Paris Salonu (Fransızca: Salon de Paris) ya da kısaca Salon, 1725'ten itibaren Paris'teki Académie des Beaux-Arts'ın resmi sanat sergisi olarak açılan sergiydi. 1748-1890 yılları arasında dünyadaki en önemli yıllık ya da iki yıllık sanat etkinliği oldu. 1881'den sonra Société des Artistes Français tarafından düzenlenmeye başladı.
Köken
'ın bir birimi olarak kraliyet onayıyla kurulmuş bir sanat destek kurumu olan (Kraliyet Resim ve Heykel Akademisi), halka yarı açık ilk sanat sergisini Salon Carré'de 1673'te düzenledi. Salon'un ilk düzenlenme amacı, Fransa başbakanı Kardinal Mazarin'in 1648'de kurduğu École des Beaux-Arts'tan yeni mezun olanların eserlerini sergilemekti. Zaman içinde Salon, Fransa'nın yüksek kültürünü etkiler hâle geldi. Sonraki 200 yıl boyunca, Fransa'da başarı elde etmek isteyen tüm sanatçılar için Paris Salonu'nda yer almak çok önemliydi. Salonda sergilenen eserlerin kraliyet tarafından da beğenildiği düşünülürdü.
Sergi, 1725 yılında Louvre'da düzenlendi ve bu tarhiten sonra Salon ya da Paris Salonu olarak anılmaya başladı. 1737'de halka açık düzenlenmeye başlayan sergi önceleri her yıl açılıyordu. Daha sonra, tek yıllarda olmak üzere iki yılda bir açılmaya başladı. Aziz Louis günü olan 25 Ağustos'ta başlayan sergi birkaç hafta sürüyordu. Düzenli ve halka açık hâle geldikten sonra salonun statüsü "hiçbir zaman ciddi biçimde sorgulanmadı." 1748'de, ödüllü sanatçılardan oluşan bir jürinin de çalışmaya başlamasıyla birlikte Salon, tartışmasız şekilde etkili olmaya başladı.
Zirve dönemi (1748–1890)
Salon'un duvarları yerden tavana kadar tablolarla dolu oluyordu. Sanat eserlerinin böyle sıkışık şekilde sergilenmesi, başka bazı sanat eserlerine, örneğin Pietro Antonio Martini'nin 1785 Salonu isimli tablosuna konu oldu. Salonun basılı katalogları, sonraki dönemlerde sanat tarihçileri için birincil kaynak hâline geldi. Gazetelerde yayınlanan eleştiri yazıları, çağdaş başlangıç noktası oldu.
Fransız Devrimi ile birlikte Salon yabancı sanatçılara da açıldı. Halka açık salonda sergileme fikrinin yerini 19. yüzyılda, yeni tabloların ve heykellerin yer aldığı devlet destekli ve jürili yıllık bir serginin, halkın bilet alarak girebildiği büyük ticari salonlarda düzenlenmesi fikri aldı. Açılış gecesindeki özel ön gösterimler büyük bir sosyal olay hâlini almıştı ve toplanan kalabalık Honoré Daumier gibi karikatüristlere malzeme oldu. Charles Baudelaire gibi yazarlar Salonlar hakkında yazılar yazdı.
1848 Devrimleri ile birlikte Salon özgürleştirildi. Reddedilen eserlerin sayısı azaltıldı. 1849'da ise madalyalar dağıtılmaya başladı.
Ayrılan ilk gruplar
Jürinin gittikçe daha tutucu ve akademik davranması sonucu izlenimci ressamların eserleri genel olarak Salonlar'a kabul edilmedi. Kabul edilen birkaç eser ise kötü şartlarda sergileniyordu. 1863'te Salon jürisi, olağan dışı sayıda eseri reddedince, eserleri önceki yıllarda düzenli olarak kabul edilen kişiler büyük tepki gösterdi. Salonlar'ın demokratik şekilde yönetildiğini ispatlamak isteyen III. Napolyon, Salon des Refusés (Reddedilenler Salonu) adı altında yeni bir salon açılmasını sağladı ve o sene Salon'a kabul edilmeyen bütün eserler burada sergilendi. 17 Mayıs 1863'te açılan bu sergi avant-garde akımın da başlangıcı oldu. İzlenimciler ise 1874, 1876, 1877, 1879, 1880, 1881, 1882 ve 1886 yıllarında kendi bağımsız sergilerini açtılar. İzlenimciler'in sergilerinde hiçbir zaman yer almayan Édouard Manet'nin eserleri, resmi Salon'da sergilenmeye devam etti.
1881'de devlet Salon'dan desteğini çekince, bir grup sanatçının organize ettiği Société des Artistes Français serginin düzenlenmesini sağlamaya başladı.
Dağılma
Aralık 1890'da, Société des Artistes Français'nin lideri olan William-Adolphe Bouguereau, Salon'un genç ve henüz ödüllendirilmemiş sanatçıların eserlerini sergilemesi gerektiğini öne sürdü. Bu öneriyi kabul etmeyen Ernest Meissonier, ve Auguste Rodin gibi sanatçılar, topluluktan ayrılarak Société Nationale des Beaux-Arts'ı kurdular. Bu topluluğun kendi düzenlediği sergi de 1899'dan itibaren Salon adıyla bilinmeye başladı. Serginin resmî adı Salon de la Société Nationale des Beaux–Arts, kısa adı ise Salon du Champs de Mars idi.
1903'te ise, o sıralarda çoğu sanatçının bürokratik ve tutucu bulduğu Salon organizasyonlarına karşı, Pierre-Auguste Renoir ve Auguste Rodin'in liderliğindeki bir grup ressam ve heykeltıraş tarafından Salon d'Automne düzenlendi. In 1900 bir İtalyan heykeltıraş , Paris'te ikamet eden, başlıklı bir bronz heykel çalışmaları ile ilk kez Salon özel ödülü kazandı "Le pêcheur de Criquets" (çekirge balıkçı).
Kaynakça
- J.J.Marquet de Vasselot: Répertoire des catalogues du musée du Louvre, 1793–1917
- Thomas Crow: Painters and Public Life in 18th Century Paris, Yale University Press, 1987
Kaynak notları
- ^ Crow, 1987
- ^ Mariantonietta Petrusa Picone (2000). 1920 1945 Napoli Sanat: Zor yıllar 2 Şubat 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arşivlendi.. Napoli: Electa Napoli. , s. 325
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Paris Salonu Fransizca Salon de Paris ya da kisaca Salon 1725 ten itibaren Paris teki Academie des Beaux Arts in resmi sanat sergisi olarak acilan sergiydi 1748 1890 yillari arasinda dunyadaki en onemli yillik ya da iki yillik sanat etkinligi oldu 1881 den sonra Societe des Artistes Francais tarafindan duzenlenmeye basladi Honore Daumier nin taslamasi 1864 Burjuvalar salondaki venusleri skandal olarak nitelendiriyorlar Koken in bir birimi olarak kraliyet onayiyla kurulmus bir sanat destek kurumu olan Kraliyet Resim ve Heykel Akademisi halka yari acik ilk sanat sergisini Salon Carre de 1673 te duzenledi Salon un ilk duzenlenme amaci Fransa basbakani Kardinal Mazarin in 1648 de kurdugu Ecole des Beaux Arts tan yeni mezun olanlarin eserlerini sergilemekti Zaman icinde Salon Fransa nin yuksek kulturunu etkiler hale geldi Sonraki 200 yil boyunca Fransa da basari elde etmek isteyen tum sanatcilar icin Paris Salonu nda yer almak cok onemliydi Salonda sergilenen eserlerin kraliyet tarafindan da begenildigi dusunulurdu Sergi 1725 yilinda Louvre da duzenlendi ve bu tarhiten sonra Salon ya da Paris Salonu olarak anilmaya basladi 1737 de halka acik duzenlenmeye baslayan sergi onceleri her yil aciliyordu Daha sonra tek yillarda olmak uzere iki yilda bir acilmaya basladi Aziz Louis gunu olan 25 Agustos ta baslayan sergi birkac hafta suruyordu Duzenli ve halka acik hale geldikten sonra salonun statusu hicbir zaman ciddi bicimde sorgulanmadi 1748 de odullu sanatcilardan olusan bir jurinin de calismaya baslamasiyla birlikte Salon tartismasiz sekilde etkili olmaya basladi Edouard Dantan in 1880 Salonu nda Bir Kose Un Coin du Salon en 1880 isimli tablosuZirve donemi 1748 1890 Salon un duvarlari yerden tavana kadar tablolarla dolu oluyordu Sanat eserlerinin boyle sikisik sekilde sergilenmesi baska bazi sanat eserlerine ornegin Pietro Antonio Martini nin 1785 Salonu isimli tablosuna konu oldu Salonun basili kataloglari sonraki donemlerde sanat tarihcileri icin birincil kaynak haline geldi Gazetelerde yayinlanan elestiri yazilari cagdas baslangic noktasi oldu Fransiz Devrimi ile birlikte Salon yabanci sanatcilara da acildi Halka acik salonda sergileme fikrinin yerini 19 yuzyilda yeni tablolarin ve heykellerin yer aldigi devlet destekli ve jurili yillik bir serginin halkin bilet alarak girebildigi buyuk ticari salonlarda duzenlenmesi fikri aldi Acilis gecesindeki ozel on gosterimler buyuk bir sosyal olay halini almisti ve toplanan kalabalik Honore Daumier gibi karikaturistlere malzeme oldu Charles Baudelaire gibi yazarlar Salonlar hakkinda yazilar yazdi 1848 Devrimleri ile birlikte Salon ozgurlestirildi Reddedilen eserlerin sayisi azaltildi 1849 da ise madalyalar dagitilmaya basladi Rodin in Kirik Burunlu Adam isimli bustu 1864 Salonu na kabul edilmemistiAyrilan ilk gruplar Jurinin gittikce daha tutucu ve akademik davranmasi sonucu izlenimci ressamlarin eserleri genel olarak Salonlar a kabul edilmedi Kabul edilen birkac eser ise kotu sartlarda sergileniyordu 1863 te Salon jurisi olagan disi sayida eseri reddedince eserleri onceki yillarda duzenli olarak kabul edilen kisiler buyuk tepki gosterdi Salonlar in demokratik sekilde yonetildigini ispatlamak isteyen III Napolyon Salon des Refuses Reddedilenler Salonu adi altinda yeni bir salon acilmasini sagladi ve o sene Salon a kabul edilmeyen butun eserler burada sergilendi 17 Mayis 1863 te acilan bu sergi avant garde akimin da baslangici oldu Izlenimciler ise 1874 1876 1877 1879 1880 1881 1882 ve 1886 yillarinda kendi bagimsiz sergilerini actilar Izlenimciler in sergilerinde hicbir zaman yer almayan Edouard Manet nin eserleri resmi Salon da sergilenmeye devam etti 1881 de devlet Salon dan destegini cekince bir grup sanatcinin organize ettigi Societe des Artistes Francais serginin duzenlenmesini saglamaya basladi DagilmaAralik 1890 da Societe des Artistes Francais nin lideri olan William Adolphe Bouguereau Salon un genc ve henuz odullendirilmemis sanatcilarin eserlerini sergilemesi gerektigini one surdu Bu oneriyi kabul etmeyen Ernest Meissonier ve Auguste Rodin gibi sanatcilar topluluktan ayrilarak Societe Nationale des Beaux Arts i kurdular Bu toplulugun kendi duzenledigi sergi de 1899 dan itibaren Salon adiyla bilinmeye basladi Serginin resmi adi Salon de la Societe Nationale des Beaux Arts kisa adi ise Salon du Champs de Mars idi 1903 te ise o siralarda cogu sanatcinin burokratik ve tutucu buldugu Salon organizasyonlarina karsi Pierre Auguste Renoir ve Auguste Rodin in liderligindeki bir grup ressam ve heykeltiras tarafindan Salon d Automne duzenlendi In 1900 bir Italyan heykeltiras Paris te ikamet eden baslikli bir bronz heykel calismalari ile ilk kez Salon ozel odulu kazandi Le pecheur de Criquets cekirge balikci KaynakcaJ J Marquet de Vasselot Repertoire des catalogues du musee du Louvre 1793 1917 Thomas Crow Painters and Public Life in 18th Century Paris Yale University Press 1987Kaynak notlari Crow 1987 Mariantonietta Petrusa Picone 2000 1920 1945 Napoli Sanat Zor yillar 2 Subat 2016 tarihinde Wayback Machine sitesinde arsivlendi Napoli Electa Napoli ISBN 9788843585298 s 325