Bu madde, ; zira herhangi bir maddeden bu maddeye verilmiş bir bağlantı yoktur.Eylül 2022) ( |
Roma İmparatorluğu'nun yasama meclisleri, Roma İmparatorluğu'ndaki siyasi kurumlardı. İkinci Roma İmparatoru Tiberius'un hükümdarlığı sırasında, Roma meclisleri (komiteler) tarafından sahip olunan yetkiler senatoya devredildi. Meclislerin etkisizleştirilmesi, onların Roma'nın ayaktakımından oluşmalarının yanında başka nedenlerle de kaçınılmaz hale gelmişti. Seçmenler, genel olarak, önlerine konulan önemli sorunların ve soruların esası konusunda bilgisizdi ve çoğu zaman oylarını en yüksek teklifi verene satmaya istekliydiler.
Curiate, centuria ve kabile meclisleri
Meclislerin nihai olarak önemini kaybetmesine neden olan şey, Roma'nın kendi başarısıydı. Roma Cumhuriyeti döneminde, nihai egemenliği ve dolayısıyla devlet üzerindeki nihai gücü elinde tutan Roma halkıydı Bu egemen gücü kullanmak, halk meclislerinin amacıydı. Bununla birlikte, bir halk meclisleri sistemi fikri, bir dünya imparatorluğundan ziyade bir şehir devletine daha çok uygundu. Roma toprakları sınırlı bir coğrafi alanla sınırlı olduğu dönemlerde, meclisler halk iradesini daha çok temsil ediyordu, ancak Roma bir dünya gücü haline geldiğinde, pratikte çok az Romalı oy kullanma şansına sahipti. Bu nedenle pratikte meclislerde demokratik olmayacak kadar az kişi temsil ediliyordu. Roma İmparatorluğu'nun kurulmasından sonra, Roma halkı centurialar ve halinde örgütlenmeye devam etti, ancak bu noktada, bu gruplar meclislere alaka düzeylerinin çoğunu yitirdi.
Cumhuriyet döneminden sonra, " Comitia Curiata " yetkisini verme konusunda etkisiz duruma geldi. Bu yetki senatoya devredildi. Bu, cumhuriyet döneminde Curiate Meclisinin siyasi olarak sahip olduğu tek yetkiydi. İmparatorluğun kuruluşundan sonra, bu meclis otuz lictordan oluşarak devam etti, yalnızca vasiyetlere tanıklık etme ve evlat edinmeleri onaylama yetkisini elinde tuttu.
İmparatorluk döneminde, askerler centuria şeklinde örgütlenmeye devam etti, ancak centurialar, tüm siyasi alakalarını ve güçlerini çoktan yitirmişti. Comitia Centuriata'nın kıdemli askerler ve kıdemsiz askerler şeklinde centurialar olarak bölünmesi ya da centuriaların mülk sahipliği temelinde sınıflandırmaları gibi gelenekler imparatorluk döneminde de devam etti mekanizması imparatorluk dönemi boyunca varlığını sürdürmeye devam ederken, meclis tüm pratik önemini yitirdi. İmparatorluk döneminde,"Comitia Centuriata "nın tüm toplantıları sınıflandırılmamış, sıradan bir kongre biçimindeydi. Kanun yapma yetkisi hiçbir zaman imparatorluk dönemi Comitia Centuriata'ya teslim edilmedi ve bu meclisin cumhuriyet döneminde sahip olduğu tek büyük yasama gücü olan savaş ilan etme hakkı ise artık yalnızca imparator tarafından kullanılabiliyordu. Cumhuriyet dönemi Comitia Centuriata'sının sahip olduğu tüm yargı yetkileri imparatorluk döneminde bağımsız jüri mahkemelerine devredildi ve imparator Tiberius'un yönetiminde ise eski seçim yetkilerinin tümü senatoya devredildi. Bütün bu yetkilerini kaybettikten sonra meclisin geriye hiçbir yetkisi kalmamıştı. Geriye kalan tek işlevi Senatonun magistratusları "seçmesinden " sonra, renuntiatio'yu dinlemekti, Renuntiatio'nun yasal bir amacı yoktu, sadece seçim sonuçlarının seçmenlere okunduğu bir törendi. Bu gelenek, imparatorun magistratusların egemen bir halk tarafından "seçildiğini" iddia etmesine izin verdi.
İmparatorluğun kuruluşundan sonra, vatandaşların ve azatlıların kabilesel bölünmeleri devam etti, ancak kabile bölünmelerinin tek siyasi amacı, senatonun vatandaş listesini daha iyi tutmasını sağlamaktı. Kabile bölünmeleri, tahılın dağıtılma sürecini de basitleştirirdi. Sonuç olarak çoğu özgür insanlar otuz bir kırsal kabilelerin birine aitken, Azatlı köleler, genellikle dört kentsel kabilelerden birine aitti. Kalıtım, belirli bir kabileye üyeliğin belirlendiği temel olmaya devam etti. İmparator Tiberius döneminde, " Comitia tributa "nın seçim yetkileri de senatoya devredildi. Her yıl, senato yıllık magistraları seçtikten sonra, Kabile Meclisi de renuntiatio'yu dinlerdi . İmparatorun onay için meclislere sunduğu herhangi bir yasa, Comitia tributa'ya sunulurdu. Kabile Meclisi, imparator Augustus'tan başlayarak imparator Domitian'a kadar devam eden sürede imparatorluk kararnamelerini onaylardı. Bununla birlikte, meclisin onayı olmaksızın imparator herhangi bir kanun hükmünde kararname çıkarabileceğinden, kararnamelerin meclis tarafından onaylanmasının yasal bir önemi yoktu. Böylece, imparatorluk döneminde, baş yönetici, cumhuriyetin ilk günlerinden beri elinde tutmadığı bir güç olan, baş kanun koyucu oldu. " Pleb Konseyi " de cumhuriyetin düşüşünden sağ çıktı, ancak yasama, yargı ve seçim yetkilerini senatoya kaptırdı. İmparatora verilen Tribün yetkileri sayesinde imparator her zaman konsey üzerinde mutlak kontrole sahipti.
Kaynakça
- Abbott, Frank Frost (1901). A History and Description of Roman Political Institutions. Elibron Classics ().
- Byrd, Robert (1995). The Senate of the Roman Republic. U.S. Government Printing Office, Senate Document 103-23.
- Cicero, Marcus Tullius (1841). The Political Works of Marcus Tullius Cicero: Comprising his Treatise on the Commonwealth; and his Treatise on the Laws. Translated from the original, with Dissertations and Notes in Two Volumes. By Francis Barham, Esq. London: Edmund Spettigue. Vol. 1.
- Lintott, Andrew (1999). The Constitution of the Roman Republic. Oxford University Press ().
- Polybius (1823). The General History of Polybius: Translated from the Greek. By James Hampton. Oxford: Printed by W. Baxter. Fifth Edition, Vol 2.
- Taylor, Lily Ross (1966). Roman Voting Assemblies: From the Hannibalic War to the Dictatorship of Caesar. The University of Michigan Press ().
Notlar
Konuyla ilgili yayınlar
- Ihne, Wilhelm. Researches Into the History of the Roman Constitution. William Pickering. 1853.
- Johnston, Harold Whetstone. Orations and Letters of Cicero: With Historical Introduction, An Outline of the Roman Constitution, Notes, Vocabulary and Index. Scott, Foresman and Company. 1891.
- Mommsen, Theodor. Roman Constitutional Law. 1871-1888
- Tighe, Ambrose. The Development of the Roman Constitution. D. Apple & Co. 1886.
- Von Fritz, Kurt. The Theory of the Mixed Constitution in Antiquity. Columbia University Press, New York. 1975.
- The Histories by Polybius
- Cambridge Ancient History, Volumes 9–13.
- A. Cameron, The Later Roman Empire, (Fontana Press, 1993).
- M. Crawford, The Roman Republic, (Fontana Press, 1978).
- E. S. Gruen, "The Last Generation of the Roman Republic" (U California Press, 1974)
- F. Millar, The Emperor in the Roman World, (Duckworth, 1977, 1992).
- A. Lintott, "The Constitution of the Roman Republic" (Oxford University Press, 1999)
Birincil kaynaklar
- Cicero'nun De Re Publica, İkinci Kitap 4 Ekim 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
- Pön Savaşlarının Sonunda Roma: Roma Hükümetinin Bir Analizi; Polybius tarafından 5 Şubat 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
İkincil kaynak materyal
- Montesquieu, Romalıların Büyüklüğünün Nedenleri ve Düşüşlerine Dair Mülahazalar
- Cicero Zamanına Kadar Roma Anayasası
- Antik Roma'daki Bir Terör Olayı Bize Ne Öğretebilir? 24 Haziran 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Bu madde oksuz maddedir zira herhangi bir maddeden bu maddeye verilmis bir baglanti yoktur Lutfen ilgili maddelerden bu sayfaya baglanti vermeye calisin Eylul 2022 Roma Imparatorlugu nun yasama meclisleri Roma Imparatorlugu ndaki siyasi kurumlardi Ikinci Roma Imparatoru Tiberius un hukumdarligi sirasinda Roma meclisleri komiteler tarafindan sahip olunan yetkiler senatoya devredildi Meclislerin etkisizlestirilmesi onlarin Roma nin ayaktakimindan olusmalarinin yaninda baska nedenlerle de kacinilmaz hale gelmisti Secmenler genel olarak onlerine konulan onemli sorunlarin ve sorularin esasi konusunda bilgisizdi ve cogu zaman oylarini en yuksek teklifi verene satmaya istekliydiler Curiate centuria ve kabile meclisleriMeclislerin nihai olarak onemini kaybetmesine neden olan sey Roma nin kendi basarisiydi Roma Cumhuriyeti doneminde nihai egemenligi ve dolayisiyla devlet uzerindeki nihai gucu elinde tutan Roma halkiydi Bu egemen gucu kullanmak halk meclislerinin amaciydi Bununla birlikte bir halk meclisleri sistemi fikri bir dunya imparatorlugundan ziyade bir sehir devletine daha cok uygundu Roma topraklari sinirli bir cografi alanla sinirli oldugu donemlerde meclisler halk iradesini daha cok temsil ediyordu ancak Roma bir dunya gucu haline geldiginde pratikte cok az Romali oy kullanma sansina sahipti Bu nedenle pratikte meclislerde demokratik olmayacak kadar az kisi temsil ediliyordu Roma Imparatorlugu nun kurulmasindan sonra Roma halki centurialar ve halinde orgutlenmeye devam etti ancak bu noktada bu gruplar meclislere alaka duzeylerinin cogunu yitirdi Cumhuriyet doneminden sonra Comitia Curiata yetkisini verme konusunda etkisiz duruma geldi Bu yetki senatoya devredildi Bu cumhuriyet doneminde Curiate Meclisinin siyasi olarak sahip oldugu tek yetkiydi Imparatorlugun kurulusundan sonra bu meclis otuz lictordan olusarak devam etti yalnizca vasiyetlere taniklik etme ve evlat edinmeleri onaylama yetkisini elinde tuttu Lictor Cesare Vecellio tarafindan resmedilmistir Imparatorluk doneminde askerler centuria seklinde orgutlenmeye devam etti ancak centurialar tum siyasi alakalarini ve guclerini coktan yitirmisti Comitia Centuriata nin kidemli askerler ve kidemsiz askerler seklinde centurialar olarak bolunmesi ya da centurialarin mulk sahipligi temelinde siniflandirmalari gibi gelenekler imparatorluk doneminde de devam etti mekanizmasi imparatorluk donemi boyunca varligini surdurmeye devam ederken meclis tum pratik onemini yitirdi Imparatorluk doneminde Comitia Centuriata nin tum toplantilari siniflandirilmamis siradan bir kongre bicimindeydi Kanun yapma yetkisi hicbir zaman imparatorluk donemi Comitia Centuriata ya teslim edilmedi ve bu meclisin cumhuriyet doneminde sahip oldugu tek buyuk yasama gucu olan savas ilan etme hakki ise artik yalnizca imparator tarafindan kullanilabiliyordu Cumhuriyet donemi Comitia Centuriata sinin sahip oldugu tum yargi yetkileri imparatorluk doneminde bagimsiz juri mahkemelerine devredildi ve imparator Tiberius un yonetiminde ise eski secim yetkilerinin tumu senatoya devredildi Butun bu yetkilerini kaybettikten sonra meclisin geriye hicbir yetkisi kalmamisti Geriye kalan tek islevi Senatonun magistratuslari secmesinden sonra renuntiatio yu dinlemekti Renuntiatio nun yasal bir amaci yoktu sadece secim sonuclarinin secmenlere okundugu bir torendi Bu gelenek imparatorun magistratuslarin egemen bir halk tarafindan secildigini iddia etmesine izin verdi Imparatorlugun kurulusundan sonra vatandaslarin ve azatlilarin kabilesel bolunmeleri devam etti ancak kabile bolunmelerinin tek siyasi amaci senatonun vatandas listesini daha iyi tutmasini saglamakti Kabile bolunmeleri tahilin dagitilma surecini de basitlestirirdi Sonuc olarak cogu ozgur insanlar otuz bir kirsal kabilelerin birine aitken Azatli koleler genellikle dort kentsel kabilelerden birine aitti Kalitim belirli bir kabileye uyeligin belirlendigi temel olmaya devam etti Imparator Tiberius doneminde Comitia tributa nin secim yetkileri de senatoya devredildi Her yil senato yillik magistralari sectikten sonra Kabile Meclisi de renuntiatio yu dinlerdi Imparatorun onay icin meclislere sundugu herhangi bir yasa Comitia tributa ya sunulurdu Kabile Meclisi imparator Augustus tan baslayarak imparator Domitian a kadar devam eden surede imparatorluk kararnamelerini onaylardi Bununla birlikte meclisin onayi olmaksizin imparator herhangi bir kanun hukmunde kararname cikarabileceginden kararnamelerin meclis tarafindan onaylanmasinin yasal bir onemi yoktu Boylece imparatorluk doneminde bas yonetici cumhuriyetin ilk gunlerinden beri elinde tutmadigi bir guc olan bas kanun koyucu oldu Pleb Konseyi de cumhuriyetin dususunden sag cikti ancak yasama yargi ve secim yetkilerini senatoya kaptirdi Imparatora verilen Tribun yetkileri sayesinde imparator her zaman konsey uzerinde mutlak kontrole sahipti KaynakcaAbbott Frank Frost 1901 A History and Description of Roman Political Institutions Elibron Classics 0 543 92749 0 Byrd Robert 1995 The Senate of the Roman Republic U S Government Printing Office Senate Document 103 23 Cicero Marcus Tullius 1841 The Political Works of Marcus Tullius Cicero Comprising his Treatise on the Commonwealth and his Treatise on the Laws Translated from the original with Dissertations and Notes in Two Volumes By Francis Barham Esq London Edmund Spettigue Vol 1 Lintott Andrew 1999 The Constitution of the Roman Republic Oxford University Press 0 19 926108 3 Polybius 1823 The General History of Polybius Translated from the Greek By James Hampton Oxford Printed by W Baxter Fifth Edition Vol 2 Taylor Lily Ross 1966 Roman Voting Assemblies From the Hannibalic War to the Dictatorship of Caesar The University of Michigan Press 0 472 08125 X Notlar a b Abbott 278 a b c d Abbott 397Konuyla ilgili yayinlarIhne Wilhelm Researches Into the History of the Roman Constitution William Pickering 1853 Johnston Harold Whetstone Orations and Letters of Cicero With Historical Introduction An Outline of the Roman Constitution Notes Vocabulary and Index Scott Foresman and Company 1891 Mommsen Theodor Roman Constitutional Law 1871 1888 Tighe Ambrose The Development of the Roman Constitution D Apple amp Co 1886 Von Fritz Kurt The Theory of the Mixed Constitution in Antiquity Columbia University Press New York 1975 The Histories by Polybius Cambridge Ancient History Volumes 9 13 A Cameron The Later Roman Empire Fontana Press 1993 M Crawford The Roman Republic Fontana Press 1978 E S Gruen The Last Generation of the Roman Republic U California Press 1974 F Millar The Emperor in the Roman World Duckworth 1977 1992 A Lintott The Constitution of the Roman Republic Oxford University Press 1999 Birincil kaynaklar Cicero nun De Re Publica Ikinci Kitap 4 Ekim 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde arsivlendi Pon Savaslarinin Sonunda Roma Roma Hukumetinin Bir Analizi Polybius tarafindan 5 Subat 2007 tarihinde Wayback Machine sitesinde arsivlendi Ikincil kaynak materyal Montesquieu Romalilarin Buyuklugunun Nedenleri ve Dususlerine Dair Mulahazalar Cicero Zamanina Kadar Roma Anayasasi Antik Roma daki Bir Teror Olayi Bize Ne Ogretebilir 24 Haziran 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde arsivlendi