II Philippe Augustus Fransızca Philippe Auguste 21 Ağustos 1165 14 Temmuz 1223 1180 yılından ölümüne kadar Fransa

II. Philippe Augustus (Fransızca: Philippe Auguste; 21 Ağustos 1165 – 14 Temmuz 1223), 1180 yılından ölümüne kadar Fransa Kralı idi. Kendisini "Fransa Kralı" olarak tanımlayan ilk Fransız hükümdarıdır. VII. Louis ve üçüncü karısı Adèle de Champagne'nin oğludur. Babasının hayatının geç dönemlerinde dünyaya gelen ilk erkek çocuk olduğu için kendisinde Dieudonné ("Tanrı Lütfu”) lakabı verilmiştir. "Augustus "(Latince : "görkemli", "büyük" veya "saygıdeğer) lakabı ise Fransa'nın kraliyet topraklarını bu kadar dikkat çekici bir şekilde genişlettiği için tarihçi Rigord tarafından verilmiştir.

II. Philippe Augustus

Fransa kralı
Hüküm süresi	1180 - 1223
Önce gelen	VII. Louis
Sonra gelen	VIII. Louis

Doğum	21 Ağustos 1165(1165-08-21) Gonesse, Fransa
Ölüm	14 Temmuz 1223 (57 yaşında) Mantes-la-Jolie, Fransa
Defin	Saint-Denis Bazilikası, Fransa
Eş(ler)i	Hainault'lu Isabella (e. 1180, ö. 1190) Danimarkalı Ingeborg (e. 1193, ayrılması 1196) Meranyalı Agnes (e. 1196, ayrılması 1200)
Hanedan	Capet Hanedanı
Babası	VII. Louis
Annesi	Adèle de Champagne

Plantagenet Hanedanı ile onlarca yıl süren çatışmalardan sonra Philip, 1214'te Bouvines Muharebesi'nde rakiplerinden oluşan bir koalisyonu yenerek Angevin İmparatorluğu'na son vermeyi başardı. Bu zaferin, Batı Avrupa siyaseti üzerinde kalıcı bir etkisi olacaktı: İngiliz Kralı John, baronları tarafından Magna Carta'yı kabul etmeye ve Birinci Baronlar Savaşı olan Philip'in oğlu Louis'nin yardımıyla ona karşı bir isyanla başa çıkmaya zorlanırken, Fransız kralının otoritesi tartışılmaz hale geldi. Philip, Fransa'yı Avrupa'nın en zengin ve güçlü ülkesi haline getirdi. Soyluların gücünü kontrol etti ve yeni ortaya çıkan burjuvaziye ayrıcalıklar ve özgürlükler tanıyarak kasabaların kendilerini senyör otoritesinden kurtarmasına yardım etti. Paris'in çevresine büyük bir duvar ("II. Philip Augustus Duvarı") inşa etti, Fransız hükûmetini yeniden düzenledi ve ülkesine malî istikrar getirdi.

İlk yılları

Philip, 21 Ağustos 1165'te VII. Louis ve Champagne'li Adela'nın oğlu olarak dünyaya geldi. İlk doğan oğul olduğu ve babasının hayatına geç geldiği için Dieudonné ("Tanrı tarafından verilen") lakabını aldı.

Louis, Capet Hanedanı'nın geleneklerine uygun olarak, Philip'i bir an önce kendisiyle eş yönetici yapmak niyetindeydi, ancak Philip, bir av gezisinden sonra hastalanınca bu planlar ertelendi. Babası, Philip'in iyileşmesi için dua etmek üzere Thomas Becket Mabedi'ne hacca gitti ve bundan sonra kendisine oğlunun gerçekten iyileştiği söylendi. Ancak kral, Paris'e dönerken felç geçirdi. Sağlığı iyice kötüye giden VII. Louis, 14 yaşındaki oğlunu 1 Kasım 1179'da Beyaz Eller Başpiskoposu William tarafından Reims'te taçlandırıp kral olarak meshettirdi.

Nisan 1180'de, Hainaut Kontu V. Baldwin ve Flanders Kontesi I. Margaret'in kızı Hainault'lu Isabella ile evlendi. Taç giyme töreninden itibaren, babasının sağlığı yavaş yavaş bozulduğu için tüm gerçek güç Philip'e geçti. Büyük soylular, Philip'in avantajlı evliliğinden hoşnut değildi. Louis üzerinde muazzam bir etkiye sahip olan annesi ve dört amcası, Philip babasından kraliyet mührünü aldığından beri, onun tahta geçmesinden son derece mutsuzdu. Louis, 18 Eylül 1180'de öldü.

Kraliyet ordusu

Philip'in ordusu için ana finansman kaynağı kraliyet mülkü idi. Çatışma zamanlarında, hemen 250 şövalye, 250 atlı çavuş, 100 atlı yaylı tüfekçi, 133 yaya yaylı tüfekçi, 2.000 fitlik çavuş ve 300 paralı asker çağırabilirdi. Saltanatının sonlarına doğru, yaklaşık 3.000 şövalye, 9.000 çavuş, 6.000 şehirli milis ve binlerce piyade çavuş toplayabildi. Artan gelirlerini kullanan Philip, etkin olarak bir Fransız donanması inşa eden ilk Capetian kralıydı. 1215'te filosu toplam 7.000 adam taşıyabilirdi. İki yıl içinde filosunda 10 büyük gemi ve birçok küçük gemi vardı.

Yahudilerin sınır dışı edilmesi

Philip, 1180'de babasının Yahudilere karşı hoşgörüsünü ve korumasını tersine çevirerek, Fransız Yahudilerinin değerli eşyalarının ellerinden alınmasını, fidye alınmasını ve daha fazla vergilendirme pahasına Hristiyanlığa döndürülmesini emretti. Nisan 1182'de, kısmen Fransız tahtını zenginleştirmek için, tüm Yahudileri Demesne'den kovdu ve mallarına el koydu. Philip, Temmuz 1182'de onları, kraliyet mahallesinden de kovdu ve Les Halles pazarına yer açmak için Paris'teki Yahudi evlerini yıktırdı. Önlemler kısa vadede kârlıydı, yalnızca fidyeler 15.000 mark getirdi ve Yahudiler, Hristiyanları zenginleştirdi. Brie-Comte-Robert'ta doksan dokuz Yahudi diri diri yakıldı. 1198'de Philip, Yahudilerin geri dönmesine izin verdi.

Vasalları ile savaşlar

1181'de, Philip ile Flanders Kontu I. Philip arasında, Kral Philip'in karısının çeyizi olduğunu iddia ettiği Vermandois konusunda bir çatışma çıktı. Sonunda Flanders Kontu, Somme ve Oise arasındaki tüm bölgeyi harap ederek Fransa'yı işgal etti. Ancak, Philip'in 2.000 şövalyeyle yaklaştığını öğrenince Flanders'a geri döndü. Philip onu kovaladı ve iki ordu Amiens yakınlarında karşı karşıya geldi. Bu aşamada Philip, Brabant Dükü I. Henry ve Köln Başpiskoposu Philipp von Heinsberg ile ittifaklarını bozarak kontun hırslarına karşı koymayı başardı. Bu, Kont'u bir barış yapmaya zorladı. Temmuz 1185'te, Boves Antlaşması, tartışmalı bölgeyi, Amiénois, Artois ve diğer birçok yerin krala geçmesiyle ve geri kalanı, uygun Vermandois ilçesi ile geçici olarak Flanders Kontu'na bırakılarak bölünmüş halde bıraktı. Bu sıralarda II. Philip, Fransız topraklarını genişlettiği için keşiş Rigord tarafından "Augustus" olarak adlandırıldı.

II. Henry ile savaş

Philip ile aynı zamanda İngiltere Kralı II. Henry arasında bir anlaşmazlık çıktı. Henry'nin en büyük oğlu Genç Kral Henry'nin Haziran 1183'te ölümü, Philip'in dul kız kardeşi Margaret'in çeyiziyle ilgili bir tartışma başlattı. Philip, nişan anlaşmasına göre evlilik herhangi bir çocuk üretmediği için çeyizin Fransa'ya iade edilmesi konusunda ısrar etti. İki kral, konferanslar düzenledi. Kral Philip davayı daha da ileri götürdüğünde Macaristan Kralı III. Béla duruma müdahale ederek, dul kadının evlenmesini istedi ve bu nedenle çeyizinin iade edilmesi gerekiyordu. Böylelikle II. Henry, iadeyi sonunda kabul etti.

II. Henry, doğmamış torunu Bretonya Dükü I. Arthur için düklüğün vesayetini elinde tutmasında ısrar ettiğinden, yeni bir tartışma turu başlattı. Philip, Henry'nin Lordu olarak, çocuğun doğumuna kadar gerçek vasi olması gerektiğini belirterek itiraz etti. Philip daha sonra diğer kız kardeşi Alys’le, Henry'nin Aslan Yürekli Richard lakaplı İngiltere Kralı I. Richard ile gecikmiş nişanı konusunu gündeme getirdi.

Bu şikayetleri iki yıl süren savaş (1186-1188) izledi, ancak durum yine de değişmedi. Philip, başlangıçta Henry'nin babalarına isyan eden küçük oğulları Aslan Yürekli Richard ve John ile ittifak kurdu. 1187 yazında iki yıllık ateşkes olmasına rağmen, Philip 1188 yazında düşmanlıklarını yeniden başlattı. Henry ve Richard arasındaki yabancılaşmayı ustaca kullandı ve Richard, Kasım 1188'de Bonsmoulins'de ona gönüllü olarak saygı duruşunda bulundu.

1189'da, Henry'nin sağlığı bozulurken, Richard ona boyun eğdirmek için açıkça Philip'le güçlerini birleştirdi. Sonuç olarak, II. Henry, kendi saygısını yenilemek, Issoudun'un Philip'e teslimini onaylamak ve Auvergne üzerindeki hükümdarlık iddiasından vazgeçmek zorunda kaldı.II. Henry iki gün sonra öldü.

İngiltere'nin Angevin kralları (II. Henry'nin ait olduğu hükümdarlar soyu), Normandiya ve Akitanya Dükleri ve Anjou Kontları olarak Philip'in en güçlü ve tehlikeli vasallarıydı. Philip, Angevin'in Fransa'daki gücünü yok etmeyi aklına koydu. Bunun için etkili planlarından biri, Henry'nin tüm oğullarıyla arkadaş olmak ve onları babalarına karşı isyan çıkarmak için kullanmaktı. Genç Kral Henry ve Bretonya Dükü Geoffrey ile ölümlerine kadar dostluklarını sürdürdü. Gerçekten de, Geoffrey'nin cenazesinde kedere o kadar kapılmıştı ki, kendisini mezara atmaktan zorla alıkonulması gerekti. Her biri İngiliz tahtına yükselirken, Henry'nin diğer oğulları Richard ve John ile olan arkadaşlıklarını kopardı.

Üçüncü Haçlı Seferi

Philip, İngiltere Kralı I. Richard ve Kutsal Roma İmparatoru I. Frederick Barbarossa ile 1189-1192'de Üçüncü Haçlı Seferi'ne katılmak için Kutsal Topraklara gitti. İlk başta, Fransız ve İngiliz haçlılar birlikte seyahat ettiler, ancak Richard'ın Marsilya'dan deniz yoluyla gitmeye karar vermesiyle ordular Lyon'da bölündü, oysa Philip, karadan Alpler üzerinden Cenova'ya gitti. Fransız ve İngiliz orduları, birlikte kışı geçirdikleri Messina'da yeniden birleştiler. 30 Mart 1191'de Fransızlar, Kutsal Topraklar'a yelken açtı ve 20 Nisan'da Philip, daha küçük bir haçlı birliği tarafından zaten kuşatma altında olan Akka'ya geldi ve 8 Haziran'da Richard gelmeden önce kuşatma teçhizatı inşa etmeye başladı.Acre 12 Temmuz'da teslim olduğunda, Philip ciddi şekilde dizanteri hastasıydı ve bu onun şevkini azalttı. Acre, haçlıların eline geçtikten ve Richard, kibirli bir tavırla hareket ettikten sonra Philip’in Richard ile bağları daha da gerildi.

Daha da önemlisi, Acre kuşatması, Vermandois ilçesini elinde tutan Flanders Kontu Philip'in ölümüyle sonuçlandı. Ölümü, Philip'in güçlü Blois-Champagne fraksiyonunu izole etmek için düzenlediği Gisors Antlaşması'nın bozulması tehlikesi yarattı. Philip, Flanders'daki veraset meselesini halletmek için Fransa'ya dönmeye karar verdi; bu Richard'ı rahatsız eden bir karardı "Onu buraya getiren işi bitirmeden giderse, efendime yazıklar olsun. Ama yine de sağlığı kötüyse veya burada ölmekten korkarsa, onun işi bitecek".

31 Temmuz 1191'de 10.000 kişilik Fransız ordusu (askerlere ödenecek 5.000 gümüş markla birlikte) Burgonya Dükü III. Hugh komutasında Outremer'de kaldı. Philip ve kuzeni Nevers Kontu Peter, Roma'ya gittiler ve burada Philip, Richard'ın tavrını Papa III. Celestine'e protesto etti ve oradan da Fransa'ya döndü. Geri dönme kararı, Richard'ın Kutsal Topraklar'da seferber olmasıyla, Kuzey Fransa'daki İngiliz mallarının saldırıya açık olacağının fark edilmesiyle de alevlendi. Richard'ın gecikmeli eve dönüşünden sonra, İngiltere ile Fransa arasındaki savaş, İngiliz kontrolündeki bölgelerin mülkiyeti nedeniyle başlayacaktı.

İngiltere, Flanders ve Kutsal Roma İmparatorluğu ile çatışma

Aslan Yürekli Kral Richard ile çatışma (1191–1199)

Philip'in Aslan Yürekli Richard ile çatışmasının doğrudan nedeni, Richard'ın 1191'de Philip'in kız kardeşi Alys ile olan nişanını bozma kararından kaynaklanıyordu. Alys'in, nişanları sırasında Richard'a verilen çeyizinin bir kısmı, nişanın sonunda Philip'e geri dönmeliydi, ancak Philip, Haçlı Seferi'nin çökmesini önlemek için, bu bölgenin Richard'ın elinde kalacağını ve onun erkek torunlarına miras kalacağını kabul etti. Richard bir varisi olmadan ölürse, bölge Philip'e geri dönecek ve Philip bir varis olmadan ölürse, bu topraklar Normandiya'nın bir parçası olarak kabul edilecekdi.

1191'in sonlarında Fransa'ya dönen Philip, bu bölgeleri geri almanın bir yolunu bulmak için plan yapmaya başladı. Bir haçlı seferindeyken Richard'ın topraklarına saldırmayacağına yemin ettiği için zor bir durumdaydı.

20 Ocak 1192'de Philip, Richard'ın Normandiya seneschal'ı William FitzRalph ile bir araya geldi. Richard'dan olduğu iddia edilen bazı belgeleri sunan Philip, İngiliz Kralının Messina'da tartışmalı toprakları Fransa'ya devretmeyi kabul ettiğini iddia etti. Doğrudan hükümdarlarından hiçbir şey duymayan FitzRalph ve Norman baronları, Philip'in Vexin üzerindeki iddiasını reddettiler. Bu sırada Philip, Richard'ın doğuda tebaasının gözünde onu itibarsızlaştırmak için yaptığı eylem hakkında söylentiler yaymaya başladı. Philip'in icat ettiği hikâyeler arasında, Richard'ın Gazze, Yafa ve Aşkelon'un düşmesine neden olmak için komplo kurduğunu ve Montferrat'lı Conrad'ın öldürülmesine katıldığını ve Selahaddin ile hain bir iletişime karıştığını iddia etti. Sonunda Philip, Richard'ın kardeşi John ile temas kurdu ve onu İngiltere'nin meşru kralını devirmek için bir komploya katılmaya ikna etti.

Richard'ın haçlı seferini bitirdiği ve Kutsal Topraklardan dönerken yakalandığı haberi Philip'e ulaştığında, derhal Vexin'i işgal etti. Philip, daha sonra Normandiya'nın derinliklerine girerek Dieppe'ye kadar ulaştı. İkiyüzlü John'u kendi tarafında tutmak için Philip, Évreux kasabasının savunmasını ona emanet etti. 9 Temmuz 1193'te Richard'ın planlarını bozmasını önlemek için, Philip ve John, İngiliz kralını bir süre daha esir tutmak için Kutsal Roma İmparatoru VI. Henry'ye rüşvet vermeye çalıştı. Henry, bu teklifi reddetti ve Richard, 4 Şubat 1194'te esaretten serbest bırakıldı. 13 Mart'ta Richard, İngiltere'ye döndü ve 12 Mayıs'ta, yaklaşık 300 gemiyle Normandiya'ya yelken açtı. Kuvvetler kaleye yaklaşırken, Philip kampa saldırmaya karar verdi. Philip, Évreux'a doğru hareket etti, kasabayı geri aldı ve yağmaladı, ancak bu süre zarfında Verneuil'deki güçleri kuşatmayı bıraktı ve Richard, 30 Mayıs'ta kaleye girdi. Haziran ayı boyunca, Philip'in seferi kuzeyde durma noktasına gelirken, Richard güneyde bir dizi önemli kaleyi alıyordu. Güneydeki müttefiklerinin üzerindeki baskıyı hafifletmeye hevesli olan Philip, Vendôme'da Richard'ın güçleriyle yüzleşmek için yürüdü. Büyük bir savaşta her şeyi riske atmayı reddeden Philip geri çekildi, ancak 3 Temmuz'da Fréteval'de yakalandı. Bu , Philip'in kaçarken yakalanmaktan zar zor kurtulduğu genel bir karşılaşmaya dönüştü. O ana kadar her iki taraf da yorulmuştu ve geçici Tillières Ateşkesi'ni kabul ettiler. Philip bir kez daha Verneuil'i kuşattığında savaş 1195'te yeniden başladı.

Savaş, ilerleyen üç yıl boyunca yavaş yavaş Philip'in aleyhine döndü. Richard'ın yeğeni Bretonya Dükü I. Arthur, Philip'in eline geçtiğinde ve Aumale Kuşatması'nı kazandığında 1196'nın başında siyasi ve askerî koşullar umut verici görünüyordu, ancak Philip'in iyi talihi uzun sürmedi. Richard, 1197'de önemli bir müttefik olan Flanders'lı Baldwin'i kazandı. Aynı yıl, Kutsal Roma İmparatoru VI. Henry öldü, yerine Richard'ın yeğeni IV. Otto geçti ve Philip üzerinde ek baskı kurdu. Sonunda, birçok Norman lordu taraf değiştirerek Richard'ın tarafına geçiyordu.

1199 Ocak ayının ortalarında, iki kral son bir toplantı için bir araya geldi; Richard bir teknenin güvertesinde ve Philip, Seine Nehri kıyısında duruyordu. Böylelikle bu tartışma beş yıllık bir ateşkesle sonuçlandı. Daha sonra 1199'da Richard, vasallarından birinin dâhil olduğu bir kuşatma sırasında öldürüldü.

Evlilik sorunları

Hainault'lu Isabella'nın 1190'da doğum sırasında erken ölümünden sonra, Philip yeniden evlenmeye karar verdi. 15 Ağustos 1193'te Danimarka Kralı I. Valdemar'ın kızı Ingeborg ile evlendi ve çeyiz olarak 10.000 mark gümüş aldı. Yeni kraliçesi ile 14 Ağustos 1193'te Amiens'te tanıştı ve aynı gün evlendiler. Tören sırasında Philip solgundu, gergindi ve törenin bitmesini bekleyemedi. Törenin ardından Ingeborg'u, Saint-Maur-des-Fosses manastırına gönderdi ve Papa III. Celestine'den evliliğin tamamlanmadığı gerekçesiyle iptalini istedi. Ancak Philip, Ingeborg'u hesaba katmamıştı; evliliğin tamamlandığı ve kendisinin karısı ve Fransa'nın gerçek kraliçesi olduğu konusunda ısrar etti. Æbelholt'lu Fransız-Danimarkalı kilise adamı William, Ingeborg'un tarafına müdahale etti ve akrabalığın sözde engelini çürütmek için Danimarka krallarının bir soy ağacını hazırladı.

Bu arada, Philip yeni bir gelin arayışındaydı. Cenevre Kontu I. William'ın kızı Margaret ile evlenmesi için ilk anlaşmaya varılmıştı. Philip nihayet Haziran 1196'da Agnes of Merania ile evlendi. Çocukları Marie ve Clermont Kontu Philip idi.

Papa, Krala Agnes'ten ayrılmasını emretti ama evlilik 7 Eylül 1200'e kadar devam etti. 1201'de Agnes'in ölümüyle, Philip, nihayet Ingeborg'u karısı olarak geri aldı, ancak 1213'e kadar mahkemede kraliçe olarak tanınmayacaktı.

Çocukları

Hainault'lu Isabella tarafından:
- VIII. Louis (5 Eylül 1187 – 8 Kasım 1226), Fransa Kralı (1223–1226);
- Robert ve Philip (ikiz) (14 Mart 1190'da doğdu ve 17 Mart’ta öldüler)
Meranyalı Agnes tarafından:
- Marie (1198 - 15 Ağustos 1238); ilk olarak Namurlu I. Philip ile evlendi. İkinci olarak Brabant Dükü I. Henry ile evlendi; sorunları vardı.
- Philip (Temmuz 1200 - 14/18 Ocak 1234), evlilik yoluyla Boulogne Kontu; Boulogne Kontesi Matilda ile evlendi.
Arras'ta bir kadın tarafından:
- Pierre Charlot, Noyon piskoposu.

Sonraki yıllar

II. Philip, Fransa'da inşaat ve eğitim alanında önemli bir rol oynadı. Başkent Paris'in ana caddelerini döşettirdi, merkezi bir pazar olan Les Halles’i inşa ettirdi, 1163'te Notre-Dame de Paris'in inşaatına devam etti. Onun rehberliğinde Paris, Orta Çağ Dünyası'nın bildiği ilk öğretmenler şehri oldu. 1224'te Fransız şair Henry d'Andeli, II. Philip'in yaptırdığı büyük şarap tadımı yarışmasından, 'ndan söz etti.

Philip, Eylül 1222'de hastalandı ve bir vasiyetname yazdırdı, ancak yine de seyahat programına devam etti. Kral iyileşti ve krallığını gezme konusundaki faaliyetine devam edecek kadar kendini iyi hissetti. Sağlığının kısmen geri gelmesi 13 Temmuz 1223'te Paris'e gitmesine neden oldu. Yolculuk ona çok ağır geldi ve ertesi gün yolda 58 yaşında Mantes-la-Jolie'de öldü. Cesedi bir tabutla Paris'e götürüldü.Saint Denis Bazilikası'na defnedildi.

Görünüş ve kişilik

Tarihçiler II. Philip'i "yakışıklı, iri yapılı, kırmızı tenli, neşeli bir yüze sahip ve iyi yaşama, şaraba ve kadınlara çok meyilli bir mizaca sahip bir adam" olarak tanımlamaktadır. Dostlarına karşı cömert, onu rahatsız edenlere karşı cimriydi, strateji sanatında usta, inançta ortodoks, kararlarında ihtiyatlı ve inatçıydı. Talih'in gözdesi, hayatından korkan, kolayca heyecanlanan ve kolayca yatıştırılan biriydi. Kendisine direnen güçlü adamlara karşı çok sertti ve aralarında anlaşmazlık çıkarmaktan zevk alırdı.

Resimler

II. Philippe Augustus'un doğumu (Kaynak: V. Charles Grandes Chroniques de France, 14. yüzyıl).
II. Philippe Augustus Taç Giyme töreninde (Ressam: Jean Fouquet, 14. yüzyıl).
II. Philippe Augustus Üçüncü Haçlı seferi için papanın davet mesajını almakta (Kaynak: V. Charles Grandes Chroniques de France, 14. yüzyıl).
II. Philippe Augustus Üçüncü Haçlı Seferi'nde I. Richard'la birlikte (Kaynak: Surlu Vilyam, 14. yüzyıl).
II. Philippe Augustus Üçüncü Haçlı Seferi'nde 'nda (1191). (Kaynak: V. Charles Grandes Chroniques de France, 14. yüzyıl).
II. Philippe Augustus ve I. Richard Üçüncü Haçlı Seferi'ne katılan Fransız ordusu önünde. (Kaynak: V. Charles Grandes Chroniques de France, 14. yüzyıl).
II. Philippe Augustus ve I. Richard'in Üçüncü Haçlı seferi'nde Akka'yi teslim almalari(Kaynak: V. Charles Grandes Chroniques de France, 14. yüzyıl).
II. Philippe Augustus Saint-Dennis Manastiri Başkeşişi Hugues'un tayin ayininde. (Kaynak: V. Charles Grandes Chroniques de France, 14. yüzyıl).
II. Philippe Augustus'un Tours veya Le Mans kalesini kuşatması (Kaynak: V. Charles Grandes Chroniques de France, 14. yüzyıl).
II. Philippe Augustus ordusunun galip olarak meydanından ayrılışını gösteren bir minyatür. (Kaynak: V. Charles Grandes Chroniques de France, 14. yüzyıl).
Versay'da II. Philippe Augustus heykeli.
Fransa Kralı II. Philippe Augustus'un 19. yüzyılda hazırlanmış portresi. (Ressam: (1802-1864)).
II. Philippe Augustus döneminde basılan bir sikke.

Ayrıca bakınız

Üçüncü Haçlı seferi

Kaynakça

^ Middle East conflicts from Ancient Egypt to the 21st century : an encyclopedia and document collection. Spencer Tucker, Priscilla Mary Roberts. Santa Barbara, California. 2019. ISBN . OCLC 1099541849. 14 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 17 Mart 2023.
^ Hallam, Elizabeth (6 Haziran 2014). "Capetian France 987-1328". doi:10.4324/9781315838571.
^ Cullum, P. H.; Lewis, Katherine J. (2004). Holiness and Masculinity in the Middle Ages (İngilizce). University of Wales Press. ISBN . 17 Mart 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 17 Mart 2023.
^ ^a ^b Hosler, John (9 Mart 2007). Henry II. BRILL. ISBN .
^ O’Toole, Thomas (1 Nisan 2003). "E‐relationships – emergence and the small firm". Marketing Intelligence & Planning. 21 (2): 115-122. doi:10.1108/02634500310465434. ISSN 0263-4503.
^ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q ^r ^s ^t ^u Bradbury, Jim (1998). Philip Augustus : king of France, 1180-1223. Londra: Longman. ISBN . OCLC 37843863.
^ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Baldwin, John W. (19 Haziran 1991). The Government of Philip Augustus: Foundations of French Royal Power in the Middle Ages (İngilizce). University of California Press. ISBN . 17 Mart 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 17 Mart 2023.
^ ^a ^b ^c ^d ^e ^f . HistoryNet (İngilizce). 23 Ağustos 2006. 25 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mart 2023.
^ Moore, John C. (Ocak 1962). "Count Baldwin IX of Flanders, Philip Augustus, and the Papal Power". Speculum (İngilizce). 37 (1): 79-89. doi:10.2307/2850600. ISSN 0038-7134. 27 Mart 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 18 Mart 2023.
^ Kemal, GÖZLER (1999). "Hukuk Açısından Monarşi ve Cumhuriyet Kavramlarının Tanımı Sorunu". Ankara Üniversitesi SBF Dergisi. 54 (1): 1. doi:10.1501/sbfder_0000001933. ISSN 0378-2921.
^ ^a ^b Randall., Fegley, (2002). The Golden Spurs of Kortrijk : How the Knights of France Fell to the Foot Soldiers of Flanders in 1302. McFarland & Company, Inc., Publishers. ISBN . OCLC 904209272.
^ Horne, Alistair (2005). La belle France : a short history. 1st American ed. New York: Knopf. ISBN . OCLC 56671886. 23 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 17 Mart 2023.

Dış bağlantılar

"FMG MedLands" Projesinde Fransa Kralları "PHILIPPE II 1180-1223" maddesi (İngilizce) 12 Aralık 2017 tarihinde Wayback Machine sitesinde .

Önce gelen: VII. Louis	Fransa kralı 1180 - 1223	Sonra gelen: VIII. Louis

[1] Middle East conflicts from Ancient Egypt to the 21st century : an encyclopedia and document collection. Spencer Tucker, Priscilla Mary Roberts. Santa Barbara, California. 2019. ISBN . OCLC 1099541849. 14 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 17 Mart 2023.

[2] Hallam, Elizabeth (6 Haziran 2014). "Capetian France 987-1328". doi:10.4324/9781315838571.

[3] Cullum, P. H.; Lewis, Katherine J. (2004). Holiness and Masculinity in the Middle Ages (İngilizce). University of Wales Press. ISBN . 17 Mart 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 17 Mart 2023.

[:0-4] Hosler, John (9 Mart 2007). Henry II. BRILL. ISBN .

[5] O’Toole, Thomas (1 Nisan 2003). "E‐relationships – emergence and the small firm". Marketing Intelligence & Planning. 21 (2): 115-122. doi:10.1108/02634500310465434. ISSN 0263-4503.

[:2-6] ^ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q ^r ^s ^t ^u Bradbury, Jim (1998). Philip Augustus : king of France, 1180-1223. Londra: Longman. ISBN . OCLC 37843863.

[:3-7] ^ ^a ^b ^c ^d ^e ^f Baldwin, John W. (19 Haziran 1991). The Government of Philip Augustus: Foundations of French Royal Power in the Middle Ages (İngilizce). University of California Press. ISBN . 17 Mart 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 17 Mart 2023.

[:4-8] ^ ^a ^b ^c ^d ^e ^f . HistoryNet (İngilizce). 23 Ağustos 2006. 25 Ekim 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 18 Mart 2023.

[9] Moore, John C. (Ocak 1962). "Count Baldwin IX of Flanders, Philip Augustus, and the Papal Power". Speculum (İngilizce). 37 (1): 79-89. doi:10.2307/2850600. ISSN 0038-7134. 27 Mart 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 18 Mart 2023.

[10] Kemal, GÖZLER (1999). "Hukuk Açısından Monarşi ve Cumhuriyet Kavramlarının Tanımı Sorunu". Ankara Üniversitesi SBF Dergisi. 54 (1): 1. doi:10.1501/sbfder_0000001933. ISSN 0378-2921.

[:5-11] Randall., Fegley, (2002). The Golden Spurs of Kortrijk : How the Knights of France Fell to the Foot Soldiers of Flanders in 1302. McFarland & Company, Inc., Publishers. ISBN . OCLC 904209272.

[12] Horne, Alistair (2005). La belle France : a short history. 1st American ed. New York: Knopf. ISBN . OCLC 56671886. 23 Ağustos 2020 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 17 Mart 2023.