Emel Meslusi Arapça آمال مثلوثي d 11 Ocak 1982 1982 01 11 Emel Mathlouthi veya bilinen adıyla Emel Tunuslu �

Emel Meslusi (Arapça: آمال مثلوثي, d. 11 Ocak 1982(1982-01-11)), Emel Mathlouthi veya bilinen adıyla Emel, Tunuslu şarkıcı ve söz yazarı. 2012 tarihli "Kelmti Horra" adlı protest şarkısının Tunus Devrimi'nin ve Arap Baharı'nın âdeta marşı hâline gelmesiyle dünya çapında üne kavuştu. Arap kökenlerini Batı etkisiyle harmanladığı Kelmti Horra adındaki ilk stüdyo albümü 2012 yılında dünya genelinde yayımladı. Albüm, eleştirmenler tarafından büyük beğeni topladı. Elektronika ile klasik müziği harmanladığı ikinci albümü Ensen'i 2017 yılında çıkardı. 2019'da çıkardığı Everywhere We Looked Was Burning albümünde ise tüm şarkıları İngilizce olarak seslendirdi.

Emel Meslusi
Emel Meslusi, 2012
Genel bilgiler
Doğum	11 Ocak 1982 (42 yaşında) Tunus, Tunus
Tarzlar	Dünya müziği, trip hop, elektronik müzik
Meslekler	Şarkıcı-söz yazarı, yapımcı
Çalgılar	Gitar
Etkin yıllar	2010-günümüz
Resmî site	emelmathlouthi.com

2020'de, Tunus Arapçasıyla seslendirdiği "Holm" ("Rüya") adlı şarkısının videosu, birkaç ay içinde milyonlarca kez izlendi. Meslusi, "Holm" adlı şarkısını The Tunis Diaries adlı albümüne dâhil etti. "Holm", müziği Anoushiravan Rohani'ye sözleri Muhammed Ali Şiraz'a ait olan İran şarkısı "Soltane Ghalbhaa"nin Arapça olarak yeniden yapımıydı.

Yaşamı

Emel Meslusi, 11 Ocak 1982’de Tunus'ta dünyaya geldi. Henüz küçük yaşta müziğe ilgi duydu. 10 yaşında ilk bestesini yaptı. 15 yaşında, çevresinin teşviki ve 90'ların büyük pop şarkıcılarından ilham alarak güçlü vokal yeteneklerini keşfetti. 19 yaşında ağır metal ve gotik müziğe ilgi duydu ve Tunus'ta üniversitede ilk metal grubunu kurdu. Birkaç yıl sonra Joan Baez'in sesinden ve fikirlerinden derinden etkilendi, grubunu bıraktı ve fırsat eksikliğinden ve yurttaşlarının ilgisizliğinden duyduğu hayal kırıklığıyla "Ya Tounes Ya Meskina" ("Zavallı Tunus") gibi politik şarkılar yazmaya başladı. 2006 yılında, Prix RMC Moyen-Orient Musique yarışmasında finalist olarak yer aldı. 2008 yılında şarkıları Tunus hükûmeti tarafından radyo ve televizyondan yasaklanınca, Paris'e taşınma kararı aldı. Şarkıları hükûmet tarafından yasaklansa da, Fransa'daki canlı performanslarının kayıtları Tunus'ta internet üzerinde dolaşmaktaydı. Arap Baharı'nın 2010'da başladığı vakitler Tunus'taydı ve "Kelmti Horra" şarkısını sokak protestosu sırasında söylerken görüntülendi. Video, âdeta isyanın bir marşı hâline geldi ve 2015'te bu şarkıyı Nobel Barış Ödülü töreninde seslendirdi. Olayla ilgili olarak, "Binlerce insanın önünde büyük bir sahnede olmaktan daha ödüllendirici ve heyecan verici bir şey olmadığını düşünmüyorum." ifadesini kullandı.

Diskografi

Albümleri

2012: Kelmti Horra
2017: Ensen
2018: Ensenity (Remiks albüm)
2019: Everywhere We Looked Was Burning
2020: The Tunis Diaries

Katkıda bulunduğu

2013: The Rough Guide To Arabic Revolution (World Music Network)
2016: Now Indie Arabia (Universal Music Group)
2017: Philia: Artists Rise Against Islamophobia (Floating House Recordings)

Kaynakça

^ ^a ^b ^c . Al Jazeera (İngilizce). 16 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2024.
^ Pareles, Jon (23 Mayıs 2013). "Voice of Arab Spring Offers Defiance and Melody". The New York Times (İngilizce). ISSN 0362-4331. 4 Şubat 2024 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 3 Şubat 2024.
^ ^a ^b ^c Olbrich, Suze (24 Şubat 2017). "Emel Mathlouthi: 'It's important to be out there as a creative woman from a Muslim culture'". The Guardian (İngilizce). ISSN 0261-3077. 21 Kasım 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 3 Şubat 2024.
^ ^a ^b Briard, Frédérique (26 Ocak 2021). . (Fransızca). 26 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2024.
^ ^a ^b Bloom, Madison (9 Eylül 2020). "Emel Mathlouthi Announces Double Album, Shares New Song and Bowie Cover". Pitchfork (İngilizce). 22 Ocak 2024 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 3 Şubat 2024.
^ . www.concerts.fr. 17 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi.
^ Lecarpentier, Charline (16 Ağustos 2017). "Emel Mathlouthi : La voix est libre". Libération (Fransızca). 5 Aralık 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 3 Şubat 2024.
^ Bedirian, Razmig (4 Şubat 2022). "'Hurriyeh': the Arabic word for freedom - from the personal to the potted". The National (İngilizce). 4 Şubat 2024 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 3 Şubat 2024.
^ Hemme, Pierre (10 Mart 2021). "Un lieu, une rencontre : le Tunis d'Emel Mathlouthi". Le Monde (Fransızca). 4 Şubat 2024 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 3 Şubat 2024.

Dış bağlantılar

IMDb'de Emel Meslusi
Resmî Facebook sayfası
Resmî YouTube kanalı

[:0-1] . Al Jazeera (İngilizce). 16 Ekim 2020 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2024.

[2] Pareles, Jon (23 Mayıs 2013). "Voice of Arab Spring Offers Defiance and Melody". The New York Times (İngilizce). ISSN 0362-4331. 4 Şubat 2024 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 3 Şubat 2024.

[:1-3] Olbrich, Suze (24 Şubat 2017). "Emel Mathlouthi: 'It's important to be out there as a creative woman from a Muslim culture'". The Guardian (İngilizce). ISSN 0261-3077. 21 Kasım 2023 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 3 Şubat 2024.

[:2-4] Briard, Frédérique (26 Ocak 2021). . (Fransızca). 26 Ocak 2021 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 3 Şubat 2024.

[:3-5] Bloom, Madison (9 Eylül 2020). "Emel Mathlouthi Announces Double Album, Shares New Song and Bowie Cover". Pitchfork (İngilizce). 22 Ocak 2024 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 3 Şubat 2024.

[6] . www.concerts.fr. 17 Mart 2018 tarihinde kaynağından arşivlendi.

[7] Lecarpentier, Charline (16 Ağustos 2017). "Emel Mathlouthi : La voix est libre". Libération (Fransızca). 5 Aralık 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 3 Şubat 2024.

[8] Bedirian, Razmig (4 Şubat 2022). "'Hurriyeh': the Arabic word for freedom - from the personal to the potted". The National (İngilizce). 4 Şubat 2024 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 3 Şubat 2024.

[9] Hemme, Pierre (10 Mart 2021). "Un lieu, une rencontre : le Tunis d'Emel Mathlouthi". Le Monde (Fransızca). 4 Şubat 2024 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 3 Şubat 2024.