Hannover li Sophia Dorothea 26 Mart E U 16 Mart 1687 28 Haziran 1757 Frederick William ın eşi olarak Prusya Kraliçesi

Hannover'li Sophia Dorothea (26 Mart [E.U. 16 Mart] 1687 – 28 Haziran 1757), Frederick William'ın eşi olarak Prusya Kraliçesi, Büyük Britanya Kralı II. George'un kız kardeşi ve Prusya Kralı II. Frederick'in annesidir.

Hannover'li Sophia Dorothea
Hanover Prensesi
Antoine Pesne'nin fırçasından Sophia
Prusya Kraliçesi
Hüküm süresi	25 Şubat 1713 – 31 Mayıs 1740

Doğum	16 Mart 1687 Hannover ,
Ölüm	28 Haziran 1757 (70 yaşında) Monbijou Sarayı, Berlin
Eş(ler)i	I. Friedrich Wilhelm
Hanedan	Hannover Hanedanı
Babası	I. George
Annesi	Celleli Sophia Dorothea

Hayat

Sophia Dorothea, 16 Mart 1687'de (OS ), Hannover'de doğdu. Hanoverli George Louis, daha sonra Büyük Britanya Kralı I. George olacaktı. Sophia Dorothea, George ve eşi Celle'den Sophia Dorothea'nın tek kızıydı. Ağabeyi Büyük Britanya Kralı II. George onu hiç sevmezdi.

Sophia, annesinin boşanıp hapse girmesinden sonra, babaannesi Hannoverli Sophia'nın gözetiminde Hannover'de büyüdü ve Huguenot öğretmeni Madame de Sacetot tarafından eğitildi.

Evlilik

Sophia Dorothea, kuzeni, Prusya tahtının varisi olan Prusya Veliaht Prensi Frederick William ile 28 Kasım 1706'da evlendi. Frederick William, büyükanneleri Hannoverli Sophia'nın bakımı altında Hannover'de bir süre geçirdiğinde çocukken tanışmışlardı ve Sophia Dorothea ondan hoşlanmasa da Frederick William'ın o zamanlar ondan hoşlandığı söyleniyordu.

Frederick William için bir evlilik ayarlandığında, ona üç alternatif verildi: İsveç Prensesi Ulrika Eleonora, Nassau-Dietz Prensesi Amalia veya Hannover'den Sophia Dorothea. İsveç Prensesi ile evliliği İsveç ile ittifakı kurmak isteyen babası tarafından tercih edildi ve bu nedenle resmi Finck, Pomeranya ile ilgili anlaşmazlıkların düzeltilmesi bahanesiyle Stockholm'e gönderildi, Ancak asıl amaç resmi bir tekliften önce prensesi gözlemlemekti. Ancak Frederick William, Sophia Dorothea'yı tercih etti ve Finck'i Ulrika Eleonora hakkında babasına öyle caydırıcı bir rapor hazırlamakla başarıyla görevlendirdi ki, babasına seçimini bildirdiğinde daha az muhalefetle karşılaşacaktı. Prusya ve Hanover arasında bir evlilik ittifakı, her iki mahkeme tarafından da sıkıntı çıkarmayacak bir seçim olarak kabul edildi ve müzakereler hızla yürütüldü. Sophia Dorothea'nın Berlin'de olabildiğince iyi bir izlenim bırakması için, büyükannesi Elektör Sophia, yeğeni Pfalz Prensesi Elizabeth Charlotte'u Paris'te çeyizini tedarik etmesi için görevlendirdi. Gelin malzemeleri büyük ilgi gördü ve şimdiye kadarki herhangi bir Alman prensesinin en büyüğü olarak anıldı.

Vekaleten düğün 28 Kasım 1706'da Hannover'de gerçekleşti ve gelin 27 Kasım'da Berlin'e geldi ve burada damadı ve ailesi tarafından şehir kapılarının dışında ve başkente girmeden önce karşılandı. Bunu ikinci bir düğün, görkemli meşale dansı ve altı haftalık ziyafetler ve balolar izledi.

Prusya'daki Veliaht Prenses

Sophia Dorothea, uzun boylu, güzel, ince bir figür, zarif ve ağırbaşlı, iri mavi gözlü olarak tanımlandı. Kesinlikle güzel olarak kabul edilmese de, evliliği sırasında oldukça çekici olarak görülüyordu ve davranışlarında çekici olarak tanımlandı, Berlin'de iyi bir izlenim bıraktı. Frederick William ona sık sık "Fiekchen" derdi.

Sophia Dorothea ve Frederick William her açıdan birbirinden farklıydı ve sonuç olarak evlilikleri kötü gitmeye başladı. Sophia Dorothea sanat, bilim, edebiyat ve moda ile ilgilenirken, Frederick William kaba tavırları olan, eğitimsiz ve spartalı bir asker olarak tanımlandı. Ona asla sadakatsiz olmasa da, onun sevgisini kazanamadı. Aralarındaki en önemli farklardan biri, Sophia Dorothea'nın kocasının aksine eğlenceyi sevmesiydi, bu kocasının anlamsız bulduğu bir şeydi. Frederick William, evlendikleri yıl ondan boşanmayı düşündü ve mektuplarına bakılırsa, onunla evlenmek istemediğini söyleyerek onu suçladı.

İlk doğan oğlu Frederick Louis'in 1707'de doğumu Prusya'da geniş çaplı şekilde kutlandı ve Sophia Dorothea kraldan hapsedilen bakan Eberhard von Danckelmann'ı serbest bırakmasını istedi. 1708'de, ilk doğan oğlunun ölümünden sonra doktorlar, Sophia Dorothea'nın tekrar hamile kalma olasılığının düşük olduğunu açıkladılar ve bu da kayınpederinin yeniden evlenmesine yol açtı. Ancak, sonraki yıllarda birkaç çocuk doğurdu ve sonunda 1712'de hayatta kalan bir oğlu oldu.

Prusya'daki Kraliçe

1713'te kayınpederi I. Frederick öldü ve yerine eşi I. Frederick William geçti ve bu onu Prusya'da kraliçe yaptı.

Bu sırada, Prusya İsveç ile savaş halindeydi ve Sophia Dorothea, 1715 seferi sırasında Frederick William'a eşlik etti, ancak kısa süre sonra kızını doğurmak için Berlin'e döndü. Savaş sırasında kral, bakanlarına danışmaları ve acil bir durumda onayı olmadan hiçbir işlem yapmamaları için talimat verdi.

Kraliçe Sophia Dorothea, zarif tavırları için hayrandı ve asil duruşu için "Olympia" lakabını aldı, ancak zamanla çiçek hastalığı ve aşırı kilolu olduğu için güzel olarak adlandırılmadı. Son derece kibirli, gururlu ve hırslı olarak biliniyordu, ancak Frederick William, kadınların yalnızca üremek için tutulması gerektiğini düşünüyordu. Çünkü aksi takdirde kocalarına hükmedecekleri ve siyasete müdahale edeceklerine inanıyordu. Kral, cimriliği ve aylaklıktan o kadar hoşlanmamasıyla tanınırdı ki, tembel olarak gördüğü takdirde hem sokakta hem de sarayda insanları döverdi. Kraliçe, hane halkına bastırdığı "korkunç açgözlülükten" şikayet etti ve sonuç olarak, Pollnitz'e göre, kraliçenin masası genellikle o kadar idareli bir şekilde sağlandı ki, akşam yemeği için bir omlet yiyebilmesi için sık sık ona para verdi.

Frederick William onun tiyatro, dans, mücevher ve müziğe olan ilgilerini anlamsız buldu ve otoritesinden bağımsız bir hayat yaşadığına dair herhangi bir işarete içerledi: özellikle kumara olan ilgisinden hoşlanmadı. Bir keresinde kraliçe, kralın hasta olduğu için, Monbijou'da dans ve müzik eşliğinde bir baloya ev sahipliği yapma fırsatını değerlendirdi ve burada kendisi elmas setini takarken kumar oynadı. Kral aniden geldiğinde, dans ve müzik hemen durdu ve kraliçe mücevherlerini açıp cebine sakladı. Ona karşı tavrı kaba olarak tanımlandı ve o kadar dikkat çekti ki aksini gösterdiğinde bu bir sürpriz olarak görüldü. Annesinin 1726'da ölümü üzerine, Sophia Dorothea'ya üç milyonluk bir miras kaldı, bunun üzerine Frederick William'ın aniden ona çok iyi davrandığına dikkat çekti: İmparatorluk büyükelçisi bunun yalnızca onun parasını istediği için olduğunu söyledi. Sophia annesinin mirasını hiçbir zaman almadı. (Kardeşi parayı vermeyi reddettiği için) Bu yüzden Frederick William ona karşı her zamanki tavrını sürdürdü. Sophia Dorothea, kralın askeri ilgisi veya becerisi hakkında yüksek bir fikre sahip değildi ve bir keresinde, İngiliz komutanlardan aşağılayıcı bir şekilde bahsettiğinde şöyle cevap verdi: "Şüphesiz ordularının komutasını size vermek istiyorlar. "

Kralın 1719 seferi sırasında Brandenburg'da hastalanması üzerine, Sophia Dorothea'yı çağırdı ve vasiyetini ona emanet ederek gizliliği uyardı. Belgede, oğullarının yetişkinliğe ulaşacağı süre zarfında Sophia, Charles VI, Kutsal Roma İmparatoru ve Büyük Britanya Kralı I. George ile birlikte Veliaht Prensi'nin koruyucusu olarak seçildi.

Sophia Dorothea'nın, onu kadınsı olarak algılayan babası tarafından sert bir şekilde muamele gören en büyük oğlu Veliaht Prens Frederick ile çok yakın bir ilişkisi vardı. Kızı Wilhelmine'e göre, kraliçe, kralın taleplerini haksız olarak gördüğünü göstererek kral ve veliaht prens arasındaki sorunu daha da büyütüyordu:

"Babam kardeşime ne emrettiyse, annem de tam tersini emretti."

Frederick William, onu çocuklarıyla olan ilişkisine zarar vermekle suçladı ve bu nedenle, onun varlığı olmadan onu görmelerini yasakladı. Kral, kraliçenin oğluyla iletişim kurmasını yasakladığında, kızı Wilhelmine aracılığıyla kraliçeyle mektuplaştı. En büyük çocuklarını görmesine izin vermeyince, onları gizlice odalarına davet etti; En az bir olayda, Frederick William beklenmedik bir şekilde oradayken odasına geldiğinde, Frederick ve Wilhelmine odalarındaki mobilyalara saklanmak zorunda kaldılar. Aynı zamanda, kraliçenin gözdesi Madame de Ramen, kral için bir casus gibi davranarak ilişkilerinin keskin bir şekilde bozulmasına neden oldu.Çocukları, porfiri hastası olabilecek Frederick William tarafından sık sık dövüldü. Kralın yaşamının son yıllarında, sık sık şiddet krizlerine yakalandı ve bu sırada insanlara bastonuyla vurdu ve çocuklarına bir şeyler fırlattı. Bu, ailesi için zor bir durumdu, çünkü sık sık onları kendisine katılmaya zorladı ve sabah 9'dan yatma saatine kadar ayrılmalarına izin vermedi.

İngiliz-Prusya evlilik ittifakı

Sophia Dorothea, Veliaht Prens Frederick ile Büyük Britanya Prenses Amelia ve büyük kızı Wilhelm ile Frederick, Galler Prensi arasında bir çifte evlilik planlıyordum Bu, ilk olarak çocukların bebeklik döneminde ortaya atılan ve Prusya ile Büyük Britanya arasında güçlü bir ittifakla sonuçlanacak bir projeydi. Planına, Wilhelmine ve Anhalt'ın yeğeni, Brandenburg-Schwedt Uçbeyi Frederick William (Kralın ilk kuzeni) arasında bir evlilik ayarlamak isteyen kralın favorileri Grumbkow ve Anhalt karşı çıktı. Sağlığı hassas olan veliaht prensten sonra tahtı devralacak sıradaki kişiydi. Başarılı olursa, Anhalt ve Grumbkow güçlü bir konuma gelmeyi umuyorlardı.

1723'te kraliçe, kralı Prusya-İngiliz evlilik ittifakına onay vermeye ikna etti. O yılın Ekim ayında, Wilhelmine'i denetleyen ve Parlamento tarafından onaylanması halinde çifte evlilik ittifakını kabul eden I. George'un Berlin'de bir ziyaretine ev sahipliği yaptılar. Bir gün, Frederick William Goehr'deki George I'i ziyarete gitti.^[]^] Sophia Dorothea, ayrılmadan hemen önce beklenmedik bir şekilde doğum yaptığı için ona eşlik etmedi. Sophia hamileliğinden habersizdi ve bunu saklamaya çalıştığına dair bir söylentiye yol açtı. Bu, Frederick William'ın zina yaptığından şüphelenmesine neden oldu. Döndükten sonra, nedime şefi Sophie de Kameke tarafından onu dövmesi engellenmek zorunda kaldı, o da kolunu tutarak ona "eğer oraya karısını öldürmek için gelmişse, ondan uzak dursa iyi olur" dedi. " Kral hekime sorguladı Stahl, onun alay cerrah Holzendorf ve Kameke de kraliçe hakkında Kameke de sonuçlandı suçlamasında için "diye diye oracıkta onu boğmak istiyorum değil onun kral olsaydı" söyledim bunun üzerine, zina şüphelenilen kraliçeden özür diledi ve ilişkiyi reddetti.

George I, Hannover Antlaşması (1725) ile bağlantılı olarak çift evlilik ittifakının resmen kabul edileceğine söz verdim. Sophia Dorothea, konuyu görüşmek üzere Hannover'de George ile buluşmak üzere Frederick William'a eşlik etti ve Berlin'e döndüğünde müzakereleri yürütmek üzere orada kaldı. Bununla birlikte, hem George I hem de bakanları tarafından meseleden kaçınıldığı için hiçbir şey başaramadı. Berlin'e döndüğünde, Frederick William başarısızlığından o kadar hoşnutsuzdu ki, daireleri arasındaki geçidi duvarlarla kapattı (altı hafta boyunca böyle kaldı). Galler Prensi Frederick, ajanı La Motte'yi, müstakbel gelini Wilhelmine'i görmek için gizli bir ziyarete izin verip vermeyeceğini sorması için gönderdi. Kraliçe kabul etti, ancak bunu İngiliz büyükelçisi Dubourguai'ye söylemek gibi bir hata yaptı ve bu, onu George I'i bilgilendirmek zorunda bıraktı. George, Frederick'i İngiltere'ye geri çağırdı ve La Motte'yi tutuklattı ve hapsetti. Bütün bunlar kraliçeye ve kralın gözünde evlilik ittifakı ihtimaline zarar vererek aralarında büyük bir tartışmaya neden oldu.

1726'dan 1735'e kadar Friedrich Heinrich von Seckendorff, Berlin'deki Avusturya büyükelçisi ve kralın gözdesiydi. İngiliz-Prusya evlilik ittifakına karşı çıkması nedeniyle kraliçenin ana rakibi oldu. Kraliçe ve Seckendorff arasındaki husumet kral tarafından iyi biliniyordu ve şu yorumda bulundu:

1729'da, İngiliz evlilik ittifakı müzakereleri, Frederick William'ın ordu toplayıcılarının faaliyetleri nedeniyle kesintiye uğradı. Frederick William ordusu için uzun askerler istedi; ajanları Almanya'nın her yerine böyle adamlara para ödüyor, hatta onları kaçırıyordu. Hükümdarı aynı zamanda Büyük Britanya'nın kralı olan Hanover'den adamlar kaçırdılar. Bu diplomatik olaylara neden oldu ve Frederick William tüm müzakereleri durdurdu. Ama kraliçe onları yeniledi. Grumbkow bağımsız müzakerelerini krala açıkladığında, kral Wilhelmine'i ya bir Schwedt prensi ya da Weissenfels ile evleneceğini ve Sophia'nın rıza gösterebileceğini ya da ömür boyu hapsedilebileceğini belirtti.

Borck tarafından Bayreuth Prensi Frederick'i bir alternatif olarak önermesi tavsiye edildi, ki yaptı. Sonra hastalık iddiasıyla Büyük Britanya kraliçesine yazdı. Cevap tatmin edici değildi ve kral onun yalanını öğrendi. Frederick William, Sophia'nın huzurunda Wilhelmine'i dövdü ve Sophia, Wilhelmine'in Saxe-Weissenfels Dükü ile değil Bayreuth'lu Frederick ile evli olması şartıyla İngiliz evliliğini bırakmayı kabul etti. Kısa bir süre sonra gerçekten hastalandı ve başarılı bir şekilde en büyük oğulları ve kızlarıyla barışmasını istedi ve daha sonra onları sadece baş başa dövdü.

İngiliz büyükelçisi Hotham geldiğinde ve resmi olarak Wilhelmine ve Galler Prensi arasında evlilik teklif ettiğinde, kralın Veliaht Prens Frederick ile Büyük Britanya'nın Amelia'sı arasında evlenmeyi kabul etmesi ve en sevdiği İngiliz karşıtı Grumbkow'un görevden alınması şartıyla mesele değişti. ona ihanet etmekle suçladılar. Kral, Grumbkow'un suçluluğunun kanıtının gösterilmesi ve oğlunun Hanover valisi olarak atanması durumunda şartları kabul etti. Grumbkow, evlilik ittifakını ve dolayısıyla kendi düşüşünü önlemek için Seckendorff ile ittifak kurarken, ikincisi krala İngiliz önerisinin kraliçenin onu oğlu lehine tahttan indirip Prusya'yı fiilen bir İngiliz eyaleti yapmak için yaptığı entrikaların bir sonucu olduğunu bildirdi. savurganlığı devleti mahvedecek kibirli ve kibirli İngiliz gelini". Büyükelçi Hotham, Grumbkow'un suçunun kanıtıyla geri döndüğünde, kralın öfkeye kapıldığı ve büyükelçiyi dövdüğü bildirildi. Kraliçe, veliaht prensin Hotham'a yazmasını sağladı ve başarısız bir şekilde ondan kralla uzlaşmasını istedi; Ancak Prusya'dan ayrılmadan önce Grumbkow aleyhindeki kanıtları kraliçeye bıraktı.

Veliaht Prens'in kaçış girişimi

Sophia Dorothea günlerini en büyük oğluyla kütüphanede konuşarak geçirdi ve babasının velayetinden kaçma planlarından haberdar edildi. Ağustos 1730'da, babasıyla eyaletler arasında yaptığı bir tur sırasında, veliaht prens Frederick, Prusya'dan başarısız bir kaçma girişiminde bulundu ve bir tutsak olarak geri getirildi. Kral, kraliçeye gelmeden önce Sophie de Kamecke aracılığıyla olayı bildirdi. Frederick'in portefeuille'inde, kraliçe ve prenses Wilhelmine'nin, Frederick'in suç ortağı Katte'nin tutuklanmasından sonra bir arkadaşları tarafından kendilerine iletildiği uzlaşmacı mektuplar vardı. Mektupları yakıp yerine uydurma ve tavizsiz mektuplar koydular. Ancak, "aslının on beş yüze yakını olduğu için, çok çalışmamıza rağmen, altı yüz yedi yüzden fazla o zaman tamamlanamadı". Portefeuille de süs eşyalarıyla doluydu. Portefeuille daha sonra açıldığında, Frederick içeriğini tanımadı. Grumbkow olanlardan hemen şüphelendi ve "Bu lanetli kadınlar bizi alt etti!" dedi.

Kral döndüğünde kraliçeye oğlunun öldüğünü söylemiş. Cevap verdi: "Ne! Oğlunu öldürdün mü?" Cevap verildiğinde: "O benim oğlum değildi, o sadece sefil bir asker kaçağıydı" histerik hale geldi ve tekrar tekrar oğlum diye bağırdı Kral daha sonra Wilhelmine'i dövmeye başladı ve muhtemelen onu öldürebilirdi. Kardeşleri ve nedimeleri araya girdi. Frederick'in suç ortağı Katte bir mahkûm olarak geldi, bu yüzden kral onun yerine onu dövdü. Frederick, Küstrin'deki kalede hapsedildiğinde, Grumbkow, Frederick ile ebeveynleri arasında arabuluculuk yaptı ve onları uzlaştırmayı başardı.

Hapishaneyi, kral ve kraliçe arasında prenses Wilhelmin'in evliliği konusunda sürekli bir anlaşmazlık izledi. Kral, Schwedt Uçbeyi veya Weissenfels Prensi ile evlenmek için baskı yaparken, kraliçe kızıyla gizli mesajlar alışverişinde bulundu ve onu Galler Prensi'nden başka bir damat kabul etmemeye çağırdı. Bu çatışma, kralın kraliçeyi dövmekle tehdit etmesine ve Matmazel Sonsfeld'in herkesin önünde kırbaçlanmasına neden oldu. Sonunda, Wilhelmine'e resmen Schwedt Uçbeyi, Weissenfels Dükü veya Bayreuth Prensi arasında bir seçim teklif edildi. Babasının erkek kardeşini serbest bırakması şartıyla ikincisiyle evlenmeyi seçti (çünkü onu görmemişti ama diğer ikisini görmüş ve sevmemişti). Kararı, kızının cesaretsizliği olduğunu düşündüğü için onu evlatlıktan reddetmekle tehdit eden ve müstakbel damadıyla geldiğinde onunla konuşmamasını emreden annesinin iradesine karşı verildi. Kral, Bayreuth Prensi'nin bir sonraki ziyareti sırasında kraliçenin soğuk tavrına öfkelendi.

Wilhelmine ve Bayreuth Prensi'nin nişanından sonra, II. George'un kardeşi kızı Amelia ile evlenmeden Wilhelmine'in Galler Prensi ile evlenmesine rıza gösterdiği bir mesaj geldi. Bu mesaj kraliçeyi Prusya-İngiliz evlilik ittifakının mümkün olduğuna ikna etti. Bu nedenle, düğünü durdurmak için Bayreuth Prensi'ni bezdirmeye çalıştı. Düğün günü (20 Kasım 1731), Sophia Dorothea kızının saçlarını her giydirişinde dağıtarak töreni ertelemeye çalıştı.

Frederick, kız kardeşinin düğününden sonra serbest bırakıldığında, Sophia Dorothea, onu Prenses Amelia ile evlendirme planına devam etti. Aynı zamanda bir sonraki kızı Filipin Charlotte'u Galler Prensi ile evlendirmek için Büyük Britanya ile müzakerelere devam etti ve bu, Prusya-İngiliz evlilik ittifakı projesini tamamlayacaktı. . Bu planlar, 1733'te Frederick William'ın, oğlu Frederick'i Brunswick-Wolfenbüttel-Bevern'den Elisabeth Christine ve kızı Filipin Charlotte'u Brunswick-Wolfenbüttel Dükü Charles I ile evlendirdiğinde sonra erdi.

Sophia Dorothea, 1733-36 Polonya Veraset Savaşı'nda Fransız tarafını tercih etti, kralın Avusturya tarafındaki savaşa katılımını sevmedi. Kral Avusturya'ya sadakat yemini ettiğinde görüşünü açıkça ilan etti: "Bu kadar inanmayan sizi inandırmak ve nasıl aldatıldığını size kanıtlamak için yaşayacağım."

Kralın hayatının son yıllarında, sık sık onu tekerlekli sandalye kullanmaya zorlayan hastalık nöbetleri geçirdi ve Sophia Dorothea'ya sürekli olarak onunla ilgilenmesi emredildi. Ölüm gününde, Frederick William kraliçenin dairesine götürülmesini emretti ve ona şunları söyledi:

"Kalk, birkaç saat ömrüm kaldı ve en azından senin kollarında ölmenin mutluluğunu yaşarım."

Dul Kraliçe

31 Mayıs 1740'ta Frederick William öldü ve yerine oğlu II. Frederick geçti.

Sophia Dorothea'nın oğlu kralla çok iyi bir ilişkisi vardı. Babasının cenazesinden sonra ona "Majesteleri" diye hitap ettiğinde, oğlu sözünü kesti ve şöyle dedi: "Bana her zaman oğlunuz deyin, bu unvan benim için kraliyet onurundan daha değerlidir." Frederick ona olan bağlılığıyla tanınıyordu, onu yetiştirdiği için minnettarlığını dile getirdi ve travmatik çocukluğu için onu asla suçlamadı, bunun yerine babasını suçladı ve asla kimsenin onu eleştirmesine izin vermedi.

Sophia Dorothea bir dul kraliçe olarak önemini yitirmedi. Ölümüne kadar onu sarayının ilk hanımı olarak onurlandırdı ve karısı kraliçenin önüne koydu. Kral, seferlerden dönüşünde ilk ziyaretini annesinin odasına yaptı ve kraliçeyi onunla orada buluşması için çağırdı; Annesini düzenli olarak, karısının hiç davet edilmediği Potsdam'daki kişisel evine davet etti ve karısını nadiren ziyaret ederken, Monbijou'daki annesine düzenli olarak katıldı, şapkasını çıkardı ve ona izin verene kadar ayakta kaldı. oturmak. Sophia Dorothea, 1742'de oğlu Prens William'ın ve 1744'te kızı Louisa Ulrika'nın düğününe eşlik etti.

Sophia Dorothea ve gelini kraliçe Elisabeth Christine arasındaki ilişki, oğlunun saltanatının ilk yıllarında iyi değildi, çünkü oğlu, sadece resmi olduğunu söylemesine etmesine rağmen, gelininin unvan olarak önceliğine içerlemişti. ama ilişkileri hayatının son yıllarında düzeldi. Sophia Dorothea oğlunu son kez Ocak 1757'de Yedi Yıl Savaşları sırasında yaptığı ilk seferden sonra gördü. Bu noktada iyiydi, ama ayrıldıktan kısa bir süre sonra sağlığı hızla kötüleşti ve 28 Haziran 1757'de öldü.

Kaynaklar

^ The Huguenots: France, Exile, & Diaspora. Eastbourne, Great Britain: Sussex Academic Press. 2014. s. 68. ISBN .
^ . Florida Center for Instructional Learning (İngilizce). 2004. 27 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Nisan 2021 – University of South Florida vasıtasıyla.
^ ^a ^b John David Griffith Davies: A king in toils, L. Drummond, ltd., 1938
^ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q ^r ^s ^t ^u ^v ^w ^x ^y ^z ^aa ^ab ^ac ^ad ^ae ^af ^ag ^ah ^ai ^aj ^ak ^al ^am ^an ^ao ^ap ^aq ^ar ^as ^at ^au ^av ^aw ^ax ^ay ^az ^ba ^bb ^bc ^bd ^be ^bf ^bg ^bh ^bi ^bj ^bk Atkinson, Emma Willsher: Memoirs of the queens of Prussia, London : W. Kent
^ "The Education of the Enlightened Despots". 13 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 13 Ağustos 2021.
^ ^a ^b ^c ^d Reiners, Ludwig (Swedish): Fredrik den store (Fredrick the Great). Bokindustri Aktiebolag (1956) Stockholm
^ Thea Leitner: Skandal bei Hof. Ueberreuter, Wien 1993,
^ W. F. Reddaway: Frederick the Great and the Rise of Prussia, READ BOOKS, 2008,
^ Alexander J. Nemeth: Voltaire's tormented soul: a psychobiographic inquiry, Associated University Presse, 2008,
^ Feuerstein-Praßer: Die preußischen Königinnen. 2009, S. 171.

[1] The Huguenots: France, Exile, & Diaspora. Eastbourne, Great Britain: Sussex Academic Press. 2014. s. 68. ISBN .

[2] . Florida Center for Instructional Learning (İngilizce). 2004. 27 Eylül 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Nisan 2021 – University of South Florida vasıtasıyla.

[ReferenceA-3] John David Griffith Davies: A king in toils, L. Drummond, ltd., 1938

[Atkinson,_Emma_Willsher-4] ^ ^a ^b ^c ^d ^e ^f ^g ^h ⁱ ^j ^k ^l ^m ⁿ ^o ^p ^q ^r ^s ^t ^u ^v ^w ^x ^y ^z ^aa ^ab ^ac ^ad ^ae ^af ^ag ^ah ^ai ^aj ^ak ^al ^am ^an ^ao ^ap ^aq ^ar ^as ^at ^au ^av ^aw ^ax ^ay ^az ^ba ^bb ^bc ^bd ^be ^bf ^bg ^bh ^bi ^bj ^bk Atkinson, Emma Willsher: Memoirs of the queens of Prussia, London : W. Kent

[5] "The Education of the Enlightened Despots". 13 Ağustos 2021 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 13 Ağustos 2021.

[Reiners,_Ludwig_1956-6] Reiners, Ludwig (Swedish): Fredrik den store (Fredrick the Great). Bokindustri Aktiebolag (1956) Stockholm

[7] Thea Leitner: Skandal bei Hof. Ueberreuter, Wien 1993,

[8] W. F. Reddaway: Frederick the Great and the Rise of Prussia, READ BOOKS, 2008,

[9] Alexander J. Nemeth: Voltaire's tormented soul: a psychobiographic inquiry, Associated University Presse, 2008,

[10] Feuerstein-Praßer: Die preußischen Königinnen. 2009, S. 171.