Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Astronomide, sabit yıldızlar (Latince: stellae fixae), karanlığında birbirlerine göre hareket etmiyor gibi görünen, genellikle yıldızlardan oluşan ışıklı noktalardır. Bu, görülebilen gezegenler ve kuyruklu yıldızlar gibi, "sabit" yıldızlar arasında yavaşça hareket eden ışıklardan farklıdır.
Sabit yıldızlar, Güneş dışında çıplak gözle görülebilen tüm yıldızlar ve Samanyolu'nun soluk bandıdır. Çıplak gözle yıldız benzeri bir görünüm sergileyen birkaç tekil bulutsu ve diğer de sabit yıldızlar arasında sayılır. Optimum koşullarda yaklaşık 6.000 yıldız çıplak gözle görülebilir.
"Sabit yıldızların" sabit olmayışı
Sabit yıldızların paralaksı vardır. Bu, yakın yıldızların uzaklığını bulmak için kullanılabilir. Bu hareket yalnızca görünüştedir; aslında hareket eden Dünya'dır. Bu etki, 19. yüzyıla kadar küçük olduğu için doğru bir şekilde ölçülememiştir ancak 1670'lerden itibaren, , Robert Hooke, John Flamsteed ve diğer astronomlar yıldızların hareketlerini tespit etmeye ve ölçümler yapmaya başlamışlardır. Bu hareketler, neredeyse algılanamayacak kadar küçük ancak dikkate değer oranlara ulaşmıştır. İlk başarılı yıldız paralaksı ölçümleri, tarafından 1832-1833 yıllarında Cape Town, Güney Afrika'da yapılmıştır; burada Dünya'ya en yakın yıldızlardan biri olan Alfa Centauri'nin paralaksını ölçmüştür.
Güneş Sistemi'ne göre, bir yıldızın gerçek hareketi radyal hareket ve özdevinim olarak ikiye ayrılır; "özdevinim," görüş alanına dik olan bileşendir. 1718'de Edmund Halley, sabit yıldızların aslında özdevinim gösterdiğini keşfettiğini duyurdu. Özdevinim, uzun dönemler boyunca hassas ölçümler gerektirdiği için antik kültürler tarafından fark edilmemiştir. Gerçekten de gece seması bugün binlerce yıl önceki haliyle çok benzer görünmektedir hatta o kadar benzer ki, bazı modern takımyıldızlar ilk olarak Babililer tarafından adlandırılmıştır.
Özdevinimi belirlemenin tipik bir yöntemi, bir yıldızın konumunu, hareket etmeyen ve uzak mesafelerde bulunan seçilmiş bir dizi çok uzak cisme göre ölçmektir. Bu cisimlerin uzaklığı nedeniyle çok küçük özdevinime sahip oldukları varsayılır. Diğer bir yaklaşım ise, bir yıldızın farklı zamanlarda çekilmiş fotoğraflarını, daha uzak nesnelerle dolu büyük bir arka planla karşılaştırmaktır. Şu anda bilinen en büyük özdevinime sahip yıldız, Barnard Yıldızı'dır.
Ayrıca bakınız
Kaynakça
- ^ Taton, René; Wilson, Curtis (1989). Planetary astronomy from the Renaissance to the rise of astrophysics. Cambridge University Press. ISBN . OCLC 769917781.
- ^ Henderson, Thomas (1839). "On the Parallax of α Centauri". Monthly Notices of the Royal Astronomical Society. 4 (19). ss. 168-170. Bibcode:1839MNRAS...4..168H. doi:10.1093/mnras/4.19.168.
- ^ John R. Percy (2007). Understanding Variable Stars. Cambridge University Press. s. 21. ISBN .
- ^ a b Theo Koupelis; Karl F. Kuhn (2007). In Quest of the Universe. . s. 369. ISBN .
- ^ Peter Schneider (2006). Extragalactic Astronomy and Cosmology. Springer. s. 84, §2.6.5. ISBN .
- ^ Christopher De Pree; Alan Axelrod (2004). The Complete Idiot's Guide to Astronomy. 3rd. . s. 198. ISBN .
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Astronomide sabit yildizlar Latince stellae fixae karanliginda birbirlerine gore hareket etmiyor gibi gorunen genellikle yildizlardan olusan isikli noktalardir Bu gorulebilen gezegenler ve kuyruklu yildizlar gibi sabit yildizlar arasinda yavasca hareket eden isiklardan farklidir Gece gokyuzundeki yildizlar karanlik bir arka plana gok kubbeye bagliymis gibi gorunmekteKepler Johannes Mysterium Cosmographicum 1596 Kepler in gezegenlerin gunes etrafinda dondugu gunmerkezli evren tasvirini icerir ve en dista sphaera stellar fixar yani sabit yildizlar kuresi bulunur Sabit yildizlar Gunes disinda ciplak gozle gorulebilen tum yildizlar ve Samanyolu nun soluk bandidir Ciplak gozle yildiz benzeri bir gorunum sergileyen birkac tekil bulutsu ve diger de sabit yildizlar arasinda sayilir Optimum kosullarda yaklasik 6 000 yildiz ciplak gozle gorulebilir Sabit yildizlarin sabit olmayisietkisinin prensibi ve bir parsekin bir mesafe birimi olarak tanimi olcekli degildir Gunes Sistemi nden gorulen uzak hareketli bir gok cisminin ozdevinimi ve hiz bilesenleri arasindaki iliski olcekli degildir Doppler kirmiziya kayma ve maviye kayma Sabit yildizlarin paralaksi vardir Bu yakin yildizlarin uzakligini bulmak icin kullanilabilir Bu hareket yalnizca gorunustedir aslinda hareket eden Dunya dir Bu etki 19 yuzyila kadar kucuk oldugu icin dogru bir sekilde olculememistir ancak 1670 lerden itibaren Robert Hooke John Flamsteed ve diger astronomlar yildizlarin hareketlerini tespit etmeye ve olcumler yapmaya baslamislardir Bu hareketler neredeyse algilanamayacak kadar kucuk ancak dikkate deger oranlara ulasmistir Ilk basarili yildiz paralaksi olcumleri tarafindan 1832 1833 yillarinda Cape Town Guney Afrika da yapilmistir burada Dunya ya en yakin yildizlardan biri olan Alfa Centauri nin paralaksini olcmustur Gunes Sistemi ne gore bir yildizin gercek hareketi radyal hareket ve ozdevinim olarak ikiye ayrilir ozdevinim gorus alanina dik olan bilesendir 1718 de Edmund Halley sabit yildizlarin aslinda ozdevinim gosterdigini kesfettigini duyurdu Ozdevinim uzun donemler boyunca hassas olcumler gerektirdigi icin antik kulturler tarafindan fark edilmemistir Gercekten de gece semasi bugun binlerce yil onceki haliyle cok benzer gorunmektedir hatta o kadar benzer ki bazi modern takimyildizlar ilk olarak Babililer tarafindan adlandirilmistir Ozdevinimi belirlemenin tipik bir yontemi bir yildizin konumunu hareket etmeyen ve uzak mesafelerde bulunan secilmis bir dizi cok uzak cisme gore olcmektir Bu cisimlerin uzakligi nedeniyle cok kucuk ozdevinime sahip olduklari varsayilir Diger bir yaklasim ise bir yildizin farkli zamanlarda cekilmis fotograflarini daha uzak nesnelerle dolu buyuk bir arka planla karsilastirmaktir Su anda bilinen en buyuk ozdevinime sahip yildiz Barnard Yildizi dir Ayrica bakinizGokkure Goksel navigasyon Hassas kilavuz algilayici Samanyolu Temel Katalog Yildiz kataloguKaynakca Taton Rene Wilson Curtis 1989 Planetary astronomy from the Renaissance to the rise of astrophysics Cambridge University Press ISBN 0 521 24254 1 OCLC 769917781 Henderson Thomas 1839 On the Parallax of a Centauri Monthly Notices of the Royal Astronomical Society 4 19 ss 168 170 Bibcode 1839MNRAS 4 168H doi 10 1093 mnras 4 19 168 John R Percy 2007 Understanding Variable Stars Cambridge University Press s 21 ISBN 978 0 521 23253 1 a b Theo Koupelis Karl F Kuhn 2007 In Quest of the Universe s 369 ISBN 978 0 7637 4387 1 Peter Schneider 2006 Extragalactic Astronomy and Cosmology Springer s 84 2 6 5 ISBN 3 540 33174 3 Christopher De Pree Alan Axelrod 2004 The Complete Idiot s Guide to Astronomy 3rd s 198 ISBN 1 59257 219 7