Venüs truvalısı, Venüs'ün yakınında Güneş'in etrafındaki yörüngesini takip eden bir asteroit grubudur. Bu truvalılar, Venüs-Güneş Lagrange noktalarında seyahat ederler: (L4) Venüs'ün önünde 60 derece, (L5) ise arkasında 60 derece uzaklıktadır. Günümüzde bilinen tek Venüs truvalısı 2013 ND15, L4 Lagrange noktasında bulunur.
Bu truvalıların Venüs üzerindeki kütleçekimsel etkisi oldukça azdır. Bu da, Venüs'ün Lagrange noktalarındaki truvalıların kütleçekimsel saçılma ile oraya yerleşmiş olabileceğini düşündürür. Yani diğer iç gezegenlerin (dış gezegenlerin biraz katkısıyla), kütleçekimsel etkileriyle asteroitleri, gezegenlerin bugünkü yörüngelerine doğru daha fazla çekilmeye başladığı dönemde Venüs'e doğru uygun bir yörüngeye çektiği ifade edilebilir.
2013 ND15, periyodik olarak Dünya'nın 0,05 AU yakınına gelmesine rağmen, mutlak büyüklüğü 22,0'dan fazla olduğu için Küçük Gezegen Merkezi'nin potansiyel olarak tehlikeli asteroitler (PHA) listesine dahil edilmemiştir. 2013 ND15, 21 Haziran 2016'da Dünya'nın 0,077 AU uzağından geçmiştir.
Araştırmalar
Venüs truvalıları zayıf yörünge kararlılığına sahiptir ve Güneş Sistemi'nin yaşı kadar bir süre boyunca varlıklarını sürdüremezler. Güneş'e yakın konumları nedeniyle gözlemlenmesi oldukça zordur. Venüs'ün truvalı bölgesinde yapılan bazı araştırmalar, şimdiye kadar kararlı Venüs truvalıları tespit edememiştir. Bununla birlikte, varlıklarının dinamik istikrarı ve olasılığı üzerine birkaç çalışma bulunur.
Venüs truvalıları konusunda araştırmalar çelişkili sonuçlar vermektedir. Tabachnik & Evans (2000) 100 milyon yıllık entegre zaman ölçeğinde hem iribaş hem de at nalı tiplerinde kararlı Venüs truvalısı yörüngeleri bulmuş ve eğikliklere göre kararlı bölgeyi 16 derecenin altında sınırlamıştır. Scholl ve diğerleri (2005) iribaş yörüngelerinin milyar yıllık zaman ölçeğinde bir kararlılık analizini sundular. Yazarlar, dinamik haritalar elde etmek için Jacques Laskar'ın frekans haritası analizini uygulamış, en kararlı bölgeden seçilen 30 yörüngeyi entegre ederek uzun vadeli kararlılığı araştırmışlardır. Güneş Sistemi'nin saf kütleçekim modelinde (Güneş ve sekiz gezegenden oluşan), 30 test parçacığının tamamı 1,2 milyar yıl sonra yörüngelerinden kaçmıştır. Belirli bir güçte Yarkovsky etkisi eklendiğinde ise ömürleri 400 milyon yıla düşmektedir. Bu nedenle yazarlar, ilkel Venüs truvalısı iribaş yörünge popülasyonunun şu ana kadar yok olmuş olacağı sonucuna varmışlardır. Ćuk ve diğerleri (2012) ise aynı kütleçekim modeli altında doğrudan sayısal entegrasyonlar kullanarak, hem iribaş hem de at nalı yörüngelerinde önemli sayıda Venüs truvalısının 1 milyar yılın üzerinde kararlı göründüğünü bulmuşlardır.
Venüs'le ilişkili toz halkasının kökeni hala açık bir sorudur.
Belirtme | Ln | Yarı büyük eksen (AU) | Günberi (AU) | Dış merkezlik | Eğiklik (°) | Mutlak büyüklük (H) | Çap (m) | Kaynak |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
2013 ND15 | (L4) | 0,7235 | 0,28 | 0,61 | 4,79 | 24,1 | 40 - 100 |
Kaynakça
- ^ a b c "Trojan asteroids and co-orbital dust ring of Venus". 13 Haziran 2022. 1 Mart 2024 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 2 Nisan 2024.
- ^ Pokorný, Petr; Kuchner, Mark J.; Sheppard, Scott S. (Eylül 2020). "A Deep Search for Stable Venus Co-orbital Asteroids: Limits on the Population". The Planetary Science Journal. 1 (2). s. 10. doi:10.3847/PSJ/abab9f. 10 Ekim 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 2 Nisan 2024.
- ^ Ye, Quanzhi; Masci, Frank J.; Ip, Wing-Huen; Prince, Thomas A.; Helou, George; Farnocchia, Davide; Bellm, Eric C.; Dekany, Richard; Graham, Matthew J.; Kulkarni, Shrinivas R. (Şubat 2020). "A Twilight Search for Atiras, Vatiras, and Co-orbital Asteroids: Preliminary Results". The Astronomical Journal. 159 (2). s. 6. doi:10.3847/1538-3881/ab629c. 14 Mart 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 2 Nisan 2024.
- ^ Tabachnik, S. A.; Evans, N. W. (Kasım 2000). "Asteroids in the inner Solar system - I. Existence". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. doi:10.1046/j.1365-8711.2000.03760.x. 15 Mart 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 2 Nisan 2024.
- ^ Scholl, H.; Marzari, F.; Tricarico, P. (Aralık 2005). "The Instability of Venus Trojans". The Astronomical Journal. 130 (6). ss. 2912-2915. doi:10.1086/497572. 21 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 2 Nisan 2024.
- ^ Ćuk, Matija; Hamilton, Douglas P.; Holman, Matthew J. (Kasım 2012). "Long-term stability of horseshoe orbits". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 426 (4). ss. 3051-3056. doi:10.1111/j.1365-2966.2012.21964.x. 28 Temmuz 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 2 Nisan 2024.
- ^ "2013 ND15". JPL Small-Body Database. Jet Propulsion Laboratory. SPK-ID: 3645042. Erişim tarihi: 2 Nisan 2024.
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Venus truvalisi Venus un yakininda Gunes in etrafindaki yorungesini takip eden bir asteroit grubudur Bu truvalilar Venus Gunes Lagrange noktalarinda seyahat ederler L4 Venus un onunde 60 derece L5 ise arkasinda 60 derece uzakliktadir Gunumuzde bilinen tek Venus truvalisi 2013 ND15 L4 Lagrange noktasinda bulunur 2013 ND15 in Gunes ve Venus e gore yorungesinin simulasyonu Gunes Venus 2013 ND15 Bu truvalilarin Venus uzerindeki kutlecekimsel etkisi oldukca azdir Bu da Venus un Lagrange noktalarindaki truvalilarin kutlecekimsel sacilma ile oraya yerlesmis olabilecegini dusundurur Yani diger ic gezegenlerin dis gezegenlerin biraz katkisiyla kutlecekimsel etkileriyle asteroitleri gezegenlerin bugunku yorungelerine dogru daha fazla cekilmeye basladigi donemde Venus e dogru uygun bir yorungeye cektigi ifade edilebilir 2013 ND15 periyodik olarak Dunya nin 0 05 AU yakinina gelmesine ragmen mutlak buyuklugu 22 0 dan fazla oldugu icin Kucuk Gezegen Merkezi nin potansiyel olarak tehlikeli asteroitler PHA listesine dahil edilmemistir 2013 ND15 21 Haziran 2016 da Dunya nin 0 077 AU uzagindan gecmistir ArastirmalarVenus truvalilari zayif yorunge kararliligina sahiptir ve Gunes Sistemi nin yasi kadar bir sure boyunca varliklarini surduremezler Gunes e yakin konumlari nedeniyle gozlemlenmesi oldukca zordur Venus un truvali bolgesinde yapilan bazi arastirmalar simdiye kadar kararli Venus truvalilari tespit edememistir Bununla birlikte varliklarinin dinamik istikrari ve olasiligi uzerine birkac calisma bulunur Venus truvalilari konusunda arastirmalar celiskili sonuclar vermektedir Tabachnik amp Evans 2000 100 milyon yillik entegre zaman olceginde hem iribas hem de at nali tiplerinde kararli Venus truvalisi yorungeleri bulmus ve egikliklere gore kararli bolgeyi 16 derecenin altinda sinirlamistir Scholl ve digerleri 2005 iribas yorungelerinin milyar yillik zaman olceginde bir kararlilik analizini sundular Yazarlar dinamik haritalar elde etmek icin Jacques Laskar in frekans haritasi analizini uygulamis en kararli bolgeden secilen 30 yorungeyi entegre ederek uzun vadeli kararliligi arastirmislardir Gunes Sistemi nin saf kutlecekim modelinde Gunes ve sekiz gezegenden olusan 30 test parcaciginin tamami 1 2 milyar yil sonra yorungelerinden kacmistir Belirli bir gucte Yarkovsky etkisi eklendiginde ise omurleri 400 milyon yila dusmektedir Bu nedenle yazarlar ilkel Venus truvalisi iribas yorunge populasyonunun su ana kadar yok olmus olacagi sonucuna varmislardir Cuk ve digerleri 2012 ise ayni kutlecekim modeli altinda dogrudan sayisal entegrasyonlar kullanarak hem iribas hem de at nali yorungelerinde onemli sayida Venus truvalisinin 1 milyar yilin uzerinde kararli gorundugunu bulmuslardir Venus le iliskili toz halkasinin kokeni hala acik bir sorudur Venus truvalilarinin listesi Belirtme Ln Yari buyuk eksen AU Gunberi AU Dis merkezlik Egiklik Mutlak buyukluk H Cap m Kaynak2013 ND15 L4 0 7235 0 28 0 61 4 79 24 1 40 100Kaynakca a b c Trojan asteroids and co orbital dust ring of Venus 13 Haziran 2022 1 Mart 2024 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 2 Nisan 2024 Pokorny Petr Kuchner Mark J Sheppard Scott S Eylul 2020 A Deep Search for Stable Venus Co orbital Asteroids Limits on the Population The Planetary Science Journal 1 2 s 10 doi 10 3847 PSJ abab9f 10 Ekim 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 2 Nisan 2024 Ye Quanzhi Masci Frank J Ip Wing Huen Prince Thomas A Helou George Farnocchia Davide Bellm Eric C Dekany Richard Graham Matthew J Kulkarni Shrinivas R Subat 2020 A Twilight Search for Atiras Vatiras and Co orbital Asteroids Preliminary Results The Astronomical Journal 159 2 s 6 doi 10 3847 1538 3881 ab629c 14 Mart 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 2 Nisan 2024 Tabachnik S A Evans N W Kasim 2000 Asteroids in the inner Solar system I Existence Monthly Notices of the Royal Astronomical Society doi 10 1046 j 1365 8711 2000 03760 x 15 Mart 2023 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 2 Nisan 2024 Scholl H Marzari F Tricarico P Aralik 2005 The Instability of Venus Trojans The Astronomical Journal 130 6 ss 2912 2915 doi 10 1086 497572 21 Agustos 2021 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 2 Nisan 2024 Cuk Matija Hamilton Douglas P Holman Matthew J Kasim 2012 Long term stability of horseshoe orbits Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 426 4 ss 3051 3056 doi 10 1111 j 1365 2966 2012 21964 x 28 Temmuz 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 2 Nisan 2024 2013 ND15 JPL Small Body Database Jet Propulsion Laboratory SPK ID 3645042 Erisim tarihi 2 Nisan 2024 Arsivlenmesi gereken baglantiya sahip kaynak sablonu iceren maddeler link