Skleroderma

Skleroderma ciltte, kan damarlarında, kaslarda ve iç organlarda değişikliklere neden olabilen bir grup otoimmün hastalıktır. Hastalık ya deride lokalize olabilir ya da diğer organları da tutabilir. Belirtiler kalınlaşmış cilt bölgelerini içerebilir, sertlik, yorgun hissetmek ve soğuğa maruz kalma ile parmaklara veya ayak parmaklarına zayıf kan akışı. Durumun bir şekli, CREST sendromu olarak bilinen, klasik olarak kalsiyum birikintileri, Raynaud sendromu, yemek borusu sorunları, el ve ayak parmaklarının derisinin kalınlaşması ve küçük, genişlemiş kan damarı bölgeleri ile sonuçlanır.Nedeni bilinmiyor, ancak anormal bir bağışıklık tepkisinden kaynaklanıyor olabilir. Risk faktörleri arasında aile geçmişi, belirli "genetik" faktörler ve "silikaya" maruz kalma yer alır. Altta yatan mekanizma, bağışıklık sisteminin sağlıklı dokulara saldırmasının sonucu olduğuna inanılan bağ dokusunun anormal büyümesini içerir. Teşhis, bir "cilt biyopsisi" veya kan testleri ile desteklenen semptomlara dayanır.Tedavisi bilinmemekle birlikte, tedavi semptomları iyileştirebilir. Kullanılan ilaçlar arasında kortikosteroidler, metotreksat ve steroid olmayan antienflamatuar ilaçlar (NSAID'ler) bulunur. Sonuç, hastalığın derecesine bağlıdır. Lokalize hastalığı olanlar genellikle normal bir yaşam beklentisine sahiptir. Sistemik hastalığı olanlarda yaşam beklentisi etkilenebilir ve bu alt tipe göre değişir. Ölüm genellikle akciğer, gastrointestinal veya kalp komplikasyonlarından kaynaklanır.Yılda 100.000 kişiden yaklaşık üçü sistemik formu geliştirir. Durum en sık orta yaşta başlar. Kadınlar erkeklerden daha sık etkilenir. Skleroderma semptomları ilk olarak 1753 yılında Carlo Curzi tarafından tanımlanmıştır. ve daha sonra 1842'de iyi belgelenmiş. Terim, "sert" anlamına gelen Yunanca skleros ve "deri" anlamına gelen derma'dan gelmektedir.

Skleroderma
morphea olarak bilinen bir tür lokalize skleroderma
Uzmanlık	Romatoloji
Tipler	Yerel, Progressif sistemik skleroz
Nedenleri	Bilinmiyor
Risk faktörü	Aile hikayesi, kesin genetik faktörler, silika maruz kalma
Tanı	Belirtilere dayalı, , kan testleri
Ayırıcı tanı	, , polimiyozit, dermatomiyozit
Tedavi
İlaç	, metotreksat, (NSAIDs)
Prognoz	'yerel' skleroderma: Normal yaşam beklentisi sistemik skleroz: Azalan yaşam beklentisi
Sıklık	Yılda 100.000'de 3 (sistemik)

Belirti ve bulgular

Deri lezyonları gösteren sklerodermalı bir kişinin kolu

Sistemik sklerozda her iki elin distal falankslarında koyu, parlak cilt

Potansiyel belirti ve semptomlar şunları içerir:

• Kardiyovasküler: Raynaud fenomeni (etkilenen kişilerin %30'unda ortaya çıkan semptomdur, etkilenen kişilerin %95'inde hastalıklarının bir döneminde görülür); parmak uçlarında iyileşmiş çukur ülserleri; cilt ve mukozal telenjiektazi; çarpıntı, düzensiz kalp hızı ve iletim anormallikleri, hipertansiyon ve konjestif kalp yetmezliği nedeniyle bayılma
• Sindirim: gastroözofageal reflü hastalığı, şişkinlik, hazımsızlık, iştahsızlık, kabızlık ile dönüşümlü ishal, sicca sendromu ve komplikasyonları, dişlerin gevşemesi ve ses kısıklığı (asit reflü nedeniyle).
• Pulmoner: nefes darlığının ilerleyici kötüleşmesi, göğüs ağrısı (pulmoner arter hipertansiyonuna bağlı) ve interstisyel akciğer hastalığına bağlı kuru, kalıcı öksürük
• Kas-iskelet sistemi: "eklem", "kas ağrıları", eklem hareket açıklığı kaybı, "karpal tünel sendromu" ve "kas zayıflığı"
• Genitoüriner: erektil disfonksiyon, disparoni, böbrek problemleri veya böbrek yetmezliği
• Diğer: "trigeminal nevralji", el "parestezi", baş ağrısı, "inme", yorgunluk, "kalsinoz" ve kilo kaybına bağlı yüz ağrısı
• Eozinofili-miyalji sendromu, L-triptofan takviyelerinin neden olduğu bir eozinofili şeklidir.
• Eozinofilik fasiit, iskelet kaslarını, kemikleri, kan damarlarını ve kol ve bacaklardaki sinirleri çevreleyen bağ dokusunu etkiler.
• Graft-versus-host hastalığı, nakledilen kemik iliğinden gelen bağışıklık hücrelerinin konakçının vücuduna saldırdığı kemik iliği nakillerinin bir sonucu olarak ortaya çıkan otoimmün bir durumdur.
• Mikozis fungoides, vücudun her yerinde döküntülere neden olan nadir bir kanser olan kutanöz T hücreli lenfoma türüdür.
• Nefrojenik sistemik fibroz, genellikle böbrek yetmezliğinden kaynaklanan ve dokularda fibrozis (kalınlaşma) ile sonuçlanan bir durumdur.
• Primer biliyer siroz, karaciğerin otoimmün bir hastalığıdır.

Sınıflandırma

Skleroderma, hem lokalize hem de sistemik formlarda ortaya çıkan bir hastalık olan, hareketsiz ve gizli cilt görünümü veren sınırlı veya dağınık, sert, pürüzsüz, fildişi renkli alanların görünümü ile karakterize edilir:

• Lokalize skleroderma
• • Progressif sistemik skleroz

Tedavi

Skleroderma için herhangi bir tedavi bilinmemekle birlikte semptomların giderilmesi sıklıkla sağlanır; bunlar şunları içerir:

• Kalsiyum kanal blokerleri, alfa blokerler, serotonin reseptör antagonistleri, anjiyotensin II reseptör inhibitörleri, statinler, lokal nitratlar veya iloprost gibi vazodilatörler ile Raynaud (Reyno) fenomeni
• fosfodiesteraz 5 inhibitörlerine sahip dijital ülserler (örn., sildenafil) veya iloprost
• Bosentan ile yeni dijital ülserlerin önlenmesi
• Tetrasiklin gibi "tetrasiklin antibiyotikleri" ile bağırsak florasının aşırı büyümesine bağlı yetersiz beslenme
• Siklofosfamidli interstisyel akciğer hastalığı, kortikosteroidli veya kortikosteroidsiz azatioprin
• Endotelin reseptör antagonistleri, fosfodiesteraz 5 inhibitörleri ve prostanoidler ile pulmoner arteriyel hipertansiyon
• Antasitler veya prokinetikler ile gastroözofageal reflü hastalığı
• "Anjiyotensin dönüştürücü enzim inhibitörleri" ve anjiyotensin II reseptör antagonistleri ile böbrek krizleri

İmmünosupresanlarla sistemik hastalığı modifiye edici tedavi sıklıkla kullanılır. Tedavisinde kullanılan immünosupresanlar arasında azatiyoprin, metotreksat, siklofosfamid, mikofenolat, intravenöz immünoglobulin, rituksimab, sirolimus, alefacept ve tirozin kinaz inhibitörleri, imatinib, nilotinib ve dasatinib.

Araştırılmakta olan deneysel tedaviler arasında endotelin reseptör antagonistleri, tirozin kinaz inhibitörleri, beta-glikan peptitler, halofuginone, basiliximab, alemtuzumab, abatacept ve hematopoietik kök hücre nakli.

Skleroderma tedavisinde immünomodülatör ajanlar
	Hareket mekanizması	Yönetim yolu	Hamilelik kategorisi	Başlıca toksisiteler
	İnsan lökosit fonksiyon antijen-3'ün CD2 kısmına bağlanarak T lenfosit aktivasyonunu inhibe eden monoklonal antikor.	IM	B (US)	Maligniteler, enjeksiyon bölgesi reaksiyonları, kan pıhtıları, lenfopeni, hepatotoksisite ve enfeksiyonlar.
Azatiyoprin	Merkaptopürine dönüşüm yoluyla lenfosit proliferasyonunu inhibe eden purin analoğu	PO, IV	D (Au)	Miyelosupresyon ve nadiren malignite, hepatit, enfeksiyon, “hepatik sinüzoidal obstrüksiyon sendromu” ve aşırı duyarlılık reaksiyonları.
siklofosfamid	DNA baz çiftlerini çapraz bağlayan, hematopoietik hücrelerde kırılmalara ve apoptozu tetikleyen azotlu hardal.	PO, IV	D (Au)	Kusma, miyelosupresyon, "hemorajik sistit" ve nadiren kalp yetmezliği, pulmoner fibroz, "hepatik sinüzoidal obstrüksiyon sendromu", malignite ve SIADH
Dasatinib	Çeşitli proanjiyogenik büyüme faktörlerine karşı tirozin kinaz inhibitörü (PDGF ve VEGF dahil).	PO	D (Au)	Sıvı tutulması, miyelosupresyon, hemoraji, enfeksiyonlar, pulmoner hipertansiyon, elektrolit anomalileri ve nadiren hepatotoksisite, kalp fonksiyon bozukluğu/yetersizliği, miyokard enfarktüsü, QT aralığı uzaması, böbrek yetmezliği ve aşırı duyarlılık.
	Yukarıdaki gibi	PO	D (Au)	Yukarıdaki gibi ve nadiren: GI perforasyonu, avasküler nekroz ve rabdomiyoliz
Immunoglobulin	İmmünoglobulin, bağışıklık sistemini modüle eder.	IV	N/A	değişir
Methotrexate	antifolat; dihidrofolat redüktazı inhibe eder.	PO, IV, IM, SC, IT	D (Au)	Miyeosupresyon, pulmoner toksisite, hepatotoksisite, nörotoksisite ve nadiren böbrek yetmezliği, aşırı duyarlılık reaksiyonları, deri ve kemik nekrozu ve osteoporoz
	Lenfositlerde pürin biyosentezinin azalmasına yol açan inozin monofosfat dehidrojenaz inhibitörü	PO, IV	D (Au)	Miyelosupresyon, kan pıhtıları, daha az yaygın olarak GI perforasyonu/hemorajisi ve nadiren “pankreatit”, “hepatit”, “aplastik anemi” ve “saf kırmızı hücre aplazisi”.
	Dasatinib'e göre	PO	D (Au)	İmatinib'e göre
	B lenfositlerinde eksprese edilen CD20'ye karşı monoklonal antikor	IV	C (Au)	İnfüzyonla ilgili reaksiyonlar, enfeksiyon, nötropeni, azalmış immünoglobulin seviyeleri, aritmiler, daha az yaygın olarak anemi, trombositopeni, anjina, miyokard enfarktüsü, kalp yetmezliği ve nadiren hemolitik anemi, aplastik anemi, serum hastalığı, şiddetli cilt rahatsızlıkları, pulmoner infiltratlar, pnömoni, kraniyal nöropati (görme veya işitme kaybı) ve ilerleyici multifokal lökoensefalopati.
sirolimus	inhibitörü, böylece sitokin kaynaklı lenfosit proliferasyonunu azaltır.	PO	C (Au)	Nötropeni, "hipokalemi", interstisyel akciğer hastalığı, "perikardiyal efüzyon", "plevral efüzyon", daha az yaygın olarak pulmoner kanama, nefrotik sendrom ve nadiren hepatotoksisite ve lenfoa.
PO = Oral. IV = intravenöz. IM = Kas içi. SC = deri altı. IT = intratekal. Yukarıda tercih edilen hamilelik kategorisi, varsa Avustralya'dır. Mevcut değilse, bir Amerikan olanı değiştirilir.

Patofizyoloji

Artmış 'kollajen' 'sentezi' ('skleroz'a' yol açar), küçük kan damarlarında hasar, 'T lenfositlerin' aktivasyonu ve değişmiş 'bağlayıcı ti' üretimi ile karakterizedir. Önerilen patogenezi aşağıdaki gibidir:

• Vaskülatür, muhtemelen endotel seviyesinde kışkırtıcı bir olayla başlar. Tetikleyici olay henüz açıklığa kavuşturulmamıştır, ancak viral bir ajan, oksidatif stres veya otoimmün olabilir. Endotel hücre hasarı ve apoptoz, erken klinik evrelerde doku ödemi olarak ortaya çıkan vasküler sızıntıya yol açar. Bu aşamada, ağırlıklı olarak Th1- ve Th17 aracılı bir hastalıktır.
• Bundan sonra, vaskülatür, muhtemelen antiendotelinal hücre antikorlarının (AECA) varlığına bağlı olarak bozulmuş anjiyogenez ve bozulmuş vaskülojenez (daha az endotelyal progenitör hücre) ile daha da tehlikeye girer. Bu bozulmuş anjiyogeneze rağmen, PDGF ve VEGF gibi yüksek seviyelerde pro-anjiyogenik büyüme faktörleri sıklıkla bu durumdaki kişilerde görülür. Vazodilatasyon ve vazokonstriksiyon dengesi çarpık hale gelir ve net sonuç vazokonstriksiyondur. Hasarlı endotel daha sonra kan pıhtısı oluşumu için bir başlangıç noktası görevi görür ve ayrıca iskemi-reperfüzyon hasarına ve reaktif oksijen türlerinin oluşumuna katkıda bulunur. Bu sonraki aşamalar, Th2 polaritesi ile karakterize edilir.
• Hasarlı endotel, adezyon moleküllerini ve kemokinleri lökositleri çekmek için yukarı regüle eder, bu da topoizomeraz I'i içeren çeşitli oksitlenmiş antijenlere karşı tolerans kaybı da dahil olmak üzere doğuştan gelen ve adaptif bağışıklık tepkilerinin gelişmesini sağlar. kondisyon. T hücreleri, doku fibrozunda hayati bir rol oynayan Th2 hücreleri de dahil olmak üzere alt gruplara farklılaşır. Anti-topoizomeraz 1 antikorları, sırayla, tip I interferon üretimini uyarır.
• Fibroblastlar, miyofibroblastları oluşturmak için çoklu sitokinler ve büyüme faktörleri tarafından toplanır ve aktive edilir. Fibroblastlarda ve miyofibroblastlarda düzensiz dönüştürücü büyüme faktörü β (TGF-β) sinyali, sklerodermadan etkilenen bireyler üzerinde yapılan çok sayıda çalışmada gözlenmiştir. Fibroblastların ve miyofibroblastların aktivasyonu, kolajen ve diğer ilgili proteinlerin aşırı birikmesine yol açarak fibrozise yol açar. B hücreleri bu aşamada rol oynar, B hücreleri tarafından üretilen IL-6 ve TGF-β kollajen yıkımını azaltır ve hücre dışı matris üretimini arttırır. Endotelin sinyali, fibrozisin patofizyolojisinde rol oynar.

D vitamini hastalığın patofizyolojisinde rol oynar. Plazma D vitamini seviyeleri ile skleroderma şiddeti arasında ters bir ilişki kaydedilmiştir ve D vitamininin bağışıklık sisteminin hareketlerini düzenlemede (genellikle baskılamada) çok önemli bir rol oynadığı bilinmektedir.

Prognoz

(2012 (2012) itibarıyla), sistemik skleroderma için beş yıllık sağkalım oranı yaklaşık %85 iken, 10 yıllık sağkalım oranı %70'in hemen altındaydı. Bu alt tipe göre değişir; Lokalize skleroderma nadiren ölümle sonuçlanırken, sistemik form olabilir ve yaygın sistemik form sınırlı formdan daha kötü bir prognoz taşır. Başlıca skleroderma ile ilişkili ölüm nedenleri şunlardır: pulmoner hipertansiyon, pulmoner fibroz ve skleroderma böbrek krizi Sklerodermalı kişiler ayrıca kansere (özellikle karaciğer, akciğer, hematolojik ve mesane kanserleri) ve belki de kardiyovasküler hastalığa yakalanma riski altındadır.

1985 ve 2015 yılları arasında bir Avustralya kohortu üzerinde yapılan bir araştırmaya göre, sklerodermalı bir kişinin ortalama yaşam beklentisi 66 yıldan 74 yıla çıktı (ortalama Avustralya yaşam beklentisi olan 82 yıldan yaklaşık 8 yıl daha az).

Epidemiyoloji

Skleroderma, herhangi bir yaş grubu etkilenebilse de, en yaygın olarak 20 ila 50 yaşları arasında ortaya çıkar. Kadınların skleroderma geliştirme olasılığı erkeklerden dört ila dokuz kat daha fazladır.

Bu hastalık dünya çapında bulunur. Amerika Birleşik Devletleri'nde prevalans milyonda 240 olarak tahmin edilmektedir ve yıllık skleroderma insidansı milyonda 19'dur. Aynı şekilde Amerika Birleşik Devletleri'nde de "Afrikalı Amerikalılar"da Beyaz meslektaşlarına göre biraz daha yaygındır. Choctaw Yerli Amerikalıların, Avrupa kökenli Amerikalılardan daha fazla geliştirme olasılığı daha yüksektir. 'Almanya'da prevalans milyonda 10 ile 150 arasındadır ve yıllık insidans milyonda 3 ile 28 arasındadır. Güney Avustralya'da, yıllık insidans milyonda 23 ve prevalans milyonda 233'tür. Skleroderma Asya popülasyonunda daha az yaygındır.

Hamilelik

Hamilelikte skleroderma karmaşık bir durumdur; hem anne hem de çocuk için riski artırır. Genel olarak, skleroderma, gebelik yaşına göre düşük fetal ağırlık ile ilişkilidir. Skleroderma tedavisi genellikle siklofosfamid, metotreksat, "mikofenolat" vb. gibi bilinen teratojenleri içerir, bu nedenle hamilelik sırasında bu tür ilaçlardan dikkatli bir şekilde kaçınılması önerilir. Bu durumlarda hastalık kontrolü için 'hidroksiklorokin' ve düşük doz 'kortikosteroidler' kullanılabilir.

Ayrıca bakınız

Dünya Skleroderma Günü

Progressif Sistemik Skleroz (Sistemik Skleroderma)

Romatoloji

Otoimmün hastalık

Lupus

Vaskülit

Behçet hastalığı

Kaynakça

1. ^ ^{a b c d e f g h} "Scleroderma". GARD (İngilizce). 2017. 25 Ocak 2017 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Temmuz 2017. 
2. ^ ^{a b c d e f g h} Jameson, Larry (2018). "Chapter 353". Harrison's Principles of Internal Medicine (20. bas.). McGraw Hill. 
3. ^ ^{a b} Barnes J, Mayes MD (March 2012). "Epidemiology of systemic sclerosis: incidence, prevalence, survival, risk factors, malignancy, and environmental triggers". Current Opinion in Rheumatology. 24 (2): 165-70. doi:10.1097/BOR.0b013e32834ff2e8. (PMID) 22269658. 29 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 5 Temmuz 2022. 
4. ^ ^{a b} Greenblatt MB, Aliprantis AO (January 2013). "The immune pathogenesis of scleroderma: context is everything". Current Rheumatology Reports. 15 (1): 297. doi:10.1007/s11926-012-0297-8. (PMC) 3539168 $2. (PMID) 23288576. 
5. ^ ^{a b c d} "Handout on Health: Scleroderma". NIAMS. August 2016. 4 Temmuz 2017 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 15 Temmuz 2017. 
6. ^ ^{a b c d e f} "Scleroderma". NORD (National Organization for Rare Disorders). 2007. 8 Eylül 2016 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 14 Temmuz 2017. 
7. ^ ^{a b} Unsal, Erbil (2006). Current Opinions in Pediatric Rheumatology (İngilizce). Nova Publishers. s. 302. ISBN . 6 Eylül 2017 tarihinde kaynağından . 
8. ^ Denton, Christopher P; Khanna, Dinesh (October 2017). "Systemic sclerosis". The Lancet. 390 (10103): 1685-99. doi:10.1016/s0140-6736(17)30933-9. (PMID) 28413064. 
9. ^ Mackay, Ian R.; Rose, Noel R. (2006). The Autoimmune Diseases (İngilizce). Academic Press. s. 369. ISBN . 29 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 5 Temmuz 2022. 
10. ^ Firestein, Gary S.; Kelley, William N.; Budd, Ralph C. (2012). Kelley's Textbook of Rheumatology (İngilizce). Elsevier Health Sciences. s. 1366. ISBN . 4 Ağustos 2017 tarihinde kaynağından . 
11. ^ Harper, Douglas. "scleroderma". Online Etymology Dictionary. Arşivlenmesi gereken bağlantıya sahip kaynak şablonu içeren maddeler ()
12. ^ Grekçe: σκληρός, Grekçe: δέρμα. ; ; at the .
13. ^ Hajj-ali, RA (June 2013). "Systemic Sclerosis". Merck Manual Professional. Merck Sharp & Dohme Corp. 6 Mart 2014 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 5 Mart 2014. 
14. ^ Jimenez, SA; Cronin, PM; Koenig, AS; O'Brien, MS; Castro, SV (15 Şubat 2012). Varga, J; Talavera, F; Goldberg, E; Mechaber, AJ; Diamond, HS (Ed.). "Scleroderma Clinical Presentation". Medscape Reference. WebMD. 6 Mart 2014 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 5 Mart 2014. 
15. ^ Longo, D; Fauci, A; Kasper, D; Hauser, S; Jameson, J; Loscalzo, J (2011). Harrison's Principles of Internal Medicine (18. bas.). New York: McGraw-Hill Professional. ISBN . KB1 bakım: Birden fazla ad: yazar listesi ()
16. ^ ^{a b} Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; Bar20122 isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: )
17. ^ ^{a b} Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; Gre20132 isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: )
18. ^ ^{a b} Balbir-Gurman A, Braun-Moscovici Y (February 2012). "Scleroderma – new aspects in pathogenesis and treatment". Best Practice & Research. Clinical Rheumatology. 26 (1): 13-24. doi:10.1016/j.berh.2012.01.011. (PMID) 22424190. 
19. ^ ^{a b} Dospinescu P, Jones GT, Basu N (March 2013). "Environmental risk factors in systemic sclerosis". Current Opinion in Rheumatology. 25 (2): 179-83. doi:10.1097/BOR.0b013e32835cfc2d. (PMID) 23287382. 
20. ^ Marie I, Gehanno JF, Bubenheim M, Duval-Modeste AB, Joly P, Dominique S, Bravard P, Noël D, Cailleux AF, Weber J, Lagoutte P, Benichou J, Levesque H (February 2014). "Prospective study to evaluate the association between systemic sclerosis and occupational exposure and review of the literature". Autoimmunity Reviews. 13 (2): 151-56. doi:10.1016/j.autrev.2013.10.002. (PMID) 24129037. 
21. ^ Jimenez, SA; Cronin, PM; Koenig, AS; O'Brien, MS; Castro, SV (15 Şubat 2012). Varga, J; Talavera, F; Goldberg, E; Mechaber, AJ; Diamond, HS (Ed.). "Scleroderma Workup". Medscape Reference. WebMD. 6 Mart 2014 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 6 Mart 2014. 
22. ^ Jimenez, SA; Cronin, PM; Koenig, AS; O'Brien, MS; Castro, SV (15 Şubat 2012). Varga, J; Talavera, F; Goldberg, E; Mechaber, AJ; Diamond, HS (Ed.). "Scleroderma Differential Diagnoses". Medscape Reference. WebMD. 6 Mart 2014 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 6 Mart 2014. 
23. ^ Elston, William D. James, Timothy G. Berger, Dirk M. (2006). Andrew's diseases of the skin: clinical dermatology (10 bas.). Philadelphia, PA: Saunders Elsevier. ss. 169-172. ISBN . 
24. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; MM3 isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: )
25. ^ ^{a b} Walker KM, Pope J (August 2012). "Treatment of systemic sclerosis complications: what to use when first-line treatment fails--a consensus of systemic sclerosis experts". Seminars in Arthritis and Rheumatism. 42 (1): 42-55. doi:10.1016/j.semarthrit.2012.01.003. (PMID) 22464314. 
26. ^ ^{a b} Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; path122 isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: )
27. ^ ^{a b} Fett N (July–August 2013). "Scleroderma: nomenclature, etiology, pathogenesis, prognosis, and treatments: facts and controversies". Clinics in Dermatology. 31 (4): 432-37. doi:10.1016/j.clindermatol.2013.01.010. (PMID) 23806160. 
28. ^ ^{a b} Shah AA, Wigley FM (April 2013). "My approach to the treatment of scleroderma". Mayo Clinic Proceedings. 88 (4): 377-93. doi:10.1016/j.mayocp.2013.01.018. (PMC) 3666163 $2. (PMID) 23541012. 
29. ^ ^{a b} Kowal-Bielecka O, Bielecki M, Kowal K (2013). "Recent advances in the diagnosis and treatment of systemic sclerosis" (PDF). Polskie Archiwum Medycyny Wewnetrznej. 123 (1–2): 51-58. (PMID) 23344666. 6 Mart 2014 tarihinde kaynağından (PDF). 
30. ^ ^{a b} Beyer C, Dees C, Distler JH (January 2013). "Morphogen pathways as molecular targets for the treatment of fibrosis in systemic sclerosis". Archives of Dermatological Research. 305 (1): 1-8. doi:10.1007/s00403-012-1304-7. (PMID) 23208311. 
31. ^ ^{a b} Leask A (June 2012). "Emerging targets for the treatment of scleroderma". Expert Opinion on Emerging Drugs. 17 (2): 173-79. doi:10.1517/14728214.2012.678833. (PMID) 22533795. 
32. ^ Manno R, Boin F (November 2010). "Immunotherapy of systemic sclerosis". Immunotherapy. 2 (6): 863-78. doi:10.2217/imt.10.69. (PMC) 3059511 $2. (PMID) 21091117. 
33. ^ Postlethwaite AE, Harris LJ, Raza SH, Kodura S, Akhigbe T (April 2010). "Pharmacotherapy of systemic sclerosis". Expert Opinion on Pharmacotherapy. 11 (5): 789-806. doi:10.1517/14656561003592177. (PMC) 2837533 $2. (PMID) 20210685. 
34. ^ Ong VH, Denton CP (May 2010). "Innovative therapies for systemic sclerosis". Current Opinion in Rheumatology. 22 (3): 264-72. doi:10.1097/BOR.0b013e328337c3d6. (PMID) 20190640. 
35. ^ ^{a b c d} Rossi, S, (Ed.) (2013). Australian Medicines Handbook (2013 bas.). Adelaide: The Australian Medicines Handbook Unit Trust. ISBN . ^[]
36. ^ Brunton, L; Chabner, B; Knollman, B (2010). Goodman and Gilman's The Pharmacological Basis of Therapeutics (12. bas.). New York: McGraw-Hill Professional. ISBN . ^[]
37. ^ "Medscape Multispecialty  – Home page". . 13 Kasım 2013 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 27 Kasım 2013. ^[]
38. ^ Valančienė G, Jasaitienė D, Valiukevičienė S (2010). "Pathogenesis and treatment modalities of localized scleroderma" (PDF). Medicina. 46 (10): 649-56. doi:10.3390/medicina46100092 . (PMID) 21393982. 6 Mart 2014 tarihinde kaynağından (PDF). 
39. ^ Katsumoto TR, Whitfield ML, Connolly MK (2011). "The pathogenesis of systemic sclerosis". Annual Review of Pathology. 6: 509-37. doi:10.1146/annurev-pathol-011110-130312. (PMID) 21090968. 
40. ^ Liakouli V, Cipriani P, Marrelli A, Alvaro S, Ruscitti P, Giacomelli R (August 2011). "Angiogenic cytokines and growth factors in systemic sclerosis". Autoimmunity Reviews. 10 (10): 590-94. doi:10.1016/j.autrev.2011.04.019. (PMID) 21549861. 
41. ^ Cipriani P, Marrelli A, Liakouli V, Di Benedetto P, Giacomelli R (August 2011). "Cellular players in angiogenesis during the course of systemic sclerosis". Autoimmunity Reviews. 10 (10): 641-46. doi:10.1016/j.autrev.2011.04.016. (PMID) 21549220. 
42. ^ Bosello S, De Luca G, Tolusso B, Lama G, Angelucci C, Sica G, Ferraccioli G (August 2011). "B cells in systemic sclerosis: a possible target for therapy". Autoimmunity Reviews. 10 (10): 624-30. doi:10.1016/j.autrev.2011.04.013. (PMID) 21545850. 
43. ^ Hunzelmann N, Krieg T (May 2010). "Scleroderma: from pathophysiology to novel therapeutic approaches". Experimental Dermatology. 19 (5): 393-400. doi:10.1111/j.1600-0625.2010.01082.x. (PMID) 20507361. 
44. ^ Leask A (June 2011). "The role of endothelin-1 signaling in the fibrosis observed in systemic sclerosis". Pharmacological Research. 63 (6): 502-03. doi:10.1016/j.phrs.2011.01.011. (PMID) 21315153. 
45. ^ Arnson Y, Amital H, Agmon-Levin N, Alon D, Sánchez-Castañón M, López-Hoyos M, Matucci-Cerinic M, Szücs G, Shapira Y, Szekanecz Z, Shoenfeld Y (June 2011). "Serum 25-OH vitamin D concentrations are linked with various clinical aspects in patients with systemic sclerosis: a retrospective cohort study and review of the literature". Autoimmunity Reviews. 10 (8): 490-94. doi:10.1016/j.autrev.2011.02.002. (PMID) 21320645. 
46. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; germ2 isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: )
47. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; MSR2 isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: )
48. ^ Alenghat FJ (February 2016). "The Prevalence of Atherosclerosis in Those with Inflammatory Connective Tissue Disease by Race, Age, and Traditional Risk Factors". Scientific Reports. 6: 20303. Bibcode:2016NatSR...620303A. doi:10.1038/srep20303. (PMC) 4740809 $2. (PMID) 26842423. 
49. ^ Ngian GS, Sahhar J, Wicks IP, Van Doornum S (August 2011). "Cardiovascular disease in systemic sclerosis--an emerging association?". Arthritis Research & Therapy. 13 (4): 237. doi:10.1186/ar3445. (PMC) 3239376 $2. (PMID) 21888685. 
50. ^ Szekanecz É, Szamosi S, Horváth Á, Németh Á, Juhász B, Szántó J, Szücs G, Szekanecz Z (October 2012). "Malignancies associated with systemic sclerosis". Autoimmunity Reviews. 11 (12): 852-55. doi:10.1016/j.autrev.2012.02.021. (PMID) 22410174. 
51. ^ Shah AA, Rosen A (November 2011). "Cancer and systemic sclerosis: novel insights into pathogenesis and clinical implications". Current Opinion in Rheumatology. 23 (6): 530-35. doi:10.1097/BOR.0b013e32834a5081. (PMC) 3373179 $2. (PMID) 21825998. 
52. ^ Onishi A, Sugiyama D, Kumagai S, Morinobu A (July 2013). "Cancer incidence in systemic sclerosis: meta-analysis of population-based cohort studies". Arthritis and Rheumatism. 65 (7): 1913-21. doi:10.1002/art.37969 . (PMID) 23576072. 
53. ^ Bonifazi M, Tramacere I, Pomponio G, Gabrielli B, Avvedimento EV, La Vecchia C, Negri E, Gabrielli A (January 2013). "Systemic sclerosis (scleroderma) and cancer risk: systematic review and meta-analysis of observational studies". Rheumatology. 52 (1): 143-54. doi:10.1093/rheumatology/kes303 . (PMID) 23175568. 
54. ^ Kennedy N, Walker J, Hakendorf P, Roberts-Thomson P (23 Mart 2018). "Improving life expectancy of patients with scleroderma: results from the South Australian Scleroderma Register". Internal Medicine Journal. 48 (8): 951-56. doi:10.1111/imj.13799. (PMID) 29573101. 
55. ^ Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; MM2 isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: )
56. ^ ^{a b c d e} Kaynak hatası: Geçersiz <ref> etiketi; MSR isimli refler için metin sağlanmadı (Bkz: )
57. ^ Sticherling M (October 2012). "Systemic sclerosis-dermatological aspects. Part 1: Pathogenesis, epidemiology, clinical findings". Journal der Deutschen Dermatologischen Gesellschaft. 10 (10): 705-18; quiz 716. doi:10.1111/j.1610-0387.2012.07999.x . (PMID) 22913330. 
58. ^ Nikpour M, Stevens WM, Herrick AL, Proudman SM (December 2010). "Epidemiology of systemic sclerosis". Best Practice & Research. Clinical Rheumatology. 24 (6): 857-69. doi:10.1016/j.berh.2010.10.007. (PMID) 21665131. 
59. ^ Gelber AC, Manno RL, Shah AA, Woods A, Le EN, Boin F, Hummers LK, Wigley FM (July 2013). "Race and association with disease manifestations and mortality in scleroderma: a 20-year experience at the Johns Hopkins Scleroderma Center and review of the literature". Medicine. 92 (4): 191-205. doi:10.1097/MD.0b013e31829be125. (PMC) 4553970 $2. (PMID) 23793108. 
60. ^ ^{a b c d} Lidar M, Langevitz P (May 2012). "Pregnancy issues in scleroderma". Autoimmunity Reviews. 11 (6–7): A515-19. doi:10.1016/j.autrev.2011.11.021. (PMID) 22155199.