STS-115, Atlantis’in uluslararası uzay istasyonuna yaptığı uzay mekiği uçuş görevidir. Bu görev, Columbia Uzay Mekiği faciasından sonra gerçekleştirilen ilk tamamlanan görevdi. Bu görevden sonra iki başarılı görev (STS-114 ve STS-121) daha gerçekleştirildi. STS-115, 9 Eylül 2006’da (Greenwich saatine göre 15.14.55) Kennedy Uzay Merkezi Pad 39-B rampasından fırlatıldı.
Bu görev aynı zamanda uluslararası uzay istasyonu görevi ISS-12A olarak da bilinmektedir. Bu görev, ikinci liman bölgesi destek segmenti (ITS P3/P4), bir çift güneş paneli (2A/4A) ve bataryalar taşımıştır. Bu görevle toplamda üç kere uzay yürüyüşü gerçekleştirildi. Yürüyüş sırasında astronotlar bir destek bağlantı sistemiyle ana gemiye bağlandılar. Bu sayede aracın dışında serbestçe hareket etmeleri ve istasyonda yapılması gereken işleri yapmaları sağlanmış oldu.
STS-115 için fırlatma tarihi olarak Nisan 2003 planlanmıştı. Fakat Şubat 2003’te gerçekleşen Columbia faciası fırlatma tarihinin 27 Ağustos 2006’ya ertelenmesine sebep oldu. Daha sonra bu tarihte çeşitli nedenlerden dolayı ertelendi. Tropikal Ernesto Kasırgası'nın tehdit oluşturması ve çok güçlü şimşeklerin mekik fırlatma rampasına çarpması bu nedenlerden bazılarıydı.
Mürettebat notları
Kanada Uzay Servis'i astronotlarından MacLean, Canadarm2'yi yöneten ilk Kanadalı olmuştu. Canadarm2'nin uzaydaki hareketli üssünde yeni güneş panelleri ele aldı. Bu paneller Ferguson ve Burbank'ten alınarak Kanada robot kolunu kontrol etmek için kullanıldı. Bu kol, Canadarm olarak bilinmektedir. MacLean, Chris Hadfield'dan sonra uzay yürüyüşü gerçekleştiren ikinci Kanadalı insan olmuştur.
STS-115 astronotlarının giydiği kıyafetler Steve MacLean'inde bulunduğu Ontario, Toronto'da bulunan York Üniversite’sinde okuyan üç öğrenci Graham Huber, Peter Hui ve Gigi Lui tarafından yamalı eski görev elbiseleri tasarlanmıştır. Bu öğrenciler aynı zamanda bu görev için Steve MacLean'in kişisel yamasını da tasarlamıştır.
Görev yükleri
Birincil yük, sol taraftaki ITS P3/P4 ikinci segmenti, bir çift güneş paneli ve birleşmiş bataryalarıydı.
Görevin amaçları
- İki destek segmentinin (P3 ve P4) teslimatı ve yüklenmesi
- İki yeni güneş panelinin teslimatı ve yerleştirilmesi
- Üç uzay yürüyüşü gerçekleştirerek destek segmentlerini bağlamak, güneş panelleri üzerindeki engelleri kaldırmak ve uzay istasyonunu bir sonraki görev olan STS-116'ya hazırlamaktı.
Görevin arka planı
NASA'nın yöneticileri yıldırımlı hava koşulları sebebiyle harici tankı daha iyi fotoğraflayabilmek için STS-115 fırlatma tarihini 27 ağustosa aldılar. Bu olay daha önce STS-31 ve STS-82'de de görülmüştü. STS-115'in fırlatma tarihi Soyuz TMA-9 Eylül ortası fırlatımı ile birlikte koordineli olarak yönetildi. Soyuz TMA-9 aracı ile uluslararası uzay istasyonuna gidecek yeni mürettebat ve yeni ikmal kaynakları taşınacaktı. Soyuz uzay aracı operasyonel olarak uzay istasyonuna herhangi bir uzay mekiği bağlıyken bağlanamazdı.
Görev notları :
- NASA'nın 147. insanlı uzay uçuşu
- STS-1'den beri yapılan 116. uzay mekiği uçuşu
- Atlantis'in 27. uçuşu
- Challenger felaketi sonrası yapılan 91. görev
- Columbia'dan sonra yapılan 3. görev
- Columbia'dan sonra Atlantis'in ilk görevi
Görev zaman çizelgesi
Fırtlatma hazırlıkları
Atlantis, 24 Temmuz 2006'da Yörünge Aracı İşleme Birimi'nden Araç Montaj Binası'na sürüklendi. Atlantis, 26 Temmuz'da mobil fırlatma platformu üzerinden indirilerek 2 Ağustos sabahının erken saatlerinde Pad 38B'ye sürüklendi. Sürükleme işlemi 31 Temmuz tarihine planlanmıştı fakat Kennedy Uzay Merkezi yakınlarındaki bir fırtına bu tarihin iki gün ertelenmesine neden oldu. Bu sırada şimşeklerin uzay aracına isabet etme olasılığı herkesi çok tedirgin ediyordu. Böyle bir durumun hesaplanamayacak derecede büyük hasarlara sebebiyet verebilirdi.
5-6 Ağustos 2006 tarihlerinde, mühendisler uzay mekiğinin ana motorlarının uçuşa hazırlık testini bitirdiler. Motorlar uçuşa neredeyse hazır durumdaydılar. 7 Ağustos 2006'da mürettebat, dört günlük prova denemeleri için Kennedy Uzay Merkezi'ne geldi. Bu sırada 10 Ağustos'taki fırlatma için de geri sayımda yapılıyordu.
NASA'nın üst düzey yöneticileri 15-16 Ağustos 2006'da uçuş hazırlılık incelemesi toplantısı düzenleyerek fırlatma tarihinin belirlenmesi ile ilgili konuştu. Harici tanktaki köpük kaybı bu toplantının ana maddesiydi çünkü 13 Ağustos 2006'da NASA, bir önceki görev olan STS-121'in harici tankının büyük bir köpük kaybı yaşadığını açıklamıştı. Columbia faciası, bir miktar köpük kaybından dolayı yaşanmıştı. Harici tanktan sızan bu köpük fırlatma sırasında mekiğin sol kanadına çarpmıştı ve bir delik açılmasına sebep olmuştu. Bu delik, mekiğin atmosfere yeniden girişi sırasında faciaya sebep olmuştu.
Bu toplantıda problemlerin yanı sıra uzay mekiğinin Ku bantlı anteninin güvenliğini sağlayan cıvatalar da konuşuldu. Bu cıvatalar yerlerine sağlam montelenmiş olmayabilirdi. Yükleme birçok uçuşta kullanılmıştı ve şimdiye kadar hiçbir sorunla karşılaşılmamıştı. Buluşmanın son iki gününde NASA yöneticileri fırlatmayı 27 Ağustos 2006'da gerçekleştirmeye karar verdiler. Fakat 18 Ağustos 2006'da NASA, halihazırda fırlatma rampasında bulunan Atlantis Uzay Mekiği'nin anten cıvatalarını değiştirmeye karar verdi. NASA'nın bunu fırlatma rampasına değişimi konusunda hiçbir prosedürleri bulunmamaktaydı. Yine de bu değişim işi önceden planlanmış olan fırlatma tarihinde değişime sebep olmayarak 20 Ağustos tarihinde tamamlanmış oldu.
25 Ağustos 2006'da, Kennedy Uzay Merkezi’nde kaydedilen en büyük yıldırım fırlatma rampasının tepesine çarpmıştı. Sonuç olarak 26 Ağustos'ta Görev Denetleme Birimi görevin 24 saat süreyle ertelenerek hasarın tespitinin belirlenmesi karar verdi. 27 Ağustos'ta uçuşun 24 saat daha ertelenmesi yönünde kara verildi. Buna göre belirlenebilecek en erken uçuş tarihi 29 Ağustos 2006 olarak belirlenmişti. Hala daha yetkililer yıldırım çarpmasından dolayı mekikte herhangi bir hasar olup olmadığını belirleyememişlerdi ve Ernesto Kasırgası'nın oluşturabileceği muhtemel tehlikeyi de göz önünde bulunduruyorlardı.
28 Ağustos 2006'da uçuşun ertelenmesine ve Atlantis Uzay Mekiği'nin yeni hava durumu raporlarında Ernesto Kasırgası'nın yeniden güç kazanıp daha önce düşünülenden daha yakın mesafede Kennedy Uzay Merkezi yakınlarından geçmesinden sonra mekiğin montaj binasına geri sürüklenmesine karar verildi. NASA, 29 Ağustos 2006 sabah erken saatlerde Atlantis Mekiği'ni sürüklemeye başladı. Fakat öğleden sonra NASA şu ana dek yapılmamış bir şey yaparak dışarıdaki hava durumuna rağmen Atlantis'i fırlatma rampasına geri taşınmasını istedi. Güncel hava durumu raporları Tropikal Ernesto Kasırgası'nın düşünüldüğü gibi çok kuvvetli bir şekilde Kennedy Uzay Merkezi'ne vurmayacağıydı. Kasırganın en şiddetli rüzgarları yaklaşık olarak saatte 126 kilometreden daha düşük bir hıza sahip olacaktı. Bu rüzgar hızı NASA için Atlantis'i dışarıda tutmaya yeterli bir limit idi.
31 Ağustos 2006'nın sabah erken saatlerinde kasırga geçmiş ve inceleme ekipleri fırlatma gereçlerinin zarar görüp görmediğiyle ilgili incelemelere başlamıştı. Bu incelemeler sonucu sadece üç soruna rastlandı. Bu sorunlar basit yenilemelerle düzeltilebilirdi. Fırlatma tarihi için 6 Eylül olarak belirlenmişti. Bunun yanı sıra ek bir seçenek olarak iki gün boyunca yapılan görüşmelerin ardından NASA'lı ve Rus uzay yöneticileri fırlatmanın bir gün daha ertelenmesini kabul ettiler. 3 Eylül 2006 sabahının erken saatlerinde resmi geri sayım T-43 saat olarak başlatıldı. 6 Eylül 2006 sabahının erken saatlerinde mühendisler, elektrik üreten yakıt hücrelerinden üçünden biri çalıştırıldığında görünür iç kısa devre gözlemlediler. Mühendisler problemi zamanında gözlemleyemedikleri için fırlatma tarihi yakıt hücrelerinin detaylı incelenmesi için ileri bir tarihe ertelendi. Çarşamba akşamı geç saatlere doğru NASA yöneticileri fırlatmayı perşembe günü gerçekleştirmeyeceklerini ve yeni fırlatma tarihini 8 Eylül 2006 olarak belirlediler. Normal plana göre fırlatma tarihi planlanan Rus Soyuz Görevi Soyuz TMA-9 ile çakıştığından dolayı 9 Eylül 2006 olarak kararlaştırılmıştı. Soyuz TMA-9 uçuşunu 18 Eylül 2006'da gerçekleştirebildi. Bu olay bazı ajansların Cuma gününü Ekim ayına kadar fırlatma için son şans olarak rapor etmelerine sebep oldu.
8 Eylül (İlk fırlatma girişimi)
8 Eylül 2006 sabahı harici tankta bulunan motor devre dışı bırakma sensörlerinden birinin başarısız olduğu rapor edildi. Fırlatma zamanından yarım saat önce NASA fırlatmayı 24 saat daha ertelemeye karar verdi. Bu süre zarfında harici tanktaki yakıt boşaltılarak problemin çözülmesi hedefleniyordu. Sensör ele alındığında, motor devre dışı bırakma 3 numaralı sensörün harici tankın tamamen boşalmasına rağmen içinde hala sıvı hidrojen olması hatalı olduğu kanıtlanmış oldu. Diğer üç sensör tank boşken beklendiği gibi çalışmıştı ve uzun süre arıza onarımına başlanılmadı. Daha sonra NASA, dört motor devre dışı bırakma sensörü yerine üç sensörle fırlatmaya onay verdi.
9 Eylül (Uçuş günü 1, fırlatma)
9 Eylül 2006'da bütün motor devre dışı bırakma sensörleri düzgün çalışıyordu ve ardından kusursuz bir geri sayım ardından 15.15'te (evrensel saati) Atlantis Uzay Mekiği, uluslararası uzay istasyonuna gitmek üzere rampadan fırlatıldı. Atlantis fırlatıldığında uluslararası uzay istasyonu Kuzey Atlantik Okyanusu'nun 350 kilometre üstünde Grönland ve İzlanda arasındaydı.
Yörünge tırmanma sırasında, görev kontrol merkezi mürettebata soğutma sistemini yeniden düzenlemelerini istedi. Soğutma sistemi görünürde buzla örtülmüştü. Yeniden yapılandırma ışıltılı buharlaştırma adı verilen sistemi temizlemiş ve normal olarak çalışmaya devam etmişti. Soğutma birimindeki bu geçici buz anormal bir şey değildi ve önceki görevlerde de görülmüştü.
Kalkıştan 8.5 dakika sonra Tanner ve MacLean, ana motorların devre dışı kaldığını el kameralarıyla video ve fotoğraf çekerek belgelediler. Bu çektikleri görüntüler yeryüzüne incelenmek üzere gönderildi.
10 Eylül (Uçuş günü 2)
Uzayda geçirilen tam bir gün boyunca mürettebat, programın ilerisinde hareket ederek uzay aracının bağlanması ve planlanan üç farklı uzay aracı dışı aktiviteleri için hazırlık yaptılar. Görev uzmanları Joe Tanner ve Heide Stefanyshny-Piper, MacLean ve Burbank'ın 4, 5 ve 7. günlerde uzay yürüşüşü sırasında giyecekleri uzay kıyafetlerini test ettiler. Uzay yürüyüşleri sırasında entegre destek kirişlerinin yüklenmesi, yen, güneş panellerinin yerleştirilmesi ve bunların görevler için hazırlanması olacaktı.
Uluslararası Uzay İstasyonu'nda, Expediction 13 uçuş mühendisi Jeffrey Williams, 3. Gün gelecek olan Atlantis için yörünge laboratuvarını hazırladı. Williams dijital kameraları yerleştirerek uzay mekiği ısı kalkanının yüksek çözünürlüklü fotoğraflarını çekecekti. Görev komutanı Pavel Vinogradov'un yardımıyla Destiny Laboratuvar Modülü'nün en sonunda bulunan basınçlı birleşme adaptörü 2'yi basınçlandırarak Atlantis'in bağlanması için hazırladı. Ayrıca Vinogradov geri dönecek ekipmanları hazırladı.
11 Eylül (Uçuş günü 3)
Atlantis'in bağlanmasından önce Atlantis yörüngesi boyunca uzay istasyonunun yaklaşık 180 metre altından uçuş yapacaktı. Yapılan bu manevra uçuşu sayesinde Expediction 13 mürettebatı mekiğin ısı kalkanının yüksek çözünürlüklü fotoğraflar çekmesine olanak sağlayacaktı.
Uluslararası saat ile 10.46 sıralarında Atlantis, uluslararası uzay istasyonuna bağlandı ve yaklaşık iki saat sonra uzay istasyonu ve Atlantis arasındaki bağlantı kapağı açıldı. Böylece Atlantis mürettebatı uluslararası saat ile 12.35 sıralarında uzay istasyonu mürettebatı tarafından karşılanmış oldu.
Uzay istasyonu ile bağlanmadan sonra Ferguson ve Burbank mekiğin robotik kolu Canadarm'ı 17.5 tonluk entegre kiriş yapısına bağladılar. Onu mekiğin yük bölümünden kaldırdı ve manevra gerçekleştirerek uzay istasyonunun Canadarm 2 robotik koluna yönlendirdi.
Bağlantı kapağının açılmasından sonra MacLean ve Expediction 13 uçuş mühendisi Jeff Williams, Canadarm 2'yi kullanarak uzay mekiğinin robotik kolundan krişi aldılar. Böylece MacLean, Canadarm 2'yi uzayda kullananan ilk Kanadalı olmuştur.
Tanner ve Stefanyshny-Piper 4. gün gerçekleştirilecek olan uzay yürüyüşü için görev hava kilidi bölmesinde kamp sürecine girerek hazırlık yaptılar. Bu hazırlıklar NASA'nın yeni ön nefes alış ölçümleri basınçtan kaynaklı hastalıklar ve kan dolaşımındaki nitrojen azlığından dolayı bükülmeleri engellemek için yapılıyordu. Bu hazırlıklar oksijen maskesi giyme ve gece boyunca 10 psi basınç altında havasız ortamda uyumadan oluşmaktaydı. Böylece mürettebatın vücudunu onlara uzay kıyafetleri giydirerek uzay yürüyüşü sırasında düşük basıncın üstesinden gelmeleri sağlanıyordu.
12 Eylül (Uçuş günü 4)
Bir sonraki adım, P3/P4 desteğinin uluslararası uzay istasyonundaki Canadarm 2'ye taşınması ve Tannerr ve Stefanyshny-Piper'ın uzay yürüyüşlerine başlayarak bu entegre destek birimini uluslararası saat ile 9.17 sıralarında aktive etmekti. Uzay yürüyüşleri o kadar başarılı olmuştu ki astronotlar daha sonraki araç dışı çok sayıda aktivite gerçekleştirmişlerdi. Bu aktivitelerin nihai tamamlanması uluslararası saat ile 15.43'i bulmuştu. Bu ekstra aktiviteler yapılırken bir cıvata, bir yay ve fırlatma kilidinden bir de conta uzay boşluğunda kaybolmuştu.
Araç dışı aktivitelerin tamamlanmasıyla uzay istasyonu ekibi beşinci gün gerçekleştirilecek uzay yürüyüşü için hazırlıklara başladı. Burbank ve MacLean hava kilitli odaya uluslararası saat ile 18.40'ta girerek, 9.15'te gerçekleştirilecek olan araç dışı görevlere hazırlanmaya başladılar.
13 Eylül (Uçuş günü 5)
Uçuşun beşinci günü ikinci uzay yürüyüşü gerçekleştirildi. Bu sefer sıra Burbank ve MacLean'de idi ve ilk kez uzay yürüyüşü gerçekleştireceklerdi. Astronotlar tüm günü son görevleri gerçekleştirmeye adadılar. Bu görevler arasında solar Alpha dönel bağlantılarının aktive edilmesi vardı. Solar Alpha dönel bağlantıları ortalama bir araba büyüklüğündeydi ve uzay istasyonundaki güneş panellerinin Güneş'e doğru dönmesini sağlamaktaydı. Burbank ve MacLean, uçuş sırasında Alpha dönel bağlantılarının Atlantis'e sabitleştirme kilitlerini açtılar. Uzay yürüyüşü sırasında astronotlar küçük çaplı problemlerle karşılaştılar. Bu problemlerden başlıcaları kask kamerasında arıza, kırık soket aracı, yerine oturmayan cıvata ve cıvata sabitleştirmek için kullanılan mandalın mekanizmadan fırlaması. Astronotlar bu mandalı sabitleştirmek için kuvvet uygulayarak ayırdılar.
Burbank ve MacLean istasyon dışında 7 saat 11 dakika geçirdiler. Uluslararası saat ile 9.05'te başlayan yürüyüşleri 16.16'da tamamlandı. Alpha Dönel bölmeleri dışında uzay istasyonu dışında bazı ileri görevleri de gerçekleştirdiler.
Mühendisler dört saatlik Alpha dönel bağlantılarının ayrılması ve aktivasyonu sırasında bir takım aksaklıklarla karşılaştılar ve güneş panellerinin yerini alması gecikti. Bunun nedeni Alpha dönel bağlantılarının ayrılması sırasında aksaklıklar yaşanması ve üzerinde detaylı çalışmalar yapılması gerektiği idi. Gecikme zamanı uzun bir zaman dilimine genişletilerek mühendislerin gece boyu üzerinde çalışmasına olanak sağlandı ve planlandığı gibi yerleştirme Perşembe gününe yetiştirildi.
14 Eylül (Uçuş günü 6)
Uçuşun altıncı gününde de güneş panellerinin yerleştirilmesi devam etti. Güneş panellerinin açılması beşinci günde Alpha dönel bağlantılarında meydana gelen bir takım aksaklıklar nedeniyle planlanan zamanın biraz gerisinde kaldı. Yaşanan bu problemin yazılım kaynaklı olduğu kanısına varıldı ve bunun için geçici bir çözüm üretildi. Güneş panellerinin açılması sabah aşamalarına kadar devam etti. STS-97'de olduğu gibi panellerin birbirine yapışması önlenmiş olacaktı. Ekibin kaydettiği verilere göre bazı paneller hala daha yapışmaya devam ediyordu fakat bu bir probleme yol açmamıştı. Yüklemenin tamamlanmasına rağmen güneş panelleri bir sonraki fırlatma görevine kadar uzay istasyonuna güç sağlayamayacaktı. Aralık 2006'da gerçekleştirilmesi planlanan STS-116 görevi ile uzay istasyonunda büyük elektriksel kablolama bakımı gerçekleştirilecekti.
Altıncı gündeki diğer aktiviteler ise istasyonun Canadarm 2'nin güncel konumu mobil baz sisteminden başlayarak Destiny laboratuvar modülüne kadar çift serbest dolaşma ve üçüncü uzay yürüyüşü görevi için hazırlıklardan oluşmaktaydı. Görevlerin yanı sıra günün ilerleyen saatlerinde Jett, MacLean ve Kanada Başbakanı Stephen Harper, öğrenciler arasında röportaj gerçekleştirildi.
15 Eylül (Uçuş günü 7)
Yedinci uçuş günü, STS-115'in üçüncü ve son uzay yürüyüşünün gerçekleştirileceği gün olmasından dolayı önemlidir. Uzay yürüyüşünün başlaması güç kontrol kumandasının takılmasından dolayı ertelendi. Güç kontrol kumandasındaki bu sorun hava kilitli odadaki basınç düşürme pompasında güç kaybına neden olmaktaydı. Bu sorun nedeniyle basınç düşürme pompasında elektrik akımı bir anlığına kesilmişti. Devrede kısa devre olmadığı anlaşıldıktan sonra şalter resetlenerek yeniden çalışır hale getirildi. 45 dakikalık bir gecikmenin ardından Joe Tanner ve Stefanyshny-Piper uzay yürüyüşlerine uluslararası saat ile 10:00'da başladılar.
6 saat 42 dakikalık uzay yürüyüşü boyunca astronotlar sayısız bakım ve onarım çalışmaları gerçekleştirdiler. Bu çalışmalardan biri ise P3/P4 radyatörünün fırlatma sırasında güvenliğini sağlayan donanımın çıkarılmasıydı. Uçuş yer kontrolcüleri daha sonra radyatörü açtılar. Bu radyatör uzay istasyonunun uzaya boş yere ısı yaymasını engelleme yeteneğini arttırıyordu. Ayrıca uzay yürüyüşü sırasında uluslararası uzay istasyonu dışında deneysel atık materyallerin toplanması, P6 desteğinin oranımı, kablosuz televizyon anteninin kurulumu ve S1 desteğinin S- bant anten montajıyla değiştirilmesiydi.
Önceden ileri tarihlerde yapılması için planlanan görevler bu uzay yürüyüşü sırasında da gerçekleştirildi. Uzay yürüyüşünün bitimine yakın astronotlar bir takım testler yaptılar. Bu testler kızılötesi video kaydı ile Atlantis'in uç kenar kanatlarındaki küçük meteor kaynaklı hasarları gözlemlemekti. Uzay yürüyüşünden sonra uzay istasyonunun mobil taşıyıcısı P3 desteğindeki çalışma alanına taşındı. Burada destek biriminin bölüm bölüm denetlenmesi gerçekleştirilecekti.
16 Eylül (Uçuş günü 8)
STS-115'in sekizinci gününde geçen tüm gün boyunca uzay gemisi Atlantis, uzay istasyonuna bağlı bir şekilde bulunuyordu. Bu sırada bir sonraki gün gerçekleştirilecek olan uzay istasyonundan ayrılma için hazırlıklara başlamışlardı. Ekip başarılı bir görevin ardından sabahı dinlenerek geçirdiler. Daha sonra uzay istasyonu ekipmanları ve bilimsel deneyleri Atlantis'e taşıyarak eve dönüş yolculuğu için hazırlanmaya başladılar.
Expediction-13 ve STS-115 ekipleri görev komutanı Brent Jett ile birlikte geleneksel mürettebat haber konferansında yer aldılar. Jett, görevin ne kadar başarılı olduğuna dair konuşma yaparken izlenecek yapısal görevlere değindi. Konuşmasında ‘'Geriye kalan montaj görevleri zorlu olacak. Bir sonraki görevlerde de bunlara benzer taşımalarımız olacak. Montajlamada iyi bir başlangıç yaparak görevi sonlandırdık. Gelecek ekiplere iyi dersler vereceğimizi düşünüyorum.sözlerine yer verdi.
17 Eylül (Uçuş günü 9)
Dokuzuncu uçuş gününde Atlantis, uzay istasyonundaki STS-115 görevlerini tamamlayarak istasyondan uluslararası saat ile 12.50'de ayrıldı. STS-115 ile Expediction-13 ekibi arasında geleneksel vedalaşma seremonisi gerçekleştirildi. Daha sonra Atlantis ile uzay istasyonu arasındaki köprü uluslararası saat ile 10.27'de kapatılarak kilitlendi. Sızıntı testleri yapıldıktan sonra Atlantis bağlantı yerinden ayrılarak yeni konfigürasyona girmek için kendi etrafında 360 derece dönüşlere başladı.
18 Eylül (Uçuş günü 10)
STS-115'in ekibi onuncu uçuş günü sabahını Atlantis'in ısı kalkanının on ikinci gün gerçekleşecek olan atmosfere yeniden girme görevi için denetim gerçekleştirerek geçirdiler.
Uluslararası uzay istasyonunun arkasında 80 kilometre turlayarak ekip Atlantis'in robotik kolunu ve patlama sensör sistemini kullanarak burun ya da kanatların kenar kısımlarının aracın mikro asteroidler ve uzay hurdaları tarafından hasar almadığı kontrol edildi. Ekip günün geri kalan ışıklı görev kısmını ekipmanları atmosfere yeniden giriş ve iniş için hazırlamaya başladılar.
19 Eylül (Uçuş günü 11)
11. gün sabahı astronotlar Jeff ve Ferguson, Atlantis'in etki kontrol iticilerini test ettiler ve bilgisayarları kullanarak iniş talimi yaptılar. İticiler atmosfere giriş sırasında aracın pozisyonunu değiştirmek için kullanılacaktı.
Ayrıca ekip bu zaman içerisinde röportaj da yaptı. Bu röportaj sırasında astronot Ferguson, ekibin dört gözle iniş zamanını beklediğini söyledi. Ferguson röportaj sırasında : ‘'Şu ana dek yaptığımız işlerde iyi iş çıkardığımızı düşünüyoruz. Artık atmosfere geri dönmek ve dört gözle yarın içinde bir saatte başarılı bir şekilde iniş yapmayı bekliyoruz.diye ekledi.
Röportajdan sonra ekip atmosfere giriş için yaptıkları hazırlıklara gereksiz ekipmanları istiflemeye ve iniş için gerekli diğer öncelikli görevleri yapmaya devam etti. Fakat ekip günün ilerleyen saatlerinde görev kontrol merkezine, tepki kontrol sistemini test ederken aracın yörüngesiyle aynı doğrultuda olan tanımlanamayan bir cisim gördüklerini rapor ettiler. Astronotlar bu nesneyi yerleşik televizyon kamerası kullanarak belirlediler. Maalesef fotoğrafların çözünürlükleri iyi olmadığı için bu cismin ne olduğunu belirleyemediler.
Daha sonra bu görüntülerin daha detaylı incelenmesi için görev kontrol merkezine gönderilerek uçuş analizcilerinin bu cismi tanımlamaları hedeflendi. Uçuş kontrolcülerine göre bu cismin Atlantis'ten kopma ihtimali vardı ve böylece bu cismi tanımlayabileceklerini umdular. Büyük bir olasılıkla bu cisim zararsızdı. Bu cismin buz ya da uçuşun ilk evreleri gözlemlenen zarar görmüş ısı kalkanının bir parçası olabileceğiydi. Fakat bu cismin çok önemli bir bölümden kopma olabileceğiydi. Bu olasılık aracın termal koruma sisteminin kaplamalarından biri olma ihtimaliydi.
Görev kontrol merkezi, Atlantis ekibine mekiğin robotik kolunu çalıştırmalarını ve aracı yeniden incelemelerini istedi. Bu incelemelerle bir takım testler yapılacaktı. Böylece 12. günde aracın atmosfere giriş için güvenli olup olmadığına karar verilecekti. Bu harici incelemeyle aracın Çarşamba günkü inişi, eklenen kötü hava koşulları nedeniyle atmosfere girişi ve inişi bir gün ertelendi.
20 Eylül (Uçuş günü 12)
11. uçuş günü Atlantis ile aynı doğrultuda yörünge yapan tanımlanamayan cismin belirlenmesinden sonra uçuş kontrolcüleri 12. uçuş günü sabahının erken saatlerinde aracın robotik kolunu kullanarak Atlantis'in üst yüzeyini incelediler. Gövdede bulunan astronotlar ise Atlantis'in alt bölümündeki endişe duyulabilecek bölgeleri gözlemlediler. Gözlemlemelerin ardından ekip, Houston'daki görev kontrol merkezi tarafından aracın bom sensörünü kullanarak Atlantis'in ısı kalkanını daha fazla kontrol etmelerini istedi.
Tekrar yapılan taramaların ardından gece boyunca uçuş kontrolcülerinin yük bölmesindeki analizlerini sürdürdüler. Bu işlemlerin tamamlanmasının ardından Atlantis için daha fazla güvenlik prosedürü kalmadığına karar verildi ve görev kontrolcüleri yörüngeyi atmosfere giriş için temizledi. Bunlar uzay mekiğinin Perşembe günü sabahı inmesi için bir sağlık sertifikası niteliğindeydi ve buna eklenen hava koşullarının iniş için elverişli olması durumu çok daha iyi bir hale getirmişti. Bu sayede Atlantis'in bir sonraki gün için güvenle iniş yapmasına olanak sağlanmış oldu. Ekip günün geri kalan kısmında iniş için hazırlıklara devam etti. Bu hazırlıklar arasında motoru kaplama ve ku bant antenini televizyon yayını için istiflemek gibi hazırlıklar denilebilir. İncelemeler sırasında ekip Soyuz TMA-9 uzay aracının uluslararası uzay istasyonuna yukarıdan bağlandığını gördüler. Soyuz TMA-9 aracı Expediction 14 ekibinin ilk yarısını taşıyan araçtı.
21 Eylül (Uçuş günü 13 ve iniş )
Görevin son günü olan 13. günde atmosfere giriş için son protokoller, iniş için yerini alma, sayısız bilgi alma ve öğleden sonra gerçekleştirilen konferanslarla geçti. İnişe geçme işlemi Kennedy Uzay Merkezi'ne inişten saatler öncesinden başlamıştı. Niş işlemi yardımcı yedek güç biriminin doğu saat birimiyle 04.37'de yeniden çalıştırılmasıyla başladı. Bu işlemin ardından yük bölmelerinin kapıları kapatıldı ve araç doğu saatiyle 04.45'te mühürlendi. Atlantis ekibi, Houston'da bulunan Görev Kontrol Merkezi'nden doğu saati ile 04.52'de gelen son emir olan devam edin ile iniş için harekete geçtiler. Ekip, uzay mekiğinin yörüngeden çıkması için manevra yapmaya başladı. Böylece motorları hareket yönüne çevrilerek hızının yavaşlaması sağlanmış oldu ve böylelikle yörüngeden alçalmaya başladı.
Yörüngeden çıkmak için ateşleme doğu saatiyle 05.15'te başladı ve bu ateşleme iki motorunda tam güçle çalışmasıyla 2 dakika 40 saniye sürdü. Araçta bulunan astronotlar ateşlemenin çok iyi olduğunu ve Atlantis'in, atmosferden Hint Okyanusu'na doğru alçalırken ateşlemeyle ilgili hiçbir değişiklik yapmak zorunda olmadıklarını belirttiler.
Yörüngeden çıkmak için yapılan ateşlemeden sonra Atlantis ekibi ekstra olarak bulunan yakıtların boşaltımına başladı. Bu işlem yaklaşık olarak 3 dakika sürdü ve doğu saati ile 05.26'da tamamlandı. Bu sırada araç inişten 55 dakika uzaklıktaydı. 25 dakika sonra Atlantis, yaklaşık olarak 130 kilometre yükseklikte doğu saati ile 05.51'de atmosferin etkilerini hissetmeye başladı. Daha sonra Atlantis'in 27. 000 km/s'lik hızının büyük bir kısmından kurtulması için aynı doğrultuda ateşleme gerçekleştirildi. Atlantis'in iniş için 760 km/s'den daha az bir hız da seyahat etmesi gerekiyordu. Uluslararası uzay istasyonu, Atlantis'in ayrılmasından sonra yeni konum alarak yapılan tüm manevraların astronotların yukarıdan gözlemlemesine olanak sağlamış oldu.
Doğu saati ile 06.08'de uzay mekiğinden sinyali Florida, Merritt Adası'nda bulunan MILA izleme istasyonu tarafından alındı. Bu GPS sinyali araç tarafından 3 dakika geç kabul edildi. Atlantis'in ilk belirlenmesinden 10 dakika sonra Kennedy Uzay İstasyonu'ndan 2 kere sonik patlama sesi duyuldu. Mekik alçalma sırasında 3 kere ses duvarını aştı. Bundan bir dakika sonra komutan Jett, Atlantis'in kontrolünü aldı ve gözle görülür mesafede bulunan Kennedy Uzay Merkezi Pist 33'e inişe geçti.
Atlantis'in ana iniş takımları doğu saati ile 06.21.30'da Kennedy Uzay Merkezi Uzay Mekiği İniş Birimi Pist 33'e inişini gerçekleştirdi. 6 saniye sonra ise burun iniş takımları da doğu saati ile 06.21.36'da yere değdi. Fırlatmadan 8 milyon kilometre sonra uzay mekiğinin tekerlekleri doğu saati ile 06.22.16'da durdu ve böylelikle STS-115 görevi de tamamlanmış oldu.
Sabah inişi gece inişi olarak kabul edildi. Çünkü gün doğumundan 48 dakika önce gerçekleştirilmişti ve böylelikle Uzay Mekiği Programının 21. gece inişi olmuştu. Bu iniş Kennedy Uzay Merkezi'nde yapılan 63. inişti ve Atlantis'in 27. göreviydi.
Uçuş sonrası
Atlantis Uzay Mekiği üzerinde çalışılırken NASA teknisyenleri uzay aracının radyatör panellerinden birinin mikrometeroid tarafından hasar aldığını tespit etti. Belirtilenlere göre bu delik 2.7 mm genişliğindeydi.
Enkaz analizi
NASA'nın görev yönetim takımı Atlantis'in yerden alınan görüntüleri, radar, Canadarm kullanılarak yapılan mekik incelemeleri ve uluslararası uzay istasyonundan alınan verileri incelemeye başladılar. İnişin 2. günü yönetim takımı ele avuca sığmayacak kadar çok fırlatma enkaz olayı belirlediler ve bunların sonucunda mekiğin uçuşunu çok büyük bir etkisi olmadığı kararlaştırıldı. Ertesi gün NASA'lı mühendisler ekstra ısı kalkanı incelemelerinin gerekli olmadığına karar verdiler. Daha önceki görevlerde fırlatma sırasında veya fırlatmadan sonra enkazlara rastlandığından gerek duyulmadı. Ayrıca 19 Eylül 2006'daki gözlemlerde hiçbir enkaza rastlanmadı.
Fırlatmanın ilk 48 saniyesinde herhangi bir büyük enkaz olayına rastlanmadı. Çünkü uzay mekiğinin önünde bulunan harici tank bölümünde enkaz meydana gelmişti ve araca hiçbir zarar oluşturmamıştı. Harici tankın merkezinin üst tarafında yeni kaynaklı bir enkaz görülmüştü ve bu enkaz gelecek görevler için endişe oluşturmaktaydı.
Uyandırma servisi
NASA'nın Gemini uzay aracı görevlerinden beridir geleneğini sürdürdüğü görev mürettebatının uzayda güne başladıkları her gün boyunca özel müzik albümleri çalınıyordu. Her bir parça özel olarak seçiliyordu. Genellikle ekip üyeleri için özel anlam taşıyan parçalar ve günlük hayatlarında dinledikleri parçalardan oluşmaktaydı.
Acil durum görevi
STS-300 görevi, uzay mekiği ekibine olası yardım birimine verilmişti. STS-300, Discovery uzay mekiği faciasında fırlatılması gerekiyordu. STS-300, STS-114 ya da STS-121 sırasında kapatıldı. Kurtarma görevi STS-115 görevinin geliştirilmiş bir versiyonu olacaktı. Bu görev daha ileri bir tarihte gerçekleşecek ve mürettebat sayısı azaltılacaktı. STS-300 17 Ağustos 2006'dan önce fırlatılmamalıydı ve STS-300 ekibi, STS-115'in 4 kişilik ekibi olmalıydı:
- Komutan; Brent Jett
- Pilot ve uzaktan idare sistemi yedek operatörü; Christopher Ferguson
- 1. görev uzmanı ve ve uzaktan idare sistemi 1. Operatörü; Joseph Tanner
- 2. görev uzmanı; Daniel Burbank
Kaynakça
- William Harwood for CBS News (2006). "STS-115 Quick-Look Mission Data". Spaceflight Now. Erişim tarihi: 30 Ekim 2007.
- "Mike Leinbach, STS-115 Launch Director, NASA Direct interview". NASA News. 22 Ağustos 2006. Orijinal kaynaktan 30 Ocak 2008 tarihinde arşivlendi. Erişim tarihi: 12 Eylül 2006.
- Wilkes, Jim (13 Eylül 2006). "Shuttle crew puts designers on cloud 9". Toronto Star. Erişim tarihi: 13 Eylül 2006. [ölü link]
- "CBS News Space Place – STS-115 Status Report". CBS News. Erişim tarihi: 3 Ağustos 2006.
- Post Mission Management Team (MMT) press briefing, following STS-121, on 16 Temmuz 2006
- "Florida Today – The Flame Trench". Florida Today. Archived from the original on 31 Mart 2007. Erişim tarihi: 7 Ağustos 2006.
- "Dress rehearsal Thursday for Atlantis". Orlando Sentinel. Erişim tarihi: 11 Ağustos 2006.
- "Foam still a key concern for shuttle launch". New Scientist SPACE. Archived from the original on 20 Ağustos 2006. Erişim tarihi: 13 Ağustos 2006.
- "Shuttle communications antenna bolts a concern". Spaceflight Now. Erişim tarihi: 15 Ağustos 2006.
- "NASA to Replace Antenna Bolts on Shuttle Atlantis". Space. com. Erişim tarihi: 19 Ağustos 2006.
- "Lightning delays Atlantis launch a day". Spaceflight Now. Erişim tarihi: 26 Ağustos 2006.
- "Shuttle launch delayed until Monday". Canadian Broadcasting Corporation (CBC). 26 Ağustos 2006. Erişim tarihi: 27 Ağustos 2006.
- "NASA scrubs Atlantis launch under storm threat". CNN. Erişim tarihi: 28 Ağustos 2006.
- "Rollback options assessed". Spaceflight Now. Erişim tarihi: 27 Ağustos 2006.
- "Atlantis'status is at weather's mercy". Orlando Sentinel. Erişim tarihi: 28 Ağustos 2006.
- "Atlantis going back to the pad". Orlando Sentinel. Erişim tarihi: 29 Ağustos 2006.
- "NASA aims for Wednesday launch". CNN. Archived from the original on 1 Eylül 2006. Erişim tarihi: 31 Ağustos 2006.
- "Shuttle launch window extended to 8 Eylül ". Spaceflight Now. Erişim tarihi: 31 Ağustos 2006.
- "Atlantis launch scrubbed". Spaceflight Now. 6 Eylül 2006. Erişim tarihi: 11 Eylül 2006.
- "Atlantis launch slips to Friday at the earliest". Spaceflight Now. 6 Eylül 2006. Erişim tarihi: 11 Eylül 2006.
- "Engine cutoff sensor options debated". Spaceflight Now. Erişim tarihi: 8 Eylül 2006.
- "Further delay for space shuttle". BBC News. 8 Eylül 2006. Erişim tarihi: 8 Eylül 2006.
- "Suspect sensor stays'wet'after tank drained". Spaceflight Now. Erişim tarihi: 8 Eylül 2006.
- "Atlantis launches". CNN. Archived from the original on 16 Eylül 2006.
- "STS-115 MCC Status Report #01". NASA. 9 Eylül 2006. Erişim tarihi: 11 Eylül 2006.
- "STS-115 MCC Status Report #03". NASA. 10 Eylül 2006. Erişim tarihi: 11 Eylül 2006.
- "STS-115 MCC Status Report #05". NASA. 11 Eylül 2006. Erişim tarihi: 12 Eylül 2006.
- "MCC Status report #07". NASA. 12 Eylül 2006. Erişim tarihi: 12 Eylül 2006.
- "STS-115 MCC Status Report #09". NASA. 13 Eylül 2006. Erişim tarihi: 14 Eylül 2006.
- "STS-115: Second EVA Successfully Completed". space. gs. 13 Eylül 2006. Erişim tarihi: 14 Eylül 2006. [ölü link]
- "Initial solar array deploy held up for troubleshooting". SpaceFlightNow. 13 Eylül 2006. Erişim tarihi: 14 Eylül 2006.
- "Second space station solar array wing deployed". SpaceFlightNow. 4 Aralık 2000. Erişim tarihi: 15 Eylül 2006.
- Jump up to:a b "STS-115 MCC Status Report #11". NASA. 14 Eylül 2006. Erişim tarihi: 14 Eylül 2006.
- "Space station spreads its new power wings". 14 Eylül 2006. Erişim tarihi: 15 Eylül 2006.
- "STS-115 MCC Status Report #12". NASA. 15 Eylül 2006. Erişim tarihi: 15 Eylül 2006.
- "STS-115 MCC Status Report #13". NASA. 15 Eylül 2006. Erişim tarihi: 15 Eylül 2006.
- "STS-115 MCC Status Report #15". NASA. 16 Eylül 2006. Erişim tarihi: 16 Eylül 2006.
- Heat shield cleared; Shannon talks night launches, Hubble
- Shuttles to resume nighttime launches; Atlantis damaged, Spaceflight Now, 06/10/06
- James Oberg (2006). "NASA studying a ‘ding'on shuttle". MSNBC. Erişim tarihi: 30 Ekim 2007.
- "NASA has'high confidence'Atlantis in good shape". SpaceFlightNow. 10 Eylül 2006. Erişim tarihi: 12 Eylül 2006.
- "Debris analysis update". SpaceFlightNow. 11 Eylül 2006. Erişim tarihi: 12 Eylül 2006.
- . "Additional heat shield inspections ruled out". SpaceFlightNow. 11 Eylül 2006. Erişim tarihi: 12 Eylül 2006.
- Fries, Colin (18 Temmuz 2006). "Chronology of Wakeup calls" (PDF). NASA. p. 57. Erişim tarihi: 16 Aralık 2006.
- "STS-121 Nasa Press Kit" NASA Press Kit – STS-121, Mayıs 2006.
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
STS 115 Atlantis in uluslararasi uzay istasyonuna yaptigi uzay mekigi ucus gorevidir Bu gorev Columbia Uzay Mekigi faciasindan sonra gerceklestirilen ilk tamamlanan gorevdi Bu gorevden sonra iki basarili gorev STS 114 ve STS 121 daha gerceklestirildi STS 115 9 Eylul 2006 da Greenwich saatine gore 15 14 55 Kennedy Uzay Merkezi Pad 39 B rampasindan firlatildi STS 115 murettebati Bu gorev ayni zamanda uluslararasi uzay istasyonu gorevi ISS 12A olarak da bilinmektedir Bu gorev ikinci liman bolgesi destek segmenti ITS P3 P4 bir cift gunes paneli 2A 4A ve bataryalar tasimistir Bu gorevle toplamda uc kere uzay yuruyusu gerceklestirildi Yuruyus sirasinda astronotlar bir destek baglanti sistemiyle ana gemiye baglandilar Bu sayede aracin disinda serbestce hareket etmeleri ve istasyonda yapilmasi gereken isleri yapmalari saglanmis oldu STS 115 icin firlatma tarihi olarak Nisan 2003 planlanmisti Fakat Subat 2003 te gerceklesen Columbia faciasi firlatma tarihinin 27 Agustos 2006 ya ertelenmesine sebep oldu Daha sonra bu tarihte cesitli nedenlerden dolayi ertelendi Tropikal Ernesto Kasirgasi nin tehdit olusturmasi ve cok guclu simseklerin mekik firlatma rampasina carpmasi bu nedenlerden bazilariydi Murettebat notlariKanada Uzay Servis i astronotlarindan MacLean Canadarm2 yi yoneten ilk Kanadali olmustu Canadarm2 nin uzaydaki hareketli ussunde yeni gunes panelleri ele aldi Bu paneller Ferguson ve Burbank ten alinarak Kanada robot kolunu kontrol etmek icin kullanildi Bu kol Canadarm olarak bilinmektedir MacLean Chris Hadfield dan sonra uzay yuruyusu gerceklestiren ikinci Kanadali insan olmustur STS 115 astronotlarinin giydigi kiyafetler Steve MacLean inde bulundugu Ontario Toronto da bulunan York Universite sinde okuyan uc ogrenci Graham Huber Peter Hui ve Gigi Lui tarafindan yamali eski gorev elbiseleri tasarlanmistir Bu ogrenciler ayni zamanda bu gorev icin Steve MacLean in kisisel yamasini da tasarlamistir Gorev yukleriBirincil yuk sol taraftaki ITS P3 P4 ikinci segmenti bir cift gunes paneli ve birlesmis bataryalariydi Gorevin amaclariIki destek segmentinin P3 ve P4 teslimati ve yuklenmesi Iki yeni gunes panelinin teslimati ve yerlestirilmesi Uc uzay yuruyusu gerceklestirerek destek segmentlerini baglamak gunes panelleri uzerindeki engelleri kaldirmak ve uzay istasyonunu bir sonraki gorev olan STS 116 ya hazirlamakti Gorevin arka planiNASA nin yoneticileri yildirimli hava kosullari sebebiyle harici tanki daha iyi fotograflayabilmek icin STS 115 firlatma tarihini 27 agustosa aldilar Bu olay daha once STS 31 ve STS 82 de de gorulmustu STS 115 in firlatma tarihi Soyuz TMA 9 Eylul ortasi firlatimi ile birlikte koordineli olarak yonetildi Soyuz TMA 9 araci ile uluslararasi uzay istasyonuna gidecek yeni murettebat ve yeni ikmal kaynaklari tasinacakti Soyuz uzay araci operasyonel olarak uzay istasyonuna herhangi bir uzay mekigi bagliyken baglanamazdi Gorev notlari NASA nin 147 insanli uzay ucusu STS 1 den beri yapilan 116 uzay mekigi ucusu Atlantis in 27 ucusu Challenger felaketi sonrasi yapilan 91 gorev Columbia dan sonra yapilan 3 gorev Columbia dan sonra Atlantis in ilk goreviGorev zaman cizelgesiFirtlatma hazirliklari Atlantis in birlestirme merkezine goturulmesi Atlantis harici tank ile birlestirilmek icin hazirlanirken Atlantis 24 Temmuz 2006 da Yorunge Araci Isleme Birimi nden Arac Montaj Binasi na suruklendi Atlantis 26 Temmuz da mobil firlatma platformu uzerinden indirilerek 2 Agustos sabahinin erken saatlerinde Pad 38B ye suruklendi Surukleme islemi 31 Temmuz tarihine planlanmisti fakat Kennedy Uzay Merkezi yakinlarindaki bir firtina bu tarihin iki gun ertelenmesine neden oldu Bu sirada simseklerin uzay aracina isabet etme olasiligi herkesi cok tedirgin ediyordu Boyle bir durumun hesaplanamayacak derecede buyuk hasarlara sebebiyet verebilirdi 5 6 Agustos 2006 tarihlerinde muhendisler uzay mekiginin ana motorlarinin ucusa hazirlik testini bitirdiler Motorlar ucusa neredeyse hazir durumdaydilar 7 Agustos 2006 da murettebat dort gunluk prova denemeleri icin Kennedy Uzay Merkezi ne geldi Bu sirada 10 Agustos taki firlatma icin de geri sayimda yapiliyordu NASA nin ust duzey yoneticileri 15 16 Agustos 2006 da ucus hazirlilik incelemesi toplantisi duzenleyerek firlatma tarihinin belirlenmesi ile ilgili konustu Harici tanktaki kopuk kaybi bu toplantinin ana maddesiydi cunku 13 Agustos 2006 da NASA bir onceki gorev olan STS 121 in harici tankinin buyuk bir kopuk kaybi yasadigini aciklamisti Columbia faciasi bir miktar kopuk kaybindan dolayi yasanmisti Harici tanktan sizan bu kopuk firlatma sirasinda mekigin sol kanadina carpmisti ve bir delik acilmasina sebep olmustu Bu delik mekigin atmosfere yeniden girisi sirasinda faciaya sebep olmustu Atlantis 2 Agustos 2006 da firlatma rampasi 39B nda konumlanmis durumda Bu toplantida problemlerin yani sira uzay mekiginin Ku bantli anteninin guvenligini saglayan civatalar da konusuldu Bu civatalar yerlerine saglam montelenmis olmayabilirdi Yukleme bircok ucusta kullanilmisti ve simdiye kadar hicbir sorunla karsilasilmamisti Bulusmanin son iki gununde NASA yoneticileri firlatmayi 27 Agustos 2006 da gerceklestirmeye karar verdiler Fakat 18 Agustos 2006 da NASA halihazirda firlatma rampasinda bulunan Atlantis Uzay Mekigi nin anten civatalarini degistirmeye karar verdi NASA nin bunu firlatma rampasina degisimi konusunda hicbir prosedurleri bulunmamaktaydi Yine de bu degisim isi onceden planlanmis olan firlatma tarihinde degisime sebep olmayarak 20 Agustos tarihinde tamamlanmis oldu Yildirim carpmasi 25 Agustos 2006 da Kennedy Uzay Merkezi nde kaydedilen en buyuk yildirim firlatma rampasinin tepesine carpmisti Sonuc olarak 26 Agustos ta Gorev Denetleme Birimi gorevin 24 saat sureyle ertelenerek hasarin tespitinin belirlenmesi karar verdi 27 Agustos ta ucusun 24 saat daha ertelenmesi yonunde kara verildi Buna gore belirlenebilecek en erken ucus tarihi 29 Agustos 2006 olarak belirlenmisti Hala daha yetkililer yildirim carpmasindan dolayi mekikte herhangi bir hasar olup olmadigini belirleyememislerdi ve Ernesto Kasirgasi nin olusturabilecegi muhtemel tehlikeyi de goz onunde bulunduruyorlardi 28 Agustos 2006 da ucusun ertelenmesine ve Atlantis Uzay Mekigi nin yeni hava durumu raporlarinda Ernesto Kasirgasi nin yeniden guc kazanip daha once dusunulenden daha yakin mesafede Kennedy Uzay Merkezi yakinlarindan gecmesinden sonra mekigin montaj binasina geri suruklenmesine karar verildi NASA 29 Agustos 2006 sabah erken saatlerde Atlantis Mekigi ni suruklemeye basladi Fakat ogleden sonra NASA su ana dek yapilmamis bir sey yaparak disaridaki hava durumuna ragmen Atlantis i firlatma rampasina geri tasinmasini istedi Guncel hava durumu raporlari Tropikal Ernesto Kasirgasi nin dusunuldugu gibi cok kuvvetli bir sekilde Kennedy Uzay Merkezi ne vurmayacagiydi Kasirganin en siddetli ruzgarlari yaklasik olarak saatte 126 kilometreden daha dusuk bir hiza sahip olacakti Bu ruzgar hizi NASA icin Atlantis i disarida tutmaya yeterli bir limit idi 31 Agustos 2006 nin sabah erken saatlerinde kasirga gecmis ve inceleme ekipleri firlatma gereclerinin zarar gorup gormedigiyle ilgili incelemelere baslamisti Bu incelemeler sonucu sadece uc soruna rastlandi Bu sorunlar basit yenilemelerle duzeltilebilirdi Firlatma tarihi icin 6 Eylul olarak belirlenmisti Bunun yani sira ek bir secenek olarak iki gun boyunca yapilan gorusmelerin ardindan NASA li ve Rus uzay yoneticileri firlatmanin bir gun daha ertelenmesini kabul ettiler 3 Eylul 2006 sabahinin erken saatlerinde resmi geri sayim T 43 saat olarak baslatildi 6 Eylul 2006 sabahinin erken saatlerinde muhendisler elektrik ureten yakit hucrelerinden ucunden biri calistirildiginda gorunur ic kisa devre gozlemlediler Muhendisler problemi zamaninda gozlemleyemedikleri icin firlatma tarihi yakit hucrelerinin detayli incelenmesi icin ileri bir tarihe ertelendi Carsamba aksami gec saatlere dogru NASA yoneticileri firlatmayi persembe gunu gerceklestirmeyeceklerini ve yeni firlatma tarihini 8 Eylul 2006 olarak belirlediler Normal plana gore firlatma tarihi planlanan Rus Soyuz Gorevi Soyuz TMA 9 ile cakistigindan dolayi 9 Eylul 2006 olarak kararlastirilmisti Soyuz TMA 9 ucusunu 18 Eylul 2006 da gerceklestirebildi Bu olay bazi ajanslarin Cuma gununu Ekim ayina kadar firlatma icin son sans olarak rapor etmelerine sebep oldu 8 Eylul Ilk firlatma girisimi 8 Eylul 2006 sabahi harici tankta bulunan motor devre disi birakma sensorlerinden birinin basarisiz oldugu rapor edildi Firlatma zamanindan yarim saat once NASA firlatmayi 24 saat daha ertelemeye karar verdi Bu sure zarfinda harici tanktaki yakit bosaltilarak problemin cozulmesi hedefleniyordu Sensor ele alindiginda motor devre disi birakma 3 numarali sensorun harici tankin tamamen bosalmasina ragmen icinde hala sivi hidrojen olmasi hatali oldugu kanitlanmis oldu Diger uc sensor tank bosken beklendigi gibi calismisti ve uzun sure ariza onarimina baslanilmadi Daha sonra NASA dort motor devre disi birakma sensoru yerine uc sensorle firlatmaya onay verdi 9 Eylul Ucus gunu 1 firlatma Uzay mekigi Atlantis in STS 115 rampasindan firlatilmasi 9 Eylul 2006 da butun motor devre disi birakma sensorleri duzgun calisiyordu ve ardindan kusursuz bir geri sayim ardindan 15 15 te evrensel saati Atlantis Uzay Mekigi uluslararasi uzay istasyonuna gitmek uzere rampadan firlatildi Atlantis firlatildiginda uluslararasi uzay istasyonu Kuzey Atlantik Okyanusu nun 350 kilometre ustunde Gronland ve Izlanda arasindaydi Yorunge tirmanma sirasinda gorev kontrol merkezi murettebata sogutma sistemini yeniden duzenlemelerini istedi Sogutma sistemi gorunurde buzla ortulmustu Yeniden yapilandirma isiltili buharlastirma adi verilen sistemi temizlemis ve normal olarak calismaya devam etmisti Sogutma birimindeki bu gecici buz anormal bir sey degildi ve onceki gorevlerde de gorulmustu Kalkistan 8 5 dakika sonra Tanner ve MacLean ana motorlarin devre disi kaldigini el kameralariyla video ve fotograf cekerek belgelediler Bu cektikleri goruntuler yeryuzune incelenmek uzere gonderildi 10 Eylul Ucus gunu 2 Atlantis ISS e yaklasirken Uzayda gecirilen tam bir gun boyunca murettebat programin ilerisinde hareket ederek uzay aracinin baglanmasi ve planlanan uc farkli uzay araci disi aktiviteleri icin hazirlik yaptilar Gorev uzmanlari Joe Tanner ve Heide Stefanyshny Piper MacLean ve Burbank in 4 5 ve 7 gunlerde uzay yurususu sirasinda giyecekleri uzay kiyafetlerini test ettiler Uzay yuruyusleri sirasinda entegre destek kirislerinin yuklenmesi yen gunes panellerinin yerlestirilmesi ve bunlarin gorevler icin hazirlanmasi olacakti Uluslararasi Uzay Istasyonu nda Expediction 13 ucus muhendisi Jeffrey Williams 3 Gun gelecek olan Atlantis icin yorunge laboratuvarini hazirladi Williams dijital kameralari yerlestirerek uzay mekigi isi kalkaninin yuksek cozunurluklu fotograflarini cekecekti Gorev komutani Pavel Vinogradov un yardimiyla Destiny Laboratuvar Modulu nun en sonunda bulunan basincli birlesme adaptoru 2 yi basinclandirarak Atlantis in baglanmasi icin hazirladi Ayrica Vinogradov geri donecek ekipmanlari hazirladi 11 Eylul Ucus gunu 3 Atlantis ISS e ucusun 4 gunu baglandi Atlantis in baglanmasindan once Atlantis yorungesi boyunca uzay istasyonunun yaklasik 180 metre altindan ucus yapacakti Yapilan bu manevra ucusu sayesinde Expediction 13 murettebati mekigin isi kalkaninin yuksek cozunurluklu fotograflar cekmesine olanak saglayacakti Uluslararasi saat ile 10 46 siralarinda Atlantis uluslararasi uzay istasyonuna baglandi ve yaklasik iki saat sonra uzay istasyonu ve Atlantis arasindaki baglanti kapagi acildi Boylece Atlantis murettebati uluslararasi saat ile 12 35 siralarinda uzay istasyonu murettebati tarafindan karsilanmis oldu Uzay istasyonu ile baglanmadan sonra Ferguson ve Burbank mekigin robotik kolu Canadarm i 17 5 tonluk entegre kiris yapisina bagladilar Onu mekigin yuk bolumunden kaldirdi ve manevra gerceklestirerek uzay istasyonunun Canadarm 2 robotik koluna yonlendirdi Baglanti kapaginin acilmasindan sonra MacLean ve Expediction 13 ucus muhendisi Jeff Williams Canadarm 2 yi kullanarak uzay mekiginin robotik kolundan krisi aldilar Boylece MacLean Canadarm 2 yi uzayda kullananan ilk Kanadali olmustur Tanner ve Stefanyshny Piper 4 gun gerceklestirilecek olan uzay yuruyusu icin gorev hava kilidi bolmesinde kamp surecine girerek hazirlik yaptilar Bu hazirliklar NASA nin yeni on nefes alis olcumleri basinctan kaynakli hastaliklar ve kan dolasimindaki nitrojen azligindan dolayi bukulmeleri engellemek icin yapiliyordu Bu hazirliklar oksijen maskesi giyme ve gece boyunca 10 psi basinc altinda havasiz ortamda uyumadan olusmaktaydi Boylece murettebatin vucudunu onlara uzay kiyafetleri giydirerek uzay yuruyusu sirasinda dusuk basincin ustesinden gelmeleri saglaniyordu 12 Eylul Ucus gunu 4 Bir sonraki adim P3 P4 desteginin uluslararasi uzay istasyonundaki Canadarm 2 ye tasinmasi ve Tannerr ve Stefanyshny Piper in uzay yuruyuslerine baslayarak bu entegre destek birimini uluslararasi saat ile 9 17 siralarinda aktive etmekti Uzay yuruyusleri o kadar basarili olmustu ki astronotlar daha sonraki arac disi cok sayida aktivite gerceklestirmislerdi Bu aktivitelerin nihai tamamlanmasi uluslararasi saat ile 15 43 i bulmustu Bu ekstra aktiviteler yapilirken bir civata bir yay ve firlatma kilidinden bir de conta uzay boslugunda kaybolmustu Arac disi aktivitelerin tamamlanmasiyla uzay istasyonu ekibi besinci gun gerceklestirilecek uzay yuruyusu icin hazirliklara basladi Burbank ve MacLean hava kilitli odaya uluslararasi saat ile 18 40 ta girerek 9 15 te gerceklestirilecek olan arac disi gorevlere hazirlanmaya basladilar 13 Eylul Ucus gunu 5 Yeni P3 P4 destekleri arac disi aktiviteler sirasinda Sag altta yeni gelen Gunes panelleri gorulmektedir Ucusun besinci gunu ikinci uzay yuruyusu gerceklestirildi Bu sefer sira Burbank ve MacLean de idi ve ilk kez uzay yuruyusu gerceklestireceklerdi Astronotlar tum gunu son gorevleri gerceklestirmeye adadilar Bu gorevler arasinda solar Alpha donel baglantilarinin aktive edilmesi vardi Solar Alpha donel baglantilari ortalama bir araba buyuklugundeydi ve uzay istasyonundaki gunes panellerinin Gunes e dogru donmesini saglamaktaydi Burbank ve MacLean ucus sirasinda Alpha donel baglantilarinin Atlantis e sabitlestirme kilitlerini actilar Uzay yuruyusu sirasinda astronotlar kucuk capli problemlerle karsilastilar Bu problemlerden baslicalari kask kamerasinda ariza kirik soket araci yerine oturmayan civata ve civata sabitlestirmek icin kullanilan mandalin mekanizmadan firlamasi Astronotlar bu mandali sabitlestirmek icin kuvvet uygulayarak ayirdilar Burbank ve MacLean istasyon disinda 7 saat 11 dakika gecirdiler Uluslararasi saat ile 9 05 te baslayan yuruyusleri 16 16 da tamamlandi Alpha Donel bolmeleri disinda uzay istasyonu disinda bazi ileri gorevleri de gerceklestirdiler Muhendisler dort saatlik Alpha donel baglantilarinin ayrilmasi ve aktivasyonu sirasinda bir takim aksakliklarla karsilastilar ve gunes panellerinin yerini almasi gecikti Bunun nedeni Alpha donel baglantilarinin ayrilmasi sirasinda aksakliklar yasanmasi ve uzerinde detayli calismalar yapilmasi gerektigi idi Gecikme zamani uzun bir zaman dilimine genisletilerek muhendislerin gece boyu uzerinde calismasina olanak saglandi ve planlandigi gibi yerlestirme Persembe gunune yetistirildi 14 Eylul Ucus gunu 6 Ucusun altinci gununde de gunes panellerinin yerlestirilmesi devam etti Gunes panellerinin acilmasi besinci gunde Alpha donel baglantilarinda meydana gelen bir takim aksakliklar nedeniyle planlanan zamanin biraz gerisinde kaldi Yasanan bu problemin yazilim kaynakli oldugu kanisina varildi ve bunun icin gecici bir cozum uretildi Gunes panellerinin acilmasi sabah asamalarina kadar devam etti STS 97 de oldugu gibi panellerin birbirine yapismasi onlenmis olacakti Ekibin kaydettigi verilere gore bazi paneller hala daha yapismaya devam ediyordu fakat bu bir probleme yol acmamisti Yuklemenin tamamlanmasina ragmen gunes panelleri bir sonraki firlatma gorevine kadar uzay istasyonuna guc saglayamayacakti Aralik 2006 da gerceklestirilmesi planlanan STS 116 gorevi ile uzay istasyonunda buyuk elektriksel kablolama bakimi gerceklestirilecekti Altinci gundeki diger aktiviteler ise istasyonun Canadarm 2 nin guncel konumu mobil baz sisteminden baslayarak Destiny laboratuvar modulune kadar cift serbest dolasma ve ucuncu uzay yuruyusu gorevi icin hazirliklardan olusmaktaydi Gorevlerin yani sira gunun ilerleyen saatlerinde Jett MacLean ve Kanada Basbakani Stephen Harper ogrenciler arasinda roportaj gerceklestirildi 15 Eylul Ucus gunu 7 Yedinci ucus gunu STS 115 in ucuncu ve son uzay yuruyusunun gerceklestirilecegi gun olmasindan dolayi onemlidir Uzay yuruyusunun baslamasi guc kontrol kumandasinin takilmasindan dolayi ertelendi Guc kontrol kumandasindaki bu sorun hava kilitli odadaki basinc dusurme pompasinda guc kaybina neden olmaktaydi Bu sorun nedeniyle basinc dusurme pompasinda elektrik akimi bir anligina kesilmisti Devrede kisa devre olmadigi anlasildiktan sonra salter resetlenerek yeniden calisir hale getirildi 45 dakikalik bir gecikmenin ardindan Joe Tanner ve Stefanyshny Piper uzay yuruyuslerine uluslararasi saat ile 10 00 da basladilar 6 saat 42 dakikalik uzay yuruyusu boyunca astronotlar sayisiz bakim ve onarim calismalari gerceklestirdiler Bu calismalardan biri ise P3 P4 radyatorunun firlatma sirasinda guvenligini saglayan donanimin cikarilmasiydi Ucus yer kontrolculeri daha sonra radyatoru actilar Bu radyator uzay istasyonunun uzaya bos yere isi yaymasini engelleme yetenegini arttiriyordu Ayrica uzay yuruyusu sirasinda uluslararasi uzay istasyonu disinda deneysel atik materyallerin toplanmasi P6 desteginin oranimi kablosuz televizyon anteninin kurulumu ve S1 desteginin S bant anten montajiyla degistirilmesiydi Onceden ileri tarihlerde yapilmasi icin planlanan gorevler bu uzay yuruyusu sirasinda da gerceklestirildi Uzay yuruyusunun bitimine yakin astronotlar bir takim testler yaptilar Bu testler kizilotesi video kaydi ile Atlantis in uc kenar kanatlarindaki kucuk meteor kaynakli hasarlari gozlemlemekti Uzay yuruyusunden sonra uzay istasyonunun mobil tasiyicisi P3 destegindeki calisma alanina tasindi Burada destek biriminin bolum bolum denetlenmesi gerceklestirilecekti 16 Eylul Ucus gunu 8 STS 115 in sekizinci gununde gecen tum gun boyunca uzay gemisi Atlantis uzay istasyonuna bagli bir sekilde bulunuyordu Bu sirada bir sonraki gun gerceklestirilecek olan uzay istasyonundan ayrilma icin hazirliklara baslamislardi Ekip basarili bir gorevin ardindan sabahi dinlenerek gecirdiler Daha sonra uzay istasyonu ekipmanlari ve bilimsel deneyleri Atlantis e tasiyarak eve donus yolculugu icin hazirlanmaya basladilar Expediction 13 ve STS 115 ekipleri gorev komutani Brent Jett ile birlikte geleneksel murettebat haber konferansinda yer aldilar Jett gorevin ne kadar basarili olduguna dair konusma yaparken izlenecek yapisal gorevlere degindi Konusmasinda Geriye kalan montaj gorevleri zorlu olacak Bir sonraki gorevlerde de bunlara benzer tasimalarimiz olacak Montajlamada iyi bir baslangic yaparak gorevi sonlandirdik Gelecek ekiplere iyi dersler verecegimizi dusunuyorum sozlerine yer verdi 17 Eylul Ucus gunu 9 ISS 9 gun ayrilmadan sonra yeni konumunu alirken Dokuzuncu ucus gununde Atlantis uzay istasyonundaki STS 115 gorevlerini tamamlayarak istasyondan uluslararasi saat ile 12 50 de ayrildi STS 115 ile Expediction 13 ekibi arasinda geleneksel vedalasma seremonisi gerceklestirildi Daha sonra Atlantis ile uzay istasyonu arasindaki kopru uluslararasi saat ile 10 27 de kapatilarak kilitlendi Sizinti testleri yapildiktan sonra Atlantis baglanti yerinden ayrilarak yeni konfigurasyona girmek icin kendi etrafinda 360 derece donuslere basladi 18 Eylul Ucus gunu 10 STS 115 in ekibi onuncu ucus gunu sabahini Atlantis in isi kalkaninin on ikinci gun gerceklesecek olan atmosfere yeniden girme gorevi icin denetim gerceklestirerek gecirdiler Uluslararasi uzay istasyonunun arkasinda 80 kilometre turlayarak ekip Atlantis in robotik kolunu ve patlama sensor sistemini kullanarak burun ya da kanatlarin kenar kisimlarinin aracin mikro asteroidler ve uzay hurdalari tarafindan hasar almadigi kontrol edildi Ekip gunun geri kalan isikli gorev kismini ekipmanlari atmosfere yeniden giris ve inis icin hazirlamaya basladilar 19 Eylul Ucus gunu 11 Atlantis in ucus guzergahinda hareket eden tanimlanamayan cisim Tanimlanamayan cismin yuksek cozunurluklu goruntusu 11 gun sabahi astronotlar Jeff ve Ferguson Atlantis in etki kontrol iticilerini test ettiler ve bilgisayarlari kullanarak inis talimi yaptilar Iticiler atmosfere giris sirasinda aracin pozisyonunu degistirmek icin kullanilacakti Ayrica ekip bu zaman icerisinde roportaj da yapti Bu roportaj sirasinda astronot Ferguson ekibin dort gozle inis zamanini bekledigini soyledi Ferguson roportaj sirasinda Su ana dek yaptigimiz islerde iyi is cikardigimizi dusunuyoruz Artik atmosfere geri donmek ve dort gozle yarin icinde bir saatte basarili bir sekilde inis yapmayi bekliyoruz diye ekledi Roportajdan sonra ekip atmosfere giris icin yaptiklari hazirliklara gereksiz ekipmanlari istiflemeye ve inis icin gerekli diger oncelikli gorevleri yapmaya devam etti Fakat ekip gunun ilerleyen saatlerinde gorev kontrol merkezine tepki kontrol sistemini test ederken aracin yorungesiyle ayni dogrultuda olan tanimlanamayan bir cisim gorduklerini rapor ettiler Astronotlar bu nesneyi yerlesik televizyon kamerasi kullanarak belirlediler Maalesef fotograflarin cozunurlukleri iyi olmadigi icin bu cismin ne oldugunu belirleyemediler Daha sonra bu goruntulerin daha detayli incelenmesi icin gorev kontrol merkezine gonderilerek ucus analizcilerinin bu cismi tanimlamalari hedeflendi Ucus kontrolculerine gore bu cismin Atlantis ten kopma ihtimali vardi ve boylece bu cismi tanimlayabileceklerini umdular Buyuk bir olasilikla bu cisim zararsizdi Bu cismin buz ya da ucusun ilk evreleri gozlemlenen zarar gormus isi kalkaninin bir parcasi olabilecegiydi Fakat bu cismin cok onemli bir bolumden kopma olabilecegiydi Bu olasilik aracin termal koruma sisteminin kaplamalarindan biri olma ihtimaliydi Gorev kontrol merkezi Atlantis ekibine mekigin robotik kolunu calistirmalarini ve araci yeniden incelemelerini istedi Bu incelemelerle bir takim testler yapilacakti Boylece 12 gunde aracin atmosfere giris icin guvenli olup olmadigina karar verilecekti Bu harici incelemeyle aracin Carsamba gunku inisi eklenen kotu hava kosullari nedeniyle atmosfere girisi ve inisi bir gun ertelendi 20 Eylul Ucus gunu 12 11 ucus gunu Atlantis ile ayni dogrultuda yorunge yapan tanimlanamayan cismin belirlenmesinden sonra ucus kontrolculeri 12 ucus gunu sabahinin erken saatlerinde aracin robotik kolunu kullanarak Atlantis in ust yuzeyini incelediler Govdede bulunan astronotlar ise Atlantis in alt bolumundeki endise duyulabilecek bolgeleri gozlemlediler Gozlemlemelerin ardindan ekip Houston daki gorev kontrol merkezi tarafindan aracin bom sensorunu kullanarak Atlantis in isi kalkanini daha fazla kontrol etmelerini istedi Tekrar yapilan taramalarin ardindan gece boyunca ucus kontrolculerinin yuk bolmesindeki analizlerini surdurduler Bu islemlerin tamamlanmasinin ardindan Atlantis icin daha fazla guvenlik proseduru kalmadigina karar verildi ve gorev kontrolculeri yorungeyi atmosfere giris icin temizledi Bunlar uzay mekiginin Persembe gunu sabahi inmesi icin bir saglik sertifikasi niteligindeydi ve buna eklenen hava kosullarinin inis icin elverisli olmasi durumu cok daha iyi bir hale getirmisti Bu sayede Atlantis in bir sonraki gun icin guvenle inis yapmasina olanak saglanmis oldu Ekip gunun geri kalan kisminda inis icin hazirliklara devam etti Bu hazirliklar arasinda motoru kaplama ve ku bant antenini televizyon yayini icin istiflemek gibi hazirliklar denilebilir Incelemeler sirasinda ekip Soyuz TMA 9 uzay aracinin uluslararasi uzay istasyonuna yukaridan baglandigini gorduler Soyuz TMA 9 araci Expediction 14 ekibinin ilk yarisini tasiyan aracti 21 Eylul Ucus gunu 13 ve inis STS 115 gorevi biterken Atlantis ve ekibi 33 piste inis yaparken Atlantis in parasutleri acikken 33 pistte suruklenmesi Mikro meteroid tarafindan verilen zarar NASA Gorevin son gunu olan 13 gunde atmosfere giris icin son protokoller inis icin yerini alma sayisiz bilgi alma ve ogleden sonra gerceklestirilen konferanslarla gecti Inise gecme islemi Kennedy Uzay Merkezi ne inisten saatler oncesinden baslamisti Nis islemi yardimci yedek guc biriminin dogu saat birimiyle 04 37 de yeniden calistirilmasiyla basladi Bu islemin ardindan yuk bolmelerinin kapilari kapatildi ve arac dogu saatiyle 04 45 te muhurlendi Atlantis ekibi Houston da bulunan Gorev Kontrol Merkezi nden dogu saati ile 04 52 de gelen son emir olan devam edin ile inis icin harekete gectiler Ekip uzay mekiginin yorungeden cikmasi icin manevra yapmaya basladi Boylece motorlari hareket yonune cevrilerek hizinin yavaslamasi saglanmis oldu ve boylelikle yorungeden alcalmaya basladi Yorungeden cikmak icin atesleme dogu saatiyle 05 15 te basladi ve bu atesleme iki motorunda tam gucle calismasiyla 2 dakika 40 saniye surdu Aracta bulunan astronotlar ateslemenin cok iyi oldugunu ve Atlantis in atmosferden Hint Okyanusu na dogru alcalirken ateslemeyle ilgili hicbir degisiklik yapmak zorunda olmadiklarini belirttiler Yorungeden cikmak icin yapilan ateslemeden sonra Atlantis ekibi ekstra olarak bulunan yakitlarin bosaltimina basladi Bu islem yaklasik olarak 3 dakika surdu ve dogu saati ile 05 26 da tamamlandi Bu sirada arac inisten 55 dakika uzakliktaydi 25 dakika sonra Atlantis yaklasik olarak 130 kilometre yukseklikte dogu saati ile 05 51 de atmosferin etkilerini hissetmeye basladi Daha sonra Atlantis in 27 000 km s lik hizinin buyuk bir kismindan kurtulmasi icin ayni dogrultuda atesleme gerceklestirildi Atlantis in inis icin 760 km s den daha az bir hiz da seyahat etmesi gerekiyordu Uluslararasi uzay istasyonu Atlantis in ayrilmasindan sonra yeni konum alarak yapilan tum manevralarin astronotlarin yukaridan gozlemlemesine olanak saglamis oldu Dogu saati ile 06 08 de uzay mekiginden sinyali Florida Merritt Adasi nda bulunan MILA izleme istasyonu tarafindan alindi Bu GPS sinyali arac tarafindan 3 dakika gec kabul edildi Atlantis in ilk belirlenmesinden 10 dakika sonra Kennedy Uzay Istasyonu ndan 2 kere sonik patlama sesi duyuldu Mekik alcalma sirasinda 3 kere ses duvarini asti Bundan bir dakika sonra komutan Jett Atlantis in kontrolunu aldi ve gozle gorulur mesafede bulunan Kennedy Uzay Merkezi Pist 33 e inise gecti Atlantis in ana inis takimlari dogu saati ile 06 21 30 da Kennedy Uzay Merkezi Uzay Mekigi Inis Birimi Pist 33 e inisini gerceklestirdi 6 saniye sonra ise burun inis takimlari da dogu saati ile 06 21 36 da yere degdi Firlatmadan 8 milyon kilometre sonra uzay mekiginin tekerlekleri dogu saati ile 06 22 16 da durdu ve boylelikle STS 115 gorevi de tamamlanmis oldu Sabah inisi gece inisi olarak kabul edildi Cunku gun dogumundan 48 dakika once gerceklestirilmisti ve boylelikle Uzay Mekigi Programinin 21 gece inisi olmustu Bu inis Kennedy Uzay Merkezi nde yapilan 63 inisti ve Atlantis in 27 goreviydi Ucus sonrasiAtlantis Uzay Mekigi uzerinde calisilirken NASA teknisyenleri uzay aracinin radyator panellerinden birinin mikrometeroid tarafindan hasar aldigini tespit etti Belirtilenlere gore bu delik 2 7 mm genisligindeydi Enkaz analiziNASA nin gorev yonetim takimi Atlantis in yerden alinan goruntuleri radar Canadarm kullanilarak yapilan mekik incelemeleri ve uluslararasi uzay istasyonundan alinan verileri incelemeye basladilar Inisin 2 gunu yonetim takimi ele avuca sigmayacak kadar cok firlatma enkaz olayi belirlediler ve bunlarin sonucunda mekigin ucusunu cok buyuk bir etkisi olmadigi kararlastirildi Ertesi gun NASA li muhendisler ekstra isi kalkani incelemelerinin gerekli olmadigina karar verdiler Daha onceki gorevlerde firlatma sirasinda veya firlatmadan sonra enkazlara rastlandigindan gerek duyulmadi Ayrica 19 Eylul 2006 daki gozlemlerde hicbir enkaza rastlanmadi Firlatmanin ilk 48 saniyesinde herhangi bir buyuk enkaz olayina rastlanmadi Cunku uzay mekiginin onunde bulunan harici tank bolumunde enkaz meydana gelmisti ve araca hicbir zarar olusturmamisti Harici tankin merkezinin ust tarafinda yeni kaynakli bir enkaz gorulmustu ve bu enkaz gelecek gorevler icin endise olusturmaktaydi Uyandirma servisiNASA nin Gemini uzay araci gorevlerinden beridir gelenegini surdurdugu gorev murettebatinin uzayda gune basladiklari her gun boyunca ozel muzik albumleri caliniyordu Her bir parca ozel olarak seciliyordu Genellikle ekip uyeleri icin ozel anlam tasiyan parcalar ve gunluk hayatlarinda dinledikleri parcalardan olusmaktaydi Acil durum goreviSTS 300 gorevi uzay mekigi ekibine olasi yardim birimine verilmisti STS 300 Discovery uzay mekigi faciasinda firlatilmasi gerekiyordu STS 300 STS 114 ya da STS 121 sirasinda kapatildi Kurtarma gorevi STS 115 gorevinin gelistirilmis bir versiyonu olacakti Bu gorev daha ileri bir tarihte gerceklesecek ve murettebat sayisi azaltilacakti STS 300 17 Agustos 2006 dan once firlatilmamaliydi ve STS 300 ekibi STS 115 in 4 kisilik ekibi olmaliydi Komutan Brent Jett Pilot ve uzaktan idare sistemi yedek operatoru Christopher Ferguson 1 gorev uzmani ve ve uzaktan idare sistemi 1 Operatoru Joseph Tanner 2 gorev uzmani Daniel BurbankKaynakcaWilliam Harwood for CBS News 2006 STS 115 Quick Look Mission Data Spaceflight Now Erisim tarihi 30 Ekim 2007 Mike Leinbach STS 115 Launch Director NASA Direct interview NASA News 22 Agustos 2006 Orijinal kaynaktan 30 Ocak 2008 tarihinde arsivlendi Erisim tarihi 12 Eylul 2006 Wilkes Jim 13 Eylul 2006 Shuttle crew puts designers on cloud 9 Toronto Star Erisim tarihi 13 Eylul 2006 olu link CBS News Space Place STS 115 Status Report CBS News Erisim tarihi 3 Agustos 2006 Post Mission Management Team MMT press briefing following STS 121 on 16 Temmuz 2006 Florida Today The Flame Trench Florida Today Archived from the original on 31 Mart 2007 Erisim tarihi 7 Agustos 2006 Dress rehearsal Thursday for Atlantis Orlando Sentinel Erisim tarihi 11 Agustos 2006 Foam still a key concern for shuttle launch New Scientist SPACE Archived from the original on 20 Agustos 2006 Erisim tarihi 13 Agustos 2006 Shuttle communications antenna bolts a concern Spaceflight Now Erisim tarihi 15 Agustos 2006 NASA to Replace Antenna Bolts on Shuttle Atlantis Space com Erisim tarihi 19 Agustos 2006 Lightning delays Atlantis launch a day Spaceflight Now Erisim tarihi 26 Agustos 2006 Shuttle launch delayed until Monday Canadian Broadcasting Corporation CBC 26 Agustos 2006 Erisim tarihi 27 Agustos 2006 NASA scrubs Atlantis launch under storm threat CNN Erisim tarihi 28 Agustos 2006 Rollback options assessed Spaceflight Now Erisim tarihi 27 Agustos 2006 Atlantis status is at weather s mercy Orlando Sentinel Erisim tarihi 28 Agustos 2006 Atlantis going back to the pad Orlando Sentinel Erisim tarihi 29 Agustos 2006 NASA aims for Wednesday launch CNN Archived from the original on 1 Eylul 2006 Erisim tarihi 31 Agustos 2006 Shuttle launch window extended to 8 Eylul Spaceflight Now Erisim tarihi 31 Agustos 2006 Atlantis launch scrubbed Spaceflight Now 6 Eylul 2006 Erisim tarihi 11 Eylul 2006 Atlantis launch slips to Friday at the earliest Spaceflight Now 6 Eylul 2006 Erisim tarihi 11 Eylul 2006 Engine cutoff sensor options debated Spaceflight Now Erisim tarihi 8 Eylul 2006 Further delay for space shuttle BBC News 8 Eylul 2006 Erisim tarihi 8 Eylul 2006 Suspect sensor stays wet after tank drained Spaceflight Now Erisim tarihi 8 Eylul 2006 Atlantis launches CNN Archived from the original on 16 Eylul 2006 STS 115 MCC Status Report 01 NASA 9 Eylul 2006 Erisim tarihi 11 Eylul 2006 STS 115 MCC Status Report 03 NASA 10 Eylul 2006 Erisim tarihi 11 Eylul 2006 STS 115 MCC Status Report 05 NASA 11 Eylul 2006 Erisim tarihi 12 Eylul 2006 MCC Status report 07 NASA 12 Eylul 2006 Erisim tarihi 12 Eylul 2006 STS 115 MCC Status Report 09 NASA 13 Eylul 2006 Erisim tarihi 14 Eylul 2006 STS 115 Second EVA Successfully Completed space gs 13 Eylul 2006 Erisim tarihi 14 Eylul 2006 olu link Initial solar array deploy held up for troubleshooting SpaceFlightNow 13 Eylul 2006 Erisim tarihi 14 Eylul 2006 Second space station solar array wing deployed SpaceFlightNow 4 Aralik 2000 Erisim tarihi 15 Eylul 2006 Jump up to a b STS 115 MCC Status Report 11 NASA 14 Eylul 2006 Erisim tarihi 14 Eylul 2006 Space station spreads its new power wings 14 Eylul 2006 Erisim tarihi 15 Eylul 2006 STS 115 MCC Status Report 12 NASA 15 Eylul 2006 Erisim tarihi 15 Eylul 2006 STS 115 MCC Status Report 13 NASA 15 Eylul 2006 Erisim tarihi 15 Eylul 2006 STS 115 MCC Status Report 15 NASA 16 Eylul 2006 Erisim tarihi 16 Eylul 2006 Heat shield cleared Shannon talks night launches Hubble Shuttles to resume nighttime launches Atlantis damaged Spaceflight Now 06 10 06 James Oberg 2006 NASA studying a ding on shuttle MSNBC Erisim tarihi 30 Ekim 2007 NASA has high confidence Atlantis in good shape SpaceFlightNow 10 Eylul 2006 Erisim tarihi 12 Eylul 2006 Debris analysis update SpaceFlightNow 11 Eylul 2006 Erisim tarihi 12 Eylul 2006 Additional heat shield inspections ruled out SpaceFlightNow 11 Eylul 2006 Erisim tarihi 12 Eylul 2006 Fries Colin 18 Temmuz 2006 Chronology of Wakeup calls PDF NASA p 57 Erisim tarihi 16 Aralik 2006 STS 121 Nasa Press Kit NASA Press Kit STS 121 Mayis 2006