
Neo-realistler, fırsatların dağılımındaki değişikliklere göre, uluslararası sistemdeki büyük güçlerin sayısına göre belirlenen üç olası sistemin olduğunu savunuyorlar. Tek kutuplu bir sistem sadece bir büyük güç içerir, iki kutuplu bir sistem iki büyük güç içerir ve çok kutuplu bir sistem ikiden fazla büyük güç içerir. Bazı neo-realistler, iki kutuplu bir sistemin çok kutuplu bir sistemden daha kararlı (devletlerin güç ve sistemik değişimler için mücadele etmeye daha az meyilli olduğu) sonucuna varırlar, çünkü dengeleme, ittifaklar oluşturmak için ek büyük güçler (süper güçler) olmadığı için yalnızca iç dengeleme yoluyla gerçekleşebilir [ 4]. Bipolar sistem dış dengelemeye değil, sadece iç dengelemeye sahip olduğundan, yanlış hesaplama olasılığı ve büyük güçler arasındaki savaş şansı azalmaktadır.
Neorealizmin yeniliği
Neorealizm, Waltz’un “klasik gerçekçiliğin eksikliklerine” yanıtıydı. Terimler bazen birbirinin yerine kullanılsa da, neorealizm ve gerçekçilik birçok temel farkı paylaşır. Neorealizm, uluslararası ilişkiler teorisi ile dünya politikası teorisinin aynı şey olmadığını iddia ediyor. Neorealizme göre, uluslararası ilişkiler tam olarak devletlerarası ilişkilerdir ve dünya politikası devlet dışı aktörlerin etkileşimidir.
Neorealizmin ana hükümleri:
Uluslararası ilişkiler, belirli yasalara uygun olarak faaliyet gösteren bütüncül bir sistem olarak görülmektedir. Uluslararası ilişkilerin doğasını ancak sistem analizi ortaya çıkarabilir.
Neorealizm, uluslararası davranışın açıklanmasının merkezini, yapısal özellikleri küçük ve orta devletlerin çabalarına bağlı olmayan, ancak büyük güçler arasındaki etkileşimin sonucu olan uluslararası sistem düzeyine taşır. Büyük güçler ve diğer devletler arasındaki ilişkiler, esas olarak büyük güçlerin iradesine bağlı oldukları için, benzersiz bir anarşist değildir. Ayrıca Waltz, uluslararası ilişkilerin yapısının üç temel ilkesini (“yapısal üçlü”) belirlemiştir. Birincisi, devletler öncelikle hayatta kalma güdüsü tarafından yönlendirilir. İkincisi, sadece aktörler uluslararası ilişkilerde katılımcı olmaya devam etmektedir, çünkü diğer aktörler güç ve iktidar mevcudiyetinde öncü güçleri yakalayıp üstlenememiştir. Üçüncüsü, durumlar heterojendir ve yetenekleri ve potansiyeli bakımından farklılık gösterir.
Neorealizm, ekonomik ilişkileri politik ilişkilerden bulmaya ve izole etmeye çalışır.
Neorealizm, metodolojik titizlik arzusuyla ayırt edilir.
Ana aktörler devletler ve sendikalarıdır. Ana hedefleri ulusal çıkarların korunması, devletin güvenliği ve uluslararası ilişkilerde statükonun korunmasıdır. Bu hedeflere ulaşmanın ana yolu güç ve ittifaklardır.
Uluslararası ilişkilerin itici gücü, uluslararası sistemin yapısal kısıtlamalarının sert ve kısıtlayıcı etkisinde yatmaktadır.
Neorealizm ve politik gerçekçiliğin benzerlikleri:
Hem realistler hem de neo-realistler, uluslararası ilişkilerin doğası binlerce yıldır değişmediğinden, gelecekte başka bir karakter kazanacaklarına inanmak için hiçbir neden olmadığına inanıyorlar.
Her iki teori de, liberal-idealist temellere dayanan uluslararası sistemi değiştirme çabalarının önceden başarısızlığa mahkûm olduğuna inanmaktadır.
Neorealizmin eleştirisi
Neo-realistler, savaş uluslararası sistemin anarşist yapısının bir sonucu olduğu için gelecekte de devam edeceği sonucuna vardı. Uluslararası sistem ilkelerinin sıralamasının, nükleer silahların ortaya çıkmasıyla birlikte Thukididis döneminden bu yana temelde değişmediğini savunuyorlar.
1979'daki görünümden Soğuk Savaş'ın sonuna kadar, neorealizm uluslararası ilişkilerin baskın teorisi olmuştur. Sovyetler Birliği'nin ani ve barışçıl çöküşünü açıklayamaması, Waltz’un bipolar sistemlerin çok kutuplu sistemlerden daha kararlı olması gerektiği iddiasını sorguladı. Waltz, istikrarın barış anlamına gelmeyen süre ile karıştırıldığını ve bipolar sistemin ikinci anlamda gerçekten daha kararlı olduğunu söyledi.
Neorealizmin (ve genel olarak klasik gerçekçiliğin) bir başka büyük eleştirisi, II. Dünya Savaşı'ndan bu yana büyük bir gücün uzun süreli barışını ve devletlerin artan işbirliğini açıklayamamadan bahsediyor. Kurumlar, normlar ve iç rejimlerin rollerine odaklanan alternatif açıklamalar, gerçekçi teorilerin mevcut çalışma ve teori üzerinde büyük bir etkisi olmaya devam etmesine rağmen, gerçekçi bir yaklaşıma alternatif sunmaya devam etmiştir.
Diğer eleştirmenler, neorealizmin öngördüğü gibi, devletlerin davranışları dengelemeye katılmadıklarını ve bunun yerine çoğunlukla seçimin kazanan tarafını veya uluslararası krizde daha güçlü tarafını tercih ettiklerini savunuyorlar. Waltz, teorisinin orta ve büyük güçlerin eylemlerini açıkladığını ve küçük savunmasız devletlerin gerçekten de seçimlerde kazanan taraf olduğunu ve sonuç olarak eylemlerinin önemli ölçüde uluslararası ilişkiler kursu oluşturmadığını söylüyor.
Ayrıca Bakınız
Konuyla ilgili yayınlar
- Waltz K., 1979, s. 91.
- Waltz K., 1979, s. 93.
- Waltz K., 1979, s. 99.
- Waltz K., 1979, s. 132-133.
- Waltz K., 1979, s. 133.
- Lebedeva M. M. Bölüm 2. Uluslararası çalışmalarda teorik okullar. Gerçekçilik ve neorealizm // Dünya Politikaları. - 2. baskı, Rev. ve ek .. - M.: Aspect-Press, 2007. - S. 28-35. - 365 s. - ISBN 978-5-7567-0428-0.
- Tsygankov P. A. Bölüm 5. Uluslararası ilişkiler teorisinde modern okullar ve yönelimler. Neorealizm ve neoliberalizm tartışması. Neorealizm // Uluslararası İlişkiler Teorisi. - M.: Gardariki, 2003. - S. 126-132. - 590 s.
- Tsygankov P. A. Bölüm 5. Uluslararası ilişkiler teorisinde modern okullar ve yönelimler. Neorealizm ve neoliberalizm tartışması. Neorealizm // Uluslararası İlişkiler Teorisi. - M: Gardariki, 2003. - S. 131. - 590 s.
- Konyshev V.N. Amerikan neorealizmi savaşın doğası üzerine: politik teorinin evrimi. - St.Petersburg: Nauka, 2004. - 372 s.
- Konyshev V.N. Egemenliğin doğası üzerine Amerikan neorealizmi // POLITEX. - 2010. - T. 6, No. 4.
- Konyshev V.N. Dünya siyasetinin sorunları üzerine Amerikan neorealizmi // Amerikan Yıllığı 2006. - M: Nauka, 2008.
- Konyshev V.N. Kenneth Walts'ın neorealizmi hakkında // Politika: Polit. issled. - 2004. - No. 2. - S. 146-155.
- Konyshev V.N. Amerikan neorealizminin çeşitleri // Cosmopolis. - 2004. - No. 3 (9). - S. 154-167.
- Konyshev V.N. Çağdaş Amerikan Siyasal Düşüncesi: Neorealizmin Tarih Yazımı. - St.Petersburg: St.Petersburg Devlet Üniversitesi Yayınevi, 2006. - S. 154.
- Waltz K. Uluslararası Politika Teorisi. - Addison-Wesley, 1979. - ISBN 0-201-08349-3.
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Neorealizm veya yapisal gercekcilik 1979 da Kenneth Waltz un Uluslararasi Politika Teorisi kitabinin yayinlanmasiyla iliskilendirilebilen uluslararasi iliskiler teorisinde bir egilimdir Waltz sistematik bir yaklasimi savunuyor uluslararasi yapi devlet davranisinda bir kisitlama gorevi goruyor boylece sadece sonuclari beklenen eylem araligina giren devletler hayatta kaliyor Bu sistem firmalarin piyasaya dayali bir dizi urun ve miktar icin fiyat belirledikleri bir mikroekonomik modele benzerdir Amerikan siyaset bilimi cercevesinde buyuk olcude gelistirilen neorealizm E H Carr Hans Morgenthau nun politik gercekcilik fikirlerini ve un fikirlerini kati ve pozitif bir sosyolojiye donusturmeyi amaclamaktadir Anahtar noktalarWaltz kisisinde neorealizm dunya politikasini aciklamak icin insan dogasi gibi sik ozcu kavramlarin kullanilmasindan kacinir Bunun yerine yeni gercekciligin ideologlari yapisal kisitlamalarin ayricaliklarinin strateji ve motivasyon devlet ajanlari ile yattigi teorisini gelistirirler Waltz a gore dunya surekli uluslararasi bir anarsi durumunda bulunmaktadir kaos degil hiyerarsinin yoklugu olarak tanimlanir Buna ek olarak uluslararasi kamuoyu anarsisi ic piyasadan farklidir Yerel alanda ana aktorler yuce yargic a donebilir ve donmek zorunda kalirlar devlet veya hukumet ancak uluslararasi alanda boyle bir mesru iktidar kaynagi yoktur Uluslararasi politikanin anarsisi yani merkezi bir motorun olmamasi devletleri ilk etapta guvenliklerini garanti edecek sekilde hareket etmeye zorlar cunku bu baska hedeflere ulasmak icin bir on kosuldur Kendi davranislarini etkileyen birincil faktor olan bu itici guc devletlerin goreceli guclerini artirmanin bir yolu olarak yabanci mudahalecilik icin saldirgan askeri yetenekler gelistirmeye baslamasini saglar Devletler diger devletlerin gelecekteki niyetlerinden emin olamadiklarindan aralarinda guvensizlik ortaya cikar Hayatta kalmalarini tehdit eden goreceli guc kayiplarina dikkat etmelerini gerektirir Belirsizlige dayanan bu guven eksikligine guvenlik ikilemi denir buyuk bir gucun guvenligini artirmak kacinilmaz olarak diger guclerin guvenligini azaltir Waltz a gore devletler ihtiyaclar acisindan benzerdir ancak onlara ulasma firsatlarinda degil Devletlerin dunyadaki konumu yeteneklerini ve potansiyellerini belirler Firsatlarin yapisal dagilimi devletler arasindaki is birligi gibi diger devletler tarafindan elde edilen goreceli basari korkusu ve ayrica bu eyaletlere bagimli olma olasiligi nedeniyle sinirlidir Her devletin dunya arenasinda gucunu en ust duzeye cikarma arzusu uluslararasi iliskiler olusturan bir gucler dengesine yol acar Ayrica tum uluslarin karsi karsiya kaldigi guvenlik ikilemini de dogurur Devletlerin gucu dengelemenin iki yolu vardir ic dengeleme ve dis dengeleme Ic dengeleme devletlerin kendi yeteneklerini ve potansiyellerini gelistirmeleri ekonomik buyumeyi ve veya askeri harcamalari arttirmalari nedeniyle gerceklesir Dis dengeleme devletlerin daha guclu devletlerin veya sendikalarin gucune dayanmak icin ittifaklar kurmasiyla gerceklesir Neo realistler firsatlarin dagilimindaki degisikliklere gore uluslararasi sistemdeki buyuk guclerin sayisina gore belirlenen uc olasi sistemin oldugunu savunuyorlar Tek kutuplu bir sistem sadece bir buyuk guc icerir iki kutuplu bir sistem iki buyuk guc icerir ve cok kutuplu bir sistem ikiden fazla buyuk guc icerir Bazi neo realistler iki kutuplu bir sistemin cok kutuplu bir sistemden daha kararli devletlerin guc ve sistemik degisimler icin mucadele etmeye daha az meyilli oldugu sonucuna varirlar cunku dengeleme ittifaklar olusturmak icin ek buyuk gucler super gucler olmadigi icin yalnizca ic dengeleme yoluyla gerceklesebilir 4 Bipolar sistem dis dengelemeye degil sadece ic dengelemeye sahip oldugundan yanlis hesaplama olasiligi ve buyuk gucler arasindaki savas sansi azalmaktadir Neorealizmin yeniligiNeorealizm Waltz un klasik gercekciligin eksikliklerine yanitiydi Terimler bazen birbirinin yerine kullanilsa da neorealizm ve gercekcilik bircok temel farki paylasir Neorealizm uluslararasi iliskiler teorisi ile dunya politikasi teorisinin ayni sey olmadigini iddia ediyor Neorealizme gore uluslararasi iliskiler tam olarak devletlerarasi iliskilerdir ve dunya politikasi devlet disi aktorlerin etkilesimidir Neorealizmin ana hukumleri Uluslararasi iliskiler belirli yasalara uygun olarak faaliyet gosteren butuncul bir sistem olarak gorulmektedir Uluslararasi iliskilerin dogasini ancak sistem analizi ortaya cikarabilir Neorealizm uluslararasi davranisin aciklanmasinin merkezini yapisal ozellikleri kucuk ve orta devletlerin cabalarina bagli olmayan ancak buyuk gucler arasindaki etkilesimin sonucu olan uluslararasi sistem duzeyine tasir Buyuk gucler ve diger devletler arasindaki iliskiler esas olarak buyuk guclerin iradesine bagli olduklari icin benzersiz bir anarsist degildir Ayrica Waltz uluslararasi iliskilerin yapisinin uc temel ilkesini yapisal uclu belirlemistir Birincisi devletler oncelikle hayatta kalma gudusu tarafindan yonlendirilir Ikincisi sadece aktorler uluslararasi iliskilerde katilimci olmaya devam etmektedir cunku diger aktorler guc ve iktidar mevcudiyetinde oncu gucleri yakalayip ustlenememistir Ucuncusu durumlar heterojendir ve yetenekleri ve potansiyeli bakimindan farklilik gosterir Neorealizm ekonomik iliskileri politik iliskilerden bulmaya ve izole etmeye calisir Neorealizm metodolojik titizlik arzusuyla ayirt edilir Ana aktorler devletler ve sendikalaridir Ana hedefleri ulusal cikarlarin korunmasi devletin guvenligi ve uluslararasi iliskilerde statukonun korunmasidir Bu hedeflere ulasmanin ana yolu guc ve ittifaklardir Uluslararasi iliskilerin itici gucu uluslararasi sistemin yapisal kisitlamalarinin sert ve kisitlayici etkisinde yatmaktadir Neorealizm ve politik gercekciligin benzerlikleri Hem realistler hem de neo realistler uluslararasi iliskilerin dogasi binlerce yildir degismediginden gelecekte baska bir karakter kazanacaklarina inanmak icin hicbir neden olmadigina inaniyorlar Her iki teori de liberal idealist temellere dayanan uluslararasi sistemi degistirme cabalarinin onceden basarisizliga mahkum olduguna inanmaktadir Neorealizmin elestirisiNeo realistler savas uluslararasi sistemin anarsist yapisinin bir sonucu oldugu icin gelecekte de devam edecegi sonucuna vardi Uluslararasi sistem ilkelerinin siralamasinin nukleer silahlarin ortaya cikmasiyla birlikte Thukididis doneminden bu yana temelde degismedigini savunuyorlar 1979 daki gorunumden Soguk Savas in sonuna kadar neorealizm uluslararasi iliskilerin baskin teorisi olmustur Sovyetler Birligi nin ani ve bariscil cokusunu aciklayamamasi Waltz un bipolar sistemlerin cok kutuplu sistemlerden daha kararli olmasi gerektigi iddiasini sorguladi Waltz istikrarin baris anlamina gelmeyen sure ile karistirildigini ve bipolar sistemin ikinci anlamda gercekten daha kararli oldugunu soyledi Neorealizmin ve genel olarak klasik gercekciligin bir baska buyuk elestirisi II Dunya Savasi ndan bu yana buyuk bir gucun uzun sureli barisini ve devletlerin artan isbirligini aciklayamamadan bahsediyor Kurumlar normlar ve ic rejimlerin rollerine odaklanan alternatif aciklamalar gercekci teorilerin mevcut calisma ve teori uzerinde buyuk bir etkisi olmaya devam etmesine ragmen gercekci bir yaklasima alternatif sunmaya devam etmistir Diger elestirmenler neorealizmin ongordugu gibi devletlerin davranislari dengelemeye katilmadiklarini ve bunun yerine cogunlukla secimin kazanan tarafini veya uluslararasi krizde daha guclu tarafini tercih ettiklerini savunuyorlar Waltz teorisinin orta ve buyuk guclerin eylemlerini acikladigini ve kucuk savunmasiz devletlerin gercekten de secimlerde kazanan taraf oldugunu ve sonuc olarak eylemlerinin onemli olcude uluslararasi iliskiler kursu olusturmadigini soyluyor Ayrica BakinizNeo neo tartismasiKonuyla ilgili yayinlarWaltz K 1979 s 91 Waltz K 1979 s 93 Waltz K 1979 s 99 Waltz K 1979 s 132 133 Waltz K 1979 s 133 Lebedeva M M Bolum 2 Uluslararasi calismalarda teorik okullar Gercekcilik ve neorealizm Dunya Politikalari 2 baski Rev ve ek M Aspect Press 2007 S 28 35 365 s ISBN 978 5 7567 0428 0 Tsygankov P A Bolum 5 Uluslararasi iliskiler teorisinde modern okullar ve yonelimler Neorealizm ve neoliberalizm tartismasi Neorealizm Uluslararasi Iliskiler Teorisi M Gardariki 2003 S 126 132 590 s Tsygankov P A Bolum 5 Uluslararasi iliskiler teorisinde modern okullar ve yonelimler Neorealizm ve neoliberalizm tartismasi Neorealizm Uluslararasi Iliskiler Teorisi M Gardariki 2003 S 131 590 s Konyshev V N Amerikan neorealizmi savasin dogasi uzerine politik teorinin evrimi St Petersburg Nauka 2004 372 s Konyshev V N Egemenligin dogasi uzerine Amerikan neorealizmi POLITEX 2010 T 6 No 4 Konyshev V N Dunya siyasetinin sorunlari uzerine Amerikan neorealizmi Amerikan Yilligi 2006 M Nauka 2008 Konyshev V N Kenneth Walts in neorealizmi hakkinda Politika Polit issled 2004 No 2 S 146 155 Konyshev V N Amerikan neorealizminin cesitleri Cosmopolis 2004 No 3 9 S 154 167 Konyshev V N Cagdas Amerikan Siyasal Dusuncesi Neorealizmin Tarih Yazimi St Petersburg St Petersburg Devlet Universitesi Yayinevi 2006 S 154 Waltz K Uluslararasi Politika Teorisi Addison Wesley 1979 ISBN 0 201 08349 3