Kimyada T şeklindeki moleküler geometri merkezi bir atomun üç liganda sahip olduğu bazı moleküllerin yapıların�

Kimyada, T-şeklindeki moleküler geometri, merkezi bir atomun üç liganda sahip olduğu bazı moleküllerin yapılarını açıklar. Normalde, üç koordineli bileşikler üçgen düzlemsel veya piramidal geometrileri kullanır. T-şekilli moleküllerin örnekleri arasında, halojen triflorürler vardır, örneğin .

T-şekli molekül geometrisi

Örnek	ClF3
Nokta grubu	C_2v
Koordinasyon numarası	3
Bağ açıları	90°, 180°
μ (Polarite)	>0
d

yapısı, T-şeklindeki koordinasyon geometrisi ile bir bileşik örneği.

Vsepr teorisine göre üç ligandın ve iki elektron çiftinin merkez atoma bağlanmasıyla, (AXE gösterimde AX₃E₂) geometri T-şeklinde olur. T-şeklindeki geometri, üç ekvatoral ve iki eksenel AX₅ moleküllerinin oluşturduğu ile ilgilidir. Bir AX₃E₂ molekülünde, iki elektron çifti alt ve üst olmak üzere iki ekvatoral pozisyonlarda bulunur ve üç ligand atomu da iki eksenel pozisyonda bulunur. Üç atom, merkezi atomun bir tarafına 90° açıyla bağlanır ve T-şeklini oluşturur.

Trifloroksenat (II) anyonu, XeF₃^- VSEPR kuralına göre altı elektron çiftinin için olarak dizildiği, üç ligandın ve üç yalın elektron çiftinin mer veya T- şekilli dizildiği ilk örnek olarak incelenmiştir. Bu anyon gaz fazında tespit edilmiş olmasına rağmen, çözelti içerisinde sentezlenme girişimleri ve deneysel yapı tespiti başarısız olmuştur. Bir hesaplamalı kimya çalışması, en küçük F-Xe-F bağ açısının, T- şeklinde bir geometride sanıldığı gibi 90° yerine 69° ile çarpık bir düzlemsel Y-şekilli geometrisine sahip olduğunu göstermiştir.

Ayrıca bakınız

AXE yöntemi

Kaynakça

^ Greenwood, N. N.; Earnshaw, A. (1997). Chemistry of the Elements (2nd ed.). Oxford: Butterworth-Heinemann. ISBN 978-0-7506-3365-9.
^ Housecroft, C. E.; Sharpe, A. G. (2004). Inorganic Chemistry (2nd ed.). Prentice Hall. p. 47. ISBN 978-0-13-039913-7.
^ ^a ^b Vasdev, Neil; Moran, Matthew D.; Tuononen, Heikki M.; Chirakal, Raman; Suontamo, Reijo J.; Bain, Alex D.; Schrobilgen, Gary J. (2010). "NMR Spectroscopic Evidence for the Intermediacy of XeF−3 in XeF₂/F⁻ Exchange, Attempted Syntheses and Thermochemistry of XeF−3 Salts, and Theoretical Studies of the XeF−3 Anion". Inorg. Chem. 49 (19): 8997–9004. doi:10.1021/ic101275m. PMID 20799721 13 Mayıs 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde .

Dış bağlantılar

Chem | Kimya, Yapılar ve 3B Moleküller ^[]
Animasyonlu Trigonal Düzlemsel Görsel21 Ocak 2020 tarihinde Wayback Machine sitesinde .

[1] Greenwood, N. N.; Earnshaw, A. (1997). Chemistry of the Elements (2nd ed.). Oxford: Butterworth-Heinemann. ISBN 978-0-7506-3365-9.

[2] Housecroft, C. E.; Sharpe, A. G. (2004). Inorganic Chemistry (2nd ed.). Prentice Hall. p. 47. ISBN 978-0-13-039913-7.

[Vasdev-3] Vasdev, Neil; Moran, Matthew D.; Tuononen, Heikki M.; Chirakal, Raman; Suontamo, Reijo J.; Bain, Alex D.; Schrobilgen, Gary J. (2010). "NMR Spectroscopic Evidence for the Intermediacy of XeF−3 in XeF₂/F⁻ Exchange, Attempted Syntheses and Thermochemistry of XeF−3 Salts, and Theoretical Studies of the XeF−3 Anion". Inorg. Chem. 49 (19): 8997–9004. doi:10.1021/ic101275m. PMID 20799721 13 Mayıs 2019 tarihinde Wayback Machine sitesinde .