Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Historiae, Tacitus tarafından yazılmış bir Roma tarihi vakayinamesidir . 100 – 110 yılları arasında yazılmıştır. 69 – 96 yılları arasındaki dönemden bahseder. Bu; Nero'nun çöküşünün ardından Dört İmparator Yılı, daha sonra Vespasianus yönetimindeki Flavius Hanedanı'nın yükselişi ardından da Domitianus'un ölümüne kadarki dönemi içeren bir zaman aralığı anlamına gelir.
Tacitus'un eserleri Historae ve birlikte toplam 30 kitaptan oluşuyordu. Hieronymus bu kitaplara açıkça atıfta bulunur ve bunların yaklaşık yarısı günümüze ulaşmıştır. Bilim adamları, kitapların her birinin hangi esere ait olduğu konusunda anlaşamasalar da geleneksel olarak bu otuz kitabın on dördü Historiae'ye, on altısı da Annales'e ait kabul edilir. Tacitus'un arkadaşı Plinius, Tacitus'a daha önceki çalışmaları hakkında yazarken "Historiae'den" de bahseder.
Tacitus, Historiae'yi tamamladığında, bu kitap Nero'nun ölümünün ardından MS 69'dan Domitianus'un saltanatının sonu olan MS 96'ya kadar olan Roma tarihini kapsıyordu. Annales ise Tiberius'un saltanatı olan MS 14'ten Nero'nun öldüğü MS 68'e kadar Nero'dan önceki elli yılı ele alır.
Konu
adlı kitabının ilk bölümlerinden birinde Tacitus, Domitianus, Nerva ve Trajan yıllarından bahsetmek istediğini belirtir. Historiae'de ise bu proje değişikliğe uğradı: Kitabın giriş bölümünde Tacitus, Nerva ve Trajan'ın dönemlerini daha sonra ele alacağını söylüyor. Kitap bunun yerine Dört İmparator Yılı'nın iç savaşlarıyla başlayan ve Flaviusların despotizmiyle sona eren dönemi kapsar. Sadece ilk dört kitap ve beşinci kitabın ilk 26 bölümü günümüze ulaşmıştır. Tacitus'un eserinin Domitianus'un 18 Eylül 96'daki ölümüne kadar Roma tarihini anlatmaya devam ettiğine inanılıyor. Beşinci kitap — Titus'un Birinci Yahudi-Roma Savaşı'ndaki zaferinin açıklamasının başlangıcı olarak —eski Yahudilerin kısa bir etnografik incelemesini içerir ve eğitimli Romalıların Yahudiler'e karşı tutumunun paha biçilmez bir kaydıdır.
Tacitus, Historiae'yi anlattığı olaylardan 30 yıl sonra yani Nerva'nın iktidarı ele geçirmesinden kısa bir süre sonra yazdı; bu vakitlerde yaşanan olaylar dört imparatorun - Galba, Otho, Vitellius ve Vespasian'ın her birinin hızla art arda iktidara geldiği 69 yılındaki olaylarla benzerlikler taşıyordu. İmparator olmalarının şekli, imparatorların gücü lejyonların desteğine dayandığından, artık yalnızca Roma'da değil imparatorlukta yeterli lejyonun toplandığı her yerde bir imparator seçilebileceğini gösteriyordu.[]
Nerva, Galba gibi senatörlerin atamasıyla tahta çıktı. Nerva'nın durumunda bu olay önceki imparator Domitian'ın şiddetli ölümünden sonra gerçekleşti. Galba gibi, Nerva da bir Praetorian Muhafız isyanıyla uğraşmak zorunda kaldı ve o da yine Galba gibi, halefini geleneksel evlat edinme yöntemiyle belirlemişti. Tacitus tarafından zayıf bir yaşlı adam olarak tanımlanan Galba, ciddiyeti nedeniyle birliklerin inancını ve kontrolünü elde edemeyen bir halef seçmişti. Bunun yerine Nerva, ise taht ile Yukarı Ren lejyonlarının generali ve ordu genelinde popüler olan Trajan arasında bir bağlantı kurarak gücünü pekiştirmişti. Tacitus'un, Trajan'ın evlat edinilmek üzere seçildiği imparatorluk konseyinin bir üyesi olması muhtemeldir.
İdeoloji
Historiae'nin ilk kitabında Galba'nın ağzından yapılan bir konuşma, Tacitus'un ideolojik ve politik konumunu açıkça ortaya koymaktadır. Galba'nın formaliteye olan saf saygısı ve politik gerçekçilikten yoksun oluşu, olayları kontrol edememesine neden oldu. Buna karşılık Nerva, lejyonları bir arada tutmayı, orduyu imparatorluk siyasetinin dışında tutmayı, lejyonlar arasındaki kargaşayı durdurmayı ve böylece tahtta rakip iddiaların oluşmasını engellemeyi başaran Trajan'ı evlat edindi. Tacitus, yalnızca principatus'un ("prens", yani monarşik imparator) barışı, orduların sadakatini ve imparatorluğun birliğini koruyabileceğinden emindi.
Augustus'un iktidara yükselişini tartışan Tacitus, Aktium Savaşı'ndan sonra barışı korumak için gücün bir "imparatorun" elinde birleştirilmesinin gerekli olduğunu söylüyor. İmparator, Domitianus gibi bir tiran ya da Galba gibi bir aptal olmamalı, Senatonun prestijini ve itibarını korurken imperium'u güvende tutabilmelidir. (Seneca da aynı noktaya değinir). Tacitus, herhangi bir yanılsama olmaksızın, evlat edinen İmparatorların yönetimini, İmparatorluğun sorunlarına olası tek çözüm olarak gördü.
Üslup
Anlatım tarzı hızlıdır, olayların hızını yansıtır. Anlatım ritmi, yavaşlamak veya konunun dışına çıkmak için yer bırakmaz. Bu tarzda etkili bir şekilde yazmak için Tacitus, kaynaklarından önemli bilgileri özetlemek zorunda kalıyordu. Bazen bölümleri atlar; genellikle hikâyeyi tek sahnelere böler ve bu şekilde dramatik bir anlatım yaratırdı.
Tacitus, bir insan kitlesini tanımlamada ustadır. Sakin bir kitleyi nasıl tasvir edeceğini iyi biliyor, aynı zamanda da ayaklanma tehdidini veya panikle kaçışı nasıl okuyucuya göstereceğini eşit derecede iyi biliyordu
Tacitus bir aristokratın bakış açısından yazardı. Anlatımında askerlerin kargaşası ve başkentin ayaktakımı için küçümsemeyle karışık bir korku görülür. Ayrıca, davranışlarını kötü niyetle tanımladığı ve kamuoyundaki imajları ile gerçek hayattaki davranışları arasında (övünme, komplo ve hırs ) büyük zıtlıklar olduğunu düşündüğü Senato üyelerine de düşük saygı duyuyordu. Historiae bu anlamda korkunç bir eserdir; baştan sona şiddet, sahtekârlık ve adaletsizlikten bahseder.
Tacitus, karakterleri ustaca gösterir, kısa ve keskin tasvirleri eksiksiz portreler takip eder. Tekniği Sallustius'unkine benzer: uyumsuzluk, ve gevşek üslup yapısı, karakterlerini keskinleştirmek için birlikte kullandığı şeylerdir. Sallustius'un etkisi, Tacitus'un stilinin geri kalanında da açık bir şekilde görülür. Tacitus, anlatıyı geçmişe bağlayan gravitas ve onu dramatik kılan pathos arasındaki gerilimi vurgulayarak onun yöntemini geliştirmiştir. Tacitus, fiilleri ve bağlaçları üç nokta ile beraber kullanmayı sever. Anlatıya çeşitlilik ve hareket kazandırmak için düzensiz yapılar ve sık konu değişiklikleri kullanır. Bir cümle bitmiş gibi göründüğünde, onu genellikle ima eden veya dolaylı olan bir yorum ekleyen şaşırtıcı bir devam kısmıyla uzatır.[]
Tacitus'un üslubunun, Pompeius Trogus'un tarzına dayandığı teori edilmiştir. Bu teorinin kaynağı Tacitus'un üslubunun ondan daha sonraki dönemde yaşayan Justin'in, Trogus'un çalışmasına dayanan Historia Philippicae et Totius Mundi Origines et Terrae Situs'taki stili ile benzerlik göstermesidir. Bununla birlikte, bu yorum tartışmalıdır ve bu teorinin alternatifi ise, Justin'in tarzının Tacitus'un çalışmasına dayanmasıdır.
Kaynakça
- ^ a b Tacitus and the Writing of History. 1981. ss. 104-105. ISBN .
- ^ Tacitus, Cornelius & Yardley, J. C. (2008). The Annals: The Reigns of Tiberius, Claudius, and Nero. Oxford. ss. ii-xxvii. ISBN .
- ^ Bartlett (July 2014). "Justin's Epitome: The unlikely adaptation of Trogus' world history" (PDF). Histos. 8: 250. 10 Nisan 2018 tarihinde kaynağından (PDF). Erişim tarihi: 16 Ocak 2019.
Konuyla ilgili yayınlar
- Tacitus. Oxford: Oxford University Press. 1958. ISBN .
- Damon, Cynthia (2003) Tacitus, Tarihler, Kitap I (Cambridge Yunan ve Latin Klasikleri)
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Historiae Tacitus tarafindan yazilmis bir Roma tarihi vakayinamesidir 100 110 yillari arasinda yazilmistir 69 96 yillari arasindaki donemden bahseder Bu Nero nun cokusunun ardindan Dort Imparator Yili daha sonra Vespasianus yonetimindeki Flavius Hanedani nin yukselisi ardindan da Domitianus un olumune kadarki donemi iceren bir zaman araligi anlamina gelir Historiae in ilk baskisinin ilk sayfasi Tacitus un eserleri Historae ve birlikte toplam 30 kitaptan olusuyordu Hieronymus bu kitaplara acikca atifta bulunur ve bunlarin yaklasik yarisi gunumuze ulasmistir Bilim adamlari kitaplarin her birinin hangi esere ait oldugu konusunda anlasamasalar da geleneksel olarak bu otuz kitabin on dordu Historiae ye on altisi da Annales e ait kabul edilir Tacitus un arkadasi Plinius Tacitus a daha onceki calismalari hakkinda yazarken Historiae den de bahseder Tacitus Historiae yi tamamladiginda bu kitap Nero nun olumunun ardindan MS 69 dan Domitianus un saltanatinin sonu olan MS 96 ya kadar olan Roma tarihini kapsiyordu Annales ise Tiberius un saltanati olan MS 14 ten Nero nun oldugu MS 68 e kadar Nero dan onceki elli yili ele alir KonuRoma Imparatorlugu nun 69 imparatoru Nero nun olumunden sonra Imparatorluktaki en etkili dort soylu imparatorluk gucu icin art arda rekabet etti adli kitabinin ilk bolumlerinden birinde Tacitus Domitianus Nerva ve Trajan yillarindan bahsetmek istedigini belirtir Historiae de ise bu proje degisiklige ugradi Kitabin giris bolumunde Tacitus Nerva ve Trajan in donemlerini daha sonra ele alacagini soyluyor Kitap bunun yerine Dort Imparator Yili nin ic savaslariyla baslayan ve Flaviuslarin despotizmiyle sona eren donemi kapsar Sadece ilk dort kitap ve besinci kitabin ilk 26 bolumu gunumuze ulasmistir Tacitus un eserinin Domitianus un 18 Eylul 96 daki olumune kadar Roma tarihini anlatmaya devam ettigine inaniliyor Besinci kitap Titus un Birinci Yahudi Roma Savasi ndaki zaferinin aciklamasinin baslangici olarak eski Yahudilerin kisa bir etnografik incelemesini icerir ve egitimli Romalilarin Yahudiler e karsi tutumunun paha bicilmez bir kaydidir Tacitus Historiae yi anlattigi olaylardan 30 yil sonra yani Nerva nin iktidari ele gecirmesinden kisa bir sure sonra yazdi bu vakitlerde yasanan olaylar dort imparatorun Galba Otho Vitellius ve Vespasian in her birinin hizla art arda iktidara geldigi 69 yilindaki olaylarla benzerlikler tasiyordu Imparator olmalarinin sekli imparatorlarin gucu lejyonlarin destegine dayandigindan artik yalnizca Roma da degil imparatorlukta yeterli lejyonun toplandigi her yerde bir imparator secilebilecegini gosteriyordu kaynak belirtilmeli Nerva Galba gibi senatorlerin atamasiyla tahta cikti Nerva nin durumunda bu olay onceki imparator Domitian in siddetli olumunden sonra gerceklesti Galba gibi Nerva da bir Praetorian Muhafiz isyaniyla ugrasmak zorunda kaldi ve o da yine Galba gibi halefini geleneksel evlat edinme yontemiyle belirlemisti Tacitus tarafindan zayif bir yasli adam olarak tanimlanan Galba ciddiyeti nedeniyle birliklerin inancini ve kontrolunu elde edemeyen bir halef secmisti Bunun yerine Nerva ise taht ile Yukari Ren lejyonlarinin generali ve ordu genelinde populer olan Trajan arasinda bir baglanti kurarak gucunu pekistirmisti Tacitus un Trajan in evlat edinilmek uzere secildigi imparatorluk konseyinin bir uyesi olmasi muhtemeldir IdeolojiHistoriae nin ilk kitabinda Galba nin agzindan yapilan bir konusma Tacitus un ideolojik ve politik konumunu acikca ortaya koymaktadir Galba nin formaliteye olan saf saygisi ve politik gercekcilikten yoksun olusu olaylari kontrol edememesine neden oldu Buna karsilik Nerva lejyonlari bir arada tutmayi orduyu imparatorluk siyasetinin disinda tutmayi lejyonlar arasindaki kargasayi durdurmayi ve boylece tahtta rakip iddialarin olusmasini engellemeyi basaran Trajan i evlat edindi Tacitus yalnizca principatus un prens yani monarsik imparator barisi ordularin sadakatini ve imparatorlugun birligini koruyabileceginden emindi Augustus un iktidara yukselisini tartisan Tacitus Aktium Savasi ndan sonra barisi korumak icin gucun bir imparatorun elinde birlestirilmesinin gerekli oldugunu soyluyor Imparator Domitianus gibi bir tiran ya da Galba gibi bir aptal olmamali Senatonun prestijini ve itibarini korurken imperium u guvende tutabilmelidir Seneca da ayni noktaya deginir Tacitus herhangi bir yanilsama olmaksizin evlat edinen Imparatorlarin yonetimini Imparatorlugun sorunlarina olasi tek cozum olarak gordu UslupAnlatim tarzi hizlidir olaylarin hizini yansitir Anlatim ritmi yavaslamak veya konunun disina cikmak icin yer birakmaz Bu tarzda etkili bir sekilde yazmak icin Tacitus kaynaklarindan onemli bilgileri ozetlemek zorunda kaliyordu Bazen bolumleri atlar genellikle hikayeyi tek sahnelere boler ve bu sekilde dramatik bir anlatim yaratirdi Tacitus bir insan kitlesini tanimlamada ustadir Sakin bir kitleyi nasil tasvir edecegini iyi biliyor ayni zamanda da ayaklanma tehdidini veya panikle kacisi nasil okuyucuya gosterecegini esit derecede iyi biliyordu Tacitus bir aristokratin bakis acisindan yazardi Anlatiminda askerlerin kargasasi ve baskentin ayaktakimi icin kucumsemeyle karisik bir korku gorulur Ayrica davranislarini kotu niyetle tanimladigi ve kamuoyundaki imajlari ile gercek hayattaki davranislari arasinda ovunme komplo ve hirs buyuk zitliklar oldugunu dusundugu Senato uyelerine de dusuk saygi duyuyordu Historiae bu anlamda korkunc bir eserdir bastan sona siddet sahtekarlik ve adaletsizlikten bahseder Tacitus karakterleri ustaca gosterir kisa ve keskin tasvirleri eksiksiz portreler takip eder Teknigi Sallustius unkine benzer uyumsuzluk ve gevsek uslup yapisi karakterlerini keskinlestirmek icin birlikte kullandigi seylerdir Sallustius un etkisi Tacitus un stilinin geri kalaninda da acik bir sekilde gorulur Tacitus anlatiyi gecmise baglayan gravitas ve onu dramatik kilan pathos arasindaki gerilimi vurgulayarak onun yontemini gelistirmistir Tacitus fiilleri ve baglaclari uc nokta ile beraber kullanmayi sever Anlatiya cesitlilik ve hareket kazandirmak icin duzensiz yapilar ve sik konu degisiklikleri kullanir Bir cumle bitmis gibi gorundugunde onu genellikle ima eden veya dolayli olan bir yorum ekleyen sasirtici bir devam kismiyla uzatir kaynak belirtilmeli Tacitus un uslubunun Pompeius Trogus un tarzina dayandigi teori edilmistir Bu teorinin kaynagi Tacitus un uslubunun ondan daha sonraki donemde yasayan Justin in Trogus un calismasina dayanan Historia Philippicae et Totius Mundi Origines et Terrae Situs taki stili ile benzerlik gostermesidir Bununla birlikte bu yorum tartismalidir ve bu teorinin alternatifi ise Justin in tarzinin Tacitus un calismasina dayanmasidir Kaynakca a b Tacitus and the Writing of History 1981 ss 104 105 ISBN 0520044274 Tacitus Cornelius amp Yardley J C 2008 The Annals The Reigns of Tiberius Claudius and Nero Oxford ss ii xxvii ISBN 019282421X Bartlett July 2014 Justin s Epitome The unlikely adaptation of Trogus world history PDF Histos 8 250 10 Nisan 2018 tarihinde kaynagindan PDF Erisim tarihi 16 Ocak 2019 Konuyla ilgili yayinlarTacitus Oxford Oxford University Press 1958 ISBN 0 19 814327 3 0 19 814327 3 Damon Cynthia 2003 Tacitus Tarihler Kitap I Cambridge Yunan ve Latin Klasikleri 9780521578226