Azərbaycanca
Беларускі
Dansk
Deutsch
Española
Français
Indonesia
Italiana
日本語
Қазақ
Lietuvos
Nederlands
Português
Русский
සිංහල
แบบไทย
Türkçe
Українська
中國人
United State
Afrikaans
Ay'ın uzak yüzü', Ay'ın yörüngesindeki eşzamanlı dönüş nedeniyle her zaman Dünya'dan uzağa bakan yarımküresidir. Yakın yüzü karşılaştırıldığında, uzak yüzünün arazisi çok sayıda çarpma krateri ve nispeten az sayıda düz ve karanlık ay denizleri ile engebelidir, bu da Güneş Sistemi'ndeki Merkür ve Callisto gibi diğer çorak yerlere daha yakın bir görünüm vermektedir. Güney Kutbu-Aitken Havzası olan Güneş Sistemi'ndeki en büyük kraterlerden birine sahiptir. Yarımküre bazen "Ay'ın karanlık yüzü" olarak adlandırılır, burada "karanlık", "güneş ışığından yoksun" yerine "bilinmeyen" anlamına gelmektedir. Ay'ın her iki tarafı iki hafta güneş ışığı alırken, karşı taraf iki hafta gece yaşamaktadır.
Uzak yüzün yaklaşık %18'i, librasyon nedeniyle Dünya'dan ara sıra görülebilir. Kalan %82, Sovyet Luna 3 uzay sondası tarafından fotoğraflandığı 1959 yılına kadar gözlemlenmeden kaldı. Sovyetler Birliği Bilimler Akademisi, 1960 yılında uzak tarafla ilgili ilk atlası yayınladı. Apollo 8 astronotları, 1968'de Ay yörüngesinde döndüklerinde, uzağı bizzat gören ilk insanlar oldular. Tüm insanlı ve insansız yumuşak inişler, Chang'e 4 uzay aracının uzak tarafa ilk inişi yaptığı 3 Ocak 2019 tarihine kadar Ay'ın yakın tarafında gerçekleşti.
Gök bilimciler, Ay'ın onu Dünya'dan gelebilecek olası elektromanyetik girişimlerden koruyacağı uzak tarafa büyük bir radyo teleskopu kurmayı önerdiler.
Kaynakça
- ^ Sigurdsson, Steinn (9 Haziran 2014). . 13 Haziran 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Kasım 2022.
- ^ . AP NEWS. 3 Ocak 2019. 3 Ocak 2019 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 17 Kasım 2022.
- ^ Kenneth Silber. "Down to Earth: The Apollo Moon Missions That Never Were". 17 Kasım 2022 tarihinde kaynağından . Erişim tarihi: 17 Kasım 2022.
Dış bağlantılar
| Wikimedia Commons'ta Ay'ın uzak yüzü ile ilgili ortam dosyaları bulunmaktadır. |
- Lunar and Planetary Institute: Exploring the Moon 18 Şubat 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- NASA takes first video of dark side of the Moon 15 Mart 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- Lunar and Planetary Institute: Lunar Atlases 6 Aralık 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- Ralph Aeschliman Planetary Cartography and Graphics: Lunar Maps 29 Mayıs 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- Full Moon Atlas: Lunar Far Side at lunarrepublic.com 17 Kasım 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- Northwest Africa 482, only meteorite believed to have originated from the far side of the Moon 16 Şubat 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- Moon articles in Planetary Science Research Discoveries 17 Kasım 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde .
- Merrifield, Michael. . Sixty Symbols. for the University of Nottingham. 25 Eylül 2011 tarihinde kaynağından arşivlendi.
- LIFE magazine (Nov. 9, 1959) article about first photos.
wikipedia, wiki, viki, vikipedia, oku, kitap, kütüphane, kütübhane, ara, ara bul, bul, herşey, ne arasanız burada,hikayeler, makale, kitaplar, öğren, wiki, bilgi, tarih, yukle, izle, telefon için, turk, türk, türkçe, turkce, nasıl yapılır, ne demek, nasıl, yapmak, yapılır, indir, ücretsiz, ücretsiz indir, bedava, bedava indir, mp3, video, mp4, 3gp, jpg, jpeg, gif, png, resim, müzik, şarkı, film, film, oyun, oyunlar, mobil, cep telefonu, telefon, android, ios, apple, samsung, iphone, xiomi, xiaomi, redmi, honor, oppo, nokia, sonya, mi, pc, web, computer, bilgisayar
Ay in uzak yuzu Ay in yorungesindeki eszamanli donus nedeniyle her zaman Dunya dan uzaga bakan yarimkuresidir Yakin yuzu karsilastirildiginda uzak yuzunun arazisi cok sayida carpma krateri ve nispeten az sayida duz ve karanlik ay denizleri ile engebelidir bu da Gunes Sistemi ndeki Merkur ve Callisto gibi diger corak yerlere daha yakin bir gorunum vermektedir Guney Kutbu Aitken Havzasi olan Gunes Sistemi ndeki en buyuk kraterlerden birine sahiptir Yarimkure bazen Ay in karanlik yuzu olarak adlandirilir burada karanlik gunes isigindan yoksun yerine bilinmeyen anlamina gelmektedir Ay in her iki tarafi iki hafta gunes isigi alirken karsi taraf iki hafta gece yasamaktadir Ay in uzak yuzu 1972 de Apollo 16 tarafindan fotograflandi Ay in yakin yuzunden cok daha fazla kraterle dolu Uzak yuzun yaklasik 18 i librasyon nedeniyle Dunya dan ara sira gorulebilir Kalan 82 Sovyet Luna 3 uzay sondasi tarafindan fotograflandigi 1959 yilina kadar gozlemlenmeden kaldi Sovyetler Birligi Bilimler Akademisi 1960 yilinda uzak tarafla ilgili ilk atlasi yayinladi Apollo 8 astronotlari 1968 de Ay yorungesinde donduklerinde uzagi bizzat goren ilk insanlar oldular Tum insanli ve insansiz yumusak inisler Chang e 4 uzay aracinin uzak tarafa ilk inisi yaptigi 3 Ocak 2019 tarihine kadar Ay in yakin tarafinda gerceklesti Gok bilimciler Ay in onu Dunya dan gelebilecek olasi elektromanyetik girisimlerden koruyacagi uzak tarafa buyuk bir radyo teleskopu kurmayi onerdiler Kaynakca Sigurdsson Steinn 9 Haziran 2014 13 Haziran 2014 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 17 Kasim 2022 AP NEWS 3 Ocak 2019 3 Ocak 2019 tarihinde kaynagindan arsivlendi Erisim tarihi 17 Kasim 2022 Kenneth Silber Down to Earth The Apollo Moon Missions That Never Were 17 Kasim 2022 tarihinde kaynagindan Erisim tarihi 17 Kasim 2022 Dis baglantilarWikimedia Commons ta Ay in uzak yuzu ile ilgili ortam dosyalari bulunmaktadir Lunar and Planetary Institute Exploring the Moon 18 Subat 2012 tarihinde Wayback Machine sitesinde NASA takes first video of dark side of the Moon 15 Mart 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde Lunar and Planetary Institute Lunar Atlases 6 Aralik 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde Ralph Aeschliman Planetary Cartography and Graphics Lunar Maps 29 Mayis 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde Full Moon Atlas Lunar Far Side at lunarrepublic com 17 Kasim 2022 tarihinde Wayback Machine sitesinde Northwest Africa 482 only meteorite believed to have originated from the far side of the Moon 16 Subat 2021 tarihinde Wayback Machine sitesinde Moon articles in Planetary Science Research Discoveries 17 Kasim 2015 tarihinde Wayback Machine sitesinde Merrifield Michael Sixty Symbols for the University of Nottingham 25 Eylul 2011 tarihinde kaynagindan arsivlendi LIFE magazine Nov 9 1959 article about first photos