Ruj feminizmi

Ruj feminizmi (kız feminizmi olarak da bilinir) geleneksel feminist fikirlerle birlikte, kadınların cinsel cazibesi de dahil olmak üzere geleneksel kadınlık kavramlarını benimsemeyi amaçlayan bir feminizm çeşididir. Konsept , Üçüncü dalga feminizmde, kadınların hem kadınsı hem de feminist olamayacaklarını hissettikleri önceki hareketlerin yarattığı ideallere karşı yanıt olarak ortaya çıkmıştır.

Kadınların Oy Hakkı Hareketi ile başlayan, kadınların temel temel haklarına odaklanan erken dönem feminist kampanyaların aksine, ruj feminizmi kadınların kadınlıklarını ve cinselliklerini görmezden gelmeden veya yadsımadan da feminist olabileceklerini kanıtlamaya çalışmaktadır.

Feminizmi stereotiplere ve kendi zamanlarında feminizmi çevreleyen baskın toplumsal anlatılara rağmen, Zora Neale Hurston ve Emma Goldman gibi kadınlar, estetikle ilgili felsefi fikirleri ve kadınlık fikirleri ile kullanarak, toplumsal cinsiyetin işleyiş şekillerini güçlendirmenin ve analiz etmenin mümkün olduğunu savunmuştur. Ruj feminizmi, kadınlık ideallerini ve kadının duygusallığını kucaklar. Ruj feminizmi akademisyenleri, kadınların tutku ve cinsellik doğrultusunda hareket etme hakkına sahip olduğuna inanmaktadır. Bir anlamda, ikinci dalga feminizmin başarısı, makyaj veya stilettolar gibi dişiliğin güçten düşürücü olarak algılanan unsurlarının yeniden ele alınmasını mümkün kılmıştır.

Felsefe

Sex and the City'nin ana karakterleri

Felsefi olarak ruj feminizmi, bir kadının kozmetik makyaj, duyusal olarak çekici giysiler giyerek ve kendine güvenen cinsel bir varlık olarak kendi imajı için cinsel cazibeyi kucaklayarak - psikolojik, sosyal ve politik olarak - güçlendirilebileceğini öne sürmektedir. Seçim ve güçlendirme retoriği bu tür açık cinsel pratikleri onaylamak için kullanılmaktadır, çünkü bunlar artık "iyi kız", "terbiyeli kadın", "fedakâr anne" ya da "erdemli kız kardeş" ve diğerleri gibi toplumsal olarak belirlenmiş cinsiyet rollerine zorla boyun eğmeyi temsil etmemektedir.

Diğer feministler, ruj feminizminin yarattığı sözde güçlenmenin felsefi bir çelişki olduğunu, bir kadının kendini cinsel açıdan nesneleştirmeyi seçtiğini ve böylece kendi kadını olmaktan çıktığını, ne kendini ne de kişiliğini kontrol edebildiğini iddia etmektedirler. Feminist akademisyenler, bacak tıraşı olmak ve kısa etek giymek gibi geleneksel cinsiyetçi eylemleri gerçekleştirme kararının bir güçlenme eylemi olarak kabul edilip edilemeyeceğini sıklıkla tartışmışlardır. Fionnghuala Sweeney ve Kathy Davis gibi feminist akademisyenler, toplumdaki kadın stereotiplerinden kurtulmanın bir yolu olarak cinselliğin toplumsal cinsiyet normlarını anlamak ve benimsemekten gelebilecek bir özgürlük olduğunu savunmaktadır. Ruj feminizmi, cinsel çekicilik uygulamasının, kültürel, sosyal ve toplumsal cinsiyet eşitliği alanlarında meydana gelebilecek, bir erkek ve bir kadın arasındaki kişilerarası ilişkilerde bir toplumsal güç biçimi olduğunu öne sürmektedir. Akademisyenler feminist bakış açıları ile geleneksel toplumsal cinsiyet rolleri arasındaki çelişkilere dikkat çekmiştir. Akademisyen Kathy Davis şöyle yazmıştır: "Feminist akademisyenlerin tutkuya yönelik normatif ve teorik eleştirilerini, tutku deneyiminin nasıl hissettirdiğine ve bu deneyime sahip olanlar için ne anlama geldiğine dair temelli bir analize dayandırmaları gerekir; ancak bu aynı zamanda feminist teori ile somutlaştırılmış deneyim arasındaki çelişkilerin, feminist teorinin kendi içindeki bazı sessizlikler üzerine eleştirel bir şekilde düşünmek için faydalı bir başlangıç noktası olduğunu da göstermektedir."

Ayrıca bakınız

• Feminizm
• Feminizmin tarihi
• Erkek Fatma
• Kız gibi kız
• Postfeminizm
• Femme fatale

Kaynakça

1. ^ Gilley, Jennifer (2005). "Writings of the Third Wave: Young Feminists in Conversation". Reference & User Services Quarterly. 44 (3): 187-198. ISSN 1094-9054. 
2. ^ Foss, Karen A.; Foss, Sonja K.; Ruggerio, Alena Amato (2022). Feminism in Practice: Communication Strategies for Making Change. Long Grove, IL: Waveland Press. s. 12. ISBN . 
3. ^ Betty Luther Hillman (2013). ""The Clothes I Wear Help Me to Know My Own Power": The Politics of Gender Presentation in the Era of Women's Liberation". Frontiers: A Journal of Women Studies. 34 (2): 155. doi:10.5250/fronjwomestud.34.2.0155. 8 Mart 2024 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Nisan 2024. 
4. ^ Gurrieri, Lauren; Drenten, Jenna (4 Mayıs 2021). "The feminist politics of choice: lipstick as a marketplace icon". Consumption Markets & Culture (İngilizce). 24 (3): 225-240. doi:10.1080/10253866.2019.1670649. ISSN 1025-3866. 
5. ^ ^{a b} Sweeney, Fionnghuala (2015). . Feminist Theory. 16: 27-30. doi:10.1177/1464700114563244. 18 Nisan 2022 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 14 Nisan 2024. 
6. ^ ^{a b} Davis, Kathy (April 2015). "Should a feminist dance tango? Some reflections on the experience and politics of passion1". Feminist Theory. 16 (1): 3-21. doi:10.1177/1464700114562525. ISSN 1464-7001. 
7. ^ Natasha Walters, Living Dolls: The Return of Sexism (2010) p. 129
8. ^ Walters, p. 28 and p. 43
9. ^ McMahon, Mary (23 Eylül 2020). "What is Lipstick Feminism". wisegeek. 4 Ağustos 2012 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Nisan 2024. 
10. ^ Davis, Kathy (April 2015). "Should a feminist dance tango? Some reflections on the experience and politics of passion 1". Feminist Theory. 16 (1): 3-21. doi:10.1177/1464700114562525. ISSN 1464-7001. 

Konuyla ilgili yayınlar

• FR Levy, Kadın Şovenist Domuzlar (2005).
• Sylvia Walby, Feminizmin Geleceği (2011).
• Emperyalist Olmayan, Feminist Değerler Üzerine Düşünceler, Meyers (2021)
• Feminizm ve Gelecek: Direniş, dayanıklılık ve yeniden çalışma coğrafyaları, MacLeavy, Fanning, Larner.
• Bir Feminist Böyle Görünür: Feminizm Kavramının Altında Kalan ve Geleneksel Cinsiyet Rolünün Onaylanmasını Öngören Faktörlerin Belirlenmesi ve Araştırılması Kaitlyn McLaughlin, Shelley Aikman