Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Baron Antoine-Jean Gros (16 Mart 1771, Paris - 25 Haziran 1835, Sevr), Fransız ressamdı.
| Antoine-Jean Gros | |
|---|---|
 | |
| Genel bilgiler | |
| Doğum adı | Antoine-Jean Gros |
| Doğum | 16 Mart 1771 Paris, Fransa |
| Ölüm | 25 Haziran 1835 (64 yaşında) Sevr, Fransa |
| Uyruk | Fransız |
| Alanı | Resim |
| Sanat eğitimi | |
Hayatı
Çocukluğu ve eğitimi
Gros, mükemmeliyetçi bir öğretici olan minyatür ressamı babası tarafından altı yaşındayken çizim konusunda eğitilmeye başladı. 1785'in sonuna doğru Gros, kendi isteğiyle Jacques-Louis David'in atölyesine katıldı. Bu atölyeye düzenli şekilde devam ederken bir yandan da 'de verilen dersleri takip etti.
Fransız Devrimi'nin zor şartları sebebiyle 1791'de babasını kaybeden Gros, kendi kaynakları ile geçinmek zorunda kaldı. Kendini tamamıyla mesleğine verdi ve 1792'de grand prixyi kazanmak için başarısızlıkla sonuçlanan bir denemeye girişti. Yaklaşık olarak bu dönemde, École des Beaux Arts'ın önerisiyle, Ulusal Meclis üyelerinin portrelerinin çizilmesiyle görevlendirildi. Ancak 1793'te, devrimin kötü yönde gelişmekte oluşu sebebiyle, Fransa'yı terk ederek İtalya'ya gitti.
Genova ve Bonapart
Ressam Cenova'da oldukça fazla sayıda minyatür üreterek hayatını kazanmaya başladı. Bir süreliğine Floransa'ya gitti. Cenova'ya döndükten sonra Joséphine de Beauharnais ile tanıştı ve arkadaş oldu. Onunla birlikte Milano'ya gitti ve burada, Joséphine'in eşi Napolyon Bonapart tarafından da iyi karşılandı.
15 Kasım 1796 günü Gros, Arcola Muharebesi'ne orduyla birlikte katıldı ve Bonapart'ın Fransa bayrağını buradaki köprüye dikişine şahit oldu. Bu olaydan çok etkilendi ve mesleğinin asıl amacının bu tür sahenleri resimlemek olduğuna karar verdi. Bonapart'ın verdiği inspecteur aux revues görevi sayesinde orduyla birlikte muharebelerde yer aldı. Ayrıca Bonapart Gros'u 1797'de, Louvre'u zenginleştirecek savaş ganimetlerinin seçilmesi için kurulan komisyona önerdi.
Paris'e dönüş
Gros 1799'da, kuşatılmış olan Cenova'dan kaçtı ve Paris'e gitti. 1801'de Capucinlere katıldı. 1802'de, Nazareth Savaşı'na ilişkin bir eskizi (şimdi Musée de Nantes'tadır) Fransız konsüllerinin verdiği ödüle layık görüldü. Ancak tablo, söylentiye göre Napolyon'un 'yu kıskanması sebebiyle, hiçbir zaman tamamlanmadı. Napolyon bu durumu Gros'a, kendisinin Yafa'daki veba hastanelerini ziyaret edişini anlatan bir tablo sipariş ederek telafi etti. Louvre'da bulunan Bonapart Yafa'da Veba Kurbanlarını Ziyaret Ederken isimli bu tabloyu Aboukir Savaşı (1806 - Versay) ve Eylau Savaşı (1808 - Louvre) tabloları izledi. Bu üç resmin konuları - sevilen liderin vebalıları çekinmeden ziyaret edişi, muhteşem zafer anını hiçe sayışı ve zor kazanılmış bir muharebenin acı sonuçları sebebiyle üzüntü duyuşu - Gros'a asıl şöhretini kazandırdı.
Bu tür askeri konular Fransız toplumunun günlük hayatında yer bulduğu sürece Gros da bunlardan yeni ve enerjik tablolar yaratmak üzere ilham aldı ve bu durum, ressamın betimlediği olayların içinde yer almasını sağladı. Ancak ordu ve general toplumdan ayrı düşmeye başlayınca Gros, sadece kişisel hırsları konu eden tablolar çizmek zorunda kaldı. Zamanla dehasını gösterememeye başlayan ressamın sanatsal kusurları ortaya çıkmaya başladı.Klasist bir çevrede eğitim almış olan ressam, bu ekolün kuralları tarafından engelleniyordu. Doğal görünümlü figürleri, kullandığı renklerdeki pitoresk etki ve ton bile klasizmin kurallarını zorluyordu.
Paris Salonu
Gros, isimli tablosunu ilk kez 1804'teki Paris Salonu'nda sergiledi. Bu resimle birlikte Gros başarılı bir ressam olarak değerlendirilmeye başladı. Resimde Napolyon'un bugün İsrail ve Suriye topraklarında yer alan Yafa'da kendi askerlerini ziyaret edişi betimleniyordu. Napolyın Mısır'ı fethetmek için bir savaşa girişmiş ancak başarısız olmuştu. Bu sırada adamları da veba salgınına yakalanmıştı. Napolyon'un bu hastaları neden ziyaret ettiğine ilişkin iki farklı fikir öne sürülüyordu; ya onları Yafa'da ölüme terk edip etmeme kararını vermeye çalışıyordu ya da adamlarına moral aşılamaya gelmişti. Tablo, egzotik dekoru ve güncel bir olayı betimlemesiyle dönemdaşlarından ayrılıyordu.
1810 tarihli Madrid'in Ele Geçirilişi ve Napolyon Piramitlerde (Versay) isimli tabloları, ressamın düşüşe geçtiğini gösteriyordu. 1812 tarihli I. François ve V. Charles (Louvre) portreleri nispeten başarılıydı. Ancak Gros'un son dönem çalışmaları arasında, gençliğindeki yaşama gücüne ve yeteneğe yaklaşabilen tek eseri, St. Genevieve'in kubbesinde 1811 ile 1824 yılları arasında gerçekleştirdiği dekorasyondu. XVIII. Louis'nin Ayrılışı (Versay) ve Madame d'Angoulême'nin Gemiye Binişi (Bordo), Louvre'daki Mısır Odası'nın tavan resimleri ve 1835'te sergilenen Herkül ve Diomedes isimli resmi, yaşlı ustası David'e sürekli danışmakta olan Gros'un, bir zamanlar oldukça parlak durumdaki şöhretine yükselmekte olan romantizm akımının verdiği zararı durdurma çabalarıydı.
Ölümü
Gros hayatının son döneminde "başarısız olduğunun bilinci ve eleştiriler sebebiyle çileden çıkmıştı". 25 Haziran 1835'te boğulmuş cesedi Sevr yakınlarında Sen Nehri'nin kıyısında bulundu. Şapkasından çıkan notta şunlar yazılıydı: Hayattan bıkmış ve onu katlanılır kılan son güzellikler tarafından da terk edilmiş olan adam, bunu sona erdirmeye karar verdi.
Şöhreti
Gros'un oldukça fazla öğrencisi vardı ve David Paris'i trerk ettiğinde öğrencilerini Gros'a devredince bu sayı daha da arttı. Ressam 1808'deki Paris Salonu'nda Eylau Savaşı isimli tablosunu sergiledikten sonra Napolyon imparatorluğunun baron unvanını kazandı.Bourbon Restorasyonu sırasında Enstitü üyeliğine getirildi, École des Beaux Arts'ta profesör oldu ve Saint Michel Nişanı alarak şövalye ilan edildi.
Notlar
Kaynakça
| Wikimedia Commons'ta Antoine-Jean Gros ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır. |
- Bu maddenin çevrildiği İngilizce Vikipedi'deki Antoine-Jean Gros maddesi, Encyclopædia Britannica'nın artık kamu malı sayılan 1911 tarihili 11. basımından metinler içermektedir.
- Chu, Petra ten-Doesschate. (2006). Nineteenth-Century European Art. Upper Saddle River, New Jersey: Prentice Hall. sayfa 126-127.
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Baron Antoine Jean Gros 16 Mart 1771 Paris 25 Haziran 1835 Sevr Fransiz ressamdi Antoine Jean GrosGenel bilgilerDogum adiAntoine Jean GrosDogum16 Mart 1771 1771 03 16 Paris FransaOlum25 Haziran 1835 64 yasinda Sevr FransaUyrukFransizAlaniResimSanat egitimiNapolyon Preussisch Eylau Cephesinde 1808HayatiCocuklugu ve egitimi Christine Boyer yak 1800 Gros mukemmeliyetci bir ogretici olan minyatur ressami babasi tarafindan alti yasindayken cizim konusunda egitilmeye basladi 1785 in sonuna dogru Gros kendi istegiyle Jacques Louis David in atolyesine katildi Bu atolyeye duzenli sekilde devam ederken bir yandan da de verilen dersleri takip etti Fransiz Devrimi nin zor sartlari sebebiyle 1791 de babasini kaybeden Gros kendi kaynaklari ile gecinmek zorunda kaldi Kendini tamamiyla meslegine verdi ve 1792 de grand prixyi kazanmak icin basarisizlikla sonuclanan bir denemeye giristi Yaklasik olarak bu donemde Ecole des Beaux Arts in onerisiyle Ulusal Meclis uyelerinin portrelerinin cizilmesiyle gorevlendirildi Ancak 1793 te devrimin kotu yonde gelismekte olusu sebebiyle Fransa yi terk ederek Italya ya gitti Genova ve Bonapart Ressam Cenova da oldukca fazla sayida minyatur ureterek hayatini kazanmaya basladi Bir sureligine Floransa ya gitti Cenova ya dondukten sonra Josephine de Beauharnais ile tanisti ve arkadas oldu Onunla birlikte Milano ya gitti ve burada Josephine in esi Napolyon Bonapart tarafindan da iyi karsilandi 15 Kasim 1796 gunu Gros Arcola Muharebesi ne orduyla birlikte katildi ve Bonapart in Fransa bayragini buradaki kopruye dikisine sahit oldu Bu olaydan cok etkilendi ve mesleginin asil amacinin bu tur sahenleri resimlemek olduguna karar verdi Bonapart in verdigi inspecteur aux revues gorevi sayesinde orduyla birlikte muharebelerde yer aldi Ayrica Bonapart Gros u 1797 de Louvre u zenginlestirecek savas ganimetlerinin secilmesi icin kurulan komisyona onerdi Paris e donus Gros 1799 da kusatilmis olan Cenova dan kacti ve Paris e gitti 1801 de Capucinlere katildi 1802 de Nazareth Savasi na iliskin bir eskizi simdi Musee de Nantes tadir Fransiz konsullerinin verdigi odule layik goruldu Ancak tablo soylentiye gore Napolyon un yu kiskanmasi sebebiyle hicbir zaman tamamlanmadi Napolyon bu durumu Gros a kendisinin Yafa daki veba hastanelerini ziyaret edisini anlatan bir tablo siparis ederek telafi etti Louvre da bulunan Bonapart Yafa da Veba Kurbanlarini Ziyaret Ederken isimli bu tabloyu Aboukir Savasi 1806 Versay ve Eylau Savasi 1808 Louvre tablolari izledi Bu uc resmin konulari sevilen liderin vebalilari cekinmeden ziyaret edisi muhtesem zafer anini hice sayisi ve zor kazanilmis bir muharebenin aci sonuclari sebebiyle uzuntu duyusu Gros a asil sohretini kazandirdi Bu tur askeri konular Fransiz toplumunun gunluk hayatinda yer buldugu surece Gros da bunlardan yeni ve enerjik tablolar yaratmak uzere ilham aldi ve bu durum ressamin betimledigi olaylarin icinde yer almasini sagladi Ancak ordu ve general toplumdan ayri dusmeye baslayinca Gros sadece kisisel hirslari konu eden tablolar cizmek zorunda kaldi Zamanla dehasini gosterememeye baslayan ressamin sanatsal kusurlari ortaya cikmaya basladi Klasist bir cevrede egitim almis olan ressam bu ekolun kurallari tarafindan engelleniyordu Dogal gorunumlu figurleri kullandigi renklerdeki pitoresk etki ve ton bile klasizmin kurallarini zorluyordu Paris Salonu Gros isimli tablosunu ilk kez 1804 teki Paris Salonu nda sergiledi Bu resimle birlikte Gros basarili bir ressam olarak degerlendirilmeye basladi Resimde Napolyon un bugun Israil ve Suriye topraklarinda yer alan Yafa da kendi askerlerini ziyaret edisi betimleniyordu Napolyin Misir i fethetmek icin bir savasa girismis ancak basarisiz olmustu Bu sirada adamlari da veba salginina yakalanmisti Napolyon un bu hastalari neden ziyaret ettigine iliskin iki farkli fikir one suruluyordu ya onlari Yafa da olume terk edip etmeme kararini vermeye calisiyordu ya da adamlarina moral asilamaya gelmisti Tablo egzotik dekoru ve guncel bir olayi betimlemesiyle donemdaslarindan ayriliyordu 1810 tarihli Madrid in Ele Gecirilisi ve Napolyon Piramitlerde Versay isimli tablolari ressamin dususe gectigini gosteriyordu 1812 tarihli I Francois ve V Charles Louvre portreleri nispeten basariliydi Ancak Gros un son donem calismalari arasinda gencligindeki yasama gucune ve yetenege yaklasabilen tek eseri St Genevieve in kubbesinde 1811 ile 1824 yillari arasinda gerceklestirdigi dekorasyondu XVIII Louis nin Ayrilisi Versay ve Madame d Angouleme nin Gemiye Binisi Bordo Louvre daki Misir Odasi nin tavan resimleri ve 1835 te sergilenen Herkul ve Diomedes isimli resmi yasli ustasi David e surekli danismakta olan Gros un bir zamanlar oldukca parlak durumdaki sohretine yukselmekte olan romantizm akiminin verdigi zarari durdurma cabalariydi Olumu Tegmen Charles Legrand yak 1810 Gros hayatinin son doneminde basarisiz oldugunun bilinci ve elestiriler sebebiyle cileden cikmisti 25 Haziran 1835 te bogulmus cesedi Sevr yakinlarinda Sen Nehri nin kiyisinda bulundu Sapkasindan cikan notta sunlar yaziliydi Hayattan bikmis ve onu katlanilir kilan son guzellikler tarafindan da terk edilmis olan adam bunu sona erdirmeye karar verdi SohretiGros un oldukca fazla ogrencisi vardi ve David Paris i trerk ettiginde ogrencilerini Gros a devredince bu sayi daha da artti Ressam 1808 deki Paris Salonu nda Eylau Savasi isimli tablosunu sergiledikten sonra Napolyon imparatorlugunun baron unvanini kazandi Bourbon Restorasyonu sirasinda Enstitu uyeligine getirildi Ecole des Beaux Arts ta profesor oldu ve Saint Michel Nisani alarak sovalye ilan edildi Notlar a b Prendergast Christopher 1997 Napoleon and History Painting Antoine Jean Gros s La Bataille d Eylau Oxford Clarendon Press ISBN 0 19 817402 0 a b c Encyclopaedia Britannica daki Antoine Jean Gros maddesi On birinci baski 1911KaynakcaWikimedia Commons ta Antoine Jean Gros ile ilgili ortam dosyalari bulunmaktadir Bu maddenin cevrildigi Ingilizce Vikipedi deki Antoine Jean Gros maddesi Encyclopaedia Britannica nin artik kamu mali sayilan 1911 tarihili 11 basimindan metinler icermektedir Chu Petra ten Doesschate 2006 Nineteenth Century European Art Upper Saddle River New Jersey Prentice Hall sayfa 126 127 ISBN 0 13 188643 6